หลายคนคงจะเคยมีความรักแบบใส ๆ สมัียเรียนใช่มั๊ยคะ
เมื่อไม่นานมานี้ เราได้เจอคนที่เคยชอบกันสมัียเรียน ถึงจะผ่านมา 10 ปี แต่ความรู้สึกดี ๆ ก็ไม่เคยหายไปเลย
ฟังดูแล้วก็ลงตัวใช่มั๊ย ติดที่ว่า เค้ามีภรรยาแล้ว และมีลูกด้วยกัน 2 คนค่ะ ตอนเราเจอเค้าครั้งแรก ๆ เค้าดูเหมือนคนที่ไร้ชีวิต ทุกข์หนัก หมดอาลัยตายอยาก เราคาดคั้นจนได้ความว่าี่ เค้ามีปัญหากับภรรยามาหลายปีแล้ว ไม่เหลือความรักให้กันอีกแล้ว ต่างคนต่างต้องการจะไป แต่ไม่มีใครยอมปล่อย และไว้ใจให้ลูกอยู่กับใครคนใดคนนึง
้
สภาพเค้าตอนนั้น เราแค่อยากให้เค้าดีขึ้น แต่พอได้ใช้เวลาด้วยกัน คุยกันมากขึ้น ก็ยิ่งรู้สึกดีต่อกัน เพราะเข้าใจกันได้เกือบทุกเรื่อง ... สภาพจิตใจของเ้ค้าดีขึ้นแล้วค่ะ แต่สภาพจิตใจเรากลับแย่ลง เพราะความรู้สึกของเรามันล้ำเส้นซะแล้ว เราไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี ที่เค้าบอกว่ารักเรามาก เราเข้ามาในชีวิตเค้า ถูกที่ แต่ผิดเวลา
ตอนนี้เราไม่ได้ติดต่อกันแล้วค่ะ เพราะทำใจเป็นเพื่อนกันไม่ได้ และเรามีเหตุผลคนละข้อ
เค้าบอกเราว่า เรื่องของครอบครัวเค้าคงจบแน่ แต่ไม่รู้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน ซึ่งถ้าเค้าคบเราทั้งที่ยังเค้ายังอยู่ในสภาพนี้ คนที่จะไม่ไว้ใจเค้าต่อไป คือเราเอง
ส่วนเรารู้สึกว่า ในเมื่อยังไม่เลิกกัน คนที่เค้าควรรัก ไม่ใช่เรา
เราสองคนจบกันด้วยคำว่า "อะไรที่ควรเป็นของเรา สุดท้ายก็ต้องเป็นของเรา ในเวลาและสถานการณ์ที่เหมาะสมกว่านี้"
เราดูเป็นคนดีใช่มั๊ยคะ แต่เราทรมานใจมากเลย เรารักเค้าเหลือเกิน เราไม่เคยรู้สึกว่าใช่เท่านี้มาก่อน ทำใจมาครึ่งปีแล้วก็ยังเจ็บอยู่ ตรงที่อยากครอบครองนี่แหละ บาปใจจัง T_T
จากคุณ :
Loveaholic
- [
29 มิ.ย. 52 23:56:32
A:58.8.121.75 X: TicketID:222207
]
ดันไปรักสามีคนอื่น...ทรมานใจจัง (เล่าสู่กันฟัง)
