ประสบการณ์ผ่าทอนซิลและผ่าตัดพังพืดลดอาการนอนกรน
เป็นปลิงในพันทิปมานาน ขอ share ครับ จะพยายามเขียนสั้นๆ นะครับ
เป็นคนที่เจ็บคอบ่อยมาก จนล่าสุดเมื่อต้นเดือนมิถุนายน เป็นไข้อยู่ 2 อาทิตย์ไม่หาย
รวมทั้งเจ็บคอ หมอให้ admit เข้าโรงพยาบาลให้ยาฆ่าเชื้อ นอนให้ยาอยู่สามคืนสี่วัน
หมอให้ออกจาก รพ. ได้ แล้วก็กำชับว่าให้ผ่าทอนซิลออกให้เร็วที่สุด เพราะใช้ยา Hi-so แล้ว เดี๋ยวจะไม่มียารักษา (มันดื้อยาแล้ว)
พอเดือน กรกฎาคม มีหยุดยาว เลยไปฤกษ์ไปผ่าออกซะที (ทรมานมาหลายปี)
ก็ไปถึง รพ. ตอนตีห้า หมอมี order ให้เจาะเลือด เอ็กซเรย์ปอด ซึ่งเป็น
ขั้นตอนปกติก่อนผ่าตัด แล้วก็ไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดคนไข้ เพื่อรอผ่าตัด
เจ้าหน้าที่ รพ. ก็ให้นอนเตียงแล้วก็เข็นเข้าห้องผ่าตัด หมอดมยา ก็วางยาสลบ
หลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาอีกทีอยู่ในห้องพักฟื้น มีคนนอนอยู่บนเตียงกันเต็มห้องเลย
เจ็บคอชะมัด ทั้งคัดจมูก ระคายเคืองคออย่างมาก หายใจไม่ออก พยาบาลก็เหมือนรู้
เอากระดาษมาให้สั่งขี้มูก แล้วเตือนว่าอย่าสั่งแรง จริงของพี่พยาบาล สั่งแรงไปเลือดออก T-T แล้วก็เหมือนมีเมือกอะไรอยู่ในคอเหนอะหนะไปหมด แล้วที่สำคัญ
มันไหลไปอุดการหายใจด้วยสิ พยาบาลก็เหมือนรู้อีก เอาน้ำเย็นมาให้ทาน
รู้สึกดีขึ้น แต่เจ็บแผลชะมัด
หลังจากนอนอยู่ในห้องพักฟื้นได้สักสองชั่วโมง โดยที่ยังมีอาการเบลอๆ (น่าจะมาจาก
ยาสลบ) ก็มีเจ้าหน้าที่ รพ. เข็นกลับห้องผู้ป่วย
จำได้ว่าเข้าห้องผ่าตัด 7 โมงเช้า กลับถึงห้อง 10 โมงเช้า แสดงว่าผ่าตัดนิดเดียว
ก็สงสัยว่าทำไมเจ็บนักนะ เพราะใครๆ ก็บอกว่าผ่าทอนซิลเจ็บนิดเดียวเอง
ปรากฎว่า พี่หมอที่ผ่าให้ แกมาหาที่ห้องแล้วบอกว่า เห็นมีพังพืดอยู่ตรงคอเยอะ
แล้วรู้ว่ามีโรคนอนกรน (กรนเยอะจนต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ) ก็เลยรักษาโดยการเลาะออกให้เลย
อย่างว่า วันแรกยังไม่เห็นผลหรอก เพราะเจ็บไปหมด มีเมือกเสมหะ ตลอดเวลา
ต้องจิบน้ำเรื่อยๆ พยาบาลก็เข้ามาฉีดยาฆ่าเชื้อ ยาแก้อักเสบ ยาลดบวม ช่วยได้เยอะ
เจ็บน้อยลง
จนวันที่สองของการนอน รพ. ก็รู้สึกดีขึ้น แต่ยังพูดไม่ได้นะครับ ต้องเขียนใส่กระดาษ
เพราะถ้าพูดจะปวดแผลเย็บที่อยู่ข้างใน แต่เมือกเสมหะ ในคอ ลดลงเยอะในตอนเย็นวันที่สอง
พอวันที่สาม เมือกลดน้อยลงมากแล้ว (เริ่มไม่รู้สึกว่ามีเสมหะ) เริ่มพูดได้อู้อี้ๆ
อาหารของสองวันแรกเป็นไอศกรีมครับ ทานได้แต่ไอศครีม กับน้ำเย็น
พอวันที่สามก็ได้กิน “โจ๊กปั่น” ขอบอกว่า รสชาติแย่มาก (ทำไมอาหาร รพ. ถึงห่วยเหมือนกันหมดนะ) กินเหลือตลอด (ปกติเป็นคนอ้วนชอบกินมาก ไม่เคยกินเหลือเลย)
พอเย็นวันที่สามก็ได้กินโจ๊กปลาบด อร่อยที่สุด ซัดซะเกลี้ยง
พอวันที่สี่เริ่มพูดเป็นภาษามนุษย์มากขึ้น แต่ยังกินโจ๊กอยู่ดี เจ็บแผลเหมือนเจ็บคอธรรมดาๆ แล้ว
หมอสั่งให้กลับบ้านได้ แต่ต้องกินอาหารอ่อนๆ เย็นๆ เช่น โจ๊ก ข้าวต้ม
ไปก่อนสองสัปดาห์ ถ้ากินอาหารปกติ เช่น สเต็ก อาจมีอาการอักเสบได้ เพราะ
อาหารจะไปครูดกับแผล ซึ่งมีคนอักเสบหลายคน สรุปว่า
เดือนแรกๆ ให้ทานอาหารอ่อนๆ ไปก่อน
ส่วนเรื่องอาการนอนกรน วันที่สี่(วันสุดท้ายที่อยู่ รพ. ) นอนสบายมาก ไม่ปวดหัวเลย
เพิ่งได้รู้ว่านอนเต็มอิ่มเป็นยังไง เพราะนอนกรนมาตลอด 12 ปี
เสียงกรนเบามาก ขนาดแผลยังไม่หาย ภรรยาบอกว่า ได้ยินแต่เสียงลมเล็กๆ
ปกติภรรยาบอกว่าถ้าไม่ได้ยินเสียงกรนของผมจะนอนไม่หลับ
ก็เป็นผลดีที่ได้ผ่าตัด ไม่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจตอนนอนอีกแล้ว
ก็เล่าประสบการณ์ให้ฟังกันครับ
จากคุณ :
Fred_Flintstone 
- [
วันอาสาฬหบูชา 15:25:08
]
ประสบการณ์ผ่าทอนซิลและผ่าตัดพังพืดลดอาการนอนกรน
