Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  
 


และแล้ว.....ก็รู้แจ้งเห็นจริงกันซะที vote  

    ความเดิมจากกระทู้นี้ค่ะ
    http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L8043744/L8043744.html

    ในที่สุด วันนี้ผลทุกอย่างก็เปิดเผยออกมาแล้วค่ะ
    เรื่องของเรื่องก็คือว่า

    หลังจากที่เค้าหายไปจากกลุ่มเพื่อน หายไปจากบอร์ดที่เคยเล่น
    จนทำให้เพื่อนๆๆทุกคน มารุมถามเราว่า พี่เค้าหายไปไหน
    (ถึงตอนนี้ ทั้งเพื่อนๆๆและคนในบอร์ด แทบจะไม่มีใครรู้เลยค่ะ ว่าเราเลิกกับพี่เค้าแล้ว
    เพราะก่อนหน้านี้ เราก็ยังแอบหวังว่าเค้าจะกลับมาเลยไม่ได้บอกใคร ว่าเลิกกัน)

    เราก็ได้แต่ตอบทุกคนไปว่า พี่เค้างานยุ่งค่ะ เลยไม่ได้เข้าบอร์ด
    ที่ตอบแบบนั้น เพราะเราเองก็ยังไม่รู้ว่า เค้าคิดอะไรอยู่

    และถ้าจะต้องบอกคนอื่นๆๆว่าเลิกกันแล้ว เราก็อยากให้ออกจากปากพี่เค้า
    เพราะเราจะได้ไม่ดูเหมือนผู้หญิงงี่เง่า ที่คิดเอาเองว่าเค้าเลิก
    ทั้งๆๆที่เค้าแค่เงียบหายไปเท่านั้น

    จนเมื่อมีคนมาถามเราเยอะๆๆเข้า เราก็รู้สึกอึดอัด
    เราจึงตัดสินใจโทรหา เพื่อนสนิทของพี่เค้า ซึ่งเราคิดว่าเป็นคนเดียวที่ติดต่อพี่เค้าได้

    เราก็พูดไปตรงๆๆว่า เราอยากให้คุณหนุ่มช่วยหน่อย
    คือ เรากะลังมีปัญหากะพี่เค้าอยู่ อยากขอคุยกับพี่เค้า อยากขอโทษ
    แต่เราโทรไปแล้วครั้งนึง พี่เค้าก็ไม่รับสาย แมสเซสไปอีกหน ก็เงียบ

    เราอยากคุยปรับความเข้าใจ ถ้าจะเลิกจริงๆๆ ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้
    อยากให้พี่เค้าเข้าบอร์ดเหมือนเดิม ไม่อยากให้พี่เค้าทิ้งบอร์ดไปเพราะเรา
    (พี่เค้าเป็น Mod ของบอร์ดด้วย และคุณหนุ่มก็เล่นบอร์ดนี้เช่นกัน)
    คุณหนุ่มพอจะมีคำแนะนำให้เรามั๊ย ว่าเราควรทำยังไง

    เค้าก็บอกว่า ให้เราถือสายแปบนึง เดี๋ยวเค้าจะช่วยโทรไปคุยกะพี่เค้าให้
    แล้วเค้าก็กลับมาบอกว่า พี่เค้าบอกว่า ไม่คุย ไม่เคลียร์ ต่างคนต่างเงียบไปก็ดีแล้ว
    เราก็ถามคุณหนุ่มไปว่า แล้วของๆเราที่ยังอยู่บ้านพี่เค้าหล่ะ
    คุณหนุ่มก็บอกว่า "พี่เค้าบอกว่าจะเอามาทิ้งไว้ที่บ้านผม แล้วให้เธอมาเอาเอง"

    เรานี่น้ำตาตกในเลย ทั้งๆๆที่ทำใจมาอยู่แล้วนะ
    แต่ไม่คิดว่า จะเจอไม้นี้เหมือนกัน คิดไว้ว่า เดี๋ยวพี่เค้าพร้อม เค้าจะขนมาให้

    เราก็บอกคุณหนุ่มไปว่า รบกวนบอกพี่เค้า ให้รับสายเราได้มั๊ย
    ยังไงมันก็เป็นเรื่องของเราสองคน เราก็อยากได้โอกาสของโทษเค้าซักครั้ง
    แล้วก็อยากเป็นเพื่อนด้วย เวลาเจอกันในบอร์ด หรือในมิตติ้งก็จะได้ทักกันได้

    คุณหนุ่มก็บอกว่า พี่เค้าบอกว่า ไม่คุย ไม่เคลียร์อะไรทั้งนั้น ต่างคนต่างอยู่
    เราก็เปิดอกปรึกษาคุณหนุ่มเลยว่า พี่เค้าเกลียดเรามากเลยเหรอ
    ขนาดคำขอโทษจากเรา เค้ายังไม่รับ บอร์ดก็ไม่เข้า มิตติ้งก็ไม่มา
    เหมือนหนีเราตลอด เรารู้สึกแย่นะ ที่เห็นว่าเค้าไม่ต้องการเราขนาดนี้

    คุณหนุ่มก็แนะนำว่า เค้าไม่รับเบอร์เรา ก็เอาเบอร์คนอื่นโทรสิ
    เราก็บอกว่า เราไม่อยากทำแบบนั้นเลย และจะไม่ทำด้วย
    ใจจริงแล้ว เราอยากคุยกันต่อหน้ามากกว่า เพราะอยากขอโทษเค้าจริงๆ
    แต่ไม่อยากไปบุกรุกที่ของเค้า แต่อยู่เฉยๆๆอย่างนี้ ก็อึดอัด

    คุณหนุ่มก็แนะนำว่า ถ้าเราไปหาเค้า มันก็มี 2 ทาง คือ ได้คุยและไม่ได้คุย
    แต่ถ้าอยู่เฉยๆๆแบบนี้ มีทางเดียว คือ ไม่ได้คุย
    จะเอาทางไหนก็เลือกเอาแล้วกัน

    เราก็คิดว่า เราไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว
    ถึงขนาดจะเอาของเราไปทิ้งไว้บ้านคุณหนุ่ม แล้วให้เราไปเอาเอง
    ก็คงไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แค่ได้ขอโทษ ก็เพียงพอแล้วสำหรับเรา
    เราก็เลยตัดสินใจไปหาเค้ามาเมื่อหัวค่ำค่ะ

    พอไปถึง เราเห็นรถเค้าจอดอยู่ เราก็รู้แล้วว่าเค้าอยู่แน่
    แต่เค้าจะเปิดโอกาสให้เราเจอรึป่าวนี่สิ ยังไม่รู้

    เราก็เลยเดินไปบอก รปภ. ว่า
    "รบกวนบอกห้อง 000 หน่อยว่า น้อง.....(ชื่อเรา) มาขอพบค่ะ"
    เราบอกชื่อไปเลย เพราะเค้าจะได้รู้ว่าเป็นเรา

    รปภ.ก็โทรขึ้นไปบอกว่า "มีผู้หญิงมาหาครับ"
    พี่เค้าตอบว่า.........
    "ผู้หญิง ลักษณะ..................... ใช่มั๊ย บอกให้เค้ากลับไปเลยนะ ผมไม่พบ
    แล้วอย่าปล่อยให้เค้าขึ้นมาได้ด้วย" รปภ.ก็วางสายไป
    (รปภ.เปิด Speaker ค่ะ เราได้ยินทุกประโยคที่พี่เค้าพูดเลย)

    เราก็เลยบอกรปภ.ไปว่า
    "พี่ไม่ต้องห่วงนะ หนูไม่แอบขึ้นไปหรอก แต่ขอนั่งรอตรงนี้แปบนึง"
    (แอบได้ยินรปภ.โทรไปบอกพี่เค้าว่า เรานั่งรออยู่)

    เราก็นั่งใช้สติ ทบทวนเรื่องทั้งหมด แล้วก็คิดต่อว่า จะเอาไงต่อไป
    ในที่สุดเราก็แมสเซสไปว่า
    "แค่จะมาขอโทษค่ะ แต่ถ้าพี่ไม่พร้อม หนูกลับก่อนก็ได้ค่ะ
    รักษาสุขภาพนะคะ พี่ชาย" แล้วเราก็เดินออกมา
    (ได้ยินรปภ.โทรไปบอกว่า เรากลับไปแล้วด้วย ขยันจังยามที่นี่)

    ตอนนั้นประมาณสามทุ่มแล้ว ตั้งใจจะเรียกแทกซี่กลับบ้าน
    แต่น้ำตาไหลลงมาเป็นทางเลยค่ะ เราเลยเดินไปเรื่อยๆๆก่อน
    นี่ขนาดเตรียมใจมาอยู่แล้วนะ ว่าอาจจะเจอแบบนี้
    (วันนี้เราใส่ที่ปิดจมูก เพราะเป็นหวัด คนอื่นเลยไม่เห็นว่าเราเดินร้องไห้)

    ตอนนั้น ไม่ได้เสียใจ ที่รู้แล้วว่าเค้าจะไม่กลับมานะ
    มันเสียความรู้สึกในสิ่งที่เพิ่งเจอมากกว่า มันเจ็บกว่าตอนทำใจที่ต้องเลิกกันอีก
    เราก็เดินไปเรื่อยๆๆๆ พยายามหยุดร้องไห้ จะได้เรียกแทกซี่กลับบ้าน

    เราก็เดินไปเรื่อยๆ ประมาณครึ่งชั่วโมงได้ ระหว่างที่เราเดินอยู่ริมถนน
    เราก็ได้ยินเสียงรถเบรก เราก็ตกใจ พอหันไปดูก็เห็นเป็นรถพี่เค้าค่ะ
    เหมือนว่าเค้าเห็นเรา แล้วเค้าตกใจเลยเผลอเหยียบเบรก
    พอเคาตั้งสติได้ เค้าก็เหยียบคันเร่งออกไปเลย

    เราไปวันนี้ ไม่ได้ไปด้วยความหวังว่าจะกลับมาดีกันได้นะ
    แค่อยากไปขอโทษจริงๆๆ แต่เจอมาแบบนี้.....
    คำขอโทษของเราคงไม่จำเป็นแล้วล่ะค่ะ

    เราก็เลยโทรบอกคุณหนุ่ม ถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
    คุณหนุ่มก็บอกว่า งั้นก็จบกันไป เค้าไม่คุยนี่ ทำอะไรไม่ได้แล้ว
    เราก็ขอบคุณในน้ำใจไมตรีที่คุณหนุ่มช่วยเรา
    คุณหนุ่มก็ปลอบใจ จนบ่อน้ำตาเราแตกอีกรอบ

    เราเลยพูดกับคุณหนุ่มไปว่า
    เราเป็นลูกผู้หญิงแท้ๆๆ แต่เรากล้าเผชิญทุกอย่าง
    กล้าที่จะยืดอกยอมรับความผิดที่เราทำ กล้าที่จะเป็นฝ่ายขอโทษ
    แต่พี่เค้าเป็นผู้ชาย ไม่รู้ว่าคิดอะไร ถึงหลบอย่างเดียว

    ถึงตอนนี้.....ถึงแม้ว่าจะยังไม่ได้คุยกับพี่เค้า
    แต่ทุกอย่างก็เคลียร์แล้วค่ะ ชัดเจนกระจ่างแจ้งทุกอย่างแล้ว

    เค้าจะทิ้งเราเพราะอะไร ไม่ใช่คำถามที่เราสงสัยอีกต่อไป
    "ได้แล้วทิ้ง"
    "มีคนอื่น"
    "แฟนเก่ากลับมา"
    "เรานิสัยแย่"
    ฯลฯ
    หรือทุกอย่างรวมกัน คำตอบจะเป็นอะไร เค้าก็ทิ้งเราอยู่ดี

    แต่สิ่งที่เราสงสัย ก็คือ เค้าจะไม่มีวันอภัยให้เราเลยหรือ
    ต้องเกลียดกันไปเลย แล้วทำเสมือนตายจากกันไปแล้วใช่มั๊ย
    (ก็แค่สงสัย แต่คงไม่หาคำตอบแล้วค่ะ)

    เรื่องของเราก็คงจบลงเท่านี้ เดี๋ยวคืนนี้จะแมสเซสไปอีกอัน บอกว่า
    "ขอโทษที่ไปรบกวนพี่วันนี้นะคะ แค่อยากขอโทษเท่านั้น
    หนูคงไม่กวนใจพี่อีก รักษาสุขภาพนะคะ" อะไรประมาณนี้

    อย่างน้อยเราก็ได้ทำในสิ่งที่เราอยากทำทั้งหมดแล้ว
    ถึงนาทีสุดท้าย เราก็ยังแสดงออกว่า เรายังมีความรู้สึกดีๆๆกับเค้าเสมอ

    เราขอบคุณทุกความเห็นเลยนะคะ ที่เข้ามาตอบกระทู้เรา
    ตั้งแต่กระทู้ที่แล้ว จนถึงกระทู้นี้ด้วย

    ต่อไป เราก็จะกลับไปใช้ชีวิตตามปกติ
    เข้าบอร์ดเหมือนเดิม ไม่ว่าเค้าจะมาเล่นอีกหรือไม่
    แล้วถ้าใครมาถามเรา ถึงพี่เค้า เราก็จะตอบอย่างชัดเจนว่า
    "หนูเลิกกันแล้วค่ะ"
    "ไม่ได้คุยกันเลย หนูก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าพี่เค้าเป็นอย่างไรบ้าง"

    และทำใจรอรับคำถามที่ตามมาว่า "อ้าว เลิกกันทำไมอ่ะ"
    เข้าใจว่าทุกคนถามเพราะเสียดาย ไม่อยากให้เลิกกัน แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว

    เราคงต้องเดินต่อไปค่ะ อาจมีอ่อนแอ มีน้ำตาบ้างแต่เราจะใช้สติให้มาก
    และทุกอย่างจะเป็นบทเรียนให้เราค่ะ

จากคุณ : ผิดไปแล้ว
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 00:54:10 A:117.47.244.239 X: TicketID:222741

[ต้องการแตกประเด็นจากกระทู้เดิมคลิกที่นี่] [กติกามารยาท] [Help & FAQ] 
 
ความคิดเห็น :
  PANTIP Toys
จัดรูปแบบ :
ไฟล์ประกอบ :
  Help
ชื่อ :
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com