ความคิดเห็นที่ 6 |
บางทีกระจกเงาก็ยังไม่สามารถสะท้อนความเป็นเราได้ดีเท่ากับมุมที่คนอื่นมองมา
หลายครั้งที่เรารู้สึกว่าอึดอัด...และทั้งๆที่รู้สาเหตุแต่ก็ไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยตัวเอง
นั่นเพราะเรามัวแต่โยนความผิดไปให้คนอื่นว่าเป็นเพราะเค้าที่เอาสิ่งหนักๆมาให้เรา
และเราก็ยอมรับมันมาด้วยเหตุผลว่าเป็นเพราะมารยาท...มิตรภาพ...หรืออะไรก็ตาม
แล้วเราปล่อยให้มันเป็นหน้าที่...เป็นความเคยชิน...จนกลายเป็นสิ่งที่เรา "ต้อง" ทำ
เรามัวแต่ไปเคารพคำว่า "มารยาท" เคารพคำว่า "มิตรภาพ" มากกว่าเคารพ "ตัวเอง"
เราลืมไปว่าเรามี "สิทธิ" ที่จะ "ปฏิเสธ" ทุกๆอย่างได้โดย "ไม่ต้องอธิบายเหตุผล"
เพราะเราปล่อยให้ความความรู้สึกผิดและความเกรงใจมามีอำนาจเหนือความเป็นเรา
เพราะเราปล่อยให้ความคิดของคนอื่นหรือแม้แต่การคิดมากไปเองมามีอิทธิพลกับเรา
นั่นสิ...ทำไมเราถึงยอมให้สิ่งเหล่านี้มากำหนดสุขทุกข์ในใจทั้งๆที่มันเป็นใจของเรา
นั่นสิ...ทำไมมันถึงยากเย็นนักหนากับการพูดแค่ว่า "ไม่" แล้วก็ "ปล่อย" มันให้ผ่านไป
หรือเป็นเพราะเราเองที่ไม่ยอมก้าวข้ามกำแพงสูงๆที่มีชื่อว่า "กำแพงแห่งความเกรงใจ"
ขอบคุณค่ะสำหรับทุกข้อคิดที่มีความหมายและทุกประโยคที่มีค่ามากมาย  
| จากคุณ |
:
อยากเกิดเป็นขวัญข้าว (++ Little Miss Someone ++)   
|
| เขียนเมื่อ |
:
31 ก.ค. 52 18:45:46
|
|
|
|
