ความคิดเห็นที่ 1 |
หุหุ...
ถ้าจะคุยเรื่องการลดน้ำหนักของเราหรือคะ งานนี้คงคุยกันยาว
เราเองลดๆ เลิกๆ มาสามสิบครั้งได้แล้วมั๊ง ทำๆ เลิกๆ ตามอารมณ์ของตัวเองเป็นส่วนใหญ่
ก่อนหน้านี้เราไม่เคยคิดเลยว่าจะผอมไปทำไม แค่อยากผอม อยากสวย หรืออะไร
มันก็มีบ้างอารมณ์อยากสวย ก็เห่อลดไปแป๊บๆ แล้วก็เลิก เพราะคิดว่ายังไงชั้นก็สวยอยู่แล้ว (งั้นเหรอยะ)
สุดท้ายแล้วก็มาค้นพบกับความจริงที่ว่า เราอยากมีสุขภาพที่ดี จะได้อยู่กับคนที่เรารักนานๆ มากกว่า
เรื่องอยากใส่บิกินี่ อยากไปแรด ใส่เสื้อผ้าหวือหวา มันเป็นเรื่องรองลงไปทั้งนั้น (แต่ถ้าได้จะเริ่ดมาก)
ทีนี้พอเรามีเป้าหมายที่ชัดเจนแล้ว เราก็จะวางแผนได้ถูกต้องว่าต้องจัดการกับน้ำหนักตัวเองอย่างไร
ถ้าจะลดแค่ผอม จะอดข้าว ล้วงคอ กินยาให้ผอม มันก็ทำได้ทั้งนั้น
แต่พอเราคิดว่าเราอยากมีสุขภาพที่ดี อยากอยู่กับคนที่เรารักนานๆ มันทำให้เวลาเราจะกินอะไร เราคิดมากขึ้น เลือกแต่ของมีประโยชน์กิน
แค่นั้นยังไม่พอ เรายังคิดต่อไปอีกว่า.. ของมีประโยชน์ก็จริง แต่มันมากเกินที่ร่างกายเราต้องการหรือเปล่า (เราอ้วนเพราะของมีประโยชน์ทั้งนั้น)
เราก็มาหาข้อมูลต่อว่าเราควรกินอะไร เท่าไหร่ ถึงจะเหมาะกับความต้องการ แล้วเราก็ประยุกต์ตามนั้น
ส่วนพวกขนมหวาน ของขบเคี้ยว เราก็ยังมีกินบ้าง แต่ต้องกินอย่างมีสติ
ก่อนจะเอาอะไรเข้าปาก เราจะถามตัวเองว่ามันมีประโยชน์มั๊ย ถ้าไม่มี อยากกินเพราะอะไร
ถ้าอยากกินเพราะอยาก เราก็จะกิน แต่จะกินแค่ชิ้นเดียว
อย่างวันก่อน น้องคนไทยกลับเมืองไทยมาแล้วหิ้วทุเรียนกรอบมาฝาก
เราเป็นคนชอบกินมาก แต่ก่อนกินทีเป็นกิโลๆ เลย
น้องเค้าก็ยื่นถุงขนมให้ เราก็กินนะ ทีแรกกินไปชิ้นเดียว น้องก็คะยั้นคะยอให้กินอีก เพราะเค้ารู้ว่าเราชอบ
เราก็กินไปอีกสองชิ้น แล้วก็แค่นั้น แม้ว่าจะอร่อยมากมายก็ตาม แต่เราก็ระลึกไว้ขณะเคี้ยวว่า.. มันอร่อย แต่ไม่มีประโยชน์นะ
ถ้าเราใช้ชีวิตอย่างมีสติเมื่อไหร่ เราจะรู้ได้เลยว่าเรื่องลดความอ้วนเนี่ยเป็นเรื่องขี้ผง
ถ้าเราเลือกกิน กินแต่พอเหมาะ ยังไงก็ต้องลดแน่นอน
ส่วนเรื่องสุขภาพ ยังไงก็ต้องออกกำลังกายให้แข็งแรงร่วมด้วย มันจะได้ไปตามเป้าหมายที่เราตั้งไว้
^^
| จากคุณ |
:
Living Extreme   
|
| เขียนเมื่อ |
:
13 ส.ค. 52 05:50:42
|
|
|
|
