Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
++ KAEW ไดอารี่ ++ ควันหลงวันแม่ จากลูกที่เป็น AIDS  

ง่าๆๆ  เขียนช้าไป 1 วัน  คงไม่เป็นไรนะคะ  พอดีเมื่อวานวันแม่ มีงานยุ่งมากๆ  ไม่ได้เปิดคอมพ์ ก็เลยไม่ได้เขียนกระทู้   เรื่องที่จะเขียน ตั้งใจจะเขียนนานแล้ว แต่เห็นว่า มันเกี่ยวกับแม่ เลยกะรอให้ถึงวันแม่ก่อนนะคะ

เริ่มต้นมาจาก  แม่ของน้องคนนึงในเว็บแก้วไดอารี่  น้องคนนี้ชื่อแฮ๊ค  พวกเราก็เลยเรียนคุณแม่ของน้องว่า "แม่แฮ๊ค"

น้องแฮ๊ค เป็นชายหนุ่ม ตัวสูงโย่ง  เข้าเว็บมาใหม่ๆ ก็ยังแข็งแรงดี แม้จะติดเชื้อ HIV   แฮ๊คไปร่วมกิจกรรมกับที่เว็บหลายครั้ง  แล้วก็เริ่มป่วย เริ่มกินยาต้านไวรัส HIV

แต่แฮ๊คโชคร้าย ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไร อาการของเขามีแต่แย่ลงเรื่อยๆ  ช่วงหลังๆ เชื้อราขึ้นสมอง บุคลิกภาพก็แปรเปลี่ยน เวลาเข้ามาคุยในห้อง บางทีก็เพี้ยนๆ หยาบคายบ้าง พร่ำเพ้อบ้าง หรือ พูดไม่รู้เรื่องสลับกันไป แรกๆเพื่อนไม่รู้ว่าแฮ๊คมีปัญหาที่สมอง ก็โกรธๆ กันไปบ้าง

แต่พอรู้ว่าเขาเชื้อราขึ้น ก็ให้อภัยกันได้  แล้วก็ทำให้เพื่อนคนอื่นๆ ใส่ใจดูแลตัวเองมากขึ้น เพราะเห็นความร้ายกาจของเชื้อราในสมองแล้ว ว่ามันทำให้เปลี่ยนเป็นคนละคนได้เลยนะ

อาการของแฮ๊คทรุดลงเรื่อยๆ  ตรงนี้เพื่อนๆในเว็บเริ่มเข้าไปเกี่ยวข้องมากขึ้น เพราะแฮ๊คมีญาติคนเดียวคือ "แม่"  และฐานะทางบ้านไม่ค่อยดี

เพื่อนๆในเว็บผลัดกันไปเยี่ยม ไปดูแล แต่ในที่สุด แฮ๊คก็จากไป  ก็ได้เพื่อนๆในเว็บอีก ที่ไปรับศพออกจากโรงพยาบาล พาไปวัด จัดงานศพ เรี่ยไรเงินกันมาช่วยจัดงาน และ เหลือส่วนหนึ่งให้แม่ของน้องไว้

ช่วงที่แฮ๊คอาการทรุดหนัก ใครไปเยี่ยมก็ได้ร้องไห้ด้วยทุกคน เพราะสงสารทั้งแฮ๊คเอง และสงสารแม่แฮ๊ค    เรายังเคยไปเยี่ยม แล้วต้องวิ่งไปร้องไห้นอกห้องอ่ะ  สงสารมาก   วันงานศพ เพื่อนๆร้องไห้ไปหลายคน เพราะอดคิดถึงตัวเองไม่ได้

ในชีวิตผู้ติดเชื้อ HIV ส่วนใหญ่  พวกเรามักกลัว พ่อแม่เสียใจ กลัวพ่อแม่ลำบาก จึงพยายามอยู่ให้ได้นานกว่าพ่อแม่ตัวเองให้ได้

เมื่อได้เห็นกรณ๊น้องแฮ๊ค ทำให้ต้องดูแลตัวเองดีขึ้น เพราะไม่อยากป่วย ให้พ่อแม่ต้องเสียใจ ต้องลำบากดูแล แล้วถ้าตายก่อนพ่อแม่  ใครจะดูแลพ่อแม่

เราอ่ะ ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ตั้งแต่เกิด  อยู่แต่กับคุณย่า คุณอา นี่ย่าก็ตายไปแล้ว เหลือแต่คุณอา  ตอนแรกๆ เคยอยากตายเร็วๆ ไม่อยากอยู่นาน มันเหงา มันทรมาน แต่พอเห็นแม่น้องแฮ๊ค ว่าเขาต้องเสียใจแค่ไหนตอนเห็นลูกป่วย ลูกตาย และ ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวหลังจากลูกตาย

เราก็ต้องเปลี่ยนใจ  ยอมอดทนอยู่ให้ได้นานกว่าคุณอา แม้จะไม่มีโอกาสเลี้ยงดูให้คุณอาสุขสบาย เพราะเราก็ไม่มีรายได้อะไรมาก แต่ก็พยายามไม่เป็นภาระ มีเท่าไหร่ ใช้เท่านั้น ไม่เคยขอเพิ่ม และ พยายามเป็นคนดี ให้คุณอาภูมิใจ และ ต้องไม่ป่วย ให้เป็นภาระของใครด้วย

ตอนแรกนึกว่า เราเห็นแม่น้องแฮ๊ค แล้วคิดไปอย่างนี้คนเดียว ปรากฎว่า มีเพื่อนหลายคนมาก สารภาพว่า คิดเหมือนกัน  "ไม่อยากเห็นแม่ตัวเอง ร้องไห้" กันทั้งนั้น

ลูกที่ติดเชื้อ AIDS  เกือบทุกคน ก็คงคิดคล้ายๆกันนี้  แต่ก็ยังมีบ้างที่ยังไม่คิด ไม่ดูแลตัวเอง พออาการทรุดเจ็บป่วยขึ้นมา ก็ลำบาก แม่ต้องมาดูแลอีก

คนที่จะรักพวกเราจริงๆ ก็คือคนในครอบครัว คือพ่อแม่ หรือ ญาติที่เลี้ยงดูเรามาอ่ะคะ  แต่ตอนยังแข็งแรงดี มักไม่ค่อยนึกถึงเขากัน

พออาการทรุด ใครหล่ะ ที่ต้องมาป้อนข้าว ป้อนน้ำเช็ดตัว

ดังนั้นเพื่อนๆที่ติดเชื้อทั้งหลายก็รักพ่อ รักแม่มากๆนะคะ  และต้องดูแลตัวเองให้แข็งแรง พ่อแม่จะได้ไม่ต้องมาร้องไห้เมื่อเห็นเราป่วย เราตาย

ช่วงนี้มีคนมาปรึกษา เรื่อง  ตัวเองไม่ติดเชื้อ แต่ไปรักกับคนมี HIV  แถมดันอยากจะติดเชื้อด้วยกัน เพื่อพิสูจน์รักแท้   ตอบไปว่า เป็นวิธีที่โง่มากค่ะ   ทำไมไม่รักตัวเอง ไม่รักพ่อ รักแม่ตัวเองบ้างเลยนี่ จะไปยอมสละชีวิตเพื่อใครก็ไม่รู้ที่เพิ่งมาคิดว่า เรารักกันทำไมเนี่ย

ถ้าคิดว่า รักเขาจริง ไม่รังเกียจที่เขามี HIV จะอยู่กันอ่ะมันได้ แต่ก็ต้องป้องกันไม่ให้ตัวเองเป็นอะไร ไม่ให้ตัวเองติดเชื้ออ่ะคะ   แต่ก็อย่างว่าอ่ะ เวลาความรักเข้าตา ตามักบอดสนิท ทุกทีเลย


เล่าให้ฟังเท่านี้อ่ะจ้า   อย่าลืมน๊า  รักคนในครอบครัวของตัวเองมากๆๆนะคะ

จากคุณ : ++MooKaew++
เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 52 13:51:41

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com