ความคิดเห็นที่ 1 ซาลามี่ ... มาทีไร ... ยาว ทุกที... จากคุณ : HI Golfer เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 17:19:28

ความคิดเห็นที่ 2 ลงชื่อก่อนครับ เดี๋ยวอ่านต่อ อิอิอิ จากคุณ : { { Risa } } V.Confused Girl (AnCk-Su-NaMuN) เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 17:43:02

ความคิดเห็นที่ 3 เย็นวันนึง ขณะที่เตยมารับดิชั้นไปกินข้าวพร้อมกะเบ  ดิชั้นหันไปเล่าเรื่องน้องเอสให้ทั้ง 2 คนฟัง ว่าน้องเค้าดูหงุดหงิดใจมากขึ้นตั้งแต่ดิชั้นเมคเรื่องว่า รุ้จักกะเพื่อนใหม่อย่างเตย และลองคบกันดู เตยก็ขำๆ แอบอมยิ้ม ก็ไม่ได้ว่าไร  ดิชั้นก็เม้าท์ๆๆๆๆ ไปเรื่อยเปื่อยกะเบอย่างสนุกสนาน จนลืมว่าเตยฟังอยู่ด้วย เพราะเห็นได้แต่ฟังแล้วขำ และยิ้ม ทำอยู่แค่นั้น ต่างกะดิชั้นออก acting มากมาย ได้อีกค่ะ..เตยถามขึ้นมาว่า 'นี่ you เนี่ย ไปหลอกน้องเค้าแบบนั้นได้ไง ว่าเราคบกัน you ทำเป็นอ้างชื่อ เรานะ ได้ถามความสมัครใจเราบ้างมั้ยเนี่ย  ผู้หญิงอะรัยร้ายจิงๆเลย......' ดิชั้นทำหน้ากึ่งสำนึกผิด แล้วบอกว่า 'sorry น๊า ขอยืมชื่อหน่อย แค่เนี้ยเองเป็น reference...เราร้ายเหรอ จิงอ่ะ เออ คงจิง ทั้งร้าย ทั้งเลวน่ะสิ' เตยตกใจรีบพูดปลอบ 'เอ้ย ไม่ใช่ คือ แซว you เฉยๆ ไม่ใช่ว่าร้ายแบบนั้น ก็เพื่อนๆก็เป็นห่วง น่าจะเลิกๆยุ่งกะเค้าได้แล้ว ทุกคนเป็นห่วง จิงมั้ยเบ' เบไม่ตอบ ขณะที่มองหน้าดิชั้น ดิชั้นหุบยิ้มลง แล้วก็ทำเป็นเปลี่ยนเป็นเล่าเรื่องอื่น จู่ๆค่ะ  เตยสวนกลับมาด้วยมุกที่เข็มขัดสั้น (คาดไม่ถึง) เข้ามา 1 ดอก จนดิชั้นถึงกะอึ้งกิมกี่ แทบหายใจไม่ทันว่า '....เออ แล้วทำไมเรา ไม่คบกันจิงๆเลยล่ะ...' อ่าวเวร ทำไมเตยทำหน้าซีเรียสเช่นนั้น นี่พูดขำๆใช่ป่ะ มาทำเนียนอ่ะดิ๊ นังเบก็อยู่นะเนี่ย ดิชั้นนึกในใจ  ถามกันต่อหน้าเพื่อนเลยเหรอ แต่ความจิงเตยก้อสนิทกะเบมาก่อนดิชั้นพอสมควร  ระหว่างนั้นดิชั้นได้ยินเสียงหัวเราะของนังเบดังมา หึหึ หึหึ เป็นระยะ เป็น background......นังนี่ ขำได้ตลอดเวลา คงลุ้นว่าดิชั้นจะตอบเพื่อนเตยว่ายังไง หันไปดู เตยทำท่าเลิกคิ้วข้างนึง และทำเสียง..ฮึ? ดิชั้น:      เตยอ่ะ  มาฮึไร เค้าเขินน๊าตะเองง you ก็ ให้แม่มาขอเลยดิ ประหยัดเวลา แบบว่า I จะได้ขึ้นเครื่องบินหนีไปอยู่ด้วย แบบว่า I can เป็นเด็กเสิร์ฟ....(ดิชั้นประดิษฐ์สำเนียงพูดไม่ชัด แกล้งแซวเตยที่ติดชอบพูด you ตลอดเวลา จากนั้นดิชั้นก็ทำตลกกลบเกลื่อน ขำขันไปตามฟอร์ม...) แต่หันไป เตยมองมา หน้านิ่งมาก พูดขึ้นว่า 'นี่พูดจิงนะ...' เบสวนขึ้นมาทันที:        อ่ะเมิง ไงล่ะ ให้มันจิง กล้าๆหน่อย ฮ่าๆๆๆๆ เจอของจิง เป็นไงๆ (เสียงหัวเราะมันเริ่มดังขึ้นค่ะ) ดิชั้น:     โอ๊ะ แหม กล้าดิ เดะๆ แต่เตย โอ้ว ยูจะมาเสี่ยงกะไอเหรอ โอ้ว its not funny ไอเสิร์ฟเป็นแต่ลูกแบต ไหวมั้ยเนี่ย ...ดิชั้นกระแดะพูดอังกฤษปนไทย ให้ขำยิ่งขึ้น เตย:      เอางี้สิ..you ก็ทำแบบขำๆกะเราดิ  อย่าซีเรียส  คบกะเรา เราไม่ใช้งานเธอหนักหรอก ถ้าสนใจไปเป็นเด็กเสิร์ฟอาหารให้เราที่นั่น (เตยพูดติดตลก แอบอมยิ้มนิดนึง...พูดจบก็ฮัมเพลงขณะขับรถไปอย่างสบายใจ แบบอย่าได้แคร์..-_-") ดิชั้นรู้สึกแอบเขินปนเง็งกะนิสัยเตยนิดนึง ทำไมมาพูดกันต่อหน้าวะ เรื่องแบบนี้ ดิชั้นหันไปกระซิบถามเบว่า เตยนิสัยงี้เหรอ งงไปเรย ไม่คิดมาก่อนว่าช่างกล้า ณ จุดนี้ I งงมาก เบบอก เออ มันก็งี้แหละ ไม่ค่อยพูด แต่พอถูกใจใคร มันจะกล้าถาม และถามตรงๆทันที ไม่ค่อยเสียเวลา ปลาบปลื้มไปเลยใช่มั้ยยะ ดิชั้นด่าเบว่า บ้าดิ พลางคิดในใจไปด้วยว่า เหอะๆ เตยก็ดีนะ แต่งงนิ นี่พึ่งรู้จัก อะไรของมัน ยังไม่รู้ชื่อพ่อแม่มัน พี่น้องมันด้วยซ้ำ แค่รู้สึกโอเคด้วยก็ตรงนิสัยดี  เอ...สงสัยเหงาป่าวเนี่ย แล้วอีกอย่างเตยก็ต้องกลับไปทำงานอยู่ดี ไม่ได้อยู่นานที่นี่ เอาไงดี....ดิชั้นรู้ว่าเตยแอบฟังอยู่ แล้วยิ้มตลอด แต่ดิชั้นก็ทำขำกลบเกลื่อน ดิชั้น:     เอางี้ดีก่า....I ตัดสินใจได้แล้ว ดิชั้นเริ่มกระซิบเสียงเบาลง  ตอนนี้ก็พึ่งรู้จักกัน คบเป็นแบบหนังเรื่อง 'แฟนฉัน' ได้ป่ะ  แบบเด็กๆ จูงมือกันไป ดูหนัง กินข้าว แค่นั้น (ดิชั้นจำคำพูดมาจากน้องเอส ที่เคยบอกตอนขอกลับมาคบกันในหลายๆครั้ง แล้วอยากทำแบบแฟนฉัน แต่เอาเข้าจิงๆก็ทำไม่ได้ มันก็เกินเลยกันไปถึงไหนต่อไหนทุกที) ดิชั้นสาธยายต่อ 'แต่ถ้าเอาจิง ขอเวลาก่อนอ่ะนะ เร็วไปมั้ยเนี่ยสำหรับคำถามของเตยอ่ะ.....นี่ เมิง..เบ ไม่ต้องมาแอบฟังเลย หลับไปเลย มองวิวนอกหน้าต่างไปเลย คุยโทรศัพท์ก็ได้  (ดิชั้นตะโกนบอกมันแบบขำๆ) แล้วถ้าจะเอาจิง  ยังไงจะบอกอีกทีนะ 5555+  ตอนนี้ช่วงทดลองสินค้า เด๋วจะมา refund กันก่อนหมดโปรน่ะซิ้....' เบ:        ฮ่าๆๆๆๆๆๆ แก คิดได้ไงวะ ชั้นว่าแกจะหมดอายุก่อนดิ ดิชั้นเริ่มทะลึ่งตอบไปว่า:      แหมแกแอบฟังละเอียดนะยะ ก็มัยล่ะ คนเราต้องพาสเจอไรส์ จะไปปล่อยให้นมบูดเร็วๆได้ไง ใครจะชอบนมบูดยะ ถ้าหาก ผลิตวัน เดือน ปีใกล้ๆกัน หมดพร้อมๆกัน ไม่กัวเว้ย 5555 เบ:        เออ เอาแบบใกล้ๆกันดีกว่าม้าง ใช่ป่ะ รึว่าไม่จิง เนอะเพื่อนเตย....ใช่ม๊า เบทำเสียงล้อเลียนสูงๆต่ำๆ สไตล์มัน  เตยอมยิ้ม ไม่พูดอะไร แต่แอบยักคิ้วให้ดิชั้น 1 ที แถมแอบส่งสายตาแปลกๆ ให้ดิชั้นซะงั้น ไม่รู้ว่านังเบสังเกตเห็นรึป่าว แต่เรื่องแบบนี้ คงไม่หลุดรอดสายตามันแน่ๆ โอ้ว แม่เจ้า มันจะไม่ใช่แบบนั้นค่ะ  ดิชั้นไม่ได้ต้องการใครตอนนี้ ณ จุดนี้ ที่ดิชั้นพูดไปวันนี้ ลืมได้มะ เล่นมากไปหน่อย ดูดิ๊ เพื่อนก็นั่งขำไป แซวไปตลอดทาง... หลังจากวันนั้น ดิชั้นก็ทำเป็นเนียนๆ เหมือนคบกะเตย แต่ความจิงแล้ว ความสัมพันธ์ของดิชั้นกะเตย มันไม่มีรัยจิงๆ แถมเวลาไปไหน มักจะมีนังเบไปด้วย แม้ดิชั้นไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจ แต่ก็บอกเตยไปชัดเจนว่าขอดูๆไปก่อนนะ เป็นเหมือนเพื่อนกันไปก่อนได้มั้ย จับมือ จูงมือได้บ้าง แต่ไม่ใช่ตลอดเวลา  ถ้าไม่ชอบขนาดนั้น มันจะฝืนๆ ไม่สามารถมีรัยมากกว่านั้นได้  เพราะดิชั้นจะอึดอัดมาก ถ้าจะให้คบแล้วทำแบบแฟนเลย ทำไม่ได้หรอก ถ้าไม่ได้รู้สึกถึงขั้นที่ชอบมาก และอยากคบกัน... ที่สำคัญ ดิชั้นบอกเตยไปตรงๆว่า ยังไม่สามารถเลิกรักน้องเค้าได้ และไม่สามารถชอบใครได้ง่ายๆ แต่ถ้าถูกใจแล้ว จะชอบมาก รักมาก รักมากๆไปเลย...และยังไงเตยก็คงต้องกลับไปทำงาน  ถ้าห่างกันแล้ว คงลำบากแน่นอน เรื่องอนาคตยังอีกไกล พึ่งรู้จักกันได้ เดือนกว่าเอง... เตยก็ดีมากค่ะ เข้าใจดิชั้น และบอกว่า งั้นอยากเป็นเพื่อนที่พิเศษกว่าคนอื่นได้มั้ย ดิชั้นก็โอเคไป ก็คงออกแนวกิ๊กๆกันบ้าง แต่เราเข้าใจกันดีค่ะ....ดิชั้นว่าเตยก็คงเหงาๆ และหาเพื่อนคุยด้วยมากกว่า ขณะที่กลับมาเมืองไทย... ดิชั้นยังคงแชทกะน้องเอส แบบทะเลาะกันแทบทุกวัน น้องเค้าจะเริ่มหงุดหงิดมากขึ้น แรกๆจะไม่ถามเรื่องเตยเลย และดิชั้นก็ไม่บอกแม้แต่ชื่อเตย  ช่วงนั้น...น้องเอสคงหงุดหงิดใจอย่างแรง... จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 17:43:51

ความคิดเห็นที่ 4   ซาลามี่.....คะ คุณเป็นใครเหรอ??  แฮะๆ ไม่เคยรู้จักง่ะ จากคุณ : ++SMILE LOGIN++ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 17:44:23

ความคิดเห็นที่ 5 แอบลุ้นให้คบน้องเตยค่ะ   แต่หวังว่าน้องเตยคงไม่ได้มีแฟนแล้วนะ ส่วนน้องเอส...แบบนี้ออกแนวหวงก้างนี่นา   จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 18:58:39

ความคิดเห็นที่ 6 แฮ่กๆ.... เหนื่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!~ ไม่มีใครช่วยเลย แง๊ แบกโซฟาจากทู้โน้นนนนนนนนนนนน .. มาทู้นี้ ไกลมาก .. คุณพี่ข้างบนไม่ช่วยยกโซฟาเลย... งอน!!!~ ((ยังได้อีก)) คนมาอ่านก็เยอะซะ โซฟาก็ อลังการงานสร้างซะจิง จะให้เล็กๆหน่อยก็ไม่ได้... เอาตุ่มมังกรแบบเดิม ดีกว่ามั้ย อิอิ .. .. จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 19:14:45

ความคิดเห็นที่ 7 ตามมา จองพื้น จะปูเสื่อ จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 20:16:07

ความคิดเห็นที่ 8 นึกถึงซาลามี่ที่ซุ้มขายใส้กรอกตามห้างง่ะ หิววววววววววว  ใครมีป๊อบคอร์นบ้าง แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 52 20:36:11 จากคุณ : omeg เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 20:28:55

ความคิดเห็นที่ 9 ก๊อกๆๆๆ มีใครอยู่มั้ย   ฮัลโหลๆ สวัสดี...วันเสาร์จ้ะ   ไม่ทราบเพื่อนๆ พี่ๆ ไปเที่ยวไหนกันรึป่าวจ๊า  วันนี้มี่ไปไหนไม่รอดเลยค่ะ ได้นั่งปวดท้องๆๆๆๆ ตั้งแต่มะคืน อันเนื่องมาจากเป็นโรคประจำตัว ที่ต้องปวด ประจำเดือนเกือบทุกเดือน แง๊ๆๆๆ  นี่ค่อยยังชั่วขึ้นนิดนึง นึกขึ้นได้ เลยเข้ามาอัพทู้ดีกว่านิ อ้อ ถ้าบางคนไม่รู้จักมี่ ก็ขอแนะนำตัวว่า มี่เคยเข้ามาเขียนทู้สมัยเดียวกะคุณเซ็งเป็ด แอร์กี่ ยาดาม่อน มั่งไรมั่ง ซึ่งตอนนั้นกระแสการเขียนเรื่องนั้นมันแรงมากๆ ถ้าเข้ามาที่ทู้นอกเรื่องน่าจะเคยผ่านๆตามั่งเนอะ แต่ละเรื่องก็น่าติดตามทั้งน้านนน (ยกเว้นเรื่องของมี่ 5555) มี่ก็แอบอ่านเรื่องคนอื่นอย่างหนุกหนาน ในขณะที่เขียนเรื่องตัวเองไปด้วย... ขอบคุณสำหรับโซฟาอันกว้างขวางนะคะคุณชาเขียวไฟเบอร์ อุตส่าห์ยกมาให้ อิอิ น่านั่ง นอน กลิ้งไปกลิ้งมามากๆ หุหุ สงสัยต้องหาพรมนุ่มๆ มาปูด้วย เพิ่มความอลังการ โอเค งั้นเราไปนั่งดู DVD กันดีมั้ย  อ่ะไม่เขียนแล้วอ่ะเรื่องของนังมี่ เหอะๆๆๆ อ้อ ลืมบอกคุณพี่โรบินพิกว่า ขอบคุณนะคะที่วันนั้นส่งทู้น้องหมามาให้ดู ซึ่งเป็นทู้เดียวกันกะที่ดูๆอยู่กะเพื่อนเบ  สำหรับคนบ้าน้องหมาแบบชาวเรา  :-P แบบว่าอยากพาลูกชายตัวเองไปกะลูกสาวนังเบค่ะ  เพราะเราเลี้ยงหมากันทั้งคู่ :-) มาเล่าเรื่องต่อดีกว่านะค้า  แอบไปชงกาแฟมาด้วย ง่วงนิดๆ  วันเสาร์แบบนี้ น่านอนทั้งวันเล้ย  พักผ่อนๆ อ่านเรื่องมี่ดีก่า ถ้าใครว่างๆ ไม่รู้จาทำไรเนอะ --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ตอนนั้นตั้งแต่มีเตยเข้ามา ก็รู้สึกว่าน้องเอสสนใจเรามากขึ้น แต่ก็มีหงุดหงิดใจ ขัดใจอยู่บ่อยครั้ง  ดิชั้นเริ่มเล่าเรื่องเกี่ยวกะเตยมากขึ้น มีชื่อเตยมากขึ้นในชีวิตประจำวันของเรา ทำแบบนี้อยู่ได้เดือนกว่าๆ   ช่วงนั้น ดิชั้นเริ่มรู้สึกว่าน้องเอสงอแงมากขึ้นทุกวัน และหึงเรามากๆ เหมือนครั้งนึงที่เราทะเลาะกันทางเอ็ม เอส:     วันนี้จะไปไหนกะแฟนล่ะ...แหมไปบ่อยนักนะ วันศุกร์จะไปเที่ยวไหนอีกล่ะ ดิชั้น:      ยังไม่รู้  เห็นเตยบอกแล้วแต่เค้าน่ะ อยากไปไหนก็ให้บอก เอส:       แหวะๆๆๆๆ อะไรจะตามใจปานนั้น ทำไม กลับบ้านเร็วไม่เป็นเหรอ ต้องไปโน่นไปนี่ประจำ ดิชั้น:      ทำไม มีรัยมะ  เธอก็ไม่เคยไปไหนกะชั้นได้นานมากๆแล้ว แล้วชั้นจะไปไหนกะใคร มันผิดตรงไหนเหรอ เอส:       แล้วถ้าวันนี้เค้าจะนัดแม่เป็ด  จะมาเจอเค้ามั้ย ดิชั้น:     (เงียบไปสักพัก คิดในใจว่า มันจะเอาจิงเหรอ ไม่เคยมานัดเจอเรานานมาก)          อ๋อเหรอ เด๋วดูก่อนนะ ถ้าอยากเจอจิงๆ ก็ไปเจอก่อนก็ได้ เพราะคงเจอได้ไม่กี่นาทีล่ะมั้ง เอส:       วันนี้ขมไม่อยู่บ้าน ไปต่างจังหวัดกะที่บ้าน เค้าไปหาได้นานๆ ดิชั้นไม่รู้เป็นไง ทำไมถึงจู่ๆ ก็ดีใจมากๆซะขนาดนั้น จิงๆแล้วดิชั้นยังไม่ได้นัดเตยเลย และคิดว่าเตยคงนัดเพื่อนเก่าที่ดิชั้นไม่รู้จัก เลยกดโทรศัพท์ไปถามเตยว่า วันนี้ไปไหนรึป่าว  เป็นอย่างที่คาดไว้ เตยบอกตอนนี้อยู่ไกลมาก  ยังไม่เข้าเมืองเลย ไปหาเพื่อนเก่าสมัยเรียน  คงไมได้นัดกินข้าว ไว้พรุ่งนี้ละกัน จะไปรับ ดิชั้นดันดีใจค่ะ...ทำไมเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้ เตยถามว่าดิชั้นจะไปหาเบมั้ย หรือจะไปไหนเหรอ ดิชั้นบอกว่าป่าว  ยังไม่ได้แพลนอะไร  เตยบอก งั้นรีบกลับบ้าน  ไว้ดึกๆจะโทรหาอีกที  ดิชั้นก็โอเคๆ ไม่ได้พูดไรต่อ  ระหว่างนั้นดิชั้นก็พิมพ์ข้อความแชทกะน้องเค้าไปด้วย ดิชั้น:      เออ มะกี๊เช็คแล้ว เตยไม่ว่างอ่ะ ไปเจอก็ได้ ไม่ได้เจอกันนานมาก เอส:       อ้อเรอะ พอนัดคนโน้นไม่ได้ ก็มานัดเค้างั้นสิ ไม่ไปแล้วล่ะ เซ็ง หงุดหงิดโว๊ยยย รมณ์เสีย ดิชั้น:      ไร  เป็นไรไปอีก จะเอาไงกันแน่อ่ะ เค้าผิดตรงไหนวะ ทีตัวเองมีเมียแล้วอยู่ที่บ้าน อย่ามากระแดะทำหงุดหงิด จะให้พูดมั้ยเรื่องเดิมๆที่ทำทุเรศๆกะชั้นไว้เยอะ เอส:         ............................................. ดิชั้น:     (เริ่มอารมณ์เสีย) ตกลงจะเอาไง จะกลับบ้านแล้วเว้ย เซ็งเหมือนกัน ดิชั้นเริ่มกล้าพูดจาไม่เพราะ เพราะรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องเกรงใจคนอย่างนี้ มีสิทธิ์ไรมาโกด มาหงุดหงิด เชอะๆ หมั่นไส้มากๆค่ะ เอส:      แม่เป็ด....เค้าขอโทดนะ เค้าหงุดหงิดเกินไป ทำงานไม่ค่อยได้ เพราะเรื่องแม่เป็ดเนี่ย เค้าสับสน ปวดหัวมากๆ งั้นเจอกันที่เดิม ทุ่มครึ่งนะ.... ดิชั้นตอบตกลง และ รีบออฟไลน์ ออกจากออฟฟิศ  ไปรอน้องเค้าที่เดิม ที่เคยนัดกัน จังหวะนั้นไม่ได้คิดไรเลย  นอกจากแค่อยากเจอหน้าน้องเค้า ยอมรับว่าคิดถึงอยู่มากๆ  ดิชั้นรออยุ่ประมาณ 15 นาทีได้ ก็มีเบอร์สาธารณะโทรเข้ามา ดิชั้นมั่นใจว่าเป็นน้องเค้าแน่นอน 'ฮัลโหล...นี่เค้านะ แม่เป็ด'   เสียงคุ้นหูพูดจาดีขึ้น เหมือนอารมณ์ดีขึ้น 'มาแล้วเหรอ...งั้นเด๋วเค้าไปรอที่ร้าน.....อยากกินราเมนน่ะ' ดิชั้นรีบตอบและรีบเดินให้เร็วขึ้น 'ได้ๆ แล้วแต่จ้ะ แล้วเจอกันนะ..' ดิชั้นเดินไปที่ร้านราเมน แล้วก็หาที่นั่งมุมสงบ  นั่งเปิดดูเมนูไม่ถึง 3 นาที  เห็นน้องเค้าเดินมาแต่ไกล ด้วยเสื้อโปโลสีเขียวสลับขาวลายขวางพอดีตัว กะกางเกงยีนส์แนวๆ คิดในใจว่า เฮ่อ นี่เรามันอายุเท่าไหร่ เรามาชอบเด็กขนาดนี้จิงๆเหรอเนี่ย  หรือมันตัวเล็กๆมากๆวะเนี่ย เลยยิ่งรู้สึกว่ามันเด็กมากๆ หึหึ ดิชั้นยังทำสีหน้าเฉยๆ ในขณะที่น้องเดินผ่านกระจกร้าน หันมามอง และยิ้มให้ดิชั้นแก้มแทบปริ   และพอน้องเค้าเดินเข้ามาร้าน ก็ดอดเข้ามานั่งฝั่งเดียวกะดิชั้น ดิชั้น:     รถติดมะ เหนื่อยมั้ย ไม่ได้เจอกันนาน ผอมลงรึป่าวเนี่ย เอส:       ยิ้มตลอดเวลา ไม่ตอบคำถามดิชั้น แถมพูดว่า ดูดิ๊ เค้าจะทำเป็นโกดแม่เป็ด แต่พอเห็นหน้าทุกที ไม่เคยเก๊กหน้าโกดได้ มันกลายเป็นยิ้มทุกที ทำไมแม่เป็ด ถึงทำหน้าเฉยๆได้อ่ะ เค้าทำไม่ได้ เก็บความดีใจไม่ได้อ่ะ' ดิชั้นขำคำพูดแบบเด็กๆของน้องเค้า แล้วก็ตอบไปว่า 'อ่ะ..พอดีเป็นดาราเก่า เลยเมคหน้าได้ 5555 สั่งอาหารดีก่าเนอะ' ขณะที่เราสั่งอาหารมาทานกัน เตยก็โทรเข้ามา น้องเอสรีบชะโงกหน้าดูจอมือถือดิชั้น  แต่ดิชั้นไม่รับสาย เพราะรู้สึกว่าไม่รู้จะบอกเตยยังไง กะว่า ค่อยเล่าให้ฟังทีหลังว่ามาเจอน้องเค้า ด้วยนิสัยดิชั้นคือ ชอบทำไปก่อน แล้วค่อยมาเล่า  น้องเอสก็กัดๆประชดประชันทันทีว่า 'อ่ะแหม...ห่างกันไมได้เลยนะ ทำไมไม่รับสายล่ะ กัวเค้าถามรึไงว่าอยู่กะใคร' โถๆๆๆ กล้าประชดประชันดิชั้น ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำสมเล้ย เจอค่ะ เจอดิชั้นจัดไปดอกนึง 'ทำไมเหรอ หรือจะให้รับสาย เหมือนที่เธอเคยรับสายขมต่อหน้าชั้น และบอกว่ากำลังรีบกลับบ้าน แต่แวะมาเข้าห้องน้ำที่ห้าง...คิดถึงมาก จุ๊บๆ ไรแบบนี้ ทำได้นะ จัดให้ อยากฟังมะ เด๋วถ้าเค้าโทรมา จะรีบบอกไปแบบนั้น' ได้ผลค่ะ น้องเอสเงียบกริบ เปลี่ยนเป็นพูดเรื่องอื่น พอดีกะที่อาหารมาเสิร์ฟเลยทำมาอ้อนให้ดิชั้นป้อนให้เหมือนเคย ดิชั้นก็แกล้งค่ะ เอาตะเกียบคีบ และยัดลงปากมันไปอย่างไม่แคร์ หมั่นไส้นี่คะ  น้องเอสตั้งตัวไม่ทัน แต่ก็รีบอ้อนดิชั้น บอกว่าไม่พูดแล้วกินเถอะ  จากนั้นก็ทำพูดดี พูดหวานๆ กะดิชั้นเหมือนเดิม นั่งจ้องหน้า มองหน้า จับมือดิชั้นตลอด อย่างงี้แหละค่ะ  ดิชั้นก็ใจอ่อนทุกที ไม่รู้เป็นไง พอทานอาหารเสร็จ ก็เลยบอกน้องเค้าว่าวันนี้ขมไม่อยู่ แล้วจะโทรมาเช็ครึป่าว ว่ากลับดึก น้องเอสบอกมันจะโทรเข้าบ้านเลย ดูว่ากลับบ้านมั้ย ดิชั้นก็เลยบอก โอเค  งั้นรีบกลับเถอะ  ดิชั้นขอไปนั่งเล่นที่บ้านละกัน อยากไปกินขนมร้านแถวบ้านน้องเอสด้วย แต่หันไปเนี่ยเห็นน้องเอสยิ้มอย่างมีเลศนัย เอส:      แม่เป็ด จาไปบ้านเค้า  เอ...มีแผนป่าวอ่ะ ไปบ้านเค้าเด๋วโดน.......น๊า โดนแน่ๆ ดิชั้น:     ไอ้บ้า เด๋วเหอะ แต่ถึงจะโดนก็ กัวที่ไหน มัยๆ .คิดเหรอว่าชั้นจะให้เธอ  อาจจะไม่มี feel แบบนั้นกะเธอแล้วก็ได้  แค่เบื่อๆ ยังไม่อยากกลับบ้านเท่านั้นเองย่ะ จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 15:49:29

ความคิดเห็นที่ 10 น้องชาเขียว...ท่าทางจะแรงดี ยกโซฟา ตัวใหญ่เชียว... ว่างๆไปยกให้ที่บ้านหน่อยนะ...อิอิ คุณมี่ ก็ชวนคุณเบไปสิคะ คราวหน้า เค้าจัดต้นเดือน พย. อ่ะค่ะ พาลูกหมาไป 2 ตัว คน 2 คน ตาม package เค้าเลย.... น่าจะสนุกอ่ะคะ คนรักหมาเหมือนกัน ไม่รู้จักใคร แต่ก็คุยกันรู้เรื่องอยู่แล้วล่ะเนอะ... มีโอกาสก็กะว่าจะไปเหมือนกันค่ะ... เพียงแต่ช่วงนี้ ยังไม่ค่อยสะดวก....ยุ่งๆหลายเรื่อง อ้อ...หายปวดท้องเร็วๆนะคะ.... ทรมานนะ..เพราะเป็นเหมือนกันอ่ะค่ะ จากคุณ : robinpig เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 16:26:42

ความคิดเห็นที่ 11 หูยยยย...มาแค่เนี้ยยยยยยยยยยยย!!!!~ เอาอีกจิ... T_T จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 16:54:32

ความคิดเห็นที่ 12 ^ ^ ^ มาปาดเค้าทำไม   ไม่กลัวโดนข้อหา ใช้แรงงานเด็กเหรอคะท่านพี่ คุณมี่ไปบ้านเค้าแบบนั้น  จะรอดมั๊ยล่ะนั่น   ตอนหน้าขอเลิฟซีน กระชากเรทติ้งหน่อยนะคะ... อิอิ   แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 52 17:00:57 จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 16:59:41

ความคิดเห็นที่ 13 ^ ^ ^ ^ โทษฐานที่รู้จักกัน เลยปาดซะ!!!~ มาโดดน้ำโขงเล่นป่าวพี่วาย ^_^ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 17:12:14

ความคิดเห็นที่ 14 พี่กลัวไปทำแม่น้ำโขงล้นตลิ่งอ่ะดิ๊   ...มาโดดคลองแสนแสบเล่นกันดีกว่า... 555.. จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 18:09:35

ความคิดเห็นที่ 15 ง่ะ... ชวนน้องไปโดดคลองแสนแสบเหรอ... มีคลองอะไรดีก่านี้ป่าวเนี่ย???? แต่ยังไงก็ช่างเหอะ...นึกดีๆนา ชวนน้องไปโดดคลองที่บางกอก... .. .. "น้ำท่วมกรุงฯ ไม่รู้นะเออ" .... นอนอืด บนโซฟา รอคุณซามี่... คิก คิก!!!~ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 19:24:10

ความคิดเห็นที่ 16 อ่ะ ๆ เค้าจะไปเที่ยวเล่นที่บ้านกันอีกแล้ว ขนมเขนิมจะทันได้กินมั้ยคะเนี่ย เสียวไส้ขมกลับมาเจอ เตยโทรหาตอนกำลัง ... ซะจริงเชียว ว่าแล้วก็เกาะขอบหน้าต่าง พี่โรบินคะ  ขออนุญาตแนะนำให้ไปพบสูตินารีแพทย์ค่ะ ไม่ใช่เรื่องที่ควรปล่อยปละละเลยนะคะ ส่วนคุณมี่  คิดว่ารอได้อีกซักไม่เกินห้าปี อย่างไรก็ตาม  ถ้ามีความผิดปกติมากเกินกว่าที่เคยเป็น ไม่ควรนิ่งนอนใจเหมือนกันค่ะ จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 20:57:58

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณค่า คุณ Tazmaniac ที่เป็นห่วง และคุณพี่โรบินด้วย เป็นห่วงด้วยเหมือนกัน แต่มี่นะกัวๆๆๆ พูดตามตรงเคยไปตรวจภายใน หยองมากๆ แต่ไม่อยากเล่า เหอๆๆ คิดๆดูนะ น่าจะมีหมอตรวจภายในส่วนตัวนิ จะได้บอกได้ว่า กรุณาเบามือหน่อย แถมเป็นคนที่เราไว้ใจได้ด้วย หุหุหุ จิงๆก็กะจะไปตรวจนานแล้วค่า แต่กัว กั๊ว กัว เพราะที่ไปตรวจล่าสุดก็ 2 ปีีีมาแล้วได้มั้ง มีปัญหานิดหน่อยที่ทำให้ปวดท้องต้องกินยาปรับฮอร์โมนช่วงนึง แต่พักหลังมี่หันมาเล่นโยคะแทน คิดว่าจะอาการดีขึ้นเรื่อยๆตามลำดับ พอหยุดเล่นก็เป็น แล้วตอนนี้กลับมาเล่นอีก จะดูว่าอาการดีขึ้นอีกมั้ย แต่ถ้ายังเป็นอยู่ คงต้องไปพบหมอเร็วๆนี้ค่ะ ไปโดดคลองเล่นดีก่า แต่ไม่เอาคลองแสนแสบนะ 5555 เห็นแหล่งน้ำ เลยนึกถึงน้ำตกที่ไปเที่ยวมาเลย อยากไปโดดอีก หากใครเบื่อๆ ก็ไปเข้าหาธรรมชาติมั่งนะคะ เหมือนได้ไปชาร์จแบตให้ตัวเองเป็นอย่างดี จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 52 11:38:20

ความคิดเห็นที่ 18 งั้นมาเล่าต่อดีก่าเนอะ วันนี้ก็หยุดพักผ่อนอยู่บ้านตามเคย อาจจะออกไปข้างนอกช่วงบ่าย วันนี้ฝนตกหนักแต่เช้าเลย อากาศเลยสบายๆ ไม่ร้อนมาก แต่เรื่องของมี่อาจแอบร้อนน๊า เปิดแอร์ นอนผึ่งพุงบนโซฟารอได้เลย 5555+ ------------------------------------------------------------- ตอนที่ดิชั้นบอกน้องเอสไปว่าเบื่อๆ อยากไปหาที่นั่งเล่นก่อนกลับบ้าน แล้วก็อยากกินขนมแถวบ้านน้องเค้าเจ้านั้นด้วย จิงๆแล้วดิชั้นก็ 2 จิต 2 ใจ ว่าควรจะไปดีหรือไม่ เพราะรู้สึกว่าทำผิดอีกแล้ว  มันรู้สึกผิดทุกครั้งแหละค่ะ แต่ดันห้ามตัวเองไม่ไ่ด้ซักที อีกใจก็กล้ว ถ้าเตยโทรมาจะบอกยังไง มันต้องว่าเราแน่ๆเลย  เง้ออ ไม่อยากทำร้ายจิตใจใคร เอาไงดี สักพักดิชั้นเริ่มลังเลอีก เลยบอกว่า ไม่ไปแล้ว แต่ไปๆมาๆพอน้องเอสเขยิบเข้ามานั่งใกล้ๆ มาทำสายตาอ้อนๆ หวานๆอีก ใกล้ชิดกันมากไปนะเนี่ย เกิน เกิ๊นนนน อ้าว มาจับมือดิชั้นอีก แอบลูบไหล่ ลูบมือดิชั้น โอ๊ยยยยย ความรู้สึกแบบเดิมๆมันกลับมาได้ไง อ้าวๆ มาลูบขาอีก พอเห็นดิชั้นใส่กระโปรงไม่ไ่ด้ มันทำสายตาหื่นทันที 5555 ดิชั้นกลายเป็นว่ารู้สึกว่าอยากกอดน้องเค้ามากๆ เหมือนที่น้องเค้าบอกว่า รู้สึกคิดถึงดิชั้น อยากกอด อยากหอม และอยากอะไรต่ออะไรมากมาย ได้อีกค่ะ เฮ่ออออ นังมี่หนอ...นังมี่ จะทนได้ไงเนี่ย คุณคะ ทำมัยทอมชอบทำแบบนี้อ่ะ ทำให้สาวๆเคลิ้มได้ทุกทีล่ะสิ ไปๆมาๆ ใกล้กันแบบนั้น อารมณ์มันก็ไปแล้วล่ะค่ะ ลืมทุกอย่างซะได้ ในที่สุด ดิชั้นตามน้องเค้าไปบ้านอย่างว่าง่าย ตาบอดมืดมิด ลืมด้วไปด้วยอารมณ์ชั่ววูบขณะนั้น ดิชั้นให้น้องเค้าขับรถให้ และให้น้องเค้าจอดมอร์ไซค์ทิ้งไว้ ค่อยกลับมาเอาทีหลัง เมื่อขับรถไปใกล้หน้าปากซอย ดิชั้นแวะซื้อขนมเจ้าโปรด และของกินเล็กน้อย ไม่ลืมเบียร์ 1 กระป๋องของน้องเค้า... เฮ่ออออ มันเหมือนเวรกรรมอะไรไม่ทราบ เรา 2 คน เป็นอะไรที่อยู่ใกล้กันมากไม่ได้ คิดในใจว่า มันมักจะลงเอยด้วยเรื่องนั้นทุกครั้งถ้ามีโอกาส แล้วเราจะรอดมั้ยวะ ขณะที่จอดรถ ลงมาปิดประตูรั้ว ดิชั้นกำลังก้มหยิบกระเป๋าในรถอย่างมั่วๆ เพราะยังไม่เปิดไฟโรงรถ จังหวะที่ก้มๆเงยๆอย่างนั้น ทันใดนั้นค่ะ น้องเค้าก็เดินมากอดเอวจากข้างหลัง รีบดึงมือดิชั้นผลักเข้ามุมมืดแบบดิชั้นไม่ได้ตั้งตัว (โอ้วเหมือนละครเล้ย ไม่น่าเชื่อ คิกๆ คิดภาพแล้วยังจำได้ในความมืด) น้องเอส จูบดิชั้นแบบไม่พูดไม่จาเลย ดิชั้นใจเต้นแรง ตกใจและก็ตื่นเต้นมากๆ เพราะเราไม่ได้เจอกันนานแล้ว อยุ่ๆมาทำแบบนี้ซะงั้น น้องเค้าก็ดูจู่โจมมากๆ นับได้ว่าเป็นจูบที่เร่าร้อน ดุเดือดที่สุด  ร้อนไปหมดค่ะ ในความมืดนั้น.. ดิชั้นก็เริ่มคล้อยตาม ปล่อยให้น้องเค้าทำอะไรต่ออะไรไป ทั้งตามอารมณ์ดิชั้นและน้องเค้า ดิชั้นอาศัยฝาผนังโรงรถพิงไว้ กอดน้องเค้าไว้ ลูบผม ขยี้หัวน้องไปตามอารมณ์ แต่เริ่มรู้สึกว่ามือน้องเค้าล้วงไปถึงไหนต่อไหนผ่านชายกระโปรง และขึ้นมาที่ส่วนบนของเสื้อ ที่เลิกขึ้นโดยไม่รู้ตัว กลับไปกลับมา ประกอบกะเสียง sound effect ของดิชั้นเองเป็นระยะๆ ตามอารมณ์ที่มากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ เหอๆๆ ยังกะเปิดหนังอย่างว่าแน่ะค่ะ ดีนะที่ บ้านแถวนั้นมันต่างคนต่างอยู่ มีแต่ต้นไม้ใหญ่ๆ้บดบัง ตัวบ้านก็ค่อนข้างห่างกัน ดิชั้นไม่สนไรแล้วจังหวะนั้น ยอมรับว่ามันหยุุดไม่ได้จิงๆ  ไม่รู้ทำไม ดิชั้นลืมทุกอย่าง ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน  รู้แต่ว่าความต้องการตามธรรมชาติคราวนี้มันสูงมากจนหยุดไม่ได้... เสียงหายใจของทั้งน้องเค้าและดิชั้นเริ่มดังขึ้น ตามด้วยเสียงหายใจหอบถี่ๆ ของดิชั้นตามมา แรงขึ้น เรื่อยๆ (คนอ่านอย่าพึ่งลุ้นจนตกโซฟานะคะ 555 สงสัยนั่งจินตนาการกันใหญ่แล้วใช่มั้ยค่ะ อิอิ)  ไม่น่าเชื่อค่ะ น้องเค้ากำลังมีอะไรกะดิชั้นขณะที่ดิชั้นยืน มันทำให้ดิชั้นรู้สึกทั้งตื่นเต้นและ peak ได้สุดๆ ในระหว่างที่น้องเค้ายุ่งอยู่กะด้านล่าง น้องเค้าก็พร่ำพูดกะดิชั้นว่า จะทำให้ลืมคนอื่นให้หมดเลย จะไม่ยอมให้มีอะรัยกะใครได้เลย ตัวเองต้องเป็นของเค้าคนเดียว  น้องเค้าแบบว่าเต็มที่ค่ะ ไม่รู้ไปเรียนพิเศษมาจากไหน ทำมัยมันพัฒนาขึ้นเยอะ หรือเพราะอารมณ์มันพาไปก็ไม่ทราบ ไม่น่าเชื่อเลยค่ะ ว่าการหึงหวงจะทำให้อารมณ์ด้านนั้นมันพุ่งขึ้นเกินร้อยมากๆ   ในที่สุดน้องเค้าก็ปฎิบัติกิจจนดิชั้นถึงจุดๆนั้น ดิชั้นสามารถถึงจุดมุ่งหมายได้ทั้งยืนค่ะ แถมมี sound effect  จนน้องเค้าต้องเอาปากมาประกบดิชั้นไว้ 5555+ ดิชั้นตัวสั่นไปหมด ไม่คิดว่าจะเป็นได้ขนาดนี้ เป็นครั้งแรกในชีวิตนะคะนั่นที่มีรัยกันตรงนั้น  เหงื่อเรา 2 คน เต็มไปหมด เสียงหายใจหอบเหนื่อยของเราทั้งคู่ ขณะที่ยืนกอดกัน แล้วเราก็จูบกันไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เหมือนไม่รู้จักเบื่อ... ดิชั้นอึ้งๆ แถมยังตื่นเต้น ร้อนๆ ไม่หาย งงว่านี่มันเกิดขึ้นอีกแล้วเหรอ ไม่คิดว่าเหตุการณ์จะมาเป็นเช่นนี้ หลังจากนั้นเรา 2 คนเดินเข้าบ้าน เรานั่งนอนอยู่ชั้นล่างห้องรับแขก เรานอนกอดกัน เกลือกกลิ้ง คุยกัน น้องเค้าขอร้องให้ดิชั้นเลิกยุ่งกะเตย ดิชั้นไม่ตอบตรงๆ แต่บอกว่า เด๋วเตยก็ต้องกลับไปแล้วล่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก สังเกตว่าน้องเค้าดูมีความสุขมากๆ ยิ้มตลอด เอาเบียร์มาดื่มแบบอารมณ์ดีมากๆ เหมือนน้องเค้าลืมทกุอย่างไปเลย ดูสิคะ ดิชั้นยอมมันอีกแล้วค่ะ  อะไรๆ ก็อาศัยเซ็กซ์เป็นตัวช่วยให้ทุกเรื่องคลี่คลายจิงๆ เฮ่อออ นี่ดิชั้นหรือมันกันแน่ เป็นคนเห็นแก่เซ็กซ์...หรือทั้งคู่! ดิชั้นถามน้องเค้าว่าขมโทรมารึยัง น้องเค้าเอามือถือมาหยิบดู ไม่เห็นมีมิสคอล คิดว่าน่าจะไปกะแม่จนดึก ไม่เป็นไร เด๋วคงโทรเข้าบ้านเอง... ดิชั้นบอกว่ากัวขมกลับมาเจอ จะรีบกลับดีก่า แต่บังเอิญพูดจบ เหมือนจุดธูปอัญเชิญ มีโทรศัพท์บ้านดังเข้ามา ทุกครั้งมักจะเป็นอย่างงี้ค่ะ เหมือนอีกคนจะมี sense ตลอด เวลาเราอยู่ด้วยกัน น้องเค้าขอตัวไปรับ เห็นรับแล้วคุยอยู่ 2-3 นาที แล้วก็วาง เดินยิ้มกลับมากอดดิชั้น บอกว่าขมมันกำลังจะนอน เพราะแม่ใช้ให้ไปโน่นนี่จนเหนื่อย เลยโทรมาบอกก่อน เลยไม่ได้คุยนาน อ่ะแหม มันมีความสุขจิงนะ เหมือนแก้ปัญหาชีวิตได้ สวรรค์หรือนรกเป็็นใจเรา 2 คน ก็ไม่ทราบขณะนั้น  ดิชั้นแอบว่่าในใจนิดๆ ว่าหมั่นไส้ ทำเป็นปลากระดี่ได้น้ำ มีแต่ได้กะได้้ เหอะๆๆ เรานั่งดูทีวีไป กินรัยไปนิดหน่อย สักพักดิชั้นนึกอยากถามขึ้นมาว่า ดิชั้น:      ตัวเอง ตัวเองรักเค้ามั้ยคะ?..ดิชั้นยังอยากรู้อีก เพราะยังคงมีภาพหลอนวันที่น้องเค้าบอกไม่รักดิชั้น เอส:       แล้วตัวเองว่าเค้ารักมั้ยล่ะ เวลาตัวเองเล่าเรื่องคนนั้น เค้าหงุดหงิดทุกครั้ง และคิดว่าทำไมตัวเค้าเองต้องโมโหขนาดนั้นด้วย ตัวเองเค้าถามจิงๆเหอะ กะคนนั้นไปถึงไหนแล้ว ดิชั้นอึ้งๆ ใจนึงอยากโกหกว่ามีไรกันแล้ว อีกใจนึงเอาไงดีวะ ถ้าไม่มีรัย มันคงได้ใจ คิดว่าเป็นเจ้าของเราคนเดียวแล้วเด๋วจะทำอะไรกะเราก็ได้ เลยตัดสินใจพูดไปว่า ดิชั้น:      ก็มีในระดับนึง นิดหน่อย เอส:       (ทำเสียงเข้ม) โหยยยยยยยยยยยยยยยย อะรัย มีรัย บอกมาเลย จูบกันเหรอ ทำไรภายนอก หรือยังไง เล่ามาเลย โอ๊ยยยยย อะไรเนี่ย เค้าไม่ยอม ไม่ให้ใครมาแตะต้องแม่เป็ดของเค้า ต้องเป็นของเค้าคนเดียว เข้าใจมั้ย ดิชั้น:      อะไร จิ๋วน้อยอ่ะ เค้าก็แค่จูบๆ เออ ช่างมันเหอะ ไม่มีรัยมาก เอส:       อะไรอ่ะ ไม่ได้ๆ ไม่ไ่ด้นะ แง๊ เค้าไม่ยอมนะแม่เป็ดของเค้า คอยดูนะเค้าจะทำให้ลืมทุกคนที่ผ่านมาเลย ต้องมีอะรัยกะเค้าคนเดียว พูดไม่พูดปล่าวค่ะ น้องเอสเริ่มอีกแล้วค่ะ คงทั้งหึงและหวงก้างมากๆ  ดิชั้นบอกอะไรเนี่ย ไปกินยาบ้า คึกคักมาจากไหน แต่ดิชั้นก็แพ้ค่ะ ยอมให้น้องเค้าอีกครั้ง น้องเค้าทำให้ดิชั้นรู้สึกดีมากๆ จนน้ำตาไหลออกมาในขณะที่มีอะรัยกัน น้องเค้าตกใจ และกอดดิชั้นไว้ ถามว่าร้องไห้ทำไม  ดิชั้นตอบว่า ไม่รู้ ดิชั้นเจ็บมามากแล้ว ต้องเจ็บมากกว่านี้อีกใช่มั้ย เพียงเพราะดิชั้นรักน้องเค้ามาก  ดิชั้นพูดจบ น้องเค้ากอดดิชั้นไว้แน่น เอาหัวซบบนอก และดิชั้นก็รู้สึกเหมือนมีน้ำอุ่นๆไหลมาโดนเนื้อ ดิชั้นตกใจเช่นกัน 'ตัวเอง...ตัวเองเป็นรัย อย่าร้องไห้นะ เค้าก็จะไม่ร้องไห้ เรา 2 คน มันแย่มากๆ ที่ห้ามใจตัวเองไม่ได้ ไม่ร้องนะ'  ดิชั้นปลอบน้องเค้าทั้งที่ตัวเองก็น้ำตานองหน้า น้องเอส เงยหน้าขึ้นปาดน้ำตาและพูดว่า 'เค้าเกลียดตัวเค้าเอง...เค้ามันเลวจิงๆ ที่ทำให้แม่เป็ดต้องร้องไห้ตลอด แล้วเค้าก็ทำอะไรไม่ได้เลย คงเหมือนที่แม่เป็ดว่าเค้าไม่กล้าเลือก กับขมเค้าก็ผูกพัน แต่กะแม่เป็ด เค้ามีความสุขมากๆเวลาอยู่ด้วย  และเค้าก็ทนไม่ได้ ที่แม่เป็ดไปคบกะใคร...'   น้องเอสสะอื้น และดูอ่อนไหวมากๆ ในตอนนั้น เป็นอารมณ์ที่่ดิชั้นไม่เคยเห็นมาก่อน 'เค้ารักแม่เป็ดนะ...' น้องเค้าพูดพลางจูบแก้มดิชั้นทั้งน้ำตา ดิชั้นไม่ตอบอะรัย แต่กอดน้องเค้าไว้อย่างแน่น  คืนนั้นดิชั้นยอมรับว่าใจอ่อนอยู่มาก เราคุยกันสักพัก จนดิชั้นคิดว่าควรถึงเวลากลับได้ จึงรีบแต่งตัว เก็บของออกมา  ดิชั้นมองหน้าน้องเค้าก่อนขึ้นรถ เห็นสายตาน้องเค้า ดูอาลัยอาวรณ์มากๆ  ดิชั้นฝืนยิ้มและบอกว่า 'กลับแล้วนะคะ ฝันดีนะ' ในขณะที่ดิชั้นขับรถออกจากซอย นึกขึ้นได้เลยหยิบดูมือถือ เห็นเตยโทรมา 10 กว่ามิสคอล เบโทรมาอีก 2 มิสคอลได้ ดิชั้นไม่รู้จะโทรกลับไปบอกยังไงถึงความผิดที่ตัวเองทำ ดิชั้นกลับบ้านไปทั้งว้าวุ่นใจ  คิดไปคิดมาก็กดไปหาเบอีก พอเบรับมันก็ถามจิกนิดนึงว่า 'นี่แก! หายไปไหนยะ เตยตามหาตัวอยู่ โทรไปก็ไม่รับสาย...' ดิชั้นเลย เล่าให้เบฟังอย่างหมดเปลือก เบฟังไปถอนหายใจทิ้งเป็นระยะๆ หลายๆเฮือก 'แกนะแก...บอกแล้วอย่าใจอ่อน แล้วเด็กเอสนั่นก็ใจอ่อน โลเล เอาไงก็ไม่เอา เฮ่ออออ เวรจิงๆ แล้วแกจะบอกเตยยังไงเนี่ย' ดิชั้นบอกเบไปว่า คงจะเล่าให้เตยฟังไปตามตรง แต่เล่าไม่หมด แต่คืนนี้ขอส่ง sms ไปหา แล้วค่อยคุยอีกวัน เตรียมโดนเตยด่าดีก่า เหอๆ ดิชั้นฝืนขำ ดิชั้นคุยกะเบสักพัก มันไม่วายถามเรื่องตอนเลิฟซีน ดูเด๊ะ ดิชั้นต้องเล่าให้มันฟังเกือบละเอียด ไอ้เพื่อนคนนี้นี่ ชอบนักเรื่อง Top secret ของดิชั้น มันเป็นคนเดียวจิงๆที่รู้เรื่องดิชั้นแทบทุกเรื่อง ในขณะที่ดิชั้นรู้เรื่องส่วนตัวมันน้อยมาก มันเป็นคนแบบนี้ค่ะ ทำไงได้ ไม่ค่อยเปิดปากเล่าเรื่องตัวเอง ช่างเฉไฉ เรื่องชาวบ้านคืองานของเรา หึหึ พอใกล้ๆถึงบ้าน ดิชั้นจึงขอวางสายมันไป จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 52 12:47:56

ความคิดเห็นที่ 19 จ๊ากกกกกกกกกกกกกก.....เจอกับ Stand Up Love Scene..... อู้ววววววววววววววววววว ... แทบกลิ้งตกโซฟา!!!~ แล้วหลังจากนั้น ... หลังจากนั้น หลังจากนี้!!!~ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!~ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 52 14:36:11

ความคิดเห็นที่ 20 WoW   Soooooooo....HOT !!! จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 52 21:22:53

ความคิดเห็นที่ 21 ... อ้าวคุณซามี่... มาแจกกิ๊ฟ แต่ไม่เขียนเรื่อง แง่ะ.... จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 52 19:58:14

ความคิดเห็นที่ 22 ขออำภัย มะวานจนถึงวันนี้ อารมณ์ไม่จอยเลยค่ะ...คือ มะวานได้แชทกะน้องเอส แล้วพูดจาทำให้มี่หงุดหงิดม๊ากมาก เลยไม่สามารถเขียนได้... ขออำภัยหากติสท์ไปนิด เหอๆๆๆ เด๋วจะพยายามบิ้วท์เขียนต่อค่ะ หมั่นไส้น้องเค้าเล็กน้อย... อ้อ...ปัจจุบันความสัมพันธ์ระหว่างดิชั้นกะน้องเอส คือ แค่แชททางเน็ทกันธรรมดา ไม่มีไรมากกว่านั้น แต่มะวานมานนพูดไม่เข้าหูดิชั้น  ใครช่วยไปอัดมานให้มี่ทีดิ๊  หงุดหงิดจาย แง๊ เข้ามาฟ้องงงงงง.....ฮือๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 11:11:43

ความคิดเห็นที่ 23 อืมมมม ร้อนจริงๆ ด้วยค่ะคุณมี่ (นี่ขนาดฝนตกนะคะเนี่ย) คิคิ แล้วก็นั่งรอต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ.... โอ๋ โอ๋ คุณมี่อย่าเพิ่งรมณ์เสียนะคะ (เด็กมันยั่วอีกแล้วเนอะ) เด๋ววานชาเขียว คุณ y คุณ Taz ไปจัดการให้ค่ะ.......รับรองน้องเอสแบนติดดินแน่ๆๆ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 52 11:43:04 จากคุณ : jj (B_PURPLE) เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 11:39:52

ความคิดเห็นที่ 24 5555....น้อง jj นี่รู้ดีจริงนะคะ... เพราะคุณมี่ไม่ตัดให้ขาดไงคะ.... สุภาษิตไทยเค้าบอกไว้ว่า... รักยาวให้บั่น...รักสั้นให้ต่อ... จากคุณ : robinpig เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 11:53:40

ความคิดเห็นที่ 25 เหยยย น้าเบอร์ 23 taz ไม่เกี่ยวนะน้านะ taz ไม่ชอบมีเรื่องกะใคร taz รักสงบ เล่าต่อเถอะค่ะคุณมี่ พูดไม่เข้าหูก็ไม่ต้องหงุดหงิดสิคะ ให้มันลอยตามลมไป เล่าเถ๊อะ  ฝนตกหนัก  หนาวจะแย่ละ ... จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 13:14:19

ความคิดเห็นที่ 26 โอ๋ โอ๋ คุณมี่อย่าเพิ่งรมณ์เสียนะคะ (เด็กมันยั่วอีกแล้วเนอะ) เด๋ววานชาเขียว คุณ y คุณ Taz ไปจัดการให้ค่ะ.......รับรองน้องเอสแบนติดดินแน่ๆๆ จากคุณ : jj (B_PURPLE) ^ ^ ^ ^ ^ แหม...คุณพี่เอาเกณฑ์อะไรมาวัดเนี่ย ว่าเอส จะแบนติดดิน... แต่ดูๆ รายชื่อแล้ว... ก็เห็นด้วยนะพี่จุ๋ม เอิ้กๆๆๆ เหยยย น้าเบอร์ 23 taz ไม่เกี่ยวนะน้านะ taz ไม่ชอบมีเรื่องกะใคร taz รักสงบ ^ ^ ^ ^ taz ถึงรบ ไม่ขลาด!!~ รอ กันต่อ ปายยยยยยยยยยยยยยย!!!~ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 14:27:31

ความคิดเห็นที่ 27 หูยย....ไม่ได้เข้าแค่แปร๊บเดียว  ขึ้นทู้ใหม่แล้ว แถมอ่านจุใจเลยค่า สารภาพว่ายังไม่ได้ไล่อ่าน  แต่มาแปะชื่อ  นั่งพักบนโซฟาของคนข้างบนก่อน (ก้อมันน่านั่งนี่เนาะ) จากคุณ : It's True Love เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 17:54:01

ความคิดเห็นที่ 28 เข้ามาอัพก่อนกลับบ้าน ว่าจะไปหาร้านตัดผมกะนังเบมันวันนี้..เบื่อๆจิง ตัดผมใหม่ เผื่ออะไรจะดีขึ้นมั่ง คิดไปเอง หุหุ พยายามลืมๆ ใครทำไรก็ได้อย่างงั้นเองเนอะ ใครชอบทำร้ายจิตใจใคร วันนึงก็จะโดนมั่ง คิดแค่นี้ เพราะมันทำไรไม่ได้ หึหึ ผ่านๆๆๆๆ  ละกันเนอะ....ขอบิ้วท์นึกถึงเรื่องที่จะเล่าต่อ มันช่างขัดกะอารมณ์มี่จิงๆเล้ย ทำไงดี๊ ใช้หมอง........นั่งมาธิ พุทโธ  พุทโธ..... หายใจเข้า....หายใจออก เหนื่อย  ขอนอนบนโซฟาก่อน... 1 2 3 4 5 6 7 8 9 ........นับไปเรื่อยๆ เหอะๆๆ Zzzzzzzzzzz Zzzzzzzzzzz Zzzzzzzzzzzz ----------------------------------------------------------------------------- สติกลับมาแล้น โกดคือโง่ โมโหคือบ้า แสดงว่ามี่ทั้งบ้าทั้งโง่ 5555+........ เล่าต่อดีก่านิ....หลังจากความผิดที่มี่ทำวันนั้น มี่ก็เริ่มทำเป็นดี โดยส่ง sms ไปบอกเตยว่า  'วันนี้ขอโทดด้วยที่ไม่ได้โทรกลับ เพราะไปคุยกะเอสมา มีเรื่องนิดหน่อย ไว้เล่าให้ฟัง...Good nite นะ' ดูสิคะ  ดิชั้นก็นิสัยไม่ดี โกหกเตยไป แต่ตอนนั้น ขอให้ได้ส่งไปก่อน เพราะรุ้ว่าเตยเป็นห่วง....ไม่ถึง 5 นาที  มีข้อความกลับมาว่า 'ไม่เป็นไร แค่เป็นห่วงเฉยๆ you สบายใจเมื่อไหร่ค่อยเล่า ฝันดีนะ.....คนดี' โห...มันบาดใจแว๊บบบบ คนดี เหรอ เนี่ยเหรอคนดี ชั้นสมควรเหรอเนี่ย ที่จะให้เตยเรียกว่า คนดี  แย่มาก แย่จัง แย่ที่สุด afraid ตัวเองมากๆ  เฮ่อออออ  ทุเรศตัวเอง ไรเนี่ยย.... ตอนนี้คิดในใจแล้วว่า  จะบอกเตยยังไงดี ยังไงเราก็ให้ใจเตยไม่ได้จิงๆ ถ้าพูด คือ ตอนนี้เป็นเพียงความรู้สึกดีดีเท่านั้น มันพัฒนาไมได้จิงๆ ณ จุดนี้ แถมเตยดีมากๆ จนเรารู้สึกเลวมากๆ เฮ่ออออออ แต่เราก็ยังดีนะที่ไมได้ให้ความหวังเตยแต่อย่างใด  เตยคงเข้าใจเรา ดิชั้นนอนอย่างกระสับกระส่าย เพราะใจนึกถึงฉากเลิฟซีนที่มีกะน้องเค้าวันนี้ นี่แหละที่เค้ารียกว่า เวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็วแสนเร็วเหลือเกิน  เหมือนยังไม่ทันหายใจซักเฮือก ต้องกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจิงแล้ว.... เช้าวันรุ่งขึ้น พอดิชั้นมาทำงาน พอเปิดคอม ออนไลน์ปุ๊บ  ไม่ถึงนาที  น้องเอสส่งไปคอนหัวใจ หวานแหวว พร้อมคำพูดหวานๆมากมาย คิดถึงอะไรแบบนั้น  ก็เงี้ยแหละพอมันดีๆกัน  แต่พอทะเลาะกัน โลกจะแตกทันที ดิชั้นก็เหวี่ยงซะ  รู้ตัวเหมือนกันแหละค่ะ เวลาเหวี่ยง ก็มันน่าหมั่นไส้จิงๆ  แล้วเอสมันโรคจิตอย่างนึงชอบเล่าเรื่องตัวเองกะขม ให้ฟัง เหมือนเผลอไป ไม่ได้ตั้งใจ จนพักหลังดิชั้นไม่ไหว ต้องบอกให้หยุดเหอะ ไม่อยากฟัง...ไม่รู้จะเล่าทำไม ดิชั้นไม่ใช่พี่อ้อย หรือโดยเฉพาะพี่ฉอด 106.5 Club Friday ที่คอยทำเสียงหวานๆแหบๆ ขัดกะเรื่องเศร้าที่ผู้ฟังทางบ้านโทรมาเล่าซะจิง  บางที่ฟังๆไปขำซะงั้น เพราะเสียง she หากใครเคยฟัง ทุกคืนวันศุกร์ หากไม่เคย ไปซื้อหนังสือ มาอ่านได้ค่ะ 'มีคนเศร้ากว่าเราตั้งเยอะ'   ดิชั้นคุยกะน้องเค้าไม่นาน ก็ยุ่งๆ ต้องรีบเข้าห้องประชุม แต่ใจก็ยังคิดเรื่องของเราว่า จะทำไงดี มันมากขึ้น แล้ว มันก็จบไม่ลงซักที.... คิดไปคิดมา มือถือดังขึ้น ต๊กกาจาย เตยโทรมา เง้ออออออออออ เตย:    คุณนาย ทำไรอยู่ฮะ  ยุ่งมั้ย คุยได้มั้ยฮะ... เตยมันชอบแกล้งพูด'ฮะ' แบบที่ดิชั้นไม่ชอบ ดิชั้นตอบไปว่า ดิชั้น:   ทำงานสิฮะ แต่คุยได้ฮะ  ป๋าเตยมีรัยฮะ แล้วดิชั้นก็ปล่อยก๊าก เตย:    น่ะ ทำมาขำ หึหึ เด๋วเตยจะพูดฮะตลอดเวลา ดิชั้น:   จะโทรมาถามอ่ะดิ ว่าวันนี้เลิกกี่โมง ใช่บ๊อ เตย:    you เป็นหมอดูเหรอ รู้มาก ดิชั้น:   แน่น๊อน รู้มากกว่านั้นอีกนะ แบบว่า รู้ว่าจะมีคนๆนึง ขาวๆ ตี๋ๆ หน้าตาใช้ได้ จะมาสัมภาษณ์ว่า มะคืนไปไหน กลับบ้านกี่โมง และเกิดเรื่องอะไรขึ้น... ดิชั้นกล้าดี ทำเป็นรู้ล่วงหน้า แต่มันก็น่าจะเป็นงั้น... เตย:    You รู้ได้ไง I ไม่ได้อยากถามอะไรเล้ย แค่เป็นห่วงน่ะ you จะทำอะไร มันเรื่องส่วนตัวของ you โตๆกันแล้ว แป่วววฮ่ะ  แต่เตยรู้ว่า ถ้าไม่ถาม ดิชั้นจะอยากเล่าเองซะงั้น  ฉลาดมาก ดิชั้นบอก  แสนรู้นะ ว่าจะพูดยังไงให้เราเล่าเอง  เด๋วพาไปเลี้ยงขนม แต่ขอหม่ำข้าวก่อน เตยก็บอกโอเค งั้นเจอกันที่ร้าน.......ละกัน  ซักทุ่มนึง  ดิชั้นก็ตอบตกลง และคิดในใจว่าคงเล่าให้เตยฟังนิดหน่อย.... ดิชั้นก็แชทกะน้องเอสทั้งวันตามเคย หลังจากวางสายเตยไป แต่ไม่ได้บอกน้องเอสว่านัดกะเตย เพราะมานไม่ได้ถาม และเข้าใจว่าน้องเอสต้องรีบกลับบ้าน เพราะรีบไปรับขม  ดิชั้นเลยรีบออกจากออฟฟิศเช่นกัน เมื่อมาถึงที่นัด เตยใส่เสื้อยืดออกแนวสปอร์ตๆหน่อยปกสีออกส้มๆ ตัวเสื้อสีน้ำเงินเนวี่บลู กางเกงยีนส์ซีดๆ ตามเคย แต่เอ๊ะ เสื้อโปโลตัวเล็กไปนิด ขัดใจดิชั้นหน่อยๆ ดิชั้นแซวไปเลยคำแรก ดิชั้น:      Hey you เอาเสื้อน้องมาใส่เหรอ เล็กเชียว 5555 รัดนะเนี่ย รัดนะ ดิชั้นแซวแบบน่าตบมาก ก็ดิชั้นไม่ชอบให้ทอมใส่เสื้อเข้ารูปมากนิ มันขัดใจ เตย:       โห เจอหน้าก็แซวเลย ทำไมเหรอ ตัวนี้ซื้อ Size M ที่นี่ ไม่ได้ลองอ่ะ ลืมไป ไซส์คนไทย ฮ่าๆๆๆ น่าเกลียดมากเหรอ ดิชั้นลืมตัว เข้าไปดึงชายเสื้อเตยลงมาอีก ให้มันดูไม่ย่น เออ ก็โอเคขึ้นนิ แต่ลืมไปว่าตอนนั้นเข้าไปใกล้มากจนเตยพูดแบบกัดฟันเบาๆว่า เตย:        ใกล้มากนะ.....เด๋วโดนนะ หึหึ เอ้า ดิชั้นรีบผละออก แล้วบอกว่า จะบ้าเหรอกลางห้างนะยะ......จิงๆ ในใจไม่ได้เขินมากหรอก แต่แอบดัดจริตกัวมันขึ้นมาเล็กน้อยถึงปานกลาง เหอๆ ดิชั้นเดินเกาะแขนเตยไปจนถึงร้านอาหารที่เตยชอบทาน  ก็เลยบอก เอาร้านเดิมนี่ล่ะ ขี้เกียจแล้ว เตยก็โอเค เราจึงไปหาที่นั่งที่สบายๆหน่อย สั่งอาหาร และคุยกันเรื่องทั่วไป  จนเตยบอกว่า เตย:         You คิดว่าเราจะไปกันไม่ได้จิงๆเหรอ ถ้าคบกันเป็นแฟน ดิชั้น:        เง้ย  ทำไมถามเรื่องนี้อ่ะ เราคุยกันเคลียร์แล้วไม่ใช่เหรอ แล้วชั้นก็ไม่ใช่คนดีด้วยนะ ณ ตอนนี้ มันเคลียร์ตัวเองไม่ได้ เตยก็รู้นี่ ไว้ชั้นกลับตัวกลับใจเป็นคนดีก่อนได้มั้ยอ่ะ แล้วค่อยมาพูดกัน ดิชั้นก็พูดบ้าบอ ไปงั้นๆแหละ เตยก็รู้แหละว่าสาเหตุที่แท้จิงคืออะไร จึงยิงคำถามมาว่า.... เตย:       You รักน้องคนนั้นมากเหรอ ยูรักตรงไหน ไม่เข้าใจเล้ยยยย เตยเขี่ยอาหารในจานเล่น และเริ่มทำหน้าซีเรียส เซ็งหมูเซ็งหมาใส่ดิชั้น และทำหน้าเบื่ออาหารประกอบไปด้วย ดิชั้น:     ไม่เอาดิ อันนี้มันเป็นเวรกรรมของเราที่ยังตัดใจไม่ได้  เตยอย่าว่าเรานะ วันนั้นเรานัดน้องเค้าไป เพราะเราอยากเจอเอง แล้วเราก็ไปบ้านเค้า แล้ว... เตย:      พอเหอะ...ไม่ได้อยากฟังมากมายขนาดนั้น ดิชั้นรู้สึกผิด และโล่งอกที่ไม่ต้องเล่าไปพร้อมๆกัน  ดิชั้นเป็นคนแคร์ความรู้สึกคนมาก เลยพยายามคิดว่าจะทำยังไงให้เตยหายเซ็ง  ดิชั้นบอกเตยว่าขอไปเข้าห้องน้ำ เด๋วมา.... ดิชั้นวิ่งไปร้านเค้กร้านนึงที่มันมี package สวยงามมากๆ พอๆกะราคามันที่ไม่สวยงามเลย แต่มันสวยมากอ่ะ ยังอยากได้เอง มันคือ เค้ก Chocolate ไฮโซ ถ้าให้ซื้อกินเองคงไม่ซื้อหรอก 5555 ดิชั้นรีบชี้เลือกอันที่สวยและตัวเองชอบ รีบจ่ายเงินทันที  จากนั้นวิ่งกลับมาที่ร้านอาหาร เตยทำหน้างงๆเมื่อเห็นดิชั้น กระหืดกระหอบ วิ่งกลับมา เตย:      ไปไหนมาน่ะ You หายไปนานมาก นึกว่าเป็นลมไปแล้ในห้องน้ำ ดิชั้น:      เหอๆๆๆ อารมณ์ดียังอ่ะ มีของมาฝากจากคนสวย แบบว่าเห็นแล้วต้องชอบ เตยรับถุงเล็กๆ และเปิดดู อมยิ้มขึ้นมาทันที ดิชั้น:      อ่ะๆ มันคือ เค้ก ช็อคโกแลต ไฮโซ เลิศหรุอลังการงานสร้าง มันมีคุณสมบัติทำให้อารมณ์ดี กินข้าวไม่ลง เพราะงงในความสวยของคนให้ด้วย งั้นข้าวไม่ต้องกินแล้วนะ 555555 (จิงๆกัวว่าเตยมันจะอ้วกซะก่อน) เตย:       Thanks นะค๊าบบบ  ซื้อมาทำมัยเนี่ย ไม่ใช่วาเลนไทน์ซะหน่อย เด๋ว I เข้าใจผิดนะ ดิชั้นลืมตัว แอบเอื้อมมือไปจับมือเตย บีบเบาเบา แต่ไม่ได้แบบซึ้งมากมายนะคะคุณ อย่าเข้าใจผิด 5555 และพูดขึ้นมาว่า ดิชั้น:      เตย เราพึ่งรู้จักกันใช่มั้ย แต่เตยดีกะเรามาก ๆของแค่นี้มันไม่ทำให้เรารู้สึกว่ามากมาย เพราะเราที่ไม่ดีเอง ชอบเอาเรื่องที่เตยไม่อยากฟังมาเล่า เราขอโทด ถือว่าเป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆจากเรานะ นะ นะ จากคนสวยโคดๆ 5555 เตยสบตาดิชั้นแล้วยิ้ม สักพักก้มหน้าก้มตาแกะกล่องเค้ก ดิชั้นเอามือตัวเองกลับมาวางที่เดิม เริ่มทานอาหารที่ค้างไว้ต่อ สักพักเห็นเตยแกะกล่องแล้วเอาช็อคโกแลตมาวาง เตย:       อืมม สวยดีนะ แพงอ่ะดิ ดิชั้น:      หึหึ ก็คงค่ากล่องด้วยมั้ง เอากล่องเก็บไว้ด้วยดิ เสียดาย... เตย:       งั้นคนซื้อน่ะ ป้อนให้ได้มั้ย โอ้วแม่เจ้า เตยมีอารมณ์นี้ด้วยเรอะ  ปกติเตยจะไม่ใช่แบบนี้ ดิชั้นงงๆ แต่ยังไม่ได้ทำไร คิดไปคิดมาว่าจะป้อนดีมั้ย พอเงยหน้า ดั๊นเห็นช้อนตักเค้กชิ้นเล็กๆมาตรงหน้าดิชั้นแล้ว แทบจะทิ่มตาให้ตายเหอะ ดิชั้น:      เอ้า ตกลงให้ป้อน หรือจะป้อนให้ งงนิ 55555 เตย:       เอ้า you ก็มัวแต่คิดมากคิดนาน ให้ชิมก่อนว่าอร่อยมั้ย ดิชั้นกินเค้กคำที่เตยป้อนอย่างว่าง่าย แล้วทำท่าเหมือนจะชักตาย ตามระเบียบ เหมือนกินแอปเปิ้ลอาบยาพิษยังไงยังงั้น  เตยหัวเราะไม่หยุด จนดิชั้นเลิก acting หันมาบอกว่า 'โอเค...งั้นป้อนให้คำนึง ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะ' เตยยิ้มจับมือดิชั้นที่กำลังจับช้อน และดิชั้นตีเข้า 1 เผียะ และบอกว่า 'กรุณาอย่ามาเนียน...' เตยหัวเราะ และกินเค้กที่ดิชั้นป้อนแบบอารมณ์ดีขึ้นมากๆ เรานั่งคุยกันจนดึก และอีกไม่กี่นาทีคงใกล้เวลาปิดร้าน ดิชั้นเลยถือโอกาสบอกเตยไปว่า   ดิชั้น: เตย ถามจิงตอนนี้เตยมีใครมาจีบป่าวอ่ะ ถ้ามีก็ดูๆไว้มั่งนะ แบบว่าเราคิดว่าคนดีดีอย่างเตย น่าจะมีคนดีดีมาดูแลอ่ะ   ดิชั้นกระแดะพูดดีซะจนไม่เชื่อหูตัวเอง ยังกะบทละครนางเอ๊ก นางเอก เตย:        อืมมม จิงๆก็มีอยู่คนนึง  แต่เรายังไม่ได้คิดไรนะ เป็นรุ่นน้องน่ะ ชอบเราตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เราไป จนกลับมา นี่ก็โทรหาเราอยู่ เรายังไม่ได้ไปเจอเลย....ทำไม จะหาแฟนให้เราเหรอ ดิชั้น:       ป่าวๆ ก็บอกไว้ เผื่อมีใครดีดี น่ารัก นิสัยดี ก็พิจารณาไว้มั่งดิ เผื่อจะได้เอาไว้ใช้งาน ติดตามไปเสิร์ฟอาหารที่โน่น เตย:        (ถอนหายใจ) you ยัดเยียดนะเนี่ย เวลาเห็นของแล้วไม่ซื้อ ชอบบอกให้คนอื่นซื้อแทนเหรอ ดิชั้น:      แป่ววววว  บ้า มิใช่เยี่ยงน้านนนนนนน แค่เป็นห่วง เหมือนที่เตยห่วงเราน่ะ เตย:       ไปๆ คิดตังค์ดีกว่า กลับบ้าน ดึกแล้ว ห้างจะปิดแล้ว... เตยเปลี่ยนเรื่อง และรีบจ่ายตังค์ไป เลี้ยงข้าวดิชั้น อีกตามเคย จนเคยตัว ดิชั้นก็ไม่ค่อยพอใจนักหรอก แอบเอาเงินใส่รถเตยบ้าง ตามลิ้นชักต่างๆ  บางครั้งก็ขอเลี้ยงคืนตรงๆ เตยดีมากๆ จนดิชั้นรู้สึกแย่ไปเลย.... เราเดินกลับไปที่ลานจอดรถ เหลือรถอยู่ไม่กี่คัน ดิชั้นโดดขึ้นรถอย่างว่าง่าย แล้วก็รีบคาดเข็มขัดเตรียมกลับบ้าน พลันได้ยินเสียงมือถือดังขึ้น ดิชั้นหันไปดูเห็นเป็นเบอร์น้องเอส แต่คิดในใจว่าคงไม่ใช่มันอย่างแน่นอน ดิชั้นรับสายและเตรียมใจเผชิญกะความปวดหัวทันที จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 19:06:23

ความคิดเห็นที่ 29 แล้วไงต่อฮะ  มี่ฮะ 555 เด็กอวบ no. 26 เดี๋ยวโดนเตะ คุณน้อง no. 27 งานยุ่งอ่ะเด้ จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 19:38:42

ความคิดเห็นที่ 30 อย่าตัดโฆษณานานสิฮะคุณมี่ เด๋วโดนคุณป๋าข้างบนเตะ ไม่รู้ด้วยนะฮะ  5555... จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 19:47:02

ความคิดเห็นที่ 31 ใครจะกล้าละฮะคุณเฮีย นั่งเสื่ออยู่เนี่ย ไม่เห็นรึไง   จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 20:06:09

ความคิดเห็นที่ 32 นั่งพับเพียบด้วยอ๊ะป่าววว  ^___^ รอคุณมี่ไปร้อยมาลัยไปด้วยสิฮะป๋า   จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 20:26:13

ความคิดเห็นที่ 33 ว่าไม่ได้นะฮะคุณเฮีย  กระแตพันไม้อ่ะ ตอน ม.ปลาย  ร้อยมาแล้ว   จารย์ให้คะแนนเกือบเต็มแน่ะ (เพื่อนร้อยส่งให้นะฮะ  555) จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 20:40:52

ความคิดเห็นที่ 34 เด็กอวบ no. 26 เดี๋ยวโดนเตะ ^ ^ ^ มะรู้มะชิ.....เนอะๆ หัวหน้าสังกัด...((เอาชื่อหัวหน้ามาคุ้มกะลาหัว)) อย่าตัดโฆษณานานสิฮะคุณมี่ ^ ^ ^ ^ คุณพี่... ก็เรื่องนี้ มันร้อนนนน แร๊งงงงงงงงงงงงงงงง ต้องโฆษณา นานหน่อยสิ ... จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 20:43:50

ความคิดเห็นที่ 35 โฆษณานานไปแล้วฮะคุณมี่ มาต่อเร็วๆนะฮะ...คนดี  ^__- จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 22:15:44

ความคิดเห็นที่ 36 ทำไมถึงไม่ชอบให้พูด..ฮะ..ล่ะคะ... แล้ว...2-3 คน ข้างบนเนี่ย... มา ฮะ..ฮะ..กัน..แสดงว่า.... ไม่อยากให้คุณมี่ชอบล่ะสิ...เอิ๊ก..เอิ๊ก จากคุณ : robinpig เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 22:48:14

ความคิดเห็นที่ 37 ^ ^ ^ ไม่อยากให้คุณมี่ชอบค่ะ...แต่อยากให้ร๊ากกกกกก   อิอิ จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 23:43:24

ความคิดเห็นที่ 38 ค่ะ.... ก็ได้ฮะ!!!~ ฮี่ๆ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 01:03:19

ความคิดเห็นที่ 39 มาแล้วฮะ เอ้ยย ค่า โทดทีที่ให้รอคอย รูปข้างบนน่ากัวๆอ่ะ คุณชาเขียว เพลงเนี้ยชอบมาก แต่รูปประกอบ หลอนไปหน่อย 5555+ เล่าต่อๆอ่ะ มะวานตัดโฆษณานาน โทดที มี่หลับคาโซฟาไปเลย แล้วใครที่ยังนั่งบนเสื่อเนี่ย ถ่ายทำเรื่องรอยรักรอยบาปทางช่อง 7 สี เหรอคะ  ตอนนี้เท่าเทียมกันแล้วค่ะ นั่งโซฟาโลดดด หุหุหุ ---------------------------------------------------------------------------- เล่าต่อ ตอนนั้นพอโทรศัพท์เข้ามา ก็งานเข้าทันที 'ฮัลโหล......' ดิชั้นทำเสียงนิ่งๆ 'ฮัลโหล (กระแทกกระทั้นมาก)  นี่! เมื่อไหร่เธอจะเลิกยุ่งกะแฟนเราซักที ตื้ออยู่ได้ คนเค้าไม่รัก ทำไม... อายุป่านนี้แล้ว ยังหาไม่ได้รึไง...เราขอร้องล่ะ เรื่องนี้มันทำให้คน 3 คนต้องเดือดร้อน เลิกยุ่งกะแฟนเราซะที  แล้วคิดว่าไม่รู้เรอะ ว่ายังติดต่อกันอยู่ อย่ามาtorแหล โกหกเลย ทุเรศมาก...และ บลา บลา บลา......' โอ๊ย....อะไรคะคุณ อะไร มาถึงก็ใส่ๆๆๆ ไม่ปรึกษาชั้นบ้างเลย ดิชั้นหงุดหงิด ทำเสียงเย็นชากลับไปบ้าง 'น้องคะ...น้องเป็นอะไรมากมั้ยคะ  คนของน้องโทรมาหาพี่เอง แล้วทำไมน้องไม่ถามเค้าล่ะคะ  ว่าทำไมถึงยังเลิกยุ่งกะพี่ไม่ได้  พี่ขอโทดนะคะ พี่ไม่มีเวลาว่างทะเลาะด้วย...' 'โอ๊ยยย torแหลเกินไปละ ถ้าเธอเลิกยุ่งจิงๆ ก็ไม่ต้องรับสายสิ เห็นมั้ย นี่เราใช้เบอร์มันโทรมา ยังรับเลย ทุเรศมาก...' 'น้องคะ พี่ไม่ได้โง่ จนไม่รู้ว่าเป็นน้องโทรมา (ดิชั้นเริ่มโมโหจี๊ด จนรู้สึกปวดขมับขึ้นมาทันที) 'แล้วรับทำไม หน้าด้านรับทำไม เนี่ยมันบอกเธอเป็นคนติดต่อมาก่อน มันเลยต้องโทรกลับไป...' ดิชั้นได้ยินเสียงแบคกราวน์พูดประมาณว่า พอได้แล้ว จะโทรทำไม...อะไรประมาณนั้น ตามเคยค่ะ ชอบเป็นแบคกราวน์ หรือวอลเปเปอร์มั้ง ออกหน้ารับแทนไม่เป็นค่ะ ชอบอยู่เบื้องหลัง ทั้งที่เป็นผู้อำนวยการสร้าง น่าถีบจิงๆ..(โทดที โมโห อินไปนิดค่ะ) ใช่ค่ะ......มันทำแบบเดิมอีกแล้วค่ะ นังเด็กสร้างบ้านมันเอาตัวรอดอีก หาว่าดิชั้นโทรไปตลอด เหมือนตามตื้อมันเอง  ทำไมมันเป็นคนแบบนี้ก็ไม่รุ้ รู้แต่ว่าใจดิชั้นมันเจ็บแปล๊บๆ และเริ่มรู้สึกว่าน้ำตาคลอเบ้าแล้ว  จนคิดว่าตัวเองควรวางสายได้แล้ว ดิชั้น:      ไหนมันอยู่ไหนคะน้อง เรียกมันมาพูดซิคะ...ดิชั้นเรียกน้องเอสว่า'มัน'อย่างเต็มใจสุดๆ สักพักมีเสียงตะกุกตะกัก และได้ยินเสียงขมตะโกน ประมาณว่า เอ้า รีบมาพูดสิ จะพูดไรก็พูด เหมือนยื้อแย่งมือถือกันไปมา จนในที่สุด ดิชั้นก็ได้ยินเสียงที่คุ้นหูเอ่ยมาด้วยน้ำเสียงเซ็งเป็ดมากๆ เอส:       ฮัลโหล ดิชั้น:      อ้อ มาพูดได้แล้วเหรอคะคุณ สรุปชั้นผิดเองที่ติดต่อคุณไป แบบว่าชั้นไปตามตื้อเธอเองงั้นสิ  ชั้นเป็นคนจัดแจงให้มานัดเจอกันเนี่ย ใช่มั้ย ตกลง ชั้นใช่มะ ชั้นคนเดียว คนเดียวจิงๆที่ตบมือข้างเดียว (ขณะนั้นเตยพูดขึ้นมาว่า วางสายได้แล้ว ดึงมือดิชั้นแกะออกจากมือถือ ขณะที่ดิชั้น หลบไปหลบมาเป็นชาละวัน เอ้ยเป็นพัลวัน  เพราะความดื้อแกมอยากด่ามันต่อค่ะ เตยบอกขอร้องล่ะ นะ วางสายเหอะนะ...ดิชั้นหันไปบอกเตยดังๆว่า 'ขอโทดนะเตย เราขอด่ามันอีกนิด ให้สมกะความชั่วที่มันเอาตัวรอด' ..เตยคงจนใจ และเหมือนกัวอารมณ์ดิชั้นขึ้นมาเหมือนกัน เพราะไม่เคยเห็นเวอร์ชั่นน่ากัวแบบนี้ แต่ก็ยังคงมองดูดิชั้นต่อไปด้วยความเป็นห่วง) ดิชั้นพูดไป และเริ่มร้องไห้ น้ำมูกน้ำตาไหลไป และจบประโยคสุดท้ายที่ว่า 'ไม่น่าเชื่อนะ คนที่ชั้นรู้จักแค่ไม่กี่เดือนกลับจิงใจกะชั้นมากกว่าคนที่ชั้นรู้จักมาเป็นปีๆ โคดทุเรศจิงๆ...'  ดิชั้นกดวางและเขวี้ยงมือถือไปเบาะหลัง (แบบว่ากัวมันพังไง เลยหาที่เขวี้ยงแบบปลอดภัยหน่อย หุหุ) ดิชั้นน้ำตาไหลอาบแก้มจนเตยตกใจ ดูหน้าซีดเหมือนทำไรไม่ถูกอยู่เหมือนกัน ดิชั้นหันมานั่งเงียบมากถึงมากที่สุด นิ่ง และนิ่งไม่พูดไรเลย จนเตยจับมือดิชั้นและบอกว่า 'You ทำไม ต้องทำให้ตัวเองเจ็บแบบนี้  ดูสิ รักเด็กนั่นแล้วมันได้อะไร มีแต่ความเสียใจ..เห็นมั้ย มันวุ่นวายขนาดไหน'  เตยบีบมือดิชั้นเบาๆ ดิชั้นหันไปมองหน้าเตย  เห็นเตยเอากระดาษทิชชูมาซับน้ำตาดิชั้น ดิชั้นดึงมาเช็ดเอง ไม่พูดอะไรต่อเรื่องเด็กเวรนั่น แต่บอกเตยไปว่า 'I จะไปนอนบ้าน you ได้มั้ยคืนนี้ เครียดมาก อยู่คนเดียวไม่ได้ เด๋วเกิดบ้าขับรถไปเผาบ้านมัน...' เตยบอก โอเคตามใจ you และรีบออกรถทันที ดิชั้นนอนซบไหล่เตยไปตลอดทางโดยไม่พูดอะไร พยายามหลับตา และลืมเรื่องที่เกิดขึ้นมะกี๊ให้ได้ ดิชั้นไปถึงบ้านเตย  เห็นน้องสาวเตยนั่งเล่นคอมอยู่ เตยแนะนำว่าเพื่อนพี่ แล้วสักพักเตยก็บอกขึ้นไปบนห้องไปอาบน้ำได้แล้ว ไม่รู้น้องสาวเตยคิดยังไงเหมือนกัน แต่น้องสาวเตยเป็นทอมค่ะ  คงคิดอะไรต่ออะไรไปถึงไหนแล้วค่ะ เหอๆ.... ดิชั้นก็ขึ้นไปบนห้องนอนเตย เดินเข้าไป เป็นห้องที่โล่งมากๆ หน้าต่างตรงกะสวนหลังบ้านดูร่มรื่นทีเดียว ผนังทาสีเขียวอ่อนแอปเปิ้ล ดูผ่อนคลายสบายตาอย่างมาก เฟอร์นิเจอร์ไม้สีเข้มเข้าชุดแบบทันสมัย ง่ายๆ มีแค่ตู้เสื้อผ้า โต๊ะเล็กๆ กองหนังสือเกี่ยวกับ cooking กองใหญ่ เตียงขนาดใหญ่  หันไปมีตุ๊กตาหมีใหญ่สุดๆบนเตียง นั่งมองดิชั้นอยู่ ดิชั้นพยายามเปลี่ยนอารมณ์ทันที 'ว๊ายยย เตย...เรามีเพื่อนนอนกอดแล้ว โหยย น้องหมีไง ตัวใหญ่น่ากอดที่สุดเลย...น่ารักมากอ่ะ อิอิ' เตยบอกว่า 'อืมมม...น้องคนนั้นแหละซื้อให้ I  ก็ครั้งที่แล้วบอกให้เอาไปที่นั่นด้วย ใครจะหอบไป เลยฝากน้องสาวเอากลับมาไว้ที่ห้อง...' ดิชั้นตื่นเต้นแทน และถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นไปว่า น้องคนนั้นคงชอบเตยมากๆ น่ารักมั้ย ขอดูรูปหน่อย ทำไมไม่ชอบน้องเค้าล่ะ เตยบอก ก็โอเคนะ แต่เด็กมากๆ คุยกันคนละเรื่อง  สักพักดิชั้นก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมา เตยบอกเด๋วไปหาเสื้อชุดนอนมาให้ ไปอาบน้ำได้ แล้วโทรบอกที่บ้านด้วย ดิชั้นก็โอเค ทำตามอย่างว่าง่าย เตยเดินออกไปด้วยอาการนิ่งมากๆ ดูอารมณ์เฉยๆอีกแล้ว คงเป็นห่วงเราน่ะเอง เตยเอาผ้ามาให้แล้วขอตัวไปอาบน้ำอีกห้อง ดิชั้นเข้าไปอาบน้ำ คิดๆในใจหลายๆอย่าง  น้ำตาไหลออกมาอีกแล้วค่ะ ทั้งผิดหวัง เสียใจที่น้องเอสมันทำแบบนี้  มาคิดๆ เตยก็ดีกะเราขนาดนี้ ทำไมเราไม่ชอบนะ เฮ่อออออ ------------------------------------------------ ถึงตอนนี้ ท่านผู้อ่านกำลังคิดอะไรอยู่ รู้นะ จะลุ้นไรป่าวเนี่ย 5555  เด๋วพักโฆษณาก่อน ติดตามตอนต่อไป อันที่จิง คือว่า เด๋วต้องเข้าห้องประชุมจ้ะ เด๋วกลับมาอัพต่อนะจ๊ะ...Jubu Jubu จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 14:19:14

ความคิดเห็นที่ 40 ฮะพี่โรบิน  ^^ ///ชอบอยู่เบื้องหลัง ทั้งที่เป็นผู้อำนวยการสร้าง น่าถีบจิงๆ/// กร๊าก  ชอบ ๆ  สะใจ ชอบนั่งเสื่อน่ะค่ะคุณมี่  พื้นที่กว้างใหญ่ดี  แต่ขอเอาหลังพิงขอบโซฟาซักหน่อยละกันนะ จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 15:04:05

ความคิดเห็นที่ 41 โอย โอ๊ย โอย ปวดขมอง ออกจากห้องประชุมมา เลยแอบแว๊บบมาอัพทู้ ก่อนจะทำงานต่อ เหอะๆๆ คุณ Taz เนี่ยชอบปูเสื่อเหรอจ๊ะ ได้ๆ เด๋วมี่หาหมอนให้น๊า ให้พิงโซฟาได้เล้ย  มีพรมด้วยนะ จะเปลี่ยนมานอนเล่นบนพรมก็ได้ 5555+ --------------------------------------------------------------- พอดิชั้นอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เป็นชุดนอนเข้าชุดของผู้ชายดูตัวเองในกระจกก็แปลกตาดี เพราะปกติไม่ใส่ไรนอน เอ้ย ไม่ใช่ ใส่กางเกงขาสั้น เสื้อยืดนอน อิอิ เห็นเตยนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงอยู่ก่อนแล้ว ดิชั้นแกล้งแหย่เตยขำๆ ดิชั้น:         อ่านหนังสือรอสาวเหรอจ๊ะ มีแผนป่าวเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆๆ  คืนนี้นอนห้องไหนเนี่ย เราไม่ทำไรเตยหรอก นอนห้องนี้ได้ ไว้ใจเราได้ เตยหัวเราะขึ้นมาเสียงดัง แล้วทำหน้าตาทะเล้นบอกว่า.... 'เอ้าน้องสาว ก็นี่ห้องเตยนี่จ๊ะ จะให้เตยนอนไหนอ่ะ ยูเป็นแขกต้องนอนพื้นดิ....เออใส่ชุดนี้น่ารักดี ใส่ไปทำงานดิ 555' ดิชั้นหัวเราะ และโดดไปทับตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ ทำแบบเล่นมวยปล้ำ จนเบียดเตยแทบตกเตียง เตยร้องเฮ่ยยยยย คุณนายเบาๆหน่อย เตยวางหนังสือ หันมามองหน้าดิชั้นอย่างเพ่งพินิจ คงสังเกตเห็นดิชั้นตาบวมๆแดงๆ อีก 'ร้องไห้อีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย.....' โอ้ว พระเจ้า คุณเคยเป็นมั้ยคะ เวลาที่เรากลั้นน้ำตา กลั้นความเสียใจเอาไว้ แต่พอมีคนมาสะกิด ณ จุดนี้ ดิชั้นงงตัวเองค่ะ ปล่อยโฮออกมาทันที เตยทำหน้าเหวอนิดๆ ค่อยๆเข้ามาโอบไหล่ดิชั้นจากข้างๆ  ดิชั้นไม่สนอะไรแล้ว เข้าไปกอดเตย แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างหนักหน่วง จนเตยตกใจ แต่ก็บอกให้ร้องให้พอ.... นี่ดิชั้นร้องไห้กะคนที่รู้จักกันมาแค่เดือนกว่าๆเหรอเนี่ย  ดิชั้นไว้ใจเตยขนาดนี้เหรอ หรือเห็นว่า ณ ตอนนี้มีแต่เตยที่จิงใจกะดิชั้น  ดิชั้นเกิดบ้าค่ะ ร้องไห้สะอึกสะอื้นเหมือนเด็กขนาดนี้ ไม่รู้จักอาย สภาพนั้นคือ ดิชั้นโถมไปทั้งตัวกอดเตยไว้ค่ะ ไม่ได้คิดไรเลย นอกจากเสียใจเรื่องน้องเค้ามากๆ พอร้องจนเหนื่อยแล้ว สักพักดิชั้นเงยหน้ามองเตย ปาดน้ำตาตัวเอง หน้าตาคงทุเรศสิ้นดี ดิชั้นเขยิบหน้าไปใกล้ๆเตย จังหวะนั้นไม่รู้ผีเข้าหรือไร ทำไมทำแบบนั้นไม่รู้ พูดกะเตยขึ้นมาอย่างหน้าด้านที่สุดว่า 'เตย...ชอบเราจิงเหรอ.....ถ้าชอบเรา แล้วอยากมีอะไรกะเรารึป่าว?'   ขณะนั้นดิชั้นอยากได้อ้อมกอดจากใครสักคน  โดยไม่ได้คิดถึงว่าอีกคนจะรู้สึกยังไง ถ้าเกิดมันมีอะไรๆขึ้นมาโดยที่ไม่ได้มาจากความรัก...แล้วมันจะเป็นยังไง เตยนิ่งมาก ลูบหัวดิชั้น แล้วบอกว่า... 'You ตาบวมขนาดนี้ ดูซิ ไม่สวยแล้ว ไม่เอานะ...ทำไมพูดแบบนี้ คิดว่าเตยไม่รู้สึกไรเหรอ เวลาใกล้ you ทีไรนะ เฮ่ออออ เอางี้ ลองมั้ย I พนันได้เลย คนอย่าง you ทำไม่ได้หรอก มีอะไรกะใครโดยที่ไม่ได้รักน่ะ...' เตยยิ้มให้ มองหน้าดิชั้น แต่ดิชั้นเหมือนไม่ฟังไม่สนค่ะ  ดิชั้นตื่นเต้นนิดๆ คงเพราะความใกล้ชิดกันมากๆ  และดิชั้นเป็นฝ่ายอยู่บนตัวเตยขณะนั้น (แอบสังเกตว่าเตยแอบจอแบนพอๆกะน้องเอสเหมือนกัน 55555) ดิชั้นเป็นฝ่ายเข้าไปจูบเตยก่อน แค่จูบตรงริมฝีปาก เตยจูบตอบเบาๆครั้งนึง และถอนปากออก แต่มือเตยลูบไหล่ ลูบหลังดิชั้นเหมือนให้ความอบอุ่น มากกว่าที่จะรู้สึกเหมือนกำลังจะมีเซ็กซ์ ดิชั้นลองจูบเตยอีกครั้ง..แต่เตยหันมาหอมแก้มดิชั้น และจูบไปทั่วๆแก้มทั้ง 2 ข้าง ดิชั้นเริ่มรู้สึกร้อนๆหนาวๆนิดนึง แต่เตยดันชะงัก ลุกขึ้นมานั่งเฉยเลย แล้วพูดขึ้นว่า... 'You เป็นคนน่ารักนะ แต่ I อยากให้ you นอนกะ I เพราะรักเพราะชอบ I จิงๆ'  เตยพูดเสียงราบเรียบ ดิชั้นอยู่ใกล้เตยมากจนแอบได้ยินเสียงหัวใจเตยเต้นไม่เป็นส่ำ ดิชั้นเลื้อยไปนอนบนตักเตยแทน ไม่ตอบอะไร เตยยังเอามือตามมาลูบผม ดิชั้นมองตาเตย เหมือนยิ่งดึงให้เตย ก้มลงมาจูบหน้าผาก จูบตา และจูบแก้มดิชั้น มือเตยก็เริ่มลูบมาที่หน้าอกดิชั้น ดิชั้นเริ่มคล้อยตาม และเกิดความต้องการตามธรรมชาติขึ้นมานิดๆ หลับตาและพยายามปล่อยใจไปตามอารมณ์ ...ดิชั้นลองยื่นหน้าขึ้นไปจุ๊บปากเตยบ้าง แต่พอเตยจะจูบแบบ french kiss กะดิชั้น ไม่รู้นรกอะไร มันดลให้ดิชั้นรู้สึกบ้ามาก หยุดกึ้กขึ้นมาซะงั้น  และเหมือนเจ็บปวดแว๊บๆเพราะมีแต่หน้าน้องเอสลอยเข้ามา ดิชั้นรีบถอนปากออก แล้วพูดขึ้นด้วยเสียงสั่นๆว่า... 'เตย...เราขอโทด เราขอโทดนะ...มันไม่ได้อ่ะ ไม่ได้จิงๆ'  ดิชั้นทำเสียงจ๋อยๆ และทำหน้าง่อยๆ ดิชั้นเข้าใจความรู้สึกตัวเองทันทีว่า  มันไม่ได้จิงๆ เพราะใจคิดถึงแต่น้องเอสเป็นฉากๆ คิดถึงทุกตอนที่เรามีอะรัยกัน เตยดูเหมือนไม่แปลกใจ แล้วลูบหัวดิชั้นต่อ บอกว่า 'เห็นมั้ย ทีนี้ you เชื่อ I รียัง ว่า you ทำไม่ได้................' '...............แต่ I ทรมานจะตายแล้วเนี่ยยยยยยยยย.....'  เตยยิ้มแบบเขินๆ ซึ่งดิชั้นไม่เคยเห็นเตยเขินเลย ก็คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องจิง 5555+ ดิชั้นเกิดแอบขำทันที แล้วแกล้งแซวเตยว่า  'เอ้าๆ หน้าแดงแล้วนั่น 555 นั่นดิ คนรัยใจเต้นเป็นจังหวะฮิบฮอบ  เอ...หรือว่า I จะเปลี่ยนใจ ขอลองสินค้าดูก่อน แล้วค่อยมาวัดความรู้สึกกันทีหลัง'  ดิชั้นปากดีค่ะ ชอบพูดแหย่ซะงั้น เอาเข้าจิงๆ ก็ไม่ได้หรอกค่ะ.... เตยบอก เด๋วเหอะนะ ถ้าเตยเอาจิงขึ้นมา กัวคนบางคนจะมานั่งร้องไห้ดิ  แถมเตยไม่อยากทำไปแบบมาเสียใจภายหลังด้วย ไปนอนได้แล้ว เด๋วเตยไปนอนกะน้อง... โอ้ว แมนมาก ไม่เอาอ่ะ ดิชั้นไม่ยอมนอนคนเดียว เลยงอแง บอกให้เตยนอนเป็นเพื่อน เตยหัวเราะ ดิชั้นบอกว่าดิชั้นนอนพื้นก็ได้ เตยนอนเตียงเหอะ  เตยยิ่งขำใหญ่ ลุกขึ้นจะเดินหนี และหันมาบอกทำหน้าซีเรียสนิดนึงว่า... 'นี่ you ไม่เอานะ..อย่างอแง  I ไม่ไหวจิงๆ เด๋วอดใจไม่ไหว เฮ่อออ เครียดนะเนี่ย เห็นใจกันมั่ง ถ้ามีรัยขึ้นมา you นั่นแหละจะลำบาก I น่ะ เต็มใจเสมอ ฮ่าๆๆ.......ไปดีกว่า ยิ่งอยู่ยิ่งเครียด นอนได้แล้ว Goodnite นะค๊าบบบ พรุ่งนี้ you ต้องไปทำงาน 7 โมงเจอกันข้างล่าง..'  เตยขยิบตาให้ แล้วเปิดประตูออกไป สักพักเดินกลับมาอีกครั้ง 'ถ้าไม่ตื่น เตยจะมาปลุกด้วยตัวเอง...ดีมั้ย'  เตยพูดแบบยิ้มกริ่ม ดิชั้นหัวเราะ บอกไปว่า โอเค๊...มาปลุกเสร็จ จะได้อาบน้ำด้วยกันเลย สนจัยมั้ย พูดจบดิชั้นก็หัวเราะหึหึ หันไป เห็นเตยก้มหน้า หลบตาดิชั้น เถียงไม่ออก บ่นงึมงำ ได้ยินประมาณว่า โหยยย จำไว้ ไปนอนดีก่า คงเขินดิชั้นมาก.... พอเตยเดินพ้นประตูไป ทำไมดิชั้นกลับรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ที่เตยใจดีแบบนั้น และเข้าใจดิชั้น  ทั้งที่ใจนึงดิชั้นอยากลองมีอะไรกะเตยแบบไม่ได้รักดูบ้าง แต่อีกใจไม่อยากทำให้เตยเสียใจเพราะเราไม่ได้รักเตยจิงๆนั่นแหละ เฮ่อออ และไม่อยากผิดต่อน้องเอส ทั้งที่ไม่รู้ จะเรียกว่าผิดรึป่าว ซึ่งมันก็เป็นสิทธิ์ของดิชั้นจิงๆ ถ้าจะมีอะไรกะใคร เพราะน้องเอสก็ทำกะดิชั้นไว้มากมาย แต่ moment นั้นก็ผ่านไปแล้ว..ไม่ต้องคิดไรแล้ว...หลับ หลับ หลับได้แล้ว เอ...แต่ต่อไปนี้เราจะทำยังไงกะน้องเอสดี เฮ่อออ ดิชั้นพลิกตัวไปมา กว่าจะหลับก็นานโข นึกถึงแต่หน้าน้องเอสก่อนนอน สลับกะน้ำตาไหลไปมาเป็นว่าเล่น ...ส่วนเตย ดิชั้นก็รู้สึกเห็นใจอยู่มาก ทำไมดิชั้นไม่รักใครง่ายๆบ้างนะ........ จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 15:47:54

ความคิดเห็นที่ 42 มาแล้วฮะ เอ้ยย ค่า โทดทีที่ให้รอคอย รูปข้างบนน่ากัวๆอ่ะ คุณชาเขียว เพลงเนี้ยชอบมาก แต่รูปประกอบ หลอนไปหน่อย 5555+ ^ ^ ^ ^ การที่เรารักใครซักคน แล้วเรายอมให้เค้าหมดทุกอย่าง ความรักที่เคยคิดถึงอยู่ตลอดเวลาเหมือนเพลง ความเจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันคงเหมือนหัวใจที่ถูกเหล็กเสียบตรึงไว้ ดูดีๆ จะมีเหมือนเม็ดฝนในภาพด้วย... ทั้งหมดมาประกอบกัน ทำให้ได้ภาพนี้ออกมา คงมีวันนึงที่เรา จะหลุดพ้นจากห้วงของความเจ็บปวด หัวใจเรามีดวงเดียว ถ้าไม่ดูแล.. มันคงบอบช้ำเกินเยียวยา ดูแล สิ่งที่อ่อนแอไร้เปลือกแข็งห่อหุ้มให้มากๆ หลังพายุพัดผ่าน มักมีดอกไม้สวยๆ ให้เราได้ชื่นชมเสมอ ^_^ จากคุณ : โหมดพล่าม!!!~ (ชาเขียวไฟเบอร์) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 16:00:03

ความคิดเห็นที่ 43 ใจดีจริงเลยคุณมี่ ได้หมอนซักใบก็ดี แต่พินิจทิศทางดูแล้ว ขอบายพรมดีกว่านะ กลัวว่า .. ถ้านอนลงไปแล้ว จะมีเท้า (หลายคู่) มาพาดบนพุงอ่ะ 555 จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 16:05:30

ความคิดเห็นที่ 44 ูู^ ^ ^ ว่าง เง้อ คุณพี่ข้างบน... อยากกินติ่มซำ...((ยังไม่เลิกเพ้อถึงติ่มซำอีก)) ขอเปลี่ยนโซฟาได้ป่ะ... แบบว่าชอบสีส้ม .. คริ คริ คริ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 16:07:30

ความคิดเห็นที่ 45 อยากกินก็แวะมา ใครห้าม ถามหน่อย เปลี่ยนโซฟา ? จองพื้นเหมือนเดิม .. จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 16:20:31

ความคิดเห็นที่ 46 ู^ ^ ^ ฉงฉาน นู๋มั่งเซ่!!!~ นู๋ยังไม่อยากไปเช้า เย็นกลับ ง่ะ!!!~ แง๊!!!~ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 16:25:46

ความคิดเห็นที่ 47 จะไปยากอาไร้ บ้านหัวหน้าสังกัดอ่ะ ห้องหับเยอะแยะ จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 16:29:57

ความคิดเห็นที่ 48 ^ ^ ^ งั้นนู๋ไปพิมพ์ธนบัตร หาค่ารถไปกินติ่มซำก่อน.. ว่าแต่เดือนหน้าพฤศจิแล้ว ใช่มะ... คิกๆ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 21:23:12

ความคิดเห็นที่ 49 กะจะแวะเอาเตียงมาฝาก แต่เตียงไม่ยอมมา แก้ไขเมื่อ 03 ก.ย. 52 06:08:05 แก้ไขเมื่อ 03 ก.ย. 52 05:57:37 จากคุณ : GA-Hund เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 05:57:18

ความคิดเห็นที่ 50 ... จากคุณ : GA-Hund เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 06:12:27

ความคิดเห็นที่ 51 เอ้า  เลยหายกันหมด คุณมี่เบี้ยว  พรุ่งนี้ขอเบิ้ลด้วยค่ะ (เตียงน่านอนนะนี่) จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 22:37:52

ความคิดเห็นที่ 52 เคยอ่านเรื่องพี่เอ็มนานแล้ว  และก้อดีใจที่คุณพี่ซาลามี่เข้ามาแบ่งปันเรื่องราวความรักให้ฟังอีก...ขอให้เจอใครสักคนที่จิงใจกับคุณซาลามี่ไวๆ นะคะ จากคุณ : lisa (บล็อคโคลี่ผัดกุ้ง) เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 12:40:56

ความคิดเห็นที่ 53 โอ๊ะ โอว เห็นมีบางคนที่เคยติดตามเข้ามาด้วย สวัสดีนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาทักทาย มาฟังกันอีก :-)  แล้วมีบางคนแอบเปลี่ยนโซฟาให้กว้างขวางมากมาย มีเตียงด้วยอ่ะ น่านอนชมัด แอบโดดไปกลิ้งหน่อย อิอิ   ----------------------------------------------------------- เล่าต่อนะคะ..... หลังจากคืนที่ไม่ได้พลาดท่าเสียทีกะเตยอย่างน่าเสียดายนั้น 5555+  ดิชั้นก็แอบหดหู่ใจทุกวัน  อาการประมาณอกหัก รักคุด ตุ๊ดเมิน เง้ยไม่ใช่ ทอมเมินดิ  ไม่รู้สิคะ อารมณ์นั้น  ดิชั้นไม่รู้ใจน้องเค้าจิงๆ น้องเค้าก็เงียบไป คงไม่กล้าติดต่อมาเหมือนกัน... ดิชั้นโทรคุยกะนังเบเป็นพักๆ เวลาจิตตก ทั้งกลางวันและกลางคืน ดิชั้นบอกเบว่าอยากให้เรื่องทุกอย่างมันจบ มันเคลียร์จิงๆซักที เบื่อกะนิสัยเสียชอบเอาตัวรอดของเด็กเวรนั่น... เบบอกดิชั้นด้วยความเป็นห่วงว่า 'เออจิงๆ มีเรื่องก็ดีเหมือนกัน ถือโอกาสห่างมันไปเลย คราวนี้ให้มันเลิกได้จิงๆซักที ชั้นกัวเป็นเหมือนหลายๆคราที่ผ่านมา แบบว่าพอมันมาทำหน้าเหมือนหมาหงอย ทำเป็นหน้าจ๋อยๆ มาง้อแก  แกก็สงสารมัน ใจอ่อนไปอีก...เฮ่อออ เวรกรำจิงๆเมิงง' ดิชั้นเห็นด้วยกะเบ แต่พยายามปฎิเสธเบว่า ไม่ละ ครานี้มันไม่เหมือนคราก่อน จิงๆในใจลึกๆก็รู้นิสัยตัวเอง แต่ครานี้เจ็บมากจิงๆค่ะ..... ดิชั้นใช้ชีวิตตามปกติ โดยยังคงความสัมพันธ์กะเตยในระดับเดิม แต่ใจดิชั้นกลับคิดถึงน้องเค้าอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่ในใจมันก็เจ็บเหลือเกิน....น่าจะเลิกคิดได้แล้ว เค้าทำกะเราขนาดนี้  ช่วงนั้นไปไหนก็แอบน้ำตาไหล จิตตกได้บ่อยเหมือนกัน... ผ่านไป ประมาณเดือนกว่าๆได้ ตอนนั้น เตยบอกว่าคงต้องกลับไปแล้ว ประมาณเดือนหน้า ก็เหลือเวลาอีกเกือบเดือนได้มั้งตอนนั้น ถ้าจำไม่ผิด... ดิชั้นก็รู้สึกเศร้าๆ ที่จะมีคนดีดีจากไปอีก ทั้งที่เตยก็พูดตลอดว่าอยากให้ไปด้วยกัน แต่ดิชั้นไม่สามารถค่ะ เป็นห่วงคนที่บ้าน ยังจะน้องหมาแสน love อีก แถมเราก็ยังไม่รุ้จักกันดี มีรัยขึ้นมา คงแย่แน่ๆ...เวลาที่รุจักกะเตยมันสั้นไปจิงๆค่ะ แถมเรื่องวุ่นๆของน้องเอสก็มาเข้าวนเวียนในหัวตลอดๆๆๆๆ อารมณ์นั้นมันเบื่อโลกมากค่ะ  นึกพาลอยากสาปแช่งทอมทั้งโลกให้กลายเป็นลูกบอลให้หมดเลย ดิชั้นจะได้ทั้งเตะ ทั้งตบอย่างสะใจ เหอๆๆๆ เจ๊โหดมั้ยเนี่ย :-P จนมีอยู่วันนึงขณะที่ดิชั้นขึ้นรถไฟฟ้าไปธุระตอนเย็นหลังเลิกงาน ช่วงหัวค่ำหน่อย มีโทรศัพท์เข้าดิชั้น เป็นเบอร์สาธารณะอีกค่ะ แต่ตอนนั้น ดิชั้นไม่ได้คิดว่าเป็นคนคุ้นเคย เพราะเนื่องจากมีเซลล์โทรมาขายของมากมาย  แต่วันนั้นไม่รู้นึกไง ก็เลยลองรับดู ฟังๆดูซะหน่อย สงสารน่ะ โทรมาทุกวันเลย 'ฮัลโหล....แม่เป็ด' ดิชั้นหยุดชะงัก สักพัก กดวางสายเลยทันที  ตกใจและงง ที่จู่ๆก็โทรมา ไม่ถึงนาที  เสียงริงโทนดังอีก เวรจิงๆ ตั้งไว้ซะดังด้วย ต้องรับใช่มั้ยเนี่ย เฮ่ออ พระเจ้า เป็นเพลงอกหักด้วย ถ้าไม่รับ ริงโนเราต้องประจานตัวเราเองบนรถไฟฟ้าแน่ว่าเราอกหัก...แอบรักแฟนชาวบ้าน เพราะมันเป็นเพลง 8นเลวที่รักเธอของปนัดดาค่ะ เหอๆ อายจัง ดิชั้นกดรับสาย และเอามือป้องปากคุยไปด้วย  รู้สึกตัวเองตื่นเต้นและแปลกใจ ใจหายแว๊บๆ 'ทำไมสายตัดอ่ะ..แม่เป็ด สัญญาณไม่ดีเหรอ' 'มีรัย ไม่ได้ตัด ชั้นกดวางเอง'  ดิชั้นทำเสียงให้มาคุยิ่งขึ้น 'เอ่อ แม่เป็ด เป็นงัยมั่ง'  ดูเหมือนมันจะทำเสียงใจดีสู้เสือนะคะ  หึหึ แต่ดิชั้นไม่ใช่เสือหรอกค่ะ ถ้ายังรักอยู่ ชอบอยู่ ลึกๆก็ใจอ่อนได้อีก แต่ภายนอกดูดุมากๆเวลาโกดอยู่ 'อืมมก็ยังไม่ตาย...แล้วเตรียมเหรียญมาหยอดตู้พอเหรอ ใช้ตู้สาธารณะ น่าสมเพชนะ'   ดิชั้นพูดแบบไม่แคร์เลยค่ะ  แบบยังหมั่นไส้มันมากๆ 'อืมมม  เค้ารู้ว่าเค้าเลวมาก ที่แม่เป็ดรับสายเค้าก็ถือว่าบุญมากๆแล้ว เค้าขอโทดนะ เค้าต้องทำแบบนั้น แม่เป็ดจะได้เกลียดเค้าไง จะได้ไม่ต้องมาสนใจคนเลวๆแบบเค้าอีก แต่เค้าเป็นห่วงแม่เป็ดมากๆ ที่โทรมา แค่อยากรู้ว่าเป็นไงมั่ง...' ดิชั้นรู้สึกงง ที่ทำไมตัวเองดันหายโกดขึ้นมานิดนึง....อีกแล้ว อีกแล้วค่ะ แต่ก็ยังทำเสียงแข็งๆ นิ่งๆ 'อืมม แต่ก็ดี ชั้นก็เคลียร์นะ ว่าเธอจะเลือกใคร เลือกจะทำอะไร อยู่กะใคร รักใคร แต่ชั้นรับในสิ่งที่เธอทำไม่ได้เท่านั้น ตอนนี้รู้แต่ว่ชั้นผิดหวังในตัวเธอมากๆ' น้องเอสเงียบไป และตอบประโยคฮิตติดปาก ด้วยน้ำเสียงสลดสุดขั้วกลับมาว่า 'เค้าขอโทด....' จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 17:35:41

ความคิดเห็นที่ 54 ลืมบอกไปว่า มะวานหายไป คือ มี่แอบไม่สบายนิดนึง ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อมากๆ เนื่องจากออกกำลังกายหักโหมเกินไป ทำให้กล้ามเนื้ออักเสบ ปวดไปทั้งตัว เดี๊ยงเลยค่า  เลยไม่ได้เข้ามาอัพทู้ วันนี้อาการค่อยยังชั่วแล้วนิดนึง แต่เย็นนี้คงต้องไปยืดกล้ามเนื้อซ้ำค่ะ ไม่มีไรแค่อยากอ้อนทุกคนเฉยๆ อิอิ เล่าต่อดีก่านิ ------------------------------------------------------------- ดิชั้นอารมณ์ขึ้นค่ะ หงุดหงิดอย่างแรงที่ได้ยินคำนี้อีกแล้ว เบื่อมากๆ รีบเอามือถือออกห่างจากหูทันที เบื่อมากค่ะ กะการขอโทด แล้วจะขอโทดทำไม แล้วจะเอายังไง โทรมาทำไม ต้องการอะไร เฮ่ออออ แค่อยากรู้เหรอว่าเราจะเป็นจะตายยังไง ระหว่างที่ดิชั้นเงียบไม่พูดนั้น น้องเค้าก็ฮัลโหลๆๆๆ ถามว่าฟังอยู่รึป่าว ดิชั้นตอบแค่ 'อือ' จนน้องเค้าพูดขึ้นมา 'เค้าต้องวางแล้วนะ  เหรียญหมดแล้ว  พรุ่งนี้เค้าจะออนไลน์นะ อย่าบล็อคเค้านะ...งั้นแค่นี้นะจ๊ะ'  แล้วน้องเค้าวางสายไปเลยค่ะ ดิชั้นรู้สึกปั่นป่วน ปวดหัว ปวดท้องไปหมด ทำไมต้องโทรมา ดิชั้นนึกไรไม่ออก รีบกดหานังเบค่ะ เป็นคนที่เราจะเล่าอะไรให้ฟังได้ทุกอย่างจิงๆ  เมื่อคุยกะเบแล้ว เบก็บอกช่างมัน มันจะออนก็ออนไป แกก็ไม่ต้องไปคุยกะมัน  แต่ถ้าหากคิดว่าคุยแล้วจะไม่กลับไปบ้าบอกะมันอีก ก็คุยได้ ลองดูใจตัวเองละกัน... คืนนั้นดิชั้นรู้สึกว่า  ดิชั้นคิดทบทวนหลายอย่าง และรู้สึกอยากเลิกกะน้องเค้าอย่างจิงจังที่สุด และคิดจะเริ่มๆทำใจให้ได้ทีละนิดๆ...คืนนั้น ดิชั้นโทรหาเตย และเล่าให้ฟังเรื่องน้องเค้า เตยบอกว่าอย่าหวั่นไหวนะ จะทำให้เจ็บป่าวๆ เตยก็ยังคงเป็นห่วงดิชั้นตลอดเวลา....ดีมากๆ ยิ่งใกล้วันที่เตยจะต้องกลับไป ดิชั้นก็ใจหายอย่างบอกไม่ถูก แม้ว่าเรา 2 คน จะไม่ได้คบกันอย่างนั้น มันทำให้ดิชั้นรู้สึกถึงเพลง ' ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน'  หุหุ  รู้แต่ว่า ตอนนั้นเตยเป็นที่พึ่งทางใจให้ดิชั้นมากๆ ดิชั้นสนิทใจที่จะนั่งใกล้ๆเตย แล้วคุยได้เรื่อยๆแบบไม่อึดอัด แต่ทำยังไง มันก็ไม่เกิดอารมณ์แบบที่อยากเป็นมากกว่าเพื่อนจิงๆ อาจจะพิเศษกว่าเพื่อนนิดนึง แต่ยังไม่ถึงขั้นนั้นค่ะ.... วันรุ่งขึ้น ดิชั้นมาทำงาน ดิชั้นเห็นน้องเค้าออนไลน์  เลยกด unblock ดิชั้นล่ะทำแบบนี้ทุกที ยอมคุยกะมันซะทุกที แต่คราวนี้ ดิชั้นคิดไว้อยู่แล้วค่ะ มันคงจะเป็นช่วงระยะเวลานึงที่ดิชั้นจะคุยกะน้องเค้า ช่วงสุดท้าย แล้วดิชั้นจะเริ่มทำใจ ขอหายไปเลย ดิชั้นตั้งใจอยากทำแบบนั้นจิงๆค่ะ...แล้วโอกาสมันก็อำนวยจิงๆ... สักพักน้องเค้าเข้ามาทักในเอ็ม เอส:       แม่เป็ด...เค้าคิดถึงแม่เป็ดมากๆเลย และเป็นห่วงมากๆรู้มั้ย คิดว่าจะไม่คุยกะเค้าซะแล้ว ดิชั้น:      อืมม ก็พอคุยได้ (ตอนนั้นดิชั้นรู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหลค่ะ) เอส:       เค้าขอโทดนะ เราคุยกันแบบนี้ก็ได้  เค้ารู้ว่าเค้าทำให้แม่เป็ดเสียใจมาก แต่นี่คงเป็นทางที่ดีที่สุดที่จะทำให้แม่เป็ดตัดใจจากเค้าได้ ดิชั้น:      สรุปว่า  นี่เราเลิกกันอยู่ใช่มั้ย? เอส:       ไม่รู้ เค้าแค่อยากรู้ว่าแม่เป็ดสบายดีมั้ย ถึงโทรหา  แล้วแม่เป็ดกะคนนั้นคบกันเป็นแฟนกันรึยัง ดิชั้น:      อืมม ไม่รู้สิ แต่ชั้นไปนอนบ้านเตยแล้ว เอส:       ................................................................ เอส:       ................................................................ เอส:       (เงียบไปซัก 10 นาทีได้) ดิชั้นเห็นน้องเอสเงียบไป ก็คิดว่าคงยุ่งเรื่องงาน และหงุดหงิดที่ดิชั้นพูดไปแบบนี้ ดิชั้นก็เลยลองถามดูอีกที ดิชั้น:      เป็นไร เอส:       ป่าววววววววว ดิชั้น:      จะคุยมั้ย ถ้าไม่คุยจะได้ออฟ รำคาญ เอส:       อืมมม เค้าหงุดหงิดอ่ะ  แม่เป็ด ถามจิงๆ มีรัยกะคนนั้นแล้วเหรอ เค้ารับไม่ได้ เข้าใจมั้ยว่าเค้ารับไม่ได้ แม่เป็ดเป็นของเค้า ดิชั้น:      ก็ไม่จำเป็นต้องรับ จะหงุดหงิดทำไม ทีเธอนอนกะแฟนเธอ ชั้นคงดีใจมากล่ะสิ เมื่อนึกถึงภาพเธออยู่กะเค้าน่ะ ดิชั้นยั่วโมโหน้องเค้าไปหลายดอก ทั้งที่ยังไม่มีรัยกะเตยเลย อยากทำให้มันบ้า ประสาทไปเลย ดิชั้นถนัดมากค่ะ ทำสงครามประสาท มันคงเข้าข่ายทั้งรักทั้งแค้นน่ะค่ะ....อย่างน้อยน้องมันก็ประสาทเสียเรื่องเตยได้เรื่อยๆค่ะ ก็คงหวงก้างเป็นธรรมดา จนดิชั้นแกล้งแซวเปลี่ยนหัวข้อเอ็มไปว่า 'ระวังก้างติดคอ...' ความหึงหวงของน้องเค้าเป็นความสุขของดิชั้นค่ะ ดิชั้นคุยกะน้องเค้าปกติจนเกือบเหมือนเดิม แต่พูดเรื่องเตยให้มากขึ้น จนน้องเค้าดูเครียดและซีเรียสกะเรื่องเตยอยู่มาก แต่ทำเป็นไม่อยากรับรู้ ทั้งที่อยากรู้มากๆ น้องเค้าคงสับสนมากค่ะ ว่าจะเอาไงกะชีวิตดี  ดิชั้นก็ยังคงแค่คุยกะน้องเค้าแบบนั้น น้องเค้าก็แอบโทรหาบ้าง  แม้เราจะคุยกันเหมือนเดิม แต่ในใจลึกๆ ดิชั้นรู้สึกเจ็บยังไม่หาย  และคิดว่าจะทำอะไรให้น้องเค้าเจ็บปวดมั่งซักครั้ง หลังจากดิชั้นกลับมาคุยกะน้องเค้าได้ซักอาทิตย์กว่าๆ วันนึงไม่รู้นรกอะไรบันดาลอีกแล้วค่ะ บันดาลให้น้องเค้ามีโอกาสมานัดเจอดิชั้น เนื่องจากน้องเค้ามาบอกว่า ขมต้องไปเที่ยวยุโรปกะที่บ้าน เนื่องจากไปเยี่ยมญาติที่อยู่ที่นั่นด้วย ต้องไปเกือบทุกปี น้องเอสมาปรึกษาว่าจะไปด้วยดีมั้ย ดิชั้นบอกแล้วแต่ ไม่รู้สิตามใจละกัน ต้องใช้เงินเยอะนะ เพราะไปหลายวัน แล้วลางานได้เหรอ.....สุดท้ายเอสก็ตัดสินใจไม่ไปค่ะ ยึกยักอยู่นาน นี่แหละค่ะที่บอกนรกบันดาล หึหึ   ดิชั้นก็แอบดีใจนิดๆนะคะตอนนั้น  พอรู้ว่าขมไม่อยู่ประมาณอาทิตย์กว่าๆ ได้  ดิชั้นได้แต่คิดว่าเราจะได้ทำอะไรๆ เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว   แผนชั่วๆในใจตอนนั้นคือ  ไปหาน้องเค้า ไปนอนบ้านน้องเค้า ไปมีอะรัยๆกะเค้า กะทำให้น้องเค้ารู้สึกดีกะเรามากๆเป็นครั้งสุดท้าย แล้วดิชั้นก็จะหายไปจากชีวิตน้องเค้าเลย โดยที่ไม่ต้องติดต่อกันอีก  ไม่รู้คิดบ้าๆแบบนั้นได้ไง ความคิด buffalo มากๆ ค่ะ อย่าเอาเยี่ยงอย่างนะคะ ดิชั้นชอบเป็นแบบนี้ค่ะ ทุ่มมันสุดตัว ให้รู้ว่าไม่ได้ ก็ไม่ได้ไปเรย  โดยไม่ปรึกษาใคร ต้องรอให้มีปัญหาก่อน ถึงโทรไปปรึกษาเพื่อน เหอะๆ แต่ลองฟังค่ะ เรื่องที่มันเกิดขึ้น มันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดหรอกค่ะ.... ตอนนั้นเอสดูลิงโลดใจอยู่เหมือนกัน  ที่สุดท้ายตัวเองก็ตัดสินใจไม่ไปยุโรปกะขม และได้มีโอกาสไปไหนต่อดิชั้นตามอำเภอใจ...เรา 2 คน คุยกันด้วยอารมณ์ดีขึ้นมากๆจนใกล้ๆถึงวันที่ขมจะไปยุโรป  และดิชั้นก็โกหกเตยไปว่า ช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง งานเยอะ เลยไม่ค่อยไปเจอเตยค่ะ  ได้แต่คุยโทรศัพท์กัน เพราะกะว่าจะทำตามแผนการที่วางไว้นั่นเอง จนวันนั้นที่รอคอยก็มาถึงค่ะ.....วันแห่งความชั่วร้ายของเรา 2 คน เรานัดกันหลังเลิกงานทันที  ซึ่งดิชั้นเตรียมเสื้อผ้ามาเรียบร้อยเพื่อไปนอนค้างบ้านน้องเค้าคืนแรกทั้งที่น้องเค้าไม่รู้เรื่องเลย  น้องเค้าคงคิดแค่ว่าจะไปกินข้าว ดูหนัง แล้วจะไปส่งดิชั้นที่บ้านแค่นั้น   วันนั้นเรานัดกันที่เดิม ขณะที่ดิชั้นยืนรออยู่ที่ร้านเดิมนั้น น้องเค้าเดินยิ้มมาแต่ไกล  ดิชั้นก็อดยิ้มให้ไม่ได้  คิดอยู่แต่ว่า นี่เป็นโอกาสครั้งสุดท้ายจิงๆ วันนั้นน้องเค้าขับรถมารับค่ะ  และคุยกันว่าจะไปกินข้าวดูหนัง  ซึ่งดิชั้นก็นั่งรถน้องเค้าไป ตามใจเค้าว่า จะพาไปที่ไหนก็ได้ แล้วแต่เค้า   เราไปห้างแถวบ้านน้องเค้า เรากินข้าวเย็น ดูหนังรอบดึก อ้อ น้องเค้าบังเอิญเจอคนรู้จักด้วย แต่โชคดี ณ จังหวะนั้น ดิชั้นดันเดินไปดูของอีกร้านนึงพอดี  มันเลยรอดตัวไป สุดท้ายเราออกจากห้างก็ดึกแล้ว  น้องเค้าก็ขับรถออกมาจะไปทางที่จะไปส่งดิชั้นที่บ้าน  ดิชั้นงงมาก และไม่คิดว่าน้องเค้าจะพาดิชั้นกลับบ้าน  ดิชั้นพูดขึ้นมาด้วยเสียงแข็งว่า ดิชั้น:        อ้าว ทำไมอ่ะ จะไปส่งเค้าที่บ้านเหรอ  นึกว่าจะให้เค้าไปนอนด้วย เอส:         อืมมม เค้าว่าแม่เป็ดกลับบ้านดีกว่านะ เค้าว่ามันไม่ดีหรอก ดิชั้นตกใจ และงงมากที่น้องเค้าจะไปส่งจิงๆ และคิดว่าถ้าหากน้องเค้ารู้แผนชั่วในใจดิชั้นมาก่อน ดิชั้นคงหน้าแหกมากๆเรยทีเดียว  ดิชั้นเริ่มรุ้สึกแย่มากๆ ไม่คิดว่ามันจะแค่นี้จิงๆ ดิชั้น:        อะไรกัน ตอนที่คุยๆก่อนแฟนเธอไป เธอก็บอกอยากให้ชั้นไปอยู่ด้วย อยากมีรัยด้วย อะไรอ่ะ เห็นชั้นเป็นตัวอะไร จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 17:39:06

ความคิดเห็นที่ 55 เอสทำหน้าสลด และยืนยันว่าจะไปส่งบ้าน  ดิชั้นไม่ยอมค่ะ เหมือนจะเอาชนะ  ทำไมกล้าออกไปไหนต่อไหนกะดิชั้น แต่ไม่กล้าให้ดิชั้นไปค้าง ดันกระแดะมารู้สึกผิดอะไรตอนนี้  จะมาทำให้ชั้นเสียใจอีกแล้วเรอะ แล้วที่ผ่านมาก็เคยไปหลายครั้งอยู่ แม้ว่าจะอยู่ไม่นานก็ตาม ไม่มีวันซะหรอก ถ้าจะเสียใจแล้วต้องเสียใจด้วยกัน  ดิชั้นเริ่มอึดอัดใจ และเริ่มบีบน้ำตา แต่จิงๆในใจก็รู้สึกแย่มากด้วย จึงไม่ยากเลยที่น้ำตาจะไหลออกมา ดิชั้นเริ่มร้องโวยวายขึ้นมา... ดิชั้น:        จอดรถเหอะ ข้างทาง ชั้นอยากคุยด้วย  (ดิชั้นพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ พร้อมน้ำตาเริ่มคลอเบ้ามากขึ้น) น้องเอสปาดเข้าข้างทางทันทีค่ะ.... เอส:         ทำไมอ่ะ เป็นรัยอีก ...เฮ่ออ เค้าไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ เค้ารู้สึกผิด แม่เป็ดเข้าใจมะ พอผู้ ญ อีกคนไม่อยู่ ก็รีบเอาอีกคนมานอนเลย มันทุเรศมากๆ เค้าไม่อยากรุสึกเลว และผิดมากๆอีก ดิชั้น:        อ๋อ ใช่สิ ตลอดเวลาไม่เคยแคร์ความรู้สึกเค้าเลยใช่มั้ย สนใจแต่ขม  แล้วไหน ใครบอกอยากนอนกอดเค้า อยากทำโน่นทำนี่ด้วยกัน แต่นี่อะไร จู่ๆก็จะส่งเค้ากลับบ้าน ใช่สิ เค้ามันไม่เคยมีค่า มีความหมายสำหรับตัวเองเลย เค้าเป็นผู้ใหญ่ที่โง่มาก ให้เด็กทำร้ายจิตใจอยู่ได้  ฮือๆๆๆๆๆ ดิชั้นปล่อยโฮออกมาเหมือนเสียสติ และคิดว่า ร้องขนาดนี้แล้วน่าจะใจอ่อนอยู่บ้างตามนิสัยน้องเค้า  น้องเค้าดูหงุดหงิดมากๆ และนิ่งๆไป แต่ก็พูดขึ้นมาคำนึง เอส:          เฮ่อออ เค้าไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย แม่เป็ดอย่าร้องไห้สิ เค้าขอโทด เค้าไม่อยากเป็นคนเลวเข้าใจมั้ย ดิชั้น:         งั้นขอเป็นครั้งสุดท้ายได้มั้ย ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายจิงๆ ที่เราคงจะได้อยู่ด้วยกันนานๆ หลายชม. ตั้งแต่เรารู้จักกันมา  เราไม่เคยไปเที่ยวตจว. ด้วยกัน ไม่เคยไปไหนๆ ที่เราเคยอยากไปด้วยกันเลย ทำไมเหรอ เค้าขอแค่ครั้งเดียวเท่านั้น และที่สำคัญตัวเองไม่เคยมีเวลาให้เค้านานๆเลย... ดิชั้นต้องชนะค่ะ คิดแค่นั้น ดิชั้นต้องมีค่าบ้างไม่มากก็น้อย เพราะยอมไม่ได้ที่จะโดนเรียกมาให้เค้าตักตวงความสุข แล้วไล่กลับแบบนี้  ดิชั้นขอเห็นแก่ตัวเป็นครั้งสุดท้ายบ้าง ดิชั้นต้องได้ในสิ่งที่ขอคืนนี้ ดิชั้นตัดพ้อ พร้อมไซโคเข้าไปให้มากขึ้นไปอีก ดิชั้น:          ตั้งแต่คบกันมา ตัวเองไม่เคยให้อะไรเค้าเลย ไม่เคยเลยจิงๆ เค้าขอแค่เวลาแค่นี้ ตัวเองให้ไม่ได้ใช่มั้ย ทำไมอ่ะ ทำไม ไม่เคยรักเค้าเลยใช่มั้ย เอส:           เค้าไม่รู้ เค้าไม่รู้ว่ารัก หรือไม่รัก แต่เค้ากำลังทำผิดต่อขมอีกแล้ว (มันโพล่งขึ้นมาแบบบ้าๆค่ะ ไม่รู้คิดไรของมันอยู่) ดิชั้น:          (จี๊ดมากๆ ตอนได้ยินชื่อขม เลยตวาดออกไป) จอดรถเลย ตอนนี้จะลง จอดเลย เข้าใจมั้ย!!!!! ดิชั้นเห็นป้ายรถเมล์มืดมาก ยังไม่ลงหรอกค่ะ กัวความปลอดภัยของตัวเอง และรู้อยู่แล้ว ว่าเอสไม่ยอมปล่อยลงแน่ๆ แต่ต้องแสดงละครแรงๆเข้าไว้ พร้อมอารมณ์โกดมันก็เริ่มมากขึ้นด้วย มันถึงทำเอาน้องเค้าอึ้งๆอยู่เหมือนกัน เอส:           ไม่เอาน่ะ เด๋วเค้าไปส่ง ดิชั้น:          บอกให้จอด ไม่ได้ยินรึไง ชั้นจะลงตรงนี้ ไอ้บ้า ชั้นเกลียดแก จอดเลยๆๆๆๆ จอด ชั้นกลับเองได้... ดิชั้นเล่นงิ้วค่ะ วีนทันที แบบเสียงดัง และน่ากัวสุดๆ ได้ผลค่ะ น้องเค้ารีบยูเทิร์นกลับรถทันที  ดิชั้นยังพร่ำบอกให้จอด โวยวายตลอด แต่น้องเค้ายังคงนิ่งเงียบ  จนดิชั้นเห็นว่าเค้าไม่ไปส่งบ้านแน่ๆ ดิชั้นก็เลยสงบลง... เรานั่งแบบเงียบไปตลอดทาง พอใกล้ๆถึงหน้าปากซอยบ้าน เอสก็พูดขึ้น เอส:          หิวมั้ย ร้องไห้ โวยวายตลอด คนอะรัย ขี้โมโหจิงๆ จะกินไรมั้ย น้องเอสพูดเอาใจทันที เมือ่เห็นดิชั้นนิ่งเงียบ เพราะถ้าเงียบ มันจะดูน่ากัวขึ้นมาอีก level นึง  ดิชั้นส่ายหน้า และคิดในใจตลอดว่า ชั้นจะทำให้แกแทบเป็นบ้า อยู่ไม่ได้โดยไม่มีชั้น ยอมรับค่ะ คิดแต่ขอเอาชนะอย่างเดียว เพราะทบทวนมาตลอดทางแล้ว ว่าลำพังความรักที่เรามอบให้มัน คงใช้ไม่ได้ คงต้องใช้จริตมารยา ความแหล ร้ายกาจทั้งหมด เท่าที่มีอยู่ของตัวเอง และความโหดผสมผสานกันบ้าง ไม่งั้นคงไม่ได้ผล (อ่านมาถึงตรงนี้อย่าพึ่งกัวมี่นะ 5555 บางคนบอกร้ายนะเนี่ย อารมณ์นั้นมันเป็นแบบนั้น แต่ลองดูต่อไปค่ะ) ดิชั้นทำเฉยอีก น้องเอสเริ่มกระสับกระส่าย เริ่มง้อดิชั้นขึ้นมาทันที เอส:          ดูทำหน้าเข้าเป็นเป็ด ไม่เอาน๊า แม่เป็ดจ๋า เด๋วเหอะ เด๋วโดนแน่ๆ.... ดิชั้นยังคงนิ่ง ไม่ตอบอะไร พลางคิดในใจว่า โอเค อย่างน้อยมันก็เป็นไปตามแผน ที่ได้มาบ้านมัน แผนบ้าๆค่ะ จิงๆแล้วดิชั้นทำตามความต้องการของตัวเองมากกว่า  เพราะดิชั้นยังรักน้องเค้า แต่พยายามโกหกตัวเองว่า  เราแค่อยากเอาชนะ และจะต้องทำให้มันเจ็บมากกว่าเราหลายร้อยเท่า... น้องเค้าขับรถมาถึงบ้าน  ลงไปเปิดประตูรั้ว ดิชั้นยังคงนั่งนิ่ง ไม่เปิดปากอะไร น้องเค้าเอารถเข้าไปจอดในบ้าน จนปิดประตูรั้วเสร็จ เดินมายิ้มให้เปิดประตู แล้วบอกให้ดิชั้นลงได้แล้ว  ดิชั้นลงมาพร้อมถุงเสื้อผ้าที่เตรียมไว้ เดินไปรอน้องเค้ามาไขกุญแจบ้าน นี่เป็นครั้งแรกค่ะ ที่จะได้มานอนค้าง และก็เป็นครั้งสุดท้ายจิงๆที่จะได้มาเหยียบบ้านนี้.... จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 17:42:31

ความคิดเห็นที่ 56 อะหือ......อ่านซะลืมหายใจ!!!~ เอื้อกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!~ จากคุณ : หมดแก้ววววว... (ชาเขียวไฟเบอร์) เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 19:03:30

ความคิดเห็นที่ 57 แวะมาตอกบัตรก่อนค่ะ   ช่วงนี้ยุ่งๆแต่ก็ยังคิดถึง..คุณมี่แอนด์เดอะแก๊งค์..เหมือนเดิมค่า จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 23:06:16

ความคิดเห็นที่ 58 อ่านแล้วหดหู่ซะมัด  เศร้ามากๆ ด้วย....แอบลุ้นพี่เตยอยู่ในใจ  55 ....เมาน้ำในแก้วของคุณชาเขียว...ไปดีกว่า แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 52 13:29:28 จากคุณ : lisa (บล็อคโคลี่ผัดกุ้ง) เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 12:16:52

ความคิดเห็นที่ 59 ขอสองให้สาม ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 12:25:15

ความคิดเห็นที่ 60 หวัดดีทุกคนค่ะ ได้อ่านเรื่องเล่าคุณมี่แล้ว ได้ข้อคิดดีๆ เยอะเลย ตอนนี้เราอยู่ในฐานะคล้ายๆพี่เตย แต่ใจร้อนกว่าเยอะ พอได้อ่านอุปนิสัยและการแสดงออกต่างๆของพี่เตย และรับรู้ถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นกับคุณมี่ เลยรู้สึกว่าเราควรใจเย็นกว่านี้บ้างในกรณีของเรา ขอบคุณค่ะที่ทำให้มีอีกทางเลือก จากคุณ : S.T. Best เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 20:57:42

ความคิดเห็นที่ 61 น้ำชาพี่เขว แก้วสวยจัง คุณมี่ ช่วยตั้งเสาได้มั๊ยอ้ะ แบบว่าขอโหนเสา นั่งโซฟามันเสียวไม่พอ จากคุณ : magic magician เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 21:51:59

ความคิดเห็นที่ 62 ^ ^ ^ ^ เง้อออ .. แล้วนัดดื่มน้ำชา กับ เจ๊หัวหน้าสังกัดเมื่อไหร่เนี่ย ถ้าได้ไป ถ่ายรูปมาให้อิจฉาด้วยนะ เอาเสาชิงช้า อันนี้ไปก่อนนะ คุณคิส คิส จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 23:02:20

ความคิดเห็นที่ 63 นั่นสิ...น้ำชาดูน่าทานเนอะ  เอิ้ก เอิ้ก ส่วนเสานี่ก้อเสียวได้ใจเรยค่า 555 ไม่เอาอ่ะ  ขอนั่งรอที่โซฟาแบบเดิมดีกว่า  เดี๋ยวหัวใจวายกันพอดี  หุหุหุ จากคุณ : It's True Love เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 15:08:14

ความคิดเห็นที่ 64 สวัสดีบ่ายวันจันทร์อันแสนยุ่งค่ะ พอดีสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา มี่ไม่ว่างเล้ย ออกไปข้างนอกตลอด  แหมๆ เข้ามามีชิงช้าไรด้วยนะเนี่ย แต่นั่งแล้วน่าหวาดเสียวนา ไม่กล้านั่งอ่ะ เรื่องมันกำลังจะดำเนินมาใกล้จะจบภาคแรกแล้วค่า.... ขอเล่าต่อนะคะ เวลาน้อย แอบแว๊บไปๆมาๆค่ะ อิอิ ลำบากจิงๆเล้ย... ----------------------------------------------------------------------------- หลังจากที่ก้าวเข้าไปในบ้านหลังเดิม ที่เคยแวะเวียนไปมั่งเป็นบางโอกาส ดิชั้นรู้สึกได้ทันทีว่า มันน่าจะ เป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้ใช้เวลาอยู่กะน้องเค้าจิงๆ บวกกับความตั้งใจที่จะให้มันเป็นครั้งสุดท้ายด้วย แต่นี่เป็นครั้งแรกค่ะ........ที่ดิชั้นจะได้ขึ้นไปบนห้องนอนของน้องเค้า.... ดิชั้นเดินตามน้องเค้าขึ้นไป อย่างตื่นเต้น และอยากรู้นิดๆ ว่าห้องนอนของเค้า 2 คน จะเป็นยังไง...น้องเอสหันมาจูงมือดิชั้นพูดว่า 'แม่เป็ดจ๋าาา...เด๋วเค้าขอไปเก็บของแว๊บนึงนะ รอก่อนตรงนี้' น้องเอสรีบเข้าไปในห้องปล่อยให้ดิชั้นยืนรอหน้าห้อง หายไป 2 นาทีได้ ก็โผล่หน้ามาหาดิชั้น แล้วดึงมือดิชั้นเข้าไปในห้อง 'แม่เป็ด ไปอาบน้ำก่อนนะ เด๋วเค้าหาผ้าเช็ดตัวให้...แต่ไม่ให้ใส่อะไรนอนนะ'  น้องเอสอมยิ้ม คงจะลืมหมดสิ้นกะความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ดิชั้นบอกแบบยิ้มๆ 'เอ้าาา..ไม่อาบด้วยกันเหรอ ไม่อยากบอก เค้าเอาเสื้อผ้ามาด้วย อิอิ...'  ดิชั้นเปลี่ยนอารมณ์ให้ปกติทันที ระหว่างนั้น เห็นน้องเอสเดินไปคุ้ยหาเสื้อในตู้ ดิชั้นกวาดสายตามองไปรอบ ห้องก็กว้างดี แต่รกชมัด ของเปะปะไปหมด มีเตียงอย่างเดียวที่ดูใหม่มากๆอยู่ เหมือนจะพึ่งซื้อ เพราะมันไม่เข้าชุดกะเฟอร์นิเจอร์ ที่มีอยู่ก่อน  ห้องมีของกุ๊กกิ๊กวางเต็มไปหมดบนชั้น ดิชั้นมองไปไม่เห็นรูปคู่ของน้องเค้าเลย สงสัยมะกี๊ที่เข้ามาก่อน คงเก็บหมด...เหอๆ สักพักน้องเอสเดินเข้ามาสวมกอดดิชั้นจากข้างหลัง หอมหลัง หอมไหล่ไม่หยุด แล้วบอกว่าตัวหอมจัง อยากปล้ำแล้วอ่ะ.... เอ้า ไอ้บ้า มึนนะเนี่ย ต๊าย ตาย มะกี๊มันยังรู้สึกผิดอยู่เลย ไรของมัน หันไปดูทำหน้า  แหม...อมยิ้ม มีความสุขซะจิงนะยะ happy ลั้นลามากๆ เออ เอาเข้าไป ตกลงมันยังไงของมันกันแน่ ดิชั้นเลยแซวขึ้นมา 'อ่ะๆ ไหนใครบอกห๊ะ มันไม่ดี มันผิด งั้นงี้ โน่นนี่ นี่นั่น นี่จะมาปล้ำเค้าแล้วเรอะ เด็กบ้าา..เค้าไปอาบน้ำก่อนแล้ว ไม่ให้ปล้ำมีรัยป่าว...' ดิชั้นรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ปิดประตูดังโครม แต่น้องเค้าดึงประตูไว้ทัน บอกว่าไม่ให้ล็อค  ดิชั้นก็เลยบอก โอเค งั้นปิดไว้เฉยๆก็ได้ (เหอๆ เหมือนแอบอ่อยเนียนๆค่ะ)  ดิชั้นค่อยๆถอดเสื้อผ้าออกแล้วพาดไว้ตรงราว แล้วจังหวะนั้นน้องเอสก็เปิดเข้ามาค่ะ  อืมม แบบว่าไฟห้องน้ำสว่างมากๆ มันก็คงเห็นอะรัยๆดิชั้นชัดเจนอย่างยิ่ง ดิชั้นเขินนิดนึง รีบนั่งลงในอ่างอาบน้ำ...บอกน้องเค้าไปว่า 'เง้ย ขี้โกงอ่า มาแอบดูเค้าอาบน้ำทำมายยยยย....'  ดิชั้นพูดไปพลางหันไปเปิดฝักบัว  เปิดไม่เป็นค่ะ ไม่คุ้น เลยหันมาบอกน้องเค้าให้ช่วยเปิดให้ น้องเค้าหัวเราะ แล้วบอกว่า 'เนี่ย..เค้าไม่ได้แอบดู แต่จะมาอาบให้ต่างหาก'  น้องเค้าพูดพลางดึงสายฝักบัว เปิดสวิทช์โน่นนี่ เอาน้ำจากฝักบัวมาฉีดให้ดิชั้นทั่วๆ น้องเค้านั่งข้างอ่างค่ะ ดิชั้นต้องยืนให้เค้าอาบน้ำให้ยังกะเด็กๆ เหอๆๆ รัยกัน จะมาอาบให้ เด๋วมันก็เกิดเรื่องหรอก ดิชั้นคิดในใจ 'แม่เป็ดอ่ะ..ขาวอ่ะ ข๊าว ขาว ขาว มากๆอ่ะ ชอบบบ จังเลย.....'  น้องเค้าพูดไปกดสบู่เหลวจากขวดสบู่ เอามาละเลง มาถูบนตัวดิชั้น บรรจงถูไปเรื่อยๆ โดยเฉพาะส่วนบนเนี่ย รู้สึกเธอจะถูนานมากเป็นพิเศษ จนดิชั้นจั๊กจี้ หัวเราะออกมาดังๆ 'ไอ้จิ๋วอ่ะ จั๊กจี้ง่า อย่าดิ นานไป ถูตรงอื่นได้แล้ว ถูไม่ทั่วเลย...' ดิชั้นดิ้นไปดิ้นมาเล็กน้อย น้องเอสหัวเราะ แล้วถามว่า 'จั๊กจี้ หรืออะไรกันแน่ แม่เป็ด...'  พูดเสร็จโน้มตัวมาจูบดิชั้นอย่างยาวนาน  ทำให้ดิชั้นเริ่มรู้สึกหนาวๆร้อนๆอยู่ไม่ใช่น้อย จิงๆมันก็เป็นตั้งแต่มันมาถูสบู่ให้แล้วล่ะค่ะ 555+ พอ kiss กันนานๆ มันก็เริ่มจะไม่ต้องอาบน้ำ แต่ดิชั้นรู้สึกหนาววูบๆค่ะ ตอนนั้นมันแง้มประตุไว้ เปิดแอร์ซะเย็น แอร์เข้ามา ก็หนาวยะเยือก... ดิชั้นบอก 'ไม่เอาละ อาบน้ำก่อนนะ ตัวเองอ่า อย่าแกล้งเค้าดิ....เค้าหนาวด้วย อาบให้เสร็จก่อนน๊าาา'  ดิชั้นทำเสียงอ้อนๆเล็กน้อย น้องเอสเลยหยุด แล้วหันมาเปิดฝักบัวให้แรงขึ้น ฉีดๆไปทั่วตัวดิชั้น ถูมันไปทุกส่วน ดิชั้นบอก จั๊กจี้ ขออาบเองนะ หนาวแล้ว น้องเค้าก็หัวเราะ เดินไปนั่งบนฝาชักโครก มองดิชั้นอาบน้ำอย่างไม่ละสายตา แอบเห็นสายตามันหื่นตลอดเวลา 55555 ดิชั้นไม่สนใจ มองก็มองไป มันหนาว รีบอาบๆเสร็จ  น้องเค้ารีบเอาผ้าเช็ดตัวของเค้ามาเช็ดให้ดิชั้นทั้งตัว ดิชั้นเดินห่อผ้าเช็ดตัวออกไปข้างนอก หนาวสั่นเล็กน้อย รีบควานหาเสื้อกล้าม เกงเกงขาสั้นมาใส่ทันที น้องเค้าตะโกนบอก ก่อนจะเข้าห้องน้ำไปอาบต่อว่า 'เค้าบอกแม่เป็ดแล้วไง....ว่าอยู่กะเค้าห้ามใส่อะไรเลย' นี่เมิงจะบร้าป่าววะ กรูหนาวจะตายอยู่แล้ว สั่นๆๆๆ ฟันจะกระทบปาก  แล้วจะเปิดแอร์ให้เย็นเหมือนขั้วโลกเหนือทำไมเนี่ย ชั้นไม่ใช่หมีขาว หรือนกเพนกวินนะยะเนี่ย   ดิชั้นรีบใส่เสื้อกล้ามและกางเกงขาสั้น โดยไม่ใส่ชั้นใน ตามปกติเหมือนเวลาอยู่บ้านค่ะ.....ไม่ได้ตั้งใจอ่อย และรู้อยู่แล้วว่าคงจะต้องถอดเร็วๆนี้ เหอๆๆๆ ดิชั้นกวาดตามองดูห้องนอนที่แสนรกของน้องเค้า  คิดในใจว่า มันอยู่กันได้ยังไง น้องเค้าไม่คิดจะปัดกวาด เก็บห้อง หรือเช็ดถูกันเหรอ เอ ไม่เข้าใจ ดิชั้นเป็นคนไม่ชอบความรกค่ะ แถมถ้ามีฝุ่นจะไวมาก เนื่องจากเป็นภูมิแพ้ เจอฝุ่นไม่ได้.... ดิชั้นรีบหวีผม ทาแป้ง แล้วตะโกนถามน้องเค้าว่า ผ้าห่มผืนไหนของน้องเค้า เพราะจะเอามาห่มคลุมตัวกันหนาว..... เฮ่อออ นี่ดิชั้นกำลังอยู่ในห้องนอนของเค้า 2 คน ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำได้ไง ชั่วซะไม่มี  แต่พยายามคิดว่านี่เป็นโอกาสสุดท้าย คงจะได้ชั่วเป็นครั้งสุดท้าย  ดิชั้นสูดหายใจลึกๆ พยายามลืมความผิดตัวเอง เดินออกไปหาไม้กวาด  หยิบเข้ามากวาด  ปัดที่นอน ทำโน่นนี่ กุกกัก จนน้องเข้าได้ยิน ตะโกนมาถามว่าทำอะรัย... ดิชั้นบอกไม่ได้ทำไรมากมาย แค่กวาด ปัดเตียงนิดหน่อย ดิชั้นถามเค้าว่าปกตินอนฝั่งไหน ดิชั้นจะไม่พยายามไปนอนทับที่แฟนน้องเค้าเด็ดขาดค่ะ ตอนนั้นคิดอย่างงั้น...บ้ารึป่าว ทั้งที่ทุกอณูของบ้านก็เป็นของเค้า เรานี่คิดได้ไง สักพักน้องเค้าอาบน้ำเสร็จหัวเปียกออกมาเลย ดิชั้นตรงรี่เข้าไปเอาผ้าเช็ดตัวเช็ดหัวให้ แล้วก็บอกว่าให้ทาครีมมั่งผิวแห้งแล้ว  น้องมันบอกไม่เคยทาเลย ขี้เกียจ ดิชั้นเลยหยิบครีมทาผิวของตัวเองมาทาแขนให้น้องเค้า...ทาไปก็โดนหอมไป จุ๊บไปตลอด แถมมองหน้าอกดิชั้นตลอดเวลา เนื่องจากโนบราค่ะ 55555+ ดูน้องเค้าอารมณ์ดีปนหื่นมากๆ ต่างจากเมื่อตอนก่อนมาที่ทะเลาะกันโดยสิ้นเชิง บอกตามตรงดิชั้นรู้สึกกระดากใจที่จะนอนเตียงเดียวกะที่น้องเค้านอนกะแฟน แต่ทำไงได้ มาถึงขั้นนี้แล้ว ตัดสินใจมาบ้านเค้าแล้ว ก็ต้องเลยตามเลย มาถึงตอนนี้..เป็นไงคะ มี่เลวได้ใจมั้ยคะ ความรักทำให้คนตาบอด ทำให้อยากเอาชนะ ทำให้เห็นแก่ตัว ทำให้อยากรู้สึกว่าตัวเองสำคัญที่สุด และสุดท้ายทำให้คนอีก 2 คน ต้องเจ็บปวดไม่แพ้กัน  เพราะความเห็นแก่ตัวของดิชั้นอย่างเดียวเลยค่ะ.... และแล้วถึงเวลานอน มันก็ไม่ได้นอนค่ะ  เหมือนเคย ไม่เคยห้ามใจกันได้ น้องเค้าก็เริ่มอีกแล้วล่ะค่ะ  ทีนี้คงสบายใจ สบายตัวมากๆเลยทีเดียว  เริ่มจากถลกเสื้อกล้ามดิชั้นขึ้น  ปากน้องเค้าก็พร่ำๆบอกว่า 'บอกแล้วใช่มั้ยจ๊า  ว่าไม่ให้ใส่เสื้อผ้า อยู่กะเค้าไม่ต้องใส่ทั้งคืนเลย...' พูดไม่พูดปล่าวค่ะ มือไม้ก็ไต่เปะปะ ลูบไล้ไปเรื่อยตามส่วนต่างที่น้องเค้าคุ้นเคย  และทำอะไรๆเหมือนเคย จนดิชั้นก็ลืมหมดค่ะ ลืมทุกสิ่ง ว่าอยู่ที่ไหน ทำอะไรกันอยู่  เคลิ้มไปหมด นรกมันบังตาจิงจิ๊ง  มีแต่ตัณหา ราคะอีกแล้ว จังหวะนี้.... จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 15:48:44

ความคิดเห็นที่ 65 ดิชั้นเริ่มหายใจหอบถี่ เมื่อน้องเค้าปลุกเร้าอารมณ์มากขึ้น  ทำในสิ่งที่คุ้นเคย  และดิชั้นก็มีความสุขมากๆ  ตอนนี้แอร์เย็นยังไงก็ไม่รู้สึกแล้วค่ะ  มันร้อนมากๆ ได้ยินแต่เสียงหัวใจของดิชั้น ของน้องเค้า และลมหายใจของตัวเอง แถม ดิชั้นก็มี sound effect มาเป็นระยะๆ จนน้องเค้าต้องเอาปากมาประกบปากดิชั้น  แลดูเหมือนเว่อร์มากที่ดิชั้นเป็น sound engineer ได้ด้วย 5555+ แต่อารมณ์นั้นมันก็ peak มากๆได้อยู่ค่ะ  ก็น้องเค้าปฎิบัติจนชำนาญ ช่ำชองมากมาย... ดิชั้นแอบน้ำตาไหลขึ้นมาทันทีที่บรรลุจุดหมาย  ทั้งหอบ ทั้งเหนื่อย ทั้งตัวสั่นไปหมด  แล้วอารมณ์นั้นรู้สึกว่ารักน้องเค้ามากๆ ทั้งรู้สึกผิดที่อยู่ในที่ที่ผิด และรู้สึกดีใจที่ได้อยู่กะน้องเค้านานๆ และทั้งสมเพชตัวเองที่ต้องมาแอบทำอะไรในห้องน้องเค้ากะแฟนแบบนี้ มันทุเรศสิ้นดี  อารมณ์มันปนเปไปหมดบอกไม่ถูกอยู่เหมือนกัน  ขนาดดิชั้นร้องไห้เงียบๆ ไม่มีสะอื้น แต่น้องเค้าเหมือนรู้สึกได้ เงยหน้าขึ้นมามองดิชั้น เห็นดิชั้นน้ำตาไหลก็รีบเข้ามาสวมกอดอย่างแน่น แล้วพูดขึ้นว่า 'แม่เป็ดจ๋า..อย่าร้องไห้นะ แม่เป็ดของเค้า เค้ารักแม่เป็ดนะ....' ดิชั้นได้ยินแบบนั้น เขื่อนกั้นน้ำตาก็พังลงทันที ทนไม่ได้ค่ะ ร้องไห้มากมาย  สะอึกสะอื้น แล้วลืมตัวไปว่า นี่เราจะเอาชนะ หรือเราจะยังไงเนี่ย มาร้องไห้ทำไม  แต่มันอดไม่ได้จิงๆ  เพราะความรักที่ดิชั้นยังมีอยู่  มันทำให้ยากมากๆ ที่เราจะแสดงละคร มารยาสาไถให้อีกคนมาหลงรักเรามากๆ อะไรๆที่คิดไว้ มันทำไม่ได้หรอกค่ะ มันออกมาจากหัวใจมากกว่า สำหรับดิชั้น จังหวะนั้นดิชั้นกอดน้องเค้าไว้แน่นอย่างเดียว พลางพูดแบบสะอึกสะอื้นขึ้นว่า 'เค้ารักตัวเองนะ ถ้ามันจะไม่มีวันนี้ ไม่มีแบบนี้อีก ขอให้รู้ว่าช่วงเวลาที่เค้าได้อยู่กะตัวเองตอนนี้ เค้ามีความสุขที่สุด....'  ดิชั้นพูดไป ลูบหัวน้องเค้าไปด้วย ด้วยความรู้สึกรักอย่างยิ่ง...ได้ยินเสียงน้องเค้ากระซิบเบาๆว่า 'เค้าก็รักแม่เป็ดนะ...แม่เป็ดจำไว้ เค้ารักแม่เป็ดของเค้า เค้าไม่มีวันลืมแม่เป็ด'   สักพักน้องเค้านิ่งเงียบไป นอนซบอกดิชั้น ดิชั้นจำได้เลาๆว่า เรานอนกอดกันจนหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้.... จนเวลาผ่านไปกลางดึก ดิชั้นก็ตื่นขึ้นมาซะงั้น มาเข้าห้องน้ำ ดิชั้นเดินกลับมาที่เตียงก็ไปจุ๊บหน้า หอมแก้มน้องเค้า รู้สึกเหมือนเราได้อยู่ด้วยกัน ยังกะฝันไป ปรากฎว่าน้องเค้าตื่นค่ะ  ดึงตัวดิชั้นเข้าไปกอดก่าย แล้วก็เอามือมากอด มาลูบไล้ดิชั้นอีก ปรากฎว่าก็ได้เรื่องอีกจนได้ เรามีกิจกรรมกันอีกรอบค่ะ..ไม่รู้เป็นบ้าไรมากมั้ยเนี่ย...เหอะๆๆ จนเช้า ดิชั้นตื่นนอนตามปกติ แล้วย้ายร่างที่ไม่มีเสื้อผ้า ไปกอดน้องเค้า จูบแก้มให้น้องเค้าตื่น ได้ผลค่ะ มันตื่นจิง แล้วมันจะปล้ำอีกแล้วค่ะ  ถ้ามันเป็นผู้ชาย ดิชั้นคงมีลูกไปเป็นโหลแล้วมั้งคะ  ดิชั้นบอกว่าให้อิดออดได้นิดนึง แล้วรีบตื่น เด๋วรถติด ไปทำงานสายนะ . น้องเค้าก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงดิชั้นซัก 15 นาทีได้ ดิชั้นตะโกน บอกว่าสายแล้วดังๆ น้องเค้าเลยบอกให้ไปอาบน้ำก่อน พอเรา 2 คนอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ เรา 2 คน ก็รีบออกจากบ้านค่ะ  น้องเค้าไปส่งขึ้นรถไปทำงาน แล้วเราก็แยกย้ายกันไป  โดยดิชั้นบอกน้องเค้าว่า วันนี้ต้องกลับบ้านเด๋วแม่ว่า ไว้พรุ่งนี้จะมาค้างอีก... เรามีเวลาเหลืออีก 3 วัน 4 คืนได้ ก่อนที่แฟนน้องเค้าจะกลับมา  ช่วงนี้ดิชั้นลืมเตยไปเรยค่ะ  ดูมือถือทีไรก็มีเตยโทรเข้ามายิกๆ แต่โชคดี คืนที่ไปนอนบ้านน้องเค้า ดิชั้นปิดมือถือ คิดเอาเองว่า  เตยคงคิดว่าเรานอนเร็ว เพราะช่วงนี้งานเยอะ คงเหนื่อย ไรแบบนี้ พอดิชั้นมาถึงออฟฟิศ  นั่งทำงานได้สักพัก นึกขึ้นได้ เลยโทรหาเตย เตยรับทำเสียงเหมือนงอนๆนิดนึง แล้วถามว่า ทำไมมะคืนนอนเร็ว ดิชั้นบอกปวดหัวอ่ะ เลยปิดเครื่อง นอนเร็ว แทบไม่กล้าเล่าอะไรให้ฟังเลยแม้แต่นิดเดียว เราคุยกันสักพัก เตยพูดมาอยู่ประโยคนึงที่ทำให้ดิชั้นสะอึกค่ะ..... 'แน่ใจนะ ถามจิงๆ ไม่ใช่ว่าไปนอนที่อื่นนะ ที่ไม่ใช่บ้าน.....' เง้ยยยยย ทำไมพูดแบบนี้ แง๊ รู้ได้ไง  ไม่อยากจะบอกเลย สะอึก อึ้ง แต่ก็ต้องทำเนียน  เลยพูดไปว่า 'แหมๆ  ก็ไปนอนหน้ารั้วบ้านเตยอ่ะ เตยไม่เปิดรับเราเอง เราไปหาดึกไปหน่อย เลยต้องนอนกะน้องหมาเฝ้าหน้าบ้านเตยเป็นเพื่อนมัน..หึหึ.' ค่ะ เตยหัวเราะ หึหึ กลับบ้าง แล้วพูดว่า 'ถ้า you นอนกะหมาก็ดีสิ หมามันยังดีกว่าคนบางคนล่ะม้าง ยูว่ามั้ย...?' ดิชั้นจุกไปเรย  โอ้ว แม่เจ้า ทำไมมันปากจัดขึ้นมาเนี่ย  เจ็บปวดมาก ดิชั้นถามว่า นี่ว่าใครอ่ะ  เตยบอกก็รู้อยู่แก่ใจ ทำไมต้องบอก ดิชั้นเงียบจ๋อยไป จู่ๆเตยเอ่ยขึ้นมาว่า.... 'โทรไปที่บ้าน...แม่บอกว่าไปนอนบ้านเบ..' แป่ววววววววววววววว ดิชั้นเข้าใจละ ไม่ต้องถามว่ามันจะโทรหาเบหรือไม่  มันคงรู้แล้วว่าเราไปนอนที่ใดที่นึง   ดิชั้นรู้สึกหมดหนทางไปชั่วขณะ ไม่รู้จะเนียนๆยังไง ดิชั้นลืมเตี๊ยมกะเบ เฮ่ออออ ซวยละสิ มิน่ามะเช้า มีสายเข้าจากเบ 3-4 สาย แต่พอโทรกลับหามัน มันไม่รับสาย สงสัยติดประชุมตอนเช้า เฮ่ออ ซวยล่ะสิ  จะบอกยังไงดีเนี่ย ดิชั้นกระอักกระอ่วนใจ แต่จุดนั้นเหมือนอิคคิวซัง คิดคำตอบขึ้นมาได้ทันที  เหมือนโดนท่านโชกุนกดดัน ดิชั้นคิดขึ้นมาได้ไงฟระเนี่ย  ตอบไปด้วยเสียงเรียบๆเนียนๆว่า 'อืมมมม... ไม่อยากบอกหรอกว่า  มะคืนเราไปนอนบ้านม่อนมา' เหอะๆๆๆ เป็นไงคะ โกหกมั่วๆอีกแล้ว  แต่มันยังดีกว่าบ้านบางคน  เพราะทั้งเตย เบ ต่างก็รู้จักม่อนมาก่อนดิชั้น รู้จักนิสัยกันดี จนไว้ใจว่า ม่อนไม่ได้คิดอะรัยกับดิชั้นนานมากแล้ว ดิชั้นก็ไม่ได้คิดรัยแล้วเช่นกัน  เรื่องมันก็จบไปนานมากแล้วด้วย แต่เรายังคงความสัมพันธ์แบบเพื่อนอยู่   ที่ดิชั้นนึกถึงม่อน เพราะม่อนพึ่งโทรมาถามสารทุกข์สุขดิบดิชั้น เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว....ดิชั้นรอคำตอบจากเตยอย่างตื่นเต้น 'อ้าววว...ไปนอนบ้านม่อนเหรอ โธ่เอ๊ย แค่นี้ you ก็ต้องปิดด้วย ก็ไม่ได้มีรัยแล้วนี่ เอ หรือ you ยังคิดกะม่อนอยู่.....อืมม I ยังไม่ได้โทรหามันเลย ไว้นัดมันกินข้าวให้หน่อยสิ...' โอ๊ย  พระเจ้าช่วย รอดตัวไปค่ะ ดิชั้นทำด้ายยยยยยย  นี่ดิชั้นเป็นคนกะล่อนเหรอคะเนี่ย งงตัวเอง ทำไมโกหกเตยอ่า นิสัยแย่มาก แต่เรื่องอย่างงี้จะมาให้เตยรู้ไม่ได้ ดิชั้นรีบเนียนต่อ   'บ้าเหรอ จะคิดรัย......พอดีนานๆม่อนจะอยู่บ้าน เลยไปให้มันทำกับข้าวให้กิน  อิ่มฟรี  แล้วก็เลยเล่าเรื่องน้องนั่นให้ฟัง นอนคุยกันไปเรื่อยๆจนหลับ นี่ม่อนจะไม่อยู่อีกแล้วล่ะ ไม่ค่อยว่างหรอก...' ดิชั้นรู้สึกผิดที่โกหกเตยค่ะ  แต่ขอแค่อาทิตย์นี้อาทิตย์เดียวจิงๆ มันจะไม่มีอีก  ดิชั้นพยายามพูดไม่ให้เตยแทรกขึ้นมาได้ค่ะ รีบเปลี่ยนเรื่อง หันเหไปเรื่องอื่นทันที   ดิชั้นรู้ว่าอีกเดือนนึงเตยก็จะไปแล้ว  แต่ขอช่วงเวลานี้นะ ขอก่อน ขอโทดนะเตยที่ไม่ได้เล่าให้ฟังอย่างเคย  ดิชั้นคิดในใจ  หลังจากวางสายไป ดิชั้นก็เข้าไปแชทกะน้องเอสทาง msn ทั้งวัน เหมือนเคยค่ะ   ตอนนั้น เหมือนมี sense จิงๆ ว่าเวลาของเราคงเหลือไม่มาก  ขอตักตวงก่อนละกัน..ณ จุดนี้ จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 16:07:39

ความคิดเห็นที่ 66 ตอกบัตร จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 20:01:42

ความคิดเห็นที่ 67 ตอกบัตรรอคุณมี่ด้วยค๊า กะลังลุ้นอ่า มาต่อเร็วๆ นะคะ ปล.รักษาสุขภาพด้วยนะคุณมี่.........แควนขับเป็นห่วงงงงงงงงง จากคุณ : jj (B_PURPLE) เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 11:19:11

ความคิดเห็นที่ 68 ^ ^ ห่วงกลัวไม่มีอะไรอ่านล่ะสิเนี่ย... ใช่ป่าวคะ... จากคุณ : robinpig เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 22:14:05

ความคิดเห็นที่ 69 เอ๊า............พี่ Robin นี่รู้ลึก รู้จิงนะคะ อ่ะนะ ล้อเล่นค่ะ ก็ห่วงคุณมี่จิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ว่าแต่คุณมี่หายไปไหนอ่า สงกะสัยจะงานยุ่งง่ะ จากคุณ : jj (B_PURPLE) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 10:29:56

ความคิดเห็นที่ 70 มาแล้วจ้า  ขอบคุนที่เป็นห่วงนะค้า มี่ยุ่งจิงๆน่ะแหละจ้า แต่ชะแว๊บบมาอีก ช่วงบ่าย... สวัสดีวันที่ 09.09.09 ขอให้ทุกคนมีความสุข สมหวัง โชคดีมากๆนะจ๊ะ เหมือนเลข 9 ที่ถือเป็น lucky number  ลองอธิษฐานดูสิคะ เผื่อชีวิตจะมีอะไรดีดี อิอิ  มะคืนมี่ก็สวดมนต์แหละตอนหลังเที่ยงคืน  ขอให้เจอแต่เรื่องดีดี สิ่งดีดี คนดีดี แค่นี้ก็คงพอแล้วสำหรับมี่ ณ ตอนนี้... มาเล่าต่อดีกว่า  คิดว่าใกล้จาจบแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับ ช่วงที่ผ่านมา ที่มีคนยกทั้งเตียง และโซฟา และเอาเสื่อมาปู อ่านเรื่องมี่กัน น่าร๊ากก กันจิงๆจ้า จุ๊บๆ   ----------------------------------------------------------------------------- จากที่ได้สตรอเบอรี่ไปกะเตยเรียบร้อยแล้วว่าดิชั้นไปนอนบ้านม่อน  ดิชั้นก็ทำตามแผนเดิม คือ หน้าด้านไปนอนค้างบ้านน้องเค้าอีก 2 คืน ซึ่งในคืนสุดท้ายนั้น เป็นคืนที่รันทดสำหรับดิชั้นมาก เนื่องจาก จู่ๆ ขมก็ออนไลน์จากเมืองนอก ต้องการคุยกะน้องเอสเค้าขึ้นมา ซะงั้น  เวรกรำมีจิงค่ะ ลักลอบเป็นชู้กะสาละมีชาวบ้าน ก็ต้องโดนแบบนี้ล่ะค่ะ.... ในขณะที่ดิชั้นนอนเกลือกกลิ้งไปมาบนเตียง และเอสก็ง่วนอยู่กะการเปิดคอมประจำวัน  ขมก็โทรเข้ามาหาน้องเอสจากเมืองนอก ทั้ง 2 คนก็คุยกันตามปกติ  โดยน้องเอสแอบเดินไปคุยอีกมุมนึง แต่ไม่วายที่ดิชั้นหูผึ่ง ได้ยินเสียงพึมพำๆ ว่า ‘อืมมม...เค้าก็คิดถึงเหมือนกัน’  อะไรแบบนี้ อยากจะหมอนเขวี้ยงมันมากๆ แต่ก็ต้องรักษามารยาทผู้ดีไว้อยู่ เหอๆ คุยได้ซักประมาณ 5 นาทีได้ น้องเค้าก็วางสาย  คงจะเกรงใจดิชั้นด้วย เนื่องจากดิชั้นนอนทำหน้านิ่งอยู่บนเตียง.... ดิชั้นรู้สึกเจ็บแปล๊บลึกๆ หายใจไม่ออกนิดหน่อย พยายามอดทนและทำอารมณ์ให้ปกติ  แต่ไม่วายน้องเอาคงรู้ทัน ว่ามีความผิดปกติ เลยคลานขึ้นมาบนเตียงหาดิชั้น แล้วมาหอมแก้มทีนึงแล้วพูดว่า ‘แม่เป็ดจ๋า....เด๋วเค้าต้องออนไลน์คุยกะขมอ่ะ  มันบอกมันมีเรื่องจะคุย นะ นะ แป๊ปเดียวนะ เด๋วเปิดซีรี่ย์ให้ดูก่อนไปพลางๆ’ ดิชั้นเสแสร้งทำหน้าสดใส แล้วบอกว่า ‘อืมมม ตามสบาย เด๋วเค้าดูหนังก่อน เปิดให้ดูหน่อย ‘  ลึกๆแล้วในใจดิชั้นมันเจ็บปวดมากมาย อยากจะไปนั่งดูว่าเค้า 2 คน คุยอะไรกันมั่ง  แต่ก็ต้องฝืนทำตัวให้ปกติที่สุด.... น้องเอสเดินมา  หาหนังแล้วโปรโมทซีรี่ย์เรื่องโปรด แล้วเปิดให้ดิชั้นดูทันที ดิชั้นดูไปได้ซักชั่วโมง มันก็สนุกดี แต่เหลือบไปมอง น้องเอสยังไม่หยุดแชทกะทางโน้น  คิดดูสิคะว่าดิชั้นจะรู้สึกเยี่ยงไร นี่เห็นเราเป็นตัวอะไรเนี่ย...... ดิชั้นทนไม่ไหว เลยทำเนียนๆ ไปเข้าห้องน้ำ เปิดประตูเข้า แล้วซักพัก ก็เปิดออกมา เดินไปหาน้องเค้า  มองผ่านๆ หน้าจอ เห็นเหมือนคุยกันเรื่องซีเรียส  เกี่ยวกะญาติพี่น้องที่อยู่ที่นั่น  ดิชั้นถามขึ้นมาว่า ‘คุยไรกันคะ  คุยนานมากเลย มีเรื่องไรเหรอ.....ท่าทางจะเครียดๆ’ น้องเอสทำสีหน้าเจื่อนๆ และเสียงจ๋อยๆ ตอบว่า ‘ขมกะแม่มัน มีเรื่องกะญาติที่นั่น อะไรก็ไม่รู้ แม่เป็ดรอแป๊บนึงนะ  เด๋วมันคงจะหยุดคุยแล้ว....’ ดิชั้นสูดหายใจเข้าเต็มปอด 1 ที แล้วเดินกลับไปนอนบนเตียง  ดูซีรี่ย์ต่อ เวลาผ่านไปอีก ชม. กว่าได้ น่าจะ ตี 2 แล้ว น้องเอสยังไม่หยุดคุย ดิชั้นเริ่มน้ำตาไหลขึ้นมา  โดยที่น้องเอสไม่รู้   ดิชั้นเดินไปปิดทีวี และล้มตัวลงนอน เอาผ้าห่มคลุมโปง และแอบร้องไห้เงียบๆอยุ่คนเดียว..... ซักพัก ดิชั้นเริ่มง่วงนอนมากๆ เพราะดึกมากแล้ว  ได้ยินเสียงน้องเอส ตะโกนมาว่า ‘แม่เป็ดจ๋า....คุยเสร็จแล้ว  แม่เป็ดหลับแล้วเหรอ เด๋วเค้าไปนอนด้วยนะจ๊ะ’  เสียงนั่นมันไม่ได้รู้เลยค่ะว่าดิชั้นร้องไห้จนหยุด  ร้องแล้วร้องอีก... ดิชั้นเงียบไม่ตอบอะไร  สักพักรู้สึกได้ว่าน้องเอสเข้ามาในผ้าห่มและกอดดิชั้นจากข้างหลัง กระซิบถามว่า ‘แม่เป็ดยังไม่หลับไม่ใช่เหรอจ๊ะ...ทำไมเงียบ’ ดิชั้นยังคงเงียบ  หายใจเข้าออกลึกๆ ในขณะที่น้องเอสดึงแขนดิชั้นให้หันกลับไป  ดิชั้นไม่ยอมหันกลับ และไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว  น้องเค้าคงพึ่งจะสำนึกรู้ว่าดิชั้นโกดมาก (แมร่งรู้สึกช้าโคดๆ) ซักพักโดดมาฝั่งที่ดิชั้นหันหน้า ดึงผ้าห่มออก เห็นดิชั้นน้ำตาไหลอาบแก้ม  จึงรีบเข้ามาปาดน้ำตาจากแก้มดิชั้น กอดดิชั้น และพูดขอโทดๆๆ พยายามแก้ตัวต่างๆนาๆว่า ไม่ได้คุยหวานแหววอะไร พอดีมีเรื่อง มีปัญหาที่โน่นเลยคุยนาน อย่าคิดมากนะ นอนนะ ดิชั้นสะอึกสะอื้นเล็กน้อย และพูดว่า ‘ถ้าตัวเองรู้ว่า คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้จิงๆ  ตัวเองจะยังคุยกะขมนานแบบนี้มั้ย...ไม่ใช่เค้าไม่ให้คุยเลย แต่นี่ทำเหมือนเค้าเป็นตัวอะไรไม่รู้’   ดิชั้นพูดไปปาดน้ำตาตัวเองไป รู้สึกชีวิตตัวเองรันทดเหลือเกิน ยังกะบันทึกรักหยดน้ำตา 1,000 ลิตร ถ้าบรรจุใส่ขวดเอาไปขายได้  ป่านนี้ดิชั้นคงรวยไปแล้วล่ะค่ะ  ดิชั้นพยายามนึกคำพูดจะพูดต่อให้สวยที่สุด (อยากรักษาภาพตัวเองให้ดูดีเป็นครั้งสุดท้ายค่ะ 55555) ‘ตัวเอง..ตัวเองรักเค้าใช่มั้ย แต่ตัวเองไม่กล้าเปลี่ยนชีวิต แล้วก็ยังติดกับความผูกพัน ความรักที่มีต่อขมใช่มั้ย เค้าขอถามเป็นครั้งสุดท้าย ไม่ว่าจะยังไง เราไม่มีวันจะได้คบกันจิงๆ ใช่มั้ยคะ?’ ดิชั้นถามน้องเค้าอีกครั้ง เพราะอยากให้น้องเค้าคิดได้ว่า ถ้าน้องเค้าเลือกที่จะอยู่กะขมต่อไป  คืนนี้ก็เป็นคืนสุดท้ายของเราจิงๆ น้องเอสอึ้งๆ นิ่งเงียบไป  เรามองหน้ากันซักพัก ดิชั้นเริ่มน้ำตาไหลอีก แต่ครานี้ มีอิทธิพล ดิชั้นเป็นพาหะนำโรค โรคติดต่อค่ะ ทำให้น้องเอสน้ำตาไหลตามไปด้วย น้องเอสน้ำตาไหลหนักขึ้นๆ จนดิชั้นตกใจเหมือนกัน เข้าไปปาดน้ำตาให้ น้องเอสพูดขึ้นมาว่า ‘เค้ามันแย่ เค้ามันเลวที่ทำอะไรไม่ได้เลย เหมือนที่ตัวเองบอกแหละ เค้าไม่กล้าเปลี่ยน  มันคงเป็นความผูกพันที่เค้าอยู่กะขมมานานเหมือนเพื่อน  ขมจะเลิกๆกะเค้าหลายหนแล้ว แต่เค้านี่สิเลิกไม่ได้  ไม่รู้เป็นบ้าอะไร สุดท้ายก็ขอร้องให้มันกลับมาอยู่ดี เค้ามันไม่ใช่คนดีหรอกแม่เป็ด...เค้ามันอ่อนแอน่ะ’ โอ้ว......ดิชั้นอึ้งตะลึงงัน ไม่อยากรับข้อมูลบางอย่างที่ไม่อยากรู้ แต่มันก็ผ่านหูไปแล้ว  นี่น้องเค้ารักแฟนเค้าขนาดนั้นเลยเหรอ  นี่ดิชั้นเป็นใคร มาทำอะไรอยู่ตรงนี้  ดิชั้นว่ามันเจ็บกว่าการถูกบอกเลิก เมื่อได้รับรู้ว่าคนที่เรารัก รักอีกคนมากกว่าเรา  ดิชั้นรู้สึก มือเท้า ชาไปหมด ไม่รู้จะพูดอะไรดี กลืนน้ำลายลงคอยังจะยากเลย  แต่คนอย่างดิชั้น ยังไงก็ต้องฝืนค่ะ ถึงจะร้องไห้ยังไง ก็ต้องพูดต่อ เอาให้มันเคลียร์ไปเลย ‘โอเคนะ  สรุปว่าตัวเองรักขมมากเลิกไม่ได้  ส่วนเค้า ตัวเองก็ไม่รู้จะจัดการยังไง  ที่ผ่านมา ตัวเองพูดเสมอๆว่า ไม่รู้ต้องทำยังไง   ไม่เป็นไรนะ เค้ารู้แล้วว่าเค้าต้องทำยังไง’ ดิชั้นฝืนพูดไปทั้งน้ำตา   มองหน้าน้องเค้า  แล้วเห็นน้องเค้าทำหน้าเศร้าสลดมาก  ดิชั้นพูดต่อขึ้นมาว่า ‘ไม่เป็นไรนะ เราอาจจะเป็นเพื่อน เป็นพี่น้องที่ดีต่อกันได้ในอนาคต....’ ดิชั้นฝืนยิ้มทั้งน้ำตา น้องเอสสวนกลับมาว่า ‘ไม่ได้อ่ะ เค้าเป็นอย่างอื่นกะตัวเองไม่ได้ เป็นเพื่อน หรือพี่น้องไม่ได้จิงๆ เค้ารักตัวเองนะ’ เฮ่อออ ดิชั้นล่ะแอบงงมันในใจ มันจะพูดให้ได้ไรขึ้นมา  ทั้งที่มันตัดสินใจไม่ได้... ‘แล้วเคยคิดบ้างมั้ยว่าจะเอายังไงกะเค้า?....’  ดิชั้นเริ่มขึ้นเสียงสูงขึ้น น้องเอสบอกเป็นนัยว่า ‘เค้าไม่อยากให้แม่เป็ดเสียใจเพราะเค้าอีก แต่เค้ารักแม่เป็ดนะ ยังไงก็ตาม อยากให้รู้ไว้’ น้องเค้าเสริมอีกประโยคปลอบใจค่ะ ‘แม่เป็ด..ถ้าเรา2 คน แก่ๆแล้วไม่มีใคร แม่เป็ดมาอยู่กะเค้านะ มาอยู่ด้วยกัน’ อ้อ ตกลงมันจะเลิกจิงๆใช่มั้ย หรือยังไง  แล้วพูดเรื่องอนาคตไก่กาไว้ก่อนเลย เพราะเมิงจะจบฉากปัจจุบันใช่มะ  กรูรู้ทันเมิงหรอก มันคิดได้ไง แก่ๆอยากให้อยู่กะมัน พูดไม่เคลียร์  แล้วคิดว่าแก่ๆเมิงจะเลิกกะเมียเมิงได้เรอะ โอ๊ยยยย  นี่ชั้นจะทำให้มันเสียใจ หรือมันจะชิงตัดหน้าทำให้ชั้นเสียใจกันแน่วะเนี่ย  โอ๊ย  คิดแล้วอยากกลับบ้านตอนนี้เลย แต่ท่าทางจะตี 3 ได้แล้ว จะกลับได้ไง ฮือๆๆๆๆไม่ต้องหลับต้องนอน แถมร้องไห้ ตาบวมอีกตรู เฮ่อออออออออออ  เนี่ยเหรอแผนที่เราวางไว้ อยากให้มันรักเรามากเลิกไม่ได้ แล้วเป็นไง โง่จิงๆช้านนนนน ดิชั้นเริ่มเหนื่อยอ่อน ปวดหัวไปหมด ไม่อยากพูดต่อแล้ว มันเพลียมากๆ อยากพักผ่อน เลยล้มตัวลงนอนทันที หันหลังให้น้องเค้าทันที และหลับไปแบบไม่รู้ตัว.... จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 14:02:26

ความคิดเห็นที่ 71 พอรุ่งเช้า ดิชั้นรีบกระเสือกระสนอาบน้ำแต่งตัว  เนื่องจากสายมาแล้ว น้องเค้าก็รีบแต่งตัวเช่นกัน ดิชั้นมองหน้าน้องเค้าตอนเช้า ค้นพบว่าโทรมไม่ต่างกันเลย  ไม่ต่างจากหลินฮุ่ย หลินปิง เลยฮ่ะ  แพนด้ามากๆ.... เรารีบออกจากบ้าน และดิชั้นขึ้นรถมาทำงาน ด้วยอารมณ์ไม่เคลียร์  ซึ่งไม่รู้จะทำยังไงต่อไป  ทำยังไงมันก็ไม่เคลียร์  ดิชั้นคิดว่าดิชั้นคงต้องเป็นฝ่ายไปเอง  แต่เรายังไม่ได้ร่ำลากันเลย ไม่เหมือน เวลาเราบอกเลิกกันครั้งก่อนๆ เป็นสิบๆครั้ง เราจะคุยกันดีดี แล้วบอกว่าเราจะไม่ติดต่อกัน อะไรแบบนี้ แต่พอเวลาผ่านไปไม่นาน เราก็มักจะกลับมาเหมือนเดิม....เป็นวงจรอุบาทว์มากๆ แต่คราวนี้ มันแปลก ที่ไม่ได้ร่ำลา  ยังไม่ได้พูดไรให้เป็นกิจจะลักษณะเลย  ไม่รู้จะเป็นไงต่อไป  แถมคืนนี้ขมจะกลับมาแล้ว  ดิชั้นคงต้องใช้ชีวิตเหมือนเดิมน่ะสิ.... ดิชั้นไปทำงานอย่างซังกะตาย  แต่ก็ยังแชทกะน้องเค้าตอนกลางวันบ้าง แต่ไม่เหมือนเดิม ดิชั้นไม่ค่อยอยากคุยมาก จะทำเป็นยุ่งบ้าง ถามคำตอบคำบ้าง  จนน้องเค้าคงรู้สึกได้  ดิชั้นกะว่าจะบล็อกน้องเค้าทางเอ็มซักพัก เพราะมันไม่ไหวจะเคลียร์ (ทั้งตัวเอง และทั้งตัวน้องเค้า)   ตอนกลางวัน เตยโทรมาหาดิชั้น และถามว่าเป็นไงมั่ง เด๋วนี้ ตอนกลางคืนโทรไปชอบปิดเครื่อง ทำไมหลับเร็ว  ดิชั้นตอบว่า โทดทีมันเหนื่อย  งานเยอะมาก ในใจคิดเรื่องน้องเอสไปด้วยว่า เออ วันนี้มันคงเหมือนเดิมแล้วล่ะ  เราคงมีชีวิตแบบเดิม วันคืนเหล่านั้นคงไม่หวนมา   แต่พอได้สติ เสียงเตยถามมาว่าจะไปกินข้าวเย็นกันมั้ย ดิชั้นเลยรีบตอบว่าโอเค ให้พาไปกินข้าวเย็นหน่อย  จะไปเดินช็อปปิ้งของถูกริมถนนแก้เซ็งด้วย แล้วจู่ๆ เตยก็ถามขึ้นมาว่า ‘You  จำได้มั้ยวันนี้วันอะไร?’ ดิชั้นงง แต่ไม่ใช่วันเกิดดิชั้น และวันเกิดเตย เอ...ติ๊กต่อกๆ คิดไม่ออกหรอก สมองไม่ทำงาน แล้ววันอะไรวะดิชั้นคิดไม่ทันค่ะ  ตอบกวนๆ กลับไปว่า ‘I don’t know อ่ะ....วันธรรมดาดิ ’ เตยหัวเราะแล้วบอกว่า อีก 1 ชม. เด๋วก็จะรู้เอง ว่าวันอะไร....ดิชั้นงงๆ พอดีนายเรียก เลยวางสายไป แล้วนั่งทำงานต่อ ดิชั้นแอบตื่นเต้นว่าวันนี้มันวันไรวะ ขณะคุยงานอยู่กะนาย ใช้แกรมม่าผิดไปหลายคำ เนื่องจากทั้งใจลอยคิดถึงเอส และนึกถึงเตยว่ามีอะไรหรือวันนี้ พอดิชั้นออกมาจากห้องนาย น่าจะประมาณเกือบชม.ได้ โอ้..ว้าว  จิงๆค่ะ มีคนมากดกริ่งหน้าบริษัท  มีเด็กผู้ชายตัวสูงๆหน้าละอ่อนคนนึง ถือช่อดอกไม้ ช่อบูเก้กำลังสวยน่ารัก เป็นดอกกุหลาบขาวล้วนๆ เอาสายตากวาดๆนับได้ 9 ดอก จัดได้สวยงามสุดๆ รับกับกระดาษห่อ 2 ชั้นสวยงาม และริบบิ้นสีเขียวตองอ่อนเข้ากะช่อมากๆ อลังการจิงๆ โอ้ว ทำให้ดิชั้นยิ้มออกมาอย่างหน้าบานที่สุด คิดเข้าข้างตัวเองไว้ก่อนว่าเป็นของเรา 55555 หากไม่ใช่ค่อยทำใจกันอีกที... ‘ว๊ายยย น้องคะ เอามาส่งให้ใครคะเนี่ย?’  ดิชั้นถามอย่างดัดจริตได้ใจมากๆ ‘เอ่อ....เอามาส่งให้คุณ.....ครับ ใช่พี่รึป่าวครับ?’  น้องเค้าถามไปยิ้มไป ดิชั้นบอกใช่ค่ะ แล้วรู้ได้ไงเนี่ยว่าเป็นพี่ ขอบคุณมากค่ะ เด็กผู้ชายตอบมาว่า ก็ผมมีรูปพี่ในมือถือนี่ครับ คนส่งเค้าให้รูปมา ดิชั้นรับดอกไม้มาอย่างงงๆ เซอร์ไพรส์ ปลาบปลื้มใจอย่างแรง ทันใดนั้นก็มีโทรศัพท์เข้ามาที่มือถือน้องเค้าทันที ดิชั้นมองน้องเค้าคุยโทรศัพท์ พูดไปก็หันมาบรรยายให้ปลายสายว่า ดิชั้นกำลังยิ้มและชื่นชมดอกไม้อยู่  ดิชั้นใส่เสื้อสีเขียวผ้าพลิ้วๆ บางๆ ใส่กางเกงยีนส์ ส้นสูง พี่เค้าดีใจมากเลยครับพี่ เง้ย งงอ่ะ ใครโทรหามัน แล้วโรคจิตมาก บรรยายลักษณะชั้นทำไม ว่ารู้สึกยังไง อะไรเนี่ย สักพัก น้องเค้ายื่นหูโทรศัพท์มาให้ดิชั้น ดิชั้นเดาไว้ในใจแล้วว่าใคร แล้วก็ไม่ผิด ดิชั้นยิ้มไปพูดไป  ‘ฮัลโหลๆ  เตยใช่ป่าวเนี่ย' เสียงเตยหัวเราะกลับมา แซวดิชั้นว่า 'วันนี้แต่งตัวสวยนะ น้องเค้าบรรยายซะเห็นภาพเลย 55555...เด๋ว I โทรเข้าเครื่อง you ละกัน' ดิชั้นยิ้มไม่หุบวางสายไป คืนมือถือน้องเค้า พร้อมกะมือถือตัวเองดังทันที ดิชั้นทำเสียงลั้นลามากตอนรับสาย เดินเข้าห้องแอบไปคุยอย่างส่วนตัว 'ว้าววววว You อ่ะ เซอร์ไพรส์เนื่องในโอกาสไรเนี่ย  โหย ตกใจ ดีใจ ปนกันไปหมด ขอบคุณมากนะจ๊ะ แล้วนี่เด็กที่มาส่งมันบรรยายถึงชั้นทำไมเนี่ย...’ เตยหัวเราะบอกว่าอยากเห็นตอนที่ดิชั้นได้รับดอกไม้ และอำดิชั้นว่าเด็กมันบอกว่าดิชั้นหน้าดุ น่ากัวมาก ไม่กล้าเอาดอกไม้ให้ตอนแรก แต่พอยิ้มปุ๊บเลยกล้ามาส่ง เว่อร์มากค่ะ เตยชอบอำ คือ เด็กที่ส่งเป็นน้องชายเพื่อนเตยที่เปิดร้านเองค่ะ อิอิ คุยไปก็หันไป ยังเห็นน้องเด็กส่งดอกไม้ยังไม่ไปค่ะ ชี้ๆให้ดูการ์ดที่แนบมา:-)กไม้ ก่อนที่น้องเค้าจะยิ้มแล้วเดินจากไป (มันทำหน้าที่ได้แพงกว่าค่ดอกไม้ป่าวเนี่ย service mind โคดๆ)  ดิชั้นรีบหาการ์ดที่ผูกติดมาใบเล็กๆ เขียนด้วยลายมือเป็นระเบียบภาษาอังกฤษ แปลได้ว่า ‘ขอบคุณสำหรับ วันเวลาดีดีที่เราได้รู้จักกัน นี่ก็ครบ 99 วันแล้ว ถึงเวลาจะสั้น แต่ก็รู้สึกเหมือนรู้จักกันมายาวนาน...คุณน่ารักมาก เหมือนดอกกุหลาบสีขาวที่คุณชอบ’ – เตย ดิชั้นแอบน้ำตาคลอนิดๆ ปนขำๆด้วย เนื่องจากเลข 99 วัน (อุ๊ย ตรงกะวันนี้พอดีเลย 09.09.09 ว้าวๆ)  แล้วรีบพูดโทรศัพท์ต่อ.... ‘นี่ๆ ขอบคุณน๊า เห็นการ์ดแล้ว ทำไรซึ้งๆก็เป็นด้วย นี่ตกลงเธอเป็นคนแบบนี้เหรอ รู้งี้ชั้นยอมเป็นเมียเธอนานแล้ว ฮ่าๆๆๆ แพงมั้ยเนี่ย แล้วรู้ได้ไงว่าเราชอบกุหลาบขาว  อ้อ แล้วดีนะไม่ให้ตอนครบ 100 วัน 55555..ว่าแต่เร็วจัง 3 เดือนแล้วเหรอ...’ ดิชั้นดีใจ พูดเยอะแยะ วกไปวนมา เตยหัวเราะใหญ่ แล้วบอกว่า ‘จะยากอะไร แค่ดอกไม้ที่ยูชอบ แหล่งข้อมูลก็มี ถามเอาสิ แต่ I ว่า You เหมาะนะกับกุหลาบสีขาว สวยดี ร้านนี้จัดสวยด้วย ร้านเพื่อน I เอง’ จิงค่ะ จัดสวยมาก ดูทันสมัย และดูเก๋มากๆ แต่สีขาวเนี่ยนะเหมาะกะดิชั้น 555 แค่ดิชั้นชอบมันเท่านั้นแหละค่ะ ดิชั้นชอบวัสดุที่เค้าใช้จัดช่อ องค์ประกอบเลิศมาก รวมทั้งดอกกุหลาบก็ดอกโตมาก...ดิชั้นคุยสักพัก เตยนัดว่าจะมารับไปดูหนังตอนเย็น ดิชั้นตอบตกลงทันที  ดิชั้นลืมความเสียใจไปชั่วขณะ รู้สึกขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ยังมีเรื่องดีดีให้กะดิชั้นบ้าง... ดิชั้นไม่ได้คุยกะน้องเอสเลยทั้งวัน set away ไว้ เพราะไม่อยากให้อารมณ์ตัวเองต้องดับวูบ  ดิชั้นนั่งชื่นชมดอกกุหลาบทั้งวัน  คนที่ทำงานต่างพากันแวะเวียนมาดู และถามกันมากมายว่าใครให้ ดิชั้นตอบขำๆว่าสั่งมาเอง เพิ่มเรทติ้งให้ตัวเอง 5555+ เรื่องไรจะบอกคะ หึหึ มีแว๊บนึงที่คิดว่า ทำไมไม่ใช่น้องเอสนะ ที่ทำแบบนี้ให้เรามั่ง แต่คนเราไม่เหมือนกัน น้องเอสไม่เคยโรแมนติก  แต่มีอยู่ครั้ง 2 ครั้งที่เคยทำให้ดิชั้นปลาบปลื้มในใจเล็กๆ อันได้แก่ 1. ตอนที่ไปเดินห้างกัน ซื้อแหวนเงินชุบทองคำขาวให้ 1 วง แต่ปัจจุบัน คืนให้มันไปนานแล้ว ตั้งแต่ช่วงที่ทะเลาะกัน ให้มันเก็บไว้เหอะ เพราะเห็นแล้วปวดใจ  เพราะรู้ว่ามันก็ซื้อให้ขมเหมือนกัน แต่ของขมซื้อเป็นแหวนเงินเกลี้ยง ก่อนหน้าเราตั้งนานมากแล้ว 2. ตอนวันเกิดดิชั้น น้องเอสเป็นคนไม่ช็อปปิ้ง  แต่อุตส่าห์ใช้เวลาที่มีอยู่น้อยนิด ดอดไปหาของขวัญให้ดิชั้นเป็นชั่วโมงๆ ซึ่งคุณเธอทรมานใจมาก เพราะซื้อของขวัญไม่เป็น สุดท้ายได้ตุ๊กตา devil ตัวน้อย สีแดง สวมสร้อย ชูป้าย รูปหัวใจว่า I love you มันบอกว่า มันเป็น devil ของดิชั้น เป็นตัววายร้าย เลยให้ไว้แทนใจ ดิชั้นก็ขำๆ กะของขวัญ แต่ก็ดีใจที่อย่างน้อยก็ไม่ลืมวันเกิดเรา  ทั้งที่วันเกิดขม มันซื้อมือถือให้ สรุปว่าเป็นที่ปลาบปลื้มใจค่ะ 5555................... ช่างมันเหอะค่ะ จะให้อะไร จะไม่ให้อะไร ไม่สำคัญ เท่าจิตใจ  ดิชั้นก็ไม่ได้คิดไรมากค่ะ คิดแค่ว่า เราอยากให้อะไรเค้าเราก็ให้ ดิชั้นชอบที่จะให้ ในวันนึงเลยมีคนดีดีอย่างเตยมาให้ดิชั้นบ้าง  ไม่น่าเชื่อ ดิชั้นเคยซื้อของให้น้องเอสบ่อยๆ  แต่พักหลัง มักจะโดนปรามว่าอย่าซื้อไรให้มาก ไม่มีที่เก็บ เก็บที่บ้านไม่ได้ เด๋วขมหาเจอ ต้องเอามารวบรวมเก็บไว้ที่ทำงาน  ดิชั้นซื้อให้หลายอย่างอยู่  เกือบทุกเทศกาลค่ะ.....พอดีเป็นคนชอบเดินดูของด้วยเวลาว่างๆ เอ่า..เล่าต่อเรื่องเตยดีกว่า...เย็นวันนั้นเรานัดกันไปดูหนังเรื่องนึง เป็นหนังแอคชั่น  แปลกมากค่ะ วันนั้นเตยขออนุญาตจับมือ แล้วบอกว่า ขอทำแบบแฟนได้มั้ย ดิชั้นแอบเขินนิดนึง แต่ก็หัวเราะเนียนๆไป บอก โอเค ตามใจ วันนี้อารมณ์ดีได้ดอกไม้ ตามใจทุกอย่าง  เตยบอก โอเค งั้นซื้อให้ทุกวันดีกว่า จะได้จับมือทุกวัน 5555+  ดิชั้นบอกบ้า เอาตังคืมากินข้าวดีก่า ให้ช่อนึงก็ได้จับมือไป 3 วันแล้ว เพราะดีใจนาน ไม่เคยได้ดอกไม้มานานมาก แม้แต่วาเลนไทน์น้องเอสก็ไม่เคยให้ค่ะ เพราะเค้าต้องซื้อให้แฟนเค้า เราไม่สำคัญค่ะ.... เล่าต่อค่ะ ตอนนั้นในโรงหนัง ดิชั้นหนาวมาก เอาผ้าคลุมไหล่มาห่ม ในขณะที่เตยจับมือดิชั้นไปด้วย ลูบมือดิชั้นไปด้วย  เตยพูดขึ้นมาเบาๆว่า ‘อืมม อีกอาทิตย์กว่าๆ  I ต้องไปแล้วนะ จองตั๋วไว้เรียบร้อยแล้ว....’ เตยบีบมือดิชั้นเบาๆ ดิชั้นใจหายแว๊บๆ แต่ก็เข้าใจดี ยังไงเตยก็ต้องไป ต้องกลับไปพร้อมญาติ ดิชั้นรู้สึกเซ็งๆขึ้นมานิดนิด  ทำหน้างอหน่อยๆ  เตยหันมามองหน้า ลูบหัวดิชั้น ถามว่า ‘ถ้าทุกอย่างโอเคที่นั่น I จะมีโอกาสได้เจอ you ที่นั่นบ้างมั้ย?’ ดิชั้นตอบเบาๆ ‘อืมมๆ จะพยายามเก็บตังค์ไปเยี่ยมนะ...’  ดิชั้นเอียงหัวไปซบไหล่เตย เตยยังคงลูบหัวอยู่ พร้อมบอกว่า ไม่เป็นไร เด๋วจะซื้อตั๋วให้ เด๋วให้ไปทำงานใช้ I ที่นั่น 5555 แล้วอยากไปเมื่อไหร่ พร้อมเมื่อไหร่ก็บอกกันนะ....ดิชั้นแอบขำ และรู้สึกว่าเตยน่ารักมากวันนั้น แต่ทำไมดิชั้นไม่รักก็ไม่รู้  หรือต้องการเวลามากกว่านี้ ถึงจะตกหลุมรักเตยได้ .แต่แค่รู้สึกชอบที่เตยน่ารัก เป็นคนดี ดิชั้นหันไปหอมแก้มเตย 1 ฟอด เตยตกใจ มือเย็นเฉียบ รีบดึงมือกลับบอกว่า 'You อย่าทำให้ I คิดมากขอร้อง แกล้งทำไมเนี่ย' 'ป่าวแกล้ง...คนดีดี สมควรต้องได้รางวัล' ดิชั้นยิ้มและไม่สนใจว่าเตยจะเขินยังไง เอาหัวไปซบไหล่เตยซะงั้น ดิชั้นรู้สึกถึงบรรยากาศที่อบอุ่นและสบายใจ เวลาที่เราดูหนังกัน กินข้าวกัน แต่มันยังไม่มีอารมณ์วูบวาบเหมือนที่อยู่กะน้องเอส  แต่ยังไงเตยก็เป็นคนดีจิงๆ สมควรจะได้เจอคนที่รักเค้ามากๆ สักวัน.. เตยไปส่งดิชั้นที่บ้าน บอกว่าขอเวลาอาทิตย์นี้ อยากเจอบ่อยๆนะ เด๋วก็จะต้องไปแล้ว ดิชั้นก็โอเค  บอกไปว่า จัดให้  เตยบอกว่าต้องเตรียมซื้อของเยอะแยะกลับไป ให้ดิชั้นไปช่วยซื้อด้วย ดิชั้นก็ตอบโอเคโดยง่าย คืนนั้นดิชั้นเข้านอนด้วยอารมณ์ดีมากๆ และพยายายามลืมเรื่องน้องเอสให้ได้   เช้าวันรุ่งขึ้น ดิชั้นตื่นไปทำงานเหมือนเคย แต่คราวนี้พอเปิดคอมที่ออฟฟิศ  ออนไลน์ ดิชั้นยังคงบล็อคน้องเค้าค่ะ ไม่อยากคุยแล้ว กะว่าซัก 1 อาทิตย์ หลังจากเตยกลับไปค่อยคุย เผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น  น้องเค้าคงเห็นดิชั้นออฟไลน์ ซักพัก เลยออฟไปมั่ง... ระหว่างนั้น ดิชั้นพยายามทำใจให้ได้  พยายามคุยกะเตยมากขึ้น เพราะยังไงๆเตยก็ดีกะดิชั้นมากๆ เลยอยากจะตอบแทน เอาใจเตยมั่ง  วันนั้นดิชั้นไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตกะเตย และนังเบ  เราคุยกันตลกโปกฮามากๆ ทำให้ดิชั้นรู้สึกลืมเรื่องทุกใจไปได้อย่างมาก กลับบ้านเข้านอนอย่างหลับตาลงได้บ้าง จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 14:55:05

ความคิดเห็นที่ 72 พอดีเจอรูปดอกไม้ค่ะ จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 15:08:01

ความคิดเห็นที่ 73 และเจอรูปตุ๊กตา devil ด้วย จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 15:08:59

ความคิดเห็นที่ 74 คุณเตยนี่...น่ารักดีนะคะ... คนเราก็แปลกเนอะ..คนดีๆไม่รัก... ชอบรักคนไม่ดี....5555 จริงๆเรื่องมันเศร้านะคะ..คุณมี่ แต่อ่านทีไร...ทำไมมันขำทุกทีเลยไม่รู้อ่ะคะ... จากคุณ : robinpig เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 16:44:10

ความคิดเห็นที่ 75 มาลงชื่อว่า อ่านแล้ว... ตอนนี้มุดอยู่กระทู้  [AF6]|||Sassy Zani||| เอิ้กๆๆ...!!!~ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 52 16:59:23

ความคิดเห็นที่ 76 มาแว้วๆ ว๊า...วันนี้ เงียบเหงาจัง ฝนก็ตกหนัก เอ๊ คุณพี่โรบินขำมี่เหรอ อิอิ เรื่องมันเศร้า ถูกค่ะ แต่เรายังฮาไงคะ จะได้ไม่เศร้าจนเกินเหตุ ตอนนี้ก็นั่งฟังแคลอรี่ บลา บลา เพลง ฤดูอกหักอยู่ ช่างเข้ากะบรรยากาศจิงจิ๊ง..แอบเหงาๆๆ  อกหักตลอด หุหุหุ http://www.ijigg.com/songs/V2C77AEGPAD มีฤดูนึง มันช่างยาวนาน ยังไม่แปรเปลี่ยน เป็นฤดูกาลที่เฝ้ารังควาน มันช่างผิดเพี้ยน ฝนตั้งเค้าอีกแล้ว เมฆหมอกไม่แคล้ว ครอบคลุมครึ้มไป ฉันจะหลบได้ที่ไหน ตั้งแต่เธอนั้นเดินจากไป เหมือนถูก บังคับให้เปียกตลอดมา ต้องติดอยู่ใน ฤดูอกหัก ตกอยู่ในห้วงความรักที่มันเลวร้าย ต้องอยู่ท่ามกลางสายลม ของความหนาวใจ และเปียกปอนไปทั้งใจด้วยหยดน้ำตา หยดน้ำตานึงหล่นร่วงโปรยปราย นองท่วมหัวใจ ความเศร้าลำพังยังเฝ้าคอยเติม จนเริ่มไม่ไหว ฝนตั้งเค้าอีกแล้ว เมฆหมอกไม่แคล้ว ครอบคลุมครึ้มไป ฉันจะหลบได้ที่ไหน ตั้งแต่เธอนั้นเดินจากไป เหมือนถูก บังคับให้เปียกตลอดมา ต้องติดอยู่ในฤดู อกหัก ตกอยู่ในห้วงความรักที่มันเลวร้าย ต้องอยู่ท่ามกลางสายลม ของความหนาวใจ และเปียกปอนไปทั้งใจด้วยหยดน้ำตา อีกนานไหม ที่ใจจะผ่านมันไป อีกนานไหม ที่เป็นอย่างนี้ ต้องติดอยู่ใน ฤดูอกหัก ตกอยู่ในห้วงความรักที่มันเลวร้าย ต้องอยู่ท่ามกลางสายลม ของความหนาวใจ และเปียกปอนไปทั้งใจด้วยหยดน้ำตา เล่าวิบากกรรมของมี่ต่อดีกว่าเน้อ --------------------------------------------------------------------------- แม้ว่าจะคุยกะเตยให้ลืมๆเรื่องน้องเอสไปได้บ้าง แต่แล้ว ณ เช้าวันเสาร์สุดสัปดาห์ อันแสนทุกขเวทนา ก็มาเยือน......... ตอนนั้นน่าจะสายๆ ซัก เกือบ 11 โมงได้ ดิชั้นตื่นนอนนานแล้ว นั่งดูทีวีอยู่กะแม่ พลันโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น  เหลือบดู เอ...เป็นเบอร์น้องเอสนี่นา แล้วโทรมาทำไม วันเสาร์ มันต้องอยู่กะแฟน มีรัยอีกเนี่ย  เฮ่อออ ดิชั้นก็ผีเข้ารับสาย รีบเดินเข้าห้องตัวเองทันที รับไปได้นะเรา แต่ก็รอจนกว่าทางโน้นจะพูดมาก่อน ‘ฮัลโหล! ....’ เสียงกระแทกกระทั้นแบบคุ้นหูมาเหมือนเคย เฮ่อออออออ งานเข้าอีกแล้วตรู เบื่อจิงต้องมาทะเลาะกะเด็กตอนเช้าๆ ‘อืมมม..มีอะรัย’ ดิชั้นทำเสียงเรียบๆเหมือนเคย ‘นี่เธอ!  เธอนี่มันทุเรศมากนะ พอเราไม่อยู่ ก็รีบมาหาสามีชาวบ้านเลย  ยังไม่เลิกกันใช่มะตกลง ยังวิ่งตามเค้าอยู่เหรอ เนี่ย แฟนเราเค้าบอกว่าเธอติดต่อมาก่อน มาชวนไปดูหนัง กินข้าว  คิดว่าเราไม่รู้เรอะ เราไม่โง่หรอกนะ กล้าไปด้วยกันนะ ระหว่างที่ชั้นไม่อยู่ หน้าด้านมาก บลา บลา บลา.....’ ดิชั้นจี๊ดขึ้นมาเหมือนเคย  แต่ไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียวเลยในช่วงแรก เพราะมันยังชาๆอยู่มาก ปล่อยให้น้องเค้าด่าต่อไปให้หนำใจ....... ดิชั้นทำกวนประสาท ตอบน้องเค้าบ้าง เป็นช่วงๆ  ‘อืมมๆ แล้วไง....อืมมม..แล้วไง’ วนเวียนอยู่แบบนี้  จนน้องเค้าคงระบายอารมณ์ด่าไปเกือบหมดแล้ว ดิชั้นจึงถือโอกาสบอกไปว่า ‘อ้อเรอะ..อืออ เข้าใจละ มันพูดอีกแล้วใช่มั้ยว่า ชั้นเป็นคนไปหามัน ชวนไปดูหนังกินข้าวก่อน โดยที่มันไม่เต็มใจไปเลยใช่มะ  เออ มัน here! ดีนะ (ขออำภัย ดิชั้นพูดไปด้วยเสียงเรียบๆนะ ไม่ได้ด่า 5555) อ้อ คนของเธอเนี่ย  ชอบเอาตัวรอดดี เก่งเนอะเรื่องชั่วๆเนี่ย ฝากบอกมันด้วยนะ  อ้อ แต่ชั้นก็ไม่รู้ยังไงนะ มันยังมาพร่ำๆบอกรักชั้นอยู่ได้ ชั้นคงเข้าใจผิดเองมั้ง หรือมันคิดว่าชั้นหูฝาดไป ฝากถามมันด้วยนะ....อ้อ แล้วแค่นี้นะน้อง ไม่ต้องโทรมาอีก เพราะชั้นกะเธอ และมันก็ไม่ได้มีไรข้องเกี่ยวกันแล้วตั้งแต่ตอนนี้’ ดิชั้นวางสายไปแบบอึ้งๆ และไม่สนใจคนปลายสายเลย แปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกันที่ตัวเอง ไม่มีน้ำตาสักหยด คงเพราะความจุก และเจ็บจนชินชา ที่โดนแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า  ดิชั้นวางสายไปซัก 1 นาที ก็มี sms ไม่ได้รับเชิญเข้ามาว่า ‘คนเค้าไม่รัก แล้วยังจะหน้าด้านไปยุ่งอีก  ทำไมชอบแย่งผัวชาวบ้าน ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอว่า เค้าเห็นเธอเป็นแค่ของเล่น ทางผ่าน ไม่ต้องมายุ่งกะครอบครัวคนอื่นอีก’   ดิชั้นได้รับข้อความปุ๊บ ก็อยากจะรีบตอบแบบด่ากลับไปให้สะใจ  แต่คิดทบทวนอีกที มันก็เท่านั้น ดิชั้นนิ่งไปสักพัก น้องเค้าก็ยังคงบ้าคลั่ง ส่งข้อความมาอีกค่ะ  แต่คราวนี้ทำเป็นเหมือนน้องเอสส่งมาค่ะ ‘ขอโทดนะ ที่ผ่านมา  เราไม่ได้รักเธอ เราพึ่งรู้ตัวว่าเรารักแฟนเรามากที่สุด ไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว...’ ดิชั้นก็พอเดาได้ว่า มันแต่งเอง เขียนบทเอง น้องเอสไม่เคยแทนตัวเองว่า 'เรา' จะยังไงก็ได้ ช่างมัน ปล่อยมันไป มันเด็กกว่าเรา และมันหวงคนของมันมาก   แต่ดิชั้นทำใจเย็นไปได้พักนึง ก็ค้นพบสันละดานตัวเองว่า.... โอ๊ยยย ไม่ไหวค่ะ ไม่ไหวจิงจิ๊ง ไม่ใช่เรื่องเมียหลวง จะนั่งทำปั้นหน้าผู้ดี อดรนทนต่อไปได้ไง ชั้นมันตัวร้ายนะยะ 55555 ในที่สุด ดิชั้นก็อดรนทนไม่ไหวจิงๆ  แต่ไม่ได้ตอบอะไรไป หาทางออก โดยการกดโทรศัพท์ไปหาเบ เล่าเรื่องราวให้ฟังทั้งหมด  เบบอกให้อยู่เฉยๆ เหอะแก อย่าหาเรื่องปวดหมอง ปล่อยให้เด็กๆมันเต้นกันไป เราผู้ใหญ่แล้ว อย่าเอาพิมเสนไปแลกกะเกลือ  ดิชั้นเชื่อเบค่ะ วินาทีนั้น แต่ไม่รู้ยังไง พอวางสายจากเบปุ๊บ มือมันก็ออโต้พิมพ์ message ส่งไปทันทีว่า ‘กรุณาหยุดส่งข้อความมารบกวนได้แล้ว เป็นไรมากป่าว สงสัยต้องการการบำบัดทางจิต คนที่เธอต้องบอกคือ คนของเธอ ไม่ใช่ชั้น ห้ามมันให้ได้สิ ไม่ต้องมายุ่งกะชั้นอีก ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก’ ดิชั้นหาเรื่องเองค่ะ  อยากยั่วโมโหน้องเค้า  ได้ผลค่ะ น้องเค้าส่งข้อความมาด่า อีก 2 -3 ข้อความ ดิชั้นจำไม่ค่อยได้ ก็แนวเดิมๆแหละค่ะ ดิชั้นเลยเฉยๆไป แล้วก็พยายามหาอย่างอื่นทำ  ไม่สนใจข้อความที่ส่งมาอีก จนเวลาผ่านไป มาดูข้อความมีทั้งหมดน่าจะ 4 ข้อความได้ แนวเดิมค่ะ... ยังค่ะ ยังไม่จบ พอดิชั้นเงียบอีก เธอเลยส่งมาอีกค่ะ เป็นข้อความสุดท้าย คงเหลือทนจิงๆ แบบว่าดิชั้นไม่มีสัญญาณตอบรับ แต่คราวนี้หล่อนทำเป็นตัวเอง และเหมือนพูดแบบขอร้องแกมด่าในที ‘ช่วยออกไปจากชีวิตพวกเราเหอะ  มันวุ่นวายเพราะเธอมากแล้ว ถือว่าขอร้องละกัน จะได้ไม่ต้องมีใครเจ็บอีก  ที่ผ่านมาก็เจ็บกันมามากแล้ว 3 คน ทั้งเราทั้ง เธอ และทั้งเอส ’ ดิชั้นเงียบค่ะ ไม่ตอบอะไร เพราะไม่มีความจำเป็นต้องตอบ แค่คิดว่าคราวนี้มันชัดที่สุดกับความเลวร้ายที่ได้เจอ มันมากจนดิชั้นคิดว่าจะไม่มีวันให้อภัยน้องเอสเค้าได้ในชาตินี้.....เจ๋งจิงๆ ปล่อยให้ผู้ ญ. เล่นงิ้วกัน ตัวเองหลบอยุ่ในกระดอง แมนมากๆ (#$%@$!#!*- คำด่าภาษาเอเลี่ยนของมี่) ตอนบ่ายวันนั้นดิชั้นไม่รับโทรศัพท์ใครเลยแม้แต่เตย  แต่ส่ง sms ไปบอกเตยว่า ไม่สบายขอปิดมือถือนอนวันนึง  พอเช้าวันรุ่งขึ้นดิชั้นก็ยังคงปิดมือถือ กว่าจะเปิดก็ภาคบ่ายเข้าไปโน่น พลันระลึกได้ว่า เด๋วอาทิตย์ที่จะถึงนี้เตยก็ต้องกลับแล้นสิ ดิชั้นเลยเด้งตัวขึ้นมาจากความซังกะตาย รีบอาบน้ำแต่งตัว แล้วโทรหาเตยทันที ‘ฮัลโหล ยูอยู่ไหน.....’ ดิชั้นทำน้ำเสียงหดหู่มากๆ ‘Hey you เปิดมือถือแล้วเหรอ ไม่สบายหายยังเนี่ย เป็นไรมากรึป่าว เสียงแย่นะ ใครทำไรยูอีก I อยู่ข้างนอก แถวจตุจักร มาซื้อของ ยังไม่ครบเลย แล้วยูจะออกมามั้ย’ ดิชั้นรีบพูดว่า ‘เหรอ...เด๋วไปหาละกัน ไว้ค่อยคุย เอางี้ ซื้อของเสร็จเมื่อไหร่มาหา I ที่ร้านไอติมร้านเดิมที่.....’ ดิชั้นรีบออกจากบ้านทันที  เมื่อไปถึงแถวๆร้านไอติมที่ห้างแห่งนึง ที่ชอบไปนั่งกะเตย  ดิชั้นยังไม่เข้าร้าน แต่กะว่าจะเดินเล่นรอก่อน  มองโน่น มองนี่ไปพลางๆ (มองทอมน่ารักๆไปด้วย 555)  คิดในใจว่าจะซื้ออะไรให้เตยดี ก่อนเตยจะไป  คิดๆแล้ว ก็ใจหายมากๆ แม้ว่าเราไม่ได้รักเตย แต่เตยเป็นเพื่อนพิเศษที่ไม่เคยทำร้ายจิตใจเราสักครั้ง ดิชั้นเดินไปเดินมา จนได้ไอเดียว่า จะทำอะไรบางอย่างให้เตยคนดีที่หนึ่งคนนี้.... จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 16:38:56

ความคิดเห็นที่ 77 sms ด่ากัน ... แม่จ้าวววววววววววววว เอ่อ.... รอฟังเรื่อง...ตอนต่อไป... จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 17:16:45

ความคิดเห็นที่ 78 อ้อ คุณชาเขียวมาแล้วเหรอคะ นึกว่ามัวแต่ไปหา Zani... นอก ใจ มี่ ซะ แล้ว 5555555............. สงสัย love love ซานิมาก จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 17:38:16

ความคิดเห็นที่ 79 แหม ไม่ได้นอกใน ซามี่ ((ซามี่ กะ ซานิ ... สภาวะใจเป็นแบบไหน รอบตัวเป็นแบบนั้น จะ "ซ" ไปไหนนักหนา)) เค้าเรียกว่า แบ่งความรักให้ทั่วถึง ... ตะหากเล๊า เอิ้กๆๆๆ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 18:01:23

ความคิดเห็นที่ 80 แอบเห็นข้อมือถือช่อดอกไม้ นาฬิกาสวยค่ะ  555 (รู้สึกสาว ๆ จะชอบกุหลาบขาวกันหลายคน ..) ... คนข้างบน เจ้า ซู้ นะ  ^^ ... แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 52 19:20:59 จากคุณ : Tazmaniac เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 19:14:38

ความคิดเห็นที่ 81 ^ ^ ^ อะระ..เฮียแทซ... เห็น นู๋โสดอย่าหาว่านู๋เจ้าชู้ดิ คริ คริ.... บอกว่า แบ่งความรักให้ทั่วถึงเท่านั้นเอง เนอะ....เจ๊น้านิวเนอะ!!!~ ((เอาชื่อมาคุ้มกะลาหัวไว้ก่อน เหอๆ)) จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 19:59:25

ความคิดเห็นที่ 82 เพิ่งว่างค่า  ตามอ่านทันแระ "คนที่เรารัก..รักอีกคนมากกว่า แล้วไม่รู้จะจัดการกับเรายังไงดี"   โอววว  เศร้าจริง เจ็บจริงค่ะ     >>เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าน้องเขียวๆเจ้าชู้  !!! ^^" จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 52 22:23:34

ความคิดเห็นที่ 83 >>เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าน้องเขียวๆเจ้าชู้  !!! ^^" จากคุณ : Why-Not-T-Shirt ^ ^ ^ ^ บ่จริง บ่ใช่ บ่แม่น มัน บ่ ถืก ต้อง!!!~ เค้ามีหัวใจแค่ดวงเดียว... จริงๆนะ เชื่อกันบ้างงงงงง!!!~ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 01:48:17

ความคิดเห็นที่ 84 ^ ^ ^ พวกเจ้าชู้..ก็พูดงี้ทู้กรายล่ะน่า   จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 02:23:31

ความคิดเห็นที่ 85 เจ้าชู้ที่ไหน.... เชอะ!!!~ งอน ไม่มีใครเข้าข้างน้อง... T_T จากคุณ : นู๋มีใจเดียวเชื่อกันมั่งสิ (ชาเขียวไฟเบอร์) เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 03:56:57

ความคิดเห็นที่ 86 ลืมรูปซะงั้น!!~ จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 03:58:12

ความคิดเห็นที่ 87 ชอบรูปดอกกุหลาบขาวของคุณพี่ซาลามี่จังเลยคะ  อยากได้บ้างจัง จากคุณ : บล็อคโคลี่ผัดกุ้ง เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 12:44:56

ความคิดเห็นที่ 88 แบบว่า ดอกไม้ เป็นความประทับใจที่กินไม่ได้ค่ะ เนี่ยวาเลนไทน์ปีหน้า ก็กะว่าจะซื้อให้ตัวเองมั่ง สร้างเรทติ้ง 55555 เอ้า เจ้าของหัวใจดวงเดียว คุณชาเขียวไฟเบอร์ แจกดอกกุหลาบขาวน้องๆหน่อยซิคะ คนรัย... ใจเดียว แต่เที่ยวแจกเค้าไปทั่ว อ๊ะ ป่าว จ๊า.....หุหุ :-P จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 13:33:21

ความคิดเห็นที่ 89 ^ ^ ^ แหง่ะ.... เอากะเค้าด้วย งิ.... T_T จากคุณ : ชาเขียวไฟเบอร์ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 14:32:20

ความคิดเห็นที่ 90 ยอมรับความจิงเถอะค่ะ จะน่าร๊ากกกก มากกกก 5555+ จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 16:27:54

ความคิดเห็นที่ 91 คุณมี่ แซวซะน้องเขียวของเราเขินแย่แระ น้องเขียวเค้าซ้อมเป็นนางงามค่ะ เขียวรักเด็ก รักธรรมชาติ เขียวร๊ากกก ทู้กกกคน  5555... จากคุณ : Why-Not-T-Shirt เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 16:40:54

ความคิดเห็นที่ 92 ^ ^ เอ...ว่าแต่ที่น้องเขียว เป็นแบบนี้.... ไม่ใช่คุณ why train มากับมือเหรอคะ....เอิ๊ก..เอิ๊ก... จากคุณ : robinpig เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 17:16:06

ความคิดเห็นที่ 93 เข้ามาขำ คุณ Why-Not-T-Shirt   และนึกว่าคุณซาลามี่จะอัพให้ซะอีก จากคุณ : lisa (บล็อคโคลี่ผัดกุ้ง) เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 17:19:06

ความคิดเห็นที่ 94 เมื่อได้แหย่น้องแฟนขับบางคนแล้ว ดิชั้นก็พร้อมจะเล่าต่อทันทีค่ะ 5555+ ----------------------------------------------------------------------------- ดิชั้นเดินไปเดินมา ก็แว๊บไปเห็นร้านเล็กๆร้านนึงรับทำจี้วัสดุคล้ายๆเงิน แต่ไม่ใช่ จำไม่ได้ว่าอะไร แต่สวยดี ร้อยกะเชือกหนังแท้ๆสีน้ำตาลเข้มอย่างดี ซึ่งก็ดูเก๋ไก๋ดีค่ะ เห็นทอมๆใส่อยู่เหมือนกัน เดินดูแล้วชอบ เลยตัดสินใจ ซื้อจี้รูปทรงเรขาคณิตเก๋ๆ พร้อมบอกให้สลักชื่อเตยเล็กๆตรงมุม ราคาก็ไม่ถูกไม่แพงจนเกินไป  แล้วก็บอกคนทำ สลักอักษรนำหน้า ชื่อตัวเองไว้ด้านหลังด้วย  เหอะๆ เกี่ยวไรด้วยนี่ ขอมีเอี่ยว เป็นอันว่าเสร็จเรียบร้อย.... ดิชั้นรู้สึกใจหายนิดนึง ที่ต้องมาซื้อของสำหรับอำลา....พลันนึกถึงวันแรกที่รู้จักกะเตย  และเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมา เหมือนเวลามันผ่านไปอย่างรวดเร็ว  ต่อไปนี้ถ้าเตยไปแล้ว เราคงต้องเข้มแข็ง อยู่คนเดียวให้ได้จิงๆ  ระหว่างนั้น เตยตายยากค่ะ โทรเข้ามาหาดิชั้นทันที ยังกะมีสายรายงานจาก Florida เหอะๆ ‘ฮัลโหล...you อยู่ไหนน่ะ I กำลังจะไปนะ รอแว๊บนึง รถติดมากกกก ของก็เต็มรถไปหมด มีของมาฝากยูด้วยล่ะ ขำๆ’ ดูซิ อุตส่าห์มีของมาฝากเรา ทั้งที่เราก็เตรียมของขวัญไว้แล้ว  ดิชั้นตอบไปว่า ‘เนี่ย กำลังเดินเล่นดูของ  เด๋วจะไปหาที่นั่งแล้วล่ะ...ยูหิวมั้ย หรือจะไปร้านอาหารก่อน อยากกินอาหารญี่ปุ่น เด๋ว I เลี้ยงเอง...’ เตยบอกโอเค หิวเหมือนกัน มีคนเลี้ยงข้าวด้วย ดีใจอย่างแรง รีบให้ดิชั้นไปจองที่ ร้านอาหารญี่ปุ่นที่แสนฮิตติดชาร์จได้เลย  ดิชั้นรีบเดินไปจองโต๊ะ  คนเข้าคิวกันยังกะแจกฟรี ดิชั้นถามว่าอีกนานมั้ย เค้าบอกน่าจะ 20 นาทีได้ ไม่นานหรอก ไม่นานตรงไหนเนี่ย กั๊กลูกค้านะเนี่ย  ดิชั้นเลยบอก งั้นเด๋วมา เพราะเหลือบไปเห็นแผนกห่อของขวัญชั้นล่าง  เลยอยากหากล่องใส่ของขวัญน่ารักๆให้เตยน่ะเอง โชคดีที่พนักงานแผนกนั้นว่างพอดี  ดิชั้นรีบเลือกกระดาษแบบเรียบๆแต่สวย  พอห่อของเสร็จ  ดิชั้นรีบเดินกลับมา ปรากฏว่าโดนแซงคิวไปแล้ว  แต่เผอิญ  ดิชั้นเจอเพื่อนเก่าคนนึงมากะแฟนผู้ชาย  เลยยืนคุยกันนานพอสมควร ปรากฏว่ามีมือมาสะกิดดิชั้นยิกๆที่หลัง หันไป อ้อ เตยมาแล้วค่ะ วันนี้เตยดูสบายๆ ใส่รองเท้าแตะแบบสปอร์ต เสื้อโปโล (ไม่เล็กมาก พัฒนาแล้ว) กางเกงขาสั้นลายทหารแค่เข่า (เอ ทำไม ทอมชอบใส่ลายทหารเนอะ แต่ก็เท่ห์ดี ใครไม่มีกางเกงทหารไม่แนว อ้าว ไปซื้อกันมาใส่ซะ ยี่ห้อแนว Surfing อ่ะ 55555) ดิชั้นเลยแนะนำเตย ว่านี่เพื่อนดิชั้น ซึ่งเป็นเพื่อนเบด้วย  เพื่อนดิชั้นมองดิชั้นด้วยสายตาแปลกๆ คือ แบบไม่ได้เจอกัน เป็น 10 ปี คงไม่เข้าใจว่าทำไมดิชั้นแต่งงานกะทอมไปแล้วเหรอ 5555+ มันคงงงในสปีชี่ดิชั้นอยู่ตะหงิด แล้วมันผิดตรงไหนวะ ชั้นค้นพบจุดยืนของตัวเองแล้ว  แถมเตยก็น่ารักกว่าแฟนเมิงตั้งเยอะ 5555+ ดิชั้นคิดเปรียบเทียบในใจ :-P พอดีเค้าเรียกคิวดิชั้น เลยขอตัวไปกินข้าวก่อน  เตยถามว่าเพื่อนที่ไหน ทำไมรู้จักเบด้วย  ดิชั้นบอกเพื่อนสมัยมัธยม  ดูมันมองด้วยสายตาแปลกๆเนอะ แต่อย่าได้แคร์ คิกๆ  เด็กเราหน้าตาเกือบดี 5555   ดิชั้นแอบพูดเบาๆแหย่เตย เตยรีบพูด ‘อะไรนะ อะไร ไม่ได้ยิน ใครหน้าตาเกือบดี เด็กใคร แหมๆ  ให้มันจิง ฮ่าๆๆๆ...กล้าป่าว' ดิชั้นเนียน ทำไม่รู้ไม่ชี้  เปลี่ยนเรื่องทำขำๆ และบ่นๆกะเตยว่า 'ดูดิ๊ เพื่อนมันมามองเราด้วยสายตายังไงก็ไม่รุ้   ดั๊นมองทอมและเจอร์รี่เป็นของแปลกได้ไง เราปกติจะตาย น่ารักสุดๆ เนอะๆ เตยเนอะ ' เตยหัวเราะ บอกเอาเถอะจ้ะแม่คุน ใครจะมองไงช่างเค้าเหอะ  หิวจวนจะกิน buffalo ได้ 1 ตัวแล้ว  ตลกมากเกินไปแล้ว สั่งอาหารดีก่า   พนักงานเดินเข้ามารับ order  พอดี  ดิชั้นรีบบอกเตยให้สั่งเซ็ทอาหารที่ถูกๆหน่อย เตยบอก งกนะเนี่ย จะเลี้ยงข้าวเตยทั้งที ดิชั้นบอก ก็มีงบกินแค่นี้ เด๋วกะว่าจะเลี้ยงไอติมอีก แหะๆ เตยแหย่ว่า 'ซื้อของหมดแล้ว ตังค์หมด ยูต้องเลี้ยงไอตลอดไป....' โอโห เจอมุกนี้ที ก็ตอบทันทีว่า 'งั้น ยูต้องรอ I ตลอดไป...' เตยหัวเราะออกมาค่อนข้างดัง  บอกดิชั้นว่า คิดได้ไง ไม่คบเค้า แต่กั๊กไว้ให้เค้ารอ ร้ายกาจมากๆ ดิชั้นก็คุยเล่นขำขันต่อ หลังจากสั่งอาหารเสร็จ  เราทานอาหารกันได้พักนึง   ดิชั้นหยิบกล่องของขวัญเล็กๆแสนสวย ขึ้นมา ของมันก็ไม่ได้แพงมาก แต่ชอบ เพราะมันดูดี ดีไซน์สวย เตยถามว่าอะไรน่ะ ดิชั้นดึงมือเตยมาแล้วเอากล่องเล็กๆวางลงไปบนฝ่ามือ พร้อมพูดว่า ‘โอมมม...ยูจงชอบมันๆๆๆๆๆ’ ดิชั้นพูดซ้ำๆ หลายครั้ง เตยหัวเราะแล้วบอก ‘ไม่ต้องสะกดจิต ชอบน่ะแหละ แค่เห็นกล่องก็รู้แล้วว่างก..กล่องเล็กเชียว .ฮ่าๆๆๆ’ เตยแหย่เล่น ดิชั้นบอกเด๋วเอาไปให้หมาที่บ้านใส่เลย พูดมาก เตยบอกล้อเล่น  รีบบอกดิชั้นให้แกะให้หน่อย  ดิชั้นไม่รีรอ บริการแกะของขวัญให้เอง แล้วหยิบสร้อยไปคล้องคอเตย แบบว่าลืมตัวเข้าไปใกล้มาก จนได้กลิ่นน้ำหอมกลิ่นโปรดที่เตยใส่ กลิ่นสปอร์ตๆ เท่ห์ดี หอมค่ะ  เตยเอาหน้าเอียงเข้ามาจนชิดแก้มดิชั้น  ดิชั้นหัวเราะ  บอกเด๋วเหอะๆ เกิ๊นนนน นะเนี่ย  เตยบอก thanks นะ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ พลันก้มจับดูจี้ที่มีชื่อตัวเองด้านหน้า  แล้วพลิกด้านหลังเห็นอักษรชื่อดิชั้น เตยยิ้มกว้างทันที ดิชั้นใส่สร้อยให้เสร็จก็มาเขี่ยอาหารในจานกินต่อ... 'นี่สร้อยแทนใจเหรอนี่...มีอักษรชื่อคนให้ด้วย nice สวยดี I ชอบ' เตยพูดพลางจ้องดิชั้น ดิชั้นหลบตา แล้วบ่นๆว่า นี่เดินเลือกนานมากเลยนะ โม้ไปโม้มา สังเกตเห็นเตยมองตาดิชั้นนานมาก  ดิชั้นเริ่มไร้สาระ ถามว่า เอ้ย ไปตลาดไม่ร้องไห้เหรอ จ้องทำไม พลางเอามือปัดๆตา (เคยเล่นปัญญาอ่อนแบบนี้มั้ยคะ ที่เอามือไปปัดๆตา แล้วถามว่า ไปตลาดร้องไห้มั้ย  จะถามทำไมเนี่ย งง เกี่ยวไรกะตลาดฟระ  ถ้าใครเกิด ศตวรรษเดียวกะมี่ คงจะเคยเล่นนะคะ) นอกเรื่องประจำเลยช้านนน :-P.... เตยมันงงค่ะ ไม่เคยเล่น ทั้งที่อายุเท่าๆกัน ไม่รู้จักได้ไง หุหุ สักพัก เตยบอกว่า ‘You น่ารักนะวันนี้ แต่ที่ I จ้องๆ you เนี่ย จะถามว่ามีอะรัยรึป่าว ทำไมตาบวมๆอีกแล้ว...’ เป็นไงคะ  เข้าใจผิด นึกว่าเค้าทำซึ้งกะเรา  มองตาเรา 5555  จิงๆแล้วเตยช่างสังเกตค่ะ เห็นอีกแล้ว ว่าเราตาบวม ปิดไม่ได้ค่ะ เวลาร้องไห้ มันบวมทุกที สุดท้ายก็เลยต้องเล่าเรื่องโทรศัพท์ป่วนกวนประสาทให้เตยฟัง แต่ดิชั้นไม่ได้เล่าว่าไปค้างบ้านน้องเอส เตยเข้าใจว่าแค่ไปกินข้าว ดูหนังกัน เตยฟังแล้ว ก็ทำหน้าเป็นห่วงเหมือนเคย และขอร้องอย่างนึงว่า อย่าให้ดิชั้นรับโทรศัพท์อีก ไม่ว่าอีกคนจะเป็นจะตายยังไง ก็ช่างมัน  มันจะโทรมากี่มิสคอลก็กดวางไปเลยได้มั้ย   เด็กคนนั้นมันรักตัวเองมากกว่าดิชั้น มันถึงปล่อยให้เรื่องเป็นแบบนี้ได้   เตยอยากให้ดิชั้นห่วงตัวเองมากกว่านี้ เตยถามว่า อ้าวแล้วแฟนน้องเค้ารู้ได้ไงว่าไปไหนด้วยกัน  ดิชั้นบอกยังไม่รู้ ไม่ได้คุยกะมันเลย อยากรู้เหมือนกัน ว่าจะถามครั้งสุดท้าย  เตยบอกไม่จำเป็นต้องรู้หรอกจิงๆน่ะ แค่ห่างกะน้องเค้าให้ได้ก็ดีสำหรับตัวดิชั้นเอง  ดิชั้นก็ตกปากรับคำ อือๆ ไปงั้น ดิชั้นเปลี่ยนเรื่องคุย หันมาชื่นชมของขวัญที่ให้เตยต่อ เตยยิ้ม ขอบใจอีกทีและบอกว่า ‘ขอบใจนะ ปกติ ไอเป็นคนไม่ชอบใส่สร้อยน่ะ แต่คนบางคนให้มันจำเป็นนะเนี่ย จำเป็นจิงๆ...’ ดิชั้นตบไหล่เตยดังตุ๊บ แล้วบอกว่า ดีมาก ที่เชื่อฟัง  ดิชั้นแว๊บขึ้นมาถึงแหวนที่น้องเอสซื้อให้  รีบสลัดภาพนั้นออกไปทันที แล้วชวนเตยคุยเรื่องอื่นๆแทน  สักพักเตยหยิบถุงใส่ของขึ้นมาวาง แล้วบอก ‘นี่ ไอก็ซื้อมาฝาก ยูและลูกชายยูต้องชอบ...’ ดิชั้นยิ้ม พร้อมเดาได้ทันที เมื่อเหลือบไปเห็นข้างในถุงเป็นเสื้อน้องหมา 2 ตัวแน่ๆ อ้อ มีขนมแท่งๆ สำหรับหมา อีก 3-4 ถุง  ดิชั้นกรี๊ดกร๊าด เพราะเป็นคนชอบหมาอยู่แล้ว ‘ว๊ายย....ไอ้....ตัวแสบที่บ้าน มันต้องชอบแน่ๆเลย   เด๋วจะบอกว่าพี่เตยซื้อให้ เสื้อน่ารักมากอ่า เป็นลายทหาร แมนมากๆ อุ๊ยมีลายหมาด้วย 5555 ขำๆ...อุ้ย จำได้อีกว่าใส่เบอร์นี้  เหมาะๆ’  ดิชั้นกรี๊ดกร๊าด ‘ขอบใจนะ จุ๊บๆ.....’  ดิชั้นทำปากจุ๊บๆยื่นออกไป ซึ่งคงทุเรศโดยไม่รู้ตัว  เตยบอก Hey I ขอจิงได้ป่าว ดิชั้นบอกเนียนเลยนะ แหมๆ เด๋วโดน 5555 สักพักเตยบอกนั่นของฝาก นี่ของขวัญ ไรของมันเยอะแยะไปหมด พลางหยิบถุงขนาดกลาง ออกมาจากถุงใบใหญ่ที่ถือมา ดิชั้นรีบชะโงกดู แล้วถามทันทีตามนิสัยอยากรู้อยากเห็น  ‘อะไรอ่ะ..งกป่าว กล่องเล็กป่าวว 55555’ เตยเอาถุงพลาสติกทั้งถุงดึงออกมาวาง ซึ่งยังไงก็ใหญ่กว่าของดิชั้น เหอๆ  เห็นปุ๊บก็รู้ว่ามีกล่องน้ำหอม กะครีมทาผิวยี่ห้อโปรด  ดิชั้นร้อง เง้ยยยยย ไปจตุจักรซื้อเครื่องสำอางมาเหรอ  เตยบอก บ้าสิ  จิงๆจะเอามาให้นานแล้ว พอดีหอบมาจากที่นั่น มาขายเพื่อนขำๆ  พึ่งไปเอาเซ็ทนี้ จากเพื่อนที่ฝากขาย  เห็นเบบอกว่า ยูชอบกลิ่นแนวนี้ วานิลา แล้วก็ดอกไม้เนี่ย  เลยเอามาให้อ่ะ  (เห็นว่าเป็นยี่ห้อที่สาวๆในโต๊ะเครื่องแป้งชอบใช้ค่ะ ดิชั้นชอบมากกค่ะ เพื่อนๆ ดิชั้นต่างก็ชอบใช้ยี่ห้อนี้กันทั้งน้าน..) ได้ของถูกใจม๊ากค่ะ ดูซิลงทุนแค่สร้อย ได้มาตั้งเยอะ 55555555555+ พูดเล่นนะคะ ดิชั้นขอบคุนเตยหลายครั้ง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่  ชวนเตยคุยโน่นนี่ไปเรื่อย เตยบอกดิชั้นว่า ‘อืมม...คืนที่ I กลับน่ะ มันไฟลท์ดึกมากๆ You ไม่ต้องไปส่งหรอกนะ กลับลำบาก แล้วยังไงค่อยเจอกัน ตอนเย็นก่อน I กลับอีกที’ ดิชั้นทำหน้าเศร้านิดนึง แต่เตยแหย่ ว่าอะไรกัน เด๋วก็ออนไลน์คุยได้ โทรมาหาก็ได้ อย่าลืมที่เตยขอล่ะ อย่ารับโทรศัพท์น้องเค้าอีกนะ ดิชั้นก็อือๆเออๆ ไปงั้น   พอเราทานข้าวเสร็จ ดิชั้นบอกเตยไม่ต้องไปส่งบ้าน เพราะเตยเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ดิชั้นเรียกแท็กซี่กลับเองได้   เตยก็ตามใจ และไปส่งดิชั้นเรียกแท็กซี่ จากคุณ : ซาลามี่ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 17:26:16