.....เหงาจับใจเลยค่ะ.....
|
|
นอนไม่หลับติดกันมาเกือบอาทิตย์แล้ว อยู่ๆก็รู้สึกเหงาจับใจขึ้นมา ตอนกลางวันทำโน่นทำนี่ก็ไม่เหงาเท่าไหร่ แต่พอล้มตัวลงนอนหัวสมองกลับคิดโน่นคิดนี่เรื่องเก่าๆสมัยยังมีคนข้างกาย สลัดความคิดออกไปไม่ได้เลย ทำให้นอนไม่หลับจนสว่างคาตาทุกวัน
แต่ก่อนก็รู้สึกสบายดีที่เป็นโสด อยากทำอะไรก็ทำ อยากไปไหนก็ได้ ไม่ต้องทะเลาะกับใคร แต่ในใจจริงๆแล้วแอบเหงามาตลอด เวลามีคนถามเรื่องแฟน ก็มักจะตอบไปว่า ไม่มีน่ะดีแล้ว ไม่อยากมีด้วย ไม่ได้จำเป็นในชีวิต อยู่คนเดียวได้ เวลามีแฟนสุขมากก็จริงแต่ก็ทุกข์มากตามไปด้วย อยู่คนเดียวใจมันนิ่งดี สารพัดเหตุผลจะยกขึ้นมา อายุเลขสามแล้วใครๆก็ชอบถามเรื่องคู่ด้วยความเป็นห่วง เราก็ไม่ได้ดิ้นรนอะไร ถ้ามีแล้วไม่ดีก็อย่ามีเลยดีกว่า
แต่ตอนนี้รู้สึกโหยหาอยู่ข้างในมากเลยค่ะ อยากให้มีคนมากอด อยากให้มีคนมาเป็นเพื่อนคู่คิด รู้สึกเหงามากๆโดยเฉพาะเวลาเห็นคนอื่นเดินกันเป็นคู่ อาจจะเป็นเพราะอยู่บ้านแล้วไม่ค่อยมีความสุข เพื่อนสนิทก็ไม่มี เป็นคนค่อนข้างเก็บตัวไม่ชอบสังคม ไม่รู้จะทำยังไงดี
ความจริงเราก็เป็นคนที่มีพร้อมทุกอย่าง(ปัจจัยภายนอก)พวกหน้าตา ฐานะ หน้าที่การงาน ยังรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนโชคดีมากๆเลย แต่ทำไมในใจมันรู้สึกว่างเปล่าจัง ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม ทุกวันนี้ก็เหมือนกับอยู่ไปวันๆหายใจไปวันๆทำงานไปวันๆ
สับสนจังว่าเราจะสามารถอยู่ด้วยตัวเองคนเดียวไปตลอดชีวิตได้ไหม หรือว่าเราควรจะมีคู่เป็นเพื่อนคู่คิดอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า หลายคนเคยบอกว่าคนในอยากออกคนนอกอยากเข้า คนที่แต่งงานแล้วก็อยากกลับไปเป็นโสด คนที่ยังโสดก็อยากแต่ง ความรู้สึกนี้มันจะหายไปเองได้รึเปล่า หรือมันจะมาเป็นระยะๆ ทรมานจังเลยเวลาเหงาเนี่ย
มีคำแนะนำให้คนขี้เหงาอย่างเราบ้างไหมคะ
จากคุณ |
:
Pianoforte
|
เขียนเมื่อ |
:
2 ก.ย. 52 05:36:21
|
|
|
|