มารายงานตัว พร้อมเรื่องเล่า...555{แตกประเด็นจาก L8293476}
|
|
อ้าว...รายงานอย่างเร็วเลย...เดี๋ยวมีเรื่องมาเล่า...555 . ชื่อ เบิ้ล ส่วนสูง 156 ซ.ม . น้ำหนักเริ่มต้น 57 กก. . เป้าหมาย.... 50 กก....ก่อน 1 ม.ค 53 . . ===> 55 กก....จะแจกรางวัลให้น้องๆ ในคลับ..555 . ===> 52 กก. จะเป็นมังสวิรัต...ซะที.... . ===> 50 กก. ยังคิดไม่ออกแฮะ... . เมนูอาหาร8.00-13.00 . ยำแหนมสด เผ็ดมรณะ 1 จาน + แตงกวา 2 ลูก +น้ำขิงร้อน 1 แก้ว . ข้าวกล้อง+ดอกโสนลวก เห็ดนางรมผัดน้ำมัน+ น้ำพริกกะปิ...แบบ เผ็ดพิฆาต.... . แอบเปิ้ลเขียว 2 ลูก +กาแฟดำสนิท 2 แก้ว . เมนูออกกำลัง... . ตีเทนนิส เล่นบอลตะกร้า 2 ตะกร้า...ประมาณ 200 ลูก ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงกว่า.... . ตอนเดินเข้าสนามร่าเริงเหมือนสาว(เหลือ)น้อย... ตอนออกจากสนาม ออกแบบ โฟว์วีนไดร์ฟ คือ ตะกาย 4 ขา อีกนิดเกียวก็กลายเป็น คลานออกมา..555 . วันนี้ มีเรื่องมาเล่า ไม่รู้จะจัดในหมวดหมู่ไหนดี...แต่เอาเป็นว่า ...อยากเล่าแล้วกัน...5555 . วันนี้ เวลา ประมาณ ตีสี่ มีโทรศัพท์ลึกลับ ดังขึ้น ป๋าก็โดดไปรับทันที เพราะโทรมายามวิกาลเยี่ยงนี้ ต้องเป็นคนใกล้ชิดแน่นอน... และ ต้องมีเหตุด่วน..เหตุร้าย ถึงได้กล้าโทร... . อันนี้ เล่าให้ฟังตามปากคำป๋าทุกคำพูด ไม่มีการใส่ไข่เลยแม้แต่น้อย... ปรากฏว่า เสียงตามสาย เป็นเสียง หญิงชรา พูดจากันเองมาก... . โทรศัพท์===>นี่เหล่าม่านะ...ลื้อไปถามอาม๊าซิว่า...เอาดอกไม้กี่กำ . ป๋า===> โทรผิดแล้วครับ . แล้วป๋าก็วางหู...ล้มตัวลงนอน . แป๊บเดียว ...เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก... ป๋าก็โดดไปรับอีก . พูดอะไรกันไม่รู้ ภาษาจีนปนไทย อิชั้นก็เบลอๆ มันตีสี่นะ ...ใครจะร่าเริงอยู่ได้... . สักพัก... ป๋าก็หันมาถามอิชั้นว่า...เบิ้ล เขาถามว่า จะเอาดอกไม้กี่กำ . อิชั้นก็ตอบทั้งยังหลับตาว่า...5 กำ . ป๋าก็ซื่อ...แบบสุดๆ หันไปบอกทางโทรศัพท์ว่า 5 กำ แล้ววางหู . ความเงียบเข้าครอบงำอยู่ซัก 5 วิ จากนั้น ป๋าก็หัวเราะ..อิชั้นก็หัวเราะ...5555 . ป่านนี้ อาเหล่าม่า คงสงสัยว่า ใครว๊า..สั่งซื้อดอกไม้ 5 กำ . เพราะ อาเหล่าม่า ของป๋า ลาโลกนานไปนับ ยี่สิบปีได้แล้ว...5555 . ยัง...ยังไม่จบ... . ถึงตอนนี้ นอนไม่หลับแล้ว...อิชั้นก็ลุกขึ้น เปิดคอมฯ ตอบกระทู้น้องๆ..ปรากฏว่า ....แป๊บเดียว...เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก....555 . งานเข้า... . อิชั้นก็รับ....แบบว่า โทรศัพท์บ้าน ไม่โชว์เบอร์เนอะ... . มัน...คือ...โรคจิต..5555 . โทรมาสาธยาย...ความภูมิใจที่มีใน ตัวเอง....ความใหญ่โต มโหฬาร...ของ . ตัวเอง.... . น่าเสียดาย...ที่มันไม่ได้ดูฤกษ์ยาม ก่อนหมุนโทรศัพท์...และมาเจออิชั้น...555 . อิชั้นอดทนฟังจนจบ ...แบบว่า เพลิน ...555 . ก่อนจะตอบว่า....เล็กแค่นี้ ยังมีหน้ามาอวด...ไปทำให้ใหญ่กว่านี้ แล้วค่อย โทรมาใหม่นะจ๊ะ..จะรอดู....555 แล้วก็วางโทรศัพท์นิ่มๆ.. . พร้อมกับนึกในใจว่า...ซวยแท้...แม่เอย...เริ่มตั้งแต่ ตี 4..555 . อันนี้ ฝากเดือนสาวๆ ที่เจอโทรศัพท์ โรคจิต อย่าไปวี๊ดว๊าย...กรี๊ดกราด...อับอายนะคะ...เราไม่จำเป็นต้องอาย...มันต่างหากที่ต้องอาย...ถ้ายิ่งเรากรี๊ดกร๊าด ตกใจ มันยิ่งชอบ...โทรมาแล้วได้ผล เดี่ยวคราวหน้าโทรใหม่... . ตั้งสติไว้ แล้วพูดจานิ่มๆ ทำนองว่า...เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า...แค่เนี้ยะนะ...แล้ววางหู... . อ้าว..ถึงไหนแล้วเนี่ย.... จบแล้ว...5555 . เล่าให้ฟัง ขำๆ...แต่เรื่องที่เกิดขึ้นนี่...จริงทั้งนั้น....ตอนเกิดเรื่อง ไม่ขำเลยแม้แต่น้อย...พอผ่านไปแล้ว...555 . ขอบคุณ กำลังใจของทุกท่าน ที่เข้ามาชม เข้ามาเชียร์ นะคะ...ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิต...และ หลับฝันดี....โดยไม่มีโทรศัพท์มากวนใจ...555 . รักนะ...จุ๊บ...จุ๊บ...
จากคุณ |
:
ฝีมือไม่เท่าไหร่สบายใจที่ได้ทำ
|
เขียนเมื่อ |
:
8 ก.ย. 52 17:58:23
|
|
|
|