รักที่ผิดกฎเกณฑ์ คนรักต้องแต่งงาน
|
|
ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนว่าเป็นความรักที่ผิดกฎเกณฑ์ คือเป็นความรัก ญ-ญ ค่ะ
เราเริ่มคบกันด้วยความใกล้ชิด ประกอบกับเขาต้องห่างแฟนผู้ชายของเขาที่คบกันก่อนหน้าเรา (เพราะเขาต้องมาเรียนที่กรุงเทพฯ) นานๆ เจอกันที
ตอนนั้นเราใกล้ชิดกันมาก มีความรู้สึกดีๆต่อกันเต็มเปี่ยม ทั้งๆที่รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว ก็ยังตัดใจเลิกคุยไม่ได้
จนวันหนึ่งเขาถามเราว่าถ้าเขามีเราคนเดียว เราจะมีเขาคนเดียวได้ไหม เราบอกว่าได้อยู่แล้ว เพราะเราไม่ใช่คนหลายใจ
จากนั้นเขาบอกเรามาตลอดว่าเลิกคุย เลิกยุ่งกับแฟนแล้ว ตอนนี้เป็นแค่เพียงแฟนเก่า เราก็เชื่อตลอด จนเราคบกันมาได้ 2 ปีกว่าแล้ว
แต่ทุกครั้งที่เขากลับบ้านที่ต่างจังหวัดและกลับขึ้นมากรุงเทพฯ จากนั้น 3 - 4 วันจะมีผู้ชายโทรเข้ามือถือเราทุกครั้งว่า ฝากดูแลแฟนผมด้วยมั่ง หรือขอสายเขามั่ง อยู่ด้วยกันใช่ไหม
เราก็เสียใจทุกครั้งที่ต้องเจอกับสิ่งที่ไม่อยากเจอซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนเปิดอกคุยกันว่า เราไม่ไหวแล้วนะ เลิกกับทางนั้นเด็ดขาดหรือยัง เขาก็บอกว่า เขาคิดว่าเลิกแล้วนะ เพียงแต่ยังไม่ได้คุยขอเลิกอย่างเป็นทางการ
ล่าสุดเขากลับบ้านต่างจังหวัดอีก คราวนี้เขาโทรมาบอกเราว่า เขาจะไปหาแฟนเก่า จะไปเคลียร์ให้มันจบๆ ไปบอกเลิกให้ชัดเจน เพราะไม่อยากให้ใครโทรมากวนให้เราเสียใจอีก
แต่เรื่องมันกลับพลิก คือครอบครัวเขาอยากให้แต่งงาน ก็กดดันให้เขาต้องแต่งงานนะ คนนู้นคนนี้จะมาขอ คือครอบครัวคาดหวังให้มีครอบครัว เพราะเป็นห่วงว่าแก่ตัวไปจะไม่มีลูกหลานคอยดูแล
พอกลับขึ้นมากรุงเทพฯ เขาก็บอกเราแค่ว่า ครอบครัวเขาอยากให้เขาแต่งงาน อยากให้มีครอบครัวเป็นหลักเป็นฐานมั่นคง ซึ่งเขาบอกว่าเขาก็คงต้องทำ เพราะเขารักแม่มาก ไม่เคยทำให้แม่ผิดหวังและก็ไม่อยากทำให้ผิดหวัง
เราก็โอเค งั้นเลิกกันเลยดีกว่า เพราะถึงตอนนั้นเราคงทำใจยากกว่าตอนนี้ ก็ตกลงเลิกกันไป และเราก็เสียใจมากที่ต้องจบแบบนี้ สุดท้าย 3 วันต่อมาเราทนไม่ไหว ก็ไปหาเขาแล้วบอกว่าเราคบกันต่อได้ไหม เพราะอนาคตมันไม่แน่ เขาอาจไม่ต้องแต่งก็ได้
เขาเลยบอกกับเราหมดเลยว่า ปีใหม่นี้แฟนเก่าเขาจะให้แม่มาขอแล้ว เท่านั้นแหละนอนกอดกันร้องไห้อยู่ 2 ชั่งโมง เชื่อว่าเขาก็เสียใจมากที่ต้องจบอย่างนี้
แต่เขาก็ยังโทรมาหาเรา เป็นห่วงเรา เตือนให้กินข้าวกินยา(เรามีโรคประจำตัว) จนแบบเราไม่ไหวแล้ว อยากตัดใจแบบหักดิบ ไม่อยากยุ่งอีกแล้ว เพราะรู้ว่าสุดท้ายก็ต้องจบอยู่ดี
เราเลยตัดสินใจว่าถ้าเขาโทรมาอีกจะบอกให้เด็ดขาดว่าไม่ต้องโทรมาแล้ว เราสบายดี กินอิ่มนอนหลับ ไม่ต้องห่วงแล้ว
และสุดท้าย เขาก็โทรมาอีก โทรมาชวนไปทะเล เพราะมี voucher ห้องพักที่ไปซื้อด้วยกันมา เราก็ถามว่าทำไมต้องทำอะไรให้ทรมานทั้ง 2 ฝ่าย และก็พูดประโยคที่เตรียมไว้ครบถ้วน
เขาก็เลยถามว่า ต้องการให้เขาหายไปเลยใช่ไหม เราก็บอกว่าจริงๆก็ควรเป็นอย่างนั้นไม่ใช่หรือ เขาก็บอกว่า งั้นเขาจะหายไป
สุดท้ายเราก็เจ็บมาก เจ็บจริงๆ ตั้งแต่ไม่ได้คุยกัน เราทรมานมาก อยากตัดใจ อยากทำใจให้ได้ คิดว่ามันคงเป็นบาปกรรมที่ตามสนองที่เราไปยุ่งกับเขาตั้งแต่แรก ทั้งๆที่รู้ว่าเขามีคนอื่นอยู่แล้ว
เราเสียใจมากที่ทุกอย่างจบแบบนี้ แต่ตอนนี้แค่จะผ่านไปแต่ละวันยังยากเย็นเลย อยากผ่านช่วงนี้ไปให้ได้ ทำอย่างไรถึงจะผ่านมันไปได้คะ
-------------------------------------------------------------------------
เคยตั้งกระทู้นี้ไว้แล้วที่อีกห้องหนึ่ง แต่พบว่าเรื่องนี้น่าจะขอความเห็นจากเพื่อนๆห้องนี้ด้วยเช่นกัน เลยเข้ามาขอระบายและขอความเห็นค่ะ
| จากคุณ |
:
Nerd Bear 
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ก.ย. 52 13:13:52
|
|
|
| 
