++ KAEW ไดอารี่ ++ เศร้า หมากัด อดไปปฏิบัติธรรม
|
|
หวัดดีค่ะ
มารายงานตัว หลังจากกระทู้ก่อนเล่าว่า โดนหมาฟัดไปเต็มๆเขี้ยว ก็ยับเยินดีค่ะ (( อย่างงี้ เรียกว่า หมาหมั่นเขี้ยว ได้เลยนะเนี่ย)) คุณพยาบาลที่ทำแผลให้ร้องโอ้โห กันทุกคน เวลาได้ยินคำว่า โอ้โห ในโรงพยาบาล ทำใจไว้เลย มันไม่ใช่เรื่องดี แน่นอน
คุณพยาบาลบอกว่า สงสัย เขางับเต็มๆคำเลยนะเนี่ย เหมือนโฆษณายาสีฟันยี่ห้อดังเลยจ้า "เล็ก แต่ ลึก " แผลมันลึกมากค่ะ ทำแผลแต่ละที แทบตาย เจ็บสุดๆ เพราะเหมือนจะเอาผ้าก๊อซเล็กๆ ยัดไปในแผลแล้วถูๆๆๆ เลือดทะลักทุกวัน เจ็บกว่าตอนโดนกัดอีกอ่ะ
น้องที่เป็นพยาบาลที่แกร์ด้าโทรมาเยี่ยม ก็ปลอบใจว่า มันต้องถูจริงๆนะพี่ ไม่งั้นแผลมันจะขึ้นฝ้าๆ จะติดเชื้อ ต้องขูดออก ให้เลือดไหลอ่ะ พาลนึกขึ้นได้ว่า หรือ กรรมตามสนองนะ เพราะช่วงที่ไปช่วยที่บ้านแกร์ด้าแรกๆ มีหน้าที่ช่วยจับเด็กเวลาน้องพยาบาลเขาขูดแผลอย่างนี้อ่ะคะ เด็กร้องโหยหวน คงเจ็บมาก เหมือนเราตอนนี้เลย
วันนี้ ไปทำแผลก็ทรมานเหมือนเดิม แถมมีฉีดยาพิษสุนัขบ้า เข็ม 3-4 ด้วยจ้า จากทั้งหมด 8 เข็ม มีบาดทะยัก 3 เข็ม ฉีดไปแล้ว 1 เดือนหน้าจะฉีดเข็ม 2
เจ้าวัคซีนบาดทะยักที่โคตรปวดค่ะ แล้วเราดันคิดผิด ตอนคุณพยาบาลให้เลือกข้างว่าจะฉีดข้างไหน ก็เห็น ขาขวาโดนกัด ก็เลยเลือกฉีดแขนซ้าย ปรากฎว่า มันทำให้นอนตะแคงข้างไหนไม่ได้เลย ตะแคงขวา ก็เจ็บขา ตะแคงซ้ายก็เจ็บแขนอ่ะ
การไปนอนรอทำแผลในห้องฉุกเฉินทุกวันก็เป็นประสบการณ์ชีวิตที่แปลกดีค่ะ มันชุลมุลวุ่นวายดีมาก เมื่อวานนอนให้คุณพยาบาลคว้านแผลอยู่ เจ็บจนแทบจะหอนได้อยู่แล้ว น้ำตาคลอ แต่พอหันไปเตียงข้างๆก็ต้องอดทนค่ะ คุณป้าข้างๆ ใส่เครื่องล๊อคคอ เลือดท่วม หลับตาพริ้มมาเลย ถูกนำส่งโดยปอเต๊กตึ๊งอ่ะ คุณป้าเป็นอย่างไรต่อ ไม่รู้ เพราะเขารูดม่านปิด
แต่ก็ทำให้เราลืมความเจ็บจากแผลตัวเองไปได้หน่อยนึง
เมื่อวานไปทำแผลเสร็จ ก็ซ่าส์ได้อีก เพราะที่เว็บจัดโครงการพาเพื่อนๆ 1 รถบัส ไปเลี้ยงอาหารกลางวัน + เอาของไปบริจาค ให้เด็กกำพร้าที่ติดเชื้อ HIV ที่บ้านแกร์ด้า ลพบุรี ก็อยากไปกับเขา แล้วที่บ้านเราก็ไปทุกคน ก็เลยไปด้วย เอาความสยองไปอวดเพื่อน
เพราะทั้งๆที่ปิดผ้าก๊อซหนา 5 ชั้น เลือดยังซึมออกมาจนผ้าก๊อซเป็นสีแดงช้ำเลือดช้ำหนอง อ่ะ เหมือนวันฮาโลวีนเลย เมื่อวานปวดแผลมาก เพราะเดินไปเดินมา ขาก็บวม กลับบ้านก็ต้องกินยาแก้ปวดเพิ่ม นอนกลางคืน เลือกก็ซึมมาเปื้อนเตียงอีก
เมื่อเช้าไปทำแผล ผ้าก๊อซเราก็เลือดชุ่ม มองคุณพยาบาลแกะผ้าปิดแผล เขาไม่ใส่ถุงมือแฮะ แต่มองๆดู เขาจับตรงสก๊อตเทป คงไม่เป็นไร เดี๋ยวตอนทำแผลเขาคงใส่ถุงมือ
หยิบห่อเครืองมือชุดทำแผลมาแล้ว เปิดห่อก็แล้ว ก็ยังไม่ใส่ถุงมือแฮะ ก็เลยบอกว่า "ไม่ใส่ถุงมือเหรอค่ะ เรามี HIV นะ "
คุณพยาบาลมองหน้า แล้วยิ้มๆ พร้อมตอบว่า มันไม่ได้ติดกันง่ายๆหรอกค่ะ คราวนี้คนที่ อึ้งอ่ะเรา งงเฟ้ย ไม่ยักกลัว
เอาใหม่ ไม่ละความพยายาม "ใส่เถอะค่ะ เป็นห่วง" คุณพยาบาลยิ้มหวานอีกที แล้วบอกว่า ถ้าเป็นห่วง ก็จะใส่ให้นะคะ
งงอีกรอบ นี่เราทำให้เขาลำบากรึเปล่าฟ่ะ แต่ก็เอาน่า ปลอดภัยไว้ก่อน แต่แอบดีใจลึกๆนะคะ ว่าคุณพยาบาลน่ารักมากๆๆ เข้าใจเรื่องเอดส์ดีมาก จริงๆแล้วมันไม่มีทางติดเชื้อจากเราหรอก เพราะต่อให้ไม่ใส่ถุงมือ มือคุณพยาบาลก็ไม่ได้โดนแผลเราเลย เพราะใช้ที่คีบ คีบสำลี หรือ ผ้าก๊อซตลอด ไม่ได้ใช้มือ
คุณพยาบาลทำแผลไป คุยไป (มือหนักมากกก) ถามเรื่องติดเชื้อด้วยว่า เพิ่งติดเหรอ พอบอกว่า 10 ปีแล้วมั้ง คุณพยาบาลชมว่า ดูแลตัวเองดีมากๆๆ ดูไม่รู้เลย และ ดูดีมากๆนะ อิอิ หน้าบานเลยเรา
แต่ก็ต้องหน้าหุบ ตอนเราถามคุณพยาบาลว่า แผลอย่างนี้ ต้องมาทำแผลที่โรงพยาบาลอีกนานมั้ยอ่ะคะ พอจะทำเองได้มั้ย คุณพยาบาลบอกว่า แผลลึกอย่างนี้ มาโรงพยาบาลอีกนานมากจ้า ทำเองไม่ได้ เดี๋ยวมันติดเชื้อ
เศร้าเลย จริงๆเราถามคุณพยาบาลมา 4 คน ที่ทำแผลมาให้ตั้งแต่วันถูกกัด รวมทั้งคุณหมออีก 2 คนในห้องฉุกเฉินที่มาดูแผล ทุกคนก็บอกตรงกันว่า เราไม่สามารถทำแผลเองได้ เพราะแผลลึกมาก แล้วเสี่ยงต่อการติดเชื้อสูง
ที่เศร้าก็เพราะ ถ้าไม่สามารถทำแผลเองได้ เราก็ไปปฏิบัติธรรมไม่ได้ มีกำหนดจะไปพรุ่งนี้อ่ะคะ 22 -27 กันยา เพราะเราเกิดวันที่ 23 ก็อยากไปปฏิบัติธรรมในวันเกิด ปีก่อนเราก็ไม่ได้ไป เพราะติดงานทำบุญของเว็บ ที่สร้างพระประธานไปให้บ้านแกร์ด้า
พอปีนี้คิดว่าได้ไปแน่ เตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว จัดกระเป๋าแล้ว ดันมาโดนหมากัดอีก เราอยากไปมาก แต่ก็มีแต่คนบอกว่า อย่าไปเลย เลือดก็ยังไหลไม่หยุด เดินก็ไม่ค่อยได้ นั่งกับพื้นก็ไม่ได้ แถมทำแผลเองก็ไม่ได้ อย่างน้อยต้องไปสถานีอนามัยทุกวัน วันศุกร์เรายังต้องฉีดวัคซีนพิษสุนัขบ้าเข็มที่ 5- 6 อีกด้วย
ถ้าไป ที่บ้านก็เป็นห่วง พี่ๆที่ไปปฏิบัติธรรมด้วยก็ต้องเป็นห่วง ต้องไปรบกวนเขามาช่วยเหลือพาออกไปทำแผล ฉีดยาอีก แล้วเดินลำบาก นั่งลำบาก ไปก็ดูจะทำร้ายตัวเองเกินไป ก็ต้องตัดใจ โทรไปขอสละสิทธิ์ เศร้าอ่ะคะ อยากไป แต่ก็ต้องยอมรับด้วยเหตุผลว่ามันไม่ควรจะไปนะ
ปลอบใจตัวเองว่า ธรรมะอยู่ในชีวิตประจำวัน ธรรมะอยู่ในใจ ถ้าเรามีสติอยู่กับตัวเองทุกขณะ นั่นก็คือการปฏิบัติธรรม เอาไว้ร่างกายพร้อม ค่อยหาหลักสูตรไปปฏิบัติธรรมในรูปแบบก็ได้
เสียดาย แต่ก็ ยอมรับความจริงอ่ะคะ ตอนนี้ก็พยายามดูแลตัวเอง ไม่ให้แผลติดเชื้อ ไม่งั้นชีวิตจะแย่ไปกว่านี้ ต้องใช้ความอดทนในการไปทำแผล ขัดถูแผลกันทุกวัน ไปอีกนานเลย เอาช่วงเวลานี้ฝึกปฏิบัติธรรมก็คงได้ เพราะมันเจ็บ ทรมานสุดๆอ่ะ ต้องตั้งสติกันให้ดีๆ อยากรู้เหมือนกันว่า กาย กะ ใจ มันจะแยกกันได้มั้ย ถ้าเรามีสติ มีสมาธิกับลมหายใจ เราจะหายเจ็บมั้ยนะ มีเวลาหาคำตอบไปอีกนานเพราะได้ทำแผลทุกวันเลย
ส่วนเจ้าหมาดำ ตัวต้นเหตุ ก็ยังเห็นมันวิ่งไปมาอยู่ในซอยบ้านอ่ะคะ ดูมันสบายดี คงลืมไปแล้วว่ากัดใครไว้ ก็อภัยกันไป เรื่องหมากัด ก็มีหลายคนที่ดันเป็นห่วงหมาว่ามันจะติดเอดส์มั้ย หมาไม่ติดเอดส์นะคะ เพราะ HIV ตัว H ย่อมาจาก HUMAN แปลว่ามนุษย์ คือติดจากคนสู่คนเท่านั้นค่ะ แต่เรานี่ซิอาจจะติดเชื้อโรคจากแผลหมากัดได้อ่ะ
หมากัด นอกจากจะไม่ได้ไปปฏิบัติธรรมแล้ว ยังไม่ได้ไปฟิตเนท โทรไปลาครูฝึก ดันหัวเราะอีก ถามว่า พี่เดินยังงัยให้หมากัดอ่ะครับ ชิชิ อีกอย่างที่จะได้จากกรณีหมากัด คือ ต้องอ้วนขึ้นแน่ๆๆ เนื่องด้วยมีเหตุผลต้องกินข้าวเย็น เพราะหมอสั่งให้กินยาแก้อักเสบหลังอาหาร 3 มื้อ บวกไปไหนไม่ค่อยได้ กินๆ นอนๆ กลมกลิ้งแน่ๆๆ
ไปนอนดูทีวีก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวจะรีบนอนด้วย พรุ่งนี้ว่าจะไปทำแผลแต่เช้าๆๆๆ เพราะไปสายรถติดมากๆๆอ่ะคะ
| จากคุณ |
:
++MooKaew++  
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 ก.ย. 52 20:10:10
|
|
|
| 
