ลีลาอารมณ์ยามซมไข้ เมื่อต่อมลูกหมากโต{แตกประเด็นจาก L8436093}

   ชีวิตสุขทุกเศร้า         หลากฉนำ
เหมือนก่อเหตุเวรกรรม    ก่อนกี้
หวังอีกชาติบุญนำ           สุขยิ่ง
จิตมุ่งกุศลชี้                   เชื่อมไว้ใจตน

   ทุกคนยามเกิดต้อง      มีกรรม  ตามแฮ
สานสื่อผลประจำ             แจ่มแจ้ง
ขอจงอยู่ในธรรม             คงสติ
ระลึกชีพมิแล้ง                หล่อเลี้ยงบุญเยือน

   เหมือนคนยามต่ำต้อย    ตัวฉัน
ชีวิตพบผกผัน                  ผ่าวร้อน
อายุล่วงปีวัน                    หลายผ่าน
อึดอัดอกซับซ้อน              กระอ่วนโอ้รำพึง

   ถึงเวลาแก่เฒ่า              ถดถอย แล้วนา
เรือนร่างเราพานพลอย        เฉื่อยช้า
เงียบงันง่วงเหงาหงอย         ยานหย่อน
มุแต่งานเจียนบ้า                เมื่อยล้าถดถอย

   เกินกาลรอชักช้า           หาคุณ  หมอเฮย
ปวดปัสสาวะรุน                 เร่งกลั้น
ตรวจเลือดสอบสมดุล         ดูทั่ว
หมอบอกอาการนั้น            ต่อมล้วนโลเล

   คำโตหมากแม่เคี้ยว         หยับหยับ
ลูกหมากใส่รถขับ                ย่อมได้
แจกหมากอย่าไปรับ             เลือดออก
หมากหนึ่งหมากชายใช้          อยู่ใต้นาภี

   ทำดีทำชั่วไว้                   อักโข
จึงต่อมลูกหมากโต               ต่อต้อน
เดินทางยากจริงโถ               จักรอด ฤาพ่อ
อีกไม่นานเป็นก้อน              โรคร้ายตายไว

   ไยกินยาอยู่ยั้ง                 เป็นปี ทุกข์นา
หมอบอกกลัวจะมี                 มะเร็งบ้า
แนะนำจะให้ดี                      เด็ดออก
เนาเนิ่นเกินเกลือกช้า             พ่างม้วยมรณา

   เรียกรถพาส่งเข้า              พยาบาล
วชิระสถาน                          หนึ่งนี้
ปภาภัคแพทย์อาจารย์            มือเก่ง
ตัวสั่นระริกรี้                         หวาดเพี้ยงขวัญหาย

   เปลือยกายนอนโก่งโค้ง      เปิดหลัง
หมอว่าพร้อมหรือยัง               ก่อนใช้
เข็มแทงฉีดประทัง                  เจ็บปวด
ชาดิกชาซ้อนไซ้                    สู่ท้ายปลายขา

   ลืมตาเปิดร่างให้                 เขาสวน
หมอมุ่งเสียบแทงทวน              ส่องกล้อง
สืบสอดใส่ของสงวน                งันง่วง
ทนหน่อยมิอาจร้อง                  ใช่ด้วยถึงตาย

   กายนอนเตียงเคลื่อนคล้อย    คนเข็น
เรือนร่างต่างกับเห็น                  ก่อนนั้น
ชีพ-จิตดั่งกับเป็น                      สองส่วน
เพียรท่องนะโมกลั้น                   ก่อเกื้อปลอบตน

  เป็นคนถูกท่อร้อย                   สายยาง
เจ็บแสบปากครวญคราง             ไม่แสร้ง
สายสอดใส่ตรงกลาง                  กายทั่ว
ปวดกระสันเหมือนแกล้ง              ส่วนเนื้อควรถนอม

   ยอมกินยาหลากล้น                หลายขนาน
คิดเกลียดสายโยงยาน                กว่าไข้
เห็นเลือดหลั่งแดงฉาน                 หดหู่
ถึงปวดปลอบจิตไว้                      อย่าท้อโศกศัลย์

   สามวันชีพเริ่มฟื้น                    จะกลับ แล้วนา
สุขจิตลูกมารับ                            สู่บ้าน
ใจรอบ่นานถับ                            ถึงที่
หมอบอกมีแนวต้าน                     หกข้อทรมา

   ปัสสาวะบ่อยกลั้น                    เกินหยุด
ยามก่อนจบปวดสุด                    แสบไหม้
มีเลือดออกพรายผุด                   นิดหน่อย
มิพุ่งไหลลามให้                        หยดย้อยหยาดกระเซ้น

   ประเด็นความจบสิ้น                โรคา หนึ่งแฮ
มวลมิตรทักถามมา                     ใคร่รู้
อยากทราบเรื่องของอา-              การบ่ง
ความฉลาดเกิดกับผู้                    เพ่งพร้อมแสวงหา

   คณาญาติอย่าร้อน                    รนใจ  ทุกข์เอย
ชีวิตหากเจ็บใคร                           หลีกได้
เป็นคนอยู่หนไหน                         ตายแน่ เห็นนอ
ดีมั่นหมายผดุงไว้                          เชื่อได้ไปสวรรค์

   สรรค์โคลงสุภาพสร้าง                 สืบสาย
จิตรักฝึกบรรยาย                            ยกซ้ำ
ฝากความคิดถึงหลาย                       มิตรมั่น คงเฮย
ยามป่วยยังสุขล้ำ                            ปลาบปลื้มใจจริง

   อิงบุญจงโอบเอื้อ                        อวยบุญ
ทุกท่านครองสุขหนุน                       เนื่องไว้
กรองคำเช่นผกาวิรุฬห์                      สดชื่น
มอบแด่มิตรจงได้                            เด่นด้วยดีเสถียร

....เพียรประดิษฐ์ถ้อย                      จันทรา
แสงแห่งทิพย์พจนา                         นิมิตแล้ว
เรืองรองคู่ชีวา                                ใสสว่าง
ยามป่วยเห็นดวงแก้ว                        แก่นแท้สังขารฯ
                         ๐๐๐

นักแต้ม...

แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 52 21:23:44

จากคุณ	: นักแต้ม
เขียนเมื่อ	: 17 ต.ค. 52 12:01:41