[กระทู้รำพัน] :- กับความรักที่ผ่านไปอีกครั้ง . . .
|
|
ละครของชีวิตอีกตอนที่กำลังผ่านไป . . .
แล้ววันนี้เวลาก็พิสูจน์ออกมาแล้วว่า เรื่องระหว่างเราควรจะจบลง
เพื่อไม่ให้ทั้งเธอและฉันเหนื่อยเกินไป สำหรับรักเราของที่ไม่มีวันจะเท่ากัน
ฉันเองได้แต่รอคอยเธอมาตลอด รอมาตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกัน
ฉันตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเจอ มันน้ำเน่า มันไม่มีจริงหรอก ฉันได้แต่เถียงตัวเองอย่างนั้น
แต่ฉันก็ไม่สามารถโกหกตัวเองได้เช่นกัน ว่าฉันรู้สึกดีกับเธอมากขึ้นทุกวันๆ
เพราะเธอเป็นเหมือนจิ๊กซอว์ ชื้นสุดท้ายที่ฉันตามหา
เธอเข้ามาเติมเต็มฉันทุกอย่าง และทุกสิ่ง
เธอเข้ามาทำให้ชีวิตของคนๆนึง ครบพร้อมและสมบูรณ์แบบ เหมือนกับที่ใครหลายๆคน รอคนที่ใช่ . . .
แต่สำหรับเราแล้ว เธอคงเป็นคนที่ใช่ ในวันที่ผิดจริงๆ
เธอบอกฉันมาเสมอ ว่าฉันเป็นคนดี
เป็นคนที่เธอไม่คิดว่าจะมีอยู่จริง เป็นคนที่เธอเคยคิดว่ายังไงก็คงไม่เจอ
ฉันรู้สึกดี เพราะคิดว่าเธอคงจะหยุดที่ฉันเช่นกัน แล้วเธอก็บอกให้ฉันรอ . . .
เธอขอเวลา เวลาเพื่อให้เธอลืมรักครั้งเก่า ครั้งก่อนที่ฉันจะเข้ามา
ก่อนที่เราจะเจอกัน
และฉันก็รอ รอแม้ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีวันนั้นจริงๆ เพราะเค้าคนนั้นยังสำคัญกว่าฉันมาตลอด
จนวันนึง เมื่อเค้าจากไป พร้อมคำร่ำลา
เธอบอกฉันว่า เธอมีคำตอบแล้วว่า . . .
เธอรักเค้า แต่เธอไม่เลือกเค้า แต่เธอก็ไม่เลือกเรา เช่นกัน
ระหว่างเรา ขอให้เป็นพี่ เป็นน้องกัน คำน้ำเน่าอีกคำที่ฉันต้องรับให้ไหว
และฉันก็เลือกที่จะทน ใครจะว่า จะบ่นว่าฉันโง่ที่จะยอมเป็นของตาย
ฉันยอม . . . เพราะหวังในใจลึกๆ ว่าซักวันเธอจะมีฉันในหัวใจ
และทุกๆ อย่างก็ดี ดีขึ้น
ดีจนฉันคิดว่าหมดซักที ทุกข์ต่างๆ ทุกอย่างคงจะลงตัวแล้ว
แต่ไม่นาน เธอก็เริ่มเปลี่ยนไป
ฉันไม่เข้าใจทำไมถึง หงุดหงิดฉันซะมากมาย
ทำไมถึงไม่พอใจอะไรซักอย่างที่ทำไป
และอีกหลายๆคำถามในใจ ว่าทำไมเธอเปลี่ยนไป
ฉันไว้ใจไม่คิดว่าเธอจะมีใคร ที่ไม่ใช่ฉัน
แต่ฉันก็ถามออกไป . . .
คำตอบที่ได้ ทำใจฉันแทบสลาย เธอบอกว่า เธอมีใครอีกคนที่ฉันไม่เคยรู้เลย
เหตุผลที่ฉันไม่ควรรับรู้ เพราะกลัวฉันจะเสียใจ
แต่เธอรู้มั้ยว่า สำหรับฉันมันแย่ยิ่งกว่า กับการที่มารับรู้ในเวลานี้
ฉันเฝ้าโทษตัวเอง และถามตัวเองตลอดมา
ว่าฉันดีไม่พอหรือไม่พอดี ที่จะยืนอยู่ข้างเธอ เธอถึงรำคาญใจ หงุดหงิดใส่ฉันเรื่อยมา
และฉันก็เลือกที่จะเดินออกมา เพื่อให้เธอกับเขามีความสุข
ไม่ต้องมาลำบากใจ เพราะคนๆนี้อีก
ฉันยอมรับสถานะที่เธอหยิบยื่นให้ แม้ไม่ต้องการ
เพราะเพียงยังอยากที่จะมีเธอคนนี้ อยู่ในโลกของฉัน
แน่นอน ฉันเสียใจ แต่ฉันพยายามเข้าใจและทำใจ
แม้รู้ว่า เค้าคนนั้นของเธอ ไม่คิดดีกับเธอเลย
ฉันได้แต่เตือน และทุกครั้งฉันก็โดนเธอต่อว่าเสมอ ฉันเจ็บ ฉันมีน้ำตา แต่ก็ยอม
เพราะอยากให้คนที่ฉันรัก ไม่เจ็บเหมือนที่ฉันเป็น
และไม่นานนัก เธอติดต่อกลับมา จากที่ในแต่ละวัน
มีเพียงฉันอยู่กับตัวเองเท่านั้น
เธอมีน้ำตา เธอร้องไห้ เธอเสียใจ เธอมีปัญหา
เค้านั้นทำเธอผิดหวัง เค้าบอกว่าสำหรับเค้าเธอไม่ใช่ เค้าเป็นคนๆนั้นของเธอไม่ได้
ฉันก็เสียใจไปกับเธอ และปลอบประโลมเธอให้หายเศร้าใจ
และไม่นานเธอก็ดีขึ้น และจากไปอีกครั้ง
เธอบอกว่า ขอบคุณ ฉันดีใจที่ได้ดูแลเธอบ้าง
เธอบอกว่า เธอเจ็บแล้ว เธอจะไม่กลับไปให้ตัวเองเจ็บอีก เธอจะดูแลตัวเองให้ดีกว่าที่เคย
และเธอก็หายจากชีวิตฉัน ไปอีกครั้งหนึ่ง
ฉันกลายเป็นคนอื่น ในสายตาเธอเหมือนครั้งก่อน
ฉันเริ่มทำใจได้ เพียงขอให้รู้ข่าวว่าเธอสบายดี ฉันเองก็สบายใจ
แล้วเธอก็กลับมา
และเป็นอีกครั้ง ที่เธอเจ็บกลับมา เพราะเค้าคนนั้น . . . คนเดิม
ฉันเองก็ยังคงอยู่ที่เดิม ที่คอยปลอบใจ ช่วยเธอคิดแก้ไข จนทุกอย่างเบาบางลง
เธอกลับมายืนได้อีกครั้ง น้ำตาเธอแห้งไปแล้ว
และก็เป็นอีกครั้ง . . . ที่เธอเดินหลังจากฉันไป
ครั้งนี้ก่อนเธอจะไป ฉันขอถามเธอซักครั้ง
ว่าฉันเป็นอะไรในชีวิตเธอ คนดี . . .?
ฉันอยากรู้ว่าฉันมีค่าแค่ไหน หรือเป็นอะไรในชีวิตเธอ . . . ?
เธอคิดกับฉันเป็นพี่น้อง
ฉันเข้าใจมันชัดเจน ฉันไม่ควรเข้าใจเป็นอย่างอื่น
แต่ก็ยอมรับว่าฉันไม่มั่นใจว่าจะแข็งแรงพอ ที่จะยอมเห็นเธอเจ็บอีกครั้งจริงๆ
ฉันเองสติแตก และตัดพ้อเธอไปด้วยความน้อยใจ
เธอเองโต้ตอบฉันกลับมาด้วย คำพูดที่รุนแรง
ฉันเสียใจ ที่ไม่เคยมีค่ามากกว่าแค่กระดาษชำระม้วนนึง . . .
วันใดเธอมีน้ำตา เธอดึง เธอฉีกฉันมาเช็ดน้ำตา และเธอก็โยนฉันทิ้งไว้ข้างหลัง แล้วเดินจากไป
ฉันรู้สึกไร้ค่ากับเธอ และเหนื่อยมามากพอแล้วกับเธอ
วันนี้ฉันอยากเดินจากไป ไม่อยู่แล้วในที่ ที่เคยอยู่ วันนี้เธอกลับมาเธอคงไม่เห็นฉันอีก
เธอคงต้องหาทิชชู่ม้วนใหม่ หรือถ้าเป็นไปได้ ฉันก็ไม่อยากให้เธอต้องมีน้ำตาอีก
ฉันพยายามให้กำลังใจตัวเองว่า ฉันไม่ได้สูญเสียนะ
เธอต่างหากที่เสียคนที่รักเธอไป ฉันปลอบใจตัวเองแบบนั้น
เพราะฉันเองก็ไม่อยากมีน้ำตา ฉันไม่มีทิชชู่เหมือนเธอ ฉันมีแต่มือสองมือ และแขนเสื้อเก่าๆของฉันเท่านั้น
ขอให้โชคดีคนดีของฉัน
ฉันก็เพียงคนธรรมดา ที่อยากมีคนธรรมดาซักคนที่อยู่ข้างกันไป ไม่ทิ้งกันเท่านั้นเอง . . .
แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 52 15:04:32
| จากคุณ |
:
Shadow_V  
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 พ.ย. 52 15:00:40
|
|
|
| 
