ความคิดเห็นที่ 1 เป็นเพื่อนกันนะคะ ระบายได้ค่ะ อย่างน้อย คุณจะรุ้สึกดีขึ้นเลยนะ ขอเพียงมีคนฟัง และเป็นกำลังใจ   สู้ๆ ถึงแม้จะคิดถอยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : พี่ฟ้าค่ะ เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 08:55:51

ความคิดเห็นที่ 2 ควรไปพบจิตแพทย์อย่างยิ่ง ตามโรงบาลทั่วไปก็มี (แต่ไม่ทราบว่าที่ไหนดี) เข้าวัดฟังธรรม ไปถือศิล เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Is (today_za) เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 08:56:38

ความคิดเห็นที่ 3   ใจเย็น ๆ ๆ นะครับ หาเพื่อนก่อนดีกว่าคับ ก่อนหาจิตแพทย์ บางทีเพื่อนสนิทช่วยอะไรเราได้แยอะนะครับ จากคุณ : ปอน เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 08:57:24 A:58.8.172.66 X: TicketID:185667

ความคิดเห็นที่ 4 มาคุยกันเร็ว..เพื่อนเยอะแยะ ไม่เหงานะคะ ทุกอย่างมีทางออกค่ะ..ใจเย็นๆนะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : prinda (prinda) เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 09:03:55

ความคิดเห็นที่ 5   คุยกับเพื่อนสนิทแล้วค่ะ เค้าเห็นว่าเราเป็นมาก เค้าก็กลัวเหมือนกัน คิดว่าถ้าจะดีถ้าเราไปพบดู ปรึกษาเพื่อแล้ว เพื่อเห็นด้วย ตอนนี้ทำงานไม่ได้เลยค่ะ จากคุณ : นอยยยยย เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 09:07:55 A:110.164.131.2 X: TicketID:226866

ความคิดเห็นที่ 6   อย่าคิดมากนะคะ..เป็นกำลังใจให้.. ลองฟังเพลง ใจนำทาง ของพี่ปานดูนะคะ ช่วยได้เยอะ...บิวเองก็กำลังทุกข์ใจอยู่ แต่ตอนนี้ไปสวดมนต์ทุกเย็น นั่งสมาธิด้วย สบายใจขึ้นเลย..สู้สู้นะคะ จากคุณ : นางฟ้าน้อยบิวตี้ เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 09:18:48

ความคิดเห็นที่ 7 มีอะไรก็ระบายให้ฟังได้นะครับ จากคุณ : GTi 16V เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 09:28:32

ความคิดเห็นที่ 8 ตาม คห. ข้างบนเลยครับ แต่ถ้ามีปัญหาอะไรก็ห้องนี้ได้เลยครับ ทุกคนยินดีที่จะให้คำปรึกษาครับ   หรือไม่ก็หลังไมค์ก็ได้ครับ จากคุณ : แป๊ะปากซอย เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 09:31:58

ความคิดเห็นที่ 9 กว่าที่เราจะเกิดมาเป็นคนได้นั้นแสนยากเย็น คุณได้โควตามาเป็นคนแล้ว ก็ควรใช้คุณค่าที่ได้ มาให้เกิดประโยชน์สูงที่สุด อาตมาอยากจะบอกว่ามนุษย์ทุกคนที่เกิดมาในโลกล้วนมีความทุกข์ ด้วยกันทั้งนั้น มนุษย์เรามีหน้าที่แก้ทุกข์ ไม่ใช่มีหน้าที่สงบยอมต่อความทุกข์ ถ้าเรายอมต่อความ ทุกข์ด้วยการฆ่าตัวตาย และคิดว่ามันจะทำให้เราพ้นทุกข์ ไม่เป็นความจริง การฆ่าตัวตายไม่ได้ทำ ให้เราพ้นทุกข์ แต่ยังสร้างทุกข์ใหม่ให้แก่คนที่ยังอยู่ด้วย และซ้ำเติมชีวิตของเราให้แย่ลง ไปอีก เพราะเราจะหมดสิทธิ์ที่เกิดมาเป็นคนได้อีกหลายชาติภพเลยทีเดียว ดังนั้น เราจึงไม่ ควรฆ่าตัวตายเป็นอย่างยิ่ง          เมื่อคุณมีความทุกข์จนถึงคิดสั้นอยากฆ่าตัวตาย ให้มองออกไปกว้าง ๆ ว่าในโลกนี้ล้วนมีแต่คน ที่มึความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้นแหละ เขาก็ทุกข์ เราก็ทุกข์ ควรหันหน้ามาเผชิญความทุกข์ แล้ววิเคราะห์ ทุกข์เรียนรู้ที่จะแก้ไขทุกข์ วันหนึ่งเราก็จะผ่านความทุกข์เหล่านั้นไปได้          ให้มองว่าความทุกข์เสมือนไฟที่เราใช้ในการหลอมเหล็กที่จะนำมาตีเป็นดาบนั้น ต้องนำไป หลอมไฟร้อนจนละลาย คนที่จะเป็นยอดคนนั้นก็ต้องให้ไฟแห่งความทุกข์หลอมละลายชีวิตของเรา ถ้าเราผ่านความทุกข์ได้ ชีวิตก็มีความแข็งแกร่งเหมือนเหล็กที่ผ่านไฟ          ทางออกที่ดีที่สุดของคนที่คิดจะฆ่าตัวตาย หรือตาสว่างให้ตัวเองพ้นทุกข์ได้นั้น          1. ต้องเลิกคบคนที่ไม่ดี อย่าคบคนไม่ดีเป็นมิตร เพราะไม่สามารถแนะนำชีวิตเราให้ดีขึ้นได้ มีแต่จะดึงความคิด และชีวิตเราให้ตกต่ำ          2. สังสรรค์บัณฑิต คือเลือกคบคนดีมีสติและปัญญา เวลามีปัญหาจะได้ปรึกษาหารือ ช่วยแก้ปัญหาได้            3. บูชาคนดี คือหาคนดีมาเป็นแรงบันดาลใจในการดำเนินชีวิต เราจะได้ไม่ไปหลงดำเนินชีวิตสะเปะสะปะด้วยตัวของเราเอง            4. อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสม อยู่ในสถานที่ที่สุขภาพกาย และสุขภาพจิตดี อย่าไปอยู่ท่ามกลางคนไม่ดี            ถ้าคุณทำได้ชีวิตเราก็จะพบพานแต่ความสุข แล้วจะหาทางดับทุกข์ให้แก่ตัวเองได้ โดยไม่มี ความคิดอยากฆ่าตัวตาย            ปัญหาการฆ่าตัวตายเป็นปัญหาที่ใคร ๆ หรือหน่วยงานใดก็ไม่สามารถเข้ามาแก้ไขได้ทัน ท่วงที เพราะเป็นความคิดและการกระทำส่วนบุคคล ที่เราสามารถรับรู้ได้ถึงความรู้สึกนึกคิดของผู้ กระทำ ว่าคิดอะไรอยู่ แต่หากได้ยินหรือเห็นสัญญาณจากคนใกล้ชิด หรือเพื่อนคิดที่บอกว่าจะฆ่า ตัวตายแล้วอย่านิ่งนอนใจ ควรพยายามเอาใจใส่ และชวนพูดคุยเพื่อหาทางออกมาจากความกดดัน ภายในจิตใจ เพื่อให้เขาถอยห่างออกจากอารมณ์ชั่ววูบนั้นให้ได้มากที่สุด     จากคำสอนของท่าน พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี (ว.วชิรเมธี) จากคุณ : แป๊ะปากซอย เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 09:33:50

ความคิดเห็นที่ 10   ก่อนทำอะไรคิดให้เยอะๆ หันมองคนรอบตัวเรา มีพ่อ มีแม่ มีพี่น้อง และ หลายๆคนที่ยังเป็นห่วงคุณอยู่ ขอให้เหตุการณ์ที่คุรกำลังคิดอยู่ในขณะนี้ ผ่านไปด้วยดีครับ ให้กำลังใจ สู้ๆๆ จากคุณ : ~ลุงหนอน~ เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 09:33:57

ความคิดเห็นที่ 11 พี่เราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ ไปหาหมอมากเค้าบอกว่าเป็น และ เคยคิดฆ่าตัวตายเหมือนกัน รวมทั้งเราเองด้วย แต่เรายังไม่ถึงขั้นต้องไปหาหมอ แต่ อาจจะเพราะไม่ชอบเล่าเรื่องความทุกข์ของตัวเองให้คนอื่นฟัง มันเลยเก็บกด  จริงๆแล้วตอนนี้ก็มีคิดแวปๆบ้างแบบหาสาเหตุไม่ได้ว่ามาจากอะไร ขนาดคนไม่รู้จักกันมาก่อน ยังบอกเลยว่าเราหนะดูหม่นหมองยังไงไม่รู้ หัดยิ้มบ้าง แต่เราไม่สามารถทำได้อะ พอมาบอกเราบ่อยๆแบบนี้กลับรำคาญเค้าอีก ไม่รู้ว่าเป็นอะไร เหมือนอาจจะเพราะสะสมความทุกข์มากจนไม่รู้ตัวว่าที่เราเศร้าอยู่มันมีสาเหตุมาจากอะไรก็ได้ และ กลายเป็นพฤติกรรมซึมเศร้าไปแล้ว ตอนนี้พยายามเข้าวัดไปฟังเทศน์บ่อยๆ ตอนกลางคืนหลังเลิกงานก็ไปวัดสุทัศน์ จนถึง 3 ทุ่ม ก็ทำให้สามารถผ่านพ้นไปวันต่อวันได้นะ คิดว่าถ้าทำแบบนี้ไปเรื่อยๆอีกไม่นานก็คงจะหายถ้าไม่มีเรื่องอะไรมากระทบใจอีกนะ อีกอย่างตอนนี้นอกจากซึมเศร้าแล้วยังกลายเป็นโรคเกลียดมนุษย์ไปแล้ว 555+ จากคุณ : dfh เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 09:37:50

ความคิดเห็นที่ 12 เราก็เคยเป็น เป็นอาการหนักด้วย ไปหาหมอ เล่าให้หมอฟัง หมอจะให้ยามาทานแต่ไม่เอาคะ เพราะดื้อมั่งคะ และคิดว่า เมื่อเป็นเองได้ มันก็ต้องหายเองได้ เคยไปห้างไปนั้น ไปนี้ พบปะเจอคนมากมาย แต่ก็ยังไม่หาย อาการไม่ดีขึ้น เลยลองใช้วิธีใหม่ดู คิดขึ้นมาเอง คราวนี้ไปนู่นเลย ร้านเช่าหนัง เช่าหนังตลก อะไรก็ได้ที่มันตลกๆ ทำให้หัวเราะได้ เช่ามาเลย สัก 10 ม้วน เปิดดูให้มันครบทุกม้วนเลย ถ้าคุณขำได้ หัวเราะออก มันก็หายแล้วคะ เป็นโรคนี้สำคัญอยู่ที่จิตใจเราเอง ถ้าเราจิตใจอ่อนแอ ใครก็ช่วยไม่ได้ ต่อให้คำปลอบโยนเป้นแสน เป็นล้านคำ ก็ไม่มีความหมาย สิ่งหนึ่ง..และเป็นสิ่งที่ดี และช่วยคุณได้ คือความเข้มแข็งของคุณเอง อย่าไปจมปักอยุ่กับความเศร้า อย่าไปคิดอยุ่แต่กับมัน พยามหาเช่าหนังตลกมาดูมากๆ ช่วงที่คุณเป็น อย่าทำตัวซังกะตาย คุณไม่ช่วยตัวคุณเอง ใครก็ช่วยคุณไม่ได้ ถ้าทานยาแก้โรคซึมเศร้า ก็ต้องทานไปตลอดชีวิต เพราะมันรักษาไม่หายขาด คุณเป้นตอนไหน ก็ต้องไปเอายามาทานตลอด แต่ถ้าคุณทำใจให้เข้มแข็งเมื่อไร ยามที่เป็น คุณก็จะหาย เราเคยเป็นหนักคิดฆ่าตัวตายเหมือนคุณ ผลสุดท้ายก็เอาชนะมันได้ เพราะใจตัวเอง........ ชีวิตคุณ....คุณผู้ลิขิตมัน จำไว้นะ..... จากคุณ : อยาก..ลืม (อยาก..ลืม) เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 09:47:21

ความคิดเห็นที่ 13 คุณนอยยยยย   .....   เป็นกำลังใจให้นะ   มีอะไรก็มาเล่าสู่กันฟังได้น๊าาาา จากคุณ : ซุปเปอร์แมนกินยำไข่ดาว เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 10:04:40

ความคิดเห็นที่ 14 โรงพยาบาลทั่วไปน่าจะมีค่ะ ลองไปติดต่อเลยค่ะ แต่ถ้าสามารถทำได้ ลองวิธีเบื้องต้น โดยการออกกำลังกาย (ประมาณสามสิบนาทีขึ้นไป จนถึงหนึ่งชม.ค่ะ สิบนาทีแรกอาจจะเซ็งหนักกว่าเก่า แต่ถ้าผ่านไปได้ จะดีขึ้นค่ะ) เพื่อให้ร่างกายหลั่งสารเอนโดฟินออกมา ช่วยให้รู้สึกมีความสุขขึ้นค่ะ  ถ้าออกกำลังกายเป็นประจำ จะช่วยให้อาการซึมเศร้าดีขึ้นได้ (ถ้าไม่ได้เป็นหนักมาก)  และหาช็อคโกแลต หรือโกโก้แท้ แบบดาร์คมาทานค่ะ  ช็อคโกแลต(ต้องแท้เท่านั้นนะคะ)หรือโกโก้ (เลือกแบบดาร์คนะคะ ขมหน่อย แต่จะไม่มีน้ำตาลมากค่ะ) ช่วยกระตุ้นร่างกายให้หลั่งสารแห่งความสุขออกมาเหมือนกันค่ะ ส่วนก่อนนอน ลองทานกล้วยหอมกะนมจืดอุ่นๆดู จะช่วยให้คลายเครียดและหลับสบายขึ้นค่ะ แต่ถ้าคิดว่าไม่ไหวจริงๆแล้ว  หาหมอเลยค่ะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : Doraemon no fushigi na POKKE เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 10:17:50

ความคิดเห็นที่ 15 ...คุณครับ... ...คุณเป็นคนโชคดีมากที่รู้ถึงระดับความเครียดของตัวเอง... ...และยังมีสติดีพอที่จะขอความคิดเห็นจากผู้อื่น.... ................................................................ ...คคห.ข้างบนล้วนแล้วแต่ทำให้คุณรู้ว่า ยังมีคนที่ห่วงคุณและหวังดีต่อคุณนะครับ ...ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน...แต่ความมีน้ำใจก็หยิบยื่นให้กันได้เสมอ.... ................................................................. ...สำหรับผมแล้ว...ผมขอแนะนำให้คุณไปหาหมอด้วยนะครับ... ...เพราะโรคซึมเศร้าต้องได้รับการบำบัดทั้งจากคนรอบข้าง และจากหมอ... ...คุณและหลายๆคนคงไม่ทราบว่าการเป็นโรคซึมเศร้านั้น...มาจากหลายสาเหตุครับ ...และหนึ่งในสาเหตุนั้นคือสารเคมีในสมองของเรามีการหลั่งผิดปกติ... ...เราจึงจำเป็นต้องได้รับยาจากคุณหมอครับ... .................................................................. ...รีบไปปรึกษาคุณหมอเร็วๆนะครับ... ...ขอให้โชคดีครับ.... แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 52 10:29:14 จากคุณ : ครู ข้างวังฯ เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 10:28:10

ความคิดเห็นที่ 16   ขอบคุณทุกความเห็น ทุกกำลังใจ นะค่ะ ตอนนี้รอเพื่อนมารับอยู่ค่ะ ระหว่างนี้ ก็จะหยิบหนังสือมาอ่านรอค่ะ ซึ้งใจสังคมบนโลกไซเบอร์นี้จริงค่ะ จากคุณ : นอยยยยย เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 10:35:07 A:110.164.131.2 X: TicketID:226866

ความคิดเห็นที่ 17 ใช้บัตรผ่านอยู่แล้วไม่ยาก มีอะไรมาระบายในนี้เลยครับ การได้ระบายออกช่วยผ่อนได้ส่วนหนึ่งแล้วนะ เผื่อมีคำแนะนำดีๆ ที่เหลือก็อ่านวิธีที่เพื่อนสมาชิกแนะนำไว้ วิธีไหนเหมาะกับคุณลองทำดู จากคุณ : a-ผู้ชั่วร้าย เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 10:36:16

ความคิดเห็นที่ 18   ถ้ามีความคิดว่าอยากฆ่าตัวตาย แนะนำให้ไปพบแพทย์ค่ะ แต่ถ้ารู้สึกหดหู่ ผิดหวัง เสียใจ ลองปฏิบัติธรรม หรือหาหนังสือธรรมมะมาอ่านดูค่ะ แล้วจะพบทางออก จากคุณ : Pikless เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 10:47:44

ความคิดเห็นที่ 19 ไปให้ไวเลยค่ะ... เคยเป็นวินาทีเดียวก็เฉือดคอตัวเองได้แล้ว... รีบ ๆ ไปนะคะ...อาจเป็นเพราะฮอร์โมนในตัวเรานะแหละคะ หมอจะจ่ายยาปรับฮอร์โมนให้.. จากคุณ : จิ้งจอกสาวฝึกหัด เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 11:10:01

ความคิดเห็นที่ 20 ที่ รพ.ไหน ก็ได้ครับ รพ.รัฐ ที่มีสิทธิการรักษาอยู่ก็ดีครับ จะได้ไม่ต้องจ่ายแพง จากคุณ : Little Brother เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 11:10:26

ความคิดเห็นที่ 21 คุณอยากลืม เจ๋งมากเลยค่ะ จากคุณ : inthemoon เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 11:29:28

ความคิดเห็นที่ 22 ปรึกษาแพทย์ด่วน... จากคุณ : โทรจัน เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 11:48:43

ความคิดเห็นที่ 23 อย่าอยู่คนเดียวเด็ดขาด ช่วงนี้เพื่อนคนไหนที่ไว้วางใจที่สุดก็ไปหาเค้าเถอะค่ะ ระบายให้เค้าฟังบ้าง การได้ระบายให้เพื่อนฟัง ช่วยคลายเครียดได้ค่ะ ไม่งั้นก็ มาคุยกันในนี้ก็ได้ค่ะ เพื่อนเยอะแยะ ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ ใจเย็นๆนะคะ ^ ^ เอาใจช่วยให้ผ่านจุดนี้ไปให้ได้ จากคุณ : WildWolf เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 12:00:40

ความคิดเห็นที่ 24 สู้ซิค่ะ อย่ายอมแพ้ จากคุณ : honeybfit เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 12:06:44

ความคิดเห็นที่ 25 จขกท คะ เมื่อวานแม่เราเค้าดักหนูบ้านที่แอบมากินของในบ้านได้ตัวนึง พอแม่จะเอามันไปปล่อยนอกบ้าน ปรากฏว่า ....... อยู่ดีดี๊..... มันก็คลอดลูกหนูตัวแดงๆ ออกมาตัวนึงซะงั้น เราเลยรีบวิ่งออกไป แล้วก็ถามแม่ว่า แม่จะทิ้งมันไปจริงๆหรอ บาปกรรมนะ พรากแม่ลูกเค้า ถ้ามันตายอีกล่ะ สุดท้ายเราเลยไปหากล่องรองเท้ามาเจาะรูแล้วเอาทั้งแม่และลูกใส่ลงไปแล้วไปว่างไว้ แล้วก็เอากล้วยไปวางให้ด้วย แป๊บเดียวเอง....แม่หนูก็วิ่งหนีหายไปทิ้งลูกหนูไว้ให้เราหนึ่งตัว เราก็รอแม่หนูเผื่อมันอาจจะกลับมา แต่ก็เปล่า.... สุดท้ายเราก็ทนเห็นเจ้าหนูมันตายไม่ได้ จับเอามาป้อนนม ทั้งๆที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องดูแลมันยังไง มันถึงจะรอด อย่างน้อยก็ไม่ต้องตายทั้งที่เพิ่งจะได้เกิดมา คงเป็นสัญชาตญาณ...เวลาเราค่อยๆจับเค้าขึ้นมาป้อนนม เค้าก็จะรีบไต่มือขึ้นมา พอป้อนเสร็จแล้วก็ชอบอยู่บนมือเรามากกว่าที่เราจะปล่อยให้เค้านอนอยุ่บนสำลีตัวเดียว แต่....เมื่อเช้านี้ เราก็เอาเค้ามาป้อนนมปกติ...... จู่ๆ เค้าก้แน่นิ่งไป ตัวเริ่มซีดขาว หยุดตะเกียกตะกาย เราก็เรียก หนูๆๆๆ หนูเป็นไร เมื้อกี้ยังกินนมอยู่ดีๆอยู่เลย หนู.... ผ่านไปซักพักเราก็แน่ใจว่า เค้าตายแล้ว ตายทั้งๆที่ยังกินนมอยู่ น้ำตาเราไหลเลย ...ไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิดไปรึเปล่า ไม่รู้ว่าทำไมเค้าถึงตาย เมื่อกี้ยังร้องหิวนมอยู่เลย เราเอาตัวเค้าห่อสำลีแล้วเอาไปฝังไว้ที่ต้นไม้ กะว่าพรุ่งนี้จะตื่นมาทำบุญอุทิศบุญกุศลให้เค้า ขออโหสิกับเค้า เพราะเราก็ไม่รุ้เหมือนกันว่าเป็นเพราะเรารึป่าว เค้าถึงตาย เกิดชาติหน้า....ขอให้เกิดมาเป็นคนดีกว่านะ อย่าให้ถูกแม่ทิ้งด้วยล่ะ...เจ้าหนู.... จากคุณ : สาวแบริ่ง44 เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 12:38:30

ความคิดเห็นที่ 26 ใจเย็นๆคับ  ทุกอย่างมีทางออก  ลองหาที่ระบายกับใครสักคนที่ไว้ใจได้  อาจทำให้ความรู้สึกดีขึ้น  แต่ถ้าไม่ไหวจิงๆ ลองไปหาจิตแพทย์ดู เผื่อมีทางออกให้คุณได้บ้าง ทุกอย่างอยู่ที่ใจคับ จากคุณ : kamenriderkiva เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 13:27:13

ความคิดเห็นที่ 27 ฆ่าตัวตายไม่ช่วยอะไรหรอกค่ะ....จริงๆ นะ อยากทำบุญมั้ยคะ..... เอาประสบการณ์ของตัวเองที่ทำให้อยากจะคิดสั้น มาเล่าให้เพื่อนๆ ที่กำลังหลงทางเหมือนกันฟังสิคะ แชร์ความรู้สึกร่วมกัน ให้รู้ว่าเราไม่ได้โชคร้ายอยู่คนเดียว ดูสิ คนที่ป่วยใกล้ตายที่วัดพระบาทน้ำพุ เค้ายังอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปเลยนะ เด็กกำพร้าที่ไม่มีครอบครัว ไม่มีพ่อมีแม่ ก็ยังดิ้นรนเอาชีวิตรอด โลกนี้กว้างใหญ่มากๆๆๆๆ ค่ะ ..... แหงนมองฟ้าก็เห็นแล้ว ว่าตัวเราเล็กแค่ไหน จากคุณ : เมื่อไหร่จะมีชื่อที่ใครพอใจ เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 13:29:47

ความคิดเห็นที่ 28 มีปัญหาอะไรล่ะ อกหัก แฟนทิ้ง คนดูถูก เจ้านายด่า พ่อแม่ว่า ล้มละลาย ติดหนี้ท่วมหัว หรืออะไร จะตายทำไม อยู่ต่อสิ สู้มัน อยู่ต่อเพื่อเอาชนะ เหยียบหน้าคนที่เคยสบประมาทให้ได้ จากคุณ : เทเลทับขี้ เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 14:24:48

ความคิดเห็นที่ 29 วิปัสนาขอรับ ช่วยได้จริงๆ นะท่าน จากคุณ : เหมันต์ใบไม้ผลิ เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 15:00:39

ความคิดเห็นที่ 30   ลองเอาเพลง Live & Lern มาฟังแล้วคิดตามครับ จะได้เรียนรู้ว่าชีวิตนั้น มันหาความแน่นอนอะไรไม่ได้ ดังนั้นอย่าไปต้านมันให้มากปล่อยๆมันไป ทำวันนี้ให้ดี ที่สุด อย่ายึดมั่นถือมั่นให้มากนัก เพราะทุกสิ่งทุกอย่างป็นสิ่งสมมุติทั้งนั้น แม้แต่ตัวเราเอง อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด(เหมือนเพลงโฆษณาของไทยประกันชีวิต) เพราะอนาคตมันมองไม่เห็นอย่าไปกำหนดกฏเกณฑ์อะไรให้มากนัก เพราะถ้ามันไม่เป็นไปตามนั้นเราจะท้อแท้.....อย่าอยู่ในที่แคบๆคนเดี่ยว ออกไปข้างนอกหรือเป็นไปได้เดินทางไปที่เที่ยวที่ไกลๆจะได้เห็นอะไร ที่มันหลากหลายเพราะโลกนี้ยังมีอะไรดีๆที่ให้เราได้รู้ได้ศึกษาอีกมากมาย ขอให้โชคดีเป็นกำลังใจให้อีกคนครับ จากคุณ : สะบก เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 15:13:01

ความคิดเห็นที่ 31 สู้ๆ จากคุณ : พิณณ์อวี เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 16:23:19

ความคิดเห็นที่ 32 ชีวิตคนเราไม่ได้ยืนยาวมากครับ ถ้ามีปัญหา ต้องแก้ปัญหาให้ตรงจุดครับ ถ้ามันแก้ไม่ได้จริงๆ ก็ปล่อยวางครับ แต่ละคนล้วนมีปัญหาทั้งนั้นครับ มาก-น้อยต่างกันไป อาการซึมเศร้าบางประเภท อาจมาจากสารเคมีในร่างกายไม่สมดุล สรุปน่าจะไปพบแพทย์ครับ ยาและการบำบัดน่าจะช่วยได้ จากคุณ : BIGNIT เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 18:12:15

ความคิดเห็นที่ 33   เป็นกำลังใจให้นะค่ะ มีอะไรก็เขียนมาระบายเถอะค่ะ  ยินดีรับฟังเป็นเพื่อน ถ้าไม่อยากไปพบเเพทย์ ก็ลองไปปฏิบัติธรรม หรือ เที่ยวเเบบที่ไปคนเดียวเเล้วรู้สึกปลอดภัยนะค่ะ ปล. ครั้งนึงอดีต ตัวเองก็เคยจิตตกอย่างเเรง ใครปลอบพูดไงก็ช่วยไม่ได้ เลย ตัดสินใจ ตระเวนเเบกเเพกเที่ยวค่ะ หมดสตางค์ไปเเยะ (พอสติมาตอนนี้เเล้วนึกเสียดาย)  เเต่กลับจากเที่ยวก็ไม่บรรเทาค่ะ ระหว่างทางเดินทางจะกลับบ้าน ไม่รู้อะไรดลใจให้นึกถึงวัด ก็ไปปฏิบัติธรรม ค่อยๆเรียกสติกลับมาเเบบจนทุกวันนี้เสมือนสร้างภูมิคุ้มกันให้ตัวเองอย่างเยี่ยมเลยค่ะ วันไหนรู้สึกเเย่ก็ไปเติมพลังที่วัด  สุขที่เเท้จริงเลยค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงซู่ซ่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 18:16:59

ความคิดเห็นที่ 34   เราเองก็เป็นโรคซึมเศร้า แถมที่บ้านไม่ค่อยเข้าใจอีกต่างหาก 555555 เรามองว่ามันเป็นเรื่องน่าขำ ที่เราเกิดและเติบโตมาโดนตราหน้าว่าเป็นคนไม่เต็ม ทั้งๆที่เราก็เรียนดี ทำงานเก่ง แต่บกพร่องทางอารมณ์นิดเดียวเอง หาเพื่อนที่ไว้ใจได้คอบปรับทุกข์สิคะ อย่างน้อยคุณก็ไม่โดดเดี่ยวในโลกใบกลม ที่มีแต่ความโหดร้ายหรอก เราถึงจะเป็นโรคนี้โดยการวินิจฉัยของหมอ  แต่เราก็ไม่เคยอยากตายนะ คุณหมอบอกว่าอะไรที่มันทุกข์ก็ปล่อยไป เหมือนเราปล่อยลูกโป่งอะค่ะ ไม่ต้องคิดมาก  มีอะไรก็หลังไมค์มาได้นะจ๊ะ จากคุณ : Enzember เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 19:28:32

ความคิดเห็นที่ 35 มี suicidal idea ควรพบแพทย์อย่างด่วนเลยครับ เข้าขั้น severe depression แล้วนะเนี่ย จากคุณ : 7thHelL เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 19:32:31

ความคิดเห็นที่ 36   พบแพทย์ด่วนครับที่จริงการรักษาก็ไม่ได้มีอะไรมากครับ แพทย์จะให้ยาเพื่อช่วยปรับสมดุลเคมีบางอย่างเท่านั้น และในระหว่างการรักษาก็ให้ผู้ป่วยได้ปรับตัวเพื่อ ให้สามารถรับมือกับปัญหาได้แล้วถ้าผู้ป่วยปรับตัวได้แล้วอาการก็จะคลายตัวลงไปเองกลับกันถ้าไม่รักษาอาจจะทำให้แย่ลงได้ สรุปพบแพทย์ดีกว่าครับ จากคุณ : Kasa เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 20:06:52 A:58.11.4.7 X: TicketID:060432

ความคิดเห็นที่ 37 ใจเย็นๆครับ ลองหาเพลง Live and learn มาฟังนะครับ ทำใจโล่งๆเข้าไว้ ลืมเรื่องทั้งหมดไปก่อน เมื่ออาการดีขึ้นค่อนกลับมาคิดเรื่องงานที่ปวดหัวต่อครับ ปล.ผมก็เคยคิดครับ แต่คิดกลับได้ทันครับ ไม่งั้นคงไม่ได้มาพิมพ์อยู่หรอกครับ เอกภพนี้ยังมีอะไรให้ค้นหาอีกเยอะครับ จากคุณ : M-force333 เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 22:38:07

ความคิดเห็นที่ 38 มาอีกรอบค่ะ....เป็นห่วงจริงๆนะคะ ปัญหา..เราพยายามเอาตัวออกมาห่างสาเหตุ มันก็คงพอจะบรรเทาไปบ้าง ปัญหา..ถ้าเกิดจากผู้อื่นมากระทบเรา...เราควบคุมได้ยากนะคะ ทำใจให้สบายค่ะ..ปัญหามาแล้ว..เดี๋ยวก็ผ่านไปได้ วันนึงคุณจะนึกขอบใจปัญหานั้น..ที่ทำให้คุณเข็มแข็งขึ้น ให้กำลังใจอีกเยอะๆเลยนะคะ จากคุณ : prinda (prinda) เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 23:07:12

ความคิดเห็นที่ 39 ควรอย่างยิ่ง อย่าปล่อยให้ตัวเองกลุ้มอยู่เลยคะ หาวิธีการช่วยตัวเองจากสภาวะนี้โดยเร็ว ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : permanent ink เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 52 00:46:29

ความคิดเห็นที่ 40 ไปหาหมอเลยครับ คนไทยไม่รู้เป็นหอยอะไร กลัวจิตแพทย์จัง ไม่ต้องมัวบำบัดตัวเอง ฟังเพลง หรือ ปรึกษาเพื่อนแล้วครับ ไปหาหมอก่อนค่อยกลับมาทำก็ได้ ถ้าเพื่อนเป็นนักจิตวิทยาหรือจิตแพทย์ก็ว่าไปอย่าง แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 52 11:40:09 จากคุณ : อาจารย์โยดา เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 52 11:39:19

ความคิดเห็นที่ 41   จากเรื่องจริง เมื่อ 8 ปีที่แล้ว -เราเครียดมาก เหนื่อยมาก เลยคิดโง่ๆ ด้วยการกินยานอนหลับไปเป็น 10เม็ด เพื่อจะได้ หลับไปเลย ไม่อยากเจอใครแล้ว ...เหนื่อยกับการอยู่ เหลือเกิน แต่โชคดี ที่เพื่อนพังประตูเข้ามา และทำไปส่งโรงพยาบาล ล้างท้องทัน  เป็นอะไร ที่ทรมาร มาก เป็น 2 วันเต็มที่ ดิฉันได้ถูกส่งตัวไปนอน กับกลุ่ม คุณแม่ ที่เพิ่งคลอดลูก .. คุณหมอก็ไม่มาดู  พยาบาลไม่ฟังเลย แค่ขอเงินหยอดเหรียญโทรกลับบ้าน  และเพื่อนก็ห้ามเยี่ยม เหมือนคนบ้าเลย ... แต่ความไม่มีตัวตน ทำให้ดิฉัน  นั่งมองรอบข้าง ภาพของผู้หญิง หลายๆคน ที่พยายามมากๆ ที่จะเรียนรู้ การอุ้ม การให้นม การห่อตัว และการอาบน้ำ พิถีพิถัน การใส่เสื้อผ้าให้ ลูกน้อย ด้วยความรัก... ทำให้ดิฉันร้องไห้เลยคะ คิดถึงแม่มากๆ...และโง่มาก ที่คิดได้แค่นั้น และวันที่ 3 ดิฉันก็ได้พบจิตแพทย์ ... นั่นคือจุดเปลี่ยน ที่ทำให้ดิฉัน ปล่อยวาง  เข้าใจว่า มนุษย์ ต่างพ่อร้อยแม่ ไม่มีใครเป็นดังใจเราได้ทุกอย่าง ... การงาน ก็แค่หัวโขน และเหตุการณ์ต่างๆ  คุณหมอ บอกว่าให้ ท่องไว้เสมอว่า  เราโชคดีแค่ไหน.. หลังจากวันนั้น ..ดิฉัน มองทุกอย่าง เท่าที่มี เป็นเท่าที่เป็น และมีความสุขเท่าที่ทำได้   เพราะโชคดีแค่ไหน ที่ยังมีโอกาสได้กลับมาอีกครั้ง....รักพ่อและแม่ พี่น้อง คนรอบข้างมากขึ้น **ดังนั้น ถ้าคุณรู้สึกอ่อนแอ  ก็ลองพบจิตแพทย์ ก็ดีนะคะ ... การได้เล่าในสิ่งที่เราอยากบอก เพื่อรับคำแนะนำ  บางทีมันก็เหมือนแสงสว่างนำทางให้คิดได้ จากคุณ : วันฉันยังยิ้มได้ เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 52 12:54:28

ความคิดเห็นที่ 42 คคห 11 อยากให้กิ๊ฟคุณจังค่ะ..... จากคุณ : เมื่อไหร่จะมีชื่อที่ใครพอใจ เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 52 14:00:20

ความคิดเห็นที่ 43   พบแพทย์ รพ.สมเด็จเจ้าพระยา ที่อยู่แถวคลองสาน (ที่นี่ดีที่สุดค่ะ) ก่อนที่จะทำอย่างอื่นค่ะ พยายามลุกไปพบคุณหมอให้ได้นะคะ และอย่าอยู่คนเดียวนะคะ ตัวเองป่วยค่ะ การปรึกษาจิตแพทย์ เป็นวิธีที่ดีที่สุด ไม่ต้องห่วงเรื่องทานยานะคะ การทานยาจะช่วยให้ดีขึ้น ยิ่งเร็วยิ่งดีค่ะ ประสบการณ์ส่วนตัวค่ะ การฟังเพลง Live and learn ก็ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้น กลับทำให้ร้องไห้ ทุกข์เพิ่มขึ้น เพลงยิ่งทำให้เศร้า การเข้าวัด สวดมนต์ ไม่ได้ช่วยค่ะ ยิ่งถ้าเป็นมากๆ จะไม่สามารถทำอะไรได้เลย เป็นเองได้ แต่หายเองไม่ได้ค่ะ เพราะเคยคิดและทำมาแล้ว มีแต่แย่ลง ต้องทานยาต่อเนื่องนะคะ ยิ่งปล่อยนานเข้า จะคิดฆ่าตัวตาย และมีอาการความจำเสื่อม ตัดสินใจอะไรไม่ได้ ทำร้ายตัวเอง สำหรับคนรอบข้าง ผู้ป่วยกลุ่มนี้ไม่ใช่ ผู้ป่วยจิตเภทนะคะ หรือบ้านะคะ ผู้ป่วยสภาพจิตใจบอบช้ำ ถูกทำร้ายจิตใจรุนแรง ต่อเนื่อง และเครียดมาก อย่าปล่อยให้อยู่คนเดียวนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณนอย จากคุณ : บีบี เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 52 08:49:18 A:58.9.76.63 X: TicketID:155510

ความคิดเห็นที่ 44 เข้าใจเจ้าของกระทู้นะคะ มาอยู่เป็นเพื่อนอีกหนึ่งเสียงค่ะ อย่าอยู่คนเดียวนะคะ ถ้าวันนี้คุณ จขกท ยังไม่ได้ไปพบแพทย์และยังไม่รู้สึกดีขึ้น ลองไปคุยกับแพทย์ดูนะคะ จะเป็นรพ.รัฐหรือเอกชน ส่วนใหญ่จะมีคลินิคจิตเวชค่ะ เอกชนนะคะ (เท่าที่ทราบ) มีที่พญาไท 2, เปาโล, กรุงเทพคริสเตียน, สมิติเวช ของรัฐ พระมงกุฎ, ศิริราช, จุฬาฯ ที่อื่นๆก็น่าจะมีอีกนะคะ ลองเข้าไปในเว็บไซต์ของรพ. เพื่อเช็คเวลาที่คุณหมอออกตรวจดูนะคะ เวลาเราเครียดมากๆๆ เราก็ไปคุยกับหมอค่ะ ไม่เคยคิดว่าเพราะป่วยทางจิตหรืออะไรเลย บางทีเวลาที่เรามืดแปดด้าน เราก็ต้องการ professional help ค่ะ สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : บลูมัฟฟิน เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 52 10:51:34