[จะเก็บเขาไว้ในฝัน] or [พูดออกมาให้เขารู้]
|
|
เพิ่งวางสายจากเพื่อนคนนึง
มันโทรมาปรึกษาว่า...
วันนี้หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นที่บ้านต่างจังหวัด ลงข่าวนักธุรกิจหนุ่มที่ประสบความสำเร็จ
เป็นเพื่อนเก่าคนนึงในรุ่น...ที่เพื่อนเราคนนี้แอบชอบมาตั้งแต่ ม.2
มันอ่านเจอ อยากโทรหาเขา
แต่ไม่กล้า สองจิตสองใจ
เราก็เลยบอกไปว่า " เขาทำธุรกิจเกี่ยวกับระบบแก๊สติดรถยนต์ใช่ไหมแก ...งั้นโทร.ไปเลย ปรึกษาว่าแกจะไปเปลี่ยนระบบ ขอส่วนลดไรเงี้ย"
" ไม่อ่ะ ชั้นไม่กล้า"
เรา " แกกลัวไรฟร่ะ ก็โทรไปแสดงความยินดีในฐานะเพื่อนเก่า เพื่อนร่วมรุ่น"
" แกก็รู้นี่ว่าลึก ๆ เราจะโทรไปทำไม"
เรา " อืม ถ้าเป็นเมื่อก่อนชั้นจะห้ามแก แต่ตอนนี้ชั้นอยากให้แกทำ อีกไม่กี่ปีก็สามสิบ สี่สิบ เดี๋ยวก็แก่เเล้วแก อะไรที่ไม่ผิดกฎหมายหรือศีลธรรมมากนัก อยากทำไรก็ทำไปเหอะ"
" แรงอ่ะแก แต่ชั้นอยากเก็บเค้าไว้ในความทรงจำ ๆ ดี ๆ นี่"
เรา " แกกลัวว่ามันจะมีเมียแล้ว ใช่ป่ะ"
" ไม่อ่ะ เราเช็คแล้ว เขายังไม่มีใคร"
เรา " งั้นก็ลุยเลยแก เดี๋ยวก็เสียใจหรอก ให้ฉันโทรไปหยั่งเชิงมั้ย"
" ไม่อ่ะ ชั้นแค่รู้สึกดีที่เขาประสบความสำเร็จแค่นั้นจริง ๆ แก"
เรา " แกก็กลัวเขาพูดไม่ดีมา แล้วจะเสียความรู้สึกไรงี้ป่ะ"
" ไม่นะ เรารู้ว่าเฮียเขาไม่ทำแบบนั้น"...อ่าว ออกรับแทนเขาทุกเรื่อง
วางสายกันไปแล้ว สุดท้ายก็ไม่มีการโทรเกิดขึ้น...มันคงเป็นความเวิ่นเว้อรูปแบบหนึ่งกลางฤดูหนาว---ที่ร้อนบ้าง หนาวบ้าง
แต่มันก็คงเป็นความเวิ่นเว้อที่มีทิศทาง
นั่นสิ!!!! สำหรับความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้ใครบางคน
เราก็น่าจะหยุดมันไว้สักจุดหนึ่ง มีระยะห่างกันพอสมควร
อย่าเข้าใกล้มากกว่านั้น
นอกจากนี้ ก็มานั่งนึกวิธีคิดที่ตัวเองบอกเพื่อนไป...จริงหรือที่อีกไม่กี่ปีเราจะโรยราไป
จะทำอะไรก็รีบทำ เพราะถ้าอายุเยอะไปมากกว่านี้ มาก ๆ
อะไรบางอย่าง มันอาจไม่เท่าตอนนี้...เป็นวิธีคิดที่แรงไปไหม???
ถูกแล้วหรือ??? ที่เพื่อนเราไม่ตัดสินใจโทรหาเขาคนนั้น
แหะ แหะ ขอเปิดเพลงให้เข้ากับยุคนั้นค่ะ
เพื่อนบอกว่ายังเห็นภาพเขาเดินไปโรงเรียนผ่านหน้าบ้านเธอทุกวัน
เห็นภาพเขานั่งอ่านหนังสือที่ธรรมศาสตร์ท่าพระจันทร์เหมือนที่เคยเห็น
ไม่นึกจริง ๆ ว่าคนเปรี้ยว ๆ แบบเธอจะมีมุมนี้
| จากคุณ |
:
แฟนนายแบบ   
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 พ.ย. 52 23:53:03
|
|
|
| 
