ความคิดเห็นที่ 1 ^_^ เอามาจากญาติคนหนึ่งนะคะ เค้าบอกว่า "รักตัวเองสิ" ตอนเอาอะไรกรีดลงไปบนเนื้อเยื่อตัวเอง เจ็บมั้ยคะ เห็นเลือดมั้ย เห็นรอยช้ำรึเปล่า ตอนที่คุณลงโทษตัวเองนั้น...เห็นรึเปล่าคะว่า ร่างกายคุณกำลังร้องไห้เป็นสีแดง กำลังฟ้องสิ่งที่คุณทำด้วยจ้ำเลือด คุณลงโทษเนื้อเยื่อ ร่างกายพวกนั้นไปทำไมกัน สงสารร่ายกายเหล่านั้นบ้างมั้ย อภัยให้ตัวเองสิคะ ในแต่ละครั้งที่ทำผิด ความผิดบาปที่อยู่ในใจ ความหนักอึ้งในหัวสมอง กับความโล่งสบายเมื่องทำไปแล้ว แต่หากโล่งจริง...คุณไม่มานั่ง โพสต์กระทู้นี้หรอก มันแค่เงียบหาย รอปะทุยามคุณเผลออีก อภัยให้ได้ โดยไม่ต้องลงเอากับร่างกาย หรือสิ่งไหน สำนึกผิดให้ได้ เอาให้มันซ่านเสียดแทงเข้าไปถึงหัวใจ นั้นล่ะค่ะ คุณลงโทษตัวเองแล้ว แล้วปล่อยมันไปเก็บไว้แค่รอยเตือนในความทรงจำว่า คุณจะไม่ทำอีก แต่คุณจะเจอบททดสอบ คุณจะพลาด คุณจะพลั้ง คุณจะกรีด คุณจะท้อ มันจะทดสอบคุณจนกว่าคุณจะหัดอภัยให้ตัวเองได้จริงๆ ที่ช่วยให้เข้มแข็ง และเป็นทางลัด คือ ฝึกสมาธิ สติให้รู้เท่าทันตัวเองนะคะ ฝึกยากจัง แต่ฝึกกันได้ ก่อนจะที่ลงมือทำอะไรกับร่างกายตัวเอง หลับตานึกให้ถึงซึ่งสิ่งที่จะตามมา... มันแค่เสี้ยงวินาทีเองค่ะ ก่อนจะมีอะไรจรดลงบนเนื้อเยื่อคุณ แต่พริบตานั้น ต้องมีสติให้ทัน . . . . . เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ยิ้มเดียว เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 20:28:29

ความคิดเห็นที่ 2 มีครั้งหนึ่ง ญาติเราคนนี้ เค้าเปลี่ยนจาก กรีดตัวเอง เป็น กอดตัวเอง แล้วคุกเข่า ขดตัวราวกับเด็กร้องไห้... อัศจรรย์นะคะ พริบตาเดียวจริงๆ จากคุณ : ยิ้มเดียว เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 20:32:52

ความคิดเห็นที่ 3 .. เข้ามานั่งเป็นเพื่อน รับฟัง พร้อมส่งกำลังใจถึง จขกท ค่ะ เท่าที่อ่านดู ประเด็นแรก ที่เป็นห่วงที่สุด นั่นคือ การหยุดยาด้วยตนเอง มาแล้ว เป็นระยะเวลา นาน 1  ปี เราคิดว่าคุณควรรีบกลับไปพบแพทย์ ตามเดิม และรับประทานยาตามที่คุณหมอสั่งเถอะนะคะ เรากล่าวเช่นนี้ ทั้งที่เราเข้าใจดีถึงความไม่อยากทานยา เนื่องจากไม่อยากเป็นคนป่วย ของผู้ป่วยทางจิตเวชทั้งหลาย -- ซึ่งรวมถึง เราด้วยคนหนึ่ง -- แต่คุณหมอ ที่รักษาเรา บอกค่ะ ว่าการรับประทานยา ไม่ได้หมายความว่าเราป่วย แต่จะสร้างสรรค์กว่า หากเปรียบเทียบว่าเป็นการรับประทานทานวิตตามิน นั่นเอง ไม่มากก็น้อย ที่แน่ ๆ ร่างกายของคนเราทุกคน เป็นรังของโรค และ เป็นหน่วยที่บรรจุทั้งบางสิ่งที่น้อยเกินไป และบางสิ่งที่มากเกินไป ในกรณีของผู้ป่วยจิตเวชทั้งหลาย ต้องยอมรับว่า ปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เกิด ความเจ็บป่วยประการหนึ่ง นั่นคือความผิดปกติในระบบพยาธิสภาพ ของประสาทและสมอง นอกเหนือไปจากสาเหตุอื่น ๆ อาทิ สาเหตุ ในระดับจิตใจ (จิตวิทยา) บุคลิกภาพ ทัศนคติ และปัญหาชีวิตที่เกิดขึ้น หรือที่เคยประสบ ฯลฯ เพราะฉะนั้น ในเบื้องต้น และอย่างเร่งด่วน ขอให้คุณกลับไปพบ คุณหมอค่ะ ความอยากจะเกิดผลได้ นั่นหมายความว่า คนเราต้องอาศัยสติ สมาธิและปัญญา ทำเหตุให้ถูกต้องนะคะ แม้กระทั่งอย่างนี้ บางที ผลก็ไม่เกิด เพราะมีปัจจัยหลายอย่างที่ไม่อยู่ในการควบคุม กำกับ สั่งการ จัดการใด ๆ ของเราแม้แต่น้อย หากเป็นเช่นนี้ จำเป็นต้อง ปล่อยวางค่ะ ไม่ทราบว่าคุณหมอเคยรักษาด้วยการทำจิตบำบัดให้หรือไม่คะ หากยังไม่เคย อาจลองปรึกษาคุณหมอดูค่ะ นอกจากนั้น ขอแนะนำให้ศึกษาหลักธรรม ทำสวน ออกกำลังกาย และหรือทำกิจกรรมที่ชื่นชอบบ้าง ทั้งหมดนี้ จะช่วยให้ความไม่สบาย ของคุณลดน้อยลง อย่างน้อย ทีละน้อย ๆ ได้ในที่สุด คุณกล่าวถึง การเคารพตนเอง พอจะบอกได้ไหมคะ ว่ามีพัฒนาการ การเติบโตของคุณในขั้นตอนใด ที่อาจเป็นจุดเปลี่ยนให้คุณเกิดสภาพ จิตใจที่นับถือตนเองต่ำ (low self - esteem) ก่อนที่จะลุกลามไปถึง ปมปัญหาเรื่องการเคารพตนเอง หาสาเหตุ แล้วอ่านความมันใหม่ค่ะ คุณเจริญวัยขึ้นมากแล้ว หากคุณสมาทานศีล และดำเนินชีวิตตามทำนอง คลองธรรม ไม่มีสาเหตุใด ๆ เลย ที่คุณจะไม่เคารพ และไม่รักตนเอง ขอส่งกำลังใจ มิตรภาพ และความปรารถนาดีถึง จขกท ค่ะ ขอให้พบหนทางเหมาะสม เพื่อให้อาการไม่สบายที่มีสาเหตุส่วนหนึ่ง เกิดจากมิจฉาทิฏฐิ หรือความเห็นผิด ค่อย ๆ ทุเลาลง และมีความสุข กายสบายใจได้ตามอัตภาพอย่างน้อย ทีละน้อย ๆ ในที่สุดค่ะ .. แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 21:09:39 จากคุณ : Between the birth - Nirvana (ipiup) เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 20:45:52

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านแล้วรู้สึกว่าคุณเกลียดตัวเอง ฟังนะ... ถ้าคุณไม่รักตัวเอง คุณจะไปรักใครได้อ่ะ คุณอยากห้ามอารมณ์บ้าๆเพื่อคนรอบตัวเพราะคุณรักเขา จริงเหรอ.. คิดดีๆซิ คิดอีก.... คิดอีกที..... คุณยังรักพวกเขาไม่พอ เพราะคุณยังห้ามใจทำร้ายพวกเขาไม่ได้เลย ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจนะ ว่าทำไปแล้วคนอื่นจะเจ็บปวด ยังทำ... พอทำไปแลวก้ รู้สึกเกลียดตัวเอง แล้วก็เริ่มกรีดๆๆๆๆๆ มันได้อะไรอ่ะ วนไปวนมาอย่างงี้ไม่เบื่อเหรอ น่าเบื่อจะตาย จิงป่ะ น่าเบื่อมากกกกกก สักวันตอนแก่ จะเสียดายแขนสวยๆ เชื่อเด่ะ เอาใหม่......... คุณรู้ปัญหาทุกอย่างเลยนิ รู้ทางแก้ด้วย แปลว่าไม่โง่นะ แอบฉลาดมากทีเดียว ถามจริง สวยด้วยรึเปล่าเนี่ย ถ้าสวยจะน่าเสียดายทีชอบกรีดตัวเองนะ เอางี้นะ... ก่อนอื่น ถ้ากำลังอ่านสิ่งที่เราเขียน จงยิ้มบัดเดี๋ยวนี้  ยิ้มให้ตัวเอง ยิ้มให้กะจั๊วะก็ได้ ยิ้มซิ ... หายใจลึกๆ ......ยิ๊มมมมมมมมมม น่านน...อย่างง้านน แล้วทุกๆครั้งที่จะสะบัดอารมณ์ ให้หยุดนิ่งๆ ... กำมือแน่ๆ หายใจลึกๆ หลับตาปี๋ จะกัดฟันด้วยก็ได้นะ แล้วบอกตัวเองว่า  สู้โว้ย...เอ้ย ไม่ใช่ เตือตัวเองดังๆว่า...หยุด ฉันจะไมทำอย่างงี้ ไม่ทำๆๆๆ โอว... ง่ายนิดเดียว ถ้าครั้งแรกผ่าน ครั้งที่สองจะง่ายขึ้น แล้วจะรู้สึกว่า........ โอววว มันยอดมากค่ะ ทำให้เป็นเรื่องธรมดาสิคะ เรื่องง่ายแค่นี้ กราจอกก ทำได้นะ เขาเรียกว่าฝึกจิตให้เข้มแข็งรู้ป่ะ ไม่ใช่เพื่อใคร เพื่อคุณเองล่ะ เรียนรู้ที่จะรักตัวเองก่อน แล้วค่อยแบ่งความรักนั้นให้ผู้อื่น กอดตัวเองซิ อยากร้องเพลงให้ฟังจังเลยเธอ เพลงของพี่โป่งง่ะ เพลงเพื่อเธอ  หาฟังตามเ วบได้ จากคุณ : Quenn เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 20:50:50

ความคิดเห็นที่ 5 ^ ^ ^ โป่งนี่รึเปล่า พี่ ---หนูประเคนให้เลย--- ห่วงเจ้าของกระทู้จัง แบบว่า สารสื่อประสาทในสมองคุณก็ทำงานเปลี่ยนไปนะ หยุดยาทำไมน้อ แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 21:24:38 จากคุณ : เมียงมองด้วยความเป็นห่วง (ยิ้มเดียว) เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 21:22:12

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านทุกความคิดเห็นแล้วน้ำตาร่วงเลย โดยเฉพาะ คห.4 ส่วนเรื่องจิตบำบัดที่ คห. 2 นี่มันคืออะไรเหรอคะ เคยได้ยินแต่ไม่ทราบขั้นตอน หรือการรักษาเป็นอยากไร ่ส่วนใหญ่ก็พบหมดทุก 3 เดือน เพื่อรับยาซึ่งไม่ค่อยได้ไปพบเองแล้ว ให้พ่อแม่ไปรับยาและรายงานคุณหมอแค่นั้น เราพยายามทำให้ปกติที่สุดเพื่อที่จะได้จบการรักษาเร็ว เพราะบางครั้งเราคิดว่ามันสิ้นเปลืองที่ต้องสั่งยามาทานแบบนี้ แล้วไอ้เรื่องที่ไปหาหมอ..นี่ไม่ไหวเหอะ หมอก็บอกว่าแล้วว่าหยุดยาเองไม่ได้นะ ให้กินต่อไปเรื่อยๆ เราไม่ได้ทานยาเอง..แต่พ่อแม่ต้องคอยดูแลเรื่องยาให้ เพราะเราเคย overdose .. สุดท้ายเราทำได้แต่หลอกพวกท่านว่ากินยาทุกวัน เอายาทิ้งลงส้วมมาเป็นปี เรารู้ว่าการทำร้ายตัวเอง มันเป็นสิ่งเปล่าประโยชน์และทำให้รอบข้างรู้สึกแย่ แต่ความรู้สึกที่เราอยากลงโทษตัวเอง เพราะสิ่งที่เราทำผิด เจ็บใจ แค้น โกรธเศร้า บ้าบอคอแตก ใส่คนรอบข้าง .. มันไม่พอกับคำว่า ขอโทษ รู้สึกมันร้ายแรงเกินไป สิ่งที่เราทำต่อพวกเค้า บางครั้ง ... มัน แย่ ชิ-หาย .. มันน้อยเกินไป ที่เราจะขอโทษพวกเค้าแล้ว จบ .. ถ้าเราได้เจ็บปวดมันรู้สึก เราได้ให้อภัยตัวเอง มันโล่ง รู้สึกว่าตัวเองสมควรได้รับ เหมือนที่เราไปทำร้ายคนรอบข้างก่อน เราเกลียดที่เราเป็นแบบนี้ จริงๆ เราต้องปรับทัศนคติใหม่ อย่างที่ทุกคนบอก ความรู้สึกที่อยากทำแบบ นี้มันเหมือนทางออกทุกๆปัญหาจของเราต่อปัญหารอบตัวเรา เราทำเหมือนมันเป็นทางออกของความเครียด เพื่อกำจัดความอ่อนแอออกไป ถ้ามันง่ายขนาดนั้นก็ทำไปแล้ว บางครั้งก็อิจฉาพวกที่ไม่คิดมาก หรือคนรอบข้างที่อยู่อย่างมีความสุข ไม่ซีเรียส แบบอยู่ไปวันๆ ไม่จริงจังซีเรียสอะไร บางครั้งก็ทนไม่ได้กับคำปลอบใจหลอกๆ ของคนพวกนั้น ไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้ว จากคุณ : tongchan555 เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 21:34:28

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านข้างล่างดีก่า ก่อนไป  ทำอะไรกลางๆ อย่าสุดโต่ง รักษาสมดุลย์ให้ได้ สุโค่ยยยย...เลยล่ะ แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 52 15:04:55 จากคุณ : Quenn เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 21:45:44

ความคิดเห็นที่ 8 คุณเชื่อไหมเมื่อก่อนสมัยเป็นเด็กประถมขึ้นมัธยม เดี๊ยนคิดว่าตัวเองเป็นเด็กมีปัญหาค่ะ และเริ่มเอาเข็มจิ้มต้นขาทุกวัน เอาคัตเตอร์เฉือนหนังกำพร้าที่ปลายนิ้วเท้าทั้งหมด พอเหลือแต่เนื้อแดงๆ มันจะเดินเจ็บมากๆค่ะ เคยเป็นแผลเน่า บาดทะยักสารพัด เพียงเพราะคิดว่าพ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน เกิดความอิจฉาริษยาประสาเด็ก วันหนึ่งตอน มอ สอง เดี๊ยนเจอเพื่อนนักเรียนคนหนึ่งค่ะ เป็นโรคผิวหนังภูมิแพ้รุนแรง เืนื้อตัวแขนขามีแต่แผลเยิ้ม ทายา เป็นหนอง เป็นฝี ใครๆก็พากันรังเกียจ เค้าไปพบเดี๊ยนในห้องน้ำกำลังกรีดนิ้วเ้ท้า เธอเห็นต้นขาเดี๊ยนอุดมไปด้วยรอยเข็มจิ้มๆๆๆๆๆ เธอตกใจมาก แต่แล้วน้ำตาเธอก็ไหล เธอถามว่า...ทำไมไม่รักตัวเอง ฉันอยากมีผิวแบบเธอ เดี๊ยนก็ตกใจ กลับไปบ้าน เสียเซ้วมากเลยค่ะ แล้วก็คิดว่าจะเลิกทำเพื่อเธอคนนี้ เธอจะรู้หรือเปล่าว่าเดี๊ยนเลิกทำเพราะเธอคนนี้ทีเดียว หลังจากนั้นก็เริ่มคิดได้หลายอย่างเลยค่ะ แต่โลกส่วนตัวกลับเพิ่มขึ้นมาก หากเครียดหรืออารมณ์ไม่ดี ก็จะเขียน หรือระบายสี แหกปากร้องเพลงไปตามประสาค่ะ อยากให้คุณเปลี่ยนพฤติกรรมค่ะ คิดเสียว่าคุณกรีดด้วยดินสอสี หรือพู่กันลงกระดาษสักแผ่น ดีมั้ยคะ ???? สู้ๆนะ !!! ปูลู -- หนับหนุนเพลงพี่โป่ง เพื่อเธอ ด้วยคนค่ะ !! "....ความรักเก็บเหลือไว้ให้ตัวเองบ้าง...ชีวิตเธอมีไว้....เพื่อเธอ...." ฟังแล้วร้องไห้ทุกที แหมเว้ย อยากถอดล็อกจังอะ เรื่องอดีตดันใส่ซะมันเลย แต่ไม่มีบัตรผ่าน - -" แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 22:07:49 แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 22:06:05 จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 22:03:41

ความคิดเห็นที่ 9 ^ ^ ^ เดี๋ยวหาบัตรผ่านให้ อิอิอิ จากคุณ : ยิ้มเดียว เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 22:22:42

ความคิดเห็นที่ 10 ผมวิเคราะห์งูๆปลาๆ ตามประสาคนไม่ได้เรียนจิตวิทยา เพียงแต่ฝึกฝน ตามแนวทางพุทธ เถรวาทบ้างเท่านั้นนะครับ ดังนั้น ผมอาจจะผิด หรือ เพ้อในการให้ความเห็น อย่างแรกเลย คือ ผมรู้สึกว่า คุณไม่ได้ไม่รักตัวเอง คนเรารักตัวเองทุกคนแน่นอน เพียงแต่ว่า คุณมีความคิดบางอย่าง ( เช่น ความคาดหวัง ที่จะมีตัวตนในสังคม , หรืออื่นๆ ) ทำให้ เกิดความคาดหวัง ต่อสิ่งนั้นสิ่งนี้ เมื่อไม่ได้ดังใจแล้ว แน่นอนย่อมเกิดทุกข์ เมื่อเกิดทุกข์แล้ว คุณพยายาม จะหนี มันด้วยการ คิดว่า การทำร้ายตัวเองนั้น เป็นทางออกจาก ทุกข์นั้นๆ ซึ่งจริงๆแล้ว สิ่งที่คุณควรจะฝึก คือ การปล่อยวาง , สติ และการฝึกให้จิตรู้จักธรรมชาติเดิมแท้ของมัน เมื่อคุณไม่มีการปล่อยวาง หรือ ไม่รู้จักวิธีการ ปล่อยวาง ที่ดีพอ คุณไม่จำเป็นต้องมีสุขภาพจิตที่ดี เคมีที่สมบูรณ์ สภาวะจิตใจที่เข้มแข็ง แต่สำคัญว่า คุณจะจัดการกับเรื่องร้ายๆที่เข้ามา อย่างที่ มันควรจะทำได้อย่างไรมากกว่า จากคุณ : the_architect เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 22:35:24

ความคิดเห็นที่ 11 แนะนำแบบนี้นะคะ  หาตุ๊กตาตัวใหญ่มา  แล้วเอามีดปัก ๆ ๆ ใส่มัน  ให้คิดซะว่ามันเป็นตัวเรา  จะปัก จะกรีด จะเซาะ ยังไงก็ได้  ทำให้สะใจค่ะ  แต่อย่าทำตัวเองจ้า ^ ^ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 00:00:06

ความคิดเห็นที่ 12   เมื่ออ่านสิ่งที่เจ้าของกระทู้เขียนมา สัมผัสได้ว่าเจ้าของกระทู้เป็นผู้มีสติปัญญาดี สามารถเรียบเรียงลำดับความคิดได้อย่างเป็นเหตุเป็นผล มีความเป็นผู้ใหญ่ และอยากที่จะหายขาดจากอาการเหล่านี้ โดยไม่ฟูมฟายว่าฉันป่วย น่าสงสาร สิ่งเหล่านี้ทำให้เรารู้สึกชื่นชมในทัศนคติที่ดีและความเข้มแข็งของเจ้าของกระทู้เป็นอย่างยิ่งค่ะ เราเองไม่มีความรู้เฉพาะทางที่จะแนะนำได้ แต่หลายๆท่านก็ได้แนะนำไว้ดีมากแล้ว ขอให้เจ้าของกระทู้ได้เก็บข้อความเหล่านี้ไว้อ่านยามท้อใจหรือหดหู่ เพื่อเป็นแรงใจ หากจะมีอะไรเพิ่มเติม ก็แค่อยากให้เจ้าของกระทู้มองตัวเองอย่างปุถุชนธรรมดา นั่นคือมนุษย์เราไม่มีใครไม่เคยพลาด ไม่มีใครไม่เคยทำผิด และที่สำคัญ.. ไม่มีใครไม่เคยเผลอทำร้ายคนรอบข้าง โดยเฉพาะคนที่เรารัก ดังนั้นสิ่งที่คุณเผชิญมา ไม่ใช่สิ่งที่ผิดแปลก ไม่ใช่สิ่งเลวร้าย ไม่ใช่สิ่งที่ให้อภัยไม่ได้ และคนทุกคนต่างก็เคยมีประสบการณ์อย่างคุณทั้งสิ้น การที่เจ้าของกระทู้คิดได้ นี่ก็ถือว่าเจ้าของกระทู้ดีกว่าคนหลายๆคนในสังคม ที่แม้ไม่ได้มีอาการไม่สบายทางใจ แต่กลับแยกแยะไม่ได้ว่าการกระทำของตนทำให้ใครต้องเจ็บปวดหรือเสียใจ จึงอยากให้เจ้าของกระทู้มองตัวเองในทางบวก มองตัวเองด้วยความรัก หากมีครั้งใดที่เราทำผิดพลาดไป ให้บอกตัวเองดังๆว่า "ไม่เป็นไร" เมื่อเราคิดได้แล้ว คราวหน้าเราก็จะไม่ทำสิ่งเดิม หรือถ้าเผลอทำไปจริงๆ โอกาสที่จะเกิดขึ้นก็ย่อมน้อยลงทุกที ไม่มากหรือรุนแรงเหมือนคราวแรก.. ที่สำคัญ ความรู้สึกผิดและการกล่าวโทษตัวเองนั้น ไม่อาจช่วยให้อะไรดีขึ้น ซ้ำยังมีอิทธิพลให้เราจมจ่อมกับสิ่งที่เราคิดว่าทำพลาดเป็นเวลานาน และทำให้เรามองไม่เห็นความสุขความเบิกบานใจที่เข้ามาในชีวิตของเรา ชีวิตของเรานั้นช่างหลากหลายและมีหลายด้าน ไม่มีด้านใดจะยิ่งใหญ่ที่สุดไปได้ จึงอยากให้เจ้าของกระทู้หันมามองด้านที่สวยงาม ด้านที่ทำให้อบอุ่นใจบ้าง เพื่อเตือนใจว่าเรายังมีสิ่งดีๆ ยังมีสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขอยู่อีกมากมาย แล้วเหตุใดจึงจะต้องบีบตัวเองไปอยู่ในกรอบเล็กๆที่ไม่มีความสุขเพียงกรอบเดียว? ขอเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ใช้ชีวิตต่อไปด้วยความกล้าหาญและเข้มแข็ง เชื่อมั่นในตัวเจ้าของกระทู้ว่าจะต้องก้าวข้ามปัญหานี้ไปได้ในเร็ววัน สู้ๆนะคะ จากคุณ : * เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 00:09:56 A:92.4.100.254 X: TicketID:152752

ความคิดเห็นที่ 13 จขกท ต้องรักตัวเองให้มากๆนะคะ เราเข้าใจค่ะว่าจขกทอาจจะมีโมโหร้ายหรือพูดแรงๆใส่คนที่รักเราหรือครอบครัวไป จขกทก็เลยรู้สึกผิดมากถึงได้ทำร้ายตัวเอง แต่ เฮ้ออ ทำแบบนี้ไม่ดีเลยรู้ป่าวจขกท ตัวจขกทก็เจ็บ คนรอบข้างเค้าก็เจ็บด้วยนะคะ เค้าไม่ได้อยากให้จขกทเจ็บตัวสักหน่อย คนข้างๆเราบอกเสมอค่ะว่า ไม่มีใครแก้ไขอดีตได้ และก็ไม่มีประโยชน์ที่จะนั่งเศร้าซึม เสียอกเสียใจ หรือนั่งทำร้ายตัวเองกับเรื่องที่ได้เกิดขึ้นแล้ว ทางเดียวทางออกคือ เรียนรู้จากสิ่งที่เกิดขึ้น  พยายามแก้ไขข้อผิดพลาดค่ะ ทำร้ายตัวเองไปมันเจ็บตัว ที่สำคัญเราว่าจริงๆแล้วมันไม่ได้ทำให้เรารู้สึกผิดน้อยลงหรือให้อภัยตัวเองได้ในสิ่งที่เกิดขึ้น จขกท ต้องมีสติให้มากนะคะ อย่างเราก็เคยอารมณ์เสียใส่คนข้างๆเหมือนกัน เราก็รู้สึกแย่มาก แต่เราก็พยายามปรับปรุงตัวเองทำใจให้มันร่มๆบ้างอะไรๆมันไม่ได้ดั่งใจเราเสมอไปหรอกค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้น เราต้องรู้จักที่จะเรียนรู้ค่ะ แต่อย่านั่งจมปลักกับมันแล้วก็ทำร้ายตัวเอง เจ็บตัวป่าวแล้วก็ไม่มีอะไรดีขึ้นค่ะ เอาใจช่วยจขกทนะคะ จากคุณ : แฟนสาวฮัตโตริคุง เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 00:21:26

ความคิดเห็นที่ 14 หัดรักตัวเอง และเห็นคุณค่าในตัวเองค่ะ ต้องฝึกค่ะ คนที่เลวที่สุดในโลกนี้ยังมีความดี มีคุณค่าในตัวเองเหลืออยู่ แล้วคุณเป็นใครคะ ทำไมถึงจะไม่มีคุณค่า เมื่อไหร่คุณเห็นคุณค่าในตัวเอง คุณก็จะรักตัวเองเป็นค่ะ ยาอะไร การบำบัดแบบไหนก็ไม่สู้ สติ ค่ะ จากคุณ : Alone with out lonely เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 02:08:08

ความคิดเห็นที่ 15 เป็น bipolar แล้วหยุดยาเองไม่ได้นะคะ กลับไปหาหมอด่วนเลย อย่าทำร้ายตัวเองด้วยวิธีคิืดแบบนี้ จากคุณ : ธันย์ศร เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 08:06:29

ความคิดเห็นที่ 16 รู้สึกไม่ค่อยอยากกลับไปหาหมอเท่าไรเลย ... มันจะช่วยอะไรได้ ทำได้ก็แค่สั่งยาๆ ดูอาการๆ พูดๆ ถามๆ เป็นแบบนี้มานานมากละ เราคิดว่าเราดีขึ้นมากแล้ว เราว่ามันไม่จำเป็นแล้วที่ต้องมานั่งอัดยาพวกนี้ทุกๆวัน เรากลัวว่ามันจะมีผลระยะยาวมากๆ เราคิดว่ามันนานมากไปแล้ว ถึงตัดสินใจหยุดเอง ในตอนที่เรารู้ตัวเองว่า สามารถควบคุมได้ (แต่ยังไม่ดีพอ) กว่าแต่ก่อน ที่คิดอยากตายๆ เครียดก็เหวี่ยงๆ ก้าวร้าว รุนแรง ทำร้ายจิตใจคนอื่น ตอนนี้เราพยายามที่จะควบคุมความโกรธ ความรุนแรง และความเศร้าให้ได้ด้วยตัวเอง เราแค่อยากทำได้ด้วยตัวเอง ไม่อยากจะพึ่งใครอีก แม้แต่กระทั่งยา หรือหมอก็เหอะ.. ถ้าเราคิดว่าเราทำไม่ได้เราแค่กลับไปกินยาตามเดิม ถ้าอารมณ์มันขึ้นมาอีก เราอยากมองโลกในแง่ดีกว่านี้ เรารู้ว่าทำร้ายตัวเองมันไม่ใช้ทางออกที่ดีเลย เราไม่อยากเป็น bipolar ไม่อยากเลยซักนิด เวลาที่เรานึกถึงอดีตที่ผ่านมา มันยิ่งทำให้เราอยากทำร้ายตัวเองมากขึ้นไปอีก เราทำลายครอบครัว สร้างบาดแผลให้เพื่อนๆ และคนรอบข้างมากแล้ว เราอยากรักและเคารพตัวเองให้มากกว่านี้จริงๆ ต่อไป ..อีก 1 อาทิตย์.. เราต้องย้ายไปอยู่คนเดียวที่ ตปท .. เราถึงอยากเลิกทำแบบนี้ อยากมีจิตใจที่เข้มแข็งกว่าที่ผ่านๆมา อยากเป็นผู้ใหญ่ที่ดีให้ได้ และเราอยากเรียนให้จบไวๆ ไม่อยากให้คนที่บ้านต้องเป็นห่วงอีก ขอบคุณทุกความเห็นและกำลังใจคะ เราจะพยายามคะ TT^TT จากคุณ : tongchan555 เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 11:33:47

ความคิดเห็นที่ 17 คุณต้องให้อภัยตัวเอง จดจำอดีตไว้เป็นครู เป็นสิ่งเตือนใจม่ใช่เอามาทำร้ายตัวเอง มันแค่คลิกเดียวเองนะ ทุกข์ทั้งหมดของคุณอยู่ที่ใจ คลิกเดียว ตัดใจ ให้อภัย โลกของคุณจะเปลี่ยนไป คุณมีพัฒนาการนะ เพราะคุณรู้ที่มา รู้สาเหตุของการเกิดทุกข์นั้น ฉะนั้น มันไม่ยากเลยที่จะดับทุกข์ด้วยตัวเอง คลิกเดียว มองทุกๆสิ่งด้วยความเมตตาสิ เมื่อคุณโกรธ เมื่อมุ่งร้าย ประสงค์ร้าย ให้ใช้ความเมตตาดับ มันอาจจะยากหน่อย แต่มันสุโค่ยเลยนะ...5555 เราได้พบกับตัวเอง เมื่อมีความมุ่งร้าย เราจะพยามมองเขาใหม่ มองด้วยความรัก ความเมตตา  เออ หายแฮะ ในใจไม่ร้อนระอุแล้ว ก่อนอื่นเลย คุณต้องเมตตา ตัวคุณเองมากๆ ให้อภัยตัวเองซะ ขอให้เข้มแข็งขึ้น คุณมีต้นทุนชีวิตที่สูงกว่าคนอื่นเยอะเลย ฉะนั้นควรอยู่เป็นผู้ให้เถอะค่ะ โชคดีจ้ะ ภาพจาก  national geographic.com จากคุณ : Quenn เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 15:16:20

ความคิดเห็นที่ 18 ภาพนี้ๆๆ จากคุณ : Quenn เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 15:17:38

ความคิดเห็นที่ 19 ภาพนี้ให้ จขกท. ได้มาจากเพื่อนส่งให้ทางเมล  ดูแล้วฮาดี จากคุณ : Quenn เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 15:21:54

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณคุณQuenn มากนะคะ ต้องเซฟกระทู้นี้เก็บไว้เตือนใจตัวเองคะ ＾＾ จากคุณ : tongchan555 เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 17:11:55

ความคิดเห็นที่ 21 อ่า ตรงข้ามกับเราเลยแฮะ เราไม่เคยทำร้าย ไม่เคยโทษตัวเองเลย โทษคนอื่นตลอด ตัวเองไม่เคยยอมรับผิดเลย ถ้าไม่ได้จงใจทำจริงๆ เผลอๆพอใจที่ยอมรับว่าจงใจทำอีก แต่ไม่แคร์ เพราะคิดว่าพวกมันสมควรโดน ที่โดนไปน่ะคือการลงโทษจากเรา สู้ต่อไปละกันนะคะ ไม่รู้จะแนะนำยังไง ยังอยากได้ความรู้สึกผิดมั่งจังเลย จากคุณ : เทเลทับขี้ เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 03:14:03

ความคิดเห็นที่ 22   จขกท. เข้าใจตัวเองดีที่ทำไป.... จขกท.อยากจะหยุดทำร้ายตัวเอง เพื่อคนที่รักเราจะได้ไม่เป็นห่วง เท่านี้ก็สำเร็จไปกว่าครึ่งทางแล้วนะ เหลือแค่ชนะใจตัวเอง ! คิดอะไรคิดได้ เหลือแค่ต้องทำให้ได้อย่างที่คิด แต่กว่าคนเราจะคิดได้หรือเข้าใจตัวเองได้น่าจะใช้เวลานานกว่าทำให้ได้อีกนะ จากคุณ : j เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 18:11:08 A:118.174.51.146 X: TicketID:240887

ความคิดเห็นที่ 23 นึกว่า "ทำร้ายตัวเอง" - -" จากคุณ : ตาแป๊ะหวานเย็น เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 18:37:31

ความคิดเห็นที่ 24 หยุดการทำร้ายตนเอง  แล้ว  ทำร้ายคนอื่นแทน  โดยวิธีการบ้านๆดังนี้   พูดจา  หวานๆไส่เลย  เดี๋ยวก็  สำลักความหวานตายเอง   ซื้อ  ขนม  อาหาร  ให้ คนที่ดูไม่มีกินเท่าไร  เดี๋ยวทานมากก็จุก  ไขมันขึ้นเอง    บริจาค  ของ  ที่มัน  รกบ้านไม่ค่อยได้ใช้  ให้ไปรกบ้านคนอื่นแทน    ช่วยเหลือ  คนอื่นๆ จน เขา ทำเองไม่เป็น วิธีการทำร้ายๆ  แบบนี้  ทำเสร็จ   มาแอบหัวเราะในใจก็ได้    แต่แปลกนะ ทำร้ายแบบนี้  ทำไมเรามีความสุขจัง  รึเป็น   ซาดิสต์  นะเนี่ย               เอาใจช่วยนะ จากคุณ : รักเสมอแม้ไม่ได้เจอก็คิดถึง เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 08:57:08

ความคิดเห็นที่ 25 ตามคนข้างบนมาค่ะ อิอิ เพิ่งรู้น่ะเนี่ยว่า ชอบทานของหวาน อิอิ เอาใจช่วยคุณ tongchan555 นะคะ จริงๆมีอะไร จะเขียนบอกเยอะไปหมด เนื่องเพราะว่าเคยสัมภาษณ์คุณหมอเรื่องนี้ ค่ะ แต่พอเห็นรูปที่คุณโพสต์ไว้ด้วย เข้าใจว่า ตัวเองคุณเองทราบดีอยู่แล้ว ถึงสาเหตุและวิธีการ รักษาโรคไบโพล่าร์  แต่ว่าพออ่านตรงที่คุณบอกว่า เลิกยา เอง แล้ว เริ่มไม่แน่ใจแล้วสิคะ เลิกยาเองไม่ได้นะคะ แล้วโรคนี้ ก็เกิดจากการที่สารในสมองผิดปกติ เพราะฉะนั้นต้องทานยาคุม แล้วต้องคุมตามที่คุณหมอแนะนำ การเลิกยาเอง ทำให้อาการของโรคกำเริบขึ้นได้ โรคนี้ไม่มีทางหายขาดแต่สามารถหายได้ชั่วคราว ซึ่งหมายถึงคุณต้องทานยาและปฎิบัติตามหมอสั่ง ที่สำคัญควบคุมตัวเองให้นอนให้มากพอ และไม่เครียด เพราะมันคือตัวกระตุ้นอารมณ์ โรคนี้ เป็นอาการที่มีที่มา ทั้งจากพันธุกรรมและ การผิดปกติของสารในสมองบางตัว เพราะงั้น หากมีครอบครัว ก่อนมีเบบี้ ปรึกษาคุณหมอก่อนนะคะ ว่า มันจะมีผลยังไงกับเบบี๊ด้วยมั๊ย เอาใจช่วย และที่สำคัญ คือ รีบหลับไปหาหมอ ทานยาให้ครบค่ะ จากคุณ : รักเสมอแม้ไม่ได้เจอก็คิดถึง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 15:22:02