Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ทำใจได้ไหมถ้าโดนสามีด่าเราขึ้นมรึง-กรู ต่อหน้าครอบครัวของเค้า  

เริ่มจากเมื่อคืนนี้เพื่อนเรามากินข้าวที่บ้าน พอเพื่อนกลับสามีก็อุ้มลูกเดินไปส่งเพื่อนขึ้นรถ

พอเราเดินตามไปเห็นว่าเพื่อนเดินขึ้นรถกำลังจะถอยรถ แต่ลูกเราวิ่งอยู่หลังรถ

พอเราเห็นก็ตกใจตะโกนว่าเสียงดัง แล้วต่อว่าสามีว่าทำไมไม่ดูลูก ไม่เห็นเหรอว่ารถกำลังจะถอย

สามีทำหน้าบึ้งตึง หันมาทำหน้ารำคาญใส่เรา เราเลยด่าเสียงดังไปว่าไม่ต้องมาทำหน้าอย่างนี้

ผิดไม่ยอมรับผิดยังมีหน้ามาทำอย่างนี้อีก สามีก็เถียงกลับว่าทำไมเราไม่เดินไปอุ้มลูกล่ะ

เถียงกันตรงนั้นจนเพื่อนต้องห้าม แล้วสามีก็เดินหนีเข้าบ้านไป.....

พอวันนี้ต้องไปทำบุญกันที่บ้านครอบครัวสามี เรากับลูกก็ไปด้วย ไปถึงเราก็จุดธูปให้ลูกไหว้

โดยมือเราประกบมือลูกตลอดกลัวว่าธูปจะโดนลูก (ลูกอายุขวบครึ่ง)

พอสักพักสามีเดินมาก็เห็นจุดธูป 2 ดอก เราเลยตะโกนบอกว่าไม่ต้องจุดให้ลูกแล้ว ลูกไหว้แล้ว

สามีทำหน้าเฉยเมย นิ่งๆ เราก็นึกว่าเค้าอยากให้ลูกไหว้วอีก ก็เลยนั่งมอง

แป๊บเดียวเท่านั้นแหละ ได้ยินเสียงลูกร้อง เราเดินไปดูเห็นหน้าลูกโดนธูปจิ้มหางตา

ก็ตะโกนเสียงดังไปว่าเห็นไหม พูดน่ะไม่เชื่อหรอก ธูปจิ้มหน้าลูกแล้วเห็นไหมเนี่ย

เค้าก็ทำหน้าบึ้งแต่ไม่ได้เถียงอะไรกลับมา เราเข้าไปดูหน้าลูกแล้วก็บ่นเสียงดังอีก

ว่า พูดน่ะไม่เชื่อหรอก บอกว่าไหว้แล้วไหว้แล้ว..สามีหน้าบึ้งกว่าเดิมตะโกนด่าเราว่า

เงียบไปเลย พูดอยู่ได้ เราโมโหเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเลยตะโกนด่าไปว่า อะไรวะทำผิดไม่รับผิด

ยังมีหน้ามาพูดอีก เดี๋ยวโดน เดี๋ยวโดน....สามีเดินตรงมาที่เราเลย ง้างมือขึ้น

ด่าเราต่อหน้าแม่กับพี่น้องเค้าว่า "เอาเลยๆ มาเลยๆ กูทนมรึงมานานแล้ว อะไรๆ ก็ต้องเสียงดัง"

ก็เลยเกิดการทะเลาะวิวาทกันต่อหน้าคนในครอบครัวเค้า จนมีคนมาห้าม

ก็เลยต่างคนต่างเงียบไป..จนตอนขึ้นรถกลับบ้าน เราถามสามีว่าพูดจาอย่างนี้ได้ยังไง

ทนอะไรเรามานานเหรอ สามีบอกไม่ต้องพูดเลยให้มันจบไป แต่เราบอกว่าจบได้ยังไง

มาขึ้นมรึง-กรูแบบนี้ พูดจาอย่างนี้อยู่ด้วยไม่ได้หรอก สามีเลยบอกเออขอโทษ ขอโทษ(น้ำเสียงห้วนๆ)

เราบอกได้ ขอโทษก็จบได้ แล้วก็นิ่งเงียบกันไป....แต่ ณ เวลานี้เรายังแค้นฝังใจอยู่

รู้สึกเสียหน้าด้วยที่โดนด่าต่อหน้าครอบครัวเค้า ตอนแรกกะจะแยกบ้านกันอยู่กับสามีสักพัก

แต่ลูกยังเล็ก ถ้าสามีไม่อยู่บ้านเดียวกับเราก็จะไม่มีคนช่วยเลี้ยงลูก ก็เลยหยวนๆ

พยายามลืมๆ พยายามให้อภัย แต่ความรู้สึกเสียหน้า ความคับข้องใจมันยังอยู่

รู้สึกไม่เคลียร์เพราะถามไปตรงๆ ว่าเราทำอะไรให้คับแค้นใจเหรอ ถึงได้บอกว่าทนมานาน

แต่เค้าไม่ตอบ บอกว่าให้จบๆ ไป.....ใจก็คิดว่าถ้ามีครั้งแรกเอาไว้ก็คงมีครั้งต่อไป

เราควรทำตัวอย่างไรดีคะ

จากคุณ : คุณแม่ขอร้อง
เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 53 22:30:42 A:115.67.92.223 X: TicketID:129527




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com