ความคิดเห็นที่ 1 1.กลุ่มคนไข้ กลุ่มคนไข้เอกชน ก็มีทั้งหนุ่มสาววัยทำงาน กับคุณลุงคุณป้า ที่มีประกัน (ถ้าไม่มีประกัน คนแก่ๆไม่ค่อยได้มาเอกชน คนรวยๆมีประกันหมดเลย แถวนี้) คนไข้น่ารัก: คนไข้หนุ่มคนสาวหรือมีการศึกษาของรพ.เอกชน เวลาให้คำแนะนำจะเข้าใจง่าย ทำตามมากกว่า เอาแต่ใจน้อยกว่า แต่จะถามละเอียดหน่อย แต่ก้อดีเพราะ การรักษาได้ผลดีกว่า ความอดทนน้อย รอได้ไม่นาน โดยเฉลี่ยแล้ว คนไข้รพ.ชุมชนอดทนกว่าเอกชน (แต่ก้อรอนานกว่ามากจิงๆ) คนไข้เอกชนไม่น่ารัก: เป็นพวกที่มีประกัน เห็นหมอเป็นลูกจ้าง ประมาณชั้นเสียเงินนะยะ หลายคนไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เก็บกระเป๋าจะมานอนรพ.จะเจาะเลือด จะเอ๊กซเรย์ อธิบายอะไรก้อไม่ฟัง -_-! อดทนรอไม่ได้ ให้รอก้อโวยวาย ขนาดเราCPRคนไข้อยู่ คนไข้อีกคนเป็นหวัดรอนาน ครึ่งชม.โวยวายว่า นี่เอกชนรึป่าวเนี่ย เค้ามีตังจ่ายนะ -_-! คนไข้รัฐบาล สัดส่วนคุณลุงคุณป้าจะเยอะกว่า และคนระดับล่างมากกว่า บางคน มีตำแหน่ง อันนี้จะชอบเบ่ง ขอเร็ว บางทีถืออภิสิทธิ์ เดินเข้ามา ลัดคิว เรายังไม่รู้เลยว่าใครฟร่ะ ถ้าเป็นคนระดับล่าง จะอดทนน้อยและโวยวายได้เหมือนเอกชน แต่ไม่เท่าเอกชน คุณลุงคุณป้าที่มารพ.ชุมชน บัตรทองและเบิกตรงข้าราชการ คนไข้โรคเรื้อรังที่มารับยาทุกเดือน อันนี้จะคุ้นเคย(ชาชิน)กับระบบราชการที่ช้ามากกกก แต่ส่วนใหญ่น่ารักมากๆๆ เกรงใจเรา มีของฝาก(ไม่ได้งกนะ บางทีก้อไม่ได้กิน แต่อิ่มใจ) และมีความอดทนในการรอมากๆ คนไข้เบาหวานของเรา มาตีสามตีสี่ทุกคน มาเจาะเลือด มาคุยกะเพื่อนระหว่างรอ เวลาตรวจถึงคนสุดท้าย สี่โมงครึ่ง บางครั้งเกือบห้าโมง เราชอบถามคนไข้คนสุดท้ายว่า ป้ามากี่โมงคะเนี่ย (ชวนคุยได้ ไม่มีคนรอต่อ อิอิ) ป้าบอกว่ามาตีหกจ้ะหนูหมอ วันนี้ลูกป้ามันตื่นสายมาส่งช้า +_+! (โอ้วว ป้ารอตั้ง10ชม.กว่า ) แต่ส่วนใหญ่คนแก่ๆอ่ะมาคุยกะเพื่อน เหมือนออกมาเปิดหูเปิดตา เดือนสองเดือนเหมือนมาเที่ยวซักครั้ง มาหาหมอที แต่งตัวซะสวย ลุงก้อใส่ซาฟารีกันเลย จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 16:23:15

ความคิดเห็นที่ 2 2. การรักษา เอกชน ข้อดี มีเวลาคุยกับคนไข้มากกว่า ทำให้เวลาตรวจรักษาที่รพ.เอกชน ตรวจได้ละเอียดกว่า มีเวลาคุยสร้างสัมพันธภาพกับคนไข้ แนะนำคนไข้ได้ละเอียดกว่า ตรวจแล้วสดชื่น บรรยากาศดี เครื่องมือพร้อมกว่า(เทียบกับรพ.ชุมชนนะ) ปรึกษาแพทย์เฉพาะทางได้ง่ายกว่า(เดิมข้ามไปอีกห้องนึง) ทำให้ขั้นตอนการตรวจรักษารวดเร็วกว่า เราตรวจแล้วก้อสบายใจกว่า เพราะตรวจละเอียด ความผิดพลาดก้อน้อย ไม่มั่นใจก้อส่งพบแพทย์เฉพาะทาง ซึ่งส่งง่าย ความผิดพลาดก้อน้อย อีกอย่างรพ.เอกชนไม่ชอบรับเคสเสี่ยง (เพราะมันเสี่ยงไง)รับแต่เคสไม่หนักมาก รักษาแล้วเลยรอดมากกว่า เวลาเป็นหนักๆ ก้อส่งรพ.จังหวัดดีกว่า(safe) คนไข้ก้อเลยรู้สึกว่า ไปรพ.จังหวัดแล้วตาย ขอไปเอกชนดีกว่า รพ.ชุมชน เวลาน้อย รีบ พูดตรงๆมาตรฐานการรักษาแกว่ง เช่น ช่วงเช้าสมองสดใส คิดไว้ ละเอียด แต่รีบตรวจ เพราะคนล้นOPD พอช่วงบ่ายตรวจมาแล้วห้าสิบคน เบลอ งงๆ แต่ความรีบลดลง(สมองมันช้าลง)และคนไข้เริ่มซาบ้าง ใจจริงอยากตรวจทุกคนให้ดี มีมาตรฐาน และเราก้อไม่เบลอด้วย แต่มันทำไม่ได้ เพราะขนาดรีบตรวจ กว่าจะหมดก้อเย็นแล้ว ถ้าละเอียดๆ มีหวัง คนไข้จะไม่ได้ตรวจ (ซึ่งนี่เป็นข้อเสียที่แย่ที่สุดของการอยู่รพ.ชุมชนในความเห็นเรา) จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 16:41:25

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นกำลังใจให้หมอที่เป็นหมอ จิตใจดีค่ะ^^ สู้ สู้ นะคะ จากคุณ : be cherish เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 16:45:37

ความคิดเห็นที่ 4 3.การจ่ายยา รพ.ชุมชน คนไข้ไม่ต้องจ่ายตัง สบายใจเวลาจ่ายยา จ่ายยาแพงได้ ปริมาณมากได้ ไม่ต้องมารับยาบ่อยๆโดยไม่จำเป็นได้(หลบๆผอ.นิดหน่อย 555 รพ.ขาดทุนอยู่หลายล้าน) เรามั่นใจว่าผู้ป่วยได้ยาเต็มที่ เท่าที่เรามีศักยภาพ ถ้าต้องการยาไฮโซ เกินศักยภาพรพ.เรา ก้อส่งต่อ ขนาดผู้ป่วยเป็นพม่า เราก้อรักษาเต็มที่ได้ (จ่ายสองพันต่อปีรักษาเป็นหมื่น) ยาไหนนอกบัญชี เราก้อแนะนำให้พี่เภสัชที่ร้านขายยาไปซื้อมาขายที่ร้าน แล้วพอคนไข้ต้องใช้ เราก้อบอกว่า ไปซื้อที่ร้านขายยานะ (มีหลายร้าน ไปเลือกเอาเอง ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสีย) ยาที่มีก็ไม่ได้น้อย ถ้าอยากใช้ตัวไหน ไม่ได้แพง ไม่ได้ไฮโซ เราก้อเพิ่มitem เข้าห้องยาให้ไปซื้อมาตุนในห้องยาได้ รพ.เอกชนตั้งราคายาแพงมาก ปวดหัว ต้องดูสิทธิการรักษา คนไข้จ่ายเอง บางทีหมออยากจ่ายยาตัวนึง(ไม่ได้หรูมากเลยแค่augmentinเอง รพ.ชุมชน จ่ายเกลื่อน) แต่เอกชนตั้งราคาแพง เพราะใช้ original(มั้ง) หลายครั้งจ่ายยาไป คนไข้มาขอลดยา บอกว่ายาแพง ตังไม่พอ ขอลดชนิดยาลงหน่อย หรือขอลดจำนวนเม็ดลง (ในใจเราคิดว่า มาเอกชน เสียตังตั้งแพง แต่ได้ยาน้อยกว่า downกว่าที่เราจ่ายให้ที่รพ.ชุมชนอีก เฮ้อ) เราแก้โดยแนะนำคนไข้ที่มาขอลดยาว่า หมดยานี้ไปรับต่อที่รพ.ชุมชนนี้ๆ นะ(รพ.เราเอง มั่นใจว่ามียาแน่) กินให้ครบเท่านี้ๆวัน ผู้ป่วยบอกว่า ผมมาหาที่นี่ดีกว่า ขี้เกียจรอคิว ...-_-! แต่เราไม่เครียดนะ เราถือว่า เราแนะนำเค้าแล้ว ถ้าเค้าไม่ทำตาม จะให้เราทำไง ถ้าเป็นพวกมีประกัน ยาได้เต็มที่ แต่เราก้อจ่ายยาดีเท่ารพ.ชุมชน ตัวไฮโซๆ เราไม่ใช้ ถ้าจำเป็นต้องใช้แสดงว่าเป็นหนัก เราไม่รักษาเอง ส่งต่อให้เฉพาะทางดู สรุป มาตรฐานการจ่ายยาเหมือนๆ แต่เอกชนหนักใจเรื่องค่ายา อยู่รพ.ชุมชนสบายใจกว่า จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 16:47:27

ความคิดเห็นที่ 5 3.การแอดมิท ถ้าอาการเหมาะสม ก้อดี จะได้ไม่ลำบากใจเวลาจะแอดมิท ทั้งสองที่ แต่ถ้าอาการน้อย ก้อจะพยายามแนะนำว่า กินยาดูก่อนมั้ย อาการไม่รุนแรง อยู่รพ.รัฐ ลำบากใจเรื่องคนไข้จน ไม่มีรถกลับ เพราะอำเภอเราใหญ่มาก พื้นที่กว้าง มีรพ.ชุมชนแห่งเดียว รถประจำทาง(สองแถว,รถแดง)มีแค่บ่าย เลยเวลาก้อรถหมด ต้องเหมารถลูกเดียว บางทีอาการไม่มาก มานอกเวลาเจาะเลือดไม่ได้ นัดเจาะพรุ่งนี้ ค่าเจาะเลือดฟรี ค่ารถแพงมาก อันนี้ก้อต้องให้นอน บางทีรอคิวนาน เลยเวลา รถประจำทางหมด ขอนอนรพ. * ที่รพ.ไม่มีฝากนอน ต้องแอดมิททุกราย(เคยมีกรณีปัญหา) ซึ่งถ้าแอดมิทมากเกิน เตียงล้น (ซึ่งเป็นบ่อยมากๆ รพ.60เตียง แต่ผู้ป่วยเกินบ่อยๆ) ก้อเกรงใจพยาบาลที่งานหนักโดยไม่จำเป็น ทำให้การดูแลคนไข้ที่ป่วยจิงๆทำได้น้อยลง แต่ถ้าเป็นเอกชนจะลำบากใจมากกว่า เพราะคนไข้ที่ไม่มีข้อบ่งชี้การแพทย์ ถ้าให้นอนไป ประกันไม่จ่าย รพ.ไปเก็บคนไข้ก้อโวย สรุปมีปัญหาตามมาทีหลัง เช่น บางคนไม่มีข้อบ่งชี้ต้องนอน แต่มีไหนๆก้อมีประกันจะขอนอน บางคน ตรวจเสร็จแล้ว สั่งยาเสร็จแล้ว แต่ประกันเป็นชนิดที่ต้องนอนรพ.เท่านั้นถึงจะใช้ประกันได้ ไม่นอนต้องจ่ายเอง ก้อมาขอนอน ... เราก้อลำบากใจ บางคนมีข้อบ่งชี้การนอนที่ไม่ใช่ทางการแพทย์ เช่น ไข้สูง กินยารักษาหายได้ แต่บอกว่า ไม่มีคนดูแล บ้านไกลมาตามนัดไม่ไหว ดึกแล้วกลับไม่ไหว ถ้าอยู่รพ.ชุมชนเราก็ให้นอนไปแล้ว แต่พอเอกชนต้องใช้ประกัน เราก้อลำบากใจ มีลุงคนนึงปวดเมื่อยตัวหลังทำสวน ขอนอนรพ.เราอยากปฏิเสธ แกเล่นบอกตรงๆเลยว่า ลุงทำประกันมาหลายปี เสียตังไปเยอะ ไม่เคยใช้เลย วันนี้เมื่อยตัว ขอนอนซะหน่อย เพื่อนแนะนำมา เราเข้าใจที่ลุงคิด แต่เราก้อลำบากใจ เรื่องพวกนี้ทำให้เราต้องบากหน้าไปคุยกับคนไข้เรื่องเงินๆทองๆ ซึ่งเราลำบากใจมากๆๆๆ (เป็นข้อเสียที่เราเกลียดที่สุด ต้องพูดเรื่องเงินกับคนไข้) เช่น นอนแล้วเบิกไม่ได้นะ ไปนอนรพ.รัฐมั้ย เดี๋ยวหมอเขียนใบส่งตัวให้ (รักษาเหมือนกันแหล่ะ ยาก้อเหมือนกัน แค่ไม่สะดวกสบายเท่าเอง ...อันนี้ก้อพูดอ้อมๆ เกรงใจเจ้าของรพ.) เช่น ป้าต้องส่องกล้องนะ ค่าใช้จ่ายเท่านี้ๆ ทำมั้ย แต่หมออยากให้ทำนะ เพราะป้ามีอาการ ... (ฟังดูเหมือนหมอพาณิชย์เลย แง้ๆ ขนาดคนไข้มีข้อบ่งชี้ เรายังลำบากใจที่จะแนะนำเลย เพราะมันแพง) จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 16:54:40

ความคิดเห็นที่ 6 แอบแทรก เดี๋ยวข้อมาแจมด้วย เคยมาหมดแล้ว ร.พ.ศ. อย่างโหด ร.พ.ช. กันดาน 1 ร.พ. มหาลัย คณะแพทย์ใหม่ ร.พ. เอกชน เหลือก็แต่ร.พ. ในสังกัดกทมนี่เเหละ จากคุณ : คุณลุงมันบด (no preservation) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 16:57:02

ความคิดเห็นที่ 7 4.การส่งlab อันนี้เป็นเหมือนกัน ทั้งรพ.ชุมชน และเอกชน คนไข้หลายคน ไม่ได้สนใจเลยว่า อันนี้จำเป็นรึป่าว จะเสี่ยงชีวิตแค่ไหน หรือจะได้รู้ในสิ่งที่ตัวเองอยากรู้รึป่าว เช่น ปวดหัวมา เพื่อนบ้านแนะนำให้มาเอกซเรย์หัวดู เรา: ลุงคะ มันเห็นแต่กะโหลกนะคะไม่เห็นสมอง จะดูสมองต้องสแกนคอมพิวเตอร์ ลุง: งั้นทำสแกนคอมพิวเตอร์สมอง เรา: มันเห็นแค่เลือดออกในสมอง พวกอัมพาตกับอุบัติเหตุหัวกระแทกค่ะ ไม่เกี่ยวกับอาการปวดหัวค่ะ ลุง: อ่าว งั้นลุงอยากดูเนื้องอกต้องทำไร เรา: อ่อ สแกนฉีดสีค่ะ แต่มีความเสี่ยงมากมาย ช๊อก ไตวาย บลาๆๆๆๆ สุดท้าย ลุง: ลุงขอเอ๊กซเรย์ละกัน เห็นกะโหลกก้อยังดี สบายใจ เรา: -_-! อันนี้เหมือนกันทั้งรพ.ชุมชนทั้งเอกชน ถ้าไม่ได้อันตรายต่อชีวิต คุยแล้วแนะนำแล้ว ยืนยันอยากทำ เราก้อจัดให้ เพื่อความสบายใจ จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 16:59:59

ความคิดเห็นที่ 8   ยกตัวอย่างได้ชัดเจนครับ และดีใจด้วยครับที่มีความสุขกับการทำงาน  บางคนน่าจะดูเป็นตัวอย่างไว้นะ  ไม่ใช่บ่นไปเรื่อยทุกเว็บ งานหนัก แต่เห็นเข้าเว็บบ่อยมาก จากคุณ : Godfather (atk138) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 17:18:14

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นใจคุณหมอนะ เอาใจช่วยได้อย่างเดียว รัฐน่าจะเพิ่มจำนวนแพทย์ประจำโรงพยาบาลชุมชนให้มากขึ้นเพิ่อรับมือกับคนไข้ที่น่าจะมีเพิ่มขึ้น จากคุณ : มู่ถู เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 17:19:11

ความคิดเห็นที่ 10 5. รายได้ ในระยะสั้น ค่าเวรเอกชนก้อมากกว่า ทั้งที่จำนวนคนไข้น้อยกว่า (งานเบาเงินมากกว่า) แต่ก้อต้องเหนื่อยไปจนแก่ แต่ในระยะยาว อยู่รัฐบาลก้อดีกว่า เพราะเวลาแก่ที่เราทำงานได้น้อยลง ไม่ได้อยู่เวรหนักเท่านี้ ก้อมีเงินเดือนเพิ่มได้ จากอายุราชการ ผันไปทำงานบริหารได้ ถ้าเราจะมองให้สบายใจนะ จำนวนคนไข้ที่ตรวจตลอดชีวิตของหมอทั้งสองที่ อาจจะพอๆกัน แต่รพ.รัฐหนักช่วงแรก เบาช่วงหลัง (ที่รุ่นพี่เค้าบอกว่า เค้าเคยหนักมาก่อนไง) แต่รพ.เอกชน งานๆเฉลี่ยๆ แต่ทำตลอดชีวิต *เราคิดแบบนี้ เลยหายโกรธพี่สตาฟ(หมอรุ่นพี่) ที่เอาเปรียบตอนเราอยู่ปีหนึ่ง เพราะคิดว่า เค้าทำมาเยอะแล้ว ให้เค้ามาอยู่เวรตอนนี้เค้าก้ออยู่ไม่ไหวเหมือนกัน ตอนนี้เราทำงานให้มากไว้ พอแก่ เราก้อสบายมั่ง 555 อีกอย่างการที่เค้าเปิดคลินิก ก้อช่วยแบ่งเบาภาระจำนวนคนไข้ที่จะมารพ.ไปมากแล้ว ไอเรื่องที่เค้าเก็บเงินคนไข้ อะไรยังไง ไม่เกี่ยวกับเรา เกี่ยวกับเค้า และคนไข้ เราพอใจในเงินที่เราได้ ก้อจบ จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 17:19:13

ความคิดเห็นที่ 11 ที่ผมตั้งกระทู้ มิใช่จะเืพื่อประณามหมอที่ไป รพ.เอกชน แต่เพื่อตีแผ่ปัญหาของการปฏิบัติราชการในระบบสาธารณสุขที่ไม่เอื้อให้แพทย์และบุคลากรทางสาธารณสุขอื่นๆ อยู่ในระบบราชการ ส่วนที่ว่า โรงพยาบาลรัฐหนักช่วงแรก เบาช่วงหลัง อันนี้ไม่ใช่เลย เพราะโดยส่วนตัว รพช.ที่ผมอยู่ ไปย้อนดูประวัติจำนวนหมอย้อนหลัง พบว่า 5 ปีมานี้ จำนวนหมอที่ไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย แต่จำนวนคนไข้เพิ่มขึ้นมากๆ ซึ่งแนวโน้มน่าจะเป็นเช่นนี้ในอนาคต ถ้าหากไม่ได้รับแก้ไขระบบอย่างเร่งด่วน นอกจากเราจะเป็นพวกหมอที่กินแรงกันเอง ถือว่าเป็นรุ่นพี่แล้วไม่อยู่เวร บังคับขายน้อง ทำบ่อยๆ เข้า รุ่นน้องก็ไม่ไหวเหมือนกันนะครับ แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 53 17:32:37 จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 17:20:21

ความคิดเห็นที่ 12 ความภูมิใจ ตามธรรมดา เวลาแม่ครัวทำอาหาร ... ในภัตตาคาร คนรวยกินอร่อย ไม่ท้องเสีย แม่ครัวบอก ภูมิใจ ... ข้าวแกงริมทาง คนจนกินอร่อย ไม่ท้องเสีย แม่ครัวก้อ ภูมิใจเช่นกัน ถ้าคนไข้หายดี ดีขึ้น ไม่ว่าเอกชนหรือรัฐบาล เราก้อดีใจเท่าๆกัน ความภูมิใจของเราคือการที่คนไข้อาการดีขึ้น ไม่ได้เกี่ยวกับว่าเป็นข้าราชการ หรือไม่ เรามีคนไข้มาขอบคุณ พอๆกัน ทั้งรัฐบาลและเอกชน ความเห็นเรานะ หมอสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ มีความภูมิใจมากขึ้นที่ได้ทำดีเพื่อชาติมากกว่าหมอที่จังหวัดอื่น เหมือนทหารภูมิใจที่ได้ป้องกันชาติ หมอชนบทห่างไกลที่ไม่มีหมอ มีความภูมิใจมากขึ้นที่ได้ทำดีเพื่อคนในชนบท เหมือนครูชนบทภูมิใจที่ได้สอนเด็กๆให้มีความรู้เหมือนเด็กในเมือง แต่ในแง่ของความภูมิใจในการเป็นหมอ อยู่ที่ไหน คนไข้หาย เราก้อภูมิใจเท่ากัน ตอนเลือกลงจังหวัด ปีเรามีปัญหาไฟใต้ มีการจูงใจ และบังคับด้วยจำนวนตำแหน่ง ทำให้ต้องจับสลากมีโอกาสต้องโดนไปภาคใต้ แม่เรา ครอบครัวเราก้อไม่สบายใจ ... ในใจเราคิดว่า ตอนเราent ไม่ได้ตั้งใจจะเป็นทหารซักหน่อย เราไม่ได้มีความกล้าหาญยืดหยัดในสงคราม เราแค่อยากเป็นหมอ รักษาคนเท่านั้นเอง ทำไมเป็นงี้เนี่ย แอบเครียด ... โชคดีที่ไม่ได้ไป (อาจจะฟังดูแย่ ต้องขอโทษด้วย แต่แม่เราเครียดจิง) จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 17:28:15

ความคิดเห็นที่ 13 ขอโทษพี่ก้อนหินด้วย พิมไปพิมมา มันไปหน่อย เลยใช้คำไม่เหมาะสม ขอแก้คำว่าประณามในกระทู้ข้างบน นะคะ ฟังดูแย่จิงๆ จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 17:29:17

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่เป็นไรครับ.. จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 17:33:01

ความคิดเห็นที่ 15 สรุปว่า ถ้าให้เราแนะนำคนไข้(ถ้าเป็นญาติเราเอง) สมมติถ้าจะเลือกรพ. (เปรียบเทียบเฉพาะที่จังหวัดเรานะ (เน้นย้ำ) เพราะจังหวัดอื่นอาจจะไม่เป็นเหมือนเรา) ถ้าอาการไม่มาก ไม่เกี่ยงเรื่องเงิน ต้องการความสะดวกสบาย ไปรพ.เอกชน เพราะรวดเร็วไม่เสียเวลา มีเวลามากๆในการวินิจฉัย ยาดี happy ทุกฝ่าย แต่ถ้าตรงข้ามกับข้างต้น ก้อมารพ.ชุมชน เรายินดีต้อนรับหมดทุกคน มีทริกว่า ต้องใจร่มๆหน่อยนะคะ เวลาน้อย ก้อแจ้งอาการที่เป็นประเด็นหลัก ถ้าหมอตรวจเร็วไป มีข้อสงสัย ไม่เคลียร์ ก้อถามเลย ไม่ใช่ ตรวจเสร็จแล้ว เดินออกมางง หน้าห้อง ยังไม่เคลียร์ ไม่สบายใจ แบบนี้ไม่ได้นะคะ ถามเลยค่ะ ขอให้ถาม ยินดีเพิ่มเวลาให้ทุกคน แต่ก้อต้องใจเย็นๆเวลาคนไข้คนอื่นเค้าขอเวลานานๆเหมือนกัน ส่วนหมอ ก้อแล้วแต่สไตล์ ใครชอบแบบไหน เลือกเลย มีชีวิตอยู่อย่าให้เครียดค่ะ :) จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 17:51:19

ความคิดเห็นที่ 16 ตั้งแต่มีโครงการนี้ จำนวนคนไข้ก้อเพิ่มขึ้นทุกที่แหล่ะค่ะ ซึ่งก้อเห็นด้วยว่ามันควรมีการแก้ปัญหาเรื่องระบบ แต่ไม่รู้จะเสนอทางแก้ยังไง (ไม่ค่อยรู้ลึกเรื่องนี้ค่ะ) เลยปรับตัว ปรับใจค่ะ รออัศวินขี่ม้าขาวมาช่วย ... อาจจะเป็นพี่ก้อนหินก็ได้นะคะ :) ส่วนเรื่องรุ่นพี่แล้วอยู่เวร บังคับขายน้อง ... เราก้อเคยโดนค่ะ ตอนนี้ผ่านมาได้ก้อดีใจ เป็นช่วงที่ทำให้เราแกร่งขึ้น อย่างมากกกกกกกก ประสบการณ์ที่ผ่านมา คงไม่ได้สบายไปกว่าใคร ตอนเป็นปีหนึ่ง อยู่เวรหนักติดกัน 90วัน ไม่มีวันหยุด วันคู่อยู่เวรหนักสลับกับ วันคี่ควบสองเวร กลางวันทำงานเป็นซอมบี้ เป็นเวลาสามเดือน(อยู่ med) ตอนนั้นก้อร้องไห้ทุกวัน depress โกรธพี่สตาฟตลอดเวลา เจอหน้าใคร ก้อบ่นเรื่องนี้ตลอดเวลา   แต่ตอนนี้ผ่านมาแล้ว คิดย้อนหลังไป ในมุมมองของพี่เค้าบ้าง ตามที่บอกด้านบน แบบนั้นก้อสบายใจเราดีค่ะ ปีหนึ่งเราถือเป็นประสบการณ์ที่ดี มีค่ามากๆ ในการฝึกความอดทน ที่สุดในโลก ถ้ารุ่นน้องไม่ได้ผ่าน อาจจะไม่แกร่งเหมือนพี่ หรือเหมือนพวกเรา แต่ถ้าให้เราไปอยู่อีกที ไม่เอานะคะ ตายดีกว่า 555 ส่วนอนาคต อีกยาวไกล ไม่แน่นอน การที่เราจะเลือกเป็นยังไง เป็นพี่แบบไหน ขึ้นกับตัวเรา และขึ้นกับอนาคตค่ะ ว่าเราจะอยู่ตรงไหน specialist GP เอกชน รัฐบาล ยังไม่รู้เลย ปล.เราไม่ได้ตั้งใจจะเอาเปรียบรุ่นน้องในอนาคตนะคะ เราแค่คิดว่า วันนี้เราทำดีที่สุดแล้ว วันข้างหน้า มาเป็นพี่บ้าง ไม่ว่าเราจะยืนจุดไหน เราคงมีโอกาสสบายบ้าง เท่านั้นเอง ถ้าวันที่เราแก่ เราอาวุโส แล้วรุ่นน้องมาtreat เราแย่ๆ เราคงเสียใจมาก เพราะเราไม่เคยทำตัวแย่ๆแบบนั้นกับรุ่นพี่เลย ทั้งที่เราน้อยใจมาก โกรธด้วย ถ้ามีปัญหาเรื่องเวร ลองหาวิธีคุยกับสตาฟสิคะ พี่ก้อนหิน หรือไม่ก้อไม่รับเวรเลย แก้ปัญหา เพราะการมาตีแผ่ในที่กว้าง ก้อมีทั้งข้อดีและข้อเสียนะ วิชาแพทย์เรียนรู้ผ่านประสบการณ์ และการถ่ายทอด ไม่อยากให้หมอกับหมอ มีข้อบาดหมางกันเอง ยิ่งระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้องด้วย ไม่มีใครอยากเป้นคนไม่ดี หรือเอาเปรียบคนอื่นหรอกค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 18:17:18

ความคิดเห็นที่ 17 เขียนได้ละเอียดดีครับ ... แบบนี้ต้องโหวต .. กิฟท์หมด ..   เปลี่ยนเป็น ส้มตำ แทนละกัน ... ปล. บ่น ก็ดูด้วยว่า บ่น แบบไหน .. บ่น ไปเรื่อย กับ บ่น เพราะ ทนไม่ได้ อยากให้มันดีขึ้น   ต่างกันนะครับ ... บ่นแล้ว ทำต่อ ก็ให้เขาบ่นไปเถอะครับ ... เพราะ อย่างน้อย ก็ดีกว่า ผม ที่ เคยบ่น เคยทำ เคยพยายาม ทำงานราชการผ่านไป สิบห้าปี  แต่ ตอนนี้ ก็เลิกบ่นแล้ว  ..  หุ หุ จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 18:23:33

ความคิดเห็นที่ 18 clear ดีครับ เอ เรารุ่นเดียวกันหรือเปล่า เห็นบอกว่าปีที่จับสลาก(ปิงปอง)เป็นปีเริ่มเกิดไฟใต้ จากคุณ : ส่วนผมโดนจูงใจไปครับ (natefang) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 20:04:00

ความคิดเห็นที่ 19 น้องเป็นหมอที่มองโลก positive ดีค่ะ ขอให้มีความสุขในชีวิตการทำงานนะคะ อยู่รัฐบาลหรือเอกชน ถ้าเราคิดว่าคนไข้เป็นญาติเราคนหนึ่ง เราก็จะทำในสิ่งที่ถูกต้องค่ะ แต่ไม่รู้ว่าคนไข้เห็นเราเป็นอะไรเนอะ จากคุณ : I Promise เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 21:16:40

ความคิดเห็นที่ 20 เยี่ยม! จากคุณ : electrician เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 01:53:30

ความคิดเห็นที่ 21 หลากหลายประสบการณ์แต่ก็คล้ายๆกันทั้งประเทศครับ เอาใจช่วยและเห็นด้วย จากคุณ : Dr.Eagle เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 10:13:51

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีหมอ พอพูดถึง 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ผมรับราชการตำรวจอยู่ที่นี่ เรื่องของผู้ก่อเหตุรุนแรง เท่าที่อยู่มาตั้งแต่ปี 48 ไม่มีเหตุการณ์ที่คนร้ายจะมีเจตนาทำร้ายหมอ หรือพยาบาล เลยครับ ไม่มี ครับ เท่าที่เจอ มีแต่ยิงเจ้าหน้าที่สาธารณสุขของตำบลครับ  อยากจะบอกว่า หมอ กับพยาบาลไม่ต้องกลัวหรอกครับ เพราะหมอกับพยาบาลยังต้องรักษาลูกหลานของเขาอยู่ ยิ่งถ้าไม่มีหมอกับพยาบาลลงไปบ้าง แล้วเขาผลิตของเขาได้เอง อันนี้ค่อยว่ากันอีกที ไม่อยากให้หนี มันไม่น่ากลัวอย่างที่คิดหรอก ปล. เดี่ญวนี้เขาไม่ให้ช้คำว่าผู้ก่อเหตุไม่สงบ แล้วครับ ใช้คำว่าผู้ก่อเหตุรุนแรง แทน เพราะถ้าใช้ผู้ก่อความไม่สงบแล้ว อาจจะไปเข้ากฎหมายระหว่างประเทศ ซึ่งอาจจะกลายเป็นเหตุให้สหประชาชาติเข้ามาแทรกแซงได้ครับ มีโอกาสโดนแยกสูง                  ด้วยความเคารพ จากคุณ : จิ๊กโก๋หลวง เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 16:57:42

ความคิดเห็นที่ 23 เรื่องอยู่เวรหนักๆก็ถือซะว่าเป็นการรับน้องไปละกานเนอะคุณหมอ อิอิ ^^ ส่วนเรื่องถ้าเป็นหมอของรัฐ ทำไปนานๆ ผันตัวไปอยู่สายบริหารนี่ก็สบายหน่อยไม่ค่อยได้ออกตรวจ แต่หมอที่อยู่มานานนี่ยังไงก็ต้องลงตรวจนะคะ คนไข้เยอะกว่าหมอเด็ก ที่เราเห็นมาตั้งแต่เด็กๆเนี่ย หมอใหญ่จะต้องออกตรวจตามตึกด้วย ตรวจ OPD ด้วย หนักใช่ย่อยเลยนะคะ ยังไม่รวมกับตรวจที่ รพ.เอกชนกับคลีนิค ยังเคยสงสัย เอาเวลาที่ไหนหายใจหายคอกันเนี่ย เปิดคลีนิคเจ็ดโมง มาตรวจที่โรงพยาบาลแปดโมงครึ่ง  พักเที่ยงไปคลีนิค ตอนบ่ายกลับมาตรวจที่โรงพยาบาล  เลิกงานไปเปิดคลีนิค ปิดคลีนิคก็เข้าเอกชน ส่วนเรื่องยาของโครงการสามสิบบาท โรงพยาบาลไม่ขาดทุนหรอกค่ะ ได้งบมาจากกระทรวงอีกที ที่โรงพยาบาลต้องจ่ายพวกเงินเดือนก็จะมีแค่ลูกจ้างชั่วคราว ลูกจ้างประจำ ส่วนเงินเดือนข้าราชการ ค่ายาในโครงการสามสิบบาทได้ยินแม่บอกว่ามาจากกระทรวงนะ(ก็เงินภาษีนั่นแหละ) จากคุณ : มิสพรหล้า เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 17:03:54

ความคิดเห็นที่ 24 คุณจิ๊กโก๋หลวง เรื่องกลัวสามจังหวัดเป็นความคิดเก่าค่ะ ตอนนั้นเราเพิ่งจบ แล้วข่าวออกรุนแรงมาก ต่อเนื่อง มีระเบิดด้วย ที่บ้านเลยกลัว ตอนนี้คุยกับเพื่อนที่อยู่ที่นั่น ก้อยังไม่มีใครเจอเรื่องรุนแรงเลยซักคนค่ะ แต่ถ้าได้ย้ายตอนนี้คงไม่ได้มองไปทางนั้นแล้ว เพราะคงเลือกย้ายกลับบ้านค่ะ อยากดูแลพ่อแม่ตัวเองบ้าง ทุกวันนี้ พ่อเราแม่เรา ยังต้องไปรพ.ใกล้บ้านเพื่อรับยาความดันเองอยู่เลย ทั้งที่มีลูกเป็นหมอแท้ๆ และต่อไปจะใช้คำว่าผู้ก่อเหตุรุนแรงแทนนะคะ :) มิสพรหล้าคะ ทุกวันนี้เงินเดือนข้าราชการมาจากรัฐ แต่เงินค่ายา ค่าเวชภัณฑ์ต่างๆ ค่าเวร ค่าแล็บต่างๆ รัฐให้แบบเหมาจ่ายต่อหัวประชากร และต่อ1visit ซึ่งเราจำตัวเลขที่แน่นอนไม่ได้ โดยให้มาบริหารจัดการกันให้พอเอง แต่มันไม่เพียงพอจิงๆค่ะ เพราะค่าใช้จ่ายมันสูงมาก ตอนนี้รพ.เรามีหนี้หลายล้านค่ะ ผอ.เครียดทุกวันเลย บริษัทยาบางบริษัท หยุดจ่ายยาให้รพ.เราไปแล้ว เพราะไม่จ่ายหนี้ ต้องเปลี่ยนยี่ห้อยาแทน รพ.อื่นๆในจังหวัดหลายรพ.ก้อมีปัญหาคล้ายกัน แต่เคยมีรุ่นพี่สอนเราว่า เรามีหน้าที่เป็นหมอ รักษาตามมาตรฐาน ถ้าต้องเจาะแล็บนี้ก้อต้องเจาะ ถ้าต้องจ่ายยานี้ ก้อต้องจ่าย เรื่องขาดทุนกำไรของรพ.เอาไว้ให้ผู้บริหารคิดเถอะ ... (แต่อยู่ในองค์กรที่ขาดทุนเยอะๆแบบนี้ก้อแอบเครียดเล็กๆเหมือนกันค่ะ) จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 17:24:50

ความคิดเห็นที่ 25 ^ ^ เรื่องขาดทุน กำไรเอาไว้ให้ผู้บริหาร แต่บาง รพ.ที่ขาดทุน "งด" เบี้ยเลี้ยงเหมาจ่ายไปแล้วนะครับ จะทำไง เมื่อสถานะของ รพ.มากระทบกับรายได้ของเรา จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 18:42:23

ความคิดเห็นที่ 26 ของที่รพ. เค้ายังไม่งดค่าตอบแทนอะไรค่ะ แต่ค่าเวรที่เค้าขึ้นกันทั่วประเทศ ที่รพ.ก้อไม่ได้ขึ้น ผอ.บอกว่า ช่วยๆกัน -_-! พอดีที่รพ.เนี่ย ติดชายแดนพม่า ช่วงนี้เป็นฤดูกาลแรงงานพม่าที่จะตรวจสุขภาพ (คล้ายๆทำประกันสุขภาพกับทางรพ. ปีละสองพันกว่าบาทต่อคน รักษาทุกโรคเหมือนคนไทย) ก้อเลยประชาสัมพันธ์จิงจัง ทำโอพีดีนอกเวลาตรวจพม่า ตอนนี้ก้อมีวิธีนี้เป็นความหวังของรพ.เราอ่ะค่ะ ยังไงระบบใหญ่ก้อควรต้องปรับกันไปให้เหมาะ แบบนี้ระยะยาวคงไม่ไหว แต่ระยะสั้น อะไรๆก้อยังแก้ไม่ได้ทันที เลยต้องหาทางออกชั่วคราวไปก่อนค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงกล้วยบด เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 20:45:13

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นกำลังใจให้ครับ คนมองโลกในแง่ดีก็จะมีแต่สิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิตครับ :) จากคุณ : kedinvent เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 23:08:15

ความคิดเห็นที่ 28 ตั้งกระทู้ไว้ .. ขอแปะ ด้วยนะครับ .. L8911220 บทความสาเหตุที่ทำให้แพทย์ลาออก ...โดย นพ.สยาม พิเชฐสินธุ์ ...พศ. ๒๕๔๖ http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L8911220/L8911220.html#11 จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 17:58:21

ความคิดเห็นที่ 29 อ้าวหรอคะ สงสัยเราจะจำมาผิด เดี๋ยวจะไปถาแม่มาใหม่ เพราะแม่เราทำเรื่องเงินเดือน อิอิ ((แม่อยู่ฝ่ายการเงินของโรงบาลอ่ะค่ะ)) แต่ของโรงบาลที่แม่ทำเนี่ย เดือนนึงค่าตอบแทนแพทย์และพยาบาลหลายโขอยู่ จากคุณ : มิสพรหล้า เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 23:54:58