ความคิดเห็นที่ 1 ประมาณเดียวกัน แล้วก้อผ่านมันมาได้แล้ว สุโค่ย!!! ช่วงนั้น มีความคิดงี่เง่าอย่างหนึ่งว่า ขาดเค้าแล้วเราอยู่ไม่ได้ ต้องขาดใจตายแน่ๆ อยู่ไปก้อไร้ค่า แต่ตอนนี้ก้อยังหายใจอยู่ กินข้าว นอนหลับ หัวเราะเริงร่าดี ไม่ยักกะตาย ^^ จากคุณ : Miracles in my life เขียนเมื่อ : วันอนามัยโลก 53 23:25:53

ความคิดเห็นที่ 2 ยังไม่เคยเป็นนะคะ แต่ก็มีแอบเฮิร์ทบ้าง ไม่รู้สิคะ จะว่ารักใครไม่เป็น เลยไม่เคยเจ็บปวด หรือว่าเป็นคนที่เอาเหตุผลมาข่มอารมณ์เสมอก็ไม่รู้ มักจะบอกกับตัวเองเสมอว่า ชีวิตเราสำคัญที่สุด ชีวิตเป็นของเรา จะดีจะแย่ก็ขึ้นอยู่กับเรา หลายครั้งที่เราเสียใจ เราก็จะเอาเหตุผลมาข่มเสมอว่า เรื่องเหล่านี้มันจะผ่านไป และต่อไปเราก็จะมีชีวิตตามปกติ เพราะฉะนั้น จะเสียใจไปทำไม ในเมื่อการเสียใจ มันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น และวันรุ่งขึ้น เราก็จะยืนได้อย่างสง่างามในเวลาอันรวดเร็ว ซึ่งก็เป็นอีกครั้งที่มันผ่านไป เราเป็นแบบนี้มาตลอดค่ะ เราเลยเป็นคนที่ร้องไห้ยากมาก ๆ เลย เพิ่มนิด เราเคยสอนผู้ชายคนนึงที่มาชอบเรา ในเวลาที่เค้าชอบเรา เค้าก็บอกว่าเค้าก็ยังลืมคนเก่าไม่ได้ เราเลยบอกเค้าว่า ทำไมไม่ยืนอยู่บนความเป็นจริงแล้วก้าวไปข้างหน้า ในเมื่อความจริงวันนี้ไม่มีเค้าอยู่แล้ว จะเสียใจไปทำไม ก็แค่ยอมรับมันให้ได้ และชั้นก็ไม่ช่วยคุณหรอกนะ ถ้าคิดว่าจะคบชั้นเพื่อลืมคนเก่า ชั้นขอบอกว่า ชั้นไม่ใจกว้างขนาดนั้น คุณต้องผ่านมันไปให้ได้ด้วยตัวเอง ชั้นไม่มานั่งรอความไร้สาระของคุณ เพื่อรอให้คุณลืมใครหรอกนะ ไปผ่านมันเอาเองแล้วกัน ......แล้วเราก็เลือกคบคนอื่นแทน อิอิ เชื่อเถอะ จขกท ก้าวไปข้างหน้าและรับความจริงให้ได้ค่ะ รักตัวเองให้มาก ๆ มีความสุขที่สุดแล้ว จากคุณ : boonrodjang เขียนเมื่อ : วันอนามัยโลก 53 23:36:55

ความคิดเห็นที่ 3 ออกชาๆมึนๆเหมือนโดนทุบหรือกระทืบซะมากกว่าครับ ไม่เคยเจ็บ เหอๆ อาจเป็นเพราะว่ารู้ตัวอยู่ตลอดว่าเขาไม่ได้แคร์เรา ใจเขาน่าจะคิดถึงคนอื่นซะมากกว่ามั้งครับ ไอ้เราคงเป็นแค่อะไรบางอย่างที่มันมีสิ่งที่เขาขาด แต่เราก็ไม่มีในสิ่งอื่นที่เขาต้องการเช่นกันดังนั้นยังไงวันนึงก็โดนทิ้งแน่ๆ แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 53 23:48:26 จากคุณ : ขยะสังคม เขียนเมื่อ : วันอนามัยโลก 53 23:46:54

ความคิดเห็นที่ 4 เรื่องมันเศร้า...ไม่อยากเล่าเรื่องตัวเองแล้วล่ะ T_T เจ็บมากเจ็บน้อย...เจ็บนานเจ็บแปบเดียว...เชื่อเถอะ...สุดท้ายต้องมีวันหายเจ็บค่ะ... สู้กับมันให้ได้ค่ะ...อยู่กับมันให้ได้...ยอมรับความจริงให้ได้...ว่ามันคือเรื่องจริง... ไม่นานหรอกค่ะ...และคุณก็ไม่ตายหรอกค่ะ...กินข้าวให้ได้วันละอย่างน้อยมื้อนึงก็พอ เล่านิดนึงดีกว่า... ต้นจากต้องนั่งทำงานไป ร้องไห้ไป...ไม่อายคนในออฟฟิตเลย...คุยกับเพื่อนร่วมงานทั้งๆ ที่น้ำตาอาบแก้มT_T ทุกคนชินเหมือนเป็นเรื่องปกติ...ก็ไม่ได้อายด้วยนะ...ใครเรียกคุยก็คุย...คุยไปร้องไป...ยิ้มทั้งน้ำตาบ่อยมาก... พอต้องคุยสายกับลูกค้า ก็ปาดน้ำตา กลืนก้อนความเจ็บปวดลงคอไป... คุยเสร็จวาง...พร้อมหยดน้ำตาแบ๊ะๆๆ...วันนึงกินแต่กาแฟ กับกล้วยปิ้ง (กล้วยปิ้งช่วยชีวิตไว้จริงๆ) ไม่อยากเจอใครเลย ใครชวนไปไหนไม่ไป ไม่คุยกับเพื่อนด้วย น้อยคนที่ต้นจากจะคุยด้วยเรื่องนี้... จมอยู่คนเดียวนานมาก...เพราะคิดว่ามันเป็นวิธีทางแก้ปัญหาของตนเอง... (ยังมีเรื่องร้ายๆ กว่านี้อีกเยอะ แต่ขอโทษด้วย พยายามจะพิมพ์แล้ว แต่ไม่ไหว แหะๆ ขอผ่าน... ให้มันเป็นอดีต อยู่ในก้นบึ้งตกตะกอนไปแล้วดีกว่าเนอะ....) แต่ข้อดีของการอกหักครั้งนั้นคือ ผอมค่ะ เห็นม่ะ ในเรื่องร้ายๆ ของชีวิต ยังมีมุมดีดีแอบซ่อนอยู่ ^_^ ยิ้มไว้นะคุณเลิกเหล้าเช้านี้....ยิ้มให้โลก แล้วโลกใบเบี้ยวๆ ใบนี้จะยิ้มให้คุณค่ะ ^____^ จากคุณ : tonjak เขียนเมื่อ : วันอนามัยโลก 53 23:51:34

ความคิดเห็นที่ 5 ^ ^ คุณต้น  คล้ายเรามากๆ    เพียงแต่เราไม่กล้าพิมพ์ในตอนแรกค่ะ   คือจริงๆเราน้ำตาไหลบ่อยๆเลย   ไม่ใช่แค่กลั้นน้ำตา   อ่านแล้วรู้สึกดีขึ้นเลยค่ะ   ขอบคุณนะคะ จากคุณ : เลิกเหล้าเช้านี้ เขียนเมื่อ : วันอนามัยโลก 53 23:57:09

ความคิดเห็นที่ 6   คล้ายเจ้าของกระทู้เลยค่ะ โดยเฉพาะนอนร้องไห้และอาการปวดท้อง รู้สึกมึนๆ สติไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว เวลาเดินก็เหมือนกำลังลอยเคว้ง เฮ้อ ขนาดผ่านมาแล้วก็ยังจำได้ดีเชียวล่ะว่ามันทรมานสาหัสแค่ไหน เจ้าของกระทู้อย่าท้อนะคะ ตอนนี้แผลยังสดก็อาจจะเจ็บมากหน่อย แต่ทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้น พร้อมกับที่อาการต่างๆนั้นทุเลาลงค่ะ หลายคนในกระทู้นี้เป็นกำลังใจให้ เจ้าของกระทู้จะต้องผ่านมันไปได้ค่ะ จากคุณ : * เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 00:11:48 A:92.3.44.211 X: TicketID:152752

ความคิดเห็นที่ 7 เก็บความรู้สึกดีตอนนี้ให้อยู่กับคุณนานๆ นะคะ... ร้องมันออกมาค่ะ...ให้มันไหลเท่าที่อยากจะไหลเลยค่ะ...อย่าอาย... ก่อนนอนก็ร้องให้พอ...คิดให้พอค่ะ...ตื่นมาถ้ายังรู้สึกงงๆ ตื่นมาคิดว่าตัวเองฝันหรือป่าว? ก็คิดให้พอค่ะ ถ้าอยากจะร้องไห้ ก็นอนร้องไห้ต่อบนที่นอนนะคะ...อย่าเพิ่งลุก... ร้องให้พอค่ะ...แล้วปาดน้ำตาลุกขึ้น เดินไปที่กระจก...ยิ้มให้ตัวเองครั้งนึง... อาบน้ำ แล้วค่อยออกมาร้องต่อหน้ากระจก...นั่งดูตัวเองบ่อยๆ นะคะเวลาร้องไห้ ดูหยดน้ำตาที่มันไหลออกมา คิดไรก็ได้...แต่วันนึงคุณจะคิดได้ค่ะ... ระหว่างที่เราเห็นภาพตัวเองหน้าอาบน้ำตานั่นแหละค่ะ...คุณจะคิดได้เองเลย ว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่...คุณเป็นอะไร...สักวันคุณจะหยุดร้องได้เองค่ะ... อ๋อ...นิดนึง ต้นจากชอบถ่ายรูป และถ่ายวิดีโอ เวลาตัวเองร้องไห้ด้วยค่ะ... ร้องไปพูดไป...อัดไว้ พอเรารู้สึกดีขึ้นนิดนึง ก็เปิดดู...จะได้เห็นว่าตอนเราอ่อนแอมันทุเรศเพียงใด แล้วเรายังอยากจะเป็นแบบนั้นอีกมั้ย??... สู้ๆ ค่ะคุณเลิกเหล้าเช้านี้...ต้นจากและเพื่อนๆ เป็นกำลังใจให้คุณเต็มที่ค่ะ ^___^ จากคุณ : tonjak เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 00:14:29

ความคิดเห็นที่ 8 ^ ^ ขอบคุณค่ะ คุณ*  และ คุณต้น เราเคยคิดถึงขั้นอยากหลับไปโดยที่ไม่ต้องตื่นมารับรู้ความเจ็บปวดอะไรอีกแล้วน่ะค่ะ แต่พอนึกถึงพ่อแม่  เราก็ทำไม่ได้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 00:18:38 จากคุณ : เลิกเหล้าเช้านี้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 00:16:54

ความคิดเห็นที่ 9 มากที่สุด นอนไม่ค่อยหลับไปเกือบอาทิตย์ กินไม่ลงอยู่วันสองวัน หลังจากนั้น ซัดบุฟเฟ่ สบายๆ ข้อดีคือ ต้องหาอะไรทำๆ ถ้าอยุ่นิ่งๆจะคิดขึ้นมา ร้องไห้คนเดียวไปเป็นอาทิตย์เหมือนกัน เลยหลีกเลี่ยงที่จะอยู่คนเดียว พออยู่กะเพื่อน พูดมา ปล่อยมุขฮากระจาย กดความเศร้าไว้ พออยู่คนเดียว คิดขึ้นมาก็ร้องไห้เพราะเจ็บใจ ไม่เข้าใจ คิดว่าไม่มีอีกแล้วนะ เลยเสียใจ ก้อระบายออกเท่านั้นแหละ อ้อ เขียนระบายก็ช่วยได้นะคะ ลองดูๆ แต่ไม่เคยคิดเรื่องฆ่าตัวตายแม้แต่นิดเดียว รู้สึกว่าชีวิตมีค่าและยิ่งใหญ่กว่าเรื่องนี้เยอะเลย จากคุณ : GniN เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 00:39:22

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนวัยรุ่น จะร้องไห้แบบเต็มที่ จนที่บ้านต้องปลอบ โตขึ้นมา ก็จะเริ่มเปลี่ยนไป ถ้าต่างคนต่างไปจริงๆ ก็เสียใจแต่ไม่เคยนานเกิน 2 เดือน เสียใจ น้ำตาตกใน จะไม่แสดงออกว่า อกหัก เสียใจ ร้องไห้ฟูมฟายให้ใครเห็น แต่บางทีขับรถคนเดียว ฟังเพลงบางเพลง ร้องไห้ออกมาเองเลย เสียใจอยู่แล้ว เพราะแต่ละคนผูกพันคบนาน ทุ่มเทให้ทุกครั้ง สุดท้ายก็อยู่คนเดียว ช่วงนี้ธรรมะเข้าข่ม อย่างเดียวเลยครับ จากคุณ : unconscionable reason เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 01:01:17

ความคิดเห็นที่ 11   เราก็เคยเป็นเหมือนกัน ตอนนั้นร้องไห้จนน้ำตามันไม่ไหลออกมาเลยละ อยากจะร้องต่อแต่มันไม่มีน้ำตาอีกแล้ว จำได้ว่าตอนนั้นเราเสียใจมาก นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สุดท้ายเลยเขียนความรู้สึก ความอึดอัดใจลงในไดอารี่ พอเขียนแล้วก็ดีขึ้นนะ มันเหมือนได้ระบายอะไรบางอย่างออกไป ตอนนี้มาอ่านดูอีกทีแล้วรู้สึกว่าตอนนั้นทำไมเราบ้าได้ขนาดนี้นะ แค่คนๆเดียวที่ไม่รัก ไม่แคร์เราแล้ว ทำไมเราต้องเสียใจเพราะเค้าด้วยละ ในขณะที่มีคนอีก 2 คนที่รักและห่วงเรามาตลอด แต่เรากลับไม่เคยคิดจะดูแลเค้าให้ดี ๆ เลย แถมบางทีก็ทำให้เค้าเสียใจอีก (เราหมายถึงพ่อกับแม่เรา ที่มีความรักความห่วงใยให้เรามาตลอดตั้งแต่เกิดจนถึงตอนนี้) และเราก็สัญญากับตัวเองว่าจะใส่ใจท่านให้มากขึ้น ทำตัวเป็นลูกที่ดี ถึงแม้การอยู่ตัวคนเดียวมันจะเหงาไปบ้าง แต่เราก็มีพ่อแม่ที่คอยให้กำลังใจ เราเชื่อว่าเจ้าของกระทู้ต้องผ่านเรื่องเหล่านี้ไปได้อย่างแน่นอน ขอเป็นกำลังใจให้นะ (ความตายไม่ช่วยให้เรื่องราวดีขึ้นหรอกนะ มีแต่จะทำให้คนที่รักเราเสียใจเท่านั้น ส่วนคนที่ไม่รักเราแล้วเค้าไม่มาสนใจหรือรับรู้อะไรหรอกนะ) จากคุณ : โดดเดี่ยวพันลี้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 01:12:01 A:222.123.1.153 X: TicketID:116587

ความคิดเห็นที่ 12 ^ ^ ขอบคุณ คุณโดดเดี่ยวพันลี้ ด้วยค่ะ จากเวลาที่เราโพสต์กระทู้  ถึงตอนนี้ก็ 2ชม.แล้ว   เราร้องไห้ไม่หยุดมา 2 ชม.แล้ว   จนตอนนี้ เหมือนว่ามันไม่มีน้ำตาจะไหลแล้วละค่ะ   ปวดตาไปหมดแล้ว จากคุณ : เลิกเหล้าเช้านี้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 01:28:49

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นเหมือนกันครับ นี่จะ ตี 4 กว่าแล้ว ผมยังนอนไม่หลับเลย ทั้งๆที่ ไปออกกำลังกายชนิดเหงื่อท่วมตัวหมดแรง ก็ยังนอนไม่หลับ นอนไม่หลับก็ไม่ต้องนอน นั่งเล่นพันทิปซะเลย มาอยู่เป็นเพื่อน จขกท. ครับ จากคุณ : October31st เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 04:37:40

ความคิดเห็นที่ 14 เราไม่ค่อยร้องไห้กับความรักนะ มันไม่ใช่เรื่องน่าเสียใจสำหรับเราที่จะเลิกกับใครสักคน แต่มันเหงาอ้างว้างมากกว่ากับบางสิ่งขาดหายไป... เป็นอาการทางใจ ส่วนมากแค่ไหน.... ก็น้ำหนักลดฮวบ เพราะอย่ได้เป็นวันๆ แบบไม่กินอะไรเลย เว้นเหล้ากับกับแกล้ม ดีที่มีเพื่อน... พาเมาทุกวัน ตื่นมาดื่ม เมาก็หลับ ไม่ได้เข้าเรียนเลย ฮ่ าฮ่ าฮ่า.... ไม่ต้องคิดและไม่ได้คิดอะไรเลย พอได้สนุกกับตัวเองก็ค่อยยืนขึ้นมาได้ และก็หายดี อยากบอกคุณว่า... การเลิกกับใครสักคนไม่ใช่เรื่องแย่อะไรเลยในชีวิตค่ะ... มันคือโอกาสที่ดีที่สุดในชีวิตสำหรับตัวเราที่จะได้ค้นหาคนที่เราต้องการ คนที่จะอยู่กับเราได้ทั้งชีวิตค่ะ... ทุกวันนี้เราแสนจะดีใจที่สุดและคิดว่าตัวเองโชคดีที่สุดในโลกแล้ว ที่ผ่านความผิดหวังในความรักมานับครั้งไม่ถ้วนนะ ทำให้สุดท้ายเราได้เจอ ผช ที่ดีและเหมาะสมกับเราที่สุดในโลกคนนี้ค่ะ คนที่ปัจจุบันคือคุณสามีเรา... ถ้าเรามัวแต่ไปงมงาม ฝังตัวเองกับอดีต... เราคงไม่มีวันนี้ วันที่เราบอกได้เลยว่าชีวิตและโลกทั้งใบของเราเป็นสีชมพู ขอบคุณสำหรับความรักครั้งที่ผ่านมาแล้วผ่านไป... ขอบคุณทุกคนที่เคยเข้ามาในชีวิตจริงๆ ก็จะต้องมีสักวันที่เป็นวันของคุณเช้นกันนะคะ ขอให้เข้มแข็งและทำตัวเราเองให้มีค่า อย่าดูถูกตัวเองและอย่าจมอยู่กับที่ค่ะ.... เป็นกำลังใจให้คุณนะคะ จากคุณ : thangthai_ladypink เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 06:20:03

ความคิดเห็นที่ 15 "บางเวลาอาจเบื่อกันเอง บางเวลาอาจใช้อารมณ์ บางเวลาอาจเกิดเป็นเรื่องใหญ่ บางเวลาไม่อยากจูงมือ บางเวลาอาจเริ่มชินชา และไม่รู้ว่าใครผิดตรงไหน " ไม่มีรักไหนที่ดีทุกวัน ยิ่งนานยิ่งผ่านเรื่องราวมากมาย เข้ามาทดสอบ เข้ามาลองใจว่าความรักของใคร...แกร่งจริง หากเราเรียนรู้วิชาอดทน หากเราผ่านพ้นย่อมได้ทุกสิ่ง ... เข้ามา ฮัมเพลงให้ฟังครับ ..แหะๆ จากคุณ : sega เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 07:47:18

ความคิดเห็นที่ 16 ยังไงดี เอาเป็นว่าเข้าใจเลยค่ะ ว่าอาการอกหักเป็นยังไง เข้ามาเป็นกำลังใจนะคะ เวลาเจ็บ ก็ให้รู้ว่าเจ็บ อย่าไปอินกับมันนะคะ พอรู้สึกจี้ดๆ บอกกับตัวเอง ว่า ฮั่นแน่ แกมาอีกแล้ว แล้วเดี๋ยวมันก็จะผ่านไป ค่ะ เชื่อเราสิคะ มีคนที่ดีกว่ารออยู่ค่ะ เชื่อเถอะนะคะ รักตัวเองให้มากๆ อย่างน้อย ทานข้าวบ้างนะคะ สิ่งที่เราอึ้งกับตัวเองตอนอกหัก ก็คงเป็นเรื่องทานข้าวไม่ลงเนี่ยล่ะค่ะ เพราะปกติเป็นคนชอบทานมากค่ะ แต่ดีจัง นน ลด อิอิ ตอนนี้ยังอยากทานไม่ลงต่อ แต่ดันกินอิ่มนอนหลับซะแล้ว แฮ่ๆ สู้ๆนะคะ อีกอย่างธรรมะนี่เจ๋งจริงๆค่ะ ลองใช้ธรรมะดูก็ได้นะคะ ธรรมะไม่ได้ช่วยเรื่องอกหักอย่างเดียวนะคะ แต่ยังช่วยด้านอื่นๆในชีวิตด้วยค่ะ จากคุณ : San Makyos เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 08:13:10

ความคิดเห็นที่ 17   คืนแรกกว่าจะหลับได้ราว ๆ ตี ๓ หนักคืนแรกคืนเดียว หลังจากนั้นก็มี aftershock บ้าง ตอนนี้ผ่านมาปีกว่าแล้ว สบายใจขึ้นมาก คุณจขกท. คนเราเกิดก็เกิดคนเดียว ตายก็ตายคนเดียว รักให้ปานจะกลืนกิน อย่างไร ก็ตายแทนกันไม่ได้ กินข้าวหม้อเดียวกันก็จริง แต่ขี้ออกมาเป็นคนละ ก้อน เพราะร่างกายของใครของมัน กรรมของใครของมัน ตายแล้วเราเองก็ท่อง เที่ยวไปในสังสารวัฎแบบฉบับของใครของมันอีกเหมือนกัน จิตเราดวงเดียวเทียว ดังนั้นไปขอให้ทำใจให้ได้ ตอนนี้ผมเองถึงจะหื่น แต่ก็ไม่คิดมีแฟน ไม่คิดมีเมียอีก เพราะมันรู้ว่าถ้ามีแฟนเวลา ถอนความยึดมั่นถือมั่นในตัวคนที่เรารัก มันทุกข์ทรมาน มันสยดสยองแค่ไหน จากคุณ : ขิงน้อย เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 08:18:45 A:58.64.81.150 X: TicketID:124616

ความคิดเห็นที่ 18   เช่นกันกับ คห.13 ครับ ตื่นตี4 นอนต่อไม่หลับ ทำงานไม่ไหว ร้าวทั้งใจและกาย(อกร้าว) หายใจขัด สุดท้ายปรึกษาหมอขอยานอนหลับ ดีขึ้น น้ำหนักลด 3 กก. ไม่เข้าใจทำไม ไม่ร้องไห้เหมือน ญ จะได้ระบายออกบ้าง เห็นใจ จขกท ที่ต้องพบเขาเสมอ ตอกย้ำไม่รู้จบ ต้องสู้ครับ พิสูจน์ให้เห็น ความแกร่งของเรา หาคนมาปลอบใจให้ดีๆนะครับ เดี๋ยวจะหนีเสือ ปะจรเข้ เป็นกำลังใจให้ครับ แต่เห็นนามแฝงแสดงว่ามีอารมณ์ขันไม่น้อย จากคุณ : เป็นกำลังใจให้ครับ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 08:47:24 A:58.10.170.156 X: TicketID:253266

ความคิดเห็นที่ 19 ถึงขั้นไหน ผมไม่ทราบครับ ยังไม่เคยได้ยินว่าใครกำหนดขั้นๆยังไงนะ อย่างแรกที่ควรทำ อย่าอุปมาอุปมัย ให้ใช้คำชัดๆ เสียใจเพราะเขาจากไป เสียใจเพราะเขาไม่รักเราแล้ว(หรือไม่มากพอที่จะคบต่อ) ใช้คำชัดๆ อย่าใช้คำกวีหรือบทเพลงเด็ดขาด เพราะมันจะไม่ใช่เรื่องจริง สิ่งที่เราเสียใจนั้น เกิดจากเราเป็นปฐมต้น นั่นคือ เราอยาก/ไม่อยาก ให้เขาทำอย่างนั้นอย่างนี้กับเรา ถ้าไม่มีตรงนี้ เขาจะอยู่หรือจะไปเราก็ไม่แคร์ ดังนั้น จะแก้ ต้องแก้ที่เรา เริ่มจาก เข้าใจก่อน ว่าเราอยาก อยากให้เขาอยู่กับเรา แต่เขา(ซึ่งมีชีวิตอิสระเหมือนกับเรา)ไม่อยากสนอง ต่อมาให้ถามตัวเองว่า จะเสียใจกี่วันดี กำหนดไปเลย ถ้าไม่กำหนด มันจะเสียใจทุกวัน ผมเคยทำมาแล้ว กำหนดมา 10 วัน 7 วันหาย จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 08:56:42

ความคิดเห็นที่ 20 ก็เสียใจประมาณว่าทำให้ร้องไห้บ่อยๆ มากที่สุด ก็คงมาทำให้เป็นไมเกรนนี่แหละค่ะ -"- เพราะก่อนหน้านี้ ไม่เคยต้องคิดมากเรื่องอะไรขนาดนี้ ทุกวันนี้ เวลาคิดมากเรื่องอื่น ไมเกรนก็ไม่เห็นมา แต่พอคิดมากเรื่องความรักปุ๊บ ไมเกรนกำเริบปั๊บ ส่วนมากก็เลยจะพยายามไม่คิดอะไรมาก โดยเฉพาะเรื่องความรัก เพราะไม่อยากปวดหัวอะ -"- ... จากคุณ : Spirited A's way เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 09:24:02

ความคิดเห็นที่ 21 ล้มแล้ว ต้องลุกครับ จากคุณ : แก้วคุง เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 09:52:09

ความคิดเห็นที่ 22   ไม่เกิน2-3วันก็กลับมาแฮปปี้แล้วครับ คิดไปก็เท่านั้น เท่าไมไม่คิดถึงแต่ สิ่งที่ทำให้เราไดมีความสุข ชีวิตคนเรามันสั้นนัก อดข้าวดอกเจ้าชีวาวาย ไม่ตายด้วยอดเสน่หา จากคุณ : megumi saorikano เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 10:10:23 A:125.24.112.17 X: TicketID:262967

ความคิดเห็นที่ 23 อายง่ะ ตอนเดือนแรกๆ นี่ ร้องไห้ตลอดเวลา เหมือนคนบ้าเลยจะทำงาน จะกิน จะนั่งรถเมลล์ เล่นมิวสิกตลอดดดดดดด ภาพเค้าก็วนเวียนในหัวเรา มาเป็นฉากๆ เดี๋ยวก็ตอนดีๆ หวานกันจิจ้ะ เดี๋ยวตอนร้ายๆ พูดจาไม่รักษาน้ำใจ อูยยย ยังกะหนังฉาย เบลอๆ มันเหมือนจะคิดสั้น เลยต้องหาหมอซะหน่อยแย้ว ข้าวปลาไม่กิน แต่สมองสั่งว่า เฮ้ยเอ็งต้องกินนะ ได้น้ำผลไม้ช่วยชีวิต วันละกล่อง ดื่มครั้งนึงนานนนนมาก ไอ้ 200 ml นี่นะ ปกติพรวดเดียวหมด แต่ตอนนั้น อูยยยย นอนไม่หลับ อยู่คนเดียวไม่ได้ ไม่ชอบการรออย่างรุนแรง ต้องให้เพื่อนมานอนด้วยประมาณเดือนกว่าๆ (ลำบากเพื่อนจิ๊บเป๋ง) นอกจากนอนไม่หลับ เช้ามายังต้องกลั้นใจไปทำงาน ค่อดๆ เลย ตอนนั้นคิดว่า ไม่มีอะไรในมือที่ควบคุมได้ งั้นของานแล้วกัน จะทำมันให้ดีที่สุด ทำไปร้องไห้ไปนั้นแหละ โชคดีมากๆ ที่ทำงานเราไม่มีใครสนใจเลย มีแต่เป็นห่วง รอลุ้นให้เรากลับมายืนได้เร็วๆ แต่พอหมดวันเดินกลับเข้าห้อง น่านนนแหละ ชีวิตดราม่ามากๆ หมดวันก็หมดแรง ซมอยู่บนเตียง นอนไม่หลับ ได้แต่รอวัฏจักรวันรุ่งขึ้น น้ำหนักลด สิบกว่าโล ผอมเรยยยย (ฮูเร~~~ ใครอยากลดน้ำหนักเอาแบบนี้ไปใช้บ้างก็ได้ อิอิอิ) อ้อ โชคดีที่กระเพาะไม่เป็นไร ทนจริงๆ แต่ที่ไม่ทนคือ น้ำหนักลดฮวบฮาบเลย ทำให้กล้ามเนื้อเสื่อม ...เป็นตะคริว ทรมานค่อดๆ ทุกคืน เดินไปกล้ามเนื้อเหมือนจะฉีก ส่งผลถึงกลามเนื้อหัวใจอ่อนแรง (ที่เค้าว่ามันทำให้เป็นโรคหัวใจนี่มันจริงๆ เลย เฮ้อ) เป็นแบบนี้อยู่ปีนึงมั้ง แต่อาการก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จนเราไม่อนุญาตให้ตัวเองเป็นแบบนั้นแล้ว เลยลุก อะไรก็ไม่เท่าใจตัวเองเนอะ ตอนนี้ฟื้นแล้วแหละ แข็งแรงกว่าเดิม อึดเป็นฟายเหมียนเดิม อะไรอีกล่ะ . . . บ้าแท้ๆ เชียว ทำตัวเองทั้งนั้น เค้าจากไปแล้ว มีความสุขไปแล้ว เรายังมานั่งทำร้ายตัวเอง วู้ อ่อ ความเจ็บปวดกับความรัก เป็นภัยแก่เงินทองเรามากๆ เลยอ่ะ เงินเก็บเราผลาญเกือบหมด ซื้อหนังสือ ไปเที่ยว อ่ะ ไม่เกี่ยวกันเนอะ สู้ๆ น้อ พอคุณผ่านมาได้ คุณจะส่ายหัวให้ตัวเองเลย แต่ยังไงก็ต้องผ่านกระบวนการนี้เนอะ สู้ๆ จากคุณ : ยิ้มเดียว เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 10:25:00

ความคิดเห็นที่ 24   ของผมเป็นคล้ายๆคุณยิ้มเดียวเลย(ยังเป็นอยู่ไม่หายด้วย) ทรมาณจัง จากคุณ : ถอดล็อคอินมา เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 10:35:53 A:203.113.121.193 X: TicketID:259061

ความคิดเห็นที่ 25 อ่านของทุกๆ คน รวมถึงจขกท. ก็นึกถึงตัวเองที่หลายๆ ครั้งในชีวิตที่ผิดหวังกับความรัก จขกท.คะ เราทุกคน ล้วนต้องเจ็บปวดกับมัน ทุกคนต้องเจอ ต้องเจ็บ และต้องร้องไห้ ไม่ใช่จขกท.คนเดียวที่เจ็บปวดอยู่ค่ะ มีหลายๆ คนเจ็บอยู่ มีหลายๆ คนเคยเจ็บ เราผ่านมันไปได้ เหมือนที่หลายๆ คนเคยผ่านมันไปได้ เมื่อหลายเดือนก่อน เราก็ร้องไห้ปริ่มใจจะขาดแบบจขกท.นี่ละ ทำงานไปนั่งน้ำตาไหลไป เพราะคนที่คิดว่ารักกันมาก บทมันจะเลิกรักกัน ก็หมดรักกันได้ง่ายๆ ซะอย่างนั้น ณ ตอนนั้นเราเสียใจ แต่เราเชื่อมั่น ว่าเราต้องหาย และเวลาจะเยียวยาหัวใจเราเอง เราเชื่อเหลือเกิน ว่าอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นกับชีวิตเรา ต่อให้มันเลวร้ายแค่ไหน สุดท้าย มันจะต้องดี เค้าไปวันนี้ อาจจะเป็นโอกาสที่ดี ที่ทำให้เราได้รู้ว่า ความรักมันสำคัญกับเราแค่ไหน และเราได้ทำอะไรผิดพลาดลงไปบ้าง ตอนนี้เราหายเศร้าแล้ว เรากลับมายิ้ม มาหัวเราะร่าเริงกับเพื่อนฝูงได้ดังเดิม จขกท.ก็ต้องหายเช่นกัน .. ให้เวลารักษาใจของคุณนะคะ จากคุณ : dolphin_moo เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 11:18:37

ความคิดเห็นที่ 26 ร้องไห้ทั้งวันอยู่ 1 อาทิตย์ครับ กินข้าวไม่ลง อ๊วกตลอด พยายามหาเหตุผลว่าตัวเองไม่ดีอะไรถึงโดนทิ้งไป แต่หายทันทีเมื่อรู้ว่ามันไปมีคนใหม่แค่นั้นเอง 55+ จากคุณ : สตอเบอร์รี่นมเขย่า (<Strawberry Milk Shake>) เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 11:23:33

ความคิดเห็นที่ 27   ยังไม่เคยเจ็บปวดกับความรักถึงขั้นสุดเลยค่ะ เรื่องแบบนี้เรา ทำใจได้เร็วมาก เพราะเรา ทิฐิ เยอะ เพราะคอยบอกตัวเองตลอดว่า เรายังมีค่ากับคนอื่นอีกมาก แต่ความเจ็บปวดที่รู้สึกว่าเจ็บที่สุด...ก็ทำให้เรารู้จักเพื่อนๆในพันทิปนี่แล่ะค่ะ เราใช้เวลา ที่ว่างๆทีไร คอยจะนึกถึงแต่เค้า...มานั่งอ่านกระทู้ปัญหารักบ้าง อะไรบ้าง ได้มีเพื่อนใหม่ๆ ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ก็ทำให้ลืมไปได้ และทำใจได้เร็วขึ้นค่ะ คุณก็ลองทำแบบเราดูนะ จากคุณ : ++SMILE LOGIN++ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 12:20:21

ความคิดเห็นที่ 28 ตอนที่เลิก มันไม่เจ็บหรอกนะ เพราะมันเจ็บมาก จนทนไม่ไหวแล้วต่างหาก ไม่อยากเสียแล้วน้ำตา ถึงเลิก รักครั้งแรกๆก็ร้องไห้มากหน่อย รักๆเลิกๆบ่อย มันจะชินชา ไม่มีน้ำตาให้ไหลแล้ว จากคุณ : ..ฟ้าใส.. เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 15:19:43

ความคิดเห็นที่ 29 เคยเจ็บมากจนคิดว่า ฉันผิดตรงไหน ฉันไม่ดีตรงไหน ไม่มีคำตอบให้ตัวเอง ก้อเลย... เอาความเจ็บมาเป็นแรงฮึด ไปช้อปปิ้ง ไปแต่งหน้าไปทำผม ทำตัวให้สวยขึ้นค่ะ เวลาที่มีเหลือเฟือ เอาไปเที่ยวที่ๆเราเคยอยากไป ทำ...สิ่งที่เราเคยอยากทำ ทำฝันทุกอย่างให้เป็นจริงค่ะ ความรักทั้งหมดที่เคยให้คนอื่น เอาคืนค่ะ เอามันกลับมาให้ตัวเอง ถ้าเราไม่จมอยู่กับน้ำตา เชื่อว่า สิ่งดีๆจะเกิดขึ้นแน่นอนค่ะ... จากคุณ : เปียเกียว เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 16:43:13

ความคิดเห็นที่ 30 ไม่เคยเจ็บถึงขั้นนั้น ส่วนมากก็คิดว่า มันเป็นอย่างนี้ไปแล้วนิหน่า.. เราเป็นที่โชคดีอย่าง ถ้านอนหลับลงไปได้ สมองจะไม่คิดอะไรอีกแล้ว เมื่อตื่นมา เหมือนตายแล้วก็เกิดใหม่ทุกวัน แต่.. ก็เพราะซ่ะอย่างนี้ มันก็ไม่ค่อยเรียนรู้กับการเจ็บซ้ำๆ จากคุณ : หวานใจนายโหด เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 20:36:53

ความคิดเห็นที่ 31 ทุกๆ ความเจ็บปวด จะสอนให้เราเข้มแข็งขึ้น ค่ะ ไม่จากเป็นก็จากตาย ยังไงๆ เรากะเค้าก็ไม่ได้ใช้อวัยวะใดๆในร่างกายร่วมกันนะคะ  เค้าจากไป แต่เรายังมีลมหายใจอยู่ จิงมั๊ยเอ่ย ส่วนเค้าจะไปแล้ว ดีขึ้นหรือแย่ลงยังไง ไม่ต้องไปรับรู้เลย ค่ะ นี่คือวิธีของเรา นะ เราเข้าใจ จขกท ทุกอย่างเพราะผ่านมันมาก่อน เดือนแรกๆจะเป็นแบบนี้แหละค่ะ ทำงานไปน้ำตาไหลไป ทั้งๆที่นั่งหันหน้าให้หัวหน้า ก็ ไม่ไหวจะกลั้น จิงๆๆ แต่เราก็ผ่านทุกๆวินาทีของควา่มเจ็บปวดมาด้วยตัวเอง ไม่จำเป็นต้องมีใหม่ เพื่อให้ลืม เพื่อถ้ามีครั้งต่อๆ ไป มันจะง่ายขึ้นๆ ด้วยตัวเองค่ะ เชื่อมั๊ยค่ะ 4-5 เดือนต่อมา ในวันเกิดเราเค้ากลับมาขอโอกาส ถึงกับจะมาขอโทษ พ่อแม่เราซะด้วยซ้ำ แต่ สำหรับเรา เวรกรรมระหว่างเรามันจบไปแล้ว และจะต้องจบลงแค่ชาตินี้เท่านั้น !! พอเค้ารู้ว่าเราไม่ใจอ่อนแน่ๆ เค้าก็ขอเป็นเพื่อน ขอโทรมาหาอีก เราบอกว่า พอเถอะ อยากคุยอีกก็รอวันเกิดปีหน้า ละกานนน.....555+ ธรรมะ ช่วยคุณได้ค่ะ จากคุณ : TransparenT..OjecT (TransparenT..ObjecT) เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 21:56:10

ความคิดเห็นที่ 32 รักตัวเองค่ะ... เมื่อคุณรักตัวเองแล้วคุณจะเจ็บปวดเพราะคนอื่นน้อยลง... ถ้าตอนนี้คุณเสียใจอยู่ก็เอาให้มันสุดๆๆๆ ไปเลย เต็มที่กับความเสียใจนั้น แล้วอย่าให้มันยืดเยื้ออีก...... หลังจากเลิกกับแฟนที่คบมา3ปี...ร้องไห้หนักๆๆ อยู่ 4วัน แล้วก็หลับไปพร้อมกับน้ำตาโดยไม่รู้ตัว... ตอนนี้ผ่านมา 3 เดือนแล้ว เราไม่เสียใจอีก และ รักตัวเองมากก ยิ้มได้เต็มปาก หัวเราะได้เต็มเสียง จากคุณ : รักตัวเองเท่านั้นค่ะช่วยคุณได้ (เขียด ลิงบ้า คางคกน้อย) เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 22:02:47

ความคิดเห็นที่ 33 เจ็บปวดยาวนานมากก อาการแรกๆก็เหมือนคุณเจ้าของกระทู้เลย ร้องไห้ทุกวัน ปวดท้อง เป็นโรคกระเพาะ นอนไม่หลับ น้ำหนักลดมากๆ ทำร้ายตัวเอง ทำงานไม่ได้ ลาพักงานเดือนนึง ไปวิปัสสนา7วัน ต่อมาเป็นแบบวิตกจริตไม่หาย ตัวชามือชาใจสั่น ปวดหู ปวดคอ ปวดหัว เปลี่ยนหมอเป็นว่าเล่น กินพาราเป็นกำๆ กินยาแก้เครียดอีก นึกว่าจะตาย แต่สุดท้ายก็ยังรอดอยู่จนทุกวันนี้ ถึงขั้นเป็นโรคจิตเลย ฮ่าๆ แต่ก็ดีขึ้นบ้างแล้ว ยังไม่หายดี เพราะยังไม่จบเรื่อง จริงๆแค่ตอนพิมพ์ก็รู้สึกหัวชาแล้วนะเนี่ย บ้าจัง กะอีแค่ผู้ชายคนเดียว ทำไมถึงทำให้เป็นได้ขนาดนี้นะ คงเพราะใจเราอ่อนแอเอง แต่ก็ยังหวังว่า มันจะดีขึ้นเรื่อยๆ วันนี้เดือนนี้ ทำใจได้ดีกว่า วันนี้เมื่อเดือนที่แล้ว สักวันเราจะต้องตื่นจากฝันร้ายได้แน่ๆ แอบเป็นห่วงคุณเจ้าของกระทู้ อย่าเครียดมากนะคะ ช่วงเครียดขึ้นสมองนี่ทรมานกว่าช่วงเครียดลงกระเพาะเสียอีก T T จริงๆก็ไม่กล้าจะแนะนำไรมาก ตัวเองยังเอาไม่รอดเลย แหะๆๆ เป็นกำลังใจให้ละกันเนาะ สู้ๆๆ :) จากคุณ : HoneymustarD71 เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 22:23:58

ความคิดเห็นที่ 34   ที่แข่งกันเจ็บเพราะเอาจิตไปผูกไว้กับคนอื่นอยู่นี่เองนี่นา มีสติอยู่กับตัว รักตัวเองให้มากๆ ความเจ็บก็ผ่านไปเร็ว จากคุณ : โลกนี้คือละครชีวิตโรงใหญ่ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 23:42:46 A:118.172.194.119 X: TicketID:148362

ความคิดเห็นที่ 35 ประสบการณ์ที่ผ่านมา... กินไม่ได้ - แบบว่าไปนั่งกิน MK กับแม่ นั่งน้ำตาไหลพรากๆ น้ำตาหยดใน               ชามน้ำซุปเรา (ทำไปได้ๆ) กินไม่ค่อยลง น้ำหนักลดดีเยี่ยม นอนไม่หลับ - คิดวนๆอยู่นั่น บางทีตื่นมาเพ้อ ติดอยู่กับที่เดิม - ช่วงนั้นจะสอบมิดเทอมพอดี อ่านหนังสือไป ร้องไห้ไป                        น้ำตาหยดใส่หนังสือแป๊ะๆ กระดาษบวม สงสัยน้องๆที่ได้                        หนังสือเราไปคงคิดว่าหลับคาหนังสือละมั้ง เป็นแบบนี้                        เป็นอาทิตย์ แทบไม่ได้อ่านหนังสือเลย เป็นหนักก็คราวนั้น ก็หวังว่าครั้งต่อไปคงน้อยลงกว่าเดิมแล้ว จขกท. สู้ๆนะคะ เดี๋ยวนี้อ่านหนังสือธรรมะบ้าง ก็ปล่อยวางได้บ้างบางทีค่ะ จากคุณ : fungjai เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 23:55:00

ความคิดเห็นที่ 36 ทรมานที่สุดคือ คนรอบข้างเต็มไปหมด แต่เหมือนเราอยู่คนเดียว น้ำตาไหล ได้เรื่อยๆ แต่ต้องคอยเงยหน้าขึ้นฟ้าไว้ ถ้าเปรียบน้ำตาเหมือนน้ำลาย คงพยายามกลืนทั้งๆที่ยิ่งกลืนยิ่งเจ็บ กลืนจนน้ำลายท่วมปากแล้วก็แทบจะกลืนไม่ลง พอวันนึงบ้วนก้อนความทุกข์นั้นทิ้งไปได้ เราก็จะสบายเอง แต่มันต้องใช้เวลาค่ะ จากคุณ : Ta Pling เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 53 00:07:09

ความคิดเห็นที่ 37 เจ็บปวดมาก จนถึงขั้นกรีดข้อมือค่ะ ตอนนี้ข้อมือทั้งสองข้างก็ยังคงมีรอยอยู่ หลายรอย และ เห็นชัดด้วย .. เราเอาไว้เตือนสติตัวเองว่า ไม่ควรรักคนอื่นมากกว่ารักตัวเอง แ่ต่ก็ทำไม่ค่อยได้ทุกที -""- จากคุณ : หน้าแง๊ว~* เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 53 00:35:29

ความคิดเห็นที่ 38   เจ็บเป็นประจำคะ แต่ที่เป็นมากที่สุดคือนอนแล้วน้ำตาไหลออกมาเป็นชั่วโมง ๆ (เพราะไปทำงานไม่ไหว) ไม่กิน ไม่นอน คิดโน่นนั่นนี่ไปเรื่อย คนที่ทำเราเจ็บมิได้รู้เรื่องเลย  ตาบวมตลอดช่วงนั้น แล้วใจมันแปล๊บๆ ยังไงก็ๆไม่รู้ เพิ่งรู้จักคำว่าปวดใจก็คราวนี้แหละ แต่ก็ผ่านมันมาได้คะ ทุกอย่างอยู่เวลา เวลาจะช่วยให้เราดีขึ้นคะ จากคุณ : คาปูเย็นแก้วนึง เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 53 22:06:45

ความคิดเห็นที่ 39 ผู้ชายคนนั้นไม่เห็นคุณค่าของคุณ แล้วคุณจะยังไปเสียน้ำตาให้คนแบบนั้นทำไม เค้าไม่เคยนึกถึงความรักที่เรามีให้ ความห่วงใย ความรู้สึกดีที่เคยมีด้วยกันมา น้ำตาของเรามีคุณค่าพอที่จะไม่เสียให้คนแบบนั้น การเศร้า การเจ็บ เค้าไม่มารับหรือใยดีอะไรกับคุณด้วย มีแต่ร่างกายของคุณเองเท่านั้นที่คอยแบกรับความทุกข์ทรมานทั้งๆที่ร่างกายและหัวใจที่เต็มไปด้วยความรักนั้น ไม่เคยทำให้คุณเจ็บเลย ทำไมไม่ลองกลับมาใส่ใจตัวเองดูแลตัวเอง อย่าปล่อยให้หัวใจเจ็บช้ำเพราะผู้ชายไร้ค่าคนนั้นเลย รอบตัวเรามีคนอีกเป็นล้านคน มีเพียงแค่คนๆเดียวเองที่มันไม่รักเรา แล้วที่เหลือหละ พ่อแม่หละ พี่น้อง เพื่อนๆ คุณเอาเค้าไปไว้ที่ไหน หรือ ถ้าคุณอยากร้องไห้ ก็ร้องให้พอ ร้องไปเลยจนน้ำตามันหมด แล้วหยุดแค่นั้น แล้วเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นคนใหม่ ทำให้คนอื่นอิจฉาในความร่าเริงสดใส และความสุขของคุณ  ใช้ชีวิตให้คนอื่นอิจฉา ไม่ใช่ไปอิจฉาคนอื่น  คนเก่า ของเก่า ทิ้งมันไป รับสิ่งใหม่ๆ เปลี่ยนแปลงตัวเอง forget yesterday and keep walking na ka ^^  เป็นกำลังใจให้ ถ้าเศร้าอย่างน้อยคุณมีฉันที่แย่กว่าคุณ หลังไมค์ได้นะคะ จากคุณ : ปลาไหลผัดเผ็ด (ปลาไหลผัดเผ็ด) เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 53 12:35:48

ความคิดเห็นที่ 40 อกหักมาเกือบ 3 เดือนแล้วค่ะ แฟนเก่าเราคบกันมาจะ 6 ปีละ เขาแอบมีคนอื่น และสุดท้ายก็เลือกคนนั้น อาการของเรา ภายนอกอาจจะดูเหมือนทำใจได้เร็วนะคะ ต่อหน้าคนอื่นก็จะร่าเริงปกติ แต่จริงๆ แล้ว ก็ยังเจ็บอยู่เรื่อยๆ ความเสียใจมันจะมาแบบเป็นๆ หายๆ ค่ะ มาเป็นระลอก บางทีนั่งๆ อยู่ก็คิดถึงเรื่องเก่าๆ ก็เสียใจน้ำตาไหล บางทีอยู่ๆ ก็นึกถึงเรื่องที่เขาไปมีคนอื่น แล้วคำถามต่างๆ มันก็จะตามมา ทำไมเขาทำกับเราแบบนี้ ทำไมเขาหลอกเรา และทำไมๆๆๆๆๆๆ วันแรกๆ เคยนั่งทำงานไปร้องไห้ไปแบบน้ำตาไหลพรากๆ พอเวลาผ่านมาก็เริ่มจะดีขึ้นแล้วค่ะ ร้องไห้น้อยลง นานๆ ถึงจะคิดถึงเรื่องเก่าๆ แล้วร้องไห้ที เชื่อค่ะว่า วันเวลาจะช่วยให้เราดีขึ้นได้ เมื่อเราเจ็บ ใจเราจะสร้างภูมิคุ้มกันขึ้นมาทีละนิดๆ แล้วเราจะเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ เก็บความเสียใจในวันนี้เอาไว้เป็นวัตถุดิบของความสุขนะคะ สู้ สู้ ค่ะ จากคุณ : ณ.รัก เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 03:04:13

ความคิดเห็นที่ 41 ก็ไม่เป็นไรมากค่ะ เเค่เป็นโรคซึมเศร้า กินยาจนสมองเบลอ ถูกไล่ออกจากงาน ตกงานอยู่ครึ่งปี เเต่ตอนนี้ชิลเเล้วค่ะ จากคุณ : delicious เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 12:26:07

ความคิดเห็นที่ 42   เข้ามาอ่านแล้วอาการของเรานี่เด็กๆไปเลย น้ำหนักลดไปเจ็ดกิโล แต่จะออกแนวซึมๆไร้ชีวิตมากกว่า ร้องไห้ออกมาจริงๆแค่สองครั้ง เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ แล้วคุณจะรู้ว่านี่มันแค่ประสบการณ์ครั้งหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่นานเราก็จะเข้มแข็งขึ้น ไม่นานเราจะย้อนกลับมามองวันนี้แล้วก็หัวเราะได้ และขอบคุณที่ทำให้เราแกร่งพอที่จะก้าวต่อไป จากคุณ : DearWW เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 23:23:04 A:124.122.234.17 X: TicketID:051847

ความคิดเห็นที่ 43 ทุกคนเจอ เค้าก็เจออ คนนั้นเจอ คนนี้เจอ เข้าใจความรู้สึกของคุณ จขกท นะคะ แผลเราก็สดไม่ต่างกัน ชีวิตจมปลักกับความเศร้าซ้ำ ๆ บางทีลองนึกดี ๆ เราเองนี่แหละที่บิ้วให้ตัวเราเอง เราดีขึ้นมาเพราะ เรากลับบ้านคะ อยู่กับครอบครัว  แล้วก็ไปเที่ยวทะเล.. กลับไปเยี่ยมไปหาครอบครัวคนที่รักดู แม้ไม่ต้องเล่าอะไรให้เค้าฟัง เชื่อมั้ย คุณจะมองเห็นบางสิ่งที่คุณไม่เคยมองเห็นตอนคุณมีความสุข เราคิดได้ขึ้นมาว่าทำไมน้า ถึงเอาเวลาไปเสียใจร้องให้ กับคนที่ไม่รัก ไม่จริงใจ ไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา เสียเวลา.. เสียสุขภาพจิตเป็นที่สุด วันนี้เค้าแค่ไม่รักเราแล้ว ไม่ได้หมายว่าก่อนหน้านี้เค้าไม่เคยรักเรานี่นา อย่าไปหวนนึกถึงมันมาก.. เราจมอยู่กับความรู้สึกนี้อยู่นานมากเหมือนกัน อยู่กรุงเทพก็อยู่คนเดียว เศร้าเหมือนจะขาดใจตายในบางวัน มันไร้ชีวิตชีวาที่สุด มีเพียงการเขียน ๆ ๆ ที่ช่วยระบายความรู้สึกหลายอย่าง เราเขียนบล็อกไว้อยู่ที่ ๆ หนึ่ง มีเพื่อนที่นั่นให้กำลังใจ จากคนไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ ทำเรารู้สึกดี อยากให้ จขกท ได้อ่านบ้างจัง คุณกำลังต้องการกำลังใจนะคะ ลองมองหากำลังใจจากคนรอบข้าง ที่สำคัญให้กำลังใจตัวเองละ เป็นกำลังใจให้ วันนี้ที่นี่เราสูญเสีย วันนี้ที่ไหนสักแห่งมีคนสูญเสียกว่า ขอบคุณวันนี้เถิดชีวิต จากคุณ : แพนดาร์ตาหวาน เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 53 10:54:50

ความคิดเห็นที่ 44 อ่านกระทู้นี้แล้วหายใจไม่ค่อยออกเลยค่ะ T_T ความรู้สึกแบบนี้เราต้องเจอซักวันในอนาคตแน่ๆ ขอตายก่อนที่จะเกิดขึ้นได้ไหมเนี่ย? จากคุณ : Pretty_Cute_Girl เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:27:23

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณทุกคคห.นะคะ  ขอบคุณจากใจเลยค่ะ จากคุณ : เลิกเหล้าเช้านี้ เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 53 18:05:38

ความคิดเห็นที่ 46 ช้าไปไหมเนี่ย? ^^' แฟนคนแรกบอกเลิก โดยให้เหตุผลว่าอยากอยู่คนเดียว แต่ที่จริงแล้ว คือกลับไปคืนดีกับแฟนเก่า กว่าเราจะทำใจได้ นานมากๆ เพราะรู้สึกว่าถูกหักหลัง แต่พอเราทำใจได้แล้ว เขากลับมาขอคืนดี และเราก็ปฏิเสธ เพราะคิดว่าไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว เป็นได้แค่เพื่อนกัน เขาบอกว่า "คนผิด ยังไงๆก็ผิด ขอโทษนะ" แล้วเขาก็พูดต่อว่า "อยู่ไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น แล้วจะอยู่ไปทำไม" จากนั้น เขาก็วิ่งไปที่ระเบียง แล้วกระโดดลงไป 7ชั้น ความรักครั้งนี้เจ็บปวดและทำร้ายชีวิตเราทั้งชีวิตเลยค่ะ เป็นโรคซึมเศร้า โทษว่าเป็นความผิดของตัวเองมาตลอด พยายามคิดหาวิธีฆ่าตัวตายมาตลอด แต่ที่ไม่ทำเพราะว่ายังห่วงครอบครัว จนผ่านไป 7ปี เราก็กลับมาตั้งสติ สิ่งที่แย่สุดคือการทำร้ายตัวเอง ชีวิตเราต้องเดินต่อไป ความทุกข์ ทำให้ชีวิตแกร่งขึ้น ทุกสิ่งที่ผิดพลาดเอาไว้เป็นบทเรียน จากคุณ : บีเว่อร์แก้มป่อง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:27:50

ความคิดเห็นที่ 47 คห. ที่ 46 โหดมากครับ ของผมคงไม่เรียกว่าเจ็บ เรียกว่าอึดอัดดีกว่า คงเบากว่าท่านๆข้างบนเยอะ สู้กันต่อไปครับ :) ม๊าวววววววววววว จากคุณ : แมวกักขฬะ เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 16:56:41