 |
ความคิดเห็นที่ 17 |
เห็นแล้วอดลอคอินที่ไม่ค่อยได้ใช้งานเข้ามาตอบไม่ได้
เราไม่อยากให้คุณคิดว่าคุณต้องแต่งงานก่อน 30 หรือมีลูกก่อน 32 มันทำให้กดดันค่ะ ชีวิตแต่ละคนมี step ไม่เหมือนกัน ของแฟนคุณด้วย แต่สิ่งสำคัญอยู่ที่ความรักนะคะ
เราเคยมีแฟนที่คบกันมา 5 ปี คบทางไกลในปีที่ 3, 4 และ 5 เค้าไปทำงานอยู่เมืองนอก เราได้เจอกันปีละสองครั้งผลัดกันไปหา ตามแต่งบในกระเป๋าของใคร แฟนบอกว่ารักเรามาก ขาดเราไม่ได้ แต่ก็ยังไม่มีวี่แววจะได้แต่งงาน เราก้อไม่ได้คิดอะไรมาก คบไปเรื่อยๆ
จนมาในปีที่ 5 พี่สาวเราแต่งงาน เจ้าบ่าวพี่เราถามเราว่า เมื่อไหร่เราจะแต่ง เราบอกว่าไม่รู้ เค้าถามต่อว่าแฟนเราถามหรือทำอะไรบ้างหรือยัง เพราะเธออยู่ห่างกัน เธอสองคนอยากมาอยู่ด้วยกันไหม ทำไมเธอทนห่างกันได้นานขนาดนี้ เธอกับเค้ารักกันจริงๆหรือเปล่า (นี่เราพูดถึงในกรณีที่เราโตๆกันแล้ว อายุจะสามสิบแล้ว แฟนเรานู่น 35 แล้ว)
สุดท้ายเราตัดสินใจเลิกกับแฟนเมื่ออายุเราย่าง 29
สิ่งที่เราเลิกกับเค้าเพราะเรารู้สึกว่า เราไม่ได้รักกันแบบมี passion ใดๆ เรารักเค้าเหมือนเพื่อนรัก เค้าก้อรักเราเช่นนั้น เราถึงไม่ได้กระตือรือล้นใดๆที่จะทำให้เราอยู่ด้วยกัน ทั้งๆที่พวกเราพร้อมกันหมดแล้ว เราคบกันแบบเจอก็ได้ไม่เจอก้อได้ คือมันยังไม่ใช่ทั้งสองฝ่าย จะว่าเรามัวแต่รอก้อไม่ใช่ เพราะถ้าเค้าขอเราแต่งงานจริงๆ เราก้อคงไม่แต่ง
เราอยากให้คุณทบทวนดูดีๆ ว่าเค้ารักคุณแบบวันนึงเราต้องอยู่ด้วยกันมั๊ย เค้าทำอะไรเพื่อคุณบางไหม คุณยังไม่ต้องตัดสินใจตอนนี้หรอกค่ะ เลิกกันตอนอายุจะ 30 ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย คุณต้องได้เจอคนใหม่ๆอยู่แล้ว อย่าไปยึดติดกับตัวเลขค่ะ คนอายุสามสิบกว่ายังไม่แก่เลยก็มีเยอะ เอาใจช่วยนะคะ
| จากคุณ |
:
sea 
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 เม.ย. 53 10:06:20
|
|
|
|
|
