ความคิดเห็นที่ 1 ต้องทำใจน่ะ  แล้วอย่ายอมแพ้  ทุกสิ่งทุกอย่าง มันเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ เอาความผิดพลาดในครั้งนี้ เป็นบทเรียนที่สำคัญที่สุดในชีวิต และเมื่อรู้แล้วว่า เราพลาดตรงไหน อย่ามองกลับไป  มองไปข้างหน้า ถึงแม้ว่า มันจะเป็นก้าวช้า ๆ แต่ก้าวนี้ ต้องมั่นคง ให้กำลังใจ จขกท นะ  สู้ ลุกขึ้นอีกครั้ง  ครั้งนี้ต้องดีกว่าเก่า ถึงแม้จะไม่มากเท่าเก่า จากคุณ : Liebkosen เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 20:23:48

ความคิดเห็นที่ 2 เปลี่ยนทัศนคติ ตัวเองให้ได้ค่ะ ว่าไม่มีเงินเราก็สามารถอยู่ได้ ช่วงแรกๆๆ อาจจะลำบาก ท้อแท้ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เราจะชิน และเริ่มอยู่กันมันได้ค่ะ มีเท่าไหนใช้เท่านั้น เมื่อเวลาผ่านไปซักพัก เราจะรับรู้ได้ว่า ตัวเราเองเก่งจังเลย ที่สามารถอยู่ได้ด้วย อิอิ สู้ๆๆค่ะ จากคุณ : ทรายล้อมมุข เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 20:26:21

ความคิดเห็นที่ 3 ตั้งสติให้ดีๆไว้ก่อนนะคะ เคยมีแล้วต้องมาไม่มี  ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร  มันก็ทำใจยากทั้งนั้น เข้าใจค่ะ ไม่ว่ายังไง  ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไปค่ะ ชีวิตของเราอยู่ข้างหน้า  ไม่ได้อยู่ข้างหลัง อะไรที่เสียไปแล้ว  วางมันไว้ก่อนนะคะ จริงๆแล้ว  ตามหลักพุทธศาสนา  ในโลกนี้  ไม่มีอะไรที่เป็นของเราเลย เราแค่ขอยืมมาใช้  ถึงวันหนึ่ง  ก็ต้องคืนไป  ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง ความเครียดไม่ช่วยอะไร  อาลัยไป  ก็ใช่ว่าจะได้ของที่เสียไปคืนมา เอาเวลาไปคิดดีกว่านะคะ ว่าจะทำยังไงกับชีวิตวันต่อไป ขอให้โชคดีนะคะ จากคุณ : วัลยา เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 20:26:29

ความคิดเห็นที่ 4 ก็คิดซะว่ามีได้ก็หมดได้ ถ้าหมดได้ก็มีใหม่ได้ เป็นวัฎจักรนะคะ เคยมี ถ้ามีด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองมาก่อน ก็จะมีอีกได้ที่น้ำพักน้ำแรงที่จะสร้างใหม่ได้ค่ะ สู้ๆ นะคะ ผ่านจุดนั้นมาเหมือนกัน จากคุณ : kiss.quick เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 20:40:13

ความคิดเห็นที่ 5 เคยดูโฆษณานึง...จำไม่ไ่ด้ว่าอะไร ที่เหมือนพ่อกำลังล้มละลาย ลูกกำลังสร้างตัวต่อข้างหลัง แล้วตัวต่อนั้นทลายลง...เด็กน้อยพูดว่า "ไม่เป็นไรสร้างใหม่ก็ได้" ครั้งแรกที่ดู ขนหัวลุก ไม่ใช่ปวดคี่นะ...ขนาดเด็กยังรู้จักสู้ไม่ยอมแพ้ คุณก็ต้องอย่าแพ้เด็ก....สู้ต่อไป เป็นกำลังใจเล็กๆให้ค่ะ จากคุณ : ยัย..ฉอเล๊าะ เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 20:48:31

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนคุณมา คุณก็มาตัวเปล่านะครับ หากตอนนี้คุณจะกลับไปจุดเดิมอีกครั้ง มันก็คงจะไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรหรอกครับ ดีเสียอีก...ที่คุณจะได้พิสูจน์ตัวเองอีกครั้ง ว่าจริงๆแล้วคุณก็เป็นคนมีความสามารถที่จะยืนได้อีกครั้ง เงินทองเป็นเรื่องสำคัญครับ แต่ไม่ใช่สำคัญที่สุดในชีวิต หากเป็นสุขภาพครับที่สำคัญที่สุด ตอนที่ผมทำงานครั้งแรก ผมได้เงินเดือนๆละ 4500 นั่นคือเกือบเมื่อยี่สิบปีที่แล้วครับ ตอนนั้นผมแอบมองเพื่อนๆ ที่สตาร์ทกันที่ 7000 กว่าด้วยความอิจฉา พอมาถึงวันที่ผมได้เป็นผู้บริหารระดับกลาง ผมมองย้อนไปถึงหนุ่มสาวที่ทำงานโรงงาน ที่เขามีเงินเดือนกันคนละ 6-7 พันกว่าบาท ผมสงสัยว่าเขาอยู่กันได้อย่างไร เพราะเขาดูมีความสุขกันพอสมควรเลยแหละ เขาทำงานอย่างขยันขันแข็ง อาทิตย์นึงจะรวมตัวกันไปกินส้มตำหน้าปั๊ม 1 ครั้ง มีเงินผ่อนค่าเช่าห้องที่แชร์กับเพื่อนๆ ..ห้องไม่ใหญ่นัก มีเงินผ่อนทีวี พัดลม สเตริโอ...และผ่อนสร้อยทองเส้นเล็กๆ แถมยังเหลือส่งกลับบ้านอีกเดือนละพัน และที่สำคัญเขาดูมีความสุขมากกว่าผม ที่มีเงินเดือนมากกว่าพวกเขาหลายเท่า ผมค้นพบคำตอบว่าเขาพอใจในสิ่งที่เขาเป็นครับ ผมเชื่อว่าคุณเป็นคนมีความสามารถ เพราะคุณเริ่มจากไม่มีอะไรมาก่อน จนไต่เต้ามาถึงระดับที่ว่า "มี" ได้ นั่นแสดงว่าคุณต้องมีความสามารถไม่ธรรมดาครับ ดังนั้น...สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ ก็คือการเดินสะดุดหกล้มเท่านั้นเอง พอคุณรวบรวมสติได้ และลุกขึ้นมาใหม่ ความสามารถที่คุณมี จะทำให้คุณ "ติดปีก" ได้อีกครับ จงมองว่าความทุกข์ครั้งนี้ คือบททดสอบจากสวรรค์ ที่อยากดูว่าคุณแข็งแกร่งแค่ไหน อย่าได้น้อยอกน้อยใจในสภาพของตนเอง จงพอใจในการกลับไปอยู่ในจุดเดิมอีกครั้ง เพราะมันมีซักกี่คนกันล่ะที่จะมีโอกาสแบบคุณ ขอให้ยืนขึ้นใหม่อย่างมั่นคงนะครับ เพราะคนมีความสามารถแบบคุณ...ไม่ล้มนานแน่นอน.. จากคุณ : ตุ้ม แม็คคาร์ทนี่ย์ (Toom McCartney) เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 20:50:59

ความคิดเห็นที่ 7 สู้ๆจ้า จากคุณ : ลูกหมูร้องจิ๊บ เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 20:53:43

ความคิดเห็นที่ 8   เป็นกำลังใจให้นะคะ whatever will be wii be.... จากคุณ : vanilla เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 21:08:08 A:124.120.215.102 X: TicketID:232849

ความคิดเห็นที่ 9 จงสำนึกรู้คุณที่โลกใบนี้นี้ได้ให้กับคุณ ที่จะทำให้คุณได้รู้จักชีวิตทั้งสองด้าน มันจะทำให้คุณรู้จักโลกอีกด้านหนึ่งที่ไม่ทุกคนที่จะได้เรียนรู้ มันทำให้หัวใจของคุณอ่อนโยน อดทน และเข้าใจผู้อื่นมากขึ้น มันทำให้คุณรู้จักการถ่อมตน มีความเมตตากับบุคคลทั่วไป จงสำนึกรู้คุณที่โลกใบนี้ให้กับคุณ มันทำให้คุณได้มีโอกาสได้เข้าใจถึงสภาวะอดอยาก ปากแห้ง มันทำให้คุณได้มีโอกาสรู้จักและสภาวะปากกัดตีนถีบ มันทำให้คุณรู้จักการอดออมและการใช้ชีวิตติดดิน จงสำนึกรู้คุณที่โลกใบนี้ให้กับคุณ มันทำให้คุณเห็นคุณค่าของสิ่งเล้กๆน้อยๆ มันทำให้คุณมีความสุขกับการเป็นเจ้าของแม้สิ่งเล็กน้อย มันทำให้คุณมองเห็นความมีคุณค่าของสรรพสิ่ง จงสำนึกรู้คุณที่โลกใบนี้ให้กับคุณ มันทำให้คุณได้ใช้ชีวิตที่อิสระมากขึ้น มันทำให้คุณรู้คุณค่าของการใช้ชีวิตที่ไม่มีอะไรผูกมัด มันทำให้คุณรู้จักความสุขที่เกิดจากการให้ชัดเจนยิ่งขึ้น จงสำนึกรู้คุณที่โลกใบนี้ให้กับคุณ มันทำให้คุณเห็นคุณค่าของตัวคุณมากกว่าคุณค่าของสิ่งภายนอก มันทำให้คุณเห็นโลกนี้น่าอยู่เพียงแค่คุณมีอะไรกินพออิ่ม มันทำให้คุณรู้สึกปลดปล่อย และชีวิตคุณมีอิสระมากขึ้น จงสำนึกรู้คุณที่โลกใบนี้ให้กับคุณ โลกใบนี้ไม่ได้ให้สิ่งที่มีค่าอย่างนี้กับทุกคน เป็นกำไรชีวิตที่คุณเกิดมาแล้วได้รับสิ่งนี้ที่โลกใบนี้ให้คุณ จงสังเกตุรอบข้าง คุณไม่รู้สึกหรือว่าคุณรู้สึกปลดปล่อยมากขึ้น คุณมาสู่จักรวาลนี้ที่เป็นตัวตนของคุณเพียงครั้งเดียว คุณเป็นเพียงเศษเสี้ยวของความกว้างขวางยิ่งใหญ่ของจักรวาลนี้ คุณถูกส่งมาสู่จักรวาลนี้แล้วและได้ให้คุณมากมายอย่างนี้ จงสำนึกรู้คุณที่โลกใบนี้ให้กับคุณ แม้คุณไม่สะดวกเท่าเดิม คุณรู้สึกไหมว่าคุณมีความสุขมากขึ้น (เก็บความจาก The Secret) จากคุณ : prasit123 เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 21:29:23

ความคิดเห็นที่ 10 เจ้าเกิดมาเอาอะไรมาด้วยเล่า เจ้าจะเอาแต่สุขสนุกไฉน เจ้าเกิดมาแล้วเจ้าจะเอาอะไร เจ้าก็ไปตัวเปล่าเหมือนเจ้ามา จากคุณ : ทำใจไม่ได้ก็ไปบวชดีกว่า (เด็กเกาะสมุย) เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 21:34:42

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่มีเงินยังเหลือชีวิต เท่านั้นแหละคนเรา   ตราบใดที่ยังไม่ตาย  เรื่องทรัพย์สินเงินทองหาใหม่ก็ไม่ใช่เรื่องเกินความสามารถ จากคุณ : SWEET TOFFY เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 21:52:15

ความคิดเห็นที่ 12 รักตัวเองให้มากๆก่อนค่ะ  หน้าต้องด้านที่สุด(อดทน) เพราะคนรอบข้างนี้เหละตัวเพิ่มความเครียดเลย  ถ้าเป็นผู้ชายง่ายเลยบวชค่ะเป็นอีกอาชีพที่เลี้ยงครอบครัวได้พอควร(จากคนที่หมดตัวมาก่อน ในภาวะกดดันตอนนี้นั้นคิดแบบนี้อะชั่วไปนิด แต่ก็ทำให้แม่หายเครียดไปหน่อยว่ายังไงก็ยังมีที่อยู่ พ่อกับน้องชายบวชเรากับแม่บวชชี ฮาเลย คิดบวกค่ะ ตอนนี้ทำเรื่องขอซื้อบ้านคืนละ5ปีทนให้แบงค์ฟ้องขับไล่ แบงค์เปลียนไป3ทนาย ต้องหน้าด้านแล้วก็สตอสุดๆชั่วอีกละ^^ไปดีกว่า) สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Up_size เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 21:54:48

ความคิดเห็นที่ 13   ่คิดว่า มันไม่ได้เป็นของเราแต่แรกแล้ว สุดท้ายก็ต้องจากไป จากคุณ : iRepenter เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 22:16:55

ความคิดเห็นที่ 14 เดี๋ยว(ไม่รู้นานเท่าไหร่)ก็หาใหม่ได้ แต่บางเรื่องทดแทนกันไม่ได้ อย่าประมาทกับชีวิตนะครับ จากคุณ : คนพิการ เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 22:38:33

ความคิดเห็นที่ 15 ต้องทำใจ "เข้มแข็ง"   ยอมรับกับมันไปเลยค่ะ   นอกจากบอกตัวเองแล้ว คนในครอบครัว  คือ คนที่เราจะต้องบอกพวกเขาให้ยอมรับกับสิ่งที่เขาจะต้องเจอ ร่วมกันกับเราด้วย   และยอมรับกับพวกเขาว่า "เราทำดีที่สุดแล้ว" ตรงนั้น จะคือจุดเริ่มต้น ของกำลังใจที่จะเกิดจากความเข้าใจของคนที่เรารัก เมื่อผ่านตรงนั้นไปได้แล้ว   สังคม หรือ ส่วนอื่นๆ  เราก็จะยอมรับมันได้เองละจ้ะ   ..   เหนื่อย  และเจ็บปวด ค่ะ  แต่ใช่ว่า มันจะเกิดขึ้นกับเราไม่ได้นะคะ และ ก็ใช่ว่ามันจะเกิดกับใครในสังคม  หรือแม้แต่คนใกล้ตัวเราไม่ได้ มันเป็นเรื่อง ปกติมากค่ะ   อยาคิดมากเลยนะคะ โลก  กับความไม่แน่นอน น่ะค่ะ..  เป็นกำลังใจให้ค่ะ   อยากบอกว่า เส้นทางนั้น   ข้าพเจ้า ก็เคยเดินผ่าน พลัดหลงเข้าไป    เหมือนกันละ **  ขอเพิ่มเติมนิดค่ะ  ทุกอย่างจะผ่านไปค่ะ   ด้วยความตั้งใจ  และจริงใจของเราค่ะ  สู้ๆ นะคะ แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 53 22:43:42 จากคุณ : พี่ฟ้าค่ะ เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 22:38:39

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่รู้จะปลอบยังไงเลย คือผมเป็นแบบ จขกท บ่อยมากน่ะครับ กลายเป็นชินไปแล้ว -..-" พักผ่อน ทำใจให้สบายๆก่อนเลยครับ ที่สำคัญ อยู่กับคนที่เป็นแรงใจของเราครับ พร้อมแล้วกลับมาสู้ใหม่ครับ ^^ จากคุณ : penn's เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 22:42:38

ความคิดเห็นที่ 17 คุณพ่อผม สร้างเนื้อสร้างตัวจากการเป็นลูกน้องคอยส่งของให้เค้า กลายเป็นเจ้าของกิจการมีกินมีใช้อย่างเหลือเฟือ สุดท้ายโดนเพื่อนหลอกไปลงทุน ขายบ้านขายรถ จนแทบไม่มีกิน แล้วก็สู้ ทำมาค้าขายจนดีขึ้นมา สุดท้าย โดนหลอกไปลงทุนอีกรอบ ตอนนี้ก็กำลังสู้อีกรอบ ........แล้วคราวนี้จะไม่ล้มแล้ว จะ่ช่วยพ่อเอง จากคุณ : Fares เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 22:59:04

ความคิดเห็นที่ 18 เกิดมาก็ไม่เคยมีเงินมากมาย ตอนนี้ก็ยังไม่มีเงินมากมาย คุณยังดีนะที่เคยมีภาวะแบบนั้น อยากกินอะไร อยากซื้ออะไร ก็ได้ วันนี้ก็ถือว่าลองใช้ชีวิตอีกแบบ จะได้รู้ว่าคนที่ไม่เคยมีเค้าจะรู้สึกยังไง จากคุณ : หลายสิ่งอัน เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 23:48:44

ความคิดเห็นที่ 19 มีเยอะ ไม่มีเลย  ล้ม สำเร็จ ได้มา หายไป ผมเคยสลับกันมาหลายครั้งแล้ว ตอนนี้เลยชิน เวลามีก็ใช้ให้คุ้มค่าเพื่อตัวเองและครอบครัว เวลาไม่มีก็ดิ้นรนใหม่เพื่อตัวเองและครอบครัว จากคุณ : Petshop boy เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 00:11:43

ความคิดเห็นที่ 20 ความรู้ ความสามารถ สติปัญญา จะอยู่กับเราตลอดค่ะ ใช้มันให้เป็นประโยชน์นะคะ  และอย่าคิดมากนะคะ มองไปข้างหน้า แล้วสู้ ๆ แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 53 02:09:46 จากคุณ : ลีลิน~* (LeeLin Actually~*) เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 02:09:04

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะคะ ล้มได้ ก็ต้องลุกได้ค่ะ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : หน้าแง๊ว~* เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 02:27:51

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านหนังสือธรรมมะค่ะ ขอแนะนำหนังสือของท่านพุทธทาส  ลองหาอ่านดูค่ะ คำสอนของท่านดีมากค่ะ อ่านแล้วทำให้เราสบายใจมากที่คุณทุกข์มาก เพราะว่าคุณยึดติดมาก  คุณมีอัตตาอยู่   ยึดความเป็นตัวตนอยู่ เข้าใจความรู้สึกคุณค่ะเพราะเพื่อนของเราก็เป็นเช่นคุณ  แต่ตอนนี้มันคงไม่ใช่เวลามานั่งทุกข์โศก  มันควรเป็นเวลาหาหนทางแก้ไขปัญหา หากคุณเหลือเงินน้อยคุณก็ต้องหาเงินเพิ่ม  เช่นหาอาชีพเสริมทำ รับจ้าง  ต้องลองทำดูค่ะ  บางทีการอยู่เฉย ๆ  จะทำให้ยิ่งคิดมาก  มีคนหลายล้านคนเค้าลำบากกว่าคุณมาก ข้าวไม่มีกิน  ไม่มีที่นอน  ไม่มีเพื่อน  ไม่มีครอบครัว  พวกเขาเหล่านั้นก็ยังมีชีวิตยังมีลมหายใจอยู่  คุณมีสองมือ  สองเท้า เท่ากันกับคนอื่น  คุณต้องสู้ค่ะ  คุณลองไปดูเด็กพิการซ้ำซ้อน  หรือ คนชราที่ถูกทิ้ง  พวกเขายังอยู่ได้คุณก็ต้องอยู่ได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ  คนไทยไม่ทิ้งกัน จากคุณ : . (นางฟ้าในคืนเหงา) เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 08:59:33

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่ติดคิดมากหรอกครับ ชิวีตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไปอ่ะนะ เมื่อก่อนเราเคยมี วันนี้เราไม่มี อนาคตเราก็อาจจะมีใหม่ครับ ที่บ้านผมก็หมดไปกับการพนันของคุณพ่อ แต่ลูก ๆ ก็ไม่คิดอะไรนะครับ อนาคตก็หาเอาใหม่ได้เสมอ สู้เท่านั้นล่ะครับ จากคุณ : ยอชชี่ ศิษย์บ้านหม้อ เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 10:21:03

ความคิดเห็นที่ 24 มองคนที่แย่กว่าเราสิครับ มีภาพอยู่ภาพหนึ่งที่ผมยังจำมาจนถึงทุกวันนี้ เคยเห็นยายแก่ ๆ คนหนึ่งแต่งตัวชาวบ้าน ๆ มาก ท่าทางไม่ค่อยแข็งแรง จะลุกก็โอย จะนั่งก็โอย แต่แกหาบขนมขาย ขนมไทย ๆ ห่อใบตองนี้แหล่ะ มีจำนวนของไม่เยอะมาก แต่แกก็คงพออยู่พอกินนะครับ ทำได้น้อยก็กินน้อยหน่อย ผมยังนึกเลยว่าลูกหลานแกไปไหนหมด แกอายุขนาดนี้แล้วทำไมไม่มีลูกหลานเลี้ยงเลยเหรอ หรือแกต้องการอย่างนี้เอง เป็นกำลังให้จขกท.นะครับ มองไปข้างหน้า เอาอดีตข้างหลังเป็นบทเรียนที่เราจะไม่พลาดอีกต่อไป จากคุณ : ลูกชายแม่เล็ก เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 12:06:53

ความคิดเห็นที่ 25 หาความสุขจากการไม่มีนี่แหละค่ะ เราเองก็เป็นแบบคุณนะ แต่เราเป็นลูกของคนที่มีสถานะแบบคุณ ^^ ความเครียดของคนเป็นเด็กคงมีไม่มากเท่าผู้ใหญ่ ที่ต้องจัดการทุกเรื่อง ผ่านช่วงนี้ไปให้ได้นะคะ แล้วก็มองโลกในแง่ดี คนที่ลำบากที่สุดในโลกนี้ (หรือแค่ในประเทศไทยก็พอ) ไม่ใช่เราหรอก ความสุขจากการไม่มี คือความรู้สึกที่ได้จากคนใกล้ตัว อย่าลืมหาสิงดีๆรอบๆตัวเรานะ มันมีแน่ๆแต่ช่วงที่เราเครียดเราจะมองไม่เห็นหรอก สู้ๆจ้า จากคุณ : Elrenia เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 12:22:43

ความคิดเห็นที่ 26 สิ่งที่แล้วก็ให้มันแล้วไป  ให้เรามีชีวิตอยู่กับปัจจุบันขณะ ไม่ใช่หลงปลาบปลื้มอยู่กับอดีตที่เคยรวย หรือเพ้อฝันถึงอนาคต หมดแล้วก็มีใหม่ได้ถ้ามีกำลังใจต่อสู้ใหม่ จากคุณ : เผอิญผ่านมา เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 12:57:35

ความคิดเห็นที่ 27 เข้าใจว่าทำใจลำบาก แต่ก็ต้องทำใจนะ คนอื่นอาจจะไม่มียิ่งกว่าเราก็ได้ใครจะไปรู้ ปล. ไม่เคยมีนี่ดิ แย่กว่า 555 ไม่รู้เป็นไง ป่านนี้แล้ว เงินสดเก็บไว้มีไม่ถึงแสนเลยอะ อ๊ายอาย จากคุณ : psychowat (psychowat) เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 14:14:59

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นกำลังใจให้นะคะ    ยังมีใครอีกหลายคนไม่ได้เริ่มที่ศูนย์  บางคนเริ่มจากการติดลบด้วยซ้ำ ตอนนี้แค่กลับไปเริ่มต้นใหม่   อยู่จุดเริ่มต้นใหม่  อย่างน้อยอย่างหนึ่งที่เราอยากจะบอกกับคุณ คุณยังมีร่างกายเป็นทรัพย์นะ     ไม่สิ้นเปลืองเท่าเราหรอกค่ะในการรักษาร่างกายให้เหมือน คนปรกติ      จากเคยมีต้องรักษาตัวจนติดลบ    แต่ก็ดีค่ะมันทำให้มุมมองชีวิตเราเปลี่ยนไปเยอะ ว่าจากนี้เราจะมีชีวิตเพื่ออะไรได้มากกว่าการมีชีวิตเพื่อตัวเอง       ลองมองรอบข้างดูคุ่ะ   อย่างน้อยตอนนี้ก็ไม่ได้อยู่คนเดียวสักกะหน่อย เพื่อนห้องนี้เป็นกำลังใจให้เสมอสำหรับคนไม่ยอมแพ้ค่ะ อดีตเป็นประสบการณ์นะคะ      ทุนจากอดีต(ประสบการณ์)และทรัพย์(ร่างกายที่แข็งแรง) แค่นี้ก็เพียงพอแล้วค่ะ  ที่จะให้มันสมองและสองมือเราทำหน้าที่สู้ต่อไป   พยายามเข้านะ   เลือกทำในสิ่งที่ถูกอย่าหลงเดินทางลัดหรือหลงทางที่ไม่ควร เงินเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต   แต่ไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิตหรอกค่ะ จากคุณ : usneoides เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 21:32:24

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่เหลือ ยังดีกว่าเป็นหนี้ท่วมหัวนะ สู้ๆ จากคุณ : Dequardo เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 53 03:20:29

ความคิดเห็นที่ 30 ทำอะไรที่เงินซื้อไม่ได้สิ จากคุณ : คนหัวฟู เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 14:27:27