 |
ใครมีเพื่อน แต่เหมือน ไม่มีเพื่อนบ้างครับ แล้วผมควรทำอย่างไรกับเพื่อนที่มีนิสัยอย่างนี้ดี
|
|
ตอนนี้ผมพิมพ์ไปด้วย รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเรื่องเพื่อนไปด้วย เฮ้ออ
คือ ผมเป็นคนเรียนเก่งนะครับ แต่คณะที่เรียนผมดันเลือกผิดไปหน่อย (คือ เก่งวิทย์ครับ แต่ดันไปเลือก บริหาร -_-" )
เวลาเรียนก็จะอาศัยอ่านหนังสือแป๊บเดียวครับ เพราะ รู้สึก ไม่ชอบเรื่องที่เรียนในคณะซักเท่าใดนัก
เพราะเหตุนี้เวลาสอบมาเลยได้คะแนนไม่สูงครับ เพราะอ่านไปไม่กี่ชั่วโมงก่อนจะสอบ หรือก่อนจะทำงานกลุ่ม แต่ก็พอเอาตัวรอดครับ
เสร็จแล้วเพื่อนที่ผมคบในคณะ ก็จะมีแต่คนที่เค้าเก่งๆกันทั้งนั้น ดังนั้น พอเวลาทำงานกลุ่ม ถึงแม้เพื่อนกลุ่มนั้นจะเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดในคณะ แต่ผมก็จะไม่ได้เข้ากลุ่มด้วยกับเพื่อนๆพวกนั้น (เพราะถูกมองว่า โง่ ไม่เอาถ่าน ซึ่งผมรู้สึกอย่างนี้จริงๆครับ ก็ยอมรับว่าได้คะแนนน้อยจริง แต่เพราะเราไม่ชอบคณะที่เรียนมากกว่า คือ เรียนให้จบๆไปก็พอ ไม่ได้หมายความว่าโง่ เพราะ ถ้าเป็นเรื่องที่ผมสนใจจริงๆ ผมจะทุ่มมากๆ แต่ถ้าไม่สนใจก็คือไม่สนใจเลย เป็นอย่างนี้จริงๆครับ)
บางทีผมก็รู้สึกน้อยใจนะ เวลาเที่ยวกัน ผมก็ขับรถไปรับพวกมัน เพราะผมเป็นคนพื้นที่ แต่พวกเพื่อนๆเป็นเด็กต่างจังหวัดกัน
พอเวลาพวกมันเดือนร้อนอะไร เช่น กลับจากต่างจังหวัดมา ไม่มีรถ ผมก็เสนอหน้าไปรับ , รถยางแตก ผมก็เสนอหน้าไปเรียกช่างมาให้ , อกหัก ผมก็ไปอยู่เป็นเพื่อน
แต่พอถึงเวลางานกลุ่ม มันกลับไม่เอาผมเข้ากลุ่มกันซักคน ซึ่งผมก็เข้าใจว่า มันอยากได้แต่คนเก่งๆ มารวมกัน เพื่อจะได้เกรดเอวิชานั้น ส่วนผมก็ต้องระหกระเหิน เร่ร่อน ไปหากลุ่มอื่นอยู่ ซึ่งบางทีกลุ่มที่ไปอยู่ด้วยเค้าก็สงสาร บางทีถึงขั้นมาด่าเพื่อนผม ว่า ทำไมไม่เอาผมอยู่ด้วย
อันนี้เป็นแค่เรื่องมหาลัยนะครับ
ตอนนี้พอจบมาจากมหาลัย ผมก็มีความจำเป็นที่จะไปสัมภาษณ์งานที่ กทม
ซึ่งผมไม่มีที่พัก !!!
คราวนี้ ผมก็ติดต่อเพื่อนผมไปอีกทีนึง ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทมาก ตอนมันไม่มีที่อยู่ ไม่มีเงินแม้กระทั่งซื้อมาม่า ค่าห้องไม่มีจ่าย ผมก็เคยช่วยเหลือมัน
แต่พอตอนนี้ ผมต้องการที่พัก เพียงแค่ สองวัน มันกลับบอกผมว่า " เมิงลองไปคุยกับญาติๆเมิงดูก่อนแระกันนะ หรือไม่ก็ หาห้องถูกๆไปก่อน คืนละไม่กี่ร้อยเอง พอดีหอกรูนะ ถ้าใครขึ้นมันปรับว่ะ กรูเลยเอาใครมาห้องไม่ได้ "
ตอนนั้นผมก็ไม่เอะใจอะไรครับ ก็ไม่ว่าไรมัน มันอาจมีความจำเป็น แต่ที่ผมฉุนที่สุดคือ มีเพื่อนอีกคนโทรมา แล้วบอกว่า
" เมิงได้ข่าวว่าเมิงจะเข้ากทมใช่มะ พอดีกรูจะไปนอนห้องไอ้ A (สมมุติว่า เพื่อนที่ไม่ให้ผมนอนห้องมันด้วยชื่อ A นะครับ) เมิงจะไปนอนด้วยกันไหม ? "
ผมก็หัวเราะใส่ แล้วก็บอกว่า
" ห้องไอ้ A เวลาใครขึ้นห้องไปมันปรับนะโว๊ยย เนี่ยกรูเลยไปนอนกับมันไม่ได้"
แต่ทันใดนั้น เพื่อนผมก็บอกว่า
" อ้าว ยังไงเนี่ย แต่กรูโทรไปหามัน มันบอกว่า เข้ามานอนได้เลยนะเว้ย ไม่เห็นบอกอย่างที่เมิงบอกเลย "
ผมได้ยินดังนั้น ความรู้สึกแรก คือ ฉุนมากกกกกกกก
ทำไมเราไปนอนห้องมันไม่ได้ แต่เพื่อนอีกคนไปนอนด้วยได้
ตอนไอ้ A มันไม่มีเพื่อนไรซักคน ผมก็ไปเที่ยวเป็นเพื่อน อกหัก ก็ไปดื่มเหล้าเป็นเพื่อ่น มันไม่มีเงินกินเหล้า ก็ให้มันยืม เลี้ยงมันอีก ตอนมันไม่มีที่พัก ก็ให้มันพักอีก เลี้ยงข้าวมันอีก
แต่ดูตอนนี้ที่มันทำกับผม เหอๆๆ
หรือว่ามันคบคนที่ผลประโยชน์ก็ไม่ทราบนะครับ เพราะสำหรับผมแล้ว ก็ดูเป็นคนโง่คนนึงในสายตามัน ส่วนเพื่อนอีกคนที่มันให้พักด้วย ดูมีอนาคตอีกยาวไกล งานการก็ดี
ตอนนี้ผมรู้สึกไร้ค่ามากเลยครับ
เคยพยายามช่วยเหลือเพื่อนด้วยใจจริงมาตลอด แต่พอเราไร้ค่า เพื่อนฝูงก็หมางเมิน ไม่แยแส
ฟังแล้วเศร้าจังเลยครับ ใครเคยมีประสบการณ์ไม่ดีกับเพื่อนบ้าง ลองเล่าให้ผมฟังบ้างนะครับ
แล้วผมควรจะทำไงกับเพื่อนอย่างนี้ดีครับ เลิกคบ หรือ คบได้แต่ก็ไม่ต้องอะไรมาก มีไว้เที่ยวก็พอ
ขอบคุณนะครับ
| จากคุณ |
:
หนุ่มน้อยบ้านนา
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันวิสาขบูชา 53 22:11:44
A:112.142.121.28 X: TicketID:271348
|
|
|
| |
