 |
ความคิดเห็นที่ 7 |
ทุกคนเคยเป็นทั้งนั้นครับ เพียงแต่ใครจะเอาตัวเองกลับมาได้เร็ว
ผมเองก็เป็น แต่ทุกครั้งที่เป็นแบบนี้ ผมจะรีบบอกกับตัวเองเลยว่า
"เฮ้ยยย...ชีวิตมันมีอะไรให้สนุกอีกมากมาย"
ผมไม่ลังเลที่จะพาตัวเองออกไปผจญภัย ผมพาตัวเองออกไปเห็นโลกกว้าง ,เจอผู้คน ผมพาตัวเองไปนั่งมองความเป็นไปที่ไหนซักแห่งบนโลกใบนี้
หามุมสำหรับตัวเอง แล้วนั่งจ่อมมองดูโลกเคลื่อนไหว
บางที่เวลาหมุนช้ามาก ในขณะที่บางที่เวลาเดินเร็ว
ผมมองดูคนที่ลำบากกว่าผม แล้วก็คิดเข้าข้างตัวเองเพื่อสร้างกำลังใจว่า ปัญหาของเขาหนักอึ้งมหาศาล ในขณะที่ของเรายังพอสู้ได้
กลายเป็นว่ายิ่งเที่ยว ยิ่งเห็นแง่มุมต่างๆของโลก มันก็ทำให้เรายิ่ง "ปลง" ได้ครับ
เพราะท้ายสุดเราจะรู้ว่า โลกนี้แสนจะกว้างใหญ่ไพศาล ในขณะที่ตัวเรานั้นเล็กเพียงนิดเดียว
ชีวิตมีหลายด้านให้เลือก "รู้สึก" กับมันครับ
เลือกด้านที่ดีที่สุดให้กับตัวเองก็แล้วกัน
ถ้ามันแย่มากนัก สายๆวันอาทิตย์นี้โบว์นั่งรถมากรุงเทพฯเลย แล้วเดี๋ยวจะไปรับ พาขับรถไปเที่ยวอยุทธยากัน
ไปเดินดูเมืองเก่าๆ ไหว้พระ หาก๋วยเตี๋ยวอร่อยๆกินให้พุงกาง นั่งเล่นมองดูผู้คนที่สถานีรถไฟ นั่งปล่อยใจริมแม่น้ำแบบต่างคนต่างไม่พูดกัน
เอามั๊ยล่ะ....????
เอากล้องติดมาด้วยล่ะ อ้อ..อย่าลืมหมวกด้วยนะ...มันร้อนอ่ะ..
จากคุณ |
:
ตุ้ม แม็คคาร์ทนี่ย์ (Toom McCartney)
|
เขียนเมื่อ |
:
15 มิ.ย. 53 14:32:18
|
|
|
|
 |