Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
มีเซ็กส์โดยที่ไม่รัก ผิดไหมคะ ?  

อธิบายก่อนค่ะ

ช่วงวัยละอ่อนเราเคยมีความรักค่ะ แบบรักกุ๊กกิ๊กทั่วไป จนถึงรักมาก ผูกพันธ์มาก
แล้วก็จบลงด้วยความผิดหวัง จากเรื่องเดิมๆซ้ำแล้วซ้ำเล่า วนเวียนอยู่กับเรื่องรักๆเลิกๆ
เราสองสามคน และปัญหารักทั้งหลายอยู่เกือบหกปี จนในที่สุดเราเลือกที่จะหยุด


จากนั้นมาก็มีที่ไปปิ๊งปั๊งกับคนอื่น หรือมีคนมามาส่งตาหวานบ้าง
แต่เราจะทำแค่คุยๆ พอให้ใจเต้นแรง กระชุ่มกระชวย แต่พออีกฝ่ายเริ่มสานต่อ เราก็จะหยุดทันที (เห็นแก่ตัวเนาะ T^T)

เราคิดเอาเองว่าเหตุการณ์ในอดีตทำให้เราขาดความมั่นใจในตัวเอง ไม่กล้าจริงจังกับใคร
เคยถึงขั้นนัดพบจิตแพทย์ แต่ก็ไม่ได้ไปพบจริงๆ เพราะดันเกิดลูกฮึดว่า ปัญหาเกิดจากตัวฉัน ฉันต้องจัดการมันได้ด้วยตัวฉันสิ

คือพอเรากลับมาคิดถึงเรื่องนี้ทีไร เราก็จะคอยโทษแต่อดีตว่ามันทำให้เราเป็นอย่างตอนนี้
เหมือนคอยโทษแต่คนอื่น ลึกๆแล้วอยากจะเป็นผู้เสียหายจากการที่ถูกคนอื่นทำร้ายจิตใจตลอดไปหรือไง
ทั้งที่เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว เราไม่ได้เจ็บปวดหรือเจ็บใจอะไรแล้ว แต่เหมือนชีวิตมันถูกเปลี่ยน

เรามองความรักเปลี่ยนไป ความรักมาพร้อมกับความผิดหวังเสมอ





จนมาถึงช่วงนี้

เราเพิ่งรู้สึกตัวว่า เฮ้ย ทำไมเราไม่เห็นไปรักใครเลย (แบบชู้สาวนะคะ กับเพื่อนๆหรือคนในครอบครัวก็ยังรักเหมือนเดิม)
ทั้งที่เมื่อก่อนเราเป็นคนหูตาว่องไว ชอบใครง่ายมากจนเพื่อนยังเอือม แต่ตอนนี้ขนาดจะปิ๊งหรือแอบกรี๊ดใครสักคนยังไม่มีเลย

แต่เราก็รู้สึกปกติที่เป็นอย่างนี้ รู้สึกว่าใจเราสงบ เราเอ็นจอยกับการใช้ชีวิตที่ไม่มีพันธะทางใจกับใคร
ตอนนี้มีคนมาขายขนมจีบ เราก็บอกเขาไปตรงๆว่าเราไม่รู้สึกรักใครแบบนั้นเลย แต่ก็เหมือนเขาจะไม่ค่อยเข้าใจ

ใครเข้ามาแบบเกินเพื่อน เราจะบอกเขาแบบนี้ ไม่ให้ความหวังอะไรทั้งนั้น เพราะเรารู้ว่ามันเป็นการทำร้ายเขา




เข้าเรื่องนะคะ ...


คือในขณะเดียวกันที่เราไม่ได้รู้สึกรัก แต่ความอยากรู้อยากลองมันก็ยังมีอยู่

ถ้าวันหนึ่ง มีใครสักคนที่เราคุยด้วยแล้วทำความเข้าใจได้ตรงกัน ว่าโอเค เราจะอิ๊อ๊ะกันนะ เราอาจจะคุยกัน
แต่ทั้งหมดนั้นไม่มีความรักมาเกี่ยวข้อง

จะผิดมากไหมคะ ?

เคยปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่า เก็บไว้ทำกับคนที่รักเถอะ ...อือ อันนี้เราก็เข้าใจ
แต่ถ้าหากเราไม่ได้รักใครไปเรื่อยๆ แล้วเราจะได้ทำตอนไหนล่ะ (ฮ่า)

เราไม่มีความคิดที่จะแต่งงานอยู่ในหัวเลย แต่ก็อยากมีลูก
ซึ่งถ้าเราทำอย่างที่เราบอกข้างต้น เราก็จำต้องล้มเลิกความคิดนั้นไป
เพราะถึงเราจะรับผิดชอบและรักลูกได้ แต่ก็น่าสงสารถ้าลูกจะต้องไม่มีพ่อ ...อา คิดไปไกลเลย


เราลองปรึกษาเพื่อนสนิทเรา บางคนรู้ความคิดเราก็อึ้งนิดๆ
บางคนก็บอกให้ทำตามใจ บางคนก็ค้านแรกๆ สักพักชักเพลียไม่ห้ามอะไรแล้ว หะๆ


ทั้งนั้นทั้งนี้มันยังเป็นแค่ความคิดนะคะ
ทั้งความกล้า ความกลัว และที่เราคิดเองเออเองหลายๆอย่าง มันยังทำให้สับสนอยู่
ว่าตกลงแล้วเราสามารถเดินตามทางที่เราคิดไว้ได้ไหม


แล้วเพื่อนๆคิดว่าไงคะ ?


:)

จากคุณ : TOOCLOSE
เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 18:56:19 A:58.11.57.66 X: TicketID:276970

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com