|
** บันทึกน้ำตา..จากชายกล้ามเนื้ออ่อนแรง ตอนที่ 1** เริ่มไปหาหมอ
|
|
ข้าพเจ้ารวบรวมเรื่องราวที่เป็นเรื่องจริง นำมาบอกเล่าให้ท่านได้รับทราบถึงการเปลี่ยนแปลงของร่างกายที่เสื่อมลงทุกขณะ แต่ไม่ได้เกิดแบบฉับพลันเหมือนอย่างโรคทั่วไป หากต้องใช้เวลาเป็นแรมปี ในการสังเกตุเห็นภาวะของอาการดังกล่าวนี้ คือ แขน ขา ลีบ การเดินแกว่ง ไม่ตรงศูนย์ นั่งรถเข็น
สิ่งที่ข้าพเจ้ากำลังต่อสู้กับโรคนี้คือ กลุ่มอาการกล้ามเนื้ออ่อนแรง ซึ่งเป็นโรคที่ไม่มียารักษา และผู้ป่วยบางรายมีอาการหนักเบาไม่เท่าเทียมกัน
บทที่ 1 เกิดอะไรขึ้นกับเราหรือ ?
ผมเกิดมาในครอบครัวเล็กๆ ไม่รวยและไม่จน มีเงินได้จากการเป็นลูกจ้างทั่วไป มาบัดนี้ถ้าเทียบกับชายวัยเดียวกัน ก็คงเรียกว่าเป็นหนุ่มฉกรรจ์ แข็งแรงบึกบึนได้แล้ว แต่ตรงกันข้าม ฟ้าดินและเวรกรรมเล่นตลกผกผันชีวิตของข้าพเจ้าเสียแล้ว
ข้าพเจ้ากลายเป็นบุคคลที่เรียกว่า กึ่งปรกติ กึ่งพิการ ซึ่งถ้าดูโดยรวมแล้ว ข้าพเจ้ายังถือว่าโชคดี ที่ภาวะของโรคยังไม่คืบหน้ามาก คือ ยังสามารถเดินได้ ยังเดินได้ แต่ตอนนี้ไม่สามารถเดินขึ้นบันได และก้ม ลุกจากพื้นดินได้ ซึ่งเป็นลักษณะของการทำลายของกล้ามเนื้อมัดต่างๆ
ณ ขณะนี้ ข้าพเจ้าต้องใช้ชีวิตอยู่กับมันอย่างสมบูรณ์ ซึ่งข้าพเจ้าก็เปิดค้นหาในอินเตอร์เนตว่า คนอื่นเป็นอย่างไร ...โอ๊ว บางคนตาย บางคนนั่งรถเข็นแล้ว หรือบางคนก็ยังอยู่ แต่สภาพแย่กว่าเรามาก ซึ่งรายที่เป็นมากๆ ก็เสียชีวิตไปก่อน หรือไม่ก็เป็นตั้งแต่ยังเด็กๆ
ตอนนี้การเดินบางครั้งจะมีอาการขาอ่อนแรง คือ เหมือนขาพับอ่อนทรุดฮวบลงไป ตัวเองจะจับกบกับพื้น, เดินสะดุดของแข็งก็จะล้มทันที, การลุกจากโต๊ะ-เก้าอี้ ต้องใช้แขนช่วยพยุ่งร่างกายดันตัวขึ้น, ก้ม ล้มเลย เป็นต้น
จากคุณ |
:
หนุ่มรัตนะ
|
เขียนเมื่อ |
:
13 ก.ค. 53 06:46:58
|
|
|
| |