ความคิดเห็นที่ 1   1. ก่อนจะตรวจพบโรค      ตั้งแต่เด็กเราเป็นคนแข็งแรงตลอด ไม่ค่อยป่วยเป็นอะไร ตอนเด็ก ๆ ก็อยากป่วยให้พ่อแม่เอาใจบ้างก็ไม่เคยจะป่วยเลย ปีทั้งปีไปโรงเรียนครบทุกวัน ตอนเราอายุ 21 ปีมีเพื่อนคนหนึ่งเข้าตกงานก็เลยอยากลองขายประกัน เราก็เป็นคนที่ชอบสนับสนุนเพื่อนก็เลยช่วยซื้อเป็นคนแรก ซึ่งบังคับให้ตรวจสุขภาพ มีการพบหมอและตรวจปัสสาวะ ปรากฎว่า ปัสสาวะผิดปกติ คือ มีเลือดปน ผลตรวจ 4+ และมีโปรตีนปนในปัสสาวะ 3+ พยาบาลก็บอกว่าคนปกติจะมีผลเป็น negative แสดงว่าเราเนี่ยผิดปกติแน่นอน เราก็อึ้งก่อนก่อนหน้านั้นเป็นคนที่ไม่เคยป่วยอะไรเลย เพื่อนเราที่เป็นตัวแทนก็ปากดีอีก บอกหืมม์ เป็นไตวายแน่ ไดวายตายไวไง ประกันกลัวโรคนี้ที่สุด แล้วเค้ามาส่งเราที่บ้าน กว่าจะถึงบ้านก็พูดเป็นสิบรอบคำว่าไตวายตายไว ไม่รู้หัวใจทำด้วยอะไร อยากจะบอกว่าคนป่วยเนี่ย จะต้องเจอคำเหล่านี้บ่อย ๆ คำของคนสุขภาพดีที่ทำร้ายจิตใจคนป่วยอย่างเรา เพราะฉะนั้น ต้องเตรียมใจนะคะ  แต่ตอนนั้นเราก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคอะไรค่ะ จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 18:54:00

ความคิดเห็นที่ 2   2. พบคุณหมอ    พี่ชายของแฟนเป็นหมอ(ตอนนั้นเราแต่งงานแล้วค่ะ แต่งตอนอายุ 21 ปี) เราก็ได้ไปปรึกษา ซึ่งพี่ชายของแฟนเป็นหมอศัลยกรรมเลยไม่ค่อยมีความรู้เรื่องโรคไต ก็ได้ฝากตรวจกับเพื่อนรุ่นน้องให้ซึ่งก็เป็นหมอทั่วไปค่ะ คุณหมอท่านนั้นก็ให้เราตรวจเลือด เช็คประสิทธิภาพการทำงานของไต ซึ่งทั่วไปจะอ้างอิงจาก 2 ตัว คือ บียูเอ็น ( BUN, Blood urea nitrogen ) และค่า ครีอะตีนีน ( Cr, Creatinine ) ค่า BUN ปกติ มีค่าประมาณ 12-20 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตร ( mg% ) ส่วนค่า Cr มีค่าประมาณ 0.6-1.2 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตร ซึ่งผลออกมาก็ดูปกติดี คุณหมอเลยวินิจฉัยว่า ไตทำงานปกติ ไม่ต้องกังวลใด ๆ ซึ่งนี่ล่ะค่ะ จุดเริ่มต้นของความโชคร้ายทั้งหมด ก็คือการปรึกษาหมอที่ไม่เชี่ยวชาญ เนื่องจากโรงพยาบาลที่ไปพบหมอนั้น(โรงพยาบาลที่ใหญ่ที่สุดในภาคใต้) จะไม่ยอมให้คนไข้ที่มาครั้งแรกพบหมอเฉพาะทาง ทั้งพบหมอทั่วไปก่อน แล้วให้คุณหมอส่งตัวไปหาแพทย์เฉพาะทาง     ซึ่งค่า BUN และ Cr นี้ จะมีค่าปกติจนกระทั่งไตทำงานได้น้อยกว่า 20 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งถ้าตรวจพบในระยะนั้นจะไม่สามารถรักษาให้หายเป็นปกติได้ แต่ถ้าเราเจอในระยะแรก ซึ่งจะพบได้จากการตรวจชิ้นเนื้อไตเท่านั้น ก็จะสามารถรักษาได้     สรุปว่าคราวนั้นเป็นคราวซวยค่ะ เลยไม่ได้รักษา จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 19:09:36

ความคิดเห็นที่ 3 รออ่านต่อนะคะ ^^ ขอบคุณที่มาเล่านะคะ ปล. หวังว่าเราคงไม่ปาดนะ เพราะเราก็รีเฟรชกระทู้หลายรอบแล้วอ่ะค่ะ งิงิ *-* จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 19:36:50

ความคิดเห็นที่ 4   3. ยังไม่มีอาการ (วิบากกรรมยังไม่สิ้นสุด)      หลังจากไปพบหมอคราวนั้นก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ ไม่มีอาการป่วยใด ๆ ทั้งสิ้น หลังจากนั้นสักระยะ ก็อยากจะทำประกันชีวิตอีก ก็ทำให้ต้องตรวจสุขภาพอีก ผลปัสสาวะก็ยังผิดปกติอยู่ จึงต้องตรวจซ้ำอีกหลายครั้งผลก็ยังเหมือนเดิมคือผิดปกติ ซึ่งคุณหมอที่ไปตรวจด้วยก็ไม่ได้ให้คำแนะนำอะไร ก็สรุปว่าประกันก็ไม่ได้ทำ แล้วก็กลับมาใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม      2-3 ปีต่อมาเราอยากทำประกันชีวิตอีกก็ไปตรวจอีก ผลปัสสาวะก็ยังผิดปกติ โชคดีที่คราวนี้พยาบาลแนะนำว่า เราน่าจะเป็นโรคอะไรที่ซีเรียสนะ ถึงมีค่าโชว์อย่างนี้ ทำให้เรากลับไปตรวจเลือดอีกครั้ง คราวนี้กับหมอที่รู้จักกัน ผลตรวจเลือดก็ยังปกติ เพื่อนเราซึ่งไม่ใช่หมอผู้เชี่ยวชาญโรคไตก็บอกว่า เธอปกติจ๊ะ แต่เธอน่าจะเป็น nephrotic syndrome หรือโรคไตรั่วทำให้โปรตีนรั่วออกทางปัสสาวะ แถมหมอเพื่อนเรายังขายอาหารเสริมให้เราแล้วบอกว่าไม่ต้องไปรักษาที่โรงพยาบาลหรอก อาหารเสริมที่เค้าแนะนำกินแล้วหายทุกโรค(. .')  แล้วคนบ้าน ๆ อย่างเราจะเชื่อคนเป็นหมอมั้ยล่ะ ฮ่วย จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 19:43:40

ความคิดเห็นที่ 5   4.หลุดพ้นวิบากกรรม     หลังจากเราเริ่มกินอาหารเสริมที่เพื่อนหมอเราแนะนำ(ซึ่งจริง ๆ แล้วมาทราบในภายหลังว่าอันตรายต่อผู้ป่วยโรคไตอาจถึงแก่ชีวิต(. .')  ) ทานไปสักสองเดือนก็ไปพบแพทย์อีกท่านในงานสังคมงานหนึ่งทักเราว่า หนังตาเราบวมผิดปกติ ให้ไปตรวจให้ละเอียด เราก็เลยกลับไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจละเอียดอีกครั้งค่ะ step เดิมค่ะ ตรวจเลือด ผลปกติค่ะ แต่คราวนี้รอดพ้นวิบากกรรม เนื่องจากหมอที่มาตรวจโรคทั่วไปในวันนั้นเป็นแพทย์เฉพาะทางโรคไตค่ะ หมอจึงบอกว่าผลเลือดปกติก็ไม่ชัวร์หรอกค่ะ หมอขอ admit คุณและขอเจาะชิ้นเนื้อไตของคุณไปตรวจนะคะ     สรุปวันนั้นเรา admit ค่ะ เนื่องจากเป็นโรงพยาบาลของมหาลัย ระหว่างนอนโรงพยาบาลก็มีท่านอาจารย์หมอ และนักศึกษาแพทย์มาดูและช่วยกันวินิจฉัยว่า เราเป็น nephrotic syndrome ค่ะ(ซึ่งภายหลังเจาะชิ้นเนื้อไตดูแล้วก็ไม่ใช่โรคนี้ค่ะ) เป็นอุทาหรณ์นะคะ ว่าในโรคที่ซับซ้อนหมอวินิจฉัยผิดมากกว่าถูกและหมอที่วินิจฉัยคนไข้โดยตรวจไม่ละเอียดก็ยังมีอยู่เยอะ เราคนไข้ต้องช่วยตัวเองด้วยการหาความรู้ให้มากที่สุด google นี่แหละช่วยเรามากที่สุด โรคที่ซีเรียสต้องมีความเห็นของหมอหลาย ๆ ท่าน (Second opinion) และให้หาหมอที่เก่งที่สุดที่เรารู้จัก     อาจารย์หมอท่านนั้นสั่งยาสเตียรอยด์ให้เราโดสสูงสุดค่ะ 12 เม็ดต่อวัน(ซึ่งเป็นยาที่ผลข้างเีคียงเยอะและค่อนข้างอันตราย และมาพบในภายหลังว่าไม่จำเป็นต้องทานเนื่องจากไม่เกี่ยวกับโรค) พยาบาลนำยามาให้ทานวันนั้นเลยค่ะ ไม่บอกว่ายาอะไร ถามว่ายาอะไร บอกว่ายารักษาไต ซึ่งจริง ๆ แล้วควรจะบอกคนไข้ว่าเป็นสเตียรอยด์ และบอกผลข้างเคียงของยา และยาชนิดนี้ถ้าทานไม่ครบตามแพทย์สั่งจะอันตรายมาก ซึ่งเราเองเป็นคนชอบลืมด้วย โชคดีที่เราทำธุรกิจหอพัก นักศึกษาเภสัชที่หอให้คำแนะนำเรื่องยาให้กับเรา นี่คือสิ่งที่หมอและพยาบาลทำร้ายคนไข้ เพราะฉนั้นพวกเราคนไข้ต้องช่วยตัวเองให้มากที่สุด ถามหมอให้เยอะ ๆ ต้องรู้จักยาที่หมอให้ว่าคืออะไร รักษาอาการอะไรนะคะ จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 20:04:31

ความคิดเห็นที่ 6   เราเขียนตามความรู้ของเราจากประสบการณ์และค้นคว้าเพิ่มเติมทางอินเตอร์เน็ต ประกอบกับซักถามหมอและพยาบาลค่ะ ถ้าท่านใดพบว่าความรู้เราไม่ถูกต้องก็ช่วยแนะนำด้วยนะคะ จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 20:06:17

ความคิดเห็นที่ 7   แล้วสรุปสุดท้ายยังไงต่อครับ รออ่านอยู่นะครับ ได้ระวังตัว แล้วถ้าพบว่าเริ่มจะเป็นโรคไต จะรักษาให้หายขาดได้หรอครับ หรือว่าเป็นเพียงแค่การพยุงไม่ให้เป็นมากกว่าเดิมครับ ช่วยเล่าต่อให้หายข้องใจทีครับ หรือใครไม่อยากฟังหลังไมค์ก็ได้ครับ ผมอยากทราบมากๆ จากคุณ : Impress_za เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 19:06:32

ความคิดเห็นที่ 8   5. เจาะไต      การเจาะไต  คือ การใช้เข็ม ชนิดพิเศษที่มีใบมีดอยู่ภายใน เจาะผ่านผิวหนังและกล้ามเนื้อทางด้านหลังจนถึงตัวไต แล้วตัดชิ้นเนื้อที่ผิวนอกของไต เส้นผ่านศูนย์กลาง ประมาณ 1 มิลลิเมตร ส่งให้แพทย์พยาธิตรวจเพื่อหาสาเหตุ การประเมินความรุนแรงและวางแผนการรักษาในระยะสั้นและระยะยาว หมอจะให้เรานอนโรงพยาบาลอย่างน้อย 2 คืน คือก่อนเจาะ 1 คืน และ ดูแลต่ออีก 1 คืนค่ะ      การเจาะไตทำในห้องผ่าตัดเล็ก ไม่เจ็บเท่าไหร่ค่ะ ใช้เวลาไม่ถึง 15 นาที ไม่น่ากลัวอะไรเลย หมอจะให้นอนคว่ำ ฉีดยาชาก่อนหลังจากนั้นใช้เข็มชนิดพิเศษที่ว่าจิ้มลงไปค่ะ แล้วเค้าจะดูว่าที่เจาะมาใช้ได้ไหม ถ้าไม่ได้ต้องเจาะซ้ำ ถ้าได้ก็เป็นอันเสร็จ      หลังจากเจาะไตเสร็จแล้ว คนไข้ที่เจาะไตมา จะต้องนอน อยู่นิ่งๆบนเตียง ประมาณ 6-8 ชั่วโมง และจะมีถุงทรายวางกดทับแผลเอาไว้ หลังจาก 8 ชั่วโมงไปแล้ว อาจขยับตัวนอนตะแครงได้บ้าง แต่ยังห้ามลุกนั่งอยู่ เพื่อกันเลือดออกไม่หยุด และห้ามลุกลงจากเตียงเป็นเวลา 24 ชั่วโมง      ขั้นตอนไม่ยุ่งยาก แต่ก็อันตรายมากเหมือนกันนะคะ เพราะไตเป็นอวัยวะที่มีเส้นเลือดมากมาย แต่ครั้งนั้นเราก็ผ่านไปด้วยดี      ตอนที่เราเจาะนั้น เราก็ยังไม่คิดว่าเราจะเป็นโรคอะไรมากมาย เพราะเราไม่มีอาการป่วยอะไรเลย แต่พยาบาลก็มานั่งคุยเป็นเพื่อน บอกว่าเราเป็นโรคคนรวยแล้วก็หัวเราะ แต่เราหัวเราะไม่ออก เพราะเป็นขึ้นมาจริง ๆ แล้วน่าจะเรียกว่าโรคคนจนมากกว่า เพราะทราบมาว่าค่าใช้จ่ายสูงมาก แต่ยังไม่รู้ว่าเท่าไหร่ค่ะ จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 19:59:41

ความคิดเห็นที่ 9 มาลงชื่อรออ่านค่ะ จากคุณ : Alex/miko เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 20:02:57

ความคิดเห็นที่ 10   6. รอผลตรวจ 2 สัปดาห์      พอออกจากโรงพยาบาลก็ได้ยามาสองตัวคือ สเตียรอยด์ (prednisolone)กินวันละ 12 เม็ดกับยาขับปัสสาวะค่ะ หลังจากทานยาสเตียรอยด์ตัวนี้มี effect เกิดขึ้นมากมาย คือจากที่ก่อนไปพบหมอ ปกติทุกอย่าง กลับมาวันเดียวเริ่มหน้าบวม ท้องบวม ขาบวม สิวอักเสบขึ้นเต็มหน้าจนไม่มีที่ว่าง เจ็บหน้ามาก ๆ ค่ะ น้ำหนักขึ้นเกือบสิบกิโล ใจสั่น มือสั่น หน้ามืด ขนาดเดินไม่ได้เลยค่ะ แถมมีอาการแปลก ๆ คือ รู้สึกเหมือนนั่งบนเรือโคลงขึ้น ๆ ลง ๆ เวียนหัวมากเหมือนนั่งพยักหน้าตลอดเวลา แต่คือเรานั่งเฉย ๆ ไงคะ แต่เรากลับไปหาหมอไม่ได้เพราะหมอหยุดสงกรานต์ 1 อาทิตย์ค่ะ       ช่วงนี้ ถือว่าเป็นช่วงที่อาการหนักสุดในชั่วชีวิตนี้ก็ว่าได้ ญาติจำหน้ากันไม่ได้ทีเดียวทั้งที่ผ่านมา 3-4 วันแท้ ๆ      รออีกประมาณอาทิตย์กว่า ๆ เราไปพบหมอ บอกอาการ หมอก็บอกว่าผลตรวจชิ้นเนื้อไตยังไม่ออก หมอบอกว่าต้องเพิ่มยาสเตียรอยด์ แต่พอดูประวัติหมอบอกอ้าว โดสสูงสุดแล้วนี่ เลยให้แค่ยาขับปัสสาวะเพิ่มมาอีกเยอะเลย      สรุปเราไปหาหมอไม่ได้ช่วยอะไรเลย ตอนนั้นทรมานมาก คิดถึงความตายเลยค่ะ คือไม่รู้ว่าหลับไปแล้วจะตื่นหรือเปล่า      ซึ่งที่เราเป็นทั้งหมดมาจากผลข้างเคียงของยาซึ่งถามคุณหมอโรคไตหลาย ๆ ท่านแล้วไม่เคยพบใครมีอาการขนาดนี้ค่ะ มีเราคนเดียวค่ะ       และเมื่อผลตรวจชิ้นเนื้อไต หมอบอกแค่ว่ายาตัวนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับโรคของเรา ต้องหยุดกิน แต่จะหยุดทันทีไม่ได้ ต้องค่อย ๆ ลดโดส ทั้งหมดใช้เวลาในการหยุดยาที่ไม่ควรจะกิน 6 เดือนค่ะ  และจากยาตัวนี้แหละที่ทำให้ไตเราทรุดอย่างรวดเร็ว จากที่ตรวจเลือดปกติ ทีนี้แหละหลังกินยา เลือดเราผิดปกติไปไกลเลยค่ะ ความดันสูงมากและไม่ลงอีกเลยเพียงมื้อเดียวที่ทานยานี้เข้าไป เราพูดให้หมอฟังหมอยังไม่เชื่อว่าเราเป็นขนาดนั้น ในระหว่าง 6 เดือนนี้ เราสภาพเหมือนที่บอกตลอด  เพื่อน ๆ และคนรู้จักเห็นจะทำหน้าตกใจทุกคน ทำหน้าเศร้าเหมือนเห็นคนพิการ เพราะหน้าบวมจนจำหน้าไม่ได้และสิวเต็มหน้า จากน้ำหนัก สี่สิบกว่า ๆกลายเป็นหกสิบค่ะ แต่หน้าที่บวมจนผิดรูปทำให้คนตกใจ  และจำหน้าไม่ได้ บางครั้งเราคุยกับเพื่อนเค้ายังไม่รู้เลยว่าเราคือใคร        เราว่าสิ่งที่เลวร้ายที่เราเจอมากที่สุดคือตอนนี้นะ คือแทบทุกคนไม่ช่วยเก็บอาการหรือรักษามารยาทเลย ชอบทำหน้าตกใจแล้วบอก จำไม่ได้เลย หรือ ขนาดนี้เลยเหรอ หรือไปทำอะไรมาเมื่อก่อนเคยสวย บางคนก็หัวเราะที่เราหน้าแก่เพราะอ้วนแล้วทำให้ดูแก่ ทำให้เราไม่กล้าทักใคร       แต่ก็ทำให้เห็นว่าใครที่ห่วงเรา เค้าแคร์เราแม้กระทั่งไม่ทักหน้าตาที่ดูไม่ได้ของเรา พอเราป่วยก็ทำให้รู้เหมือนกันว่าใครที่ห่วงเรา จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 20:24:43

ความคิดเห็นที่ 11 มารออ่านต่อค่ะ จากคุณ : me-o เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 20:32:00

ความคิดเห็นที่ 12   7 วันที่รู้ว่าเป็นโรคไตวาย เหมือนโลกหยุดหมุน       และแล้วผลตรวจก็ออก เราเข้าไปพบคุณหมอ หมอก็ทำท่าเฉย ๆ บอกว่าไตเป็นแผลเป็นไปหมดแล้ว รักษาไม่ได้แล้ว เหลือไตดี ๆ แค่ประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ เราก็ยังไม่เข้าใจ ถามหมอว่า ไม่ใช่ไตวายใช่ไหมคะ หมอบอกว่าใช่ ไตจะวายใน 3 - 5 ปีไตที่ดี ๆ ตอนนี้ก็จะเป็นแผลลามไปจนหมด ไม่มีทางรักษา ไม่ให้ยาอะไรเลย      เรายังจำความรู้สึกนั้นได้ เราอึ้ง ๆ ชา ๆ เดินออกมาหน้าอาคารของโรงพยาบาล เรารู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุน เราเห็นบรรยากาศรอบตัวเป็นสีเทา ๆ ไม่เห็นสิ่งมีชีวิตเคลื่อนไหวเลย เรานั่งอึ้งสักพัก แฟนเราก็อึ้ง กลับมาบ้านร้องไห้ทั้งคืน      ในความเข้าใจของเราตอนนั้น คือเราไม่มีเงินรักษาแน่ ไตวายขึ้นมาเมื่อไหร่ คงเป็นวันตายของเรา หมอบอกว่า 3- 5 ปี ตอนนั้นเราอายุ 25 คิดว่าเราคงอยู่ไม่เกิน 30 ตอนนั้นเราไม่มีความรู้เรื่องโรคไต แค่ฟังคนอื่นมาว่า ไตวายตายไว  ไม่มีทางรักษา ต้องฟอกเลือดทรมาณ ต้องใช้เงินมากเป็นโรคที่ค่ารักษาแพงที่สุด คิดว่าเราเองคงต้องตายอย่างทรมาณ จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 20:34:53

ความคิดเห็นที่ 13   8. หาข้อมูล         เราก็หาข้อมูลเกี่ยวกับโรคไตวายทั้งหมด ซึ่งส่วนมากก็เป็นคุณหมอเขียนทางวิชาการ ในสมัยนั้นก็ไม่ได้ละเอียดมากนัก ซึ่งมักจะย้ำว่าอย่าเป็นเลยโรคไต เป็นโรคร้ายที่น่าหลัวในความคิดของหมอ มีหมอคนหนึ่งเป็นเพื่อนของเพื่อน เพื่อนเราบอกหมอคนนั้นว่าเรากังวลกลัวเป็นมะเร็ง หมอบอกว่าไม่ต้องกลัวมะเร็งหรอก เพราะโรคไตวายหนักกว่ามะเร็งอยู่แล้ว นั่นแหละ ทัศนคติหมอ         และข้อมูลที่มาจากเพื่อน ๆ คนรู้จัก และนิตยสารเกี่ยวกับผู้ป่วยโรคไตเป็นข้อมูลที่โอเวอร์เกือบทั้งหมด ส่วนมากจะบรรยายถึงความทรมาน กล้ำกลืน ทนทุกข์มากกว่าที่เราต้องเจอจริง ๆ ซึ่งส่วนหนึ่งอาจจะฟังมาอีกทีหนึึ่ง ส่วนผู้ป่วยที่สัมภาษณ์ทางนิตยสาร ก็เป็นคนที่อ่อนแอทางจิตใจจึงบรรยายให้หดหู่ เพื่อให้เกิดความน่าสงสารเห็นใจ บางรายถึงกับบอกว่าระหว่างฟอกเจ็บปวดทรมาณ และใช้เงินหมดไป 5 ล้านในสองปี (ซึ่งไม่น่าจะขนาดนั้นนะคะ)         สรุปว่าข้อมูล(ลวง)ที่เราได้รับทำให้เรายิ่งแน่ใจว่าชีวิตได้สิ้นสุดแล้ว เราร้องไห้แค่วันเดียว หลังจากนั้นเราก็โทรไปบอกญาติสนิท ก็พากันร้องไห้ กลายเป็นเราที่ต้องปลอบทุกคนว่าไม่เป็นไร หลังจากที่เราคิดว่าเราคงอยู่อีกไม่นาน และผ่านช่วงช็อคมาหนึ่งคืน เรากลับโล่งอย่างประหลาดค่ะ พร้อมที่จะจากไปอย่างสงบแล้ว ทำให้คิดได้ว่าชีวิตคนเราก็แค่นี้เอง เมื่อก่อนเราเป็นนักธุรกิจชอบทำงานหนัก ชอบความสำเร็จ ความโดดเด่น อยากรวย แต่พอจะจากไปก็รู้ว่าของพวกนี้มายาทั้งนั้น เจ้านายที่เคยชื่นชมเรา ถ้าเราไม่ทำงานให้เค้าก็ไปชื่นชมคนอื่น เงินทองก็ไม่ได้ทำให้เรามีความสุขขึ้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือครอบครัว ความรัก ญาติ ๆ เพื่อน ๆ ที่เราเคยคิดว่าเค้าลืมเราบ่อย ๆ ก็มาห่วงใย ร้องไห้เมื่อเราป่วยหนัก สรุปก่อนป่วยเราไปใช้ชีวิตกับสิ่งที่ไม่สำคัญมากเกินไป         เราคิดว่า เราจะไม่ให้โรคไตวายเป็นอุปสรรคให้เราไม่มีความสุข เราขอมีความสุขทุกวัน ซึ่งก่อนหน้านี้เราเคยรู้มาแล้วว่า ความสุขไม่ได้อยู่ที่สภาพแวดล้อมแต่อยู่ที่ใจของเราว่าเราคิดยังไง เราจะมองโลกในแง่ดีมากแค่ไหน เราคิดว่าคนที่ตาบอดตั้งแต่เกิดก็ยังมีความสุขได้ คนที่พิการก็มีความสุขได้ เพราะฉะนั้นเราตัดสินใจที่จะมีความสุขทุกวัน และไม่ทุกข์ร้อนกับโรคไตวายอีกแต่อย่างใดค่ะ  อะไรที่เกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุดไงคะ แล้วเราก็ทำได้จริง ๆ ค่ะ จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 21:14:41

ความคิดเห็นที่ 14   ตอบคุณความเห็น 7ค่ะ ถ้าพบโรคในระยะแรกสามารถรักษาที่สาเหตุไม่ให้ลุกลามได้ค่ะ แต่คุณหมอแทบจะไม่เคยตรวจพบโรคในระยะนี้เลย เนื่องจากจะไม่มีอาการอะไรบ่งชี้ให้เรากังวลจนต้องไปหาหมอเลยค่ะ และไตของคนเราจะยังฟอกเลือดในร่างกายได้อย่างมีประสิทธิภาพ จนกระทั่งไตทำงานได้แค่ 20 เปอร์เซ็นต์  ถ้าแค่ตรวจเลือดว่าปกติก็ไม่ได้แปลว่าเราปกติค่ะ แต่หมอที่ไม่ใส่ใจคนไข้ก็จะบอกว่าคุณปกติเหมือนที่เราเจอมาไงคะ แต่คุณก็สามารถเฝ้าระวังได้ด้วยการตรวจปัสสาวะค่ะ  เพราะปัสสาวะจะโชว์ผลได้เร็วกว่าเลือด คือดูว่ามีเลือดหรือโปรตีนปนในปัสสาวะหรือไม่ ถ้าผิดปกติขอให้ไปพบหมอที่เชี่ยวชาญเฉพาะทางโรคไตนะคะ อาการที่มาอย่างแรกน่าจะเป็นหนังตาบวมนะคะ ส่วนคนที่เป็นมากแล้วจะมีอาการฉี่บ่อยตอนกลางคืน ตัวบวม เป็นตะคริวบ่อย เบื่ออาหาร นอนไม่หลับ อ่อนเพลีัย ถ้าตรวจเลือดจะมีเลือดจาง ส่วนที่โคม่าจะมีอาการน้ำท่วมปอด ไอตลอดเวลา เหนื่อย หายใจไม่ทัน หัวใจโต เสมหะเป็นเลือด และนอนราบไม่ได้ค่ะ แต่คนไข้ไตวายส่วนมากพัฒนามาจากผู้ป่วยโรคเบาหวานนะคะ เพราะฉะนั้น ต้องระวังโรคเบาหวานให้ดีค่ะ เดี๋ยวที่คนไข้เพิ่มขึ้นมากจนสถานที่ฟอกไตไม่เพียงพอในต่างจังหวัดเลยค่ะ จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 21:28:08

ความคิดเห็นที่ 15 มาร่วมแชร์ด้วยอีกคนครับ เป็นโรคไตด้วยเหมือนกันครับ เป็นระยะสุดท้ายด้วยครับ ไปตรวจมาเหลืออยู่ประมาณ10%ของไตทั้งหมดทั้ง2ข้าง เริ่มแรงตั้งแต่เด็กจนมาถึงอายุประมาณ 18 ครับ อยู่ดีๆเลือดกำเดาจะชอบไหล แบบว่าเดินๆอยู่หรือกำลังเล่นอะไรเพลินๆจะได้ยินเสียงแป๊ะเบาๆในหัว จะรู้เลยทันทีว่า เอาอีกแล้วเลือดกำเดาออกอีกแล้ว ไปหาหมดหมอก็ให้ยาหยอดจมูกมา แล้วบอกอาการว่าเป็นเส้นเลือดฝอยบางกว่าคนอื่น เลยแตกง่าย เราก็ไมาทันได้คิดอะไรเพราะยังเด็กมาก พอหลังจาก18มาอาการก็เริ่มโอเคไม่มีอาการของเลือดกำเดาแตกเหมือนเมื่อก่อน จนมาถึงช่วงอายุ25 ถึงปัจจุบันครับ แรกๆ ทำอะไรเร็วก็จะหน้ามืด เวียนหัว แต่ก็ไม่ทันระวังตัวอะไรเพราะเป็นคนที่ไม่เคยป่วยแบบหนักๆมาก่อน หนัก85 สูง183 ร่างกายแข็งแรงมาตลอดเป็นนักกีฬาว่ายน้ำด้วย ช่วงประมาณ27-29-30 เป็นช่วงที่อาการเข้าขั้นถึงที่สุดแล้ว เพราะ ขับรถอยู่ดีๆก็หน้ามืดไปซะงั้น นอนๆอยู่ตะคิวก็กินขาขยับไม่ได้เลย น้ำหนักเริ่มเพิ่มมากขึ้น จาก85มาถึง100โดยที่ใช้เวลาไม่ถึง2ปี จากคุณ : djdon (djdon) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 23:09:46

ความคิดเห็นที่ 16 พอดีต้องกลับบ้านก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้มาเล่าให้ฟังต่อละกันนะครับ เดี๋ยวยังไง ถ้าคุยกันได้ เรื่องยาเรื่องการรักษาตัว ค่อยมาคุยกันหลังไมค์ได้นะครับ จากคุณ : djdon (djdon) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 23:11:39

ความคิดเห็นที่ 17 โอ้โห ทำไมโรคนี้ ต้องให้ไตวายเกือบหมด ก่อน หรอไง ถึงค่อยแสดงอาการ เราจะมีวิธีทราบเบื้องต้นก่อนไหมครับ ว่าเราเริ่มจะเป็น อะไรประมาณนี้อ่ะครับ จากคุณ : eau_med เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 23:55:52

ความคิดเห็นที่ 18 รอ คุณอะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด มาเล่าต่ออยู่นะค่ะ จากคุณ : แก้มกอด (แก้มกอด) เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 13:48:55

ความคิดเห็นที่ 19   9.หาทางรักษา       ในระหว่างนั้นเราได้ลองศึกษาพวกแพทย์ทางเลือก ก็ไม่ค่อยมีที่ไหนเชี่ยวชาญโรคไตเลย แต่จะมีพวกอาหารเสริมมาอ้างเยอะมากว่าสามารถรักษาหาย เราทดลองสองตัวคือวิตามินบำบัด คือ ทานวิตามินแบบโอเวอร์โดส ซึ่งจริง ๆ การรักษาแบบนี้ได้ผลมาก ในบางโรคมีการรักษากันทั้งทางยุโรปและตะวันออก แต่ไม่ได้ผลสำหรับเรา เนื่องจากผู้รักษาก็เพิ่งเรียนจบมา แล้วทดลองรักษาผู้ป่วยโรคไตคือเราเป็นคนแรก และตัวที่สองที่เราทดลองบำบัดคือ เห็ดหลินจือ เราทานไปเดือนกว่า ๆ ก็มีอาการโคม่าเข้าโรงพยาบาล ต้องฟอกเลือดตั้งแต่นั้นมา การทานเห็ดหลินจือนี้ทำให้ไตของเราทรุดลงด้วยอัตราเร่งที่สูงมากค่ะ ซึี่งผู้แนะนำก็คือแพทย์อีกเหมือนเดิม ตัวนี้ทำให้เวลาที่หมอบอกว่า เราต้องฟอกเลือดภายใน 3-5 ปีเหลือเวลาเพียง 1 ปีเท่านั้นค่ะ       อยากจะเป็นอุทาหรณ์ให้ทุกคนว่า พวกแพทย์พาณิชย์พวกนี้ ถ้าไม่ใช่เป็นแพทย์เฉพาะทางโรคไตโดยตรง เค้าอาจจะแนะนำสิ่งที่เป็นอันตรายให้กับเราได้โดยเฉพาะแพทย์ที่มีอาชีพเสริมขายอาหารเสริม เค้าอาจจะไม่ได้เชี่ยวชาญด้านโรคนี้แต่มีความมั่นใจว่าผลิตภัณฑ์ของเขาดีสำหรับทุกคนซึ่ง ส่วนใหญ่ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารทั้งหลายจะอันตรายกับผู้ป่วยโรคไต เนื่องจากเราต้องหลีกเลี่ยงสารอาหารบางอย่างที่เป็นประโยชน์กับคนปกติหรือผู้ป่วยโรคอื่น แต่สารเดียวกันนั้นอาจจะเป็นโทษกับเราค่ะ และแพทย์รวมถึงพยาบาลที่ไม่ใช่เฉพาะทางโรคไตก็เคยแนะนำการปฏิบัติตัวที่ก่อให้เกิดอันตรายถึงชีวิตกับเรามาแล้วหลายครั้งหลายหน แพทย์พยาบาลเหล่านั้นให้ความรู้เหมือนตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญโดยใช้ความเข้าใจของตนเองเป็นที่ตั้งรวมถึงพวกชีวจิตก็เคยแนะนำสิ่งที่เป็นอันตรายกับเรามาแล้วค่ะ จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 15:19:14

ความคิดเห็นที่ 20   10. โคม่า เข้า ICU 7 วัน      ค่ะ หลังจากเจาะชิ้นเนื้อไต 1 ปี เราทดลองทานเห็ดหลินจือมาเดือนกว่า ๆ ก็มีอาการเหนื่อยมาก ไอตลอดเวลา นอนราบไม่ได้ แต่เราก็ยังไม่เอะใจค่ะ เรานั่งไอทั้งวันทั้งคืนอยู่ถึง 4 วัน ก็มีอาการหายใจไม่ค่อยออก เริ่มมีเสมหะเป็นเลือดแล้ว ให้แฟนรีบพาส่งโรงพยาบาลกรุงเทพ บ้านเราอยู่ห่างจากโรงพยาบาล 30 กิโล แทบจะทนไม่ถึงโรงพยาบาลเลยทีเดียว แต่โชคดีมากที่เราเลือดโรงพยาบาลกรุงเทพ เนื่องจากหมอรีบเข้ามาช่วยชีวิตอย่างรวดเร็ว โชคดีที่หมอดูอาการแล้วรู้ทันทีว่าน่าจะไตวายแล้ว เช็คเลือดออกมานี่เลวร้ายที่สุดเลย เพราะเราทนหลังจากอาการหนักมาแล้วถึงสี่วัน และเอกซเรย์เห็นรูปหัวใจของเราโตเท่าลูกมะพร้าวเลย รวมถึงน้ำท่วมปอดจนเสมหะเป็นเลือดด้วย       หมอให้เราเข้าไอซียูซึ่งเรานอนไม่ได้ค่ะ เพราะนอนแล้วจะไอหนักมาก เราก็นั่งในไอซียูหมอฉีดยาขับปัสสาวะให้แล้วสวนท่อปัสสาวะค่ะ เพราะช่วงนั้นเราบวมมากมีน้ำคั่งในปอด หัวใจ เส้นเลือดและในอวัยวะต่าง ๆ แต่เราไม่รู้ตัวเนื่องจากเรากินอาหารไม่ได้มาเป็นปีแล้วบางเดือนแทบไม่กินข้าวทั้งเดือนทำให้ตัวเราเมื่อไม่รวมน้ำแล้วผอมลงไปมากเมื่อมีน้ำในร่างกายมากขนาดนั้นก็เลยไม่รู้ตัว       เมื่อเราเข้าไอซียูก็เหมือนในหนังเลยคือสายระโยงระยางเต็มตัว สิ่งนี้ทำให้เราหลุดพ้นอีกอย่างคือ เมื่อก่อนเรากลัวสภาพแบบนี้มาก เคยสั่งแฟนไว้ว่าถ้าเราเป็นอะไรให้เราตายไปอย่าให้อยู่ในสภาพสายระโยงระยางแบบนี้เราคิดว่าคงเจ็บปวดทรมาณมาก แต่พอเจอเหตุการณ์นี้เข้าจริง ๆ ก็ไม่เจ็บอย่างที่คิดค่ะ เฉย ๆ เลย แม้ในวันนั้นเราต้องใส่ออกซิเจนตลอดเวลาโดนให้เลือดให้น้ำเกลือ สวนท่อปัสสาวะ แต่เราก็ยังยิ้มให้คนที่มาเยี่ยมได้ค่ะ ไม่หนักหนาอะไรสำหรับเรา       ตอนบ่าย ๆ ก็มีหมอเฉพาะทางโรคไตมาหา บอกว่าเราจะฟอกไตหรือเปล่าให้เราตัดสินใจ เราก็คุยกับแฟนว่าเอายังไง แต่โชคดีมีแพทย์อีกท่านหนึ่งมาบอกเราว่ายังไงก็ต้องฟอกไม่มีทางเลือก เราถึงจะเก็ท คุณหมอโรคไตให้เราเลือกว่าจะฟอกหรือจะตายนั่นเอง พูดไม่เคลียร์ ทำให้เราคิดว่าจะไม่ฟอกก็ได้ เราก็รีบบอกเลยว่าฟอกสิเราพอมีเงินรักษา ดำเนินการได้เลย จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 15:40:51

ความคิดเห็นที่ 21 กลับมาเล่าต่อครับ จนในที่สุด เมื่อวันที่24ตุลาคม 2551 ได้ไปตรวจสุขภาพเพราะ ตัวเองรู้สึกผิดปรกติมากเกินที่ตัวเองจะทนไหวแล้ว เพราะตัวเริ่มเหลือง น้ำหนักลดลงมาก ไปตรวจร่างกายที่ โรงพยาบาลมเหสักข์ เป็นที่แรกก่อน ก็แจ็คพ็อตเลยครับ เพราะเอาเลือดไปเข้าlabก็รู้เลย ว่าไตวายระยะสุดท้ายและเลือดจางมาก วันที่ไปตรวจไปกับภรรยาด้วย  พอรู้ว่าเป็นโรคไต เราสองคนไม่พูดกันเลย จนกลับมาถึงบ้าน ภรรยาเข้ามากอดเราและร้องไห้บอกเราว่า ตัวเองต้องไม่เป็นไรนะ ตัวเองจะต้องหาย จากนั้นมาอีก2วันเราก็ไปตรวจที่โรงพยาบาลราชวิถี เพราะมีอาหมอ เค้าเป็นหมอโรคไตอยู่ที่นั่น ก็ไปตรวจซ้ำอีกรอบก็เจออีกว่า ไตวายแน่นอนแล้ว เหลืออยู่ที่ใช้การได้อยู่ประมาณ10%ของไตทั้ง2ข้าง จากนั้นมาก็เริ่มกระบวนการ ผ่าตัดโดยทำการสอดท่อเข้าที่คอก่อนเพื่อจะได้ฟอกเลือดให้ได้เร็วที่สุดเพราะ อาการเริ่มหนักมากแล้ว เดินแทบไม่ไหวแล้ว อยู่ที่ไหนก็ต้องนั่งเพราะเหนื่อยง่ายมาก นั่งตรงไหนก็ต้องหลับ เพลียมากๆ พอผ่าตัดการทำบายพาสที่คอเสร็จก็รอจนใช้ได้ประมาณ1อาทิตย์ก็เข้าเครื่องฟอกเลย ที่ราชวิถีประมาณ 3ครั้ง ไปทุกวันเลย จนอาหมอแนะนำให้มาฟอกที่โรงพยาบาลหัวเฉียว ตรงโบ้เบ้ และก็ฟอกมาเรื่อยๆ ทำได้ซัก 4-5เดือนก็มา ทำเส้นต่อที่แขน พอผ่าตัดทำเส้นที่แขนเสร็จก็รอจนเส้นใช้ได้ก็ย้ายมาฟอกที่แขนแทน แล้วก็ฟอกจนมาถึงปัจจุบัน ปัจจุบัน อายุ 31ปีแล้วครับ แล้วก็มีลูก2คน กับภรรยาที่น่ารัก  ฟอกมาได้เกือบ2ปีแล้วครับ   ในการฟอกในแต่ละครั้งก็จะเสียค่าใช้จ่ายประมาณเกือบๆ2,500ในแต่ละครั้ง โดยจะแยกค่าฟอกประมาณ1,890บ.และ ค่ายาที่ฉีดเป็นยากระตุ้นเม็ดเลือดอีกประมาณเข็มละ600บ. เดือนนึงก็จะอยู่ที่ประมาณ23,000 ซึ่งยังไม่ร่วมค่ายาที่ต้องทานวันละประมาณเกือบ30เม็ดต่อวัน จากคุณ : djdon เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 15:45:18

ความคิดเห็นที่ 23   อ้าวภาพไม่ขึ้น ไม่แน่ใจว่าทำอะไรพลาดนะคะ แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 53 16:55:25 จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 15:55:17

ความคิดเห็นที่ 25 เรื่องยาผมไม่เคยใช้ยาแผนโบราณเลยเพราะกลัวจะมีผลข้างเคียง เพราะเคยใช้แล้ว พอตรวจเลือดมาแล้วก็เจออาหมอว่าทุกทีเพราะของเสียมันสะสมอยู่ในร่างกาย ทั้งอาหาร น้ำ ต้องคุมทุกอย่าง เพราะว่า ไม่ว่าจะทานอะไรเข้าไปมันก็จะเป็นของเสียอยู่ในร่างการทั้งสิ้น รวมทั้งน้ำด้วยครับ เพราะถ้าดื่มน้ำเยอะกว่าปรกติก็จะบวมและถ้าเยอะมากก็จะท่วมปอด  ทุกๆ2เดือนก็จะตรวจเลือดครั้งนึก เพื่อดูว่าค่าของเสียในร่างกายมากน้อยแค่ไหน โดยจะต้องคุม โปแตซเซี่ยม, ฟอสฟอรัส ,ยูริค,และแคลเซี่ยม โดยให้อยู่ในระดับคงที่ ไม่ให้มากเกินไปเพราะมันจะมีผลต่อร่างกายและจะเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ แต่......จริงๆแล้วเราก็ไม่ได้คุมอะไรมากมายหรอกครับ เพราะถ้าจำกัดมากไปก็จะเครียดมากเกิน เลยกินเท่าที่ตัวเองจะกินได้แต่พยายามทานแต่ของมีประโยชน์ ก็ทานให้ครบ5หมู่แหละครับ แต่จะงดทานเนื้อ และจะทานปลาให้มาก เพราะย่อยง่าย ลืมบอกไปว่าสาเหตุที่เป็นโรคไต ของผม ไม่ได้เกิดจากโรคเบาหวานครับ แต่เป็นความดันโลหิตสูงครับจนลามไปที่ไต จากคุณ : djdon เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 16:00:34

ความคิดเห็นที่ 26 ที่โรงพยาบาลหัวเฉียว ที่ผมฟอกอยู่เนี่ย จะฟอกอาทิตย์ละ2วันคือวัน พุธ กับ วันเสาร์ ฟอกทีนึกประมาณมาณ 5 ชั่วโมง โดยที่ท่านอื่นๆจะฟอกครั้งละ4ชั่วโมง  เพราะผมตัวใหญ่ครับ ของเสียที่อยู่ในร่างการมันสูงเลยต้องใช้เวลาฟอกนานกว่าชาวบ้านครับ และอีกอย่าง ค่าใช้จ่ายทุกอย่างต้องจ่ายเองหมด เบิกอะไรไม่ได้เลย เมื่อก่อนก็ใช้ประกันสังคมเบิกค่ายาได้ทุกอย่างนะครับ แต่ค่าฟอกและค่ายาที่ต้องฉีดนี่ต้องออกเองทุกครั้ง  แต่เพราะไปยื่นของค่าฟอกที่ประกันสังคมมาเลยโดนประกันสังคมตัคสิทธทุกอย่างเลยครับ ตอนนี้ทั้งค่ายาค่าฟอกต้องออกเองหมดเลย กลายเป็นปัญหาเลย เนื่องจากเราเองก็ทำธุระกิจส่วนตัวเป็นร้านอาหาร และจดทะเบียนในนามบริษัท ทางประกันสังคมก็มาตรวจสอบเราทุกอย่าง ทางเจ้าหน้าที่เค้าบอกว่า ผมทำงานไม่เป็นเวลาและไม่มีบัตรตอก เหมือนกับว่าไม่ได้เป็นพนักงาน จึงโดนตัดสิทธทั้งหมดเลย  เค้าก็ส่งจดหมายให้ไปยื่นอุทรเอาเอง จากคุณ : djdon เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 16:15:43

ความคิดเห็นที่ 27   12. ฟอกเลือดครั้งแรก (ต่อ)          วันต่อมาเราก็ถูกเข็นเข้าแผนกไตเทียมเพื่อฟอกไตเป็นครั้งแรก ก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรค่ะ แต่ก็มีความดันตกเป็นระยะๆ ใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมง ในระหว่างนั้นเราหลับเกือบตลอดเวลา หลังจากฟอกเลือดไปครั้งแรก เรารู้สึกดีขึ้นมาก คือหายเหนื่อย ที่ตอนแรกเจ็บปวดกล้ามเนื้อทั่วตัวก็หายไปเลย ซึ่งตอนแรกเรานึกว่าเป็นอาการปวดจากการที่เรานั่งมาห้าวันที่เรานอนราบไม่ได้ เพิ่งจะรู้ว่าที่ปวดเพราะสารพิษมันกระจายไปทุกส่วนของร่างกาย การทานอาหารรสชาติดีขึ้นมากเรากลับมาจากฟอกก็เริ่มทานข้าวที่โรงพยาบาลจัดให้ตอนเช้าที่เรากินไม่ลง ตอนเช้าเราว่าอาหารชุดนั้นรสชาติเหมือนกระดาน ปรากฎว่าฟอกเสร็จกลับมากินรสชาติคนละเรื่องเลย รสดีขึ้นมาก       ส่วนประสบการณ์ระหว่างฟอกเลือดนั้นแตกต่างจากที่เคยทราบมาว่าเจ็บปวดทรมาณ อ้วกแตกอ้วกแตน ปวดหัว คลื่นไส้ กลับไม่มีเลยค่ะ พวกที่ให้ข้อมูลพวกนี้กับเราก็คือพวกหมอขายอาหารเสริมทั้งหลายนั่นแหละ ในวันนั้นเราเพิ่งจะทราบว่าผู้ป่วยที่ต้องฟอกเลือดต้องรับการฟอกเลือดอย่างต่อเนื่องอาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง แต่ละครั้งใช้เวลา 4 ชั่วโมง โดยจะมีการนำเลือดออกมานอกร่างกายไปเข้าเครื่องฟอกเลือดขนาดประมาณตู้เย็น 6 คิว เลือดเราจะเข้าสู่ตัวกรอง ผ่านสารละลายต่าง ๆ ที่ดูดเอาสารพิษในเลือดเราออกไปและมีการดึงเอาน้ำส่วนเกินในเลือดออกในขั้นตอนนี้ด้วยแล้วเลือดก็ไหลกลับสู่ร่างกาย       ค่าใช้จ่ายในการฟอกเลือดประมาณครั้งละ 1800-4500 บาทแล้วแต่สถานพยาบาลค่ะ แต่ส่วนมากทั้ว ๆ ไปอยู่ที่ 2000 บาท ซึ่งในปัจจุบันมีการช่วยเหลือค่าใช้จ่ายบางส่วนจากประกันสังคมและประกันสุขภาพถ้วนหน้า(บัตรทอง)ของรัฐบาลซึ่งจะอธิบายละเอียดในตอนต่อไปค่ะ แต่ในตอนที่เราเป็น 4 ปีแรกเราต้องจ่ายเองทั้งหมดเนื่องจากไม่มีสิทธิเบิกอะไรเลยค่ะ ก็เป็นค่าใช้จ่ายที่เยอะ แต่ก็ยังน้อยกว่าในจินตนาการของเราที่เราเคยกลัวก่อนจะต้องฟอกจริงค่ะ จากคุณ : อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด (อะไรเกิดขึ้นแล้วถือว่าดีที่สุด) เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 16:19:49

ความคิดเห็นที่ 28 บอกได้เลยครับ โรคเนี่ยเอาแน่เอานอนอะไรกับมันไม่ได้หรอกครับ เพราะเจอมาเห็นๆเลย นอนฟอกเลือดอยู่ดีๆหลับไปเลยก็มีครับ คือไม่ตื่นมาเลย พยาบาลวิ่งโร่กันให้พล่านเลย เลยบอกกับภรรยาไว้แล้ว ถ้าเป็นอะไรไปก็ไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว ทางภรรยากับลูกก็ไม่อดอยากแล้ว เพราะมีกิจการของทางบ้านรองรับไว้เรียบร้อย เราก็บอกว่า ถ้าเป็นอะไรไปขอให้เราไปแบบไม่เจ็บนะ ไม่ต้องเอาอะไรมาช็อตไม่ต้องปั้มหัวใจไม่ต้องสอดท่ออะไรทั้งสิ้น ขอให้เราไปแบบไม่เจ็บดีกว่า จะได้ไม่ทรมายมากนัก จากคุณ : djdon เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 16:20:06

ความคิดเห็นที่ 30 พักหลังเราก็เริ่มเรียนรู้ที่จะหายาได้จากเซลล์ขายยาจากนอกโรงพยาบาลเพราะอาหมอแนะนำให้ เพราะจะได้จ่ายค่ายาที่ถูกกว่าในโรงพยาบาลมาก โดยถูกว่ากัน ครึ่งต่อครึ่งกันเลยทีเดียว ยาที่ทานก็ไปซื้อจากร้านยาที่ขายยาตามใบสั่งแพทย์ โดยจะหาได้ง่ายๆตามหน้าโรงพยาบาลใหญ่ๆ ก็จะได้ซื้อยาที่มีราคาถูกกว่าในโรงพยาบาลครับ นี่ถ้าเครื่องฟอกหาราคาได้ถูก ผมก็จะซื้อมาไว้ฟอกเองที่บ้านแล้วหละ แต่มันคนละเรื่องเลยครับ ค่านึงก็ประมาณเกือบ5ล้านแล้วนี่ยังไม่รวมค่าเดินท่อน้ำทิ้งค่าน้ำยาที่ใช้กับเครื่องฟอกอีก ไม่รู้จะเล่าอะไรต่อแล้ว แต่ถ้าใครเป็นโรคเนี่ย ไม่ต้องกลัวหรอกครับ ถ้าอยู่กับเครื่องฟอกเนี่ยก็ยังอยู่ได้อีก20กว่าปีนู้นแหละ เพราะเคยถามทั้งหมดทั้งพยาบาลมาแล้ว เคสที่อยู่กับเครื่องฟอกมาเนี่ยทุกวันนี้ก็ยังอยู่ ฟอกมา25ปีแล้ว จนทุกวันนี้ก็ยังเจอแกอยู่ครับ มันก็ไม่แน่ด้วยแหละครับ ถ้าดูแลร่างกายไม่ดีก็อยู่ไม่ได้นานแบบนั้นหรอก เคยเจอมาครับ ฟอกเลือดมาระยะเวลาเท่าๆผมเนี่ยแหละ แต่เสียชีวิตที่บ้านเพราะ ไม่ดูแลสุขภาพ และไม่ค่อยจะคุมอาหาร คืนนั้น แน่นหน้าอกเรียกรถโรงพยาบาลไปรับไม่ทันเสียชีวิตท่บ้านเลย มาทราบข่าวว่าเสียแล้วก็ใจหายเหมือนกัน เพราะเป็นไตวายระยะเวลาไล่ๆกับเราเลย ทุกวันนี้ก็เริ่มทำใจและปลงครับ คนไข้ท่านอื่นเค้าก็มาคุยกับเราว่า ทำไมไมทำเรื่องขอเปลี่ยนไตกับญาติพี่น้องหละ เราก็บอกไปว่า ไม่อยากไปเบียดเบียนเค้า ก็เลยไม่ขอรับบริจาคดีกว่า ร่างกายเราอยู่ได้เท่าไหนก็เท่านั้น ทุกวันนี้ก็ไม่เครียดอะไรแล้ว อยู่กับครอบครัวอยู่กับลูกๆ สบายดีครับ ดูแลตัวเองรักษาร่างกายให้ดี ไม่ทานเหล้าไม่สูบบุหร่ ไม่ทานเนื้อ ดูแลเรื่องอาหารบ้าง แต่ไม่ถึงกับห้ามทานซะทุกอย่าง  น้ำอัดก็ดื่มครับ แต่ดื่มแค่หายอยาก 2-3อึก อะไรที่ทานได้ก็ทานหมดแหละครับ เป็นโรคเนี่ยสิ่งที่ห้ามทานเนี่ยมาเยอะมาก เราก็มานั่งเซ็งกับเรื่องพวกนี้ก็จะประสาท ไปเปล่าๆ ก็ทานหมดแลหะแต่จะทานแต่น้อย จากคุณ : djdon เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 16:45:25

ความคิดเห็นที่ 31 ขอแชร์ประสบการณ์แต่เพียงเท่านี้ละกันนะครับ ยินดีที่มีเพื่อนร่วม โรค เดียวกันนะครับ จากคุณ : djdon เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 16:47:58

ความคิดเห็นที่ 35 เป็นกำลังใจให้จขกท และทุกๆๆท่าน ผมก็มีประสบการณ์ใกล้ชิดกับโรคนี้มาก อโรคา ปรมลาภา จากคุณ : Neocrew เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 53 01:28:38

ความคิดเห็นที่ 36   อยากให้แฟนเราคิดได้อย่างพวกคุณจัง เขาเพิ่งตรวจเจอว่าตัวเองเป็นโรคไตวายระยะสุดท้ายเมื่อ 2 เดือน เราพยายามให้กำลังเขาเราอย่างเคียงข้างเขาต่อไป แต่ทำไหมเขากลับบอกเราว่า "อย่ามายุ่งกับเขาเลยตอนนี้เขาไม่เหลืออะไรแล้ว" จะทำยังไงดี จากคุณ : ตะวัน เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 53 13:55:03 A:58.147.58.131 X: TicketID:284353