ความคิดเห็นที่ 1 เริ่มกันเลยนะครับ ..... บทวิเคราะห์เพื่อปรับปรุงแก้ไข “ร่างพรบ.คุ้มครองผู้เสียหายจากการรับบริการสาธารณสุข” นพ. เมธี วงศ์ศิริสุวรรณ (พบ. ประสาทศัลยศาสตร์ นบ. mMM in health) 1-มาตรา ๑ ต้องเปลี่ยนคำว่า “ผู้เสียหาย” เป็น “ผู้ได้รับผลกระทบ” เพื่อให้ครอบคลุมผู้ป่วยที่ต้องการ และ ต้องเปลี่ยนคำว่า “การรับบริการสาธารณสุข” เป็น “ระบบบริการสาธารณสุข” เพื่อให้ครอบคลุมทั้ง ผู้ให้ (รัฐธรรมนูญ มาตรา ๘๐(๒)) และ ผู้รับบริการ 2-มาตรา ๖ ต้องบัญญัติเพื่อ - ให้ครอบคลุมกลุ่มผู้ป่วยที่ต้องช่วยเหลือ ได้แก่ ผู้ที่ได้รับผลกระทบจากการทำทุรเวชปฏิบัติ และ ผู้ที่ได้รับผลกระทบจากระบบบริการสาธารณสุข เช่น ขาดบุคลากร ขาดเครื่องมือ หรือ อาจครอบคลุมไปถึงผลกระทบ (ผลข้างเคียง) ที่เกิดจากกระบวนการรักษาตามมาตรฐานแล้ว เป็นสิ่งที่นาน ๆ จะเกิดขึ้นสักครั้งแต่ส่งผลเสียรุนแรงต่อร่างกายผู้ป่วย (Medical mishaps) เช่น กรณีแพ้ยารุนแรง จนตาบอด กรณีamniotic fluid embolism (น้ำคร่ำหลุดเข้าไปในระบบไหลเวียนเลือด) - ป้องกันผู้ที่หวังจะได้เงินโดยไม่สมควร เช่นกรณีอ้างเอาผลกระทบจากการรักษาตามาตรฐานมาเป็นช่องทางได้รับเงิน กรณีที่กล่าวอ้าง สิ่งที่พิสูจน์ไม่ได้ว่าเกิดจากการรักษาจริงหรือไม่มาเรียกร้องเอาเงิน 3-มาตรา ๗ สัดส่วนของคณะกรรมการต้องมีสภาวิชาชีพที่เกี่ยวข้องเข้ามาดูแล เพราะตาม มาตรา ๖ คือการที่บอกว่ากฎหมายนี้ต้องมีการพิสูจน์ผิดถูกว่า สิ่งที่นำมากล่าวอ้างเพื่อรับเงินเยียวยานั้น สมควรได้รับการช่วยเหลือหรือไม่ คนที่จะพิสูจน์ได้ดีที่สุดคือ สภาวิชาชีพที่มีความรู้ความเข้าใจในประเด็นปัญหา มิใช่NGOที่อ้างตนเป็นผู้รอบรู้กระบวนการรักษาทั้ง ๆ ที่มิใช่ ผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรม ตามกฎหมาย จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 18:55:28

ความคิดเห็นที่ 2 4-มาตรา ๑๑ การวินิจฉัยผิดถูกที่ต่อเนื่อง กับมาตรา ๗ เป็นเรื่อง “ข้อเท็จจริง”ตามหลักวิชาการแพทย์ ต้องใช้คนที่มีความรู้มาตัดสิน และไม่มีการใช้เสียงข้างมากของคนนอกมาตัดสิน เพราะทุกคนที่มีสิทธิลงเสียงในประเด็นนี้ต้องมี คุณสมบัติพื้นฐานคือ “มีความเป็นวิชาชีพในประเด็นที่ตนเข้ามาตัดสิน” คล้ายกับการตัดสินของศาลสูง ที่ต้องเป็นองค์คณะ และต้องเป็นคนที่รู้เรื่องในประเด็นกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับคดี หาไม่แล้วจะเกิดปรากฎการณ์ศาลเตี้ย หรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ไปใช้อารมณ์ตัดสินสิ่งที่มีกฎเกณฑ์ทางการแพทย์กำกับอยู่แล้ว 5- มาตรา ๑๘ และ มาตรการให้บุคลากรเข้ามาชี้แจงต้องมีให้น้อยที่สุด เพราะconceptของกฎหมายนี้คือ ไม่หาคนผิด หากต้องมีการชี้แจงก็ต้องทำเท่าที่จำเป็นและเก็บเป็นความลับ (off record) บทลงโทษที่รุนแรงต้องไม่มี มิฉะนั้นแล้ว คณะกรรมการชุดนี้จะมีภาพเป็นศาลเตี้ย 6- มาตรา ๒๐ การสร้างกองทุน (หากจำเป็นต้องสร้าง) ต้องช่วยเหลือทั้ง ผู้ให้และผู้รับบริการ ในกรณีที่เขาเหล่านั้นได้รับผลกระทบจากระบบบริการ ซึ่งเป็นความผิดของรัฐบาลโดยตรง มิใช่ความผิดของผู้ปฏิบัติงาน จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 18:55:46

ความคิดเห็นที่ 3 7-8- มาตรา ๒๑ และ ๒๒ การจ่ายเงินสมทบต้อง มาจากรัฐบาลอุดหนุนเท่านั้น เพราะกม.นี้มีลักษณะเป็น “ประชานิยม” หรือ “สังคมสงเคราะห์” มิฉะนั้นแล้วจะเกิดปัญหาว่า หาก สถานพยาบาลใดปฏิบัติงานมาก ย่อมต้องมีความเสี่ยงในการเกิดปัญหามาก นั่นหมายความว่าต้องเจียดเงินที่มีไม่พออยู่แล้ว ไปจ่ายให้ผู้ป่วยอีก (รักษา ให้ฟรี ๆ แล้วยังต้องตามไปจ่ายเงินเลี้ยงดูฟรี ๆ อีก) จะเกิดกรณีไม่รับการส่งต่อ(refer) หรือปฏิเสธการรักษาโรคซับซ้อนที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดปัญหาตามมามาก หรือปฏิเสธการรักษาในกรณีฉุกเฉิน (ซึ่งมีโอกาสพลาดโดยประมาทสูง) 9-10- มาตรา ๒๓ และ ๒๔ เงินของกองทุนที่เหลือต้องส่งคืนคลังทั้งหมด เพราะเป็นเงินภาษี ห้ามเก็บไว้ทำอย่างอื่น 11-มาตรา ๒๕ อายุความสิบปีนับแต่รู้ว่าเกิดความเสียหาย หมายความว่า กฎหมายนี้ไม่มีอายุความตายตัว ใช้ความรับรู้ของผู้ป่วยเป็นเกณฑ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่พิสูจน์ทราบได้ยาก หลายกรณีเป็นนามธรรม ที่ไม่มีทางพิสูจน์ได้ เท่ากับว่า กฎหมายนี้ไม่มีอายุความ (ต้องตามไปแก้ในกม.วิ.ผู้บริโภคด้วย) อีกทั้งยังเป็นการเพิ่มภาระให้สถานพยาบาลต้องเก็บหลักฐานทุกอย่างไว้ตลอดไป จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 18:56:02

ความคิดเห็นที่ 4 12- มาตรา ๒๗ การกำหนดเวลาเพียง ๓๐ + ๑๕ + ๑๕ วันในการพิสูจน์ตามมาตรา ๕ และ ๖ นั้น เป็นระยะเวลาที่น้อยเกินไป เพราะการพิสูจน์ต้องตรวจทานเอกสาร ไต่สวนหาข้อเท็จจริง ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญที่เป็นกลางจากสภาวิชาชีพ และอื่น ๆ เหล่านี้ ถือ ว่าเวลาไม่เกิน ๖๐ วันนั้นน้อยเกินไป เท่ากับเปิดช่องให้กระทำตามวรรคสอง ที่บัญญัติว่า “หากพิสูจน์ไม่ได้ ก็ให้ถือเป็นผู้เสียหาย” เท่ากับเปิดช่องให้มีการทุจริตเอาภาษีอากรของชาติไปแจกให้คนที่ขาด “หิริ โอตัปปะ” จ้องจะรับเงินฟรี ๆ โดยอ้างตนเป็นผู้เสียหายไว้ก่อน (ไม่มีบทลงโทษใด ๆ ในกรณีที่มีการกระทำเช่นนี้ ดังนั้นควรร่างเพิ่มให้มีบทลงโทษที่รุนแรงและถือเป็นคดีอาญาที่ยอมความมิได้ ) 13-มาตรา ๓๔ ต้องบัญญัติว่า หากศาลยกฟ้องบุคลากรแล้ว ผู้ฟ้องห้ามกลับมารับเงินใด ๆ จากกองทุนนี้เป็นอันขาด มิ ฉะนั้นจะเกิดการจับปลาสองมือ ซึ่งเป็นการขัดเจตนารมณ์ของกม.ที่ต้องการลดการฟ้องร้องโดยไม่จำเป็น อีกทั้งค่าใช้จ่ายที่บุคลากรเสียไปเพื่อดำเนินการทางกฎหมาย กองทุนต้องเยียวยาอย่างน้อยต้องเท่ากับที่เสียไป (ยังไม่รวมความเสียหายทางจิตใจที่บุคลากรได้รับ) 14-มาตรา ๓๕ การรับเงินแล้วไปฟ้องต่อ ต้องมีการเรียกเงินพร้อมดอกเบี้ยคืนทันที มิฉะนั้นจะเกิดการจับปลาสองมือ และไม่เป็นธรรมต่อภาษีที่รัฐไปอุดหนุน อีกทั้งต้องมีโทษปรับฐานผิดสัญญาประนีประนอมที่ทำขึ้นหลังได้รับเงิน จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 18:56:16

ความคิดเห็นที่ 5 15-มาตรา ๓๗ การกล่าวอ้างเรื่องผลสะสมที่ ใช้เวลาเป็นสิบปี นั้นเป็นการยกเอากรณีสารพิษจากอุตสาหกรรมมากล่าวอ้าง ซึ่งเป็นคนละเรื่องกับการรักษาพยาบาล ยิ่งไปกว่านั้น การบัญญัติว่า “นับแต่วันที่รู้ถึงความเสียหายและรู้ตัวผู้กระทำ” หมายความว่ากฎหมายต้องหากตัวผู้กระทำ ซึ่งขัดกับเจตนารมณ์ของกฎหมาย อีก ทั้งการบัญญัติเรื่องอายุความสิบปีแบบม. ๒๕ จะทำให้กฎหมายนี้ไม่มีอายุความในการมาขอรับเงิน เรียกได้ว่า กม.นี้เป็นกม.เลี้ยงดูตลอดชีพ หากใครก็ตามสามารถนำตนเข้าไปอยู่ในนิยามของคำว่า “ผู้เสียหาย” ได้สำเร็จ 16-มาตรา ๓๘ การ ไกล่เกลี่ยเพื่อให้ได้ข้อตกลงอื่น ตามหลักการก็ต้องให้คู่กรณีมาตกลง แต่กฎหมายนี้บอกว่า “ไม่หาตัวคนกระทำ” แล้วจะให้ใครมาไกล่เกลี่ย ยิ่ง ไปกว่านั้น การไกล่เกลี่ยเพื่อให้ได้ข้อตกลงอื่น หมายความว่า ผู้ให้การรักษาที่ตกเป็นจำเลย(ถ้ามี ซึ่งไม่ควรมีเพราะไม่หาตัวคนทำผิด) ต้องเสนอoptionอื่นเพิ่มเติมให้กับผู้ร้อง ซึ่งเป็นอะไรไม่ได้นอกจาก “เงินก้อนพิเศษ” นอกเหนือไปจากที่กองทุนจัดหาให้ 17-18มาตรา ๓๙ และ ๔๐ การทำสัญญาประนีประนอม ต้องจบได้จริง ๆ วิธีเดียวที่จะจบได้คือ ต้องยุติสิทธิการฟ้องร้องทั้งทางแพ่งและอาญา โดยบัญญัติให้คดีอาญาตามมาตรา ๒๙๑ และ ๓๐๐ ที่มีมูลละเมิดมาจากการให้บริการสาธารณสุขเป็นคดีที่ยอมความได้ ซึ่งสามารถกระทำได้เพราะการกระทำในกรณีนี้เป็นการกระทำที่อยู่บนพื้นฐานของ การเข้าไปช่วยผู้อื่น ความประมาทที่เกิดขึ้นไม่สมควรเป็นเหตุให้เอาผิดทางอาญา (เทียบเคียงได้กับ Samaritan law หรือ กรณีLife guard โดดไปช่วยคนจมน้ำในสระแล้วไม่สำเร็จ กลับต้องโดนคดีอาญา) จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 18:56:31

ความคิดเห็นที่ 6 20-21-22 มาตรา ๔๒-๔๓-๔๔ เป็นเรื่องที่แทบ จะเป็นไปไม่ได้ เพราะหลักการของกฎหมายคือไม่หาคนทำผิด ไม่แพ่งโทษ (no-blame แต่ไม่ใช่no-fault) ดังนั้นการจะไปพัฒนาระบบปลอดภัยจึงเป็นไปไม่ได้ ดังนั้นกระบวนการนี้ควรปล่อยให้เป็นเรื่องของสถานพยาบาล ร่วมกับสภาวิชาชีพในการปรับปรุงระบบ 23-มาตรา ๔๕ ต้อง ตัดไปทั้งมาตรา เพราะปอ. ปว.อ.มีบัญญัติไว้แล้ว และหากบัญญัติให้เป็นไปตามข้อเสนอของมาตรา ๓๙ และ ๔๐ ข้างต้น ม.๔๕ นี้ก็ไม่จำเป็นต้องมี หาไม่แล้วจะเป็นภาระแก่บุคลากร ที่จะถูกข่มขู่ให้หาเงินมาเพิ่มเติมให้อีก หรือต้องไปสำนึกผิดทั้ง ๆ ที่ตนเองก็ไม่ได้ผิด หรือ ยิ่งไปกว่านั้น ใครจะไปสำนึกผิดได้ เพราะกฎหมายนี้บอกว่าไม่หาคนผิด ไม่แพ่งโทษ แล้วจะให้ใครไปทำตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๔๕นี้ 24-มาตรา ๔๖ บทลงโทษสูงเกินไป และต้องเพิ่มบทลงโทษในกรณีที่ คณะกรรมการ จ่ายเงินผิดหลักเกณฑ์ มิฉะนั้นแล้วจะไม่เกิดความรับผิดชอบใด ๆ เลยต่อการจ่ายเงินจำนวนมาก (ที่มาจากภาษีอากร) ออกไป ซึ่งสามารถเกิดกรณีทุจริตได้ จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 18:56:43

ความคิดเห็นที่ 7 25-มาตรา ๔๗ ต้องบัญญัติให้สปสช. จ่ายเงินสมทบทุกปีต่อเนื่องด้วย มิใช่เฉพาะเงินก้อนแรก เพราะสปสช.ถือเป็นstakeholderใหญ่ที่กุมเงินไว้ มาตรา ๔๙ บังคับให้เยียวยาในกรณีที่รับเงินและจบไปแล้ว ดังนั้นหากไม่ได้รับจะเกิดการฟ้องร้องมากมายแน่ ต้องตัดทิ้งทั้งหมด ให้มีผลเฉพาะในอนาคตเมื่อกม.บังคับใช้แล้วเท่านั้น 26-มาตรา ๕๐ สัดส่วนคณะกรรมการชั่วคราว ไม่เป็นธรรม เป็นการล็อคสเปคให้NGOมามีอำนาจเบ็ดเสร็จ ผิดหลักธรรมาภิบาลในการตรากฎหมาย ------------------------------------------------- หมายเหตุ บทวิเคราะห์นี้ให้เทียบเคียงกับร่างของรัฐบาลเป็นหลัก และวิเคราะห์บนพื้นฐาน กฎหมายการแพทย์ (medical law) **แก้ 26 มาตรา ใน 50 มาตรา ควร นำกลับไปให้กฤษฎีการ่างใหม่ตกลง กันก่อน แล้วเข้ามาแบบสมานฉันท์ ดีกว่า.. ใน 26 ข้อที่แก้ร่างรัฐบาลนี้ ก็ตรงกับของ NGO จำนวนหลายข้ออยู่นะครับ ร่างที่มีปัญหาคือร่างรัฐบาลนั่นเอง.. นพ. เมธี วงศ์ศิริสุวรรณ จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 18:57:07

ความคิดเห็นที่ 8 ขอมาปาด หมอหมูก่อนนะค่ะ ^^ จากคุณ : gunapide เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 19:36:46

ความคิดเห็นที่ 9 http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2010/07/L9524623/L9524623.html มาส่งกระทู้ครับพี่หมอ จากคุณ : Epinephrine เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 19:54:46

ความคิดเห็นที่ 10 1-มาตรา ๑ ต้องเปลี่ยนคำว่า “ผู้เสียหาย” เป็น “ผู้ได้รับผลกระทบ” เพื่อให้ครอบคลุมผู้ป่วยที่ต้องการ และ ต้องเปลี่ยนคำว่า “การรับบริการสาธารณสุข” เป็น “ระบบบริการสาธารณสุข” เพื่อให้ครอบคลุมทั้ง ผู้ให้ (รัฐธรรมนูญ มาตรา ๘๐(๒)) และ ผู้รับบริการ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ มุมต่างมอง .... อันนี้ถ้าเปลี่ยนก็มั่วซั่วเลย เพราะคำว่าผลกระทบนั้นไม่มีในภาษาประมวลกฎหมายอาญา หรือแพ่ง ซึ่งบัญญัติผู้เสียหายไว้เป็นนิยามว่า มาตรา ๒. (๔) " ผู้เสียหาย " หมายความถึง บุคคล ผู้ได้รับ ความเสียหาย เนื่องจาก การกระทำผิด ฐานใดฐานหนึ่ง รวมทั้ง บุคคลอื่น ที่มีอำนาจ จัดการแทนได้ ดั่งบัญญัติไว้ใน มาตรา ๔, ๕ และ ๖ (ได้แก่ พ่อแม่ ลูกเมีย และผู้อนุบาล อัยการที่ตั้งขึ้นทำการแทนหากไม่มีพ่อแม่ลูกเมีย) ดังนั้น คำนี้แก้ไม่ได้ คนแก้ต้องติงต๊องหรือก็ไม่รู้กฎหมาย และถ้าผู้ได้รับผลกระทบนี่จะต้องรวมทั้งญาติมิตร เจ้านายที่ลูกน้องตายแล้วได้ผลกระทบขาดคนทำงาน แบบนี้ จ่ายกัน....ทวาร บาน ส่วนผู้ให้บริการไม่เสียหาย จะรวมไว้ทำอะไร ที่อ้างรัฐธรรมนูญนี่มันไม่เกี่ยวข้องกันเลย มาตรา ๘๐(๒) นั้นตีความแปลว่าคนดีต้องได้รับการคุ้มครอง ก็พูดแบบกำปั้นทุบดิน  ไม่รู้จะบัญญัติทำอะไรมาตรานี้ เลอะเทอะรัฐธรรมนูญ ถามนักกฏหมาย ว่าจริงหรือไม่ไม่ต้องเชื่อผมหรอก ถ้าใครพูดแบบนี้ในกฤษฏีกา โดนท่านอัดน่วม .....แค่มาตราแรกก็แย่แล้วครับสำหรับ first impression จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 20:00:54

ความคิดเห็นที่ 11 2-มาตรา ๖ ต้องบัญญัติเพื่อ - ให้ครอบคลุมกลุ่มผู้ป่วยที่ต้องช่วยเหลือ ได้แก่ ผู้ที่ได้รับผลกระทบจากการทำทุรเวชปฏิบัติ และ ผู้ที่ได้รับผลกระทบจากระบบบริการสาธารณสุข เช่น ขาดบุคลากร ขาดเครื่องมือ หรือ อาจครอบคลุมไปถึงผลกระทบ (ผลข้างเคียง) ที่เกิดจากกระบวนการรักษาตามมาตรฐานแล้ว เป็นสิ่งที่นาน ๆ จะเกิดขึ้นสักครั้งแต่ส่งผลเสียรุนแรงต่อร่างกายผู้ป่วย (Medical mishaps) เช่น กรณีแพ้ยารุนแรง จนตาบอด กรณีamniotic fluid embolism (น้ำคร่ำหลุดเข้าไปในระบบไหลเวียนเลือด) - ป้องกันผู้ที่หวังจะได้เงินโดยไม่สมควร เช่นกรณีอ้างเอาผลกระทบจากการรักษาตามาตรฐานมาเป็นช่องทางได้รับเงิน กรณีที่กล่าวอ้าง สิ่งที่พิสูจน์ไม่ได้ว่าเกิดจากการรักษาจริงหรือไม่มาเรียกร้องเอาเงิน ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ มองมุมต่าง ..... คนคิดแก้กฎหมายคงมาผิดงาน งานนี้เขาแก้ไขปัญหาคนไข้ที่เสียหายขั้นพิการถาวร ตายถาวร ที่ไม่ได้รับการเยียวยานอกจากไปฟ้องร้องเป็นคดี   ส่วนคนทำงานที่งานหนักเครื่องมือไม่พร้อม เขาไม่ได้เสียหาย หากเขาทำผิดพลาดเพราะงานหนักเครื่องมือไม่พร้อมเขาก็ไม่เสียหายเพราะศาลจะยกฟ้อง แล้วจะช่วยเหลือยังไง เรื่องนี้ต้องไปว่ากล่าวกันเองกับรัฐบาล ที่สหรัฐงานเบาเครื่องมือครบ ยังผิดพลาดได้ตามที่สถิติโอบามาว่าอเมริกันชนตายจากหมอทำปีละเกินแสนราย บ้านเราเท่าไหร่ไม่เปิดเผย กลัวคู่แข่งเมดิคอลฮับอย่างสิงคโปร์เอาไปโพนทนา human กับ error เป็นของคู่กัน เครื่องมือดีขนาดไหนถ้าระบบ safety ไม่ดีก็เสร็จ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 20:11:20

ความคิดเห็นที่ 13 5- มาตรา ๑๘ และ มาตรการให้บุคลากรเข้ามาชี้แจงต้องมีให้น้อยที่สุด เพราะconceptของกฎหมายนี้คือ ไม่หาคนผิด หากต้องมีการชี้แจงก็ต้องทำเท่าที่จำเป็นและเก็บเป็นความลับ (off record) บทลงโทษที่รุนแรงต้องไม่มี มิฉะนั้นแล้ว คณะกรรมการชุดนี้จะมีภาพเป็นศาลเตี้ย +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ มองมุมสว่าง ..... อะไรที่ปกปิดหมกเม็ดคือต้นตอของปัญหา ในสหรัฐ ข้อมูลจะเก็บไว้ใน Data Bank ที่ขอดูได้ พวกโรงพยาบาลสามารถไปขอดูได้ ถ้าหมอประวัติไม่โดนใจก็จะได้ไม่จ้างทำงาน จุดประสงค์ของกฎหมายนี้คือหาว่าพลาดพลั้งทำคนพิการ หรือตาย หรือไม่เพื่อเยียวยา พร้อมทั้งหาทางป้องกัน แต่ไม่เอาผิดเป็นรายเฉพาะตัว ดังนั้นถ้าปกปิดหรือหมกเม็ดจะไม่สามารถแก้ปัญหา คงต้องสอนให้หมอรับว่าทำผิดได้ เช่นเดียวกับนักบิน วิศวกร แต่ต้องรับผิดชอบและแก้ไขป้องกัน ไม่ใช่ปกปิดหมกเม็ดหรือเป็นเรื่องน่าละอาย จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 20:30:13

ความคิดเห็นที่ 14 -8- มาตรา ๒๑ และ ๒๒ การจ่ายเงินสมทบต้อง มาจากรัฐบาลอุดหนุนเท่านั้น เพราะกม.นี้มีลักษณะเป็น “ประชานิยม” หรือ “สังคมสงเคราะห์” มิฉะนั้นแล้วจะเกิดปัญหาว่า หาก สถานพยาบาลใดปฏิบัติงานมาก ย่อมต้องมีความเสี่ยงในการเกิดปัญหามาก นั่นหมายความว่าต้องเจียดเงินที่มีไม่พออยู่แล้ว ไปจ่ายให้ผู้ป่วยอีก (รักษา ให้ฟรี ๆ แล้วยังต้องตามไปจ่ายเงินเลี้ยงดูฟรี ๆ อีก) จะเกิดกรณีไม่รับการส่งต่อ(refer) หรือปฏิเสธการรักษาโรคซับซ้อนที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดปัญหาตามมามาก หรือปฏิเสธการรักษาในกรณีฉุกเฉิน (ซึ่งมีโอกาสพลาดโดยประมาทสูง) +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ อันนี้น่าจะต้องไปคุยกันให้เคลียร์ เพราะรัฐจะรับผิดชอบเฉพาะหน่วยงานของรัฐ ของเอกชนก็ต้องรับผิดชอบเอง ส่วนหน่วยไหนตรวจมากความน่าจะพลาดก็มาก ก็ได้เงินมาก ก็จ่ายมากตามเปอร์เซ็นต์ ไม่เกี่ยวกับตรวจมากตรวจน้อย จะตรวจมากตรวจน้อยก็จ่ายตามแบบ มาตรา 41 คือ 1 % (กรณีนี้น่าจะ 3 % เท่ากับหักเครดิตการ์ด) การกล่าวหาว่ารักษาให้ฟรีๆนี่ถือว่าดูถูกชาวบ้าน ก็ภาษีเขาเสีย ถ้าอย่างนั้นชาวบ้านเขาลำเลิกบุญคุณบ้างว่า คุณหมอก็เรียนโรงเรียนแพทย์ภาษีใครสร้างใครให้ทุนเสริม เอกชนหรือ ทั้งคนเป็นคนตายที่นอนเรียงกันให้เชือดเฉือนลับฝีมือนั่น ชนชาติไหน คนไทยหรือเปล่า เวลาพลาดทำไมไม่มาเผาผีกันบ้าง จะว่าอย่างไร ที่ผิดพลาดประมาทนั้นไม่ได้ซับซ้อนหรอก ง่ายๆเลย ขนาดคนไข้บอกว่าแพ้ยา หมอบางท่านให้ยาจนเกือบตายหลายรอบ เช่นเคสคุณดอกรัก ขนาดหลังจากชนะคดีในศาลโด่งดังทั่วประเทศยังมีให้ยาแพ้รอบสองได้อีก ดีว่าเขาหมดแรงแล้วไม่เอาเรื่องต่อ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 20:49:18

ความคิดเห็นที่ 15 9-10- มาตรา ๒๓ และ ๒๔ เงินของกองทุนที่เหลือต้องส่งคืนคลังทั้งหมด เพราะเป็นเงินภาษี ห้ามเก็บไว้ทำอย่างอื่น ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ มองต่าง... อันนี้ไม่ใช่เงินรายได้ ไปอ่านกฎหมายการเงินการคลังใหม่ อันนี้เป็นเงินที่คนไข้(เอกชน)เขาจ่ายเพื่อเยียวยากันเองแทนหมอ เงินภาษีเขาเอง(รัฐบาล)มีวัตถุประสงค์เฉพาะ   ไม่ใช่เงินรายได้จากการให้บริการที่จะต้องส่งคลังหรือเสียภาษี ถ้าอย่างนั้น เวลาเก็บเบี้ยประกันรถยนต์ ถ้าเหลือก็ต้องส่งคืนคลังสิ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 20:55:37

ความคิดเห็นที่ 16 11-มาตรา ๒๕ อายุความสิบปีนับแต่รู้ว่าเกิดความเสียหาย หมายความว่า กฎหมายนี้ไม่มีอายุความตายตัว ใช้ความรับรู้ของผู้ป่วยเป็นเกณฑ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่พิสูจน์ทราบได้ยาก หลายกรณีเป็นนามธรรม ที่ไม่มีทางพิสูจน์ได้ เท่ากับว่า กฎหมายนี้ไม่มีอายุความ (ต้องตามไปแก้ในกม.วิ.ผู้บริโภคด้วย) อีกทั้งยังเป็นการเพิ่มภาระให้สถานพยาบาลต้องเก็บหลักฐานทุกอย่างไว้ตลอดไป ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ มองตรงข้าม .... ความจริงไม่ควรกำหนดอายุความด้วยซ้ำเพราะเป็นเรื่องที่ชาวบ้านรับรู้ยาก แต่อย่างไรก็ตาม กฏหมายก็เห็นว่าควรกำหนดไว้ และยาวกว่าเรื่องทั่วไปที่รับรู้ง่าย เช่นทำรั้วเขาพัง หรือขับรถชนเขาขาหัก ซึ่งเรื่องนี้ก็พอสมควร มีแต่คนที่จิตใจคับแคบที่จะแก้กฎหมายเพื่อเอาเปรียบคนอื่น แล้วยังอาจหาญจะไปแก้กฎหมายวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภคอีก ไม่ละอายวิชาชีพอื่นเขาบ้างหรือ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 21:00:50

ความคิดเห็นที่ 17 #14  ข้อมูลคลาดเคลื่อนหรือเปล่า ข้อเท็จจริงกรณีคุณดอกรัก ที่มา : http://www.moph.go.th/ops/iprg/iprg_new/include/admin_hotnew/show_hotnew.php?idHot_new=3959 จากคุณ : 447 เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 21:04:38

ความคิดเห็นที่ 18 12- มาตรา ๒๗ การกำหนดเวลาเพียง ๓๐ + ๑๕ + ๑๕ วันในการพิสูจน์ตามมาตรา ๕ และ ๖ นั้น เป็นระยะเวลาที่น้อยเกินไป เพราะการพิสูจน์ต้องตรวจทานเอกสาร ไต่สวนหาข้อเท็จจริง ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญที่เป็นกลางจากสภาวิชาชีพ และอื่น ๆ เหล่านี้ ถือ ว่าเวลาไม่เกิน ๖๐ วันนั้นน้อยเกินไป เท่ากับเปิดช่องให้กระทำตามวรรคสอง ที่บัญญัติว่า “หากพิสูจน์ไม่ได้ ก็ให้ถือเป็นผู้เสียหาย” เท่ากับเปิดช่องให้มีการทุจริตเอาภาษีอากรของชาติไปแจกให้คนที่ขาด “หิริ โอตัปปะ” จ้องจะรับเงินฟรี ๆ โดยอ้างตนเป็นผู้เสียหายไว้ก่อน (ไม่มีบทลงโทษใด ๆ ในกรณีที่มีการกระทำเช่นนี้ ดังนั้นควรร่างเพิ่มให้มีบทลงโทษที่รุนแรงและถือเป็นคดีอาญาที่ยอมความมิได้ ) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ไม่อยากพูด.... ทีไม่มีมูล 3 วันยกโขยงออกสื่อแถลงกันหูชา ทีมีมูล 3 ปียังเป็นใบ้ ถ้ารู้ยากมากมาย เวลารักษาโรคผิดมันก็แก้ไขไม่ทันตายหมดซิ หลอกเด็กเถอะ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 21:07:38

ความคิดเห็นที่ 19 มาตรา ๓๔ ต้องบัญญัติว่า หากศาลยกฟ้องบุคลากรแล้ว ผู้ฟ้องห้ามกลับมารับเงินใด ๆ จากกองทุนนี้เป็นอันขาด มิฉะนั้นจะเกิดการจับปลาสองมือ ซึ่ง เป็นการขัดเจตนารมณ์ของกม.ที่ต้องการลดการฟ้องร้องโดยไม่จำเป็น อีกทั้งค่าใช้จ่ายที่บุคลากรเสียไปเพื่อดำเนินการทางกฎหมาย กองทุน ต้องเยียวยาอย่างน้อยต้องเท่ากับที่เสียไป (ยังไม่รวมความเสียหายทางจิตใจที่บุคลากรได้รับ) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ อันนี้เป็นเรื่องของคุณธรรม หากเขามองเห็นว่าหมอ(สมมุติว่าไม่ใช่พยาบาล)ผิดจริง และเขาไปฟ้อง แต่แพ้มา เช่นลืมไปศาล หาพยานไม่ได้ โกหกสู้อีกฝ่ายไม่ได้ หาเวชระเบียนมาสืบไม่ได้ เวชระเบียนถูกแก้เป็นเวชระบิด เวชระเบือน แบบนี้คนไข้เขาแพ้มาก็จ่ายเขาได้ เพราะเงินก็เงินเขาเก็บล่วงหน้าไว้ช่วยกันแล้ว ศาลเขาตัดสินตามการสู้คดี บางครั้งคุณถูกแต่คุณสู้คดีแพ้ ศาลก็ต้องให้แพ้ ช่วยไม่ได้   แต่เราเป็นฝ่ายเยียวยามีคุณธรรม ไม่ใช่พวกที่คอยซ้ำเติมคนหรือเอาเปรียบคน ทำไมจะจ่ายไม่ได้ เพราะก็เงินชาวบ้านเขาเอง จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 21:14:06

ความคิดเห็นที่ 20 15-มาตรา ๓๗ การกล่าวอ้างเรื่องผลสะสมที่ ใช้เวลาเป็นสิบปี นั้นเป็นการยกเอากรณีสารพิษจากอุตสาหกรรมมากล่าวอ้าง ซึ่งเป็นคนละเรื่องกับการรักษาพยาบาล ยิ่งไปกว่านั้น การบัญญัติว่า “นับแต่วันที่รู้ถึงความเสียหายและรู้ตัวผู้กระทำ” หมายความว่ากฎหมายต้องหากตัวผู้กระทำ ซึ่งขัดกับเจตนารมณ์ของกฎหมาย อีก ทั้งการบัญญัติเรื่องอายุความสิบปีแบบม. ๒๕ จะทำให้กฎหมายนี้ไม่มีอายุความในการมาขอรับเงิน เรียกได้ว่า กม.นี้เป็นกม.เลี้ยงดูตลอดชีพ หากใครก็ตามสามารถนำตนเข้าไปอยู่ในนิยามของคำว่า “ผู้เสียหาย” ได้สำเร็จ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ กฏหมายเวลาเขาออก เขาก็ต้องออกกว้างๆ ปิดช่องไว้ไม่ให้เขาเสียหายแล้วไม่มีทางออก มีแต่พวกใจแคบที่คิดเล็กคิดน้อย อ้างอุตสาหกรรมต่างจากเวชกรรม หรือทันตกรรม แต่ต่างประเทศเขาเรียก Health care Industry จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 21:18:52

ความคิดเห็นที่ 21 16-มาตรา ๓๘ การ ไกล่เกลี่ยเพื่อให้ได้ข้อตกลงอื่น ตามหลักการก็ต้องให้คู่กรณีมาตกลง แต่กฎหมายนี้บอกว่า “ไม่หาตัวคนกระทำ” แล้วจะให้ใครมาไกล่เกลี่ย ยิ่ง ไปกว่านั้น การไกล่เกลี่ยเพื่อให้ได้ข้อตกลงอื่น หมายความว่า ผู้ให้การรักษาที่ตกเป็นจำเลย(ถ้ามี ซึ่งไม่ควรมีเพราะไม่หาตัวคนทำผิด) ต้องเสนอoptionอื่นเพิ่มเติมให้กับผู้ร้อง ซึ่งเป็นอะไรไม่ได้นอกจาก “เงินก้อนพิเศษ” นอกเหนือไปจากที่กองทุนจัดหาให้ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ มองต่าง ... การแสดงเจตนานั้นทำได้ฝ่ายเดียว เช่นกว่าผมจะยกบ้านให้กาชาด แล้วเซ็นชื่อ กาชาดก็ได้บ้าน ผมก็เสียบ้านกาขาดไม่ต้องมาเซ็นร่วม ในกรณีนี้ ไม่น่าจะมีปัญหาเพราะหน่วยงานหรือนายจ้างโรงพยาบาลเอกชนต้องรับผิดร่วมเสมอ ซึ่งก็เซ็นชื่อแทนหรือไกล่เกลี่ยแทนได้อยู่แล้ว ไม่น่าแกล้งไม่รู้เลย ที่เขาว่าไม่หาตัวคนทำหมายถึงตัวคน เช่นหมอ พยาบาล แต่โรงพยาบาลหรือรัฐ ต้องรับผิดเป็นตัวที่เป็นนิติบุคคลเสมอ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 21:24:10

ความคิดเห็นที่ 22 17-18มาตรา ๓๙ และ ๔๐ การทำสัญญาประนีประนอม ต้องจบได้จริง ๆ วิธีเดียวที่จะจบได้คือ ต้องยุติสิทธิการฟ้องร้องทั้งทางแพ่งและอาญา โดยบัญญัติให้คดีอาญาตามมาตรา ๒๙๑ และ ๓๐๐ ที่มีมูลละเมิดมาจากการให้บริการสาธารณสุขเป็นคดีที่ยอมความได้ ซึ่งสามารถกระทำได้เพราะการกระทำในกรณีนี้เป็นการกระทำที่อยู่บนพื้นฐานของ การเข้าไปช่วยผู้อื่น ความประมาทที่เกิดขึ้นไม่สมควรเป็นเหตุให้เอาผิดทางอาญา (เทียบเคียงได้กับ Samaritan law หรือ กรณีLife guard โดดไปช่วยคนจมน้ำในสระแล้วไม่สำเร็จ กลับต้องโดนคดีอาญา) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ไม่เห็นด้วย .... เมื่อทำสัญญาประนีประนอมยอมความแล้ว การฟ้องร้องก็น่าจะยุติ เพราะทั้งอัยการหรือผู้เสียหายฟ้องร้องไปก็ไม่ได้อะไร ศาลก็คงรอลงอาญา แล้วจะไปฟ้องร้องหาอะไร ส่วนการเขียนให้เว้นโทษไปเลยนั้นต้องมองก่อนว่าเป็นอภิสิทธิ์หรือไม่ หากเป็นอภิสิทธิ์ชนก็คงไม่ได้ อย่าลืมว่าสังคมไม่ได้มี เฉพาะวงการแพทย์เท่านั้น ยังมีวงการอื่นๆ แม้ตำรวจทำหน้าที่เช่นยิงผู้ร้ายแล้วโดนทั้งผู้ร้ายหรือโดนคน จะมีกฎหมายเว้นโทษให้ แต่ก็ยังโดนฟ้องได้ ต้องพิสูจน์ว่าการทำหน้าที่นั้นชอบแล้ว จะไปเว้นโทษเด็ดขาดไม่ได้ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 21:27:49

ความคิดเห็นที่ 23 20-21-22 มาตรา ๔๒-๔๓-๔๔ เป็นเรื่องที่แทบ จะเป็นไปไม่ได้ เพราะหลักการของกฎหมายคือไม่หาคนทำผิด ไม่แพ่งโทษ (no-blame แต่ไม่ใช่no-fault) ดังนั้นการจะไปพัฒนาระบบปลอดภัยจึงเป็นไปไม่ได้ ดังนั้นกระบวนการนี้ควรปล่อยให้เป็นเรื่องของสถานพยาบาล ร่วมกับสภาวิชาชีพในการปรับปรุงระบบ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ มองต่างอีก .... ทำได้แน่นอน มีแต่พวกตะแบงโกหกไปวันๆจึงบอกทำไม่ได้ เนื่องจากองค์การอนามัยโลกเขามองว่ารอหมอหรือพยาบาลมาแก้ปัญหาก็มีแต่คนไข้ตายฟรีไปเรื่อยๆ หมอไม่ได้ตายด้วย ไม่เหมือนเครื่องบินตก กัปตันตายด้วย เครื่องพังด้วยบริษัทเจ๊งด้วย แบบนี้ ปล่อยสายการบินและกัปตันแก้ได้ คนโดยสารไม่ต้องยุ่ง ถึงกระนัน้ก็ยังมี IATA สมาคมการโดยสารทางอากาศเข้ามาร่วมตรวจสอบมาตรฐานกัปตันและสายการบิน WHO เขาจึงตั้งโครงการความปลอดภัยของผู้ป่วยโดยผู้ป่วย มี National Patient Safety Agency  NPSA เขาไม่สนหมอเท่าไหร่เพราะรู้ว่า หมอไม่สนใจอยู่แล้วต้องทำงานหนักเวลาพักน้อย คนไข้ตายฝ่ายเดียว การปล่อยให้สถานพยาบาลและสภาวิชาชีพแก้ จึงไม่เคยแก้ได้เป็นไปไม่ได้อย่างว่า ความจริงในโลกนี้มีการพัฒนาหลักสูตร การสร้างเสริมความปลอดภัยในอุตสาหกรรมที่เกี่ยวกับตวามตายของมนุษย์เยอะแยะเช่นวิศวกรนิวเคลียร์ วิศวกรอุตสาหกรรมเคมี อุตสาหกรรมการบิน ก็ใช้หลักการเดียวกันกับการแพทย์ ประกอบด้วย Incident -->Compensation---> Incident Investigation ---> Safety Procedure ---->Incident Prevention/Reduction  คนสมองทึบกว่าหมอยังมาสอนได้ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 21:43:50

ความคิดเห็นที่ 24 23-มาตรา ๔๕ ต้อง ตัดไปทั้งมาตรา เพราะปอ. ปว.อ.มีบัญญัติไว้แล้ว และหากบัญญัติให้เป็นไปตามข้อเสนอของมาตรา ๓๙ และ ๔๐ ข้างต้น ม.๔๕ นี้ก็ไม่จำเป็นต้องมี หาไม่แล้วจะเป็นภาระแก่บุคลากร ที่จะถูกข่มขู่ให้หาเงินมาเพิ่มเติมให้อีก หรือต้องไปสำนึกผิดทั้ง ๆ ที่ตนเองก็ไม่ได้ผิด หรือ ยิ่งไปกว่านั้น ใครจะไปสำนึกผิดได้ เพราะกฎหมายนี้บอกว่าไม่หาคนผิด ไม่แพ่งโทษ แล้วจะให้ใครไปทำตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๔๕นี้ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เห็นด้วย ... เพิ่งเห็นพูดจาเป็นประสาก็มาตรานี้ ความจริงมาตรานี้ไม่ต้องเขียน ศาลท่านใช้ทุกวันอยู่แล้ว คนที่ใส่เข้ามาเขาต้องการให้เว้นโทษเลย ซึ่งปกติการรอลงอาญาก็เหมือนเว้นโทษอยู่แล้ว ส่วนเรื่องไม่หาคนผิดนี้ กฎหมายนี้เขามีจุดมุ่งหมายให้เยียวยาโดยไม่ต้องโทษใครเป็นการเฉพาะ แต่ต้องมีความผิดพลาดแน่นอนถึงจะให้ ทีนี้ การฟ้องอาญาเป็นเรื่องห้ามกันไม่ได้ เพราะแพทย์ก็ไม่ใช่อภิสิทธิ์ชน ดังนั้นการเขียนเว้นโทษทำไม่ได้ หากเขาจะไปฟ้องก็ต้องทำใจให้เขาฟ้อง แต่ถามว่าเงินก็ได้แล้วจะฟ้องได้อะไรเว้นแต่ว่าอาฆาตมาดร้ายหมอจริงๆ ฟ้องเอามันคงไม่มีเป็นปกติ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 21:52:36

ความคิดเห็นที่ 25 24-มาตรา ๔๖ บทลงโทษสูงเกินไป และต้องเพิ่มบทลงโทษในกรณีที่ คณะกรรมการ จ่ายเงินผิดหลักเกณฑ์ มิฉะนั้นแล้วจะไม่เกิดความรับผิดชอบใด ๆ เลยต่อการจ่ายเงินจำนวนมาก (ที่มาจากภาษีอากร) ออกไป ซึ่งสามารถเกิดกรณีทุจริตได้ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++   บทลงโทษก็เหมือนกฎหมายอื่นๆ ไม่แรงไปหรอก ส่วนคณะกรรมการเขาทำไม่ดีเขาก็โดน 157 อยู่แล้ว ไม่ต้องห่วง ++++++++++++++++++++++++++++++++++  ความคิดเห็นที่ 7     25-มาตรา ๔๗ ต้องบัญญัติให้สปสช. จ่ายเงินสมทบทุกปีต่อเนื่องด้วย มิใช่เฉพาะเงินก้อนแรก เพราะสปสช.ถือเป็นstakeholderใหญ่ที่กุมเงินไว้ ++++++++++++++++++++++++++++++++++ อันนี้ระเบียบเขาจะออกตามมา เรื่องการเรียกเก็บเงิน จะมาโวยทำไมล่วงหน้า ถ้าออกระเบียบแล้วเกินเหตุ เกินควร เราก็ฟ้องศาลปกครองได้ ฝนไม่ตกแดดไม่ออก เรากางร่มเดินคนเขาดูเป็นตัวตลก   +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ มาตรา ๔๙ บังคับให้เยียวยาในกรณีที่รับเงินและจบไปแล้ว ดังนั้นหากไม่ได้รับจะเกิดการฟ้องร้องมากมายแน่ ต้องตัดทิ้งทั้งหมด ให้มีผลเฉพาะในอนาคตเมื่อกม.บังคับใช้แล้วเท่านั้น ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ทุกวันนี้เขาก็ให้และเยียวยาแล้ว ไม่พอใจก็ฟ้องได้ ศาลท่านใช้ดุลยพินิจตัดสินได้ อย่าไปมองว่าศาลท่านไม่มีหลักการ อยากฟ้องก็ให้เขาฟ้อง เขาฟ้องไม่ใช่ว่ากินหูฉลามไปฟ้องไปซะเมื่อไหร่ ไหนจะหาทนาย หาพยาน ค่าทนายค่าพยาน ค่ารถค่ารา ถ้าเขาได้จาก ม.41 ของสปสชแล้ว เขาก็ยังฟ้องได้ มาขอได้หักเฉพาะที่ได้ไปแล้วออกก็สมเหตุสมผลดี จะตัดทำอะไรไม่ทราบ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 22:01:09

ความคิดเห็นที่ 26 26-มาตรา ๕๐ สัดส่วนคณะกรรมการชั่วคราว ไม่เป็นธรรม เป็นการล็อคสเปคให้NGOมามีอำนาจเบ็ดเสร็จ ผิดหลักธรรมาภิบาลในการตรากฎหมาย +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ข้อนี้เป็นเรื่องที่ตกผลึกมาจากคณะกรรมการกฤษฎีกาแห่งชาติ NGO แพทยสภา สช. กระทรวง ผู้เสียหายทางการแพทย์ สรุปมาแล้วในการประชุม 11 เดือนติดต่อกัน ผมเลือกที่จะเชื่อท่านอาวุโสนักกฎหมายของรัฐว่าไม่ผิดหลักการตรากฎหมายแน่ แต่เรื่องที่คิดว่าล็อคสเปคก็ต้องให้สภาผู้แทนเขาพิจารณากันรอบๆด้าน จะเอาความเห็นกลุ่มที่มีประโยชน์แอบแฝงทับซ้อนอย่าง องค์กรอ้างผู้ป่วย องค์กรอ้างแพทย์คงไม่ได้ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 22:09:50

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณ คุณหมอหมู จขกท. คุณหมอเทพผู้ให้ข้อมูลต่างมุม และคห. 17 ผู้ทักท้วง ... เอ่อ บังเอิญผมทราบว่าคุณดอกรักแพ้ยากลุ่มซัลฟาและอนุพันธ์นะครับที่ตาบอดรอบแรกคือ dipyrone ก็คงต้องฝากแก้ไขเพิ่มในประวัติให้ครบด้วยเผื่ออนาคต แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 53 23:12:42 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 53 22:26:30 จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 22:14:25

ความคิดเห็นที่ 28 #27  ขอที่มาของข้อมูลด้วยครับ ข้อมูลจากเว็บกระทรวงคือ คุณดอกรักแพ้เพนนิซิลลิน ไม่ใช่ซัลฟา ถ้าคุณมีข้อมูลต่างออกไปที่แน่ใจว่าถูกต้อง ขอความกรุณาแจ้งทางกระทรวงด้วย สมมุติว่าคุณดอกรักแพ้ซัลฟาจริง ( ซึ่งยังไม่ม่ข้อมูลสนับสนุนที่น่าเชื่อถือ ) ยาที่ได้รับในครั้งที่สองก็ไม่มีซัลฟาเลย dipyrone เป็นยาลดไข้ ไม่มีส่วนผสมหรือเป็นอนุพันธุ์ของซัลฟา Levofloxacin เป็นยากลุ่ม Quinolones   Amikin  เป็นยากลุ่ม Aminoglycocide   ไม่มีส่วนผสมของซัลฟาเช่นกัน และถ้ากรุณาให้ความเห็นต่าง โดยไม่ใช้คำในลักษณะประชดประชัน ก็จะขอบคุณมาก จากคุณ : 447 เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 08:27:28

ความคิดเห็นที่ 29 ร่วมแจม ...  ก่อนอื่นต้องออกตัวไว้ก่อนว่า ผมไม่ได้เป็นนักกฏหมาย ก็ขอแสดงความเห็นแบบคนทั่วไป ถือว่า แลกเปลี่ยนกันนะครับ .. คห.๑๐ อันนี้ถ้าเปลี่ยนก็มั่วซั่วเลย เพราะคำว่าผลกระทบนั้นไม่มีในภาษาประมวลกฎหมายอาญา หรือแพ่ง ซึ่งบัญญัติผู้เสียหายไว้เป็นนิยามว่า มาตรา ๒. (๔) " ผู้เสียหาย " หมายความถึง บุคคล ผู้ได้รับ ความเสียหาย เนื่องจาก การกระทำผิด ฐานใดฐานหนึ่ง รวมทั้ง บุคคลอื่น ที่มีอำนาจ จัดการแทนได้  ??? ............. ถ้าแบบนี้ ก็แสดงว่า คำอ้าง "ไม่ต้องมีพิสูจน์ถูกผิด" ก็ไม่จริงสิครับ เพราะเมื่อมี "ผู้เสียหาย" ตามกฏหมายบอกว่า  " เนื่องจากการกระทำผิด " ....  แสดงว่า ต้องมี " ความผิด " ต้องพิสูจน์ว่า ผิด ไม่ผิด .. แล้วก็ต้องมี ผู้ทำให้เกิดความเสียหาย  ใช่หรือเปล่าครับ .. ส่วนผู้ให้บริการไม่เสียหาย จะรวมไว้ทำอะไร ??? ............... ผู้ให้บริการ ก็เสียหายได้ครับ เช่น ถูกเข็มทิ่ม ผ่าตัดแล้วถูกมีดบาด ถูกกระดูกทิ่มนิ้วเป็นแผล เป็นต้น ซึ่งก็จะติดเชื้อเอดส์ เชื้อตับอักเสบ .. มีหมอ มีพยาบาล ที่ได้รับเงินชดเชยจากการติดเชื้อเนื่องจากการรักษาผู้ป่วย แล้วนะครับ           ถึงแม้จะเกิดน้อยกว่า แต่ผมว่า ไหน ๆ ก็จะช่วยแล้ว เงินก็เงินรัฐ (ภาษี) ..เพิ่มการช่วยเหลือผู้ให้บริการ ก็น่าจะดี นะครับ จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 11:06:57

ความคิดเห็นที่ 30 คห.๑๑ คนคิดแก้กฎหมายคงมาผิดงาน งานนี้เขาแก้ไขปัญหาคนไข้ที่เสียหายขั้นพิการถาวร ตายถาวร ที่ไม่ได้รับการเยียวยานอกจากไปฟ้องร้องเป็นคดี   ส่วนคนทำงานที่งานหนักเครื่องมือไม่พร้อม เขาไม่ได้เสียหาย หากเขาทำผิดพลาดเพราะงานหนักเครื่องมือ ??? .......... ผมอ่าน คห.นี้แล้ว งง ๆ  คุณเล็กเมืองเอก จะเข้าใจอะไรผิดพลาด หรือเปล่าครับ ..         เท่าที่อ่าน ก็ให้เฉพาะ ผู้ป่วยที่ต้องช่วยเหลือ  ไม่เกี่ยวอะไรกับ "คนทำงาน" เลยนะครับ ... จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 11:52:36

ความคิดเห็นที่ 31 เลือกเฉพาะบางข้อ  ที่น่าจะคุยกันจะได้เข้าใจตรงกัน นะครับ .. " เพราะรัฐจะรับผิดชอบเฉพาะหน่วยงานของรัฐ ของเอกชนก็ต้องรับผิดชอบเอง ส่วน หน่วยไหนตรวจมากความน่าจะพลาดก็มาก ก็ได้เงินมาก ก็จ่ายมากตามเปอร์เซ็นต์ ไม่เกี่ยวกับตรวจมากตรวจน้อย จะตรวจมากตรวจน้อยก็จ่ายตามแบบ มาตรา 41 คือ 1 % (กรณีนี้น่าจะ 3 % เท่ากับหักเครดิตการ์ด) " ............ ปัญหาก็คือ ต้องแยกกันก่อนระหว่าง รัฐ กับ เอกชน         รพ. รัฐ ... ความผิดพลาด ส่วนหนึ่งมาจาก ความขาดแคลน ( เงิน คน ของ ) ซึ่งก็เป็นความรับผิดชอบของรัฐ (รัฐบาล) ด้วย ที่ไม่ได้ให้การสนับสนุนอย่างเพียงพอ .. ผมจึงเห็นด้วยว่า รัฐ ต้องรับไปเต็ม ๆ ... กองทุน ไม่ควรมาเก็บกับ รพ.ของรัฐ อีกแล้ว  ต้องเขียนไว้เลยว่า " ยกเว้นสถานบริการภาครัฐ "   คือ ให้รัฐบาล หาเงินมาจ่ายเข้ากองทุนแทน  ไม่เช่นนั้น  รพ.รัฐ ซึ่ง เงินก็ไม่ค่อยมีอยู่แล้ว ต้องแบ่งเงินมาเข้ากองทุนอีก        รพ.เอกชน .... การร่วมจ่าย ผมคิดว่า รพ.เอกชน ไม่มีปัญหาหรอกครับ เพราะยังไง เขาก็คิดเพิ่มจากผู้ป่วย อยู่แล้ว ..           ก็อย่างที่เคยบอกไว้ ว่า กองทุนนี้จะเขียนอย่างไร สุดท้ายคนจ่ายก็คือ "ประชาชนคนไทยทุกคน"  จ่ายเองโดยตรงให้กับ รพ.เอกชน  จ่ายทางอ้อมให้รัฐ(ภาษี) จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 11:59:56

ความคิดเห็นที่ 32 คห. ๑๖   ผมกลับคิดว่า น่าจะกำหนดไว้นะครับ .. ไม่เช่นนั้น ลองคิดสภาพ รพ.รัฐ ที่ตอ้งเก็บหลักฐานเอกสารของผุ้ป่วยทุกคนไว้ ทำลายไม่ได้เลยนะครับ  ( ระเบียบราชการ " เก็บไว้ ๑๐ ปี )       รักษาคนไข้ไป ๒๐ ปี แล้วคนไข้ อ้างว่าได้รับความเสียหาย .. ผมว่า ไม่มีหมอ พยาบาล ทันตะ เภสัช ฯลฯ คนไหน จำรายละเอียดได้หรอกครับ แบบนี้ผมว่า มันก็เอาเปรียบผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรมไปหน่อย   คุณ เล็ก ยังอ้างถึงวิธีการปฎิบัติใน กฏหมาย อาญา แพ่ง .. ผมว่า กรณีนี้ก็น่าจะอ้างด้วยนะครับ  ทั้งแพ่ง อาญา ก็มีกำหนด อายุความไว้ไม่ใช่หรือครับ แล้วทำไม ตอนนี้ ถึงบอกว่า " ไม่ควรกำหนดอายุความด้วยซ้ำ " ??? จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 12:04:07

ความคิดเห็นที่ 33 คห. ๑๙    ผมกลับเห็นด้วยกับ ที่เขาเขียนไว้ .. เพราะ จุดมุ่งหมายบอกไว้ว่า เพื่อลดการฟ้องร้อง มิใช่หรือ ...  ถ้า " บางคน " ( เน้น บางคน ) ที่เห็นแก่ได้ .. .คิดว่า คกก.พิจารณาชดเชยให้ น้อยเกินไป ไม่เอา จะไปฟ้องศาล ....       ๑. ถ้าแบบที่เขียนไว้ในร่างเดิม ฟ้องแล้ว ศาลยกฟ้อง ก็ยังมีโอกาส กลับมาขอเงินชดเชยจากกองทุนได้อีก        ๒. ถ้าเป็นร่างใหม่  ก็ต้องเลือกเอาว่า ถ้าไปฟ้องศาล เงินชดเชยก็จะไม่ได้ ต้องเลือกทางใดทางหนึ่งเท่านั้น     แต่ผมก็ไม่เห็นด้วยในกรณี สละสิทธิ์ฟ้องอาญา เพราะ ผมมองว่า การชดเชยต่างกัน ฟ้องแพ่ง ชดเชยเป็นเงิน ในเมื่อคณะกรรมการพิจารณาแล้วไม่เอา จะไปฟ้องแพ่ง ก็ควรตัดสิทธิ์ที่จะกลับมาขอเงินอีกรอบ ..     ไม่เกี่ยวกับเรื่องคุณธรรมเลยครับ  การชดเชยช่วยเหลือเป็นเรื่องคุณธรรม ซึ่ง คณะกรรมการพิจารณาให้แล้ว .. แต่เมื่อไม่ละโมบโลภมากอยากได้เยอะ จะไปฟ้องแพ่ง  พอแพ้แล้วจะกลับมาเอาเงินอีก ผมว่า มันไม่เกินไปหน่อยหรือ ??? จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 12:10:48

ความคิดเห็นที่ 34 คห. ๒๓   เรื่องนี้ ผมมีความเห็นว่า ระบบสาธารณสุขบ้านเรา โดยเฉพาะ ระบบของรัฐ  ปัญหาส่วนหนึ่ง ก็เกิดจากความขาดแคลน ( เงิน คน ของ ) ซึ่งผมก็ไม่คิดว่า คณะกรรมการ หรือ พรบฯ นี้จะช่วยแก้ไขอะไรได้ รพ.รัฐ มีระบบพัฒนาคุณภาพเยอะแยะ ทำกันมานานเป็นสิบปีแล้ว .. ปัญหาเหล่านี้ มีคนคิดวิเคราะห์เยอะแยะ แต่ในเมื่อมันยังมีอยู่ ทั้งที่ศึกษากันมาขนาดนี้  ผมจึงไม่เชื่อว่า คณะกรรมการ หรือ พรบฯ นี้จะช่วยอะไรได้ จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 12:14:23

ความคิดเห็นที่ 35   คุณเล็กเมืองเอก ครั บจริงๆก้ไม่อยากแย้งหรอก เพราะรู้อยู่แล้วว่าแย้งไปคุณก็ไม่ฟัง ที่เขียนนี้ให้คนอื่นๆ อ่านนะครับ #10 "ผลกระทบนั้นไม่มีในภาษาประมวลกฎหมายอาญา หรือแพ่ง" ก็ให้นิยามใน พรบนี้ก็ได้ครับ จะไปอ้างอิง กฎหมายอื่นทำไม(พรบ ใหญ๋รองจากรัฐะรรมนูญอยู่แล้ว) จากคุณ : ขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 12:51:24 A:222.123.211.161 X: TicketID:278779

ความคิดเห็นที่ 36   #11 ความเห็นเหมือน ไก่กับไข่ครับ คนอยากได้พรบก็บอก ออกมาเลย ระบบไม่ดีก็ค่อยไปแก้ระบบทีหลัง คนทำงานก็บอก แก้ระบบก่อนสิค่อยมาออกพรบ #13 off record ไม่ได้หมายความว่าไม่มีข้อมูลครับ แต่ ผลการสรุป ต้องให้ทราบแต่ผู้เกี่ยวข้องเท่านั้น(แบบเดียวกับคะแนนสอบเด็กนั่นแหละครับ ให้ทราบได้เฉพาะตัวเด็กกับผู้ปกครอง แล้ว Data Bank ของสหรัฐ ไม่ใช่ใครก็จะเข้าไปดูได้ครับ) เพราะ ข้อมูลเหล่านี้ควรใช้เพื่อการพัตนาครับ ไม่ใช่้สนองความต้องการของผู้หนึ่งผู้ใด จากคุณ : ขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 12:53:08 A:222.123.211.161 X: TicketID:278779

ความคิดเห็นที่ 37   #14 "หน่วยไหนตรวจมากความน่าจะพลาดก็มาก ก็ได้เงินมาก" อันนี้ไม่ใช่กับ หน่วยงานของรัฐครับ รพ รัฐ ได้เงินตามจำนวนประชากรครับ แต่ถ้าระบุว่า รัฐสบทบแบบเหมาจ่าย เอกชนคิดเป็นรายหัว แรงต้านจาก รพรัฐจะลดลงครับ แต่เอกชนจะยอมหรือเปล่าก็ว่ากัน "การกล่าวหาว่ารักษาให้ฟรีๆนี่ถือว่าดูถูกชาวบ้าน ก็ภาษีเขาเสีย" ...เรื่องจริงคือ ประชากร 63 ล้านคน มีผู้เสียภาษีจริง 7 ล้านคนครับ (หาอ่านได้จากรายงานสภาพัตนฯ นะครับ ผู้ยื่นแบบ 9 ล้าน จากคนวันทำงาน 37 ล้าน) เข้าข่ายฟรีไหม และในฐานะที่ผมเองก็เสียภาษี ผมก็อยากให้จัดการภาษีที่ดี ไม่ใช้ไปใช้จ่ายอีลุ้ยฉุ้ยแฉก ครับ "เคสคุณดอกรัก" นี่เคสศึกษาเลยนะครัย ที่ตาบอดไม่ใช้เพราะแพ้ยานะครับ แพ้ยามีผลให้กระจกตาเป็นแผล แล้วมีการติดเชื้อซ้ำทำให้ตาบอด สรุปประเด็น ของคุณดอกรักมีแง่มากมาย ควรจะไปพิสูจน์กันถึงศาลฎีกา(ระบบศาลไทยทำไมต้องมี 3 ศาลครับ ถ้าเป็นคดีง่ายๆ ผมไม่เถียงหรอกครับ ศาลไหนก็เหมือนกัน แต่ถ้าคดียากๆ พบไม่บ่อย ควรไปจบที่ศาลฎีกาครับ) แต่นี่อะไร พอศาลชั้นต้นบอกผิด ก็ร้องสื่อมวลชนขออย่าอุทรณ์ ??? แล้วพอคดีที่ร่อนพิบูล ศาลอุทรณ์ พิพากษายกฟ้อง ???? จากคุณ : ขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 12:54:16 A:222.123.211.161 X: TicketID:278779

ความคิดเห็นที่ 38   #15 เรื่องคืนคลัง เพราะเขากลัวเรื่องการใช้จ่ายไม่เหมาะสมครับ เช่น คิดค่าบริหารจัดการ 10 % สปสช ยังแค่ 1 ถ้าไม่อยากคืนคลัง ก้น่าจะมีระเบีบบการใช้งานที่รัดกุมกว่าครับ #16 เรื่องอายุความ ยิ่งนานยิ่งหาหลักฐานลำบากครับ แล้วการพิจารณาคดีปัจจุบัน ทางรพต้องเป็นผู้พิสูจน์ว่าตนเองได้มาตรฐานนะครับ (ปัจจุบัน ทะเบียนผู้ป่วย เก็บแค่ 5 ปียังเต็ม รพ ถ้าเก็บตลอดชีพคงต้องไปหาโกดังเช่าแล้วล่ะครับ) ขนาดฆ่าคนตายยังมีอายุความ รักษาพลาดจะให้รับตลอดชีวิต ???? #18 "ไม่อยากพูด...."แล้วจะอ้างอิงหลักฐานจากไหนล่ะครับ พูดลอยๆ เหมือนบัตรสนเท่ห์ ก็ไม่น่าเชื่ออยู่ดี จากคุณ : ขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 12:55:38 A:222.123.211.161 X: TicketID:278779

ความคิดเห็นที่ 39   #19 อันนี้เป็นเรื่องของการใช้จ่ายอย่างมีประสิทธิภาพครับ เงินกองทุนถ้าใช้จ่ายไม่ดีก็จะเป็นภาระจัดหา ซึ่งก็จะไปย้อนไปหาประชาชนทำให้ต้องจ่ายเข้ากองทุนมากขึ้นครับ #20 อันนี้เขาเรียกว่า แถ (หรือว่า ดริฟ) ครับ #22 ก็จริงครับ ไม่ต้องเป็นชนชั้นนายก (อภิสิทธิ์ชน) หรอกครับ แต่อย่าเหยียบเรือสองแคม ถ้าจะฟ้อง ก็ไม่ต้องรับเงินจากกองทุนก็พอ .....ว่าแต่ ตกลง โดดไปช่วยคนจมน้ำในสระแล้วไม่สำเร็จ ต้องโดนคดีอาญา หรือเปล่าครับ จะได้ใช้ประกอบการตัดสินใจใจอนาคต(เอาทั้งกรณีเป็น Life guard ครูสอนว่ายน้ำ คนว่ายน้ำเป็นที่ผ่านมาพบ นะครับ ขอเป็นวิทยาทานเหอะ) #23 ก็ถ้าเป็น no-blame no-fault ของจริง ก็ใช่ครับ ไม่ใช่พิกลพิการแบบ no-blame no-fault แต่ต้องพิสูจน์ว่าไม่ได้ตามมาตรฐานก่อน(มาตรา 6) จากคุณ : ขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 12:58:08 A:222.123.211.161 X: TicketID:278779

ความคิดเห็นที่ 40   แถมอีกนิดนึง อันตัวกฏเกณฑ์ ประกาศต่างๆ ที่จะออกตามมาควรให้ คณะกรรมการตัวจริงเป็นคนออก มิใช่ให้คณะกรรมการตามมาตรา 50 ออก ปล ผมไม่ได้ codeข้อความเดิมใว้ ด้วยเข้าใจว่า คุณเล็กเมืองเอก มีความต้องการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นจริง (คงไม่แก้ข้อความเดิมที่เขียนใว้ หรือหากแก้ก็คงจะ คงข้อความเดิมไว้ให้เห็นว่าแก้ที่ใด ) จากคุณ : ขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 12:59:01 A:222.123.211.161 X: TicketID:278779

ความคิดเห็นที่ 41 #28 ถามคุณดอกรักแล้วแกเคยแพ้ซัลฟา และ dipirone(ทั้งจาก คำให้การในศาลและ นพ.สมศักดิ์ โล่ห์เลขา) จากเว็บกระทรวงที่ให้มาก็แปลกใจว่าทำไมบอกว่าแพ้เพนิซิลลินอย่างเดียว แบบนี้อันตรายครับ และคุณดอกรักยืนยันเองว่าไปแพ้ยารอบสองมีอาการหอบใกล้ตาย ที่รพ.นี้จริง เนื่องจากเธอไปรักษาหลายรอบจึงไม่ทราบว่า หลักฐานยาที่ให้มาเป็นข้อมูลการรักษารอบไหน จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 13:11:52

ความคิดเห็นที่ 42 # คุณหมอหมูที่นับถือ จาก 23 มาตราเหลือ 5 มาตราที่ต้องคุยกัน ดีครับ เรื่องคำว่าไม่พิสูจน์ถูกผิดนั้น แปลมาจาก No-fault compensation  ทีนี้ภาษาไทยมันเป็นศรีธนนชัย เล่นคำได้ผมก็ปวดหัวเหมือนกันเวลาจะอธิบาย สรุปง่ายๆว่าต้องการแค่พิสูจน์ว่าพิการจากการรักษาที่ไม่ใช่จากโรค ไม่ใช่จากกระบวนการรักษาที่ใครก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ เข้าใจครับ ว่าไม่มีใครอยากแปะคำว่า "ผิด"ไว้ตรงหน้าตัวเอง เขาเลยบอกว่าไม่พิสูจน์ ถูก-ผิด แปลตรงตัวจากภาษาอังกฤษน่าจะเป็น  ...การชดเชย ไม่มี - (คน) ผิด เรื่องความเสียหายของผู้ให้บริการ ก็น่าเห็นใจแต่มันควรจะเป็นสวัสดิการของวิชาชีพอยู่แล้วไม่ใช่หรือครับ ต้องนึกว่าพรบ.นี้ไม่ใช่ยาครอบจักรวาล แค่ที่รับชดใช้คนไข้นี่ก็กลัวกันว่าจะไม่พอแล้วครับ ขณะนี้เตรือข่ายสารพัดก็จะมาขอรับเงินช่วย เรื่องนี้อย่างไรก็น่าจะหาข้อสรุปไม่ยาก ขอตอบเท่านี้ก่อนครับ เดี๋ยวต้องไปสอนลูกสิษย์ เย็นๆมาใหม่ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 13:26:35

ความคิดเห็นที่ 43 #41   จากประสบการณ์ตรงกับตัวเอง คนไข้บอกผมว่า แพ้เพนนิซิลลิน ผมจึงให้ยา TCH ผลคือ  คนไข้แพ้ยาเข้าไอซียู ผมไปเยี่ยม คนไข้บอกว่า จำชื่อยาผิด ความจริงแพ้ TCH   ดังนั้น ขอหลักฐานชื่อยาที่คุณดอกรักแพ้อย่างเป็นรูปธรรมด้วย และผมตอบใน #28 แล้วว่า การรักษาครั้งดังกล่าวไม่มียา dipyrone หรือซัลฟาเลยแม้แต่ชนิดเดียว แต่ ... คุณดอกรักมีอาการแพ้ยาเกิดขึ้นอีก แล้วคุณดอกรักแพ้ยาตัวไหนกันแน่ ??? จากคุณ : 447 เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 13:36:42

ความคิดเห็นที่ 44 อยากให้กิฟท์กับคุณขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด  TicketID:278779 แต่ให้ไม่ได้ มอบ ให้ครับ จากคุณ : 447 เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 13:38:31

ความคิดเห็นที่ 45 คห. ๑๖  ผมกลับคิดว่า น่าจะกำหนดไว้นะครับ .. ไม่เช่นนั้น ลองคิดสภาพ รพ.รัฐ ที่ตอ้งเก็บหลักฐานเอกสารของผุ้ป่วยทุกคนไว้ ทำลายไม่ได้เลยนะครับ  ( ระเบียบราชการ " เก็บไว้ ๑๐ ปี )      รักษาคนไข้ไป ๒๐ ปี แล้วคนไข้ อ้างว่าได้รับความเสียหาย .. ผมว่า ไม่มีหมอ พยาบาล ทันตะ เภสัช ฯลฯ คนไหน จำรายละเอียดได้หรอกครับ แบบนี้ผมว่า มันก็เอาเปรียบผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรมไปหน่อย  คุณ เล็ก ยังอ้างถึงวิธีการปฎิบัติใน กฏหมาย อาญา แพ่ง .. ผมว่า กรณีนี้ก็น่าจะอ้างด้วยนะครับ  ทั้งแพ่ง อาญา ก็มีกำหนด อายุความไว้ไม่ใช่หรือครับ แล้วทำไม ตอนนี้ ถึงบอกว่า " ไม่ควรกำหนดอายุความด้วยซ้ำ " ??? จากคุณ : หมอหมู     ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ความเสียหายบางอย่างกว่าจะรู้ใช้เวลานานมากเช่นกรณีบุตรชายคุณดลพร ที่ฟ้องร้องแพทย์เรื่อง ข้อสะโพกเสียหายจากการติดเชื้อ ต่อมาจนเป็นหนุ่ม จึงเพิ่งพบว่าไม่ได้เป็นข้อสะโพกแห่งเดียว ที่ข้อไหล่ก็เป็นเหมือนกัน ใช้เวลาเกิน 10 ปีจึงเพิ่งทราบ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 14:39:51

ความคิดเห็นที่ 46 แต่ผมก็ไม่เห็นด้วยในกรณี สละสิทธิ์ฟ้องอาญา เพราะ ผมมองว่า การชดเชยต่างกัน ฟ้องแพ่ง ชดเชยเป็นเงิน ในเมื่อคณะกรรมการพิจารณาแล้วไม่เอา จะไปฟ้องแพ่ง ก็ควรตัดสิทธิ์ที่จะกลับมาขอเงินอีกรอบ ..    ไม่เกี่ยวกับเรื่องคุณธรรมเลยครับ  การชดเชยช่วยเหลือเป็นเรื่องคุณธรรม ซึ่ง คณะกรรมการพิจารณาให้แล้ว .. แต่เมื่อไม่ละโมบโลภมากอยากได้เยอะ จะไปฟ้องแพ่ง  พอแพ้แล้วจะกลับมาเอาเงินอีก ผมว่า มันไม่เกินไปหน่อยหรือ ??? จากคุณ : หมอหมู     ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ถ้าเลือกจะรับการชดเชยทางพรบ.แล้ว ก็เห็นว่ากฎหมายต้องให้หยุดการดำเนินการทางศาลไว้ก่อน ทีนี้ก็มีประเด็นที่ถกเถียงกันในกฤษฎีกาว่า อายุความฟ้องจะนับจากไหน ? มัวแต่รอพรบ.อายุความแพ่งจะหมดก่อนหรือไม่? ต้องมาตกลงกัน เรื่องการที่มาขอรับการชดเชยจาก พรบ.หลังจากแพ้คดีในศาลน่าจะเกิดจากกรณีที่ไม่เคยเข้ากระบวนการของ พรบ.มาก่อน ก็น่าจะให้เขามีโอกาสขอ ส่วนจะให่ไม่ให้ขึ้นกับกรรมการนะครับอย่าลืม  แต่ถ้าพวกกลับไปกลับมาหลายรอบอย่างคุณหมอหมูว่าก็สมควรที่จะให้เขาด่าครับ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 14:48:11

ความคิดเห็นที่ 47 แล้วคุณดอกรักแพ้ยาตัวไหนกันแน่ ??? จากคุณ : 447     +++++++++++++++++++++++++++++++++ นี่แหละครับที่ผมเป็นห่วงเหมือนกัน รู้สึกข้อมูลแปลกๆ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 14:52:46

ความคิดเห็นที่ 48 เรื่องนี้ ผมมีความเห็นว่า ระบบสาธารณสุขบ้านเรา โดยเฉพาะ ระบบของรัฐ  ปัญหาส่วนหนึ่ง ก็เกิดจากความขาดแคลน ( เงิน คน ของ ) ซึ่งผมก็ไม่คิดว่า คณะกรรมการ หรือ พรบฯ นี้จะช่วยแก้ไขอะไรได้ รพ.รัฐ มีระบบพัฒนาคุณภาพเยอะแยะ ทำกันมานานเป็นสิบปีแล้ว .. ปัญหาเหล่านี้ มีคนคิดวิเคราะห์เยอะแยะ แต่ในเมื่อมันยังมีอยู่ ทั้งที่ศึกษากันมาขนาดนี้  ผมจึงไม่เชื่อว่า คณะกรรมการ หรือ พรบฯ นี้จะช่วยอะไรได้ จากคุณ : หมอหมู     ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ อย่างที่บอกละครับ เมื่อไม่มีการชดเชยที่เป็นธรรมการเปิดเผยความพลาดทางการรักษาก็คือช่องทางที่คุณหมอจะโดนฟ้อง เมื่อไม่มีการเปิดความจริง investigation ก็ทำไม่ได้ การป้องกันที่ดีจะเกิดได้อย่างไร ทุกวันนี้ทั้ง NGO ทั้งสมาพันธ์แพทย์มาพูดกันแต่เรื่องเงิน เรื่องโกง เรื่องใครบริหาร พรบ. ขณะที่เครือข่ายผู้เสียหายพูดมานานไม่มีใครฟังคือ หัวใจของพรบ.นี้คือระบบพัฒนาความปลอดภัยของผู้ป่วย โดยผู้ป่วยมีส่วนร่วม หรือ Patient for patient's safety ซึ่งถ้าไม่มีกองทุนชดเชยก่อนก็ทำได้ยาก จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 15:02:30

ความคิดเห็นที่ 49 ขออภัยบัตรผ่าน ช่วยแสดงตัวด้วย ผมจะให้ราคาท่าน จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 15:03:49

ความคิดเห็นที่ 50 คห. ๓๕              "ผลกระทบนั้นไม่มีในภาษาประมวลกฎหมายอาญา หรือแพ่ง" ก็ให้นิยามใน พรบนี้ก็ได้ครับ จะไปอ้างอิง กฎหมายอื่นทำไม(พรบ ใหญ๋รองจากรัฐะรรมนูญอยู่แล้ว) จากคุณ : ขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด .......... พึ่งรู้เหมือนกันครับ   ขอบคุณครับ คห. ๔๒ " ต้องนึกว่าพรบ.นี้ไม่ใช่ยาครอบจักรวาล แค่ที่รับชดใช้คนไข้นี่ก็กลัวกันว่าจะไม่พอแล้วครับ ขณะนี้เตรือข่ายสารพัดก็จะมาขอรับเงินช่วย เรื่องนี้อย่างไรก็น่าจะหาข้อสรุปไม่ยาก" ............ ฟังแบบนี้ ชักหนาว ... เงินไม่ใช่น้อย ๆ นะครับ  ที่คาดการณ์กันตอนนี้ ก็ ๔,๐๐๐ ล้านบาท ( สี่พันล้าน )  จากเดิม ใน มต.๔๑ (ที่หลายคนก็อ้างว่า มต.๔๑ ดีแล้ว)  ยังใช้ปีหนึ่งร้อยล้านเองนะครับ เรื่องแนวคิดการชดเชย ผมตัดมาบางส่วนจากที่ผมลงไว้ในบล๊อก ... บทเรียนจากประเทศสวีเดน ว่าด้วยการชดเชยความเสียหายจากบริการสาธารณสุข .. มติชน http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=07-08-2010&group=7&gblog=73 มีหลายแนวคิดที่เสนอเรื่องการชดเชยนี้ในประเทศไทย. แนวคิดใหม่ก็คือ การ จ่ายค่าชดเชยโดยไม่คำนึงถึงว่าจะมีบุคลากรทางการแพทย์ผู้กระทำผิดหรือ ไม่. เป็นระบบหนึ่งที่รู้จักกันในนาม "a no-fault system,” (ระบบที่ไม่มีผู้ผิด) ซึ่งที่ถูกควรเรียกว่า "a no-blame system”(ระบบที่ไม่มีการคาดโทษ). ข้อน่าสังเกต ... ๑. สวีเดน ใช้เวลาพัฒนาระบบ ๒๐ ปี ( ๑๙๗๕ - ๑๙๙๗ ) และ เริ่มด้วย ระบบ สมัครใจ .............เมืองไทย ไม่ใช้เวลาเรียนรู้พัฒนาระบบ แต่ใช้วิธี ออกกฎหมายมาบังคับ ??? ๒. จำนวนผู้ได้รับค่าชดเชยเพิ่มขึ้นจาก ๑๐๐ รายต่อปี เป็น ๕๐๐๐ รายต่อปี จากจำนวนผู้ร้องเรียน ๑๐,๐๐๐ รายต่อปี ............ บ้านเรา ก็คงไม่ต่างกันนัก ( ถ้าดูจาก มต.๔๑ ผ่านไป ๕ ปี จำนวนผู้ได้รับการชดเชยเพิ่มจาก ๑๐๐รายต่อปี เพิ่มเป็น ๘๐๐ ราย เงินช่วยเหลือจาก ๕ ล้านบาทเป็น ๙๐ ล้านบาทต่อปี และ ๙๗ % เป็นภาครัฐ ) ............. ซึ่งถ้ามองในแง่ดี ก็คือ ผู้ได้รับความเสียหายฯ ได้รับการชดเชยมากขึ้น ทั่วถึงขึ้น แต่อีกด้านหนึ่งก็คือ แสดงว่า ระบบนี้ ทำใหคนเข้ามาเรียกร้องมากขึ้น แล้วก็มีค่าใช้จ่ายสูงมากขึ้นอย่างรวดเร็ว .. ๓. ค่าใช้จ่ายเฉลี่ยของบริษัทประกันในการจัดการนี้คือประมาณ 1,100 US$ ขณะที่ การพิจารณาของคณะกรรมการฯมีค่าใช้จ่ายประมาณ 1,200 US$ต่อราย ๔. เนื่องจากมากกว่าร้อยละ 90 ของการดูแลทางการแพทย์ในประเทศสวีเดนเป็นภาครัฐ, ดังนั้น ระบบการชดเชยนี้ส่วนใหญ่จึงจ่ายด้วยภาษีอากร ............ บ้านเราก็คงไม่ต่างกัน กองทุนนำมาจาก พรบ.๔๑ ( สองพันล้าน) และเก็บจากสถานบริการ ซึ่งเก็บรายหัวจากผู้ป่วยที่มารับบริการ ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นภาครัฐ อยู่ดี ( รพ.รัฐ + คณะแพทย์) ... เงินกองทุนจึงเป็น ภาษี ที่รัฐเก็บจากทุกคนนั่นเอง ประชาชนทุกคนเป็นผู้จ่ายทางอ้อมเข้ากองทุนนี้ ... ไหน ๆ เราจะเลียนแบบเขา .. ก็น่าจะเริ่มด้วยการ " ทดลอง" แบบสมัครใจก่อน ถ้ามันดีจริง แบบในสวีเดน ไม่กี่ปี ทุกคนก็จะเข้ามาร่วมด้วย (เหมือนในสวีเดน) การทดลอง เป็นบางส่วน ก็จะช่วยให้มองเห็นปัญหา และ แก้ไข ได้ง่ายกว่าที่จะนำ ระบบสุขภาพ ของคนทั้งประเทศ เข้าไปเสี่ยง โดยที่เรายังไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร ถ้า พรบ.นี้ผ่านจริง ๆ .. เอาแค่ ข้อมูลของประชาชนที่มารับการรักษาผู้ป่วยนอก (ไม่นอน รพ.) ๒๐๐ ล้านครั้งต่อปี ก็มหาศาลกว่าทุกระบบที่มีในประเทศไทยขณะนี้แล้วนะครับ ไม่ใช่แค่ข้อมูลอย่างเดียว ยังต้องมีระบบบริหารจัดการข้อมูลเหล่านั้น อีกด้วย .. รวมไปถึง ระบบความปลอดภัยของข้อมูล เพราะ ข้อมูลสุขภาพเหล่านี้ถือว่าเป็น "ข้อมูลส่วนบุคคล" เราคงไม่อยากให้ข้อมูลความเจ็บป่วยของเรา รั่วไปข้างนอก เช่น ผลตรวจ HIV การรักษาตั้งครรภ์ไม่พึ่งประสงค์ อาการทางจิต การใช้ยาบางอย่าง ฯลฯ ... เรื่องนี้ เกี่ยวข้องกันทุกคน ไม่ใช่แค่ ผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรม (หมอ ทันตะ เภสัช พยาบาล เทคนิก ฯลฯ ) กับ NGO (หมอ+ตัวแทนผู้เสียหาย???) ... บ้านเรา คนเก่ง ซุปเปอร์ฮีโร่เยอะ โน่นก็ใช่ นี่ก็ดี มั่วไปหมด คนนั้นก็พูดดี แต่ไม่ได้ทำ (อดีตเคยเป็นหมอ ตอนนี้ไม่แน่ใจว่ายังเป็นหมอหรือเปล่า ??? ) ... ขณะที่คนทำ พูดไม่ค่อยดี ??? .. เอาเป็นว่า ค่อย ๆ หาข้อมูลกันไปเรื่อย ๆ ใจเย็น ๆ อย่างพึ่งปักใจเชื่อว่า ฝ่ายโน้นถูก ฝ่ายนี้ผิด .. แต่ละทางเลือก มีข้อดี ข้อเสียด้วยกันทั้งนั้น ..ก็ได้แต่หวังว่า เรา คงมีทางออก ที่ดี มีข้อเสียน้อยที่สุด นะครับ จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 16:42:17

ความคิดเห็นที่ 51 คห. ๔๖ "เรื่องการที่มาขอรับการชดเชยจาก พรบ.หลังจากแพ้คดีในศาลน่าจะเกิดจากกรณีที่ไม่เคยเข้ากระบวนการของ พรบ.มาก่อน ก็น่าจะให้เขามีโอกาสขอ ส่วนจะให่ไม่ให้ขึ้นกับกรรมการนะครับอย่าลืม  แต่ถ้าพวกกลับไปกลับมาหลายรอบอย่างคุณหมอหมูว่าก็สมควรที่จะให้เขาด่าครับ " ......... นั่นนะสิครับ .. แต่เผอิญ ในมต. ๓๔  เขียนไว้แบบนั้น .. หรือว่า ผมตีความผิดไปเอง ??? จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 16:49:53

ความคิดเห็นที่ 52 คห. ๔๘ " ทุกวันนี้ทั้ง NGO ทั้งสมาพันธ์แพทย์มาพูดกันแต่เรื่องเงิน เรื่องโกง เรื่องใครบริหาร พรบ. ขณะที่เครือข่ายผู้เสียหายพูดมานานไม่มีใครฟังคือ หัวใจของพรบ.นี้คือระบบพัฒนาความปลอดภัยของผู้ป่วย โดยผู้ป่วยมีส่วนร่วม หรือ Patient for patient's safety ซึ่งถ้าไม่มีกองทุนชดเชยก่อนก็ทำได้ยาก " .... ปัญหา อยู่ที่เงินกองทุน ซึ่งอาจไม่เพียงพอ .. คุณ เล็กเมืองเอก เองก็บอกไว้ใน คห.๔๒  มิใช่หรือ ???   ยิ่งดูจากหมวด ๖ .. มต.ที่ ๔๒ , ๔๓  ผมก็ยังนึกไม่ออกเลยว่า ถ้าทำแนวทางมาให้แล้ว จะมีเงินไปสนับสนุนให้ปรับปรุงตามนั้นจริงหรือ ???   เอาแค่ง่าย ๆ นะครับ ถ้า รพ.รัฐ ที่เป็นข่าว คลอดแล้วเด็กเสียชีวิต .. บอกว่า ขาด แพทย์ ขาดพยาบาล  เครื่องมือตรวจฟังหัวใจเด็ก อัลตร้าซาวน์ ตู้อบ ฯลฯ  แค่ เรื่องเดียว รพ.เดียว ถ้าจะทำเพื่อลดอัตราการเสียชีวิตจากการคลอด .. ผมว่า ก็น่าจะหลายสิบล้านแล้ว นะครับ ..  พรบ.นี้ คณะกรรมการชุดนี้ จะช่วยได้จริงหรือ ???   อย่างที่เคยคุยกันหลายรอบ โดยหลักการ พรบฯ นี้ ดีครับ ฟังแล้ว ผู้เสียหายก็ได้รับความช่วยเหลือ ผู้ประกอบวิชาชีพ ก็ไม่ต้องเสี่ยงกับการฟ้องร้อง ฯลฯ ... แต่พออ่านเนื้อในแล้ว กลับเป็นอีกเรื่องหนึ่งเลย แถมจะก่อให้เกิดผลข้างเคียงภาวะแทรกซ้อนตามมา หนักกว่าเดิม อีก ..     หลายคนอ้างว่า พรบฯ จะทำให้ความสัมพันธ์ดีขึ้น แต่ลองคิดดูนะครับ  ขนาด พรบ.ฯ ยังไม่ออก ยังมีข้อขัดแย้ง ทำให้ความสัมพันธ์แย่ลงกว่าเดิมเสียอีก   ในเมื่อมีปัญหาข้อสงสัย ไม่เข้าใจกันเยอะแยะขนาดนี้ ทำไม ไม่นำออกมาแก้ไขปรับปรุง พูดคุยกันก่อน ละครับ ..   หรือ ถ้าบอกว่า สวีเดนเขาทำได้ ...ไหน ๆ เราจะเลียนแบบเขา .. ก็น่าจะเริ่มด้วยการ " ทดลอง" แบบสมัครใจก่อน ถ้ามันดีจริง แบบในสวีเดน ไม่กี่ปี ทุกคนก็จะเข้ามาร่วมด้วย .. ทำไม ไม่ทำแบบนั้นละครับ ??? ปล. คห. ๔๙    " ขออภัยบัตรผ่าน ช่วยแสดงตัวด้วย ผมจะให้ราคาท่าน                       จากคุณ : เล็กเมืองเอก " .......... ผมคิดว่า น่าจะให้ "ราคา " ที่ ข้อความ ข้อคิดเห็น ว่า " จริง " " เหมาะสม " " ถูกต้อง "  ดีกว่านะครับ ... จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 17:13:08

ความคิดเห็นที่ 53 ขออภัยมาช้าไปหน่อย ครับ ... ก็ขอบคุณคุณหมอหมูที่เสียเวลามาคุยกัน ขอข้ามไปความเห็น 51 ก่อน เรื่องมาตราที่คุณยกมาให้ดูผมได้เข้าไปฟังการตีความในคณกรรมการกฤษฎีกาแห่งชาติ ได้เป็นสามวรรค วรรคที่1 แปลว่าถ้ากรรมการพิจารณาการชดเชยแล้ว ผู้เสียหายไม่ยอมรับเงินนี้และไปฟ้องศาลก็ให้หยุดการดำเนินการจ่ายหยุดการพิจารณาให้รอคำพิพากษาจากศาลไปและไม่รับการยื่นขอจากพรบ.อีก วรรคที่สอง หมายความว่า ถ้ามีคำพิพากษาจากศาลให้ผู้ให้บริการชดใช้ค่าเสียหาย ...ปกติคือจำเลยจ่ายเอง แต่พรบนี้ก็ตามไปช่วยโดยพิจารณาว่าอาจจะช่วยจ่ายแทนผู้ให้บริการอีก แต่กรณีนี้มีข้อแม้ว่ากรรมการกองทุนขอพิจารณาก่อนเนื่องจากเป็นเคสที่ผู้เสียหาบเลือกใช้สิทธิ์ทางศาล วรรคที่สามหมายความว่า ถ้าศาลพิพากษาแล้วว่าให้ยกฟ้อง โดยที่บอกว่าจำเลยไม่ต้องรับผิดก็จะมาเรียกร้องจากพรบ.นี้ไม่ได้ (1) แต่ถ้า(2)ศาลยกฟ้องแต่"ไม่ได้บอก"ว่า"จำเลยไม่ต้องรับผิด" เช่นยกฟ้องเพราะคดีขาดอายุความแพ่ง 1 ปี ซึ่งกรณีนี้ต้องฟ้องอาญาเพื่อเอาอายุความที่ยาวกว่ามาใช้ ซึ่งหมายถึงเท้าข้างหนึ่งฃองคนที่ถูกฟ้องแหย่ไปในตาราง พรบ.นี้จึงบอกว่าถ้าอย่างนั้นคุณอย่าเพิ่งไปฟ้องอาญาเลยหมอติดคุกไปคุณก็ไม่ได้อะไรดีขึ้น มาที่กองทุนนี้จะลองพิจารณาให้ครับ ------- พรบ.ที่ร่างโดยนักวิจัยทางสาธารณสุขของกระทรวง ผ่านการมองรอบข้าง เกิน 360องศาจากนักกฎหมายชั้นสุดยอดปรมาจารย์ของประเทศท่าน โสภณ รัตนากร ผู้พิพากษาศาลฎีกา มีลูกเป็นแพทย์  อาจารย์วิฑูรย์ อึ้งประพันธ์ ที่คุณหมอเมธีไม่เคยเถียงสู้ได้แม้แต่ครั้งเดียวในกรรมาธิการ ใช้เวลาพิจารณา 11 เดือน เป็นกรรมการห้ามมวยระหว่างแพทยสภา ตระกูล ส. และหัวขบวน เครือข่ายฟ้องหมอ กว่าจะได้ร่างมาแทบกระอักเลือด ผมนี่โดนท่านประธานโสภณสอนมวยรายตัว  เรื่องความสมบูรณ์ของข้อกฎหมายเทียบกันไม่ได้หรอกกับร่างเฉพาะกิจที่มองกันเฉพาะกลุ่ม ไม่มีฝ่ายคนไข้ผู้เสียหาย ไม่มีคณะกรรมการกฤษฎีกากลั่นกรอง ก้ขอร้องด้วยความจริงใจและปรารถนาดีมายังคุณหมอหมูว่าสิ่งที่ท่านต้องช่วยกันกับชาวบ้าน ก็เรื่องเดียวคือทำอย่างไรจึงจะป้องกันการเบียดเบียนเงินของกองทุนโดยพวกที่พยายามกระเสือกกระสนวิ่งเต้นมาเป็นหัวหน้าบริหารกองทุนมากกว่า ซึ่งมาตรานี้ยกแรกในกฤษฎีกาก็ฟัดกันนัวแล้วระหว่างหมอใหญ่ๆในกระทรวง และ หมอสปสช. จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 00:23:30

ความคิดเห็นที่ 54 ฝากบอกไปถึงนักบุญจอมปลอมทั้ง แพทย์และผู้อ้างความเสียหายกำมะลอทุกตนว่า เงินน่ะใครๆก็อยากได้แต่อย่ามาหากินกับความตายความพิการของชาวบ้านเลย ... จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 00:32:07

ความคิดเห็นที่ 55 อย่างที่เคยคุยกันหลายรอบ โดยหลักการ พรบฯ นี้ ดีครับ ฟังแล้ว ผู้เสียหายก็ได้รับความช่วยเหลือ ผู้ประกอบวิชาชีพ ก็ไม่ต้องเสี่ยงกับการฟ้องร้อง ฯลฯ ... แต่พออ่านเนื้อในแล้ว กลับเป็นอีกเรื่องหนึ่งเลย แถมจะก่อให้เกิดผลข้างเคียงภาวะแทรกซ้อนตามมา หนักกว่าเดิม อีก ..    หลายคนอ้างว่า พรบฯ จะทำให้ความสัมพันธ์ดีขึ้น แต่ลองคิดดูนะครับ  ขนาด พรบ.ฯ ยังไม่ออก ยังมีข้อขัดแย้ง ทำให้ความสัมพันธ์แย่ลงกว่าเดิมเสียอีก  ในเมื่อมีปัญหาข้อสงสัย ไม่เข้าใจกันเยอะแยะขนาดนี้ ทำไม ไม่นำออกมาแก้ไขปรับปรุง พูดคุยกันก่อน ละครับ ..   หรือ ถ้าบอกว่า สวีเดนเขาทำได้ ...ไหน ๆ เราจะเลียนแบบเขา .. ก็น่าจะเริ่มด้วยการ " ทดลอง" แบบสมัครใจก่อน ถ้ามันดีจริง แบบในสวีเดน ไม่กี่ปี ทุกคนก็จะเข้ามาร่วมด้วย .. ทำไม ไม่ทำแบบนั้นละครับ ??? ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ คำถามนี้ผมจะตอบแบบไม่ไว้หน้าใคร เพื่อนๆพี่น้องใน NGO ในวงการแพทย์ อาจจะขัดใจ ก็ต้องขออโหสิ ....หลังจาก นอนนิ่งๆ มาหลายเดือน ดูเสือสองตัว ก็ตกผลึกความคิดได้ว่า 1. หลักการกฎหมายนี้ดีจริง 2. ผู้ที่จะเดือดร้อนมากที่สุดจากพรบ.ฉบับนี้ตัวจริงคือ โรงพยาบาลเอกชนที่เลี่ยงภาษีเอาเปรียบพวกพ้องเอกชนอื่นที่ยื่นรายได้ตรงไปตรงมา เพราะระเบียบการจ่ายเข้ากองทุนจะเป็นหลักฐานมัดตัวท่านกับบัญชีการเงิน 3. ที่ว่าออกพรบ.แล้วให้ใช้กับภาครัฐก่อน เอกชนตามสมัครใจ เอกชนขี้โกงก็ยอมไม่ได้ ใครอยากจะเข้าโรงพยาบาลที่ไม่มีหลักประกันความเสียหายขอเสียงหน่อย เมื่อเข้าร่วมพรบ. โรงพยาบาลเอกชนที่ฉลาดและซือ่สัตย์ก็จะอยู่ได้ จะไปโลดด้วย  เครือข่ายโรงพยาบาลที่เจ้าของวิ่งเล่นอยู่ในแพทยสภาเพื่อล้อบบี้ปิดคดี ซิกแซกภาษี ล็อบบี้นักการเมืองในสภา วงการยุติธรรม ฯลฯ ก็ต้องปรับตัว  ยังไงก็ต้องล้มพรบ.นี้ 4. ....   5.  แพทย์การเมืองในกระทรวงหลายท่านก็จ้องกองทุนนี้ตาเป็นมัน ทำทีตีสองหน้าหวานใส่ฝ่ายต่อต้านพรบ.ที ฝ่ายสนับสนุนพรบ.ที หวังว่าใครชนะไม่ว่าขอฉันเป็นประธานไว้ก่อน 6. NGO ได้แน่ๆคือศรัทธาจากผู้บริจาค เรื่องการโกงกินไม่เข้าใครออกใครก็จริง แต่คงไม่ง่ายเพราะสังคมจับตามองอยู่ และยังต้องผ่านด่านในสภาอีก แต่วิเคราะห์ว่าถึงพรบ.จะไม่ผ่านเขาไม่เดือดร้อนเพราะไล่เรียงไปแล้วเขาเป็นเอ็นจีโอที่ทำหลายเรื่องมาก ไม่ได้ยึดติดอยู่กับเรื่อง พรบ.นี้เรื่องเดียว 7.ผู้ที่จะได้เนื้อๆคือแพทย์ฝึกหัดหาประสบการณ์ มีกองทุนคอยตามช่วยยาม พลาด 8. เครือข่ายฟ้องหมออาจจะไม่มีงานทำ คนไปกองทุนหมด อย่างเก่งก็อาจจะได้รับเชิญให้ไปร่วมเป็นกรรมการง่อยๆ ในพรบ.ซักคนสองคนให้สมบทบาทว่า นี่ไงตัวแทนผู้เสียหายก็มีนะ  เหมือนกับที่ได้เป็นอนุกรรมการสื่อสารใน สปสช. รับเบี้ยประชุมครั้งละพันบาท ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะดันไปทำไม นะคุณปรียนันท์ ช่วยตอบด้วย 9. ผู้เสียหาย..น่าสงสารที่สุด ได้เงินไปเท่าไหร่ก็หมดเหมือนสามล้อถูกหวย ยังไม่เคยเห็นใ:-)เพราะเงินชดเชยจาก ม. 41 แม้แต่รายเดียว จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 01:21:01

ความคิดเห็นที่ 56 ^ ^ ไม่เคยเห็นใ:-)เพราะเงินชดเชย จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 01:24:25

ความคิดเห็นที่ 57 ใ- :-)  ลองอีกที่ทำไมมันเป็นอย่างนั้น จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 01:25:41

ความคิดเห็นที่ 58 เปลี่ยนใหม่ ไม่เคยเห็นคนรวยจากเงิน ม. 41 จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 01:27:25

ความคิดเห็นที่ 59 .......... ผมคิดว่า น่าจะให้ "ราคา " ที่ ข้อความ ข้อคิดเห็น ว่า " จริง " " เหมาะสม " " ถูกต้อง "  ดีกว่านะครับ ... +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ผมให้ราคากับสมาชิกอมยิ้มเพราะถือว่าท่านสามารถรับผิดชอบต่อทุกการโพสของท่าน และจะตอบกระทู้ท่าน บัตรผ่านผมอ่าน แต่ไม่ให้ priority ถ้าไม่มีเวลาพอก้อยังไม่ตอบ คุณหมอหมู ติงมาก็ดี  ถ้ามีเวลาจะตอบให้เห็นมีเรื่องน่าสนใจเช่นกัน +++++++++++++++++++++++++++++++++++ เช่นเรื่องชาวบ้านไม่เสียภาษีแต่จะมาเรียกร้องการรักษา การเสียหาย จากภาษีของคุณ คุณสำนึกบุญคุณชาวไร่ชาวนาที่ปลูกข้าวปลูกผักเลี้ยงผู้คนในประเทศนี้บ้างหรือยัง เคยเห้นความทุกข์ยากของเขาบ้างไหม ไม่มีเขาคุณเอาแบ็งค์เอาเครดิตการ์ดรูดปากแทนข้าวได้หรือเปล่า บ้านที่คุณนอนอยู่ เสือ้ผ้าที่คุณใส่ ใครสร้าง ใครเย็บ  ถ้าไม่ใช่กรรมกรรายวัน  รายได้เขาไม่ถึงเกณฑ์ที่ต้องเสียภาษี แต่เขาคือฐานให้พวกเราเหยียบอยู่ตลอดมา อาบเหงื่อต่างน้ำทั้งปีเหลือเงินในกระเป๋าเท่าไหร่ นั่นเลวร้ายกว่าเสียภาษีอีก เลิกพูดเถอะเรื่องนี้ไม่ฉลาดเลย   ผมชมทักษิณเรื่องนี้ที่ลงทุนกับรากหญ้าทำให้อุตสาหกรรมของบ้านเราเข้มแข็ง จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 01:47:13

ความคิดเห็นที่ 60 เห็นใจในความพยายามของคุณเล็กเมืองเอกในการอธิบายความ ให้กำลังใจที่พูดแทนคนไข้ที่ได้รับความเสียหาย  ที่ส่วนใหญ่เล่นคอมพิวเตอร์ไม่เป็น เป็นหมอนี่ก็ดีอย่าง  สติปัญญาก็ดี  ฐานะก็ดี   แถก็เก่ง(บางคน) เถียงก็เก่ง ไม่ค่อยเห็นเขาเถียงแพ้ใครเท่าไหร่  เขาต้องเก่งไปหมดทุกเรื่องไป เวลาทำคนไข้เสียหาย แล้วยังมาขอร่างกติกาเอง  มันตลกว่ามั้ย ไปพูดเรื่องกล้วยไม้สบายใจกว่าเยอะ   กลับบ้านเถอะคุณเล็ก เมืองเอก จากคุณ : ไม้ซีก เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 02:24:21

ความคิดเห็นที่ 61   ค่าของคน อยู่ที่ผลของงานครับ หน้าตาไม่เกี่ยว สำหรับ ความรับผิดชอบต่อคำพูด ถ้าตามพรบความผิดทางคอมพิวเตอร์ก็อยู่ที่ "A:222.123.211.161 X: TicketID:278779 " แล้วก็อย่างที่บอกไว้แต่ต้นใน #35 ....ถ้าคิดว่าเนื้อหาที่เขียนมา ไม่มีสาระ ก็ผ่านๆไปเถอครับ นึกเสียว่ามีใครก็ไม่รู้มาเขียนผนังเล่น เก็บไว้ให้คนอี่นที่สนใจอ่านแล้วกัน ปล เรื่องภาษี ถ้าอ่านก็อ่านให้ครบๆ อย่าอ่านผ่านๆ (ถ้าอ่านผ่านๆ ก็ผ่านไปไม่ต้องพูดถึง) ผมพูดในแง่เสียดายภาษีครับ ผมก็เหมือนทุกคนที่อ่านและทำความเข้าใจพรบนี้แล้ว ว่า เห็นด้วยว่าหลักการดี แต่เนื้อหา ..โทษทีครับ ขอใช้คำว่าเส็งเคร็ง ถ้าออกมาตามเนื้อหาในพรบ ผมบอกว่าเสียดายภาษีครับ แล้วก็เรื่อง บุญคุณชาวนาผมทราบดีครับ เพราะบุพการีผมเป็นชาวนาครับ ทุกวันนี้ผมก็ยังกินข้าว จนหมดจานครับ(ไม่เหลื่อสักเม็ดไว้ให้แม้แต่เจ้าที่) แล้ว....ละครับ แสดงออกเหมือนคำที่พูดไหม จากคุณ : ขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 06:13:59 A:222.123.211.161 X: TicketID:278779

ความคิดเห็นที่ 62 สงสัยว่าที่เคยอธิบายไปเป็นวรรคเป็นเวรใน 2 กระทู้ก่อน จะไม่ช่วยให้ใครเข้าใจอะไรขึ้นมาเลย ขอย้ำอีกครั้งนะครับ โดยเฉพาะสำหรับคนที่ไม่ใช่นักกฎหมาย เวลาเราจะพูดถึงกฎหมายอะไรสักเรื่อง ขอให้ดูกฎหมายอื่น ๆ ทั้งระบบประกอบด้วย ไม่ใช่ดูแต่กฎหมายเฉพาะเรื่องเดียวแล้วก็เข้าใจระบบกฎหมายผิด เข้าใจการใช้การตีความกฎหมายผิด แต่ก็คงจะเป็นเรื่องยาก ถ้าไม่ได้เรียนมาโดยตรง เพราะแม้แต่คนที่บอกว่าได้เรียนมา (อย่างบางคนที่อออกมาวิเคราะห์กฎหมายนี้) ยังตีความกฎหมายแบบ.... (ขอละไว้ล่ะกัน) ........... แล้วใครบอกว่าคนไทยเสียภาษีแค่ 7 ล้านคนนะครับ ประเทศนี้ไม่ได้มีแต่ภาษีเงินได้นะครับ ภาษีมูลค่าเพิ่มที่อยู่ในสินค้าและบริการเกือบทุกชนิด ภาษีสรรพสามิตที่อยู่ในสินค้าบางประเภท ไปดูรายได้ของ 3 กรมภาษีเสียก่อน แล้วภาษีมูลค่าเพิ่มเก็บมาได้จากใครบ้าง คิดว่าคงพอทราบนะครับ ถ้าจะอ้างข้อเท็จจริงก็อ้างให้มันครบครับ ไม่ใช่อ้างมาเฉพาะที่จะเป็นประโยชน์กับฝ่ายตัวเอง จากคุณ : พารามีบ้า เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 08:08:17

ความคิดเห็นที่ 63   ถ้ากฎหมายปัญญาอ่อนนี้ออกมา ก็รักษาตัวเองกันละกัน ไม่มีควายที่ไหนไปเรียนหมอหรอก โรคก็เป็นที่ตัวเองไม่มีใครไปยัดเยียดให้ คลอดยากคลอดลำบาก หรืออะไรก็ตามมันก็เสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนอยุ่แล้ว งั้นที่คุณกล่าวหา หมอทำคลอดทำให้ลูกคุณติดเชื้อที่สะโพก ถามว่าทำไม ไม่เบ่งออกมาเองหล่ะ จะมีลูก ไม่มีปัญญาเบ่งออกมา น่าสมเพช จริงๆ แล้วในความเป็นจริงต่อให้คลอดปกติ เด็กทุกคนแรกเกิดมันก็ติดเชื้อง่ายอยู่แล้ว ยิ่ง เคสคลอดไม่ออกเอง ความเสี่ยงยิ่งเพิ่ม ตลกดี อะไรก็กล่าวหาว่าหมอรักษาโดยประมาท ไม่เคยส่องกระจกโทษตัวเองเลย มิน่าหล่ะทำอะไรก็ไม่เจริญ ถ้างั้นคนเป็นเบาหวาน เกิดติดเชื้อ หมอก็ต้องรับผิดชอบใช่ไหม แปลว่า คนเราจะต้องอยุ่เป็นอมตะใช่ไหม ไม่มีวันตาย แค่ตรกกะปัญยาอ่อนพวกนี้ก็ตลกแล้วหล่ะ จากคุณ : เดือนดารา เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 09:20:21 A:124.122.233.222 X: TicketID:269521

ความคิดเห็นที่ 64   ขออภัย ลืมนึกถึง VAT แต่ประเด็นไม่ใช่อยู่ที่ใครเสียภาษีนะครับ ประเด็นคือ การใช้จ่ายเงินของกองทุนครับ (เพราะถ้าออกมาตามเนื้อหาของพรบจริง เงินของกองทุนส่วนใหญ๋จะมาจาก รพของรัฐ ซึ่งก็คือเงินภาษีที่ควรจะไปใช้ในการรักษาพยาบาลคนไข้ แต่ต้องกันออกมาให้กองทุน...ผมก็เห็นคุณ พารามีบ้าในหลายกระทู้ของเรื่อง พรบ นี้นะครับ ไม่น่าต้องให้อธิบายหลายรอบ) ที่ผมยืนยันว่าผมเสียดายครับ จากคุณ : ขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 14:38:49 A:222.123.211.161 X: TicketID:278779

ความคิดเห็นที่ 65 เรียนคุณเล็กเมืองเอก ถ้าคุณยังไม่มีข้อมูลที่ชัดเจนน่าเชื่อถือกว่านี้มาสนับสนุนความเห็นใน #14 << ที่ผิดพลาดประมาทนั้นไม่ได้ซับซ้อนหรอก ง่ายๆเลย ขนาดคนไข้บอกว่าแพ้ยา หมอบางท่านให้ยาจนเกือบตายหลายรอบ เช่นเคสคุณดอกรัก ขนาดหลังจากชนะคดีในศาลโด่งดังทั่วประเทศยังมีให้ยาแพ้รอบสองได้อีก ดีว่าเขาหมดแรงแล้วไม่เอาเรื่องต่อ >> โปรดแสดงความรับผิดชอบของคุณต่อทีมแพทย์ที่ถูกกล่าวหาด้วย เพราะข้อมูลจากกระทรวงสาธารณสุขชัดเจนว่า แพทย์ไม่ได้ให้การรักษาด้วยความประมาทหรือเกิดความผิดพลาด จากคุณ : 447 เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 53 15:31:58

ความคิดเห็นที่ 66 คห. ๕๕ 2. ผู้ที่จะเดือดร้อนมากที่สุดจากพรบ.ฉบับนี้ตัวจริงคือ โรงพยาบาลเอกชนที่เลี่ยงภาษีเอาเปรียบพวกพ้องเอกชนอื่นที่ยื่นรายได้ตรงไป ตรงมา เพราะระเบียบการจ่ายเข้ากองทุนจะเป็นหลักฐานมัดตัวท่านกับบัญชีการเงิน ........... พูดคล้า่ย ๆ อ.นิธิ เลยครับ .. ผมก็มีความเห็นอีกด้า่น ... ที่บอกว่า ผู้ที่เดือนร้อนมากที่สุด คือ รพ.เอกชน ... แต่ ถ้าดูผู้ที่ออกมาคัดค้าน กลับไม่ใช่เอกชน ...ไม่แปลกใจบ้างหรือครับ ที่ " ผู้ออกมาคัดค้านเกือบทั้งหมด เป็นหมอ พยาบาล ฯลฯ จาก รพ.รัฐ สังกัดกระทรวงสาธารณสุข ??? " ............ผมว่า ก็น่าจะแสดงถึง ปัญหาอะไรบางอย่างที่ ผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรม ใน รพ.รัฐ ออกมาคัดค้านกันเยอะขนาดนี้ ..  จะบอกว่า "ถูกจ้าง ถูกปลุกระดม จาก รพ.เอกชน " มันก็จะดูถูกกันไปหน่อยนะครับ            ถ้าบอกว่า " เกิดจากความเข้าใจผิด ไม่เข้าใจ ฯลฯ " ...  ก็น่าจะหาหนทาง หาวิธีการที่จะพูดคุยกัน ชี้แจงให้ เข้าใจตรงกันก่อน ..  มิใช่หรือ ??? แถม .. เผื่อว่าง ๆ ใครสนใจแวะไปอ่าน ... สืบเนื่องจาก อ.นิธิ เขียน " ใครเสีย ในร่างพ.ร.บ.คุ้มครองความเสียหายฯ " .. ขอแจมหน่อย นะครับ.. http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=10-08-2010&group=7&gblog=78 สรุปข่าว และ กำหนดการ ประชาพิจารณ์/ประชามติ ร่าง พรบ.คุ้มครองฯ ฉบับรัฐบาล 3 ก.ย. ถึง 16 ก.ย. 53 http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=05-09-2010&group=7&gblog=102 จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 01:32:55

ความคิดเห็นที่ 67 เรื่อง ที่มาเงินกองทุน .. จะว่า ไม่สำคัญ ไม่ใช่ประเด็นหลัก ทีต้องคุยกัน .. มันก็คงไม่ใช่นะครับ .. เพราะ การบรรลุเป้าหมาย ของ พรบ.นี้ ต้องใช้เงินมหาศาล หลายพันล้าน ..  ถ้าไม่มีเงิน สิ่งดี ๆ ที่คิดฝันไว้ ก็คงไม่เกิด .. มีบทความที่น่าสนใจ ว่าง ๆ ก็เชิญ นะครับ .. สนทนาเรื่องรัฐสวัสดิการกับอาจารย์บุญส่ง ชเลธร ... โดย ดร.โสภณ พรโชคชัย http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=09-08-2010&group=7&gblog=76 ร่างกฏหมายมูลนิธิสังคมสงเคราะห์ชนิดบังคับเรียกเก็บก่อนเดินเข้าโรงพยาบาล ..... โดย เคมบริดส์ http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=31-08-2010&group=7&gblog=97 สืบเนื่องจาก อ.นิธิ เขียน " ใครเสีย ในร่างพ.ร.บ.คุ้มครองความเสียหายฯ " .. ขอแจมหน่อย นะครับ.. http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=cmu2807&date=10-08-2010&group=7&gblog=78 สิ่งที่ผม ผมอยากจะเน้นสำหรับ ประชาชนทั่วไป ช่วยกันคิด .. ก็คือ ที่มากองทุนฯ และ ผู้บริหารกองทุน ฯ ๑ ที่มาของกองทุนนี้ ได้จาก สถานบริการสาธารณสุข ...ที่ น่าเป็นห่วง ก็คือ รพ.รัฐ ที่มีเงินน้อย ..งบที่รัฐให้มานั้นก็ไม่พออยู่แล้ว ถ้าสถานบริการภาครัฐ จะต้องนำเงินส่วนหนึ่งเข้ากองทุน ก็ต้องหักเงินจากงบที่ให้มาอีก .. มิกลายเป็น รีดเลือดกับปู หรอกหรือ ??? ในเมื่อ การบริการสาธารณสุข เป็นบริการพื้นฐาน ที่รัฐ ต้องดูแล จัดให้กับประชาชนทุกคน และ รพ.ของรัฐ ก็เป็น หน่วยงานของรัฐ อยู่แล้ว มันก็แปลก ๆ เหมือนกันที่จะต้องให้ รพ.รัฐ เอาเงินที่ได้จัดสรรมาจากรัฐ มาแบ่งเข้ากองทุนอีกที ??? ๒ . สิ่งที่แอบแฝงไว้ ก็คือ " ประชาชน คนไทยทุกคน ก็จะเป็น " ผู้จ่ายเงิน " เข้ากองทุนนี้ " - สถานบริการภาค รัฐ เงินที่เข้ากองทุน นี้ก็คือ เงินที่รัฐ ( ซึ่งก็คือ ภาษี ที่เก็บไปจากทุกคน เป็น การจ่ายทางอ้อม ) จัดสรรให้กับ รพ. เป็นเงินที่จะนำไปจ้างเจ้าหน้าที่ ซื้อวัสดุอุปกรณ์ ยารักษาโรค ปรับปรุงฯลฯ ทำให้เงินส่วนหนึ่ง ต้องหายออกไป จากระบบ เข้าไปสู่กองทุน ??? แทนที่จะนำเงินนั้น มาให้บริการกับผู้ป่วย ก็ต้องส่งไปเก็บไว้สำรอง เผื่อมีการชดเชยที่เกิดน้อยมาก ๆ ๆ ๆ - สถานบริการเอกชน (คลินิก + รพ.เอกชน).. ถ้าเพิ่มค่าบริการ เพื่อนำไปเข้ากองทุนนี้ .. นั่นก็คือ เงินที่ผู้รับบริการ ประชาชน จ่ายทางตรง ไม่ว่าจะเป็นทางไหน ประชาชน ก็เป็น ผู้จ่าย อยู่ดี ก็คงต้องขึ้นอยู่กับ ประชาชนคนไทยทุกคนว่า ยอมจ่ายเงินตรงนี้หรือเปล่า ??? ยอมให้เงินหลายพันล้านไปให้ คกก. ซึ่งส่วนหนึ่งเป็น NGO (ไม่รู้ว่าใครแต่งตั้ง เลือกกันมาอย่างไร ไม่รู้ว่ามีสมาชิกเท่าไหร่ ฯลฯ ) นำไปใช้จ่ายหรือเปล่า ??? (ค่าบริหารจัดการ ตาม พรบฯ นี้ ระบุไว้ไม่เกิน ๑๐% ของกองทุน ก็น่าจะสัก ๔๐๐ ล้านต่อปี ) ปล. ยืนยันอีกครั้ง ว่า เห็นด้วยกับ หลักการ ของ พรบฯ นี้ .. แต่ก็ยังมีข้อติดใจ สงสัยอยู่หลายประเ็ด็น ที่น่าจะพูดคุยทำความเข้าใจกันก่อน .. อ้อ .. ขอบคุณ ทุกท่านที่ร่วมแจม ด้วยครับ .. จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 01:54:20

ความคิดเห็นที่ 68   แถมพกให้คิดอีกนิดเรื่องเงินกองทุนนะครับ ระเบียบการบริหารเงิน (การกำหนดค่าความเสียหายเบื้องต้น ค่าชดเชย "ค่าบริหารจัดการ" เช่น เงินเดือน เบี้ยเลี้ยง เบี้ยประชุม ฯลฯ) กำหนดโดย คณะกรรมการเอง อนุญาตให้ สตง. ตรวจบัญชีได้(ว่าตรงกับที่ใช้จ่ายจริงไหม) แต่จะสามารถตรวจสอบ การคอรับชั่นเิชิงนโยบายได้หรือไม่(ออกกฏเอื้อให้กรรการนำเงินไปใช้พิเศษได้เช่น ค่าเดินทาง ดูงาน ฯลฯ เพราะ กรรมการออก กฏเอง) และเงินนี้ ที่มาเรียกเก็บจากสถานบริการ ไม่ต้องส่งคืนคลัง (อาจไม่ถูกเรียกว่าเป็นรายได้ของแผ่นดิน ทั้งที่จริง ส่วนใหญ่ที่ได้จากรพ รัฐ ก็คือภาษีนั่่นเอง )สตง.จะมีอำนาจในการตรวจสอบจริงหรือไม่ยังเป็นที่น่ากังขาอยู่ ปล ลองไปหา พรบ ตัวจริงมาอ่าน นะครับ แล้วเทียบเรื่องที่ ผมให้แง่คิดเอานะครับ จากคุณ : ขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 06:02:52 A:222.123.128.231 X: TicketID:278779

ความคิดเห็นที่ 69 เรียนคุณ 447 ข้อมูลที่ผมมีคือคุณดอกรักแพ้ยา ซัลฟา และได้รับDipyrone ซึ่งมี Sulphur อยู่ในโมเลกุล  Sodium [(2,3-dihydro- 1,5-dimethyl- 3-oxo- 2-phenyl- 1H- pyrazol- 4-yl) methylamino] methanesulfonate ซึ่งมีทั้งผู้ให้ความเห็นว่าซัลเฟอร์ใน dipyrone ทำให้แพ้เหมือน ซัลเฟอร์ในซัลฟาหรือไม่ เมื่อเห็นข้อมูลที่คุณนำมาจากกระทรวงว่าแพ้เพนนิซิลลิน ความสงสัยไม่แน่ใจจึงเกิดขึ้นว่าข้อมูลของกระทรวงเชื่อถือได้แค่ไหน ก็เคลียร์ได้ครับผมพร้อมรับผิดเสมอ ถ้าอาการที่คุณดอกรักแพ้ไม่ได้มาจากยาของโรงพยาบาลจริงผมก็ต้องขอโทษทุกท่านที่เกี่ยวข้องด้วย  แต่ที่เป็นห่วงมากคือข้อมูลเวชระเบียนของคุณดอกรักมีรายการยาที่แพ้กี่ตัว ถ้ามีแต่ประวัติเพนนิซิลลินไม่มีประวัติแพ้ซัลฟา ก็อันตรายกับตัวคุณดอกรัก ................................. ขออภัยที่มาช้า ไม่ว่างเลยช่วงนี้ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 02:17:22

ความคิดเห็นที่ 70 เห็นด้วยกับ 68 ทุกประการในเรื่องต้องมีการตรวจสอบการบริหารจัดการ แต่ไม่ใช่เหตุผลที่จะล้มหรือชลอ พรบ.นี้ จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 02:21:03

ความคิดเห็นที่ 71 ยอมให้เงินหลายพันล้านไปให้ คกก. ซึ่งส่วนหนึ่งเป็น NGO (ไม่รู้ว่าใครแต่งตั้ง เลือกกันมาอย่างไร ไม่รู้ว่ามีสมาชิกเท่าไหร่ ฯลฯ ) นำไปใช้จ่ายหรือเปล่า ??? (ค่าบริหารจัดการ ตาม พรบฯ นี้ ระบุไว้ไม่เกิน ๑๐% ของกองทุน ก็น่าจะสัก ๔๐๐ ล้านต่อปี ) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ คงเปรียบได้กับนิทานตาอินกับตานา แพทยสภาและผู้เสียหายทางการแพทย์ ต่างฝ่ายต่างไม่ไว้ใจกันในการบริหารกองทุนพรบ. สุดท้ายต้องตาอยู่มาเป็นคนกลาง จากคุณ : เล็กเมืองเอก เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 02:24:52

ความคิดเห็นที่ 72   แล้ววิธีแก้ไขที่ไม่ต้อง ชลอ พรบ ทำยังไงครับ เพราะถ้าผ่านสภา ก็จะเข้าวิปแก้ไขแล้วถ้าผ่านก็จะประกาศใช้ได้เลย แต่ปัญหาคือกรรมาธิการ 1 ใน 3 จะมาจากผู้ร่าง แล้วจะแก้กันยังไงครับ แล้วถ้าแก้ไม่ได้ออกมาอย่างี้ทั้งดุ้นจะทำยังไง เพราะแก้กฏหมายที่ออกมาแล้วยิ่งยากและเสียเวลากันไปใหญ่ จากคุณ : ขออภัย ความรู้เท่าหางลูกอ๊อด เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 08:20:06 A:222.123.128.231 X: TicketID:278779

ความคิดเห็นที่ 73 คห. ๗๑ " คงเปรียบได้กับนิทานตาอินกับตานา แพทยสภาและผู้เสียหายทางการแพทย์ ต่างฝ่ายต่างไม่ไว้ใจกันในการบริหารกองทุนพรบ. สุดท้ายต้องตาอยู่มาเป็นคนกลาง" จากคุณ : เล็กเมืองเอก .............   เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ .... เรื่องนี้ ส่วนหนึ่งก็เกิดจากความไม่ไว้ใจ .. แต่ไม่ใช่แค่ พรบ. นี้หรอกครับ .. มันกว้างกว่านั้นมาก ..           ปัญหาก็คือ การรักษาโรคต่าง ๆ สำคัญที่สุดก็คือ ความไว้วางใจของผู้ป่วย(ญาติ) และแพทย์ที่ให้การรักษา ...   เมื่อเกิดความระแวง หมอก็ต้องระวัง คนไข้ก็ระวัง การรักษาบางอย่างที่ควรจะให้เต็มที่ ไม่ต้องรอ ..เลยต้อง รี ๆ รอ ๆ เพื่อให้ได้ข้อมูลหลักฐานจากแลปเอกซเรย์ครบถ้วนก่อน หรือถ้าไม่แน่ใจ ก็ส่งไปรักษาต่อ เพื่อความปลอดภัยของผู้ป่วยและตัวหมอเอง ..          ซึ่งถ้ามองในแง่ดี ก็ได้  หรือ มองในแง่ร้าย ก็ได้เช่นกัน .. จากคุณ : หมอหมู เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 12:01:59

ความคิดเห็นที่ 74 เรียนคุณเล็กเมืองเอก ขอบคุณที่นำสูตรโครงสร้างของไดไพโรนมาให้อ่าน ผมเป็นคนสาธารณสุขเองยังจำสูตรโครงสร้างไม่ได้ แต่ประเด็นหลักคือ ยาที่คุณดอกรักได้รับในการรักษาครั้งนี้ ไม่มีไดไพโรนครับ เมื่อคุณมีความเป็นลูกผู้ชาย กล่าวคำขอโทษ เรื่องก็จบ อย่างไรก็ตาม  อยากขอฝากไว้สักนิด จากข้อความของคุณ ผมเข้าใจว่าคุณเล็กเมืองเอกใกล้ชิดฝ่ายกฎหมายที่ดูแลคดีคุณดอกรัก คุณมีข้อมูลที่แน่ใจว่าถูกต้อง และมีเวลาหาข้อมูลมากมาย ตอนนี้ก็ทราบแล้วว่าไม่เป็นตามที่เข้าใจ ข้อมูลจากคนไข้เองก็ผิดได้ ตามที่ผมพบกับตัวเอง นี่แค่คดีเดียวนะครับ แล้วจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อคนสาธารณสุข - ถูกพิจารณาการทำงานโดยคณะกรรมการที่มาจากวิชาชีพอื่น - พิจารณาครั้งละหลายคดี - ถูกจำกัดด้วยกรอบของเวลา และถ้ากรรมการไม่ได้เป็นคนดีเหมือนคุณเล็กเมืองเอก คือใจกว้าง รับฟังความเห็นต่าง ยอมรับความผิดพลาด ใคร .... คือผู้ถูกทำร้ายอย่างไม่เป็นธรรม ความสามารถ ความถนัดของคนมีข้อจำกัด ไม่มีใครเก่งทุกเรื่อง แต่ละวิชาชีพมีความซับซ้อนในแบบของตัวเอง ยากที่คนต่างวิชาชีพจะเข้าใจใด้ สวัสดีครับ จากคุณ : 447 เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 12:30:12