ความคิดเห็นที่ 1 จิตใจที่เข้มแข็ง และเข้าการรักษาตามขั้นตอนอย่างเคร่งครัดจะทำให้ดีขึ้นครับ  หวังว่าคุณพ่อของคุณจะมีสุขภาพแข็งแรงๆนะครับ จากคุณ : Zhukong เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 08:43:14

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นกำลังใจให้ จขกท. และคุณพ่อค่ะ..อย่างน้อยก็ได้ทำให้ท่านมีความสุข อย่าคิดมากนะคะ..ชีวิตต้องเดินต่อไป..ทำใจไว้บ้าง นะคะ จากคุณ : ยายภูธร เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 08:47:56

ความคิดเห็นที่ 3 ต้องพยายามทำให้ผู้ป่วยมีดกำลังใจที่ดีที่จะสู้กับมะเร็ง เปลี่ยนรูปแบบการรับประทานอาหาร และการใช้ชีวิต ลองหาความรู้เกี่ยวกับการอยู่กับมะเร็งในเว็ปไซต์ต่างๆครับ จากคุณ : phahurat เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 09:12:04

ความคิดเห็นที่ 4   อ่านแล้วน้ำตาไหลค่ะ เข้าใจในความรักดีทำดีที่สุดที่คุณจะทำได้ค่ะอย่างน้อยในวันข้างหน้าคุณจะได้รู้สึกดีว่าคุณได้ทำอะไรเพื่อพ่อบ้าง ดีกว่าบางคนไม่มีแม้โอกาสได้ทำ จากคุณ : UBL เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 09:15:48

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นกำลังใจให้ จขกท นะคะ ขอให้เข้มแข็งไว้ ดูแลคุณพ่อให้ดีที่สุดค่ะ จากคุณ : som som เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 09:16:21

ความคิดเห็นที่ 6 แวะมาให้กำลังใจ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : Ascobic acid เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 09:16:58

ความคิดเห็นที่ 7 มีพ่อเป็นมะเร็งเช่นกันค่ะ เจ็บปวดทุกครั้งที่เห็นพ่อทุกข์ทรมานกับอาการจากมะเร็ง เสียใจมากที่เราไม่สามารถช่วยเหลืออะไรพ่อได้เลย เวลาที่พ่อมีอาการ เวลานึกถึง เวลาเห็นความทุกข์ทรมาน เวลาเห็นสภาพร่างกายที่ทรุดโทรมลงไปทุกวัน น้ำตามันไหลค่ะ แต่ไหลกลับเข้าไปข้างใน มันอึดอัด มันแน่นในหัวใจ เมื่อเราไม่สามารถช่วยเหลืออะไรเขาให้ดีกว่าที่เป็นได้เลย ทุกวันนี้ยังอยากเห็น และต้องการให้เขาอยู่กับเรา เพราะบ้านเราเหลือพ่อเพียงคนเดียว  แต่อีกใจก็ไม่อยากเห็นเขาต้องทนทุกข์ทรมานเพราะมะเร็ง อีกต่อไป มันเลือกไม่ได้เลยจริง ๆ เข้าใจ จขกท. ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 53 09:28:57 จากคุณ : zx_kop เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 09:27:42

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Kzybear เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 09:38:05

ความคิดเห็นที่ 9 พ่อเราก็เพิ่งเสียด้วยโรคมะเร็งเมื่อพฤษภาคมที่ผ่านมานี่เอง คิดซะว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมชาติ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : รักไม่รักดูที่อะไร เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 10:14:19

ความคิดเห็นที่ 10 ได้มีโอกาสดูแลคุณพ่อเพียง 6 เดือนค่ะ จากมะเร็งตับ ตอนนี้คงอยู่บนสวรรค์แล้ว พ่อบอกว่า กินยาสมุนไพรแล้วสบายตัวกว่า กำลังใจสำคัญสุดนะคะเพราะหมอบอกแค่ 2 เดือน พ่อสู้มาได้ 6 เดือน ทำบุญเยอะๆค่ะ เชื่อว่าทำบุญหนีกรรมได้ อย่างน้อยตามมาไม่ทันก็ยังดี โลกหน้ามีจริงหรือไม่พิสูจน์ไม่ได้ แต่ทำเผื่อไว้ดีที่สุดค่ะ สู้ๆค่ะ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 10:24:11

ความคิดเห็นที่ 11 เข้มแข็งไว้ค่ะ คุณ katemoss วันที่ 9 กันยายน เพิ่งพาคุณแม่ที่แข็งแรงขึ้นมาก ๆ ไป follow up หลังจากเข้า ฉายแสงที่ราชวิถี 30 ครั้ง (6 อาทิตย์) คลาดกันวันเดียวเองเน๊อะ ไม่งั้นอาจได้คุยกัน คุณแม่เป็นทีกระเพาะปัสสาวะขั้น 4A ก่อนหน้านี้ 2 ปีเป็นทีมดลูก ขั้น 1B ตัดออกแล้ว แต่ไม่ได้ทำอะไรพิเศษอีกเลย เลยกลับมาเป็นที่ปัสสาวะอีก จนถึงขั้นเกือบสุดท้าย หมอสิริมา และหมอทางเดินปัสสวาะ ก้อบอกให้ทำบุญเยอะ ๆ แต่ก็ให้ฉายแสงเลย จนก้อนเนื้อยุบ 1 จบคอร์ส 1 เดือนครึ่งแล้ว คุณแม่แข็งแรงขึ้นมาก ๆ ทำกับข้าวเอง ไปวัดเอง อยากจะบอกว่ากำลังใจสำคัญมาก ๆ อย่าเพิ่งท้อค่ะ คูรแม่บ้านอยู่ปราจีนโน่น รักษาแต่ทางท่อปัสสาวะยังไงก้อไม่หายเสียที จนมาตรวจมะเร็งถึงได้เจอสาเหตุของการบวดบั้นเอว คุณพ่อ เป็นที่ไหนค๊ะ อย่าท้อนะคะ จากคุณ : ภา (PinkJacket) เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 10:24:13

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นกำลังใจ สู้ สู้ครับ จากคุณ : nong_sun เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 10:51:21

ความคิดเห็นที่ 13 ทำดีแล้วครับ ที่สำคัญสำหรับคนเป็นโรคนี้คือกำลังใจครับ จากคุณ : ่jkroring (jkroring) เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 11:05:47

ความคิดเห็นที่ 14 น่ารักจังค่ะ เพื่อนๆ ชาวพันทิปน่ารักทุกคนเลยไม่ว่าจะอยุ่ห้องไหน^^ @ภา (PinkJacket) ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่หายไวไวนะคะ เสียดายไม่ได้เจอกันค่ะ^^ คุณพ่อตรวจพบที่ช่องท้องบริเวณใกล้กับกระเพาะปัสสาวะค่ะ แต่ยังไม่ทราบว่าเป็นต่อมน้ำเหลืองหรือต่อมลูกหมาก คุณหมอนัดไปตรวจชิ้นเนื้อวันพฤหัสที่ 16 นี้ค่ะ แค่เรารู้สึกว่าผู้ชายที่ดูดุดันอย่างพ่อ ไม่เคยทำหน้าตาเจ็บปวดมากมายขนาดนั้น ซึ่งเราเดาเอาว่า มันคงปวดมากกก จริงๆ นึกถึงสีหน้าพ่อตอนนั้นทีไรมันเจ็บปวดมากกกทุกที ขอขอบคุณทุกความเห็นค่ะ หลายคนประสบชะตากรรมเหมือนเรา เราเองก็อยากบอกคุณว่า เราเป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ :) จากคุณ : katemoss เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 11:21:26

ความคิดเห็นที่ 15   ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองครับ จากคุณ : ตุลาฮาเฮ เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 11:47:06

ความคิดเห็นที่ 16 คุณแม่ก็ป่วยโรคนี้เหมือนกัน ซึ่งตอนนี้มีอาการเท้าซ้ายบวม อาจจะอยู่ในขั้นที่แพร่กระจายแล้ว หมอบอกว่าให้กลับบ้านเหอะ แล้วให้ที่บ้านดูแลกันเองต่อไป ไม่มีอารัยจะให้รักษาแล้ว ..ให้ประคองตัวกันไป ซึ่งแม่ก็เข้มแข็งมากค่ะ บอกว่าเราจะไม่ยอมแพ้มัน เรายอมแพ้มันครั้งนึงจนมันลุกลามทำร้ายเราเกือบจะแย่ ต่อไปนี้จะหันมาช่วยเหลือตัวเองให้ได้มากที่สุด ถ้าที่สุดแล้วบุญกรรมทำมาแค่ไหนก็เตรียมใจไว้แล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ครอบครัวเผชิญกับโรคร้ายดังกล่าวนี้นะคะ สู้ สู้ ค่ะ !! จากคุณ : ขนมชั้นไขมันต่ำ เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 12:01:13

ความคิดเห็นที่ 17 หันเข้าหาธรรมมะค่ะ มะเร็งกลัวคนจิตใสแจ่มใส  อย่างน้อยก็เพื่อความสบายใจ และต้องปลงว่า มีเกิด มีแก่ และต้องตายไปทุกๆคน จะละสังขารเร็วหรือช้า ก็ขึ้นอยู่กับกรรมที่ทำมา เมื่อทำใจละในสังขารนี้ได้ จะไม่ยึดติด ปล่อยวาง เราเองก็จะไม่เครียด ไม่ซ้ำเติมตัวเอง ทุกวัน ทุกวินาที ทำให้ท่านสดชื่น ยิ้มสู้มะเร็ง และมีกำลังใจที่จะอยู่เพื่อตัวท่านเอง และอยู่เพื่อเราด้วย สู้ๆนะคะ จากคุณ : whiz4_หมาตี๋นเต๊า เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 12:23:39

ความคิดเห็นที่ 18 ดูแลคุณพ่อ แล้วอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะครับ จากคุณ : ชายพจน์ เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 12:26:39

ความคิดเห็นที่ 19   เป็นกำลังใจให้นะคะ ตอนนี้กำลังรอผลของคุณแม่เหมือนกันค่ะ ไปตรวจที่แรกคุณหมอบอกว่าเป็นมะเร็งโพรงมดลูก รพ ส่งตัวมาให้รักษาต่อที่ศิริราชกำลังรอผลที่ศิริราชค่ะ ก็ได้แต่ภาวนาว่าให้ รพ ที่เก่าตรวจผิดทีเถอะอย่าให้เป็นอะไรเลยค่ะ จากคุณ : when I met someone เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 13:18:54

ความคิดเห็นที่ 20 ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ เพราะกำลังใจสำคัญที่สุด พ่อเราเป็นมะเร็ง ที่ตับระยะสุดท้าย อยู่ได้ตั้ง 2 ปี ทั้งที่จริงๆแล้ว อยู่ได้แค่ 3-6 เดือนเท่านั้น เพราะกำลังใจไงคะ กำลังใจสำคัญที่สุด ... อย่าท้อแท้นะคะ อย่างน้อยวันนี้คุณก็ยังมีท่านให้บอกรัก จากคุณ : lovetonsine เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 19:17:48

ความคิดเห็นที่ 21 ขอเป็นกำลังใจให้ จขกท. สู้ สู้ นะคะ   ได้ยินหรือได้ฟัง  ว่าใครที่รู้จัก หรือไม่รู้จัก  ป่วยด้วยโรคนี้ทีไร  หัวใจหดหู่ขึ้นมาทุกที สามีเราก็ป่วยด้วยโรคนี้เช่นกัน เป็นระยะสุดท้ายแล้ว หมอบอก ให้ทำใจ เราก็พยายาม  แต่มันยากเหลือเกิน  อยู่ต่อหน้าสามี ก็ทำหน้าตายิ้มแย้ม แต่กลับบ้าน มาร้องไห้ทุกวัน  ยิ่งตอนที่สามีบอกว่า เดี่ยวพี่หายป่วยแล้วจะพาไปเที่ยวเขาใหญ่นะ  เราเจ็บที่ใจเหลือเกิน เข้าใจความรู้สึกนี้ดี ที่ต้องมาเห็นคนที่เรารักเจ็บปวดด้วยโรคนี้  หัวใจเราแทบแตกสลาย ไม่อยากเห็นเค้าทุกข์ ไม่อยากเห็นเค้าเจ็บปวด  แต่ยังงัยเราก็ต้องเข้มแข็งเพื่อเป็นกำลังใจให้กับผู้ป่วย ขอให้ จขกท. ผ่านอุปสรรคนี้ไปให้ได้นะคะ  เราเองก็จะต้องผ่านไปให้ได้เหมือนกันค่ะ จากคุณ : ท่านโชกุน เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 19:48:58

ความคิดเห็นที่ 22   เป็นกำลังใจให้ค่ะ ลองทำสมาธิดู อาณาปานสติ นั่งไม่ได้ นอนก็ทำได้ ทำได้ทุกอริยบถนะ โดยกำหนดลมหายใจเข้าออก รู้ลมหายใจเข้าและ ออก เอาจิตเราไปผูกที่ลมหายใจ ตลอดเวลา ลองหาข้อมูลการทำสมาธิแบบอาณาปานสติ  กายดูแลด้วยอาหารที่จขกททำ  ส่วนใจก็ใช้การทำสมาธิ มันจะช่วยให้ร่างกายเราดีขึ้นและได้อานิสงษ์มากด้วย  ขอให้เข็มแข็งและต่อสู้นะคะ ปล ถ้าอยากได้หนังสืออานาปานสติซึ่งเป็นพุทธวจนจากพระโอษฐ์ที่พระพุทธเจ้าทรงสอน ติดต่อให้ email หลังไมล์ได้นะจะส่งไปให้ จากคุณ : มีน้ำใจ (มีน้ำใจ) เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 20:54:01

ความคิดเห็นที่ 23 กำลังใจที่มีให้แก่กัน วินาทีที่ต้องเข้าใจและพยายามนึกถึงตอนที่เราเล็กๆ ใกล้ชิดให้มากขึ้น เล่าเรื่องเก่าๆที่เราจำได้และ ถ้าท่านพอจะสื่อสารกะเราได้ และอย่าลืมจับมือทุกครั้ง เช็ดหน้าเช็ดตา ทำให้เหมือนกับที่ท่านทำให้เราตอนเราเล็กๆ ยิ้มสู้ครับ อย่าลืมดูแลตัวเองก่อนน่ะครับ สู้ สู้ครับ ถ้าเปิดกระทู้นี้ให้ท่านอ่านได้ ท่านจะได้รู้ว่าเพื่อนๆให่กำลังใจกันมากมาย ทั้งที่ไม่รู้จักกันมาก่อน อย่าลืมบอก"รักท่าน"ทุกๆวัน จากคุณ : มอไซค์รับจ้าง เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 01:53:39

ความคิดเห็นที่ 24   ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ดูแลให้ท่านมีความสุขในทุกๆสิ่งและทุกๆเวลาครับ จากคุณ : dhamdham_05 เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 03:01:23

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นกำลังใจให้ จขกท. นะค่ะ คุณแม่ก็เป็นค่ะ..เป็นมาเมื่อ 17 ปีที่แล้ว เริ่มจากอาการปวดท้อง ไปหาหมอมาสารพัด ไม่ว่าจะวินิจฉัยว่าเครียด ท้องอืด โรคกระเพาะ สุดท้ายตรวจเลือด CT  MRI ก็พบว่าเป็นมะเร็งที่ลำไส้ ระยะที่ 3 อาจารย์หมอที่ผ่าตัดให้เห็น ก้อนเนื้อที่งอก ออกมาบอกให้เตรียมใจคงอยู่ไม่เกิน 3 เดือน จากลำไส้ ลามไปตับ ทุกวินาที ทุกความทรมานเราถ่ายทอดถึงกันค่ะ แต่ที่สำคัญเราต้องไม่แพ้ ยาทุกขนาน กำลังใจทุกทาง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกอย่าง บนได้บน สังฆทานอยู่ท้ายรถเสมอ ปาฏิหาริย์มีจริงค่ะ คุณแม่โชคดีได้เจออาจารย์หมอที่เก่งและเข้าใจ ธรรมชาติของผู้ป่วย ทั้งผ่าตัด ฉายแสง คีโมและแอบกินยาไทย ยาจีน จากผู้หญิงที่สวยมาก ผมร่วงหมดหัว จากผู้หญิงอ่อนโยน กลายเป็นคนเจ้าอารมณ์..แต่เราก็สู้ สิ่งที่ทรมานที่สุดคือแม่จะผ่านมันไปได้รึเปล่า สุดท้ายแม่ก็ผ่านวิกฤตที่สุดในชีวิตเราได้จากทุกๆสิ่ง ทุกวันนี้ที่แม่อยู่กับเรา..เราบอกแม่ว่านี้แหล่ะโบนัสของเรา โบนัสของแม่ กำลังใจสำคัญที่สุดค่ะ คุณหมอบอกยาสำคัญให้ค่ะ คุณหมอบอกว่าถ้ากินได้ไม่ว่าโรคอะไรก็จะแพ้เรา สู้นะค่ะ..เป็นกำลังใจให้ค่ะ ป.ล ทุกวันนี้ คุณแม่อ้วน น่ารัก แต่ยังขี้บ่นเหมือนเดิมค่ะ จากคุณ : marineman เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 11:05:48

ความคิดเห็นที่ 26 ลองไปที่วัดสังฆทาน ที่นนทบุรีดูครับ เผื่อหลวงพ่อท่านเมตตาให้ยามารักษา อาจจะไม่หายแต่ก็ยืดระยะเวลาได้ ไม่เสียตังค์ครับ จากคุณ : กาแมว เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 13:36:04

ความคิดเห็นที่ 27 อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดนะ อย่าน้อยทำใจแต่เนิ่นๆ  คุณยังดีนะที่รู้ว่าพ่อเป็นมะเร็ง ถึงความหวังจะดูเลือนลางในการรักษา แต่ก็ยังดีที่ได้อยู่ดูแลท่าน ได้บอกรักท่าน คุณยังโชคดีกว่าคนอื่นๆอีกเยอะ ยกตัวอย่างเช่น ครูใ้ต้ 2 ท่านที่โดนยิงซิ่ ลูกสาวทั้ง 3 ไม่เคยรับรู้มาก่อนเลยว่าพ่อแม่จะต้องมาตาย น่าสงสารมากๆ เราเองก็เพิ่งเสียพ่อไปเมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา จนป่านนี้ยังเศร้าอยุ่เลย  ตอนแรกที่รู้ว่าพ่อเป็นมะเร็ง เราก็ปลอบแม่เราแบบนี้แหละ ว่าอะไรจะเิกิดให้มันเกิดไป  เราทำดีที่สุด ดูแลท่านให้ดีที่สุด อย่าลืม พาท่านไปทำบุญเยอะๆด้วยนะ ขอให้โชคดีนะ จากคุณ : ... (kanban) เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 14:39:07

ความคิดเห็นที่ 28   เป็นกำลังใจให้ จขกท.ค่ะ อยากให้สู้ต่อไปนะคะ เดี๋ยวนี้มีวิทยาการที่ทันสมัยมากค่ะ คนเป้นมะเร็งก็สามารถที่จะหายได้ เพียงแต่อาจต้องกินยาต่อไป หรืออะไรก้แล้วแต่ ไม่แน่ใจในข้อมุลนะคะ ยังไงก็ขอให้โชคดี และเข้มแข็ง ผ่านพ้นอุปสรรคไปให้่ได้นะคะ ถึงยังไงคุณยังโชคดีที่ยังได้มีโอกาสปรับตัว ได้มีโอกาสทำความดีนะคะ สู้ๆค่ะ จากคุณ : มอคคาโอรีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 53 16:43:01

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านเรื่องราวของคุณแล้วสะเทือนใจบอกไม่ถูก เราก็เพิ่งผ่านการสูญเสียคุณแม่มาปีกว่า จากเจ้าโรคร้าย ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคุณ และคุณพ่อ นะคะ ใช้เวลาที่มีค่าตอนนี้ให้ดีที่สุดค่ะ จากคุณ : Nini Nenette เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 01:07:56

ความคิดเห็นที่ 31   อย่าเพิ่งตกใจครับ แม่ผมก็เป็นมะเร็งเต้านมครับ เมื่อ 18 ปีก่อนครับ ตอนนั้น ก็ผ่าตัดออก แต่ไม่ได้ทำคีโมครับ แต่จำไม่ได้ว่าฉายแสงหรือเปล่า แล้วก็กินยา แผนโบราณที่แกปรุงเอง และก็ซื้อมาครับ เลยรอดมาได้ ทุกวันนี้ก็แข็งแรงดี ครับ ผมแนะนำเป็นข้อๆดังนี้ครับ 1. สำหรับผมตอนนี้ยาแผนโบราณ กับวิธีรักษาแบบธรรมชาติก็สูสีกันครับ อาจต้องใช้ร่วมกัน แต่การทำคีโมผมไม่แนะนำ ถ้าเลี่ยงไม่ได้ หรือคุณหมอ เน้นสุดๆ ก็ขอให้เป็นวิธีหลังๆครับ ส่วนการผ่าตัดออกก็เป็นวิธีที่ผมคิดว่าดีมาก ครับ เพราะทนเจ็บนิดหน่อย แต่ไม่ต้องเสี่ยงกับคีโมครับ หรือวิธีการอื่นๆเช่น ฉายแสง หรือฝังแร่ก็ดีมากครับ 2. วิธีการตัดสินใจเลือกวิธีการรักษาครับ ให้คุณไปเปิดสถิติอัตราการรอด ของมะเร็งแต่ละชนิด เมื่อรักษาด้วยแพทย์แผนปัจจุบันครับ มะเร็งบางตัวรักษาหายได้เกือบ 90% แต่ถ้าตัวไหนที่ได้แค่ 40-60% ถือว่าน้อยครับ ถ้าเป็นยังงี้ อย่าไปเสี่ยงกับแพทย์แผนปัจจุบันมากครับ โดยเฉพาะการทำคีโม ให้เสี่ยง ทำแต่การผ่าตัดออก และการฉายแสงครับ 3. ให้งดกินเนื้อสัตว์ทุกชนิดครับ ส่วนอาหารประเภทอื่นว่าควรงดอะไรบ้าง ให้ลองหาข้อมูลจาก google ครับ พวกคอร์สชีวจิตรักษาโรคมะเร็ง แล้วก็ สมัครให้คุณพ่อไปเข้าคอร์สครับ ซักคอร์สนึงก่อน อาจจะต้องไปอยู่กับเขาเลย 7-15 วัน ก็ทำไปเถอะครับ ให้รู้หลักการและวิธีการ แล้วค่อนกลับมาทำเอง ที่บ้านครับ หรืออยากจะเข้าคอร์สยาวเลยก็จะดีมาก ถ้ามีเงินนะ การงดเนื้อสัตว์นั้น ควรงดพวกของหวานแล้วก็น้ำผลไม้ด้วยครับ แต่ผมไม่แน่ใจ ว่ารวมถึงผลไม้ที่มีรสหวานด้วยหรือเปล่า ถ้าคนไข้หิวหรือไม่มีแรงต้องอย่าใจอ่อน นะครับ อย่าลืมว่าเวลาที่เราอด เซลมะเร็งมันจะอดและค่อยๆตายไปเรื่อยๆครับ เมื่อไหร่ที่เราหิวจนหน้ามืด ค่อยไปปรึกษาหมอแผนปัจจุบันหรือหมอชีวจิตดูว่าจะ แก้ไขอย่างไร ที่ให้งดเพราะเนื่องจากอาหารพวกนี้เป็นอาหารของมะเร็งครับ ถ้า เราอดแล้วไปกินอย่างอื่น แล้วการกินเซลพืชก็จะมีกลไกไปเพิ่มภูมิต้านทานด้วย ครับ เซลมะเร็งจะค่อยๆตายไปครับ คิดเสียว่าเวลาเราหิวเนื้อสัตว์ หรืออ่อนแรง เพราะกินแต่พืชเนี่ยเท่ากับว่าเราได้ฆ่าเซลมะเร็งครับ ส่วนนมวัว ไม่แน่ใจว่าควรงดหรือเปล่า ลองศึกษาดูนะครับ เมื่อได้สูตรอาหารมาแล้ว ก็ต้องเข้มงวด 100% นะครับ อย่างน้อยต้องทำให้ได้ 1 ปีครับ หรือถ้าทำได้ซัก 2 ปี รับรองว่าเซลมะเร็งมันจะไม่กลับมาอีกครับ แต่อย่าประมาทนะครับ การกินอย่างนี้แค่ให้อาการทุเลาลงแค่ 3-6 เเดือน เซลมะเร็งมันจะกลับมาอีกครับ แล้วก็ปรึกษากับแพทย์แผนปัจจุบันเป็นระยะ บอกหมอเขาไปเลยว่า อยากจะรักษาด้วยวิธีธรรมชาติก่อน ส่วนวิธีการไหนของแพทย์แผนปัจจุบันที่ หมอเขาแนะนำก็ทำได้ครับ ยกเว้นคีโม เพราะคีโมเป็นดาบสองคมครับ คีโม ทำให้ภูมิต้านทานอ่อนแอ ซึ่งภูมิต้านทานนี่เองที่เป็นกุญแจสำคัญในการฆ่าเซลมะเร็ง 4. เดินทุกวันครับ วันละ 3 กิโลเป็นอย่างน้อย ถ้าขี้เกียจก็เดินธรรมดานี่แหละ แต่อย่าให้ช้ามาก เดินคุยกันไปครับ ถ้าเดินหลังอาหารได้ยิ่งดี จะเป็นการช่วย ย่อยอาหารไปด้วย ผมเคยพาพ่อไปออกกำลังกายด้วยการเดินครับ วันละ 3 กิโล เดินคุยกันไปด้วย ทุกวันเลยครับ ตลอด 6 เดือนหลังอาหารเย็น รวมระยะ ทางได้กว่า 500 กิโลเมตรครับ อิอิ รู้สึกภูมิใจ เคยมีงานวิจัยบอกว่า การเดินเพียง 30 นาที ทุกวัน และกินแอปเปิลวันละ 1 ลูก ก็ จะหนีห่างโรคมะเร็งได้แล้วครับ แต่เรื่องลูกแอปเปิลนี่ลองปรึกษากับหมอชีวจิตอีกทีนะว่าเมื่อเราเป็นมะเร็งแล้วควรกินหรือเปล่า 5. ถ้าหายแล้ว 2 ปี อาจจะกลับมากินเนื้อสัตวได้ครับ แต่ควรศึกษาดูว่าสุขนิสัยใน การกินแบบไหนที่ทำให้เราเป็นมะเร็งในครั้งนี้ ก็ปรับปรุงครับ เช่น เนื้อย่าง หรือพวกอาหารมันๆ หรือการไม่ออกกำลังกาย หรือการกินพวก fast food บ่อยๆ หรือการโหม ทำงานดึกๆ นอนไม่พอ นอนไม่เป็นเวลา ก็ทำให้เป็นมะเร็งได้ครับ อย่างน้อยต้องทำต่อเนื่อง 3 อย่างไปตลอดชีวิตครับคือ - เดินทุกวันๆละ 3 กิโล - กินน้ำวันละ 3 แก้ว ป้องกันท้องผูกและมะเร็งลำไส้ แล้วก็ถ่ายให้ได้สม่ำเสมอ ถ้าท้องผูกปีละเกินกว่า 5 ครั้ง ถือว่าต้องปรับปรุง - กินผลไม้วันละ 1-2 ลูกเป็นอย่างน้อย เน้นพวกมีกากเยอะๆ เช่น ฝรั่ง, ชมพู่, มะละกอ เป็นต้น หลีกเลี่ยงผลไม้ที่มีรสหวาน หรือพวกน้ำผลไม้รสหวานมากๆ ทานได้แต่ไม่ควรทานบ่อย แล้วก็หลีกเลี่ยงอาหารมันๆ พวกข้าวขาหมู เป็นต้น แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 53 13:27:14 แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 53 13:19:51 แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 53 13:17:57 แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 53 13:13:08 แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 53 13:06:13 จากคุณ : rich4better เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 13:05:19

ความคิดเห็นที่ 32 กำลังใจของผู้ป่วยสำคัญมากๆครับ ผมเสียพ่อด้วยโรคนี้เช่นกันหลังจากผมเรียนจบ ป.ตรีได้เพียงปีเศษ ครั้งแรกก็เข้าใจว่าเป็นดีซ่าน หมอก็ไม่บอกว่าอะไร จวบจนวันนึงแม่กลับ้านมาด้วยน้ำตา ด้วยหมออีกคนมาบอกว่า มีอะไรก็ไปเตรียมเถอะ ด้วยป่วยเป็น....และตอนนี้ลามหมดในช่องท้องแล้ว ได้ยินที่แม่บอกตัวนี้เย็บวาบไปเลยครับ จากวันที่รู้เวลาไปเฝ้าพยาบาลพ่อ ก็ต้องหวานอมขมกลืน ปลอบพ่อว่าจวนจะได้กลับบ้านแล้ว ทั้งที่พุงพ่อพองโตขึ้นมากๆๆๆตัวก็เหลืองมากๆ ช่วงนั้นโทรศัพท์ กทมยังขอยาก ก้ได้แต่แจ้งเบอร์ของเพื่อนบ้านแถวนั้นไว้  มาวันนึงผมก้ไปหาพ่อตามเคยไปถึง เตียงที่พ่อเคยนอนว่างเปล่า ถามได้ความว่า พ่อจากไปตั้งแต่เมื่อคืน ทาง ร.พ.ได้พยายามติดต่อตอนอาการไม่ดีก็ไม่มีคนรับสาย ยังไงขอให้กำลังใจทั้งผู้ป่วยและคนดูแลด้วยนะครับ อย่างที่หลายๆสมาชิกแนะนำหรืองดเนื้อสัตว์และห้ามอย่างเด็ดขาดคือความหวาน ไม่แน่ใจว่าจะเขียนต่อดีหรือไม่..ด้วยเพิ่งได้ซื้อหนังสือมา1เล่ม พิมพ์ครั้งที่3 ท้าพิสูจน์ โอสถมหัศจรรย์ใกล้ตัว ที่เห็นผลในการบำบัด ดื่มปัสสาวะ รักษาโรค  เรียบเรียงโดยบัวใต้น้ำ มีหัวข้อ "ปัสสาวะรักษาโรคมะเร็งได้" ก็ลองพิจารณาดูนะครับและขอให้ปาฏิหาร จงบังเกิดกับผู้ป่วยด้วยเทอญ จากคุณ : ลุงทอม เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 14:39:18

ความคิดเห็นที่ 33 เป็นกำลังใจให้ จขกท. และคุณพ่อค่ะ จากคุณ : The Sphinx เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 22:49:04

ความคิดเห็นที่ 34 เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้าใจมากๆค่ะ อารมณ์ตอนนั้นมันหลายอย่างเลย แม่เราก็เป็นมะเร็งค่ะ จากคุณ : H-bobo เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 08:38:51

ความคิดเห็นที่ 35 ดูแล คุณพ่อในทุกๆวันของชีวิตที่เหลือ แค่นี้คุณพ่อคุณก็มีความสุขมากๆแล้วละครับ แล้วที่ หมอบอกก็ถูกนะครับ ทำบุญพร้อมคุณพ่อมากๆครับ ^ ^ จากคุณ : พบแต่สิ่งที่ดีงาม เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 00:54:33

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณทุกๆ ความเห็นจ้า ได้กำลังใจมาเต็มเอี้ยดเลย ขอให้ทุกคนมีสุขภาพที่แข็งแรงๆๆ นะคะ ^^ จากคุณ : ladymoon~ (katemoss) เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 13:50:52