ความคิดเห็นที่ 1   การสลายของโปรตีนในร่างกาย โดยปกติ แบ่งออกได้ดังนี้ โปรตีนในกล้ามเนื้อ มีการสลายตัวภายใน 180 วัน โปรตีนในตับสลายตัวทุก 10 วัน โปรตีนในเยื่อบุลำไส้มีการสลายตัวทุกวัน โปรตีนในฮอร์โมน อินซูลิน มีอายุ 6.5 - 9.0 นาที การบริโภคโปรตีน/กรดอะมิโน ที่เกิดประโยชน์เต็มที่ต่อร่างกาย ควรเลือกอาหารที่มีกรดอะมิโนอิสระ สามารถดูดซึมได้เร็วไม่ต้องย่อยอีก โปรตีน ในร่างกายไม่ได้อยู่ในสภาวะคงที่ มีการปรับปรุงตลอดเวลา ทั้งเสริมสร้าง/ย่อยสลาย ร่างกายจะสร้างโปรตีนใหม่ๆทดแทนตลอดเวลา จนกว่าร่างกายจะขาดกรดอะมิโน จากคุณ : โนบุโนบุ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 19:11:41 A:113.53.11.1 X: TicketID:232449

ความคิดเห็นที่ 2   สาเหตุของการขาดโปรตีน 1.ขาดการออกกำลังกาย ซึ่งจะทำให้การทำงานของกระเพาะอาหารและลำไส้ลดลง อาหารจะย่อยยาก การดูดซึมโปรตีนลดลง 2.ความเครียด ทำให้เกิดการสลายและสูญเสียโปรตีนมากกว่าปกติ 3.เบื่ออาหารหรือไม่มีเวลารับประทานอาหาร ทำให้เสียสมดุลของอาหารที่ให้พลังงาน โปรตีนที่สะสมไว้จะถูกนำมาใช้งานมากกว่าปกติ 4.การตรากตรำทำงานหนัก หรือขาดการพักผ่อน ทำให้ร่างกายสึกหรอมากกว่าปกติ 5.นักกีฬาที่ฝึกซ้อมหนัก ทำให้โปรตีนของเซลล์กล้ามเนื้อถูกทำลายมากขึ้น จากคุณ : โนบุโนบุ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 19:12:14 A:113.53.11.1 X: TicketID:232449

ความคิดเห็นที่ 3   อาการของคนที่ขาดโปรตีน อ่อนเพลีย ,เหนื่อยง่าย ,ขาดความกระปรี้กระเปร่า ,สมองไม่แจ่มใส ,คำจำลดน้อยลง ,ร่างกายทรุดโทรม ,น้ำหนักลดลง ,ความต้านทานโรคต่ำ ,แผลหายช้า ,ระบบประสาททำงานผิดปกติ โปรตีนจำเป็นสำหรับใคร? สำหรับร่างกายมนุษย์ที่เติบโตเต็มที่แล้ว ความต้องการโปรตีนตามมาตรฐานทั่วไปที่ถือว่าเหมาะสมคือ ต้องการโปรตีนวันละประมาณ 1 กรัมต่อน้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม (หมายถึงโปรตีน 1 กรัมนะครับ ไม่ใช่อะมิโน 1 กรัม เพราะในโปรตีน 1 กรัมนั้น อาจมีอะมิโนแค่ 0.05 กรัม เท่านั้น - webmaster)โดยเฉพาะกลุ่มคนต่อไปนี้ เป็นกลุ่มคนที่ต้องการโปรตีนที่มีคุณภาพสูงอย่างครบถ้วน 1.ผู้ที่คร่ำเคร่งกับงาน หรือนักเรียน นักศึกษา ความตึงเครียดทางจิตใจและสมอง ทำให้ร่างกายมีการหลั่งสาร อีฟิเนฟริน (EPINEPHRINE) เพิ่ม มากขึ้น มีผลทำให้เกิดการสูญเสียโปรตีนมากขึ้น จึงจำเป็นต้องได้รับโปรตีนสูงกว่าปกติ เพื่อให้ร่างกายไม่อ่อนเพลีย และจะทำให้สดชื่น 2.นักกีฬา หรือผู้ที่ชอบออกกำลังกาย เนื่องจากกล้ามเนื้อถูกใช้งานอย่างหนัก และมีการใช้พลังงานจำนวนมาก จึงต้องการโปรตีนสูงกว่าปกติ เพื่อให้พลังงาน และเพื่อเสริมสร้างกล้ามเนื้อให้แข็งแรงอยู่เสมอ 3.ผู้สูงอายุ ระบบการย่อยอาหาร และระบบทางเดินอาหารเสื่อมสมรรถภาพ ประกอบกับ การสึกหรอของฟัน ทำให้การบดเคี้ยวอาหารไม่ดีพอ ร่างกายไม่สามารถดูดซึมสารอาหารไปใช้ประโยชน์ได้เต็มที่ โปรตีนสำหรับผู้สูงอายุจึงควรเป็นโปรตีน ที่ย่อยง่าย และมีคุณภาพสูง 4.ผู้ที่อยู่ในระหว่างการควบคุมน้ำหนัก เนื่องจากการลดอาหาร จึงต้องการโปรตีนสูงเป็นพิเศษ โดยโปรตีนจะช่วยเสริมสร้างร่างกายและกล้ามเนื้อให้แข็งแรงเป็นปกติ ผิวพรรณดีขึ้น ไม่ซูบซีด และเนื่องจากโปรตีนไม่ถูกสะสมในร่างกายจึงไม่ทำให้อ้วน 5.ผู้ที่ชอบดื่มสุราเป็นประจำ ปกติตับ จะทำหน้าที่เป็นตัวทำลายแอลกอฮอล์ที่เข้าไปในร่างกาย โปรตีนจะทำให้เซลล์ของตับทำหน้าที่ได้อย่างดี ถ้าขาดโปรตีน ตับย่อมทำงานหนัก เซลล์ของตับก็จะเสื่อมสมรรถภาพไป จนอาจเกิดพังผืดขึ้นในตับ และกลายเป็นตับแข็งในที่สุด 6.สตรีมีครรภ์ ต้องการโปรตีนสูงกว่าปกติ เพื่อเสริมสร้างร่างกาย และสมองของทารก นอกจากนี้ ยังช่วยในการผลิตน้ำนมของมารดาอีกด้วย สตรีมีครรภ์ที่ขาดโปรตีนจะทำให้เกิดอาการบวม โลหิตเป็นพิษ เกิดโรคแทรกได้ง่าย และทารกที่คลอดออกมาจะไม่แข็งแรง จากคุณ : โนบุโนบุ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 19:12:56 A:113.53.11.1 X: TicketID:232449

ความคิดเห็นที่ 4 vote  ให้ค่ะ โปรตีนเป็นสารอาหารที่จะเป็นต่อร่างกาย ไม่เพียงเฉพาะคนกลุ่มต่างๆ ข้างต้น แต่ยังรวมถึงผู้ป่วยโรคมะเร็งด้วยนะคะ ข้อมูลเพิ่มเติมค่ะ นักกำหนดอาหารชี้ ผู้ป่วยมะเร็งห้ามอดอาหารพบผู้ป่วยที่ผอมมาก การรักษาได้ผลน้อยลง จากงานบรรยายวิชาการ โภชนบำบัดสำหรับผู้ป่วยมะเร็ง ของชมรมฟื้นฟูสุขภาพผู้ป่วยมะเร็ง วันก่อน อาจารย์ กมล ไชยสิทธิ์ นักกำหนดอาหารวิชาชีพและนักเภสัชวิทยา ผู้เชี่ยวชาญด้านโภชนบำบัดผู้ป่วยโรคมะเร็ง กล่าวว่า ปัจจุบันนี้พบผู้ป่วยมะเร็งมีภาวะทุพโภชนาการจำนวนมาก เนื่องจากมีการเข้าใจผิดเกี่ยวกับการอดอาหารบางชนิด เช่น การงดรับประทานโปรตีน บางคนรับประทานแต่พืชผัก เพราะเข้าใจว่าการรับประทานอาหารดีๆ จะเข้าไปเลี้ยงเซลล์มะเร็งให้ยิ่งเติบโตขึ้น ซึ่งเป็นความเข้าใจผิดอย่างมาก ที่พบแน่นอน คือ ผู้ป่วยมะเร็งที่ผอมมาก หรือผอมจนมีลักษณะหนังหุ้มกระดูก จะมีการหายของแผลผ่าตัดช้ากว่าคนปกติ และพบโรคแทรกซ้อนมากกว่า และมีการติดเชื้อสูงกว่า โรคแทรกซ้อนที่พบได้ เช่น แผลหายช้า ติดเชื้อในกระแสเลือด ปอดบวม และติดเชื้อแบคทีเรียดื้อยา เป็นต้น อาจารย์กมล กล่าวอีกว่า ผู้ป่วยที่มีภาวะทุพโภชนาการอยู่แล้ว หลังการผ่าตัดโดยทั่วไปจะพบว่าภาวะทุพโภชนาการยิ่งแย่ลงกว่าเดิมอีก ภาวะวิกฤตที่เกิดหลังผ่าตัดทำให้เกิดการใช้พลังงานสะสมของร่างกายเพิ่มขึ้น เพราะผู้ป่วยมักจะกินอะไรไม่ได้หลังผ่าตัด ทำให้ผู้ป่วยมีภาวะกล้ามเนื้อลีบ ผอม สำหรับการให้ยาเคมีบำบัดในผู้ป่วยมะเร็งที่ผอมมากๆ พบว่า ยาจะได้ผลตอบสนองน้อย และมักจะได้ยาไม่ครบตามที่กำหนดไว้ และเกิดผลเสียต่อระบบเม็ดเลือดบ่อยๆ ในขณะเดียวกันผู้ป่วยมะเร็งที่ผอมมากๆ แล้วได้รับการรักษาโดยการฉายแสง พบเช่นเดียวกันพบว่าอัตราการเสียชีวิตสูงขึ้น รังสีรักษามีผลทำให้ภาวะขาดอาหารเพิ่มขึ้น โดยขึ้นกับปริมาณรังสีที่ได้ ระยะเวลาที่ได้ และตำแหน่งอวัยวะที่ถูกรังสี อาทิ การฉายรังสีบริเวณลำคอ อาจทำให้ปากอักเสบ คลื่นไส้ อาเจียน กลืนลำบาก ถ้าฉายรังสีบริเวณท้องจะเกิดลำไส้อักเสบ และการดูดซึมอาหารเสียไป เหล่านี้เป็นต้น อาจารย์ กมล กล่าวแสดงความเป็นห่วงว่า ส่วนใหญ่ผู้ป่วยมะเร็งมักงดอาหารโปรตีน โดยเฉพาะโปรตีนจากเนื้อสัตว์ เพราะกลัวไปเร่งมะเร็งโต ในความจริงแล้วการรับประทานสิ่งใดก็ทำให้มะเร็งโตได้ หากผู้ป่วยเลือกเนื้อสัตว์ไม่เป็นก็จะพบสารตกค้าง หรือไขมันที่แทรกอยู่ตามส่วนต่างๆ ของเนื้อสัตว์ พวกนี้แหละคือตัวทำให้มะเร็งโตอย่างแท้จริง ถามว่าจะเลี่ยงไปเลยได้ไหม ตอบเลยว่าไม่ควร เพราะโปรตีนมีประโยชน์ ช่วยเสริมสร้างภูมิคุ้มกัน รักษาบาดแผลในผู้ป่วยผ่าตัดให้แผลหายเร็วขึ้น ลดการเกิดการติดเชื้อแทรกซ้อน ป้องกันการพัฒนาไปสู่ภาวะกล้ามเนื้อฝ่อลีบ สร้างสารต้านอนุมูลอิสระ เป็นต้น แต่ควรพิจารณาถึงคุณภาพของโปรตีนเป็นหลัก ทั้งนี้ การเลือกใช้สารอาหารใด หรือการปรับเปลี่ยนสารอาหารในผู้ป่วยมะเร็งเป็นแบบใด มีหลายปัจจัยต้องพิจารณา ให้สัมพันธ์กับการรักษาและยาที่ผู้ป่วยได้รับเสมอ ผู้ป่วยควรได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดจากนักกำหนดอาหารให้เป็นผู้ปรับเปลี่ยน ร่วมกับแพทย์ผู้ทำการดูแล เพื่อผู้ป่วยจะได้รับการดูแลอย่างถูกต้อง ตรงจุด เพื่อให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีตลอดการรักษา สำหรับผู้ป่วยมะเร็งที่ยังมีข้อสงสัยเกี่ยวกับอาหารที่ถูกต้อง สามารถขอรับหนังสือคู่มือการดูแลได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย ที่ ชมรมฟื้นฟูสุขภาพผู้ป่วยโรคมะเร็ง เบอร์ 0-2664-0078-9 หรือเข้าไปดูข้อมูลได้ที่ www.siamca.com จากคุณ : นิจจังสังขารนั้นไม่เที่ยง เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 21:00:51