ความคิดเห็นที่ 1 ไม่รู้ยังไง แต่ดูข่าวพยาบาลเย็บรูทวารรวมไปกับเย็บแผลช่องคลอดจากการคลอดแล้ว อยากให้ผ่านจริงๆ เลย ผ่าตัดไส้ติ่ง ดันไปผ่าลำไส้ใหญ่ เย็บแผลคลอด ดันเย็บรูทวารไปด้วย  แล้วยังไม่ยอมแก้ไขให้เขาอีก ก็ให้มันรู้ไปว่า หมอจะอยู่เหนือกฎหมาย   ผ่านออกมาเลยครับ ผมเชียร์สุดใจเลย จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 11:09:04

ความคิดเห็นที่ 2   ข่าวผ่าไส้ติ่งไปผ่าไส้ใหญ่นี่เป็นยังไงครับ ตกข่าว จากคุณ : ปรายภพ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 12:32:00

ความคิดเห็นที่ 3 น่าจะเปลี่ยนชื่อ พรบ.เป็น " พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ให้บริการทางการแพทย์ พ.ศ....."  ไปเสียเลย  จะได้ สอดคล้องกับเนื้อหาในร่างกฎหมายที่แก้ไขใหม่....... จากคุณ : กอบพงษ์ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 12:34:48

ความคิดเห็นที่ 4 อืม .... หมอห้ามพลาดเลยใช่ไหมคะ ถ้างั้น ก็ให้มีพรบ. กับคนอื่นบ้าง เช่น ทำบัญชีผิดติดคุก ทำอาหารมีสิ่งเจอปนโดนฟ้องเรียกค่าเสียหายจ่ายกินฟรีทั้งชีวิต บอกให้หมอนึกถึงคนไข้ ... ห้ามหยุดงาน .... ตกลงหมอเป็นทาส สั่งให้ทำก็ต้องทำ เดินมาให้รักษาต้องรักษาให้หาย หมอก็คนนะคะ ไม่ใช่เทวดา นักสิทธิมนุษยชนทั้งหลาย ลืมหรือเปล่าคะ ว่าหมอก็คน เป็นคนที่มีสิทธิปกป้องตนเองเช่นเดียวกับคนอื่นๆ เค้า ทำงานแล้วโดนฟ้อง เป็นดิฉันก็....ไม่ทำดีกว่า หันไปขายข้าวแกงดีกว่าไหม หมอหยุดงานประท้วง ... ถ้ามองในแง่ว่าไม่ใช่หมอ เค้าก็หยุดงานได้เมื่อเกิดภาวะเครียดส่งผลกระทบต่อจิตใจนะคะ ทำงานไม่มีสมาธิ เดี๋ยวรักษาพลาดนะ  โดนฟ้องอีก .... หยุดงานดีกว่า (ประชด!!!) พวกที่บอกว่าหมอทำผิดได้ยังไง .... รบกวนมารักษากันเองค่ะ จะได้ไม่พลาด จากคุณ : แอนด้า เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 12:50:23

ความคิดเห็นที่ 5 ไปทำความเข้าใจกับคำว่า "ประมาทเลินเล่อ" ก่อนดีกว่ากระมังครับ            เพราะว่า ไม่ว่าวิชาชีพใด ประกอบวิชาชีพด้วยความประมาทเลินเล่อ มันก็โดนฟ้อง และมีความผิดกันทั้งนั้นแหละครับ แถมยังต้องถูกฟ้องให้ชดใช้ค่าเสียหายตามความเป็นจริงด้วยนะครับ                 แต่กรณีที่ดาหน้ากันอ้างว่า เพื่อปกป้องวิชาชีพเนี่ย  ตั้งแต่แรกเริ่มร่าง พระราชบัญญัติก่อนที่ คณะกรรมการกฤษฎีกาจะแก้ไข   ก็ยัดข้อความในลักษณะที่ แม้ประมาทก็ได้รับการยกเว้นความผิดทั้งทางแพ่งและทางอาญา  เว้นแต่กระทำโดยเจตนา          มันไม่เหนือกฎหมายไปหน่อยหรือครับ  ที่ไม่ยอมรับความผิดแม้กระทำโดยประมาท           ต่อมา กฤษฎีกาถอดข้อความประโยคนั้นออก ก็ไม่พอใจ                    การประกอบวิชาชีพทุกวิชาชีพ มันผิดพลาดกันได้ แต่หากเกิดผิดพลาดเพราะตนเองประมาทปราศจากความระมัดระวังเยี่ยงวิญญูชนผู้ประกอบวิชาชีพดังกล่าวพึงต้องใช้ความระมัดระวังแล้ว และเกิดความเสียหายแก่บุตคลอื่น  จะไม่ยอมรับผิดชอบ ไม่ยอมรับผิดอะไรเลยหรือครับ                    ถ้าไม่อยากถูกฟ้องให้รับผิด หรือต้องชดใช้ค่าเสียหาย ก็อย่าได้ประมาทซิครับ เพราะสิ่งที่คุณทำ คือชีวิต  อนามัย และความปลอดภัยของประชาชน           ปัญหางานเยอะ คนไข้เยอะ หมอน้อย ทำงานหนัก   ทำไมไม่มองตัวปัญหาคือพวกเดียวกัน ที่ ลาออกไป กระจุกตัว เอกชน หรือในเมืองใหญ่ๆ  สร้างปัญหาให้เกิดการขาดแคลนแพทย์  นี่เป็นส่วนหนึ่งทำให้คนที่ยังอยู่ต้องทำงานหนัก   ทั้งที่แพทย์ขึ้นทะเบียนร่วม 40000 คน หรือไม่จริง            เอะอะอะไรก็ เอาคนไข้เป็นตัวประกัน  อย่าเห็นแก่ตัวกันไปมากกว่านี้เลย จากคุณ : กอบพงษ์ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:24:10

ความคิดเห็นที่ 6 ปัญหาที่ว่า งานหนัก เงินน้อย ฟ้องมาก แพทย์ลาออก => ทำให้วนกลับมาว่า แพทย์น้อย => งานหนักมากขึ้น =>ผิดพลาดมากขึ้น=>ฟ้องมากขึ้น =>แพทย์ลาออกมาขึ้น เป็นปัญหางูกินหางครับ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ผมว่าต่อให้เทวดาก็แก้ปัญหานี้ไม่ได้ ถ้าต่อไปรักษาคนไข้ด้วยความบริสุทธใจ ทำไปตามสภาพ ของทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัด จะพึงกระทำได้อย่างดีที่สุดแล้ว แล้วยังโดนฟ้องอีก....... ผมก็คงจะตบเท้าลาออกด้วยเช่นกันครับ.... จากคุณ : PeaceBREAKER เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:38:26

ความคิดเห็นที่ 7 คห.1 แผลจากการคลอด บางทีมันฉีกทะลุถึงผนังทวาีรหนักได้ครับ.. ไม่ใช่ว่าพยาบาลเย็บผิดรู แต่เป็นเย็บซ่อมแล้ววัสดุการเย็บ (ไหมเย็บ) มันไปถึงผนังทวารหนัก ผ่าตัดไส้ติ่ง ไส้ติ่งมันติดกับลำไส้ใหญ่ ซึ่งบางครั้งไส้ติ่งเน่ามาก อาจจะเน่าถึงผนังลำไส้ใหญ่ได้ครับ... การที่จะมีการฉีกขาดของลำไส้ใหญ่ระหว่างการตัดไส้ติ่ง (ซึ่งทำให้ต้องมาเย็บซ่อมผนังลำไส้ใหญ่อีกที) ก็เกิดได้อยู่แล้วครับ.. จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 14:03:00

ความคิดเห็นที่ 8 พรบ.เป็นแค่เกมส์ผลประโยชน์ก้อนโต ของพวกที่ไม่ได้เป็นตัวแทนประชาชน ประชาชนไม่ได้เลือกเข้ามา แต่ดันจะมาจัดการเงินกองทุนนับพันล้านบาท.. ??? จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 14:07:04

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้าไม่ประมาท แล้วจะกลัวทำไม ทุกอาชีพก็คนเหมือนกัน ถ้าทำผิดพลาดไปก็ต้องแก้ไข เยียวยากันไป ไม่ใช่ ออกมาโวยวาย ..."หมอก็คน" แน่นอนครับ เป็นคนแน่ๆ แล้วคนไข้หรือผู้ป่วยก็คนเหมือนกัน ทำไมจะต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงกับหมอที่ประมาทล่ะ ถ้าหมอหรือพยาบาลประมาทจริง คุณจะไม่ช่วยเหลือผู้เสียหายเลยหรือ จะเอาแต่ได้อย่างไรไหวหรือ ค่าจ้างให้คุณรักษาพยาบาลก็ไม่ใช่ถูกๆ จะเอาให้หมอหรือพยาบาลเป็นยิ่งกว่าคนใช่ไหม แตะต้องไม่ได้เลย ทำผิดไม่ได้ หรือผิดก็ไมยอมรับผิด แยกให้ออกนะครับ... จากคุณ : พี่เจิด เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 14:56:22

ความคิดเห็นที่ 10 "ค่าจ้างให้คุณรักษาพยาบาล" ผมเคยหารแล้วครับ ตกชั่วโมงละร้อยกว่าบาท.... ในกรณีของผมซึ่งเป็นข้าราชการทำงานโรงพยาบาลรัฐบาลนะครับ ถ้าคิดกันแบบนี้ ผมว่า ป่วยการพูดครับ..... ขอโทษจริงๆครับ ผมเห็นคำนี้แล้วมันเจ็บจิ้ดขึ้นมายังไม่รู้..... รัฐบาลจ่ายเงินให้เป็นเงินเดือน คือจ้างผมทำงาน ตั้งแต่ 8 โมง - เที่ยง บ่ายโมงถึงสี่โมงเย็น ที่เรียกว่า "เวลาราชการ" ทุกวันนี้ทำงาน เจ็ดโมง ถึงเที่ยงครึ่ง กินข้าวแป๊บนึง ตรวจต่อบ่ายโมง เลิกเกือบห้าโมงเย็น ไหนจะต้องเข้าเคลียร์แลบที่วอร์ดก่อนกลับบ้าน เวลาที่เสียไปตรงนี้ไม่เคยได้ค่าจ้างนะครับ เพราะฉะนั้น ผมว่าเลิกเถอะครับ "อย่าเอาเรื่องเงินมาตั้ง แล้วเบลมกันแบบนี้อีกเลย" เงินที่ผมได้ โดยรวมอาจจะเยอะอยู่ก็จริงแต่ก็มาตามภาระ เคยคิดหารค่าจ้างต่อชั่วโมง ก็ได้อย่างที่บอก อยากตัดเวรออก ก็ทำไม่ได้ เพราะไม่มีคนอยู่... ด้วยความเคารพครับผม... จากคุณ : PeaceBREAKER เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 15:13:33

ความคิดเห็นที่ 11 ค่าตอบแทน ได้ตามภาระงาน เอามาหารต่อรายชั่วโมงจริง ก็ได้ไม่ต่างจากวิศวกรจบใหม่ แต่สิ่งที่เราขาด คือ การได้พักผ่อนหรือใช้ชีวิตเยี่ยงคนปกติ.. ถ้าเป็นไปได้ หมอส่วนใหญ่เลือกที่จะลดค่าตอบแทนลง แต่ไปได้เวลาในการพักผ่อนเยี่ยงคนปกติขึ้นมาแทน อย่างนี้เอาไหม... แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 15:20:12 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 15:19:09 จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 15:18:44

ความคิดเห็นที่ 12   ถ้าไม่ประมาท แล้วจะกลัวทำไม ^ ^ วรรคทอง! จากคุณ : ปรายภพ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 15:39:28

ความคิดเห็นที่ 13 เรียนตอบคุณกอบพงษ์และพี่เจิดดังนี้ หมอทำผิดพลาดประมาทเลินเล่อ ควรถูกพิจารณาโทษและให้ชดใช้แต่คนไข้นั้น ถูกต้องอย่างยิ่ง    แต่ทว่า .... คณะกรรมการพิจารณาจาก พรบ นี้ เป็นผู้มีความรู้ทางสาธารณสุขหรือทางการแพทย์แล้วหรือยังคะ เข้าใจความเสี่ยงแยกแยะระหว่างความเสียหายกับความเลินเล่อถูกหรือไม่ แล้วใช้การตัดสินด้วยวิธีโหวต เนี่ยนะ ..... ควรแล้วหรือ กับการตัดสินความผิดของแพทย์ ไม่ใช่ว่าแพทย์ ไม่มีทางผิด .... แต่ คุณรู้หรอว่า ผิดจริงหรือไม่ .... ไม่เป็นธรรมกับแพทย์เช่นกันค่ะ แล้วถึงแม้จะไม่มีพรบ.นี้ แพทย์ที่ทำผิด จนถูกตัดสินให้โดนยึดใบประกอบก็มี ดังนั้น ... ความคิดของคุณที่ว่า แพทย์ไม่ผิด จึงเป็น "ความคิดที่ผิด" นะคะ ก่อนจะกล่าวหาอะไร หรือวิจารณ์อะไร ขอให้ศึกษาก่อนนะคะ ไม่ใช่ฟังเขาว่ามาอีกที ... โดยเฉพาะกลุ่ม NGO มีทนายอยู่ในมือ อยากหางานทำ และกลุ่มที่รอผลประโยชน์มหาศาลจากกองทุนนี้ .... อย่างที่หมอก้อนหินเอ่ย โดนฟ้องไม่กลัวค่ะ ... แต่กลัวโดนตัดสินอย่างไม่เป็นธรรม งานนี้ คนที่เดือดร้อน คือ ประชาชนนะคะ ขอให้คิดให้ดี หมอหยุดงาน เพื่อแสดงให้เห็นว่า หากออกพรบ.นี้มา เค้าจะอยู่ไม่ได้จนต้องออก ผลร้ายก็จะตกกับประชาชนเอง กลับมาที่ งานหนัก เงินน้อย คนไข้จ้องจะฟ้อง .... ก็ลาออกไปทำอย่างอื่น ไม่ก็ไปอยู่เอกชนกันหมดล่ะค่ะ แล้วจะเรียนให้ทราบอีกอย่างว่า .... รุ่นลูกรุ่นหลาน เตรียมหาหมอตำแยไว้นะคะ ขนาดพรบ.ยังไม่ออก สูติแพทย์ ยังโดนฟ้องกระจาย ไม่เป็นอันทำงาน วันๆ ขึ้นแต่ศาล จนต้องนี้ขาดแคลนเพราะหาคนเรียนไม่ได้แล้ว แพทย์บางจังหวัด ก็ขาดแคลน มีหมอร้อยกว่าคนประชากรหลายแสน แล้วเจอแบบนี้ไปอีก .... ใครจะทำคะ ถามอีกอย่าง .... คุณทำอาชีพอะไร รับผิดชอบอะไรบ้าง พวกนักบริหาร บริหารพลาดแค่ลาออกก็จบ .... แหม เรียกรับผิดชอบ .... ทำไปได้ จากคุณ : แอนด้า เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 15:40:58

ความคิดเห็นที่ 14 คือไม่ใช่ห้ามพลาดหรอกครับ แต่ถ้าพลาดแล้วมีผลกระทบกับชีวิตของคนมันไม่ต้องรับผิดชอบหรือครับ. พนักงานขับรถประมาทขับรถชนผู้โดยสารบาดเจ็บ ไม่ต้องรับผิดชอบหรือครับ ถ้าเป็นความผิดโดยประมาท ผมเห็นว่าสมควรรับโทษไม่ว่าจะอาชีพอะไรก็ตาม จากคุณ : ยิงเสียบสามเหลี่ยม เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 15:41:46

ความคิดเห็นที่ 15 เรียนคุณปรายภพ ไม่ประมาท ทำถูกต้อง ก็ยังโดนฟ้องกันค่ะ ฟ้องไม่กลัว กลัวโดนตัดสินไม่เป็นธรรม เข้าใจไหมคะ !!! เพิ่ม เรียนคุณ ยิงเสียบสามเหลี่ยม ไม่เป็นธรรมตั้งแต่คณะกรรมการตัดสินแล้วค่ะ ... ไม่มีคุณวุฒิทางด้านการแพทย์กันเลย จะตัดสินได้ยังไงคะ ว่ารายใดเป็นความผิด ประมาทเลินเล่อของแพทย์ ถ้าเป็นความผิดแพทย์ก็สมควรค่ะ .... แต่ถ้าไม่ล่ะคะ อย่างถ้าคนไข้ความดันขึ้น เข้าโรงพยาบาลแล้วเสียชีวิต .... คุณจะทราบได้อย่างไร ว่าความผิดหมอ ... หรือเหตุจากโรค ... หรือจะบอกว่า ถึงมือหมอแล้วต้องหายทุกคนคะ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 15:46:05 จากคุณ : แอนด้า เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 15:42:38

ความคิดเห็นที่ 16 จขกท ก็มาในแนวนี้ตลอดครับ พวกบ้าอุดมคติไม่มองโลกความจริงว่า ไทยเป็นประเทศที่จน แต่อยากอวดรวย ถ้าไม่มีกองทุนนี้แต่ให้รัฐออกโดยภาษีทั้งประเทศ และกรรมการที่เข้าประชุมไม่มีเบี้ยเลี้ยง คิดหรือว่า คนอย่าง จขกท จะมาโวยวายอยู่ทุกวันนี้ ทุกอย่างคือเจตนา ชอบอ้างประชาชน แต่เคยให้ รพ งบพอหรือไม่? ดูตัวอย่าง ประกันสังคมทุกวันนี้ก็รู้อยู่แล้ว แดกแหลก ทุกโอกาสครับ ผมเห็นด้วยถ้ามีการเยี่ยวยา แต่ถ้าคนที่มาโวยวายนี่ยอมทำงานเพื่อคนไข้ที่ได้รับความเสียหายโดยไม่ได้ตังเอาไหม? ไม่มีเงินเดือน ไม่มี study tour ม่มีรถประจำตำแหน่ง ทำงานฟรีเพื่อคนไข้สุด love 555 ปล ผมไม่ได้สนับสนุนให้มีกองทุนนี้ แต่ถ้า พรบ ออก โดยให้รัฐจ่ายจางภาษีโดยตรง ผมยอมเป็นกรรมการ ทำงานฟรีครับ ออกค่ารถไปประชุมเอง เพราะผมทำงานเอกชนตอนกลางคืน กลางวันไปร่วมประชุมได้อยู่แล้ว แต่พวก NGO ทั้งหลายและข้าราชการที่อยากบริหารกองทุนนี้ กล้าทำงานฟรีแบบผมหรือไม่? 555 มันน่าจะเสียสละนะครับ อย่ามัวทำตัวเพื่อคนไข้จนน้ำลายไหล แต่หมกเม็ดเพื่อประโยชน์คนบางกลุ่มเท่านั้นแต่เอาคนไข้มาอ้าง 555 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 17:42:13 จากคุณ : K.Senior เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 17:37:29

ความคิดเห็นที่ 17 อีกแล้ว พูดกันที่ปลายเหตุอีกแล้ว ทำไม ไม่ร่าง พรบ.เพื่อการตรวจรักษาคนไข้ที่ดี ล่ะครับ กำหนดไปเลยว่า คนไข้ทุกคนต้องได้รับการตรวจรักษาอย่างดี ละเอียดรอบคอบ  รัฐบาลมีหน้าที่จัดการให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น จะระดมเงิน  ตั้งกองทุนให้มีหมอมารักษาคนไข้ได้ดีอย่างไร ก็ว่ากันไป แค่นี้ พวกคุณก็จะได้รับการตรวจรักษาอย่างดี ตามที่อยากได้แล้ว หรือพวกคุณอยากได้การตรวจรักษาแบบที่บ่นๆกัน แต่เคลมเงินได้ อย่างนั้นหรือเปล่าครับ   ถึงไม่มีใครเรียกร้องให้รัฐบาล จัดการให้มีการรักษาอย่างดี กลับไปเรียกร้องชดเชยเงินเพียงอย่างเดียว จากคุณ : กินลม ชมทะเล เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 18:03:42

ความคิดเห็นที่ 18   #แอนด้า ใช่ครับ ถึงได้มาชูว่า นี่ไง วรรคทองมาอีกแล้ว เห็นชัดว่าสื่อสารไปทำให้เข้าใจผิด ขอโทษครับ จากคุณ : ปรายภพ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 18:11:28

ความคิดเห็นที่ 19 ไม่มีคุณวุฒิทางด้านการแพทย์กันเลย จะตัดสินได้ยังไงคะ ถ้าไม่พอใจตรงนี้ก็ควรจะต่อสู่เฉพาะประเด็นนี้ครับไม่ใช่ต่อสู้ว่าไม่รับ พรบ. ทั้งหมด. ผมเห็นด้วยว่าควรมีผู้เชี่ยวชาญด้วยและควรมีตัวแทนจะอาชีพอื่น ๆ ด้วยเพื่อพิจารณา. เพราะทุกวันนี้ถ้าหมอพิจารณากันเองผมไม่เข้าใจว่าทำไมหมอแทบไม่เคยผิดเลย ผมเชื่อว่ามีคนไม่น้อยเห็นอย่างนั้น. จากคุณ : ยิงเสียบสามเหลี่ยม เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 18:19:41

ความคิดเห็นที่ 20 10char จากคุณ : Wr:lOn เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 19:01:23

ความคิดเห็นที่ 21 เห็นใจหมอที่ทำงานหนัก แทบไม่มีเวลาพักผ่อน แถมยังต้องอยู่เวรอดหลับอดนอน คุณคิดว่าึหมอที่อยู่ในสภาพแบบนี้ มืสิทธิทำงานผิดพลาดไหม  คุณอาจจะบอกว่า ไม่พร้อมก็ไม่ต้องมาทำ แต่ถ้าเขาไม่ทำ แล้วใครจะทำ ในเมื่อหมอยังขาดแคลนอยู่ในปัจจุบันนี้ เชื่อเถอะว่า ไม่มีหมอคนไหน อยากให้เกิดข้อผิดพลาดขึ้นหรอก   บางครั้งการรักษาโรคบางอย่าง ไม่อาจหวังผลเลอเลิศได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ 1.โรคบางโรค รักษาก็ตาย ไม่รักษาก็ตาย   2.บางโรค ไม่รักษาตาย รักษาหาย 3.บางโรครักษาหรือไม่รักษา ก็ไม่ตาย 4.บางโรครักษาตาย(เช่นจากแพ้ยา) ไม่รักษาไม่ตาย บางครั้งคนไข้คาดหวังจากหมอมาก แต่ถ้าเป็นกรณีข้อ 1 ญาติอาจฟ้องร้องหมอว่าทำคนไข้ตาย ถ้าคนพิจารณาไม่มีความรู้ทางการแพทย์ อาจตัดสินว่าแพทย์ผิด แบบนี้คุณว่ายุติธรรมไหม ตัวอย่าง ปกติการคลอดมักไม่มีปัญหา ลูกเกิดรอด แม่ปลอดภัย แต่บางครั้ง เกิดภาวะแทรกซ้อนขี้น ที่เรียกว่า Amniotic Embolism ภาษาไทยไม่รู้เรียกว่าอะไร เกิดจากน้ำคร่ำหลุดรอดเข้าไปในกระแสเลือด แล้วไปอุดเส้นเลือดในปอด ทำให้ผู้ป่วยเกิดภาวะเขียว ระบบการหายใจและระบบการไหลเวียนล้มเหลว เมื่อเกิดภาวะอย่างนี้ขึ้น ผู้ป่วยมีโอกาสตายสูงมาก แม้จะได้รับการดูแลรักษาอย่างดี ภาวะแบบนี้ ไม่อาจคาดเดาได้ว่าจะเกิดขึ้นเมื่อใด การป้องกัน ไม่สามารถทำได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ สูติแพทย์ท่านใดเจอภาวะแบบนี้ ถือว่าโชคร้าย และมักจะถูกฟ้องว่า ทำคลอดแล้วทำคนไข้ตาย ถ้าคนที่มาพิจารณาตัดสินความผิด ไม่มีความรู้ ก็อาจตัดสินว่าแพทย์ผิด ทั้งๆที่มันเป็นเหตุสุดวิสัย ไม่ใช่จากความประมาท ยังมีกรณีคล้ายๆแบบนี้อีกหลายกรณื เพราะฉะนั้นคนที่จะมาพิจารณาตัดสิน ต้องมีความรู้ด้วย จึงจะเกิดความเป็นธรรมกับแพทย์ จากคุณ : ลูนาติก เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 19:01:36

ความคิดเห็นที่ 22 #1 กรณีที่ 1 ผ่าไส้ติ่งไปถูกลำไส้ใหญ่ เป็นวิธีการผ่าตัดไส้ติ่งชนิดหนึ่ง มีชื่อว่า Right hemicolectomy ซึ่งจะตัดลำไส้ใหญ่บางส่วนออกไปด้วย มักใช้ในกรณีที่ไส้ติ่งอักเสบอย่างรุนแรง http://catalog.nucleusinc.com/generateexhibit.php?ID=15433 http://www.proceduresconsult.com/medical-procedures/right-hemicolectomy-GS-procedure.aspx กรณีที่ 2 แผลฝีเย็บจากการคลอด (episiotomy) มีการฉีกขาด 4 ระดับ   1.  First degree Laceration         1. Vaginal Laceration         2. Perineal skin torn   2. Second degree Laceration         1. First degree Laceration and         2. Perineal muscles torn   3. Third degree Laceration         1. Second degree Laceration and         2. External anal sphincter torn   4. Fourth degree Laceration         1. Third degree Laceration and          2. Complete anal sphincter tear and       3. Rectal mucosa may also be torn http://www.fpnotebook.com/OB/Procedure/PrnlLcrtnRpr.htm จะเห็นว่า ในระดับ 3 และ 4 มีการฉีกขาดของกล้ามเนื้อหูรูดทวารหนัก ร่วมด้วย (ตามที่เน้นตัวหนาข้างบน) ซึ่งการรักษาก็คือเย็บซ่อม โดยมี ท้องผูกเป็นผลข้างเคียงได้ อย่างที่พบในข่าว http://www.sirirajmedj.com/content.php?content_id=1962 http://www.thailandbabybestbuy.com/article_detail.php?article_id=143&query=&page=235&limit=5 ฉะนั้นตามเหตุการณ์แล้ว (ด้วยข้อมูลเท่าที่มี) "แพทย์ได้ทำถูกต้องแล้ว" ปล. ในกระทู้นี้เราจึงพบว่า **1.หมอทำถูก/ทำดีก็ถูกฟ้องได้** 2.เริ่มเข้าใจบ้างหรือยังว่ามันแยกยากขนาดไหน? ว่าผลข้างเคียงมาจากหมอหรือตัวโรค ? 3.แพทย์ในข่าวถูกตัดสินไปเรียบร้อยแล้ว เสียหายไปเรียบร้อยแล้ว ทั้งๆที่รักษาถูก และแน่นอน ไม่มีใครหน้าไหน(แม้แต่ในกระทู้นี้)จะไปกู้ความเสียหายอะไรให้ได้ แล้วเรื่องก็เงียบไปตามเวลา พวกคุณว่าเป็นธรรมกับแพทย์ไหมครับ? แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 20:15:39 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 20:09:00 จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 20:04:37

ความคิดเห็นที่ 23 20char จากคุณ : ยิงเสียบสามเหลี่ยม เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 21:09:18

ความคิดเห็นที่ 24 คุณยิงเสียบสามเหลี่ยม ก็สู้กันอยู่นี่ไงคะ ร่างพรบ.นี้ มีจุดบกพร่องหลายประการ มากกกก หลักการดี แต่ที่ร่างออกมา เสียประโยชน์ทั้งคนไข้และหมอ ... ฟ้องกันไปแก้กันมา ทนายกินทั้งขึ้นทั้งล่อง หมอก็จ่าย คนไข้ก็จ่าย .... จากพรบ.นี้นะ ไม่ได้มีแค่ประเด็นเดียว ... แต่ยกมาพูดกันแค่ประเด็นเดียว ไม่รู้ทำไม เมื่อมีพรบ. ก็ต้องเก็บเงินเข้ากองทุนตามพรบ.นี้ เงินมาจากไหน ก็เก็บจากสถานพยาบาลต่่างๆ จะมาจากไหน ก็หักจากส่วนที่จะให้หมอกับส่วนค่าบริการที่เก็บจากคนไข้ไง ... เสียทั้งคู่แล้วนะ แล้วยังจะต้องมาจ้องว่า หมอทำถูกไหม ชั้นจะฟ้องได้หรือเปล่า ... จะทำงานทำการกันยังไงล่ะ ใครที่ได้ประโยชน์ .... ทนายกับคนที่บริหารกองทุน .... รอสองฝ่ายทะเลาะกัน แค่คิดก็เซ็งแล้ว ถ้าคุณต้องการเรื่องที่ถกเถียงกันว่า หมอรักษาคนไข้อย่างมีจริยธรรม .... พรบ.นี้ ไม่มีคำตอบให้คุณ เพราะมันไม่ได้แก้อะไรเลย มีแต่เสีย .... ทั้งคู่ สรุปว่า พรบ.นี้ผ่านไม่ได้ .... ต้องแก้ใหม่ ให้เรียบร้อยเสียก่อน ย้ำ .... ต้องแก้ .... ผ่านไม่ได้ แก้นะ .... ไม่ได้บอกว่า ให้ยกเลิก .... เลิกพูดเรื่องหมอไม่ผิด สักที ขอบคุณ --------------------------------------- เรียนคุณปรายภพ ขออภัยที่เข้าใจผิดค่ะ จากคุณ : แอนด้า เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 23:45:48

ความคิดเห็นที่ 25 พูดไปพูดมา ก็มักอ้าง วก วน กลับมาที่เดิม อ้างว่า รักษาอย่างไรก็ถูกฟ้อง  ก็เลยหาทางไม่ให้มีการฟ้องซะเลย   เอาเป็นว่า วิชาชีพนี้ ทำผิดพลาดได้เป็นธรรมดา ประมาทได้  ทำให้เขาพิการได้  ทำให้เขาตายได้  แต่เอาผิด  เอาโทษ  ติดคุกไมได้   เงินค่ารักษาน่ะ ชอบรับ   แต่รับผิดไม่รับ ?????            ก็บอกแล้วว่า ถ้า"ประมาทเลินเล่อ" มันก็ต้องรับผิดซิครับ จะมาอยู่เหนือกฎหมาย ไม่ให้เขาฟ้องได้อย่างไร  ใครทำผิด  ก็ต้องชดใช้ความผิดกันทั้งนั้น ถ้าทำถูกต้องแล้วจะไปกลัวอะไร   โอกาสพิสูจน์มีตั้งเยอะแยะ  ทำเป็นขวัญอ่อนกันเสียจริง              ร่าง พรบ.ฉบับเดิม ก็บอกอยู่ ทนโท่แล้วว่า  ไม่ได้พิสูจน์ถูกผิด หมอ  แต่ก็ยังหลับหูหลับตาพูดกันอยู่ได้ เรื่องคนพิสูจน์ถูกผิด   อ้างว่าคนไม่รู้เรื่องแพทย์จะมาตัดสินได้อย่างไร??  แต่แล้วมาแก้กฎหมาย ให้ มีผู้แทนแต่ละสภาวิชาชีพอีกสภาวิชาชีพละ 1 คน 6 สภาวิชาชีพ ก็อีก 6 คน  ในสัดส่วนที่มีผู้แทนสถานพยาบาลอยู่แล้ว 1 คน และผู้ทรงคุณวุฒิทางการแพทย์ 1 คน รวมแล้ว มีบุคลากรทางการแพทย์ 8 คน จากกรรมการ 11 คน  เห็นไหมว่า เอาเปรียบไหม???                เพราะอะไร  วาระซ่อนเร้นคือต้องการวินิจฉัยไปเลยว่า "ได้มาตรฐานแล้ว"  จะได้สอดคล้องกับ รัฐธรรมนูญมาตรา 80(2) ประโยคท้าย แล้วเอาไปฟ้องร้องอะไรอีกไม่ได้เลย  เรื่องวาระซ่อนเร้นแบบนี้ ที่เป็นหนึ่งในกลวิธีที่สภาวิชาชีพวางแผนไว้  หลายคนที่อยู่นอกวงการไม่รู้  แต่ผมรู้                          เรื่องการฟ้องร้องแพทย์  ลองกลับไปดูที่ตัวปัญหาซิครับ   เมือ่ก่อนมีฟ้องร้องเยอะไหม   มี  แต่น้อย  ส่วนใหญ่จะร้องเรียนไปที่สภาวิชาชีพ  และสภาวิชาชีพสมัยก่อน ไมได้ ทำตัวเป็นสมาคมวิชาชีพ คอยปกป้องพวกเดียวกันเองแบบปัจจุบันนี้  ประชาชนยังศรัทธา เชื่อมั่นในสภาวิชาชีพทางการแพทย์สมัยก่อน  เพราะแพทย์พานิชย์ แพทย์เอกชนไม่ได้มีบทบาทในสภาวิชาชีพมากเช่นปัจจุบัน               แต่ปัจจุบัน แทนที่จะทำตามเจตนารมณ์ของพระราชบัญญัติ คือควบคุมการประกอบวิชาชีพและคุ้มครองผู้บริโภค  กลับกลายเป็น ปกป้องวิชาชีพและคุ้มครองผู้ประกอบวิชาชีพด้วยกัน อย่างออกหน้า   จนประชาชนหมดความศรัทธา หมดความเชื่อมั่นในความเป็นธรรม หรือการทำหน้าที่   ก็ต้องหันไปพึ่งความยุติธรรมจากศาล  ดังนั้นต้นเหตุที่ประชาชนมักไปฟ้องศาล เพราะสภาวิชาชีพพึ่งไมได้   ยังไม่รู้ตัวกันอีกหรือ  หรือว่ารู้ แต่ทำเป็นไม่รู้???           อีกประการหนึ่ง ร่าง พรบ.ฉบับเดิม ไม่เปิดโอกาสให้สภาวิชาชีพมีส่วนเกี่ยวข้อง  ไม่เปิดโอกาสให้ สภาวิชาชีพ เข้ามาบริหารการเงิน  สภาวิชาชีพก็อ้างส่งเดชไปว่า เงินมหาศาล กลัวว่าจะใช้เงินผิดประเภท  มีการทุจริตโกงกิน  ฯลฯ  แท้จริงแล้ว ตนเองน้ำลายหกกับจำนวนเงินในกองทุน อยากจะมีส่วนในเงินกองทุนนั้นใช่หรือไม่  อันนี้ไม่ต้องตอบก็ได้ กรรมมันส่อเจตนา เพราะ ที่ร่างขึ้นมาใหม่ กำหนดให้กันเงิน 10% จากเงินกองทุน เอามาให้สภาวิชาชีพ ใช้กันในสภาวิชาชีพ อ้างว่าเอามาพัฒนาเรื่องจริยธรรม คุณธรรม เรียกว่า มักได้กันทุกวิถีทาง             โธ่ เอ๋ย แล้วมันก็จะหมดไปกับ การจ้างหมอพวกเดียวกันทำงานวิจัย   หมดไปกับจัดสัมมนา  จัดทำโบร์ชัวร์แจก จัดประชุม เบี้ยเลี้ยงเดินทางค่าเครื่องบิน(บอกได้เลยว่า กรรมการ อนุกรรมการทุกคนในสภาวิชาชีพ นั่งรถทัวร์ ไม่เป็น  เดินทางไปไหน แม้ไม่เเร่งรีบ ถ้าจังหวัดนั้นมีสนามบินก็ขึ้นเครื่องการบินไทยกันทุกคน สายการบินโลว์คอร์สก็ไม่นั่ง)             เชื่อซิ เงินกองทุนนี้ นอกจากสภาวิชาชีพไม่ต้องการให้ ร.พ.เอกชนมาร่วมลงขัน  แต่ สภาวิชาชีพก็ ตาโตกับเงินกองทุนนี้ จนน้ำลายยืด  ดังนั้น อย่ามาอ้างเลยว่า  กลัวกรรมการ พรบ.คุ้มครองผู้เสียหายฯ จะใช้เงินผิดประเภท  สภาวิชาชีพนั่นแหละที่ต้องการเอาเงินกองทุนนี้ ไปใช้ผิดประเภทต่างหาก จากคุณ : กอบพงษ์ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 00:04:52

ความคิดเห็นที่ 26 เหนื่อยใจจริงๆ ไปศึกษาดีดี แล้วค่อยมาคุยกันดีกว่าค่ะ ... อย่าคิดเอาเองเลยค่ะ คุณกอบพงษ์ ปัญหามีจริง แต่แก้ไม่ตรงจุด จากคุณ : แอนด้า เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 08:06:30

ความคิดเห็นที่ 27 จากความรู้ที่ #22  นำมาให้อ่าน บางคนน่าจะเข้าใจว่า ทำไมกรรมการผู้พิีจารณาจึง " ต้องเป็นผู้รู้ "   #24  ตรงใจอย่างยิ่ง โดยเฉพาะตรงนี้ จากคุณ : 447 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 08:14:01

ความคิดเห็นที่ 28   ก็ให้พวกที่ ดัน พรบ. มาตรวจรักษาโรคสะเลย เอามาเรียนแพทย์ 6 ปี แล้วให้ต่อเฉพาะทางอีก 4 ปีด้วย พวกนี้เขาเก่ง ทำอะไร ก็ ไม่พลาด พวก แพทย์ พยาบาล case ไหน ดูไม่มันใจ ก็ refer  ไปให้กลุ่มนี้ เขารักษา แทน ดี กว่า จากคุณ : aroonaroonaroon2009 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 10:17:40

ความคิดเห็นที่ 29 อืม อย่าใช้อารมณ์ดีกว่าครับ เห็นด้วยเห็นต่างกันอย่างไร ก็ถกกันจากเหตุผลที่แต่ละท่านนำเสนอดีกว่า ไม่ใช่ไล่ไปศึกษามาใหม่  โดยไม่ได้หักล้างหรือชี้แจงเหตุผลคนอื่นเขาเลย เอาแบบนี้ดีกว่าไหม คุณแอนด้า ..หมอห้ามพลาดเลยใช่ไหมคะ ถ้างั้น ก็ให้มีพรบ. กับคนอื่นบ้าง เช่น ทำบัญชีผิดติดคุก ทำอาหารมีสิ่งเจอปนโดนฟ้องเรียกค่าเสียหายจ่ายกินฟรีทั้งชีวิต.. >>> ถ้าเอาเหตุผลมาว่ากัน  ก็ต้องเปรียบเทียบกับวิชาชีพเฉพาะด้วยกัน ไม่ใช่เปรียบเทียบไปเรื่อยกะวิชาชีพทั่วไป และให้เป็นความรู้นะครับ คนทำบัญชีผิด ติดคุก และยึดใบอนุญาตได้เลยครับ   ส่วนทำอาหารมีสิ่งเจือปน ก็เป็นความผิดอาญาเช่นกัน แต่ถ้าจะเปรียบเทียบให้เห็นชัด คงต้องเปรียบเทียบกะวิศวกร หรือสถาปนิก ถ้าเขาจะอ้างแบบเดียวกันว่า แค่ตึกพังเอง แค่อาคารถล่มเอง  หรือแค่โรงพยาบาลทรุดเอง  จะผิดพลาดกันบ้างไม่ได้เหรอ   ทำไมต้องให้เขาโดนยึดใบ กว. หรือต้องติดคุก  แบบนี้คุณแอนด้าคิดว่า มันฟังขึ้นไหมครับ - งานหนัก เงินน้อย ฟ้องมาก แพทย์ลาออก => ทำให้วนกลับมาว่า แพทย์น้อย => งานหนักมากขึ้น =>ผิดพลาดมากขึ้น=>ฟ้องมากขึ้น =>แพทย์ลาออกมาขึ้น >> ขอโทษนะครับ  ทุกสาขาอาชีพราชการ คนขาดแคลนกันทั้งนั้นแหละครับ  ทำไมสาขาอื่นเขาหาทางบริหารจัดการกันได้  ไม่ให้เกิดความผิดพลาดในการทำงาน หรือถ้าเกิดก็เกิดจากเหตุสุดวิสัย  ทำไมสาขาท่านถึงพิสดารถึงขนาดบริหารจัดการกันไม่ได้เลยเหรอครับ - เรียนคุณหมอก้อนหิน และคุณ Elixir The High Priest นะครับ ที่ท่านบอกว่า ...แผลจากการคลอด บางทีมันฉีกทะลุถึงผนังทวาีรหนักได้ครับ.. ไม่ใช่ว่าพยาบาลเย็บผิดรู แต่เป็นเย็บซ่อมแล้ววัสดุการเย็บ (ไหมเย็บ) มันไปถึงผนังทวารหนัก ผ่าตัดไส้ติ่ง ไส้ติ่งมันติดกับลำไส้ใหญ่ ซึ่งบางครั้งไส้ติ่งเน่ามาก อาจจะเน่าถึงผนังลำไส้ใหญ่ได้ครับ... การที่จะมีการฉีกขาดของลำไส้ใหญ่ระหว่างการตัดไส้ติ่ง (ซึ่งทำให้ต้องมาเย็บซ่อมผนังลำไส้ใหญ่อีกที) ก็เกิดได้อยู่แล้วครับ.. >>>  เพราะอย่างนี้มังครับ เขาเลยไม่ได้หมอด้วยกันเขามาเป็นกรรมการพิจารณา  ก็ขนาดข้อเท็จจริงมันออกอยู่โต้งๆ ว่าผิดพลาด เย็บผิดไปจริงๆ  หมอเจ้าของคนไข้ออกมาขอโทษตัวพ่อผู้เสียหายแล้วจริงๆ ท่านยังเบี่ยงเบนไปเป็นเรื่องการรักษาเสียอย่างนั้น  ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยซะอย่างนั้น เหตุมันอาจจะเกิดอย่างที่ท่านว่าก็ได้ครับ คือเป็นผลจากการรักษา เนื่องจากฉีกขาดไปถึงจุดนั้น  เช่นเดียวกับที่อาจไม่เป็นเช่นนั้นก็ได้  แต่เป็นการรักษาผิดพลาด ดังนั้น จึงต้องเอาขัอเท็จจริงมาว่ากัน  เอาคนที่เป็นกลางมาพิจารณากัน ไม่ใช่ตัดสินไปจากความเคยชิน หรือปกป้องกันมาก่อนโดยไม่ดูข้อเท็จจริงเลย แบบนี้ เพราะอย่างนี้ไงครับ เขาถึงไม่อยากให้หมอด้วยกันมาทำหน้าที่นี้  เหมือนที่แพทยสภาช่วยแก้ต่างแทนจนแทบจะเอาผิดหมอที่ประมาทเลินเล่อไม่ได้เลยไงครับ พอเข้าใจเหตุผลของเขาหรือยังล่ะครับ  ว่าทำไมถึงไม่เอาคนเป็นหมอมาพิจารณาเรื่องนี้   - เรื่องค่าจ้างที่เขาให้เป็นค่าตอบแทนวิชาชีพของ คุณ PeaceBREAKER พอจะทราบไหมครับ ว่าตำรวจ ทหารที่ภาคใต้ เขาทำงานกัน 24 ชั่วโมง ออกเวรก็ยังทำงาน เพราะยังต้องระวังตัว ระวังหน่วย และเรียกกันได้ 24 ชั่วโมงจริงๆ รู้ไหมครับ  ค่าตอบแทนเขาได้เท่าไหร่  รู้ไหมครับหารออกมาเป็นชั่วโมงแล้วได้เท่าไหร่   2500 ต่อเดือน ลองหารดูเองนะครับ ว่าทำงาน 24 ชั่วโมงทุกวัน 30 วัน จะได้ชั่วโมงละเท่าไหร่ นี่ยังไม่นับ ตำรวจ ทหาร หรือข้าราชการที่ทำงานในพื้นที่ปกติ แต่ต้องรับมือภัยวิกฤตต่างๆ โดยไม่ได้เงินเพิ่มทดแทนอีก เอาง่ายๆ น้ำท่วมพื้นที่  ต้องไปดูแลชาวบ้าน ต้องประชุมสั่งการ หาทางวางแผนรับมือกันทุกวัน คิดเวลาเป็นนาทีด้วยซ้ำ  เพราะชาวบ้านเดือนร้อนอยู่ งานแบบนี้ ไม่ได้เงินเพิ่มนะครับ  ชั่วโมงทำงานกะอะไรดีล่ะครับ ทำดีเสมอตัว  ทำพลาดโดนย้ายและตั้งกรรมการสอบตามหลังอีก นี่พูดจากประสบการณ์ที่ทั้งเคยสอบเขา และเคยโดนสอบมาแล้วนะครับ แบบนี้ คิดว่าไงดีล่ะครับ   บอกตามตรงอ่านที่คุณบอกว่า "เงินที่ผมได้ โดยรวมอาจจะเยอะอยู่ก็จริงแต่ก็มาตามภาระ เคยคิดหารค่าจ้างต่อชั่วโมง ก็ได้อย่างที่บอก" อ่านแล้วสะอึกครับ  ขนาดได้ตังค์ยังคิดแบบนี้ คิดถึงวิชาชีพที่เขาไม่ได้ค่าตอบแทนพิเศษ ไม่ได้รับเกียรติ มีหน้ามีตาอย่างพวกท่านบ้างซิครับ  ทำไมเขายังทำงานบนพื้นฐานความรับผิดชอบได้ แล้วทำไมท่านทำไม่ได้ล่ะครับ  มันต่างกันตรงไหนเหรอ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 11:08:04 จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 11:04:32

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านความเห็นต่างๆ มาแล้ว ก็งงกัน logic คุณแอนด้า มีวิธีคิดที่ประหลาดนะครับ รู้ตัวไหม --- อย่างถ้าคนไข้ความดันขึ้น เข้าโรงพยาบาลแล้วเสียชีวิต .... คุณจะทราบได้อย่างไร ว่าความผิดหมอ ... หรือเหตุจากโรค ... หรือจะบอกว่า ถึงมือหมอแล้วต้องหายทุกคนคะ >>  เวลาคนไข้เข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล ต้องไม่รอดทุกคนเหรอครับ การไม่หาย กะการหายดีเป็นปกติ  อันไหนเป็น General case ครับ ถ้าเข้าโรงพยาบาลหมายถึงตายแน่   หายดีกลับออกมาได้หมายถึงโชคดีมากๆ ผมว่า คนไข้เขาก็จะยอมรับตามนั้นล่ะครับ คนส่วนใหญ่ในสังคมก็จะยอมรับข้อเท็จจริงแบบนั้น  แต่ผมว่าคุณตอบตัวเองได้นะว่า มันใช่แบบนั้นจริงหรือเปล่า  (อยู่โรงพยาบาลไหนครับเนี่ย ผมจะได้ไม่ไปแถวนั้น) และการที่คนไข้ไม่หาย หรือเสียชีวิต   ในทางการแพทย์บอกไม่ได้เลยเหรอครับ ว่าเกิดจากพยาธิสภาพปกติของโรคนั้นๆ หรือเกิดจากการรักษาที่ไม่ได้มาตรฐาน หรือที่ประมาทเลินเล่อ ในทางการแพทย์มันพิสูจน์ไม่ได้เลยจริงๆ หรือ นี่วิชาชีพด้านแพทยศาสตร์ มันมีส่วนที่คล้ายคลึงกะไสยศาสตร์ขนาดนี้เลยเหรอครับ  ถึงกะพิสูจน์อะไรไม่ได้เลย   ผมก็เพิ่งจะรู้วันนี้เอง แล้วอย่างนี้ เราจะจ่ายค่าตอบแทนแพงๆ  หรือยกย่องให้เกียรติวิชาชีพนี้ไปทำไมล่ะครับ   ก็เพราะความจริงมันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณว่ามา จริงไหมครับ  หรือถ้ายังยืนยันว่าคิดถูก ช่วยโพสย้ำอีกทีสิว่า มันพิสูจน์กันไม่ได้จริงๆ  ผมและท่านอื่นๆ จะได้รู้เอาไว้ -- ...หลักการดี แต่ที่ร่างออกมา เสียประโยชน์ทั้งคนไข้และหมอ ... ฟ้องกันไปแก้กันมา ทนายกินทั้งขึ้นทั้งล่อง  หมอก็จ่าย คนไข้ก็จ่าย .... >> เพราะวิธีคิดยึดกะตัวเงินแบบนี้ไงครับ ถึงได้ค้านกันอยู่แบบนี้ คนเสียหายเขาต้องการความเป็นธรรม ไม่ใช่คำขอโทษแล้วจบกันไป หรือคำแก้ตัว แล้วก็ยังทำผิดพลาดแบบเดิมๆ ต่อไป แต่เขาต้องการให้เกิดความรับผิดชอบ เกิดการปรับปรุงแก้ไขในความผิดพลาดที่ไม่ควรจะเกิด ส่วนค่าใช้จ่ายของการทำให้ตรงนี้เกิดขึ้น ก็เป็นต้นทุนที่ต้องยอมรับ แต่ต้นทุนตรงนี้จะสูงไปหรือไม่ มันต้องเทียบกะผลได้ที่ได้รับ ไม่ใช่เอาต้นทุนเป็นตัวตั้ง แล้วบอกว่า มีต้นทุน เพราะงั้นมันไม่ดีแน่ๆ logic วิธีคิดแบบนี้ มันแปลกๆ นะครับ แล้วมีเหรอครับ ทำอะไรที่มันไม่มีต้นทุน นอกจากฝันเอาไม่ได้ลงมือทำจริงๆ เพราะถ้าลงมือทำจริงๆ ไม่ว่าทำอะไรมันมีต้นทุนของมันอยู่ทั้งนั้นแหละครับ ถ้าคิดแบบนี้ ก็ยกเลิกระบบศาลไปเลย  เพราะไม่ว่าคู่ความใครจะแพ้ใครจะชนะ ทนายได้ค่าว่าความแน่นอน  แต่มันเป็นต้นทุนที่ดีที่สุดในการพิจารณาหาข้อยุติเวลามีพิพาทที่ทั่วโลกเขาก็ยอมรับในระบบนี้กันทั้งนั้น เพราะงั้น อย่าเอาเรื่องต้นทุนการเรียกร้องความเป็นธรรมตรงนี้มาอ้างเลยครับ   มันฟังไม่ขึ้น แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 11:24:18 จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 11:13:38

ความคิดเห็นที่ 31 ^ ^ ไม่เอารายได้ ไปเทียบกับกรรมกรซะัเลยล่ะ..?? จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 11:43:53

ความคิดเห็นที่ 32 ผมว่า คนไทยส่วนใหญ่ตีค่าชีวิตตัวเองถูกเกินไป ยอมที่จะให้หมอที่ไม่ได้นอนทั้งคืน มาทำการรักษาตัวเอง เป็นผม ก็คงจะให้หมอที่พร้อมที่สุดมารักษา มากกว่า เพราะโอกาสผิดพลาดน้อยกว่า .. เดี๋ยวว่างๆ มาตอบทีละประเด็น จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 11:46:29

ความคิดเห็นที่ 33 ไม่เอารายได้ ไปเทียบกับกรรมกรซะัเลยล่ะ..?? >> ถ้าความรับผิดของเขา ถ้าค่าตอบแทนของเขา มันเทียบกะวิชาชีพแพทย์ได้ ผมก็จะเอามาเทียบกันอยู่ล่ะครับ คุณหมอ แต่พอดี เขาไม่ต้องรับผิดชอบกะงานของเขา   สร้างตึกๆ ถล่ม ก็เอาผิดนายจ้าง หรือวิศวกรก่อน  เลยไม่เอามาเทียบ แต่ถ้าคุณหมอเห็นว่า ความรับผิดชอบในหน้าที่ของเขา หรือรายได้เมื่อเทียบกะภาระหน้าที่ของเขา เทียบกะวิชาชีพแพทย์ได้  ผมก็จะได้เอามาเทียบ ^ ^ อันนี้ ข้อมูลจากคุณหมอก้อนหินเองนะครับ คุณหมอท่านอื่นๆ ไม่เห็นด้วยอย่างไร ถกกะคุณหมอก้อนหินเอาแล้วกันนะครับ ผมแค่เชื่อตามที่คุณหมอก้อนหินท่านโพสมา ก็เท่านั้นเอง จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 12:16:00

ความคิดเห็นที่ 34 #33 นั่นสิครับ รายได้แพทย์ที่รับผิดชอบขนาดนั้น หารเฉลี่ย ชม แล้วน้อยกว่าคนที่ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้นกรรมกรได้รับควาามคุ้มครอง ตาม พรบ แรงงาน 2551 ในเรื่อง วันหยุด เวลาทำงาน เวลาพัก ฯลฯ ซึ่งพวกผม "ไม่มี" ครับ   จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 13:02:34

ความคิดเห็นที่ 35 >>  เวลาคนไข้เข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล ต้องไม่รอดทุกคนเหรอครับ การไม่หาย กะการหายดีเป็นปกติ  อันไหนเป็น General case ครับ ถ้าเข้าโรงพยาบาลหมายถึงตายแน่   หายดีกลับออกมาได้หมายถึงโชคดีมากๆ ผม ว่า คนไข้เขาก็จะยอมรับตามนั้นล่ะครับ คนส่วนใหญ่ในสังคมก็จะยอมรับข้อเท็จจริงแบบนั้น  แต่ผมว่าคุณตอบตัวเองได้นะว่า มันใช่แบบนั้นจริงหรือเปล่า  (อยู่โรงพยาบาลไหนครับเนี่ย ผมจะได้ไม่ไปแถวนั้น) -- ผมอ่านแล้วไม่เข้าใจ ?หมายความว่า ถ้าไม่หาย เป็นความผิดหมอ? ผมว่าคนละประเด็น ปัญหาคือ เสียชีวิตเพราะ การรักษาผิดพลาดหรือตัวโรคเอง นี่เป็นประเด็นครับ  เพราะ Rare case ที่ เกิดน้อย และ มักวินิจฉัยยาก หรือ ไม่คุ้มค่าในการวินิจฉัย (ที่พบบ่อยก็ ไม่มีเครื่องมือในประเทศไทย หรือมีไม่กี่แห่ง ซึ่งจำเป็นต้องพิจารณาเป็นกรณีๆไป) ไม่ได้หมายความว่าจะไม่เกิดครับ ซึ่งเป็นหน้าที่ประชาชน ที่จะต้องเข้าใจความเสี่ยงตรงนี้ด้วย ไม่ใช่อธิบายไปบอก มีความเสี่ยงนะคุณ ก็ เอาเลยๆๆๆๆ แต่พอเกิดขึ้นมา ก็จะเอาเรื่อง อย่างนี้ไม่ถูกต้องครับ แต่ถ้าคุณจะเหมาว่า rare case = ความผิดแพทย์ ก็ไม่ต้องพูดกันแล้วครับ นอกจากนั้นแล้วรู้จักคำว่า Complication ไหมครับ ทางการแพทย์แผลว่า "ผลข้างเคียงจากการักษา" ถึงแม้จะรักษาได้ถูกต้องตามมาตรฐานวิชาชีพ **หมายความว่า ถ้าจะใช้วิธีการรักษานี้ คุณอาจต้องแลกด้วยอะไรบางอย่าง** ฉะนั้นแล้วผลข้างเคียงจากการักษา จะไปโทษแพทย์ จึงไม่ถูกต้อง แต่ถ้าจะเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบ ผมเห็นด้วยครับ และการที่คนไข้ไม่หาย หรือเสียชีวิต   ในทางการแพทย์บอกไม่ได้เลยเหรอครับ ว่าเกิดจากพยาธิสภาพปกติของโรคนั้นๆ หรือเกิดจากการรักษาที่ไม่ได้มาตรฐาน หรือที่ประมาทเลินเล่อ #30 ในทางการแพทย์มันพิสูจน์ไม่ได้เลยจริงๆ หรือ นี่ วิชาชีพด้านแพทยศาสตร์ มันมีส่วนที่คล้ายคลึงกะไสยศาสตร์ขนาดนี้เลยเหรอครับ  ถึงกะพิสูจน์อะไรไม่ได้เลย   ผมก็เพิ่งจะรู้วันนี้เอง -- คุณอคติเกินไปครับ ไสยศาสตร์ ไม่มีอะไรมารองรับ แต่ การแพทย์โดยหลักแล้วเป็นการใช้ "สถิติ" ครับ ว่ายานี้ทำให้หายดีขึ้นเท่านี้ % อาการดีขึ้นเท่านี้ % ลดอัตราการตายลงได้ เท่านี่้ % โดยมีความรู้ทางวิทยาศาสตร์เป็นพื่นฐานในการอธิบาย แต่ก็นั่นแหละครับ กลไกของมนุษย์ หลายๆอย่างเรายังไม่เข้าใจมัน แต่เรารู้ว่าทำแล้วมัน "หายมากขึ้น" ถ้าคุณจะอนุมาณว่า สถิติ = เสียงดวง = ไสยศาสตร์ ก็เรื่องของคุณเถอะครับ แล้วอย่างนี้ เราจะจ่ายค่าตอบแทนแพงๆ  หรือยกย่องให้เกียรติวิชาชีพนี้ไปทำไมล่ะครับ   ก็ เพราะความจริงมันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณว่ามา จริงไหมครับ  หรือถ้ายังยืนยันว่าคิดถูก ช่วยโพสย้ำอีกทีสิว่า มันพิสูจน์กันไม่ได้จริงๆ  ผมและท่านอื่นๆ จะได้รู้เอาไว้ -- **การเสียชีวิตที่อธิบายสาเหตุทางการแพทย์ไม่ได้ มีอยู่เรื่อยๆครับ** ถ้าคุณกลัวขนาดนั้นก็ไปรักษากับหมอบ้านสิครับ ผมเห็นผู้ป่วยมีผลข้างเคียงอย่างร้ายแรงจากการไปรักษากับหมอบ้านบ่อยๆ แต่ไม่เห้นมีใครไปฟ้องหรือเอาเรื่องเลย อีกอย่าง ต้องถามว่าอะไรคือข้อผิดพลาดทางการแพทย์? อย่างเช่น ปวดท้องมา "ตามหลักปฏิบัติสากล" ส่วนใหญ่ต้อง ทำ CT ช่องท้อง แต่ไม่มีเครื่อง เลยจำเป็นต้องรักษาตามโรคที่คิดว่าเหมือนที่สุดในเวลานั้นไปก่อน ถ้าไม่ดีขึ้นถึงปรับแนวทางไปหรือส่งต่อ ถือเป็นความผิดพลาดทางการแพทย์ ประมา?เลินเล่อ ? หรือ ถือว่าเอาผู้ป่วยเป็นหนูทดลองหรือไม่? ถ้าตอบว่าใช่ อีกหน่อยก็ต้องรอให้อาการครบตามเกณฑ์วินิจฉัย หรือ รอคิวใช้เครื่องมือตรวจ ให้พบก่อนค่อยรักษา แน่นอนครับ ผู้ป่วยส่วนมากจะเสียชีวิตไปก่อนที่อาการแสดงจะครบ กรณีที่ 2 ผู้ป่วยมาด้วยเวียนศีรษะ ไม่มีอาการอื่น ตรวจร่างกาย ทุกอย่างปกติ -> ให้กลับไปสังเกตอาการที่บ้าน หลังจากกลับไป ผู้ป่วยเสียชีวิตด้วยเส้นเลือดในสมองแตก ซึ่ง โดยส่วนใหญ่"จะมีอาการอ่อนแรงหรือหน้าเบี้ยวเป็นหลัก ไม่ใช่อาการแบบผู้ป่วยรายนี้ กรณีนี้จะแสดงให้เห็นว่า หลายๆครั้งโรค มันไม่ได้ตรงไปตรงมา โดยเฉพาะเมื่อพึ่งเป็นโรคช่วงแรกๆ อย่างเช่นไข้ 1 วัน **เราแทบจะไม่สามารถวินิจฉัยโรคได้เลย ไม่ว่าจะส่งตรวจอะไรก็ตาม** แล้วเราจะวินิจฉัยไม่ได้เลยเหรอ? ตอบ . นัดติดตามอาการ หรือ ให้นอนสังเกตอาการ(ในกรณีที่สงสัยว่าจะเป็นโรคร้ายแรง) และ ส่งตรวจพิเศษเพิ่มเติม หากอาการยังไม่ดีขึ้น แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 13:59:45 จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 13:41:12

ความคิดเห็นที่ 36 อืม นี่คุณ Elixir The High Priest  กำลังจะบอกว่า รายได้หมอน้อยกว่ากรรมกร (ที่รายได้ขั้นต่ำหัวละ ไม่ถึง 200 บาทต่อวัน) เหรอครับ เลยเป็นเหตุให้น้อยใจ ท้อแท้ ไม่อยากรับผิดชอบตามมาตรฐานที่พึงมี เอ่อ  เอางั้นจริงๆ เหรอครับ ง้นเดี่ยวผมทำหนังสือไปหา ปปช. ให้ตรวจสอบทรัพย์สินน้องผมดีกว่า น้องเขาเป็นหมอประจำบ้านได้สองปีแหละ ประจำ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เงินเดือนรวมโน่นนั่นนี่ แต่ไม่รวมคลีนิคเพราะไม่ทำคลีนิค ประมาณห้าหมื่นกว่าบาท กรรมกรที่ไหนเงินเดือนผลตอบแทนดีขนาดนี้เนี่ย แสดงว่า น้องเขาโกงหลวงแน่ๆ หรือไม่ก็แอบรับเงิน Detail ยา แน่ๆ เลยครับ จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 14:08:34

ความคิดเห็นที่ 37 เรื่องที่กล่าวหา ว่า Logic แปลกๆ อยากเรียนให้ทราบว่า เอาเรื่องจริงมาพูด ค่ะ ลองไปดูตามห้องฉุกเฉินได้ คุณอาจจะได้เจอดังนี้ - ปวดท้องมา 3 วัน ไปซื้อยาตามร้านขายยา พอเข้ารพ. อาเจียน แพทย์เข้าห้องฉุกเฉินทั้งผ่าทั้ง ICU ไม่รอด ... ญาติบอกว่าแค่ปวดท้อง หมอรักษาผิดป่าว - ปวดหลังมานาน มารักษา หมอจับผ่าตัด เดินไม่ได้ ... ฟ้องหมอว่าทำให้เดินไม่ได้ พิการ บลาๆๆๆ - พบหมดสติในสวน หอบกันมารพ. แพทย์ช่วยชีวิตไม่ได้ ... ฟูมฟาย มาถึงรพ. แล้วทำไมตาย เป็นต้น คุณมองว่า 3 เคสนี้เป็นอย่างไรคะ ถ้ามองไม่ออก ... ลองมองกรณี ตาบอด ของคุณป้าคนนึงที่เป็นข่าวดังก็ได้ค่ะ ปล. ... ดิฉันไม่ใช่หมอ จากคุณ : แอนด้า เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 14:14:12

ความคิดเห็นที่ 38 ^ ^ จิ้มไปที่ 35 ครับ ในสองประเด็นตามย่อหน้าที่ 1 และสอง ที่ว่า ..เวลาคนไข้เข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล ต้องไม่รอดทุกคนเหรอครับ การไม่หาย กะการหายดีเป็นปกติ  อันไหนเป็น General case ครับ.. ...และการที่คนไข้ไม่หาย หรือเสียชีวิต   ในทางการแพทย์บอกไม่ได้เลยเหรอครับ ว่าเกิดจากพยาธิสภาพปกติของโรคนั้นๆ หรือเกิดจากการรักษาที่ไม่ได้มาตรฐาน หรือที่ประมาทเลินเล่อ... คุณหมออ่านให้จบน่ะครับ ผมโพสโต้แย้งกะคุณแอนด้า   เพราะงั้นต้องอ่านตั้งแต่เหตุผลที่คุณแอนด้า ตั้งประเด็นมา อ่านละเอียดๆ นะครับ  (จะบอกว่า อย่าอ่านแบบจะไปราวน์คนไข้ ก็เกรงใจ) ถ้าตอบแบบที่ตอบในความเห็น 35 ไป จะกลายเป็นเข้าข้างผมไปน่ะครับ เดี๋ยวคุณแอนด้าจะมาน้อยใจเอาได้ จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 14:15:05

ความคิดเห็นที่ 39 นับวัน การแพทย์ในเมืองไทยจะคล้ายอเมริกาเข้าไปทุกที ผลที่เกิดขึ้นก็คือ ค่ารักษาพยาบาลจะสูงมากขี้น ทนายที่ตกงานก็จะไม่ตกงาน เพราะเที่ยวยุให้มีการฟ้องร้องมากขึ้นเพราะได้ค่าทนาย ที่อเมริกา คนหันไปเรียนทางด้านกฎหมายมากกว่าสนใจมาเรียนหมอ ต่อไปเมืองไทยคงเป็นอย่างนั้น แพทย์จะส่งตรวจทุกอย่าง เพื่อกันพลาด ทั้งๆที่การตรวจบางอย่างไม่ค่อยจำเป็น เพราะมีโอกาสน้อยมากที่จะเกิด ที่ตอนนี้ค่ารักษาพยาบาลของเรายังไม่สูงมากเหมือนอเมริกา เป็นเพราะ แพทย์จะชั่งใจเรื่อง Cost กะ Benefit ว่าคุ้มกันหรือไม่ ต่อไปการชั่งใจในเรื่องนี้จะน้อยลง ผลก็คือ ผู้ป่วยจะต้องจ่ายมากขึ้น ในสิ่งที่ไม่จำเป็นมากนัก จนกระเป๋าฉีก เศรษฐกิจแบบพอเพียงก็จะหมดไป (ใช้เท่าที่มี ที่จำเป็นเหมือนเดิมไม่ได้) แพทย์จะต้องซื้อประกัน เพื่อไว้จ่ายเวลาถูกฟ้อง คนได้ประโยชน์คือ บริษัทประกัน คนที่เสียตือ หมอ และคนไข้ เพราะเงินที่หมอจ่ายประกัน ก็ต้องมาเพิ่มในค่ารักษาคนไข้ เหมือนที่เกิดขึ้นในอเมริกา ความสัมพันธ์ที่ดี ระหว่างหมอกะคนไข้ของไทยแบบเดิมๆจะหายไป กลายเป็นความสัมพันธ์รูปแบบใหม่ ซึ่งไม่ใช่วิถีของคนไทยแบบเดิม การปฎิเสธการรักษาจะมีมากขึ้น เพื่อหลีกเลี่ยงภาระความรับผิดชอบ โดยใช้การส่งต่อ เพราะกลัวว่าถ้าเสี่ยงรักษาไป ทั้งๆที่เครื่องไม้เครื่องมือไม่พอ หรือ ไม่ชำนาญในการรักษาโรคนั้น เกิดคนไข้ตายขึ้นมา จะถูกฟ้อง สุดท้ายคนไข้ก็มากองอยู่ในโรงพยาบาลใหญ่ๆ จนเตียงล้น ส่งผลต่อประสิทธิภาพการรักษา สงสารก็แต่คนไข้ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ที่ต้องมารับกรรมจากการกระทำนี้ จากคุณ : ลูนาติก เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 14:21:11

ความคิดเห็นที่ 40 จิ้มไปที่คุณแอนด้า ใน 37 ที่ผมว่า logic คุณแปลกๆ คือการเอาเรื่องต้นทุนค่าทนาย มาเปรียบเทียบเป็นเหตุผล ที่ไม่ควรมีกรรมการพิจารณาเรื่องนี้  น่ะครับ ซึ่งผมได้ให้เหตุผลไว้แล้ว ว่าไม่เห็นด้วยอย่างไร ถามต่ออีกนิดว่า อ่านที่ผมตั้งข้อสังเกตเรื่องเอาคนกลางเข้ามาพิจารณา จากข้อเท็จจริงที่คุณหมอก้อนหินอธิบายเคสเย็บรูทวารหนักไหมครับ   อ่านแล้วไม่อึ้ง ทึ่ง เสียวบางเหรอครับ  ว่าถ้าเป็นตัวเราเอง เป็นญาติเราเอง เจอแพทยสภาตอบแบบนี้  เราจะอยากให้มีคนกลางเข้ามาช่วยพิจารณาไหม นี่ขนาดข้อเท็จจริงเขาออกข่างกันโครมๆ อยู่นะครับเนี่ย ส่วนที่ยกตัวอย่างมา ต้องแยกเป็นประเด็นๆ ไปนะครับ แยกเป็นใช่ไหมครับ หลักที่เราพิจารณากันอยู่คือ ถ้าจงใจหรือประมาทเลินเล่อ ควรรับผิดไหม และควรมีการเยียวยาผู้เสียหายไหม   ไม่ใช่ประเด็นว่า ไม่ว่าหมอจะทำอะไรก็ผิดใช่ไหม มันคนละเรื่องกัน ดังนั้น ถ้า... - ปวดท้องมา 3 วัน ไปซื้อยาตามร้านขายยา พอเข้ารพ. อาเจียน แพทย์เข้าห้องฉุกเฉินทั้งผ่าทั้ง ICU ไม่รอด ... ญาติบอกว่าแค่ปวดท้อง หมอรักษาผิดป่าว >> ญาติบอกแค่ปวดท้อง หมอก็เลยเชื่อตามญาติว่าปวดท้องธรรมดา ถ้าจะเอาแบบนี้  ไม่ต้องเสียเวลาเรียนหมอกันก็ได้มังครับ มาถึงมือหมอแล้ว  ก็ควรวินิจฉัยอาการได้ สามารถอธิบายกะคนไข้ หรือคนที่จะมาตรวจสอบการรักษาในภายหลังได้ เทียบให้ดูนะครับ อย่าง ทนายความ  เวลารับคดี โดยเฉพาะคดีอาญา ไม่มีลูกความคนไหนบอกว่าตัวเองผิดหรอกครับ ถูกตลอด ถูกเสมอ แต่ทนายมีหน้าที่วินิจฉัยให้ได้ว่าที่ลูกความให้ข้อมูลน่ะ เชื่อได้แค่ไหน และจะรวบรวมหลักฐานให้ได้ขอ้เท็จจริงอย่างไร  เพื่อจะได้วางรูปคดีที่เหมาะสมได้     แม้ภายหลังคู่ความฝายใด หรือแม้แต่ไปร้องสภาทนายความ แล้วเขามาตรวจสอบการทำหน้าที่ของทนาย ทนายก็ต้องสามารถอธิบายได้ครับ ว่าได้ทำอะไรไปบ้าง ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร แล้วทำตามมาตรฐานที่ทนายคนอื่นทำหรือไม่ อย่างไร จะไปกลัวอะไรล่ะครับ กับการตรวจสอบ ถ้าแน่ใจว่าบริสุทธ์จริง  ทำหน้าที่เต็มความสามารถแล้วจริงๆ ถ้าไม่เข้าใจบอกนะครับ จะยกตัวอย่างให้อีก จะได้เข้าใจ - ปวดหลังมานาน มารักษา หมอจับผ่าตัด เดินไม่ได้ ... ฟ้องหมอว่าทำให้เดินไม่ได้ พิการ บลาๆๆๆ >>> ครับ ก็ logic เดียวกะที่ผมอธิบายหมอก้อนหิน เรื่องนี้ มันมีหลักเกณฑ์พิจารณาอยู่  ไม่ได้คิดเอาเองตามความเห็นปุถุชนทั่วไป ประมาทหรือไม่  ในทางกฎหมายมีนิยามที่ชัดเจนมากนะครับ กรณีดังกล่าว ถ้าหมอคนอื่นๆ มาผ่าตัด ภายใต้สภาพแวดล้อมอย่างเดียวกัน เงื่อนไขอย่างเดียวกัน แล้วพิการ ก็ไม่ผิดหรอกครับ แต่ถ้าพิจารณาแล้ว เห็นว่า หมอคนอื่น จะรอบคอบกว่านี้ จะทำโน่นนั่นนี่ จนผลไม่ออกมาแบบนี้  ดังนี้ หมอคนนี้ก็เตรียมตัวขึ้นศาลได้เลยครับ - พบหมดสติในสวน หอบกันมารพ. แพทย์ช่วยชีวิตไม่ได้ ... ฟูมฟาย มาถึงรพ. แล้วทำไมตาย เป็นต้น >>>  โดย logic เดียวกะย่อหน้าก่อนน่ะครับ ถ้าเอาหมอทั่วไปๆ ที่มีมาตรฐานอย่างที่มีในวิชาชีพนี้มาทำหน้าที่แทน จะตายไหม  ถ้าไม่ตาย ก็งานเข้าล่ะครับ และต้องมีการสืบเสาะหาข้อเท็จจริงกัน ว่าตายเพราะอะไร  ซึ่งอันนี้ล่ะครับ ที่คุณหมอแอนตี้ตรงนี้กันจัง  กลัวอะไรล่ะครับกับความจริง  ทีออกมาเรียกร้องนักการเมืองหรืออาชีพอื่นๆ ให้มีมาตรฐาน มีความรับผิดชอบ ก็เห็นหลายเรื่องเลยที่คุณหมอเป็นหัวแถวเรียกร้อง  ทำไมเรื่องนี้ถึงจะเป็นจะตายกัน หือ ถ้ามีการตรวจสอบความจริง และพบว่า ที่ตาย ที่พิการ เป็นเพราะความประมาท ความไม่มีมาตรฐานอย่างที่ควรมี ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไรก็ตาม เช่นอาจจะทะเลาะกะเมียมา  หรือหงุดหงิดพยาบาลเวร หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ที่สำคัญคือมาลงกะคนไข้  อันนี้ ไม่ควรต้องรับผิดเหรอครับ ^ ^ ตัวอย่างจากประสบการณ์จริง ไม่ใช่เรื่องสมมติ ผมว่า ถ้าคุณแอนด้าไม่ใช่บุคลากรทางด้านสาธารณสุขที่ได้รับผลกระทบจากร่างกฎหมายฉบับนี้  ลองถอยออกมาให้บรรดาคุณหมอหรือบุคลากรด้านนี้ เขาถกดีกว่าไหมครับ เพราะจะได้จำกัดกรอบ จำกัดประเด็นที่จะถกกันให้ยุติได้ ว่ามาจากประสบการณ์จริงอย่างไร   และไม่ทำให้แตกประเด็นไปจนถกกันไม่ยุติ ลองถามกลับบ้างนะครับ ถ้าคุณแอนด้าเอง หรือญาติพี่น้องไปหาหมอ แล้วเกิดเหตุการณ์แบบที่พยาบาลเย็บรูทวารรวมไปกะเย็บแผลช่องคลอด ทรมานขนาดนั้น หมอก็ทำได้แค่ขอโทษ  แล้วให้รอพยาบาลคนเดิมมาแก้ไขให้   รอไปอีกวัน  จะทรมานแค่ไหนก็รอไปก่อน รู้สึกยังไงครับ และจะรู้สึกยังไงครับ เมื่อพาไปอีกโรงพยาบาลแล้ว เขาแก้ไขให้ทันที ไม่ได้มีเหตุผลหรือความจำเป็นอะไรทางพยาธิสภาพของแผลนั้นๆ เลย ที่จะต้องรอไปอีกวัน   เจอแบบนี้กะตัวเอง อยากให้ร่าง พรบ. ฉบับนี้ผ่านไหมครับ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 14:45:01 จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 14:35:25

ความคิดเห็นที่ 41 #29 ข้อเท็จจริงอะไรน่ะครับ คุณกับผมสิจารณ์ถกกันด้วยข้อมูลจากข่าวน่ะแหละ และแน่นอน ไม่เห็นแผล http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1285575223&grpid=&catid=19 ผมเห็นแต่ พ่อตา ของผู้เสียหายมาบอกนะครับ ยังไม่เห็นแถลงการณ์ใดๆจากโรงพยาบาล ขอยังฟังหูไว้หูนะครับ จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 14:39:38

ความคิดเห็นที่ 42 ครับ ตอบแบบคุณลูนาติก ค่อยฟังขึ้นหน่อย เอาเหตุผลอันเป็นข้อจำกัดในความเป็นจริงมาถกกัน ไม่ใช่เอาความรู้สึกมาเป็นตัวตั้ง อันนี้ยอมรับนะครับ เรื่องค่าใช้จ่ายที่จะสูงขึ้น จนอาจจะทำให้มีผลกระทบต่อการบังคับตามร่าง พรบ. นี้ แต่คงต้องชั่งน้ำหนักกันมังครับ ถ้าต้นทุนที่เพิ่มขึ้น มันคุ้มกะประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้น  ผมว่า มันก็น่าจะเสี่ยงดูนะครับ อันนี้ โพสจากฐานของคนที่มีรายได้ cover ค่าใช้จ่ายที่จะเพิ่มขึ้นนะครับ ถ้าญาติพี่น้อง หรือคนที่ผมรัก ต้องไปเสี่ยงเอาในโรงพยาบาล แล้วต้นทุนการรักษามันจะเพิ่มขึ้นสัก 20 % แต่รับประกันได้ว่าความผิดพลาดแบบมักง่าย หรือชุ่ยๆ จะไม่เกิดขึ้น อันนี้โดยส่วนตัว ผมโอเคนะครับ แต่ก็นั่นแหละ ต้องคำนึงถึงฐานของคนไข้ส่วนใหญ่ด้วย ว่ารับไหวไหม จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 14:41:03

ความคิดเห็นที่ 43 จิ้มไปที่ 41  แล้วจิ้มต่อไปที่ 22 แน่ใจเหรอครับว่า ฟังหูไว้หู ฉะนั้นตามเหตุการณ์แล้ว (ด้วยข้อมูลเท่าที่มี) "แพทย์ได้ทำถูกต้องแล้ว"... โอ้โห ขนาดฟังหูไว้หูนะครับเนี่ย ผมถึงได้อยากให้ พรบ. ฉบับนี้ผ่านไงครับ และไม่อยากได้หมอมาเป็นกรรมการพิจารณา แต่อยากได้คนกลางอย่างผู้พิพากษา ที่ไม่ได้เรียนหมอ ไม่ได้เรียนวิศวะ ไม่ได้เรียนบัญชี ไม่ได้เป็นทหาร ไม่ได้เคยฝึกเป็นตำรวจ  และไม่เคยอะไรต่อมิอะไรมากมาย แต่ก็ตัดสินคดีได้ เป็นที่ยอมรับของสังคม ไม่ได้ขอให้ลงโทษหมอทุกคนที่ผ่าตัดแล้วคนไข้ตายหรือพิการหรอกครับ แต่ขอแค่ให้มีการรับผิดชอบเวลาทำผิดพลาดแบบกรณีนี้เป็นต้น ไม่ใช่เตรียมตัวจะอ้างหลักการ อ้างวิธีการรักษาที่คนทั่วไปไม่รู้ เพื่อเป็นช่องโหว่ให้เอาผิดไม่ได้ จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 14:51:54

ความคิดเห็นที่ 44 #40 เจอกับคุณย่าของผมเองครับ ที่ รร แพทย์ใน กทม แล้วเสียชีวิต เพราะผมทำงานในวงการเดียวกัน ผมยิ่งรู้เลยครับ ว่าอะไรมันได้แค่ไหน มันยากแค่ไหน ระบบของบ้านเรา ไม่ได้ดีอย่างที่รัฐโฆษณา ไม่ได้ดีอย่างอเมริกา "ผมไม่กล่าวโทษใครทั้งนั้นครับ" //ขอรับรองว่าเป็นเรื่องจริง จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 14:54:11

ความคิดเห็นที่ 45 ยืนยันตามเดิม ฉะนั้นตามเหตุการณ์แล้ว "(ด้วยข้อมูลเท่าที่มี)" "แพทย์ได้ทำถูกต้องแล้ว"... ผมพร้อมจะเปลี่ยนหากมีข้อมูลเพิ่มเติมบ นี่ผมเอาเอกสารมาให้คุณดูเลยนะ หรือคุณไปถาม สูติแพทย์ คนไหนก็ได้ คุณล่ะมีอะไรให้ผมมั่ง นอกจากเนื้อข่าวที่ผมและคุณรู้เท่าๆกัน ? ถ้าใช้เนื้อข่าว + ความรู้สึกตัดสินนี่ โดยไม่มีหลักวิชาการ คุณแน่ใจเรอะว่า กรรมการของคุณน่ะ กลางจริง แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 14:58:55 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 14:57:33 จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 14:56:02

ความคิดเห็นที่ 46 ^ ^ ^ 55 ไม่มีครับ มีแต่เนื้อข่าวที่สื่อมวลชนทุกช่องเสนอตรงกัน (อันนี้ ไม่พอให้เชื่อในเบื้องต้นเหรอครับ ) ดังนั้น ก็เลยเสนอไงครับ ว่าอย่าเพิ่งแก้ต่างแทนกัน ก็เลยแสดงความเห็นไงครับ ว่าอยากให้ร่าง พรบ. ผ่าน ก็เลยเห็นว่า ไม่ว่าเกิดจากอะไร ผู้เสียหายควรได้รับการชดเชยจากการรักษา ไม่ว่าจะเป็นยังไง ควรมีการตรวจสอบ ไม่ควรปล่อยไปเฉยๆ ไม่ว่าจะขอโทษหรือไม่   ไม่ใช่สาระที่ควรเอามาพิจารณา แต่ผิดพลาดหรือไม่ อย่างไร ต่างหาก ที่ต้องหาข้อเท็จจริงกัน ไม่ใช่ปล่อยมันไปตามมีตามเกิด เอ่อ แล้วถามคุณหมอ Elixir The High Priest  นิดนะครับ ถ้าเย็บปิดไปถึงฝีเย็บจริงๆ อย่างที่คุณหมอให้ความเห็นไว้ ในทางการแพทย์ ไม่ต้องบอกคนไข้ให้รู้ตัวเหรอครับ  ไม่ต้องให้ความช่วยเหลือคนไข้กรณีถ่ายไม่ออกเหรอครับ   มันต้องบอกเขานิดไหมครับ   ลองตอบซิครับ ไหนๆ จะเชื่อไปทางนี้แล้ว ลองไปให้ตลอดซิครับ จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 15:03:01

ความคิดเห็นที่ 47 **ขอลดความรุนแรงในการตอบลงครับ เผลอไปหน่อย ขออภัยคุณลูกหมีฯ ครับ ** ไม่ได้ขอให้ลงโทษหมอทุกคนที่ผ่าตัดแล้วคนไข้ตายหรือพิการหรอกครับ แต่ขอแค่ให้มีการรับผิดชอบเวลาทำผิดพลาดแบบกรณีนี้เป็นต้น --โอเคครับ เห็นตรงกัน ไม่ใช่เตรียมตัวจะอ้างหลักการ อ้างวิธีการรักษาที่คนทั่วไปไม่รู้ เพื่อเป็นช่องโหว่ให้เอาผิดไม่ได้ -- แล้วคุณจะทำอย่างไร เพื่อที่จะได้รูว่า แพทย์รักษาถูกต้องจริง ? ข้อความข้างล่างนี่ผมเห็นด้วย แต่จะทำได้อย่างไร ? ถ้าไม่มีหมอมาร่วมพิจารณา เรื่องนี้ มันมีหลักเกณฑ์พิจารณาอยู่  ไม่ได้คิดเอาเองตามความเห็นปุถุชนทั่วไป ประมาทหรือไม่  ในทางกฎหมายมีนิยามที่ชัดเจนมากนะครับ กรณีดังกล่าว ถ้าหมอคนอื่นๆ มาผ่าตัด ภายใต้สภาพแวดล้อมอย่างเดียวกัน เงื่อนไขอย่างเดียวกัน แล้วพิการ ก็ไม่ผิดหรอกครับ แต่ ถ้าพิจารณาแล้ว เห็นว่า หมอคนอื่น จะรอบคอบกว่านี้ จะทำโน่นนั่นนี่ จนผลไม่ออกมาแบบนี้  ดังนี้ หมอคนนี้ก็เตรียมตัวขึ้นศาลได้เลยครับ จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 15:05:51

ความคิดเห็นที่ 48 #46 มีแต่เนื้อข่าวที่สื่อมวลชนทุกช่องเสนอตรงกัน (อันนี้ ไม่พอให้เชื่อในเบื้องต้นเหรอครับ ) --เชื่อว่า ญาติผู้ป่วย พูด ตามที่เข้าใจ จริงครับ แต่ เข้าใจถูกต้องตามข้อเท็จจริงหรือไม ยังต้องฟังหูไว้หูครับ แถลงการณ์อื่นๆเพิ่้มเติม ดังนั้น ก็เลยเสนอไงครับ ว่าอย่าเพิ่งแก้ต่างแทนกัน ก็เลยแสดงความเห็นไงครับ ว่าอยากให้ร่าง พรบ. ผ่าน ก็เลยเห็นว่า ไม่ว่าเกิดจากอะไร ผู้เสียหายควรได้รับการชดเชยจากการรักษา ไม่ว่าจะเป็นยังไง ควรมีการตรวจสอบ ไม่ควรปล่อยไปเฉยๆ ไม่ ว่าจะขอโทษหรือไม่   ไม่ใช่สาระที่ควรเอามาพิจารณา แต่ผิดพลาดหรือไม่ อย่างไร ต่างหาก ที่ต้องหาข้อเท็จจริงกัน ไม่ใช่ปล่อยมันไปตามมีตามเกิด เอ่อ แล้วถามคุณหมอ Elixir The High Priest  นิดนะครับ ถ้าเย็บปิดไปถึงฝีเย็บจริงๆ อย่างที่คุณหมอให้ความเห็นไว้ ในทางการแพทย์ ไม่ต้องบอกคนไข้ให้รู้ตัวเหรอครับ  ไม่ต้องให้ความช่วยเหลือคนไข้กรณีถ่ายไม่ออกเหรอครับ   มันต้องบอกเขานิดไหมครับ   ลองตอบซิครับ ไหนๆ จะเชื่อไปทางนี้แล้ว ลองไปให้ตลอดซิครับ --ได้ครับ ต้องบอกครับ และต้องให้ความช่วยเหลือแน่นอน **แต่เป็นการไม่ถูกต้องที่จะไป blame แพทย์ครับ** ในทางปฏิบัติจริง ผู้ป่วยหลายคนมักจะไม่ค่อยเข้าใจครับ ซึ่ง แผลพวกนี้นี่เราควบคุมมันไม่ได้ อย่างดีก็บอกว่ามันมีสิทธิ์จะฉีกมาก แต่ขนาดไหน ก็บอกไม่ได้หรอกครับ บางทีก็ไม่ฉีกซะอย่างงั้น ผู้ป่วยก็จะเข้าใจว่า "ทำไมคนนั้นไม่ฉีก แล้วทำไมของฉันฉีก ? หมอชุ่ย?" ขอประกาศไว้เลยนะครับว่า เห็นด้วยว่า ควรมีการเยียวยา ผู้เสียหาย อยากตรวจก็ตรวจสอบครับ โดยขอให้คำถึงถึงสถานการณ์ และ ศักยภาพของ รพ ในเวลานั้นๆด้วย จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 15:17:42

ความคิดเห็นที่ 49 ^ ^ จิ้มไปที่ 47 ครับ ก็ให้ผู้เชี่ยวชาญ (ซึ่งก็คงเป็นคุณหมอนั่นแหละครับ) มาให้ข้อมูลกะกรรมการน่ะครับ ผมดูจากตัวร่างแล้ว ก็นึกกระบวนการพิจารณาออกเลย ว่าเอาคนกลางมา เพื่อไม่ให้เกิด bias ในการพิจารณา แต่เวลาพิจารณาจริง ก็ต้องเป็นไปตามหลักการรับฟังความทุกฝ่ายนั่นแหละครับ ผมไม่คิดว่า เขาจะเอา NGO มาอ่านคำร้องของผู้เสียหาย แล้วสรุปเอาเองหรอกครับ  เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นอย่าว่าแต่บุคลากรด้านสาธารณสุขจะออกมาค้านเลยครับ แต่คนทั่วไปเขาก็จะออกมาร่วมด้วยช่วยกันตีเลยล่ะ มองในมุมกลับซิครับ ว่า ทำไมคนที่อยู่นอกวิชาชีพสาธารณสุข ถึงได้เชียร์ให้ร่าง พรบ. ผ่านกันซะเป็นส่วนใหญ่ ทำไม บุคลากรด้านสาธารณสุข ถึงได้โดดเดี่ยวซะเหลือเกินในขณะนี้ ผมเคยผ่านประสบการณ์จริง ของคนที่ตายฟรีมาหลายรายแล้วล่ะครับ รู้จักบ้าง ไม่รู้จักบ้าง  และเคยเจอเคสที่อาจารย์หมอออกมาแถลงยอมรับความผิดพลาดและขอโทษแทนหมอลูกศิษย์ด้วยซ้ำ กรณีนั้น เรียกว่า ประมาทอย่างร้ายแรงก็คงได้ แต่ไม่มีการเอาผิดกัน เพราะที่สุดแล้ว ทุกคนยังให้เกียรติวิชาชีพหมอ ว่า ถ้าไม่ตั้งใจ ไม่ชุ่ยจริงๆ  ก็ทำใจลำบากที่จะเอาผิดกะหมอ เพียงแต่ เมื่อผ่านเหตุการณ์นั้นมาแล้ว มันควรมีการชดเชยให้ผู้เสียหายโดยอัตโนมัติบ้าง  ไม่ใช่ให้เขาต้องมาทนทุกข์กะการพิสูจน์หรือสู้คดีกันในชั้นศาลอีก หมอผิด หมอรอดไปเพราะคนไข้ไม่เอาเรื่อง แล้วมีอะไรให้คนไข้หรือญาติที่เสียหายบ้างละครับ เพราะงั้น ถึงได้เชียร์ร่าง พรบ. นี้ไงครับ ถ้าหวังลึกๆ ว่า มันจะลดการสูญเสียลงได้บ้าง  หรือช่วยให้เกิดความรอบคอบและระมัดระวังมากขึ้น จนโอกาสเกิดความผิดพลาดแบบไม่น่าเกิด เป็น 0  หรือน้อยมากๆ จนเหลือแต่ความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นได้ ที่เป็นความเสี่ยงโดยธรรมชาติในการรักษา  เท่านั้น แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 15:23:46 จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 15:22:30

ความคิดเห็นที่ 50   คุณแอนด้า ในความเห็นที่ 4 "อืม .... หมอห้ามพลาดเลยใช่ไหมคะ ถ้างั้น ก็ให้มีพรบ. กับคนอื่นบ้าง เช่น ทำบัญชีผิดติดคุก ทำอาหารมีสิ่งเจอปนโดนฟ้องเรียกค่าเสียหายจ่ายกินฟรีทั้งชีวิต" ในฐานะคนทำงานด้านบัญชี ขอบอกว่ามันมี พรบ.บัญชี ออกมาบังคับใช้กับผู้ประกอบวิชาชีพบัญชีตั้งแต่ปี 2543 และ 2547 โดยมีโทษทั้งจำ ทั้ปรับ ตามลิงค์ด้านล่าง http://www.buncheeaudit.com/Download/audit/laws.2547_1.pdf จากคุณ : bloody_bunny เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 15:30:12

ความคิดเห็นที่ 51 #49 คนในวงการ ส่วนใหญ่ (กล้าบอกเลยครับ) สนับสนุนใน "หลักการ" ของ พรบนี้ครับ แต่ค้านด้วยรายละเอียด อย่างไร ก้ตามกระทู้เก่าที่ว่ามาแล้ว โดยเฉพาะที่จะเพิ่มอัตราการฟ้องร้องมากขึ้น ผิดจริงน่ะไม่เคยกลัว แต่กลัวไอ้ที่ฟ้องแล้วไม่ผิดเนี่ยแหละครับ อยากเสนออีกอย่างหนึ่ง ควรระบุไว้ชัดเจนเลยครับ ว่า สถานพยาบาล ระดับนี้ เครื่องมือเท่านี้  ภาระผู้ป่วยต่อวัน เท่านี้ หมอเท่านี้ มาตรฐานที่ผู้ป่วยควรได้รับคืออะไรบ้าง ไม่ใช่จะเอามาตรฐาน รร แพทย์ จาก รพช และในกรณีที่ สถานพยาบาล อื่นไม่สามารถรับส่งต่อได้ จะต้องทำอย่างไร จะลดแรงต้านไปได้อีกมาก จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 15:50:00

ความคิดเห็นที่ 52 ^ ^ ^ ตามถกเรื่องนี้มาหลายกระทู้ ในสองห้องครับ เพิ่งเจอที่จะบอกว่า เห็นด้วยในหลักการครับ เคยเจอแต่ไม่เห็นด้วย ไม่เอา โน่นนั่นนี่ แล้วก็ออกแนวแถมั่ง พาลมั่ง จะปลุกม็อบมั่ง ที่พูดตรงๆ ว่า ต้องช่วยกันปกป้องผลประโยชน์ของพวกเรา ก็เคยเจอน่ะครับ ... สถานพยาบาล ระดับนี้ เครื่องมือเท่านี้  ภาระผู้ป่วยต่อวัน เท่านี้ หมอเท่านี้ มาตรฐานที่ผู้ป่วยควรได้รับคืออะไรบ้าง ไม่ใช่จะเอามาตรฐาน รร แพทย์ จาก รพช และในกรณีที่ สถานพยาบาล อื่นไม่สามารถรับส่งต่อได้ จะต้องทำอย่างไร จะลดแรงต้านไปได้อีกมาก.. อันนี้เห็นด้วยอย่างมาก  ทำกันเป็นตัวชี้วัดหรือเป็น Benchmark ไปเลย ว่ามาตรฐานโรงพยาบาลระดับไหน เป็นยังไง แล้วถ้าตรงไหนคนไข้ล้นเป็นปกติ หรือเจอแต่เคสอุบัติเหตุหนักๆ เป็นปกติ ก็จะได้แก้ไขให้มันถูกจุดซะ ทั้งเรื่องการขาดแคลนบุคลากร หรือเรื่องเครื่องไม้เครื่องมือ ช่วยกันคิดช่วยกันอุดช่องโหว่แบบนี้แหละครับ ที่อยากจะเห็น ไม่ใช่ตั้งหน้าตั้งตาค้านหัวชนฝา  แต่พอถามหาเหตุผลก็อธิบายไม่ได้ อันนี้เจอบ่อยจนเซ็ง จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 16:08:02

ความคิดเห็นที่ 53 #49 ก็ให้ผู้เชี่ยวชาญ (ซึ่งก็คงเป็นคุณหมอนั่นแหละครับ) มาให้ข้อมูลกะกรรมการน่ะครับ ผมดูจากตัวร่างแล้ว ก็นึกกระบวนการพิจารณาออกเลย ว่าเอาคนกลางมา เพื่อไม่ให้เกิด bias ในการพิจารณา แต่เวลาพิจารณาจริง ก็ต้องเป็นไปตามหลักการรับฟังความทุกฝ่ายนั่นแหละครับ ผม ไม่คิดว่า เขาจะเอา NGO มาอ่านคำร้องของผู้เสียหาย แล้วสรุปเอาเองหรอกครับ  เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นอย่าว่าแต่บุคลากรด้านสาธารณสุขจะออกมาค้านเลยครับ -- อย่างไรก็ตามผมกลับเห็นว่า "คนกลาง" ควรจะต้องมีความรู้ในเรื่องการแพทย์บ้างครับ จะได้เข้าใจในบริบทในสถานณการ์ต่างๆได้อย่างถูกต้อง ถ้าถามผม ผมอยากให้ผู้พิพากษา ในคดีแบบนี้ ต้องมีการอบรม หรือ แยกเป็นสาขาเฉพาะ ไปเลยครับ (เอาผู้พิพากษาเนี่ยแหละครับ มาอบรมเพิ่ม ไม่ได้หมายความว่า ให้เอาหมอมาเป็นผู้พิพากษา) เนื่องจาก 1.น่าจะสามารถแก้ไข เรื่องความเป็นกลางของทั้ง 2 ฝ่าย 2.เข้าใจบริบท และความเห็นของคณะกรรมการฝ่ายแพทย์ ได้อย่างถูกต้อง จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 16:43:12

ความคิดเห็นที่ 54 ^ ^ ^ ถ้าจะออกแบบนี้ คงต้องเป็นศาลชำนัลพิเศษไป แต่ก็ต้องตอบโจทย์สังคมได้ว่า คดีแบบนี้ มีอะไรพิเศษกว่าคนทั่วไปเขา ถึงได้แยกออกมาเป็นศาลเฉพาะด้านไป และก็จะเป็นประเด็นใหม่ให้สู้กันอีกนานเลย เพราะจะกลายเป็นการเรียกร้องมาตรฐานที่ต่างจากคนทั่วไป จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 17:16:45

ความคิดเห็นที่ 55 #54 เท่าที่นึกได้คือ 1.เนื่องจากผลการตัดสินของศาล จะถูกนำไปเป็นมาตรฐานและอาจมีผลกระทบเป็นบริเวณกว้าง ต่อการให้บริการทางสาธารณสุข ในระยะยาว และ/หรือ ทำให้มาตรฐานการรักษาทางวิชาชีพ บิดเบี้ยวได้ อย่างเช่นในกรณี ร่อนพิบูลย์ จึงควรมีการพิจารณาอย่างรอบคอบเป็นกรณีพิเศษ 2.แยก กรณี ประมาณเลินเล่อ ออกจาก เหตุสุดวิสัยทางการแพทย์ อย่างเป็นธรรมต่อทั้งสองฝ่ายมากขึ้น (ฝ่ายแพทย์เองก็ปกปิดความผิดพลาดด้วยศัพท์วิชาการยากๆได้น้อยลง ) 3.ย่นเวลาในการพิจารณาเรื่องร้องเรียน เนื่องจากเป็นศาลพิเศษอยู่แล้ว ? 4.และลดข้อครหาในเรื่อง ความไม่เป็นกลาง จากทั้งสองฝ่าย ที่เหลือขอไว้เป็นการบ้านก็แล้วกันครับ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 17:48:18 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 17:45:07 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 17:40:43 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 17:34:20 จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 17:25:15

ความคิดเห็นที่ 56 เอาเข้าจริงรพ.ไหนจะหยุดงานมั่งนะ ท้ายสุดก็ต้องแลกเวรกับจนท คนอื่นให้ทำงานเพิ่มขึ้นอยู่ดี  คนเค้ารู้ว่าได้แต่ขู่ ทำจริงก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ออกจะหน้าบางซะขนาดนั้น   คิดว่าหมอส่วนใหญ่เห็นด้วยกับหลักการพรบ.แน่นอน คนไข้ที่ได้รับผลแทรกซ้อนจากความผิดพลาดอันไม่ตั้งใจ (complication not sequelae of disease) ควรได้รับการชดเชยที่เหมาะสม  หมอที่ตั้งใจทำผิด หรือหมอเลวๆ ทำ malpractice ควรได้รับการลงโทษอย่างรุนแรง (เกลียดคำว่า no fault และไม่อยากเอาเรื่องกฏหมายอาญามาเกี่ยวกับพรบ เพราะคนไม่ดีก็สมควรโดนเล่นงานครับ)  แต่เห็นด้วยพรบ.นี้มีจุดอ่อนมากมาย ฟังกันไม่รู้กี่รอบแล้ว   หมอ 40000 คนที่มีเลข ว ตอนนี้ทำงานอยู่กี่คนก็ไม่รู้นะ คงตายมั่ง ลาออกมั่ง ไม่อยู่เมืองไทยมั่ง  ทำงานบริหารมั่ง  คนชั้นแรงงานเหลือกี่คนไม่รู้ตัวเลข  คนที่ฉลาดลาออกไปแล้ว หรือ ฉลาดกินแรงคนอื่นก็โชคดีไป คนโง่ชนชั้นแรงงานก็ ต้องเหนื่อยแล้วก็โดนด่ากันต่อไป เรื่องรายได้ ตอนนี้ผมรับราชการเงินเดือน 13000 บาท ทำงาน 8-16 กินข้าวเช้าตอนบ่ายสองบ่ายสามทุกวัน (ดันเป็นคนที่ไม่ชอบกินเข้าเช้าเอง ซวยไป) บอกเลยว่าถ้าเลือกได้ จะไม่ขออยู่เวรครับ เงินหมื่นก็ไม่ต้อง ค่าเวรไม่ต้อง ไปทำงานเอกชนนอกเวลา สบายแรง สบายใจกว่าเยอะเลยครับ  (ถามว่าทำไมถึงอยู่รัฐบาล เพราะอยากทำประโยชน์ให้สังคมบ้างน่ะครับ แต่ขอ 8 ชม พอได้ไหมเพราะเครียดมากมาย ที่เหลือขอทำเพื่อตัวเองบ้าง)  จากประสบการณ์คนไข้รักษาฟรีเรื่องมากกว่าคนไข้จ่ายเงินเองด้วยซ้ำนะครับ คุยก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง เอกชนบอกเลยว่าสามารถไปค้นคว้าเพิ่มเิติมได้จาก internet เค้าก็ OK เลย เรื่องหมอได้เงินจาก detail อยากให้คนที่รู้ว่าหมอคนไหนได้ช่วยจัดการหมอเลวๆพวกนี้ให้หมดไปซักทีครับ ผมว่าถ้ามีมูล ปปช คงยินดีรับเรื่อง ส่วนเรื่องบริษัทยาข้ามชาติและองค์การเภสัชกรรม กับวงการแพทย์นิดหน่อย กล่าวไว้ในกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L9722927/L9722927.html จากคุณ : xanyz เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 17:49:47

ความคิดเห็นที่ 57 ^ ^ ^ แสดงว่า คุณ xanyz ยังเป็นหมอเด็กสินะครับ ยังไม่เป็นระดับบริหาร  หรือไม่เคยดีลกะ detail ยาเลย จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 17:57:53

ความคิดเห็นที่ 58 เรื่องของหมอที่ออกมาขอโทษเรื่องไปเย็บผิดรูทวาร หรือตัดลำไส้ใหญ่ พอดีไม่ได้ตามข่าว แต่คิดว่าคนมีประสบการณ์คงไม่มีใครไปเย็บผิดไปปิดรูทวาร เพราะมันคนละที่กันเลย  หรือตัดไส้ติ่งไปตัดลำไส้เล่นแน่ๆ อาจพลาดไปโดนก็ได้ อันนี้น่าเห็นใจ แต่น่าจะเป็น case ที่ยาก หรือมี complication จริงๆ ที่หมอขอโทษ เป็นไปได้ไหมว่าโดนบีบหรือ เพื่ออยากให้มันจบๆไป ทั้งๆที่ในใจมันเร่าร้อน  อันนี้ต้องรอดูคดีหรือบันทึกอีกทีครับ (คดีเย็บผิดรูคงไม่ได้บันทึกอีกตามเคยแหละนะ) จากคุณ : xanyz เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 17:59:27

ความคิดเห็นที่ 59 ^ ^ ^ คุณหมอไม่ได้เย็บเองครับ ให้พยาบาลเย็บ และพอญาติพี่น้องพาคนไข้กลับไป คุณหมอแกก็บอกให้รอ รอคุณพยาบาลคนเดิมมาจัดการ ญาติๆ เขาเลยไม่รอ  พากันไปโรงพยาบาลอื่นน่ะครับ ผมก็รอดูอยู่ ว่าข้อเท็จจริงจะเป็นอย่างไร แม้จะแปลกใจที่ผู้อำนวยการฯ หรือหมอเจ้าของไข้ไม่รีบออกมาแถลงข่าว ถ้ามันไม่จริง จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 18:03:41

ความคิดเห็นที่ 60 ผมจบมาสิบกว่าปีแล้วขอรับ จะเป็น C8 แล้วแต่พอดีขอไปเขาไม่ยอมให้ทุนต่อ subboard เลยลาออกมาตายเอาดาบหน้าครับ  ตอนนี้เรียนจบ ได้พูดคุยกับอ.ที่สอนไว้ว่าจะมาตรวจคนไข้ในระบบราชการครับ เพราะได้บุญ ก็เลยกลับมารับราชการต่อ  อย่างที่บอกไม่อยากอยู่เวรเลยจริงๆ เพราะทำงานนอกเวลาสบายใจกว่าเยอะครับ  งานก็ไม่หนักเท่า  แต่สุดท้ายจะรับราชการก็ต้องหารเวรกับคนในแผนกเท่าๆกันครับ ก่อนหน้านี้อยู่รพช มีแต่ยาถูกๆครับ ไม่เห็นเงาหัว detail เลย มีเหมือนกันแต่ไม่ได้ไปเที่ยว ได้แต่ขอแผ่นพับความรู้โรคต่างๆที่เค้าพิมพ์ให้รร.แพทย์มาแจกคนไข้ ได้แค่นั้นครับ  แต่ก็เคยได้ยินจากเพื่อนเหมือนกันว่าหมอบางท่านได้เงินจากบริษัทยา แต่ไม่มีหลักฐานครับ เลยทำอะไรไม่ได้ (ผมล่ะอยากจะเล่นงานจะตาย) ส่วนเรื่องจัดงานประชุม หรือ symposium อย่างที่บอก ผมเห็นด้วยกับอ.ท่านนึง ที่บอกว่าเหมือนดึงเงินนอกเข้ามากระจายสู่เมืองไทยครับ จัดงานที่เชียงใหม่ทีนึง ก็มีหมอกับครอบครัวไปพัก shopping กินข้าว เชียงใหม่จนรายได้สะพัดกันเลยทีเดียว  ถ้าบอกว่าจัดกันเอง เงินค่ายาแพงๆก็ไม่ได้ลดอยู่ดีแล้วก็เข้าบริษัทยานอกหมด จากคุณ : xanyz เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 18:07:30

ความคิดเห็นที่ 61 555  ผมจะบอกว่า เขารับกันโครมๆ ก็กลัวจะโดนฟ้องซะ ประกอบกับ ผมไม่ซีเรียสกะเรื่องการรับเงินนอกงบแบบนี้ เพราะผมเองก็เคยหามาก่อน แต่หามาแล้ว ได้มาแล้ว เอาไปทำอะไรบ้าง อันนี้ตะหากที่สำคัญ และจะเป็นตัวตัดสินว่า โกงกิน หรือรู้จักบริหารเงิน เงินงบฯ น่ะ ไม่เคยพอกับปัญหาหรอกครับ ไม่ใช่ว่า โรงพยาบาลเป็นอยู่หน่วยเดียว แต่หน่วยงานราชการต่างๆ ก็เจอกันถ้วนหน้า แต่จะหาเงินนอกงบฯ จากไหน หรือได้มาแล้ว เอามาปันเรื่องราชการบ้างหรือไม่ตะหาก ที่ผมเห็นว่าสำคัญ ถึงได้แนะนำแบบนั้นไปไงครับ จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 18:23:11

ความคิดเห็นที่ 62 กระทู้ยาวขนาดนี้ จขกท. หายไปไหนหว่า  55 จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 18:26:15

ความคิดเห็นที่ 63 เรื่องบริษัทยา ผมมองว่า ทั้งสองฝ่ายพึ่งพิงกันมากกว่าครับ เราสนับสนุนสินค้า เขาก็สนับสนุนกิจกรรมของเรากลับมา **โดยมีข้อแม้คือ ฝ่ายแพทย์ต้องไม่ใช้ยาโดยไม่จำเป็น และยาดีจริง ต่อให้เป็นยานอกบัญฃี มันก็มีความจำเป็นของมันในบางครั้งอยู่เหมือนกัน แค่เราใช้ให้ถูกต้องก็โอเคแล้วครับ ในสายงานอื่นก็มีการรับรองลูกค้า (โดยเฉพาะรายใหญ่) เช่นกัน แต่อย่างไรคนตัดสินใจก็เราอยู่แล้วครับ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 18:45:01 จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 18:42:21

ความคิดเห็นที่ 64 จิ้ม คห40 ... จากเคสทีทิ้งไว้ให้นะคะ 1. ปวดท้องมานาน 3 วัน ... หมอเช็คว่า มันไม่ใช่ปวดท้องธรรมดา แต่เกิดการโรคภายในช่องท้องจึงต้องทำการผ่าตัด เจอภาวะแทรกซ้อน คนไข้จึงเสียชีวิต 2.ปวดหลังมานาน หมอผ่าแล้วเดินไม่ได้ ข้อเท็จจริงเรื่องนี้ เจอหลายรายเหมือนกัน ... ปวดหลังมานานจนต้องนอนอยู่บ้าน รักษาเองตามเรื่อง นวดบ้าง กินยาบ้าง แล้วแต่จะหาได้ ในที่สุดปวดทนไม่ไหว ต้องหามกันมาหาหมอ หมอตรวจพบว่ามีการหักของกระดูกสันหลัง จึงต้องทำการผ่าตัด และเนื่องจากเส้นประสาทโดนกดทับอยู่นาน(นอนทนปวดมาได้) จึงเกิดขาอ่อนแรง ไม่สามารถเดินได้ บางรายเส้นประสาทกดทับจนพิการไปเลยก็มี ความผิดหมอไหมคะนี่ 3. พบหมดสติในสวน เสียชีวิต ญาติร้องไห้ฟูมฟาย เรื่องนี้ ... สันนิษฐานว่าผู้ป่วยเสียชีวิตแล้วก่อนมาถึงรพ. ญาติเข้าใจว่านำส่งรพ.เร็วที่สุดแล้วควรจะช่วยได้ ขณะถึงมือเจ้าหน้าที่ญาติทราบเพียงไม่หายใจ แต่...ตัวแข็งและเย็นไปแล้ว ทั้งที่รู้ว่าไม่มีประโยชน์ เจ้าหน้าที่ก็ปั้มให้เพื่อความสบายใจของญาติ ตัวอย่างทั้งสามที่กล่าวมา .... คือข้อมูลที่คุณจะได้จากญาติเวลาเค้าจะฟ้องหมอกัน (ตัวอย่างที่ได้มา .... เพราะเพื่อนเป็นพยาบาล แล้วก็ไปนั่งคุยด้วย เจอเหตุบ้าง ไปช่วยเค้าบ้าง) เห็นไหมคะว่า คุณเองก็ตัดสินไปแล้วว่าหมอผิด ทั้งที่หากพิจารณาข้อมูลทั้งหมดแล้ว .... มันคนละเรื่องกันเลย ไม่ได้บอกว่าหมอไม่ผิด แต่ก็ต้องดูด้วยค่ะ กรณีล่าสุด เรื่องผ่าตัดเย็บช่องคลอดติดกับรูทวาร นับเป็นความน่าสงสารของคนโดนเหมือนกันค่ะ ในความเห็นของดิฉัน มีสิทธิฟ้องค่ะ ความจริงที่เกิดในเรื่องนี้ .... ทางหมอออกมารับความผิดพลาดที่เกิดขึ้น ก็ยอมรับนี่คะ ว่าผิดพลาด .... แต่ผิดจากอะไรก็ต้องไปพิจารณากันอีกที คุณต้องการอะไรจากกรณีนี้บ้างคะ .... ให้หมอลาออก ให้หมอชดใช้เป็นเงิน ??? อ้อ .... คุณไม่เข้าใจว่าทำไมต้องให้พยาบาลคนเดิมมาแก้ใช่ไหมคะ คิดว่าคงเพราะการทำแผลการเย็บแผลมีหลายวิธี ต้องให้คนผูกไหมมาแก้ เห็นไหมคะ .... คนที่ไม่ทราบเรื่องทางการแพทย์ มักตัดสินแบบนี้ อย่างกรณีเรื่องของหมอผ่าตัดที่เกิดเหตุลืมผ้าก๊อซ ลืมเครื่องมือในช่องท้อง เมื่อพบความผิดพลาด หมอก็ออกมาตรการป้องกันความผิดพลาดออกมา เท่าที่ทราบ ... จะมีพยาบาลคอยนับผ้าและเครื่องมือที่ใช้ค่ะ เห็นไหมคะ ว่าหมอไม่ได้นิ่งนอนใจหรือ ไม่สนใจคนไข้เลย ส่วนผู้ที่ได้รับความเสียหาย .... ทางโรงพยาบาลนั้นๆ ก็ต้องรับผิดชอบค่ะ ก็มีการจ่ายค่าชดเชย ให้สิทธิพยาบาลและอื่นๆ (รายละเอียดไม่ทราบค่ะ) เรื่องที่คุณว่า หมอไม่ผิด หมอปกป้องกันเอง ขอบอกว่า เนื้อเน่าใครก็อยากตัดทิ้งค่ะ หมอที่พวกคุณด่าว่ากันนั้น ... มักเป็นหมอที่ไม่มีปากมีเสียง ทำงานอย่างเดียว พวกหมอพาณิชย์ มักไม่ค่อยโดนค่ะ บางทีก็เจ็บใจ ... อยากให้พวกหมอสับเพร่าโดนซะบ้าง ตัวอย่างเช่น ... มีหมอคนนึง รู้อยู่ว่าคนไข้แพ้ยา ก็ยังสั่งให้ฉีดยาตัวนั้น พยาบาลก็เตือนแล้วว่าคนไข้แพ้นะ ... ก็ยังรั้นจะฉีด แถมบังคับคนไข้ฉีด คนไข้ยอมด้วยนะ ... จะบ้าตาย ผลหรอ ... คนไข้ก็แพ้ยา ต้องไปแก้กันที่ห้องฉุกเฉินนะสิ แต่ก็แก้ได้ทันการ เพราะพยาบาลฉีดยาเสร็จก็ให้คนไข้นั่งรอหน้าห้องฉุกเฉินเลย เคสอย่างนี้น่าฟ้อง ... ดันไม่ฟ้องแฮะ ไม่เข้าใจจริงๆ จากคุณ : แอนด้า เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 20:35:47

ความคิดเห็นที่ 65 กลับมาที่เรื่องว่าด้วยเรื่อง อะไรคือข้อผิดพลาดทางการแพทย์ จากตัวอย่างที่ผมและคุณแอนด้า ยกมา จะพบว่า เป็นการ "ยากมาก" ที่จะบอกว่าเป็นความผิดพลาด ทางการแพทย์จากการรักษาหรือไม่ ผม และเพื่อนๆแพทย์ มีตัวอย่างผู้ป่วยอีกมากมาย ที่แม้แต่ในที่ประชุมแพทย์เองที่จนถึงบัดนี้ยังไม่สามารถบอกได้ว่า เสียชีวิตจากความผิดพลาดของแพทย์หรือไม่ นับประสาอะไรกับผู้ที่ไม่ได้เรียนมาโดยตรงครับ? ซึ่งอย่างที่คุณลูกหมีบอก ใน #49 ที่ว่าต้องมีการพิจาณา ตามปัจจัยต่างๆมาก แต่ต้อง อิงหลักวิชาการทางการแพทย์ ร่วมกับบริบทในขณะนั้น ผลของการตัดสิน จะกระทบเป็นวงกว้างต่อแนวทางในการให้การรักษา ผมยังยืนยันว่าควรจะมีศาลพิเศษในกรณีแบบนี้ครับ ส่วนเรื่อง การเยียวยา กับ พรบ ผมได้แสดงเจตนาชัดแล้ว ไม่ขอพูดต่อนะครับ จากคุณ : Elixir The High Priest เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 21:10:07

ความคิดเห็นที่ 66 ขอบคุณคุณลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง  ขออภัยผมไมได้เข้ามาดูกระทู้เลย  ก็ติดประชุมทั้งวัน  ก็ประชุมใน กระทรวงสาธารณสุขนี่แหละครับ ช่วงนี้มีทั้งประชุมข้างนอก  ข้างในและเลี้ยงเกษียณ แทบทุกเย็น  ขอบคุณที่ช่วยเข้ามาตอบและแสดงความคิดเห็น          จิ้มไปที่คุณแอนด้า ที่ว่าให้ผมไปศึกษามาให้ดีก่อน และหาว่าผมคิดไปเอง????????  อยากจะหัวเราะ 5555555           ก็สิ่งที่เกิดขึ้น กับการแอนตี้ ร่าง พรบ.คุ้มครองผู้เสียหาย ประเด็นที่ สภาวิชาชีพยกเป็นประเด็น ผมได้ พูดให่ทราบก่อนล่วงหน้า ไว้ก่อนเป็นขั้นเป็นตอน เป็นขั้นเป็นฉากๆ ยิ่งกว่าหมอลักษณ์ฟันธง  ไว้ก่อนจะเกิดขึ้นตั้งนานแล้ว ไม่เชื่อไป ค้นกระทู้เก่าๆดูได้  แล้วมันก็เป็นตามแนวที่ผม บอกไว้แทบทุกขั้นตอนจริงๆ             ทำไมผมรู้  ทำไมผมรู้............จะบอกให้ว่า  ก็เพราะว่าผมอยู่วงใน สธ.    คุณแอนด้าบอก ไม่ใช่หมอ  ผมก็ไม่ใช่หมอ  แต่ผมนี่แหละ อยู่ใกล้ชิดหมอที่เป็นสภาวิชาชีพอีกที  ไม่มีใครคาดคิดหรอกครับ แต่ไม่อยากเปิดเผย  ประชุมอะไรก็รู้  พูดกันอย่างไรก็รู้             ผมรู้ตั้งแต่สมัยวางแผนให้ บรรจุประโยคทอง ในรัฐธรรมนูญปี 50 มาตรา 80(2) วรรคท้ายที่ว่า "โดยผู้มีหน้าที่ให้บริการดังกล่าวซึ่งได้ปฏิบัติหน้าที่ตามมาตรฐานวิชาชีพและจริยธรรม ย่อมได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย"            ต่อมา สภาวิชาชีพขอความร่วมมือไปยังสำนักงานตำรวจแห่งชาติ หากมีกรณีมีผู้ฟ้องร้องแพทย์เป็นคดีอาญา  ก่อนที่พนักงานสอบสวนจะสั่งฟ้อง ขอให้ สอบถามมายังสภาวิชาชีพก่อน เพื่อให้ความเห็นในทางการแพทย์  และถ้าสภาวิชาชีพให้ความเห็นเบื้องต้นว่า หมอไม่ผิด  หรือรักษาได้มาตรฐานแล้ว  พนักงานสอบสวนก็ทำสำนวนเสนออัยการ สั่งไม่ฟ้อง...เป็นไงครับ  ต้องนับถือขั้นตอน และแผนการคุ้มครองผู้ประกอบวิฃาฃีพ สมกับที่ลงคะแนนเลือกกันเข้ามา          ส่วนประเด็นศาลพิเศษที่จะพิจารณาคดีความผิดทางการแพทย์นั้น  ผมบอกไว้เสียแต่วันนี้เลยนะครับว่า(ที่จริงเคยบอกมาก่อนนี้แล้ว)  สภาวิชาชีพทางการแพทย์ต้องการจะเป็นผู้ส่งแพทย์เข้าไปนั่งร่วมพิจารณาในศาลพิเศษ เช่นเดียวกับศาลแรงงานหรือศาลเด็ก ทำนองผู้พิพากษาสมทบ แพทย์ผู้แทนจากสภาวิชาชีพที่ไปร่วมพิจารณา ได้รับการคัดเลือกจากสภาวิชาชีพแล้วว่า ........คิดเอาเองก็ได้นะครับ ว่าจะให้ความเห็นเป็นกลางหรือไม่?  ก็เหมือนส่งคนของตัวเองเข้าไปแทรกซึมทุกระบวนการ             จนแม้แต่ ร่าง พรบ.คุ้มครองผู้เสียหาย.ที่รอพิจารณาในสภาผู้แทนที่ถูกเบรคกันอยู่นี่  ร่างนี้ สภาวิชาชีพไม่มีส่วนร่วมแม้แต่น้อย  เลยไม่ยอมครับ อ้างเรื่องการพิจารณาอนุมัติ เงินชดเชยว่า กรรมการ ไม่มีอัตราส่วนผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ ซึ่งสภาวิชาชีพเสนอว่าต้องมีผู้แทนสภาวิชาชีพทั้ง 6 สภาเข้ามามีส่วนร่วมในการพิจารณา ( เพราะจะได้ วินิจฉัยไปเลยว่า  การรักษาได้มาตรฐานแล้ว  แต่ก็อนุมัติจ่ายให้ ) พูดง่ายๆว่า  ต้องมีคำวินิจฉัยเสร็จเด็ดขาดไปเลยว่า "ได้มาตรฐาน"  จะได้ไม่เป็นเหตุให้เอาไปฟ้องร้องต่อไปได้ไงครับ  บอกกี่ครั้งแล้วว่า เป็นวาระซ่อนเร้นที่ต้องการเข้ามามีส่วนร่วมในการวินิจฉัย             ลองไปเรียงลำดับขั้นตอนเหตุการณ์เสียใหม่แต่แรกเริ่มซิครับ  จะได้รู้ความจริง  แต่ความจริงที่เกิดขึ้น คุณ คุณ จะยอมรับกันหรือไม่????             ส่วนใหญ่ ก็พยายาม แถ.......ช่วยกันแถ.........            สิ่งที่พูดไปทั้งหมด ไม่ได้คาดเดาครับ  แต่อ่านเกมส์ออก  เพราะรู้ว่าสภาวิชาชีพและแพทย์พานิชย์กลุ่มหนึ่งกำลังเล่นเกมส์อะไรอยู่            ไปดูที่แก้กฎหมายใหม่ซิครับ  แก้กันเสียจน เละเทะ ผิดเจตนารมณ์ ร่าง พรบ.เดิมโดยสิ้นเชิง  แล้วไปดูเนื้อหาซิครับ ว่า เนื้อหาคุ้มครองใครกันแน่?????????????             คงดีใจนะครับที่ได้ปรับแก้ไขกันแบบนี้              อาทิตย์นี้แทบไม่ว่างเลยครับ ฝากคุณลูกหมีฯด้วยนะครับ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 21:36:35 จากคุณ : กอบพงษ์ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 21:19:42

ความคิดเห็นที่ 67 ดูเหมือนว่า ตอนนี้ จะเป็นฝ่ายผู้ที่พยายามปกป้องหมอที่ทำดี กับ ผู้ที่พยายามจะจัดการกับหมอวายร้ายหรือแพทย์พาณิชย์ไปเสียแล้ว ที่กำลังเถียงกันอยู่นี่ การร่างกฎหมายต้องให้ความเป็นธรรมกับทั้งสองฝ่าย ถ้าหากการร่างกฏหมายมุ่งทำลายบรรดาหมอพาณิชย์ที่ทำผิด ประมาทอย่างเลินเล่อ ... ท่านคิดถึงหมอที่กำลังทำดีตั้งใจรักษาคนไข้กันหรือไม่ กฏหมายที่ร่างมา ปกป้องหมอที่ดีแล้วหรือยัง นี่ต่างหาก สิ่งที่ดิฉันอยากถาม ... ดีค่ะ ที่คุณกอบพงษ์บอกว่าตนเองรู้เห็นดีเพราะทำงานในกระทรวงฯ แต่รู้หรือไม่ ว่าบรรดาแพทย์ที่อยู่ในกระทรวงฯ กับแพทย์ที่ทำงานจริงๆ ต่างกัน แพทย์ไม่เคยได้ออกประท้วงหรือเดินขบวนอะไรนัก ... หรือถ้าออกก็ไม่มาก จะส่งคนที่ไม่ได้อยู่เวรไปร่วมประท้วงแทน เพราะห่วงคนไข้ ขนาดเรื่องที่จะทำการหยุดงานประท้วงกัน ... ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ ก็เพราะห่วงคนไข้อีก แต่ถ้าไม่ทำอะไรเลยก็จะกลายว่ายอมรับเสียอีก ถ้าคุณกอบพงษ์ทำงานในกระทรวงฯ จริงแล้ว ... มีอำนาจในการร่วมเปลี่ยนแปลงแล้ว ช่วยกรุณาเห็นใจ บรรดาหมอๆ ที่ต้องทำงานหนักโดยไม่เคยปริปากบ่นกันบ้างเถอะค่ะ อย่างที่กล่าวว่า .... พรบ.นี้ ไม่ใช่ไม่ดี หลักการดีค่ะ แต่ยังไม่ลงตัว อย่างที่อาจารย์หมอหลายๆ ท่านเขียนบทความมากมาย กับคำถามเดิม "พรบ.นี้ ยุติธรรมแล้วหรือ" และ "แก้ปัญหาที่ท่านยกมา ได้จริงหรือ" หากยังมีเจตคติดังที่กล่าวมา (ทั้งหมด) ดิฉันว่า คงยากที่พรบ.นี้จะสมบูรณ์ไปได้ จากคุณ : แอนด้า เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 21:56:42

ความคิดเห็นที่ 68 ขอให้ทำความเข้าใจว่า ร่าง พรบ.นี้ ไม่ได้และไม่มีเจตนามุ่งผลอะไรในตัวบุคลากรทางการแพทย์ แต่เป็น การมุ่งเฉพาะผลของการเยียวยาผู้ได้รับความเสียหายทางการแพทย์ โดยร่าง พรบ.เดิม ไม่มีการพิสูจน์ว่า การให้การบริการนั้นๆ ถูกต้องหรือผิดพลาด  ถ้าจะพิสูจน์ก็พิสูจน์ว่า ผู้รับบริการได้รับความเสียหายจากการเข้ารับบริการหรือไม่เท่านั้น ส่วนเรื่องการพิสูจน์ถูกผิด เป็นเรื่องและเป็นหน้าที่ของสภาวิชาชีพ กรรมการและอนุกรรมการประกอบด้วยบุคลากรหลายๆด้าน เพื่อพิจารณาผลกระทบจากความเสียหาย แต่ไม่ลงความเห็นเรื่องมาตรฐานการประกอบวิชาชีพ  จะเห็นได้ว่า กฎหมายฉบับนี้  ไม่ได้ ไม่เป็นธรรมกับตัวบุคลากรทางการแพทย์ แต่เป็นการเยียวยาตัวผู้รับบริการ                   โปรดอย่าเชื่อตามกระแสที่สภาวิชาชีพ ตีปี๊บสร้างกระแสต่างๆเพราะมีวาระซ่อนเร้นหลายอย่าง               ทุกวันนี้ แพทย์บางกลุ่ม ร่วมกับองค์กรวิชาชีพบางแห่ง เบี่ยงเบนประเด็น สร้างกระแสให้เกิดการต่อต้าน โดยยกประเด็นข้อเท็จจริงทางการแพทย์  ปัญหาอุปสรรคของการให้การรักษา  การฟ้องร้อง และการลงโทษแพทย์ในทางอาญา ฯลฯ คือเป็นการจับจุดปัญหาการประกอบวิชาชีพมาเป็นประเด็น ปะปนกับ ร่าง พรบ.นี้ ซึ่งแท้จริงแล้ว  มันคนละประเด็นกันโดยสิ้นเชิง                          ประเด็นที่คุณแอนด้า กล่าวถึง ทางกระทรวงตระหนักดีกับปัญหาเหล่านั้น   แต่การแก้ปัญหาการประกอบวิชาชีพมันมีปัจจัยหลายอย่าง โดยเฉพาะการทำหน้าที่ที่แท้จริงขององค์กรวิชาชีพ   รวมไปถึงปัญหาการกระจายกำลังคนด้านการแพทย์ ปัญหา  การลาออก  ปัญหาการใช้ทุน ปัญหาการผลิตบุคลากรวิชาชีพเพิ่ม  บุคลากรทางการแพทย์ที่มีจริยธรรม ที่ตั้งใจทำงาน ที่ไม่เคยมีปากมีเสียง  มีอีกมากมายและเขาตั้งใจทำหน้าที่ของเขาเหล่านั้นอย่างเหน็ดเหนื่อย  ทางหน่วยงานสนับสนุนและคุ้มครองอยู่แล้วครับ เรามีหน่วยสันติวิธี มี พนักงานราชการจ้างพิเศษที่เป้นผู้เชี่ยวชาญกฎหมายประจำเขตคอยให้ความช่วยเหลือด้านกฎหมายหากถูกดำเนินคดี           แต่เวลานี้ปัญหาความศรัทธาต่อวงการแพทย์ตกต่ำกว่าแต่ก่อนมาก เพราะประชาชนเสื่อมศรัทธาในการทำหน้าที่ขององค์กรที่ควบคุมวิชาชีพ  จึงแปรเปลี่ยนไปพึ่งศาลแทนที่จะพึ่งองค์กรวิชาชีพเหมือนแต่ก่อน                        ยอมรับว่า กฎหมายฉบับนี้ ไม่ได้แก้ปัญหาไม่ให้มีการฟ้องร้องแพทย์ อย่างที่วงการแพทย์ต้องการ                 แต่ก็ต้องถามว่า ที่กลุ่มแพทย์บางกลุ่ม และองค์กรวิชาชีพ รณณรงค์  มุ่งเป้าหมายให้แพทย์ไม่ต้องรับโทษทางอาญา  ไม่ต้องถูกฟ้องร้องในทางแพ่ง เพื่อรับผิดกรณีประมาทเลินเล่อละเมิดต่อผู้รับบริการ  ไม่ต้องรับผิดชอบชดใช้ทางแพ่ง โดยให้ใช้เงินจากกองทุนเท่านั้น แล้วมันยุติธรรมแก่ประชาชน 63 ล้านคนหรือไม่????? จากคุณ : กอบพงษ์ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 07:24:47

ความคิดเห็นที่ 69 ^ ^ ^ จิ้มไปที่ 64 อ่านตรงไหนว่าผมสรุปว่าหมอผิด  อ่านใหม่นะครับ อ่านดีๆ อ่านให้ละเอียด  และจับใจความให้ได้ ผมอธิบายกรณีตัวอย่างเข้ากับการปรับเรื่องหลักเกณฑ์ประมาทเลินเล่อทางกฎหมาย ซึ่งเป็นประเด็นต่อยอดจากที่คุณแอนด้ายกมาเอง ว่า ไม่ใช่คนไข้จะโทษหมอได้ทุกเรื่อง  ในขณะเดียวกัน ก็ไม่ใช่หมอจะพ้นความรับผิดไปได้ทุกครั้ง   เพราะถ้าเอาหมอคนอื่นมาปฏิบัติหน้าที่แทนในสภาพแวดล้อมอย่างเดียวกัน แล้วผลร้ายไม่เกิดกะคนไข้ อันนี้หมอคนนั้น เหนื่อยแน่ เมื่อมีระบบตรวจสอบเข้ามา   และเหนื่อยแน่ กะการเตรียมไปขึ้นศาล  ถ้ามีการฟ้องร้อง -- อ้อ .... คุณไม่เข้าใจว่าทำไมต้องให้พยาบาลคนเดิมมาแก้ใช่ไหมคะ คิดว่าคงเพราะการทำแผลการเย็บแผลมีหลายวิธี ต้องให้คนผูกไหมมาแก้ >> ช่วยยืนยันอีกทีสิครับ ว่าของแบบนี้ คนอื่นแก้ไม่ได้เลยจริงๆ ว่า แม้คนไข้จะปางตายขนาดไหน ก็ต้องเป็นคนเย็บคนเดิมมาจัดการ ถึงจะแก้ไขได้ แล้วอย่างนี้ อีกโรงพยาบาลที่เขาทำได้ แก้ไขปัญหาให้ได้  เป็นเพราะพยาบาลคนนี้ เขาหนีไปรับงานที่โรงพยาบาลนั้นเหรอครับ ช่วยโพสยืนยันตรรกวิธีคิด และข้อเท็จจริงอีกทีสิครับ  ถ้ายังยืนยัน ผมเห็นจะต้องเปิดกระทู้ใหม่ ทั้งที่นี่ และที่ไทยคลีนิคให้ได้ถกกันจริงๆ จังๆ แล้วล่ะ --คุณต้องการอะไรจากกรณีนี้บ้างคะ .... ให้หมอลาออก ให้หมอชดใช้เป็นเงิน ??? >>> รู้จักคำว่า "รับผิดชอบ" ไหมครับ มันมีการรับผิดชอบได้หลายระดับ และหลายมิติ เช่นการรับผิดชอบในเบื้องต้นกับคนไข้หรือผู้เสียหาย ด้วยการเยียวยาอาการเขา  การชดเชยค่ารักษาพยาบาลให้เขา  หรืออะไรก็แล้วแต่ที่คิดกันออก มันมีการรับผิดชอบด้วยการปรับปรุงระบบ สืบค้นหาข้อผิดพลาดในกรณีนี้ แล้วทำเป็น Good Lesson  เก็บไว้  เพื่อพัฒนาระบบงานไม่ให้เกิดผิดพลาดแบบนี้ได้อีกง่ายๆ ถ้ามองว่า ไม่ตั้งใจ เลยไม่ต้องรับผิด  เลยแล้วก็แล้วกันไป มันก็เกิดซ้ำแล้วซ้ำอีกอยู่เรื่อย  เพราะมองมันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว มันก็ไม่เกิดการพัฒนา หรือปรับปรุงประสิทธิภาพอะไร  เพราะเคยชิน เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้างนะครับ ถ้าคนไข้คนนั้นเป็นคุณแอนด้าเอง หรือเป็นญาติพี่น้อง เป็นคนที่รัก  จะพูดอย่างนี้ไหมครับ ถ้าสาขาวิชาชีพอื่นๆ  เขาทำผิดพลาดแบบนี้ แล้วเขาอ้างแบบเดียวกัน ว่า ไม่รับผิดได้ไหม  ผู้เสียหายอยากได้อะไรนักหนา เงินเหรอ ให้ลาออกเหรอ ฝันไปเหอะ   แบบนี้รู้สึกยังไงครับ ถ้าจะคิดกันแบบนี้จริงๆ   เรามายกเว้นหลักความรับผิดต่างๆ ตามกฎหมายกันดีกว่าครับ จะได้เสมอภาคกัน อันนี้สรุปให้อีกทีนะครับ เพราะดูจะอ่านแล้วหลงประเด็นไปอีกทาง แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 53 10:40:39 จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 10:09:03

ความคิดเห็นที่ 70 --  มีหมอคนนึง รู้อยู่ว่าคนไข้แพ้ยา ก็ยังสั่งให้ฉีดยาตัวนั้น-- พยาบาลก็เตือนแล้วว่าคนไข้แพ้นะ ... ก็ยังรั้นจะฉีด แถมบังคับคนไข้ฉีด คนไข้ยอมด้วยนะ ... จะบ้าตาย ผลหรอ ... คนไข้ก็แพ้ยา ต้องไปแก้กันที่ห้องฉุกเฉินนะสิ แต่ก็แก้ได้ทันการ เพราะพยาบาลฉีดยาเสร็จก็ให้คนไข้นั่งรอหน้าห้องฉุกเฉินเลย เคสอย่างนี้น่าฟ้อง ... ดันไม่ฟ้องแฮะ ไม่เข้าใจจริงๆ ที่ไม่มีการฟ้องร้อง เพราะสองสาเหตุมังครับ หนึ่ง คือ หมอเป็นเทวดาเสมอในสายตาคนไข้  ทำอะไรก็น่าเชื่อถือไปหมด อันนี้ ยืนยันจากประสบการณ์ที่หมอชุ่ย สะเพร่า ทำคนไข้ตายคามือแต่รอดไปได้ เพราะหน่วยงานไม่อยากจะเอาเรื่องกัน ส่วนญาติก็จนทั้งปัญญาและเงินตรา จนคิดอะไรไม่ออกนอกจากยอมรับสภาพกันไป สอง  เพราะระบบตรวจสอบมันไม่ดีน่ะสิครับ รู้ทั้งรู้ ว่าที่ทำมันผิด  รู้เห็นอยู่ว่า เพื่อนร่วมงานร่วมอาชีพทำผิด  แต่ก็ไม่มีใครทำอะไร   ได้แต่หาทางช่วยเพื่อนร่วมอาชีพกันไป  ได้แต่มองคนไข้ซวยไป ถ้าเป็นสาขาอื่นๆ เอาง่ายๆ แค่รอบตัวผม ขืนทำผิดโจ่งแจ้งขนาดนี้  จนเพื่อนร่วมงานต้องมาตามแก้ไข จนอาจจะเป็นอันตรายกะคนภายนอกขนาดนี้    เด้งไปนานแล้วครับ ขนาดทำงานตรงตามหลักกฎหมายทุกอย่าง ถูกต้องตามศีลธรรมและประเพณีปฏิบัติของระบบราชการทุกอย่าง  แต่พ่อคุณม็อบ หรือท่านๆ นักการเมืองไม่สบอารมณ์ ยังโดนเด้งไปดูงานสามจังหวัดกันมาแล้วเลย ผมเองก็เพิ่งกลับมาได้สักสามปีเอง  เพื่อนร่วมงานผม ไปขวางโครงการทุจริต ก็ได้ไปตบยุงที่ยะลากันมาสามเดือน กว่าจะได้ย้ายกลับมา ทำไมเขาทำกันได้ล่ะครับ คุณแอนด้าครับ หรือจิตสำนึกรับใช้ประชาชนของเราไม่เท่ากันเหรอครับ จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 10:15:41

ความคิดเห็นที่ 71 จิ้มไปที่ 66 ยินดีครับคุณกอบพงษ์ งานนี้ที่มาถกอย่างมีเหตุผลก็มีนะครับ แสดงให้เห็นว่า หมอหลายท่าน ก็คิดแบบเอาใจคนไข้มาใส่ใจตัวเองเป็น เอาเหตุผลในทางวิชาการมาใช้โต้แย้งได้สมกะเรียนหมอมา แต่ที่ไล่ไปศึกษามาใหม่  หรือตั้งประเด็นขึ้นต้นเป็นไม่ไผ่ แต่ถกกันไปถกกันมายกเหตุผลแบบบ้องกัญชามาถกนี่  บอกตามตรงว่าเหนื่อยใจครับ จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 10:21:04

ความคิดเห็นที่ 72 ...ถ้าหากการร่างกฏหมายมุ่งทำลายบรรดาหมอพาณิชย์ที่ทำผิด ประมาทอย่างเลินเล่อ ... ท่านคิดถึงหมอที่กำลังทำดีตั้งใจรักษาคนไข้กันหรือไม่ กฏหมายที่ร่างมา ปกป้องหมอที่ดีแล้วหรือยัง ทุกวิชาชีพมีทั้งคนดีและคนไม่ดีครับ ต้องเข้าใจตรงนี้ก่อน อัยการเลวๆ ก็มี  ทนายเลวๆ ก็มี  วิศวกรเลวๆ ก็มี  นักบัญชีเลวๆ ก็มี หมอเลวๆ ก็มี  เช่นกัน แต่จะวางหลักกันถึงขนาดใคร หรือองค์กรไหนก็แตะต้องไม่ได้เลย ทั้งหมอดีและหมอเลว  อันนี้เกินไปไหมครับ ถ้าสาขาวิชาชีพอื่นๆ เขางอแงกะบทกฎหมายว่า คุ้มครองเขาไม่ดีพอ คนที่ตั้งใจทำงาน แต่ไม่รอบคอบ ไม่รู้จักศึกษาหาความรู้ ไม่มีประสิทธิภาพ แต่เอาน่ะ ตั้งใจดี ตั้งใจทำงาน  เพราะงั้นผิดพลาดขึ้นมา ก็ไม่ต้องรับผิดหรอก อันนี้มันเกินไปน่ะ  ไม่เกินไปหน่อยด้วย แต่เกินไปเยอะเลยล่ะ และผมคิดว่า คุณแอนด้า ควรเปิดใจรับฟังข้อมูลข้อเท็จจริงของคุณกอบพงษ์บ้าง อย่าไปยึดติดกะว่า คนที่โจมตีหมอที่คัดค้าน เขาจะโกรธเกลียดหมอมาแต่ชาติปางก่อน  หรือมีอคติเป็นส่วนตัวเพราะเคยถูกหมอหรือพยาบาลหักอก ลองคิดมุมใหม่ ว่า  ในขณะที่คุณอยู่วงนอก ได้รับข้อมูลแบบหนึ่ง คนอยู่วงใน และเห็นเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้น เขาได้รับข้อมูลมากกว่า และเห็นอะไรทะลุปรุโปร่งกว่า เลยพยายามบอกอ้อมๆ ให้ได้รู้กัน ถ้าเราไปตั้งอคติว่า คนที่โพสเห็นต่างอยู่นี่ โกรธเกลียดหมอ  ไม่เห็นใจหมอ ก็จะไม่ได้ข้อเท็จจริงที่ต่างไปจากที่เรารับรู้อยู่หรอกครับ โดยส่วนตัว  ผมเคยมีโอกาสได้เห็นเบื้องหลังการร่างกฎหมายที่พลิกฟ้าพลิกแผ่นดินหลายตัว  ทั้งกฎหมายระดับ พรบ. หรือ พรฏ. น้อยครั้งมาก ที่จะเจอว่า คนร่างเขาไม่มีผลประโยชน์แอบแฝง  น้อยครั้งมากที่ข้อเท็จจริงในห้องประชุมกะข้อเท็จจริงที่ออกสื่อ ที่คนทั่วไปเข้าใจ จะเป็นเรื่องเดียวกัน และผมเองก็ทำแบบคุณกอบพงษ์นี่แหละครับ เวลาเจออะไรแบบนี้ มันพูดเต็มปากลำบาก เพราะผมก็ไม่ใช่แรมโบ้มาจากไหน โดนยิงก็ตายเป็นเหมือนกัน  เลยได้แต่อ้อมๆ ขี่ม้าเลียบค่ายให้ข้อมูลกัน ดังนั้น  อยากให้คุณแอนด้า รับฟังข้อมูลคุณกอบพงษ์ในกระทู้ก่อนๆ แล้วมาคิดวิเคราะห์ด้วยใจเป็นกลางดูซิว่า เราอยู่ตรงไหนของเกมที่เขาเล่นกันอยู่ และเราเข้าใจถูกต้องจริงหรือไม่ ยังไง ลองอ่านที่ผมถกกะคุณหมอ Elixir The High Priest  อย่างละเอียดอีกทีนะครับ  จะได้เข้าใจจุดยืนในเรื่องนี้ของผมได้ชัดขึ้น จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 10:32:28

ความคิดเห็นที่ 73 คุณลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง...ขออนุญาต โค้ดข้อความมาตอบนะครับ... ต้องขอขอบคุณที่มาช่วยกัน discuss แบบ เหตุผล ไม่ใช้อารมณ์ - งานหนัก เงินน้อย ฟ้องมาก แพทย์ลาออก => ทำให้วนกลับมาว่า แพทย์น้อย => งานหนักมากขึ้น =>ผิดพลาดมากขึ้น=>ฟ้องมากขึ้น =>แพทย์ลาออกมาขึ้น >> ขอโทษนะครับ  ทุกสาขาอาชีพราชการ คนขาดแคลนกันทั้งนั้นแหละครับ  ทำไมสาขาอื่นเขาหาทางบริหารจัดการกันได้  ไม่ให้เกิดความผิดพลาดในการทำงาน หรือถ้าเกิดก็เกิดจากเหตุสุดวิสัย  ทำไมสาขาท่านถึงพิสดารถึงขนาดบริหารจัดการกันไม่ได้เลยเหรอครับ ตอบดังนี้นะครับ 1. แพทย์ที่ขึ้นทะเบียนในปัจจุบัน ... ยึดตามเลยที่ใบประกอบโรคศิลป์ในประเทศไทย มีทั้งหมด 40000 คนกว่า.... ซึ่งผมคิดว่าเลขที่ใบประกอบโรคศิลป์ตั้งแต่ 00001 - 10000 ต้นๆ น่าจะอายุเข้าขั้นมาก ซึ่งส่วนใหญ่เกษียนอายุราชการไปแล้วครับ... ดังนั้นแพทย์ที่มีในระบบน่าจะประมาณ 30000 กว่าคน 2. ความต้องการในการใช้แพทย์เพิ่มขึ้นมีมากขึ้นทุกวัน แต่อัตราการผลิตได้นั้น ต่ำ เนื่องจาก .......1.... สมัยที่ผมเรียน สถาบันที่ผลิตแพทย์ได้นั้น มีอยู่ประมาณ 13 สถาบัน (เรียกรวมว่า 13 เข็ม) ปัจจุบันนี้ดูเหมือนจะมี 16 - 17 (ถ้าผิดขออภัยด้วย) ซึ่งอัตราการในการผลิตของแต่ละสถาบันน่าจะประมาณเฉลี่ยปีละ 200 คนต่อสถาบัน (นี่คือเยอะแล้วนะครับ) นั่นคือ มีแพทย์จบใหม่ประมาณปีละ 2500 คนโดยประมาณ... ถามว่าทำไมไม่เพิ่มการผลิต ....1 โรงพยาบาลขนาดใหญ่ที่จะสามารถรองรับการ train นักศึกษาแพทย์ในชั้นคลินิค (ปี 4 - 6) ในประเทศไทย ได้ มีน้อยครับ เพราะติดเรื่องอุปกรณ์ อาจารย์แพทย์ อุปกรณ์ต่างๆ ที่สำคัญ คือ งบประมาณครับ ....2 กระทรวงเคยคิดจะเร่งการผลิต... แต่ผลทีได้คือ ได้บุคลากรที่คุณภาพต่ำ ซึ่งทำให้กลับมาสู่ปัญหาเดิม คือผิดพลาดมากขึ้น ทำให้ฟ้องร้องมากขึ้น ....3 แพทย์เป็นสาขาที่ต้องเรียนจากผู้ป่วยครับ เนื่องจากต้องฝึกหัตถการ แต่ทุกวันนี้ผู้ป่วยที่มีให้เรียน ต้องบอกว่าน้อยครับ... คือ มาตรวจโรงที่โรงพยาบาลที่เป็นโรงเรียนแพทย์ คนไข้ที่ยอมให้นักเรียนแพทย์เข้าร่วมมีส่วนในการรักษาด้วยมีน้อย...... 3 ปัญหาการฟ้องร้อง... ต้องบอกก่อนนะครับ ว่าเงินที่เราได้จากการประกอบวิชาชีพเนี่ย... ถ้าทำงานในโรงบาลรัฐบาล บอกได้ว่า ค่าตอบแทน ค่อนข้างน้อย เมื่อเทียบเอกชน... + ภาระงานของเอกชนก็น้อยกว่า.... ดังนั้นเมื่อมีเรื่องการฟ้องร้องมากดดันมากขึ้นอีก....  แพทย์ในระบบย่อมไหลไปอยู่เอกชนมากขึ้นเป็นธรรมดา เป็นเงาตามตัวครับ... ดังนั้น ทังหมดจึงกลับมาสู่ปัญหางูกินหาง ดังที่ว่านี่แหละครับ.... ประเด็นต่อไป........... - เรียนคุณหมอก้อนหิน และคุณ Elixir The High Priest นะครับ ที่ท่านบอกว่า ...แผลจากการคลอด บางทีมันฉีกทะลุถึงผนังทวาีรหนักได้ครับ.. ไม่ใช่ว่าพยาบาลเย็บผิดรู แต่เป็นเย็บซ่อมแล้ววัสดุการเย็บ (ไหมเย็บ) มันไปถึงผนังทวารหนัก ผ่าตัดไส้ติ่ง ไส้ติ่งมันติดกับลำไส้ใหญ่ ซึ่งบางครั้งไส้ติ่งเน่ามาก อาจจะเน่าถึงผนังลำไส้ใหญ่ได้ครับ... การที่จะมีการฉีกขาดของลำไส้ใหญ่ระหว่างการตัดไส้ติ่ง (ซึ่งทำให้ต้องมาเย็บซ่อมผนังลำไส้ใหญ่อีกที) ก็เกิดได้อยู่แล้วครับ.. >>>  เพราะอย่างนี้มังครับ เขาเลยไม่ได้หมอด้วยกันเขามาเป็นกรรมการพิจารณา  ก็ขนาดข้อเท็จจริงมันออกอยู่โต้งๆ ว่าผิดพลาด เย็บผิดไปจริงๆ  หมอเจ้าของคนไข้ออกมาขอโทษตัวพ่อผู้เสียหายแล้วจริงๆ ท่านยังเบี่ยงเบนไปเป็นเรื่องการรักษาเสียอย่างนั้น  ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยซะอย่างนั้น เหตุมันอาจจะเกิดอย่างที่ท่านว่าก็ได้ครับ คือเป็นผลจากการรักษา เนื่องจากฉีกขาดไปถึงจุดนั้น  เช่นเดียวกับที่อาจไม่เป็นเช่นนั้นก็ได้  แต่เป็นการรักษาผิดพลาด ดังนั้น จึงต้องเอาขัอเท็จจริงมาว่ากัน  เอาคนที่เป็นกลางมาพิจารณากัน ไม่ใช่ตัดสินไปจากความเคยชิน หรือปกป้องกันมาก่อนโดยไม่ดูข้อเท็จจริงเลย แบบนี้ เพราะอย่างนี้ไงครับ เขาถึงไม่อยากให้หมอด้วยกันมาทำหน้าที่นี้  เหมือนที่แพทยสภาช่วยแก้ต่างแทนจนแทบจะเอาผิดหมอที่ประมาทเลินเล่อไม่ได้เลยไงครับ ผมขอแย้งตรงนี้นิดนึงนะครับ 1. เรื่องการผ่าตัดไส้ติ่ง...  ประเภทของไส้ติ่งเนี่ย มันมีหลายประเภท ซึ่งทำให้ความยากง่ายในการทำผ่าตัด ต่างกัน เราไม่มีทางรู้ได้เลยว่า ไส้ติ่งของคนไข้คนนี้ที่กำลังจะผ่าเป็นแบบไหน.... เป็นแบบที่เปิดเข้าไปแล้วเด้งออกมาให้ตัดเลย หรือไปแอบอยู่หลังตับ.... หรือเข้าไปแล้วและ ทำให้ต้องตัดลำไส้ใหญ่ด้วย.... ดังนั้น ไอ้การที่ต้องเย็บซ่อมลำไส้ใหญ่ด้วยเนี่ย มันไม่ได้เป็นการเลินเล่อของแพทย์นะครับ   ถ้าคุณไม่มีความรู้เกี่ยวกับวิธีการผ่าตัดที่ดีพอ ไม่ได้มีความรู้เรื่องประเภทของไส้ติ่ง ไม่ได้มีความรู้เรื่องผลและการพยากรณ์ของโรค คุณจะมาตัดสินได้อย่างไรว่า ถูกหรือผิด ????? 2. การเย็บซ่อมช่องคลอดแล้วไหมทะลุไปที่ลำไส้ใหญ่....... ผมบอกได้เลยนะครับว่า ต่อให้เซียนขั้นเทพที่เย็บแผลช่องคลอดมาแล้วไม่รู้กี่หมื่นแผล ก็มีโอกาสที่ในการเย็บซ่อมแล้วจะมีโอกาสที่ไหมจะทะลุไปในลำไส้ใหญ่ได้ เพียงแต่ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราต้องระมัดระวัง ในการทำหัตถการทุกครั้งอยู่แล้ว ซึ่งเราพยายามดีที่สุดแล้ว แต่มันยังทะลุไป.... ถ้าทำขนาดนี้แล้วยังฟ้องกัน ต่อไป ผมว่าคนไข้ที่คลอดก็คงต้องเย็บเองแล้วละครับ เพราะคงไม่มีใครกล้าเย็บให้อีก.... จากคุณ : PeaceBREAKER เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 11:28:48

ความคิดเห็นที่ 74 ต่อนะครับ - เรื่องค่าจ้างที่เขาให้เป็นค่าตอบแทนวิชาชีพของ คุณ PeaceBREAKER พอจะทราบไหมครับ ว่าตำรวจ ทหารที่ภาคใต้ เขาทำงานกัน 24 ชั่วโมง ออกเวรก็ยังทำงาน เพราะยังต้องระวังตัว ระวังหน่วย และเรียกกันได้ 24 ชั่วโมงจริงๆ รู้ไหมครับ  ค่าตอบแทนเขาได้เท่าไหร่  รู้ไหมครับหารออกมาเป็นชั่วโมงแล้วได้เท่าไหร่  2500 ต่อเดือน ลองหารดูเองนะครับ ว่าทำงาน 24 ชั่วโมงทุกวัน 30 วัน จะได้ชั่วโมงละเท่าไหร่ นี่ยังไม่นับ ตำรวจ ทหาร หรือข้าราชการที่ทำงานในพื้นที่ปกติ แต่ต้องรับมือภัยวิกฤตต่างๆ โดยไม่ได้เงินเพิ่มทดแทนอีก เอาง่ายๆ น้ำท่วมพื้นที่  ต้องไปดูแลชาวบ้าน ต้องประชุมสั่งการ หาทางวางแผนรับมือกันทุกวัน คิดเวลาเป็นนาทีด้วยซ้ำ  เพราะชาวบ้านเดือนร้อนอยู่ งานแบบนี้ ไม่ได้เงินเพิ่มนะครับ  ชั่วโมงทำงานกะอะไรดีล่ะครับ ทำดีเสมอตัว  ทำพลาดโดนย้ายและตั้งกรรมการสอบตามหลังอีก นี่พูดจากประสบการณ์ที่ทั้งเคยสอบเขา และเคยโดนสอบมาแล้วนะครับ แบบนี้ คิดว่าไงดีล่ะครับ   บอกตามตรงอ่านที่คุณบอกว่า "เงินที่ผมได้ โดยรวมอาจจะเยอะอยู่ก็จริงแต่ก็มาตามภาระ เคยคิดหารค่าจ้างต่อชั่วโมง ก็ได้อย่างที่บอก" อ่านแล้วสะอึกครับ  ขนาดได้ตังค์ยังคิดแบบนี้ คิดถึงวิชาชีพที่เขาไม่ได้ค่าตอบแทนพิเศษ ไม่ได้รับเกียรติ มีหน้ามีตาอย่างพวกท่านบ้างซิครับ  ทำไมเขายังทำงานบนพื้นฐานความรับผิดชอบได้ แล้วทำไมท่านทำไม่ได้ล่ะครับ  มันต่างกันตรงไหนเหรอ 55555555555 ผมจะตอบดังนี้นะครับ สาเหตุที่ผมเข้ามาเรียนแพทย์.... เพราะ.... 1. ตอบแล้วอาจจะดูดี... ผมเข้ามาเรียนเพราะตอนเด็กๆ ผมสงสัยว่า อาชีพนี้มันเป็นอะไรหว่า ทำไมคนเข้าไปหาแล้วเข้าไหว้ ดูดีจัง.... นี่คือเหตุผลที่ผมเข้ามาเรียนนะครับ ซึ่งต่อมา ผมก็ยิ่งได้ข้อสนับสนุนเพิ่มว่า... อาชีพนี้เป็นอาชีพที่ดี เพราะทำงานไปก็ได้บุญด้วย....เพราะได้ช่วยคนทุกวัน 2. เมื่อโตขึ้น ผมคิดว่าจากเหตุผลเดิม อาชีพนี้ยิ่งน่าสนใจ เพราะรายได้ก็โอเค แน่นอน ต้องพูดถึงเรื่องเงินด้วย ผมไม่ได้มาจากครอบครัวมหาเศรษฐี  ต้องกินต้องใช้ มีพ่อแม่ต้องเลี้ยงดูครับ ดังนั้น อีกเหตุผลนึงที่ผมเลือกมาเรียนทางนี้ ก็เพราะเงินดีด้วย นี่เป็นเรื่องหนึ่ง เรื่องค่าตอบแทนของตำรวจ ผมก็ทราบดีครับ... เพราะคุณพ่อผมก็เป็นตำรวจเช่นกัน และเป็นตำรวจชั้นผู้น้อยที่ผมกล้าพูดได้เต็มปากด้วยว่า ไม่เคยรับส่วยด้วย พ่อผมทำงานมาเกือบสี่สิบปี เงินเดือนอยู่ที่สองหมื่นต้นๆ (รวมทุกอย่างแล้ว) ทุกวันนี้ สิ่งที่พ่อบ่นก็คือ ตำรวจ ก็มีแต่คนด่า... ระบบตำรวจทุกวันนี้ก็ไม่ดี แต่อยู่ ก็เพราะพ่อรักอาชีพตำรวจครับ...ซึ่งพ่อก็บอกว่าคนที่ทนไม่ได้ ก็ลาออกไปทำอาชีพอื่นหมดแล้ว... กลับมาที่ประเด็นของผม คนที่เป็นแพทย์.... ส่วนใหญ่เรามาเพราะมีอุดมการณ์ครับ เรื่องเงินต้องคิดแน่นอน เพราะต้องกินต้องใช้ แต่เป็นเรื่องรอง.... แต่เมื่อบีบเรามากๆ เรามีทางเลือก เราย่อมลาออกไปทำเอกชนกันหมดครับ เหมือนสายน้ำอ่ะครับ ถ้าต้องเลือกระหว่างไหลขึ้นเขากับไหลลงเขา แม่น้ำก็คงไหลลงเขาหมดนั่นแหละครับ... ตำรวจสามจังหวัด ใครว่าไม่ขาด.... คุณลองไปถามนายร้อยจบใหม่ดีกว่าครับ...ว่ามีใครอยากไปทำงานสามจังหวัดบ้าง ????????? ซึ่งผมก็ไม่เถียงหรอกครับ ว่าคนดีๆ อย่างหมดตี้ที่ไปทำงานเพราะอุดมการณ์ย่อมมีอยู่แล้วครับ.... แต่ถ้าคุณลองมอง..... ตำรวจ ไปทำเอกชนไม่ได้ครับ.... ไม่งั้นสวัสดิการห่วยๆ ที่รัฐจัดให้แบบทุกวันนี้ คงไม่มีใครทนอยู่ในระบบหรอกครับ......... คำว่า... ทนอยู่ กับ อยู่ทน มันต่างกันครับ ปล... ปกติผมไม่ได้คิดเรื่องเงินมากมายนักหรอกครับ แต่ที่ผมต้องยกเรื่องเงินมาพูดให้ฟัง ก็เพราะมันจิ๊ดกับคำว่า... จ่ายค่าจ้าง... ขออภัยถ้าระคายหูครับผม.... จากคุณ : PeaceBREAKER เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 11:46:48

ความคิดเห็นที่ 75 ปล... เงินที่ได้ มันมาตามที่ควรจะได้ครับ ไม่เคยไปแสวงหาในทางที่ไม่ถูกไม่ควร.... จากคุณ : PeaceBREAKER เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 12:04:29

ความคิดเห็นที่ 76 จิ้มไปที่ 73 ครับ @- เข้าใจครับ ว่าผลิตลำบาก ผลิตได้น้อย แต่ประเด็นของเรื่องที่ทำให้เป็นปัญหา น่าจะอยู่ที่ตรงประโยคนี้ด้วยมังครับ "แพทย์ในระบบย่อมไหลไปอยู่เอกชนมากขึ้นเป็นธรรมดา เป็นเงาตามตัวครับ..." กะตามความเห็นผม  ผมว่า เราเน้นเรื่องการป้องกันโรคน้อยไปหรือเปล่าครับ เลยทำให้คนไข้ล้นโรงพยาบาล  (อันนี้ ความเห็นแบบไม่เป็นวิชาการนะครับ สังเกตเอา)   @- ส่วนเรื่องที่ผมโพสเรื่องผ่าตัดไส้ติ่งไปผ่าลำไส้ใหญ่ หรือเย็บช่องคลอดไปจนรูทวารเนี่ย  ประเด็นอยู่ที่ ทำไมถึงต้องมีคนกลางที่ไม่ใช่หมอมาเป็นคนพิจารณาเคสน่ะครับ ไม่ใช่ประเด็นว่า เกิดอะไรขึ้นกับเคสนี้  เหตุผลทางการแพทย์มี ก็รับได้ครับ ถ้ามีการตั้งกรรมการคนกลางมา ก็ไม่เห็นเป็นเรื่องลำบากที่จะไปชี้แจงตรงนี้   ทำไมต้องกลัวคนกลางที่ไม่ใช่หมอล่ะครับ ดังนั้น  ผมถึงได้สรุปในเรื่องนี้ไงครับว่า เหตุมันอาจจะเกิดอย่างที่ท่านว่าก็ได้ครับ คือเป็นผลจากการรักษา เนื่องจากฉีกขาดไปถึงจุดนั้น  เช่นเดียวกับที่อาจไม่เป็นเช่นนั้นก็ได้  แต่เป็นการรักษาผิดพลาด ดังนั้น จึงต้องเอาขัอเท็จจริงมาว่ากัน  เอาคนที่เป็นกลางมาพิจารณากัน ไม่ใช่ตัดสินไปจากความเคยชิน หรือปกป้องกันมาก่อนโดยไม่ดูข้อเท็จจริงเลย แบบนี้   @ ส่วนเรื่องค่าตอบแทน ก็ไม่อยากให้อ้างเรื่องค่าตอบแทนน้อยครับ เพราะจะสร้างภาพหรือไม่ จะยังไง ก็ต้องตอบสาธารณะชนในแง่หลักการว่า เงินไม่เกี่ยว ผลตอบแทนไม่เกี่ยว   ช่วยสร้างภาพให้คนส่วนใหญ่ในอาชีพเดียวกันหน่อยก็ดีครับ ส่วนจะคิดกันจริงๆ ยังไง เก็บไว้เองก็ได้ เรื่องนี้ ก็เหมือนเวลาคนเขาด่าข้าราชการ ว่ากินภาษีเขาแล้วทำงานไม่คุ้มค่า  ผมได้ฟังก็ปวดใจทุกครั้ง  แม้จะอยากตบกะโหลกคนพูดว่า เงินภาษีเอ็งน่ะ จ้างข้าได้สักเดือนหรือเปล่ายังไม่รู้เลย และตูข้าก็จ่ายภาษีนะเฟ้ย  ไม่ใช่ได้รับยกเว้น   เพราะงั้นอย่าลำเลิกบุญคุณกัน   แต่ขืนพูดตรงๆ แบบนี้  ก็เรื่องยาวล่ะครับ เพราะคนจ่ายภาษีที่ไม่รับราชการ เขาอ่อนไหวกะเรื่องนี้   เปรียบเทียบให้ฟัง  เพราะ logic เดียวกันกะเวลาคนไข้ หรือคนทั่วไปได้ยินหมอบ่นว่าค่าตอบแทนน้อยเท่าหนวดมด  ไม่พอ ไม่คุ้มค่าเหนื่อย  ฟังแล้วมันปรี๊ดน่ะครับ ก็ใครใช้ให้เข้ามาทำงานนี้ ก่อนสอบเอ็นท์เข้ามา เขาก็ประกาศโต้งๆ ว่า เน้นอุดมการณ์  ไม่เน้นสบาย ไม่เน้นรวย  และเป็นอาชีพมีเกียรติ มีศักดิ์ศรี โน่นนั่นนี่   คนถึงได้ยกมือไหว้กันเป็นฝักถั่วเลยไงครับ   แต่พอเจอคำตอบประเภทตรงไปตรงมาแบบนี้ ผมบอกได้เลยว่า คุณหมอไปพูด ไปแสดงความเห็นอีกกี่เวที ก็จะโดนด่าทุกเวทีล่ะครับ   เพราะคนฟังอ่อนไหวกะข้ออ้างแบบนี้มาก แม้ว่าจะเป็นความจริงก็ตาม     จากคุณ : ลูกหมีเขี้ยวยาวเขาโง้ง เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 13:53:37

ความคิดเห็นที่ 77 ขอบคุณคุณลูกหมีฯ ที่เข้าใจครับผม........ และผมคิดว่า "แพทย์ที่ดี" ทุกคนเข้าใจนะครับ... ผมจำได้ว่าตอนเรียนอาจารย์สอนว่า "คนเป็นหมอ อาจจะไม่ได้รวยมาก แต่ก็มีกินมีใช้อย่างพอเพียงแน่นอน" และคำสอนของสมเด็จพระราชบิดา True success is not in the learing, but in its application to the benefits of mankind... ก็ยังเป็นคำที่แพทย์หลายๆ คน จำได้ขึ้นใจครับ... ขอบคุณครับ... ปล... ผมอยากเห็นกระทู้ discuss กันด้วยเหตุผล ไม่ใช้อารมณ์ และไม่ใช้คำพูดเสียดสีกันนะครับ ขอบคุณอีกครั้ง..... จากคุณ : PeaceBREAKER เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 15:26:14

ความคิดเห็นที่ 78 ปล. 2 ผมถึงเขียนไว้ในความเห็นข้างบนนู้นนน.... ของผมว่า อย่าเอาเรื่องเงินมาเบลมกันไงครับ 5555 จากคุณ : PeaceBREAKER เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 15:28:26

ความคิดเห็นที่ 79 ไม่ต้องห่วงครับ พ.ร.บ.นี้จะออกหรือไม่ออก ผมลาออกอยู่แล้ว หาทำอย่างอื่นดีกว่า เงินน้อยกว่าช่างมัน ขอความสบายใจ+ปลอดภัยในชีวิต จากคุณ : rathjung เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 53 13:59:24