ความคิดเห็นที่ 1 ดีมากๆครับ เป็นจุดเปลื่ยนที่ทำให้ชีวิตดีขึ้น แต่สำหรับบางคนจุดเปลื่ยนอาจทำให้ชีวิตแย่ลง จากคุณ : October31st เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 07:52:30

ความคิดเห็นที่ 2 จุดเปลี่ยนยังไม่มีอะค่ะ มีแต่เจอคนใหม่ๆ ที่ทำให้ชีวิตมีสีสันขึ้นค่ะ ได้รู้ ได้เห็นอะไรใหม่ๆ ก็สนุกดีค่ะ ปล.อยากมีเงินเก็บบ้างจัง สงสัยต้องไปเปิดบัญชีประจำมั่งละ จากคุณ : หน้าแง๊ว~* เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 10:29:09

ความคิดเห็นที่ 3 ของเรา ทำงานที่ตัวเองรักมาสิบกว่าปี แต่ไม่เคยมีเงินเก็บเลย จนมาเมื่อปีที่แล้ว นึกอยากลองมีกิจการเป็นของตัวเอง เลยลาออกจากงาน ทำได้สี่เดือน เจ๊งซะ (บริหารเงิน บริหารคนไม่ดี) เลยได้กลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด สิ่งที่ได้มาคือ ๑. ได้อยู่กับพ่อกับแม่ ยาย ได้ดูแลพวกเขา ซึ่งเราว่า ตรงจุดนี้ ส่งผลให้มีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตเราเรื่อยๆ นะคะ                  ๒. ได้เลี้ยงหลานชายที่เพิ่งคลอด คือ ที่บ้านส่วนมากเป็นคนแก่ที่หูตาไม่ค่อยดีแล้ว ที่เป็นหนุ่มสาวก็ออกไปทำงานกันหมด จึงเป็นหน้าที่ของเราซะเป็นส่วนมาก (พ่อกับแม่หลานแยกทางกัน แม่เขาทำงาน กทม.) เรารู้สึกภูมิใจนะ ที่เห็นเด็กคนหนึ่งค่อยๆ โตขึ้น โดยก็หวังว่าจะโตอย่างมีคุณภาพน่ะนะ                             ๓. ได้เขียนนิยาย ซึ่งเป็นความฝันและความชอบอีกอย่างหนึ่งของเรา และพอมาอยู่บ้าน เงินที่ได้จากการเขียน เราก็สามารถเก็บได้เป็นก้อนค่ะ นี่ก็เพิ่งซื้อรถเก๋งไป (ด้วยเงินสด) ซึ่งอีกสองสามปี เราว่าเราจะทำบ้านใหม่ให้พ่อกับแม่ค่ะ มีหลายคนเยาะเย้ยเรานะ ที่เราเคยเจ๊ง เคยล้มไม่เป็นท่า แม้แต่เราเอง บางครั้งเราก็รู้สึกผิดหวังกับตัวเองนะคะ แต่มาวันนี้ เราโคตรขอบใจความล้มเหลวเหล่านั้นเลยอ่ะ (อิอิ แล้วสิ่งที่เราทำกับคนที่เยาะเย้ยเราก็คือ เราขับรถคันใหม่ผ่านหน้าบ้านเขาบ่อยๆ บ่อยๆ และบ่อยๆ แล้วก็กดแตรเพื่อส่งยิ้มให้ แหะๆ อารมณ์นางมารบ้างอะไรบ้าง) จากคุณ : บราวนี่รสเสน่หา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 12:16:51

ความคิดเห็นที่ 4 คุณบราวนี่เขียนนิยายด้วยเหรอคะ เก่งจัง เราอยากเขียนบ้างจัง เพราะเราชอบบรรยาย(พล่ามพรรณา ฮ่าๆๆ) แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มไงดีค่ะ จากคุณ : น้องแฟรงค์ เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 12:36:34

ความคิดเห็นที่ 5 หลังไมค์มาค่ะ ถึงเราจะไม่ได้เขียนเก่งอะไร แต่ก็พอแนะนำวิธีการและเทคนิคได้ค่ะ ^___^ แอดเมลคุยกันก็ได้นะคะ เรายินดี จากคุณ : บราวนี่รสเสน่หา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 12:44:03

ความคิดเห็นที่ 6 ผมชอบศึกษาจุดเปลี่ยนของคน หรือของแต่ละธุรกิจครับ เคยอ่านเรื่อง tipping point ที่รองเท้ายี่ห้อ ฮัพปั้บปี้ ผลิตออกมาแล้วขายไม่ดี แต่ต่อมาพวกเด็กแนวเอาไปใส่ จนแพร่พันธุ์ไปในวงกว้างในที่สุด หรือเรื่องที่บิลเกตส์ตัดสินใจรับทำ DOS ให้ IBM หรือเรื่องที่สตีฟจ๊อบเอาเมาส์มาใช้กับเครื่องแมค หรือล่าสุดคือมัลติทัชในไอโฟน ผมมองว่าพวกนี้คือจุดเปลี่ยน ที่จะสร้างอิมแพคให้ตัวเองหรือทั้งโลก แต่สำหรับเราๆ ท่านๆ อาจจะแค่อิมแพคให้กับตัวเอง จุดเปลี่ยนของผมคงเริ่มจากตอนเด็กๆ ซน ไปรื้อลังใส่หนังสือของพ่อ แล้วไปเจอหนังสือบุคคลสำคัญของโลก ได้อ่านประวิติของโทมัสอันวาเอดิสัน แล้วคิดในใจว่า อยากเป็นเจ้านี่! ค้นไปค้นมาก็ไปเจอหนังสือสร้างเครื่องเสียงด้วยหลอด (สมัยนั้นเป็นทรานซิสเตอร์ แต่หนังสือมันเก่ามาก) ก็อยากทำเล่น เลยศึกษามาเรื่อย โตขึ้นก็เลือกเรียนพวกนี้ แต่มาพลิกอีกครั้งก็ตอนที่โลกของซอฟท์แวร์เข้ามา สมัยนั้นใครเป็นโปรแกรมเมอร์ถือว่าเท่ห์ ผมก็เบนเข็มมาทางนี้เลย และก็ตามเทคโนโลยี่มาเรื่อย ตั้งแต่ DOS จอดำๆ จนถึงยุคอินเตอร์เน็ต และยุคที่มือถือแข่งกันทำให้เล็ก จนมาถึงแข่งกันทำให้ใหญ่ (iPad, Tablet) จนช่วงนี้ไม่เป็นอันทำอะไรนอกจากเข้ายูทูปดูความเปลี่ยนแปลงของพวกนี้ ยุคนี้มันเป็นยุคแห่งความเปลี่ยนแปลงจริงๆ เปลี่ยนกันปีต่อปี เดิอนต่อเดือน เคยคิดที่จะสลัดพวกนี้ออกไปจากชีวิตเหมือนกัน แต่สายไปแล้ว เพราะผมลาออกมาทำซอฟท์แวร์ขายเอง เป็นพวก tools สำหรับ developer ซึ่งก็ได้รับผลกระทบจากยุคแห่งความเปลี่ยนแปลงนี้ด้วย ตอนนี้ก็กำลังหาไอเดียอยู่ว่าจะไปยังไงต่อดี จะแอนดรอย์ หรือคลาวด์? รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเดินผ่านสนามฟุตบอลที่แฉะๆ ซึ่งเราคิดว่ามันอาจจะแฉะนิดหน่อย แต่ยิ่งเดินก็ยิ่งแฉะ จนมาถึงกลางสนาม จะถอยก็ไม่ได้แล้ว ต้องเดินหน้าต่อไป.. จากคุณ : LamoonMan เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 13:51:28

ความคิดเห็นที่ 7 จุดเปลี่ยนของผม...มีสองช่วงครับ ครั้งแรก สมัยอนุบาลสาม ก็ไปเล่นบ้านเพื่อนในซอยละแวกใกล้ ๆ กัน แล้วได้มีโอกาสเล่นเครื่องวิดีโอเกมส์แฟมิลี่ขาวแดง และจากวันที่จับจอย ผมก็ไม่เคยปล่อยมันอีก กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตและลมหายใจ ครั้งที่สอง ตอนที่อายุประมาณ 18-19 นึกอย่างไรไม่รู้ อยากจะเขียนเรื่องสั้น อยากจะเขียนนิยาย ก็ลองดูเลย ลองเขียน และทั้งสองจุดนี้เอง ที่ทำให้ผมได้งานเขียนที่ทำอยู่อย่างทุกวันนี้ ได้เปลี่ยนเบนเข็มมาเรียนในสายที่เป็นตัวของตัวเอง และไม่เคยเสียใจครับ :) จากคุณ : บ้าเกม เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 14:37:34

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่รู้เรียก จุดเปลี่ยนหรือเปล่า     ก็สมัย(นานมาก)ละอ่อน อ่ะค่ะ  อกหักรักคุด เราก็ชีช้ำกะหล่ำปี  อย่างแรงขนาดอยากตาย!! แต่กลับลำคิดได้  ไม่ตายดีกว่า อยู่มาจนปานนี้   ทำมาหากินเลี้ยงพ่อ-แม่ ให้ท่านอยู่กันอย่างสบาย จนทุกวันนี้ค่ะ จากคุณ : สาวถุงกาแฟ เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 18:57:38

ความคิดเห็นที่ 9 จุดเปลี่ยนคือ เจอผู้ชายคนหนึ่งหลอกให้รักมากคบกันเกือบสองปี แล้วสุดท้ายก็มาเฉลยเนื่องจาก ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายเขาโทรมาบอกว่าเรากำลังเป็นเมียน้อยโดยไม่รู้ตัว เจ็บมาก จนอยากตาย ไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว ช้อค อึ้ง ไม่อยากจะเชื่อ เหมือนโลกมันถล่ม แต่...จุดนี้แหล่ะทำให้กลับมาอยู่กับตัวเอง ทำงานอย่างตั้งใจเพื่อที่จะลืมเขา มันทำให้เราประสบความสำเร็จกับงานที่เราทำ ต้องขอบคุณเขาที่มาสร้างความเจ็บปวดให้เรา แล้วเป็นแรงผลักดันให้เรามุมานะทำงานจนสร้างฐานะด้วยสองมือเราเอง โดยไม่ต้องพึ่งพาอาศัยกำลังใจ หรือกำลังเงินจากเขาอีก  พี่คะหนูอโหสิกรรมให้พี่นะ ไม่โกรธไม่แค้นแล้ว จากคุณ : aomlife (aomlife) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 21:57:52

ความคิดเห็นที่ 10 ห้องนี้มีนักเขียนเยอะจัง ^^ จุดเปลี่ยนของเรามีหลายครั้ง เล่าเท่าที่จำได้ละกัน ครั้งแรกคงเป็นตอนจบม.ต้นเข้าสู่ม.ปลาย เลือกเรียนผิดสาย เลยทำให้เรียนไม่จบ ต่อมาสอบเข้ามหาวิทยาลัย เอ็นท์ครั้งแรกไม่ติดเลยทำให้ชีวิตพลิกผัน เป็นคนดีมากขึ้นเยอะ ต่อมาตอนตกงานหลังเรียนจบ ทำให้ความตั้งใจในการประกอบอาชีพที่อยากทำเปลี่ยนไปต้องไปเรียนต่อแทน ต่อมาอกหักบวกกับตกงาน จึงรู้จักว่าความรักคืออะไร ความเจ็บปวดและรู้จักพิษของความรักเป็นยังไง จากที่เมื่อก่อนไม่เคยรู้เลย เลยเปลี่ยนตัวเองไปพอสมควร ต่อมาตกงานอีกแล้ว (ตกบ่อยจัง) ตัดสินใจทำงานต่างจังหวัดที่ไม่เคยอยู่และไม่เคยไปเป็นครั้งแรก ที่สำคัญเป็นงานที่ไม่เคยอยู่ในสมองด้วยว่าจะทำ!! จากคุณ : Alex on the rock เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 22:05:46

ความคิดเห็นที่ 11 จุดเปลี่ยนคือไปเรียนต่อเอาแต่เรียนๆๆจนไปถึงจุดสูงสุดแล้วก็พบว่ามันไม่ได้อะไรเลย พร้อมกับเลิกกับแฟน สติแทบแตก เหมือนโลกกลับด้านไป ผ่านมาสองปี ก็พยายามหาตัวเอง+กลับมาเป็นตัวของตัวเอง แต่ว่าโตขึ้น มีความสุขกับชีวิตให้มากขึ้นไม่ใช่เรื่องเรียนเรื่องทำงานอย่างเดียว และเริ่มอ่านหนังสือ หาปรัชญาดีๆมาอ่าน ดีขึ้นนะเราว่า แต่ก็ยังไม่รู้จะไปทางไหนเหมือนกัน จากคุณ : unidon เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 23:33:57

ความคิดเห็นที่ 12 โหดีจังเลยค่ะ คุณ จขกท รู้จักคิดดีค่ะ อยากเก็บเงินบ้างจัง เราอายุเยอะกว่าคุณอีกนะ ยังไม่มีเงินเก็บเลยอะ ส่วนจุดเปลี่ยนของเรา อืม... ดูเหมือนยังไม่มีจุดเปลี่ยนเลยอะ มีแต่ความคิดที่เปลี่ยนไป การมองโลกการมองคน มันจะเป็นไปตามประสบการณ์ จากเหตุการณ์ที่เจอะเจออะค่ะ แต่มันไม่มีจุดเปลี่ยนที่เด่นชัดอะไร จากคุณ : ณ.รัก เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 03:26:30

ความคิดเห็นที่ 13 #LamoonMan เก่งจังเลยค่ะ เราก็เป็นโปรแกรมเมอร์และคิดว่า การเป็นสุดยอดของโปรแกรมเมอร์นั้นคือการมี software เป็นของตัวเอง สู้ๆนะคะ ส่วนใหญ่เราพบว่าจุดเปลี่ยนจะมาพร้อมกับบาดแผลเสมอ   เรียกว่าไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตากันจริงๆ ค่ะ ชีวิตเราก็คงยังต้องเจอจุดเปลี่ยนอีกมากมาย ค่อยๆ เรียนรู้กันไปนะคะ :) จากคุณ : น้องแฟรงค์ เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 13:18:02