เราเองก็ดูแลพ่อเราที่ป่วยเป็นพาร์กิสันและตอนหลังหกล้มกระดูกสันหลังยุบต้องไปผ่าตัดและฉีดซีเมนต์ ตอนนี้ ขาสองข้างกล้ามเนื้อรีบ ไม่มีแรง เลยเดินไม่ได้แต่ช่วงบนของร่างกายปกติดี สมองดี เมื่อก่อนซัก 3 เดือนที่แล้ว เราดูแลรับผิดชอบคนเดียวเลยเพราะลูกน้องลาออก กว่าจะหาได้เราก็แทบแย่ ใหนจะลูกอีก 2 คน เรามีพี่ ๆ อีก 6 คน อยู่ต่างๆประเทศซ่ะ 1 คน อยู่ ใต้ซ่ะ1 คน อีกคนพี่ชายก็ฐานะไม่ดี ร่างกายไม่แข็งแรง พี่ผู้หญิงคนโต ก็ไม่เอาพ่อ ก็เหลือพี่สาวซึ่งก็เดือนมาเยี่ยมซ่ะ 2ครั้งเหมือนพี่ชายอีกคน เช่นกัน สรุป ก็เราคนเดียวแหล่ะ คือพี่ๆ มาเยี่ยม ก็คือมาแป๊บหนึ่งเจอหน้าหน่อยแล้วก็กลับอ่ะ แล้วเตี่ยเราไม่ยอมใช้ ผ้าอ้อมสำเร็จรูปด้วยน่ะ ใส่ให้ก็แกะออกเละหมด คิดดูแล้วกัน เราเหนื่อยมาก เช็ด ทำความสะอาดกันทั้งวัน มือเราก็แพ้พวกผงซักฟอกด้วยน่ะ ก็พยายามทนน่ะถือว่าพ่อเรา เราขนาดพ่อเราเดินไม่ได้วัน ๆ ก็จะให้พาออกไปนั่งรถเที่ยว ตลอด ทุกวันเลย เราก็ต้องพูด ๆๆๆ มาก ๆ ให้เข้าใจ เพราะเราอุ้ม คนเดียวไม่ไหวพ่อเราตัวใหญ่หนักด้วยอ่ะ เราเข้าใจสภาพคุณน่ะ แต่ขอชื่นชมด้วยที่คุณเป็นหลาน อ่ะ คุณยังทำได้ขนาดนี้ พวกหลาน ๆ เราอ่ะ ไม่มีใครมาสนใจอากง เลย แต่ตอนนี้เราค่อยสบายล่ะ มีลูกน้องมาช่วยแล้ว ค่อยหายเครียดเหมือนกัน
เราก็อยากเป็นกำลังใจให้คุณน่ะ อยากแนะนำคุณด้วยว่าควรปรึกษากับน้า ๆ ทั้งหลายให้มาช่วยกันดูแลบ้าง สลับกัน ส่วนคุณจะได้มีเวลาเที่ยวบ้าง ได้ไปเดินเที่ยวช๊อป บ้างเพื่อคลายเครียดค่ะ หรืออาจจะหาลูกน้องมาเฝ้าแทนตอนกลางคืน ค่ะ แล้วตอนนี้คุณก็จะได้เหนื่อยน้อยลง แล้วค่าใช้จ่ายก็ไปเก็บกับพวกน้า ๆ ที่ไม่ได้ช่วยดูแลอ่ะค่ะ
ไม่รู้ช่วยได้บ้างหรือเปล่าน่ะค่ะแต่ยังไงก็สู้ ๆ ค่ะ
ถามคนที่เคยดูแลญาติที่ป่วยอัมพฤกษ์ และโรคทางสมองหน่อยค่ะ
