ความคิดเห็นที่ 1 ชีวิตในวัยเด็กของเรา จนถึง 7ขวบ เป็นครอบครัวที่แสนอบอุ่นมากๆ กลับจากโรงเรียนมาถึงบ้านก็เจอหน้าพ่อแม่ กินข้าวพร้อมกัน วันเสาร์-อาทิตย์ก็ไปเที่ยวด้วยกัน แต่ข้อเสียของพ่อคือ พ่อดื่มเหล้า สูบบุหรี่ในบ้าน (เราเคยไปดับบุหรี่พ่อ พ่อก็ถามดับทำไม เราบอกไปว่า เหม็น) แล้วความสุขเหล่านี้ก็เริ่มหมดไป เมื่อคุณแม่รู้ว่าตั้งท้องลูกคนที่สอง พ่อกับแม่เริ่มมีปัญหาทะเลาะกันบ่อยขึ้น จนถึงบางครั้งแม่ไปนอนอีกห้องนึงเลยก็มี แต่ที่น่าแปลกคือ พ่อเลิกดื่มเหล้า เลิกสูบบุหรี่ และกินยาอะไรไม่รู้ (ขวดยานำเข้าจากอเมริกา) เม็ดสีขาวซึ่งใหญ่มากๆ (เราว่าต้องหักเป็น1ส่วน4ถึงจะกินได้แน่เลย) หลังจากแม่คลอดลูกคนที่สอง แม่ก็ฝากลูกให้ยายเลี้ยง แล้วช่วงนั้นคุณพ่อก็เปลี่ยนงาน ต้องไปทำงานถึงต่างจังหวัด แล้วกว่าจะกลับมาถึงบ้านก็ดึกมาก ส่วนแม่ก็ไปเรียนหนังสือภาคค่ำ กลับมาบ้านดึกเหมือนกันหรือบางทีก็ไปนอนบ้านยาย ส่วนเรากลับมาจากโรงเรียน ก็อยู่บ้านคนเดียว กว่าพ่อจะมาถึงบ้านก็ 4-5ทุ่ม แทบทุกวัน จากคุณ : จากใจของลูกคนนี้ เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:27:00 A:58.9.2.139 X: TicketID:243183

ความคิดเห็นที่ 2 บางทีเลิกเรียน เราก็ไม่อยากกลับมาที่บ้านเลย เพราะ กลับมาที่บ้านก็ไม่เจอใคร บ้านก็ปิดไฟมืด ทั้งกลัว ทั้งเหงา กลับมาถึงบ้าน ก็นั่งดูทีวี ช่อง IBC(ตอนหลังน่าจะ UTV+IBC รวมกันเป็น UBC) รายการการ์ตูน มันจะมีถึง4ทุ่ม ถ้าพ่อยังไม่กลับมาบ้าน ก็จะโทรเข้ามือถือพ่อ (ไม่ก็ดูทีวีจนหลับที่โซฟา แล้วพ่อก็อุ้มเข้าไปนอน) เรา : เมื่อไหร่ พ่อจะถึงบ้าน พ่อ : อีกไม่นานลูก เรา : เร็วๆนะพ่อ หรือ เดินไปหน้าปากซอยบ้าน ยืนรอพ่อไปยืนร้องไห้ไป ว่าเมื่อไหร่พ่อจะกลับถึงบ้าน ตอนนั้นที่เดินไปหน้าปากซอย ก็เห็นเพื่อนวัยเดียวกัน กินข้าว ดูทีวี พร้อมหน้าพร้อมตากับพ่อแม่ของเค้า (พอย้อนดูตัวเอง ทำไมเราโดดเดี่ยวแบบนี้) หน้าพ่อแม่ แทบจะไมไ่ด้เจอไม่ได้คุยกันด้วยซ้ำ เพราะ ตี5 เราก็ตื่นอาบน้ำเตรียมไปโรงเรียน 6โมง รถตู้โรงเรียนมารับแล้ว ส่วนพ่อแม่ ก็ยังนอนหลับอยู่ กลับถึงบ้าน ก็ไม่ค่อยได้เจอพ่อแม่ เพราะบางทีเราก็หลับไปก่อน นอกจากวันอาทิตย์ ถึงจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน เคยมีอยู่ครั้งนึงน้อยใจแม่มากๆ เรา ไอแค้กๆในห้องนอน แม่ก็มาดุเรา ว่าไม่สบาย ทำไมไม่ไปหาหมอ(หนูยังเด็ก ทำไมแม่ไม่พาหนูไปล่ะ) ตอนหลังเราจะไอ ก็ต้องแอบคลุมโปง เอาผ้าปิดปากไอ แต่ที่หงุดหงิดใจมากที่สุดก็ แม่ : ถ้าไม่มีพ่อ หนูจะอยู่กับใคร เรา : อยู่กับแม่ แม่ : ถ้าไม่มีแม่ด้วยล่ะ หนูจะอยู่กับใคร เรา : ..........ไม่รู้ จากคุณ : จากใจของลูกคนนี้ เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:30:52 A:58.9.2.139 X: TicketID:243183

ความคิดเห็นที่ 3 ชีวิตก็วนเวียนไปอยู่อย่างนี้เรือยมา จนถึงก่อนวันที่พ่อของเราเสียชีวิต วันนั้นพ่อไม่สบายหนัก แล้วแม่จะพาไปโรงพยาบาล ตอนนั้นเหมือนเรามีสังหรณ์ว่า จะไม่ได้เจอพ่ออีกแล้ว เลยเอามือไปจับขาของพ่อ พอพ่อออกมากจากบ้านจะขึ้นรถ เราเห็นหน้าพ่อชัดๆ เราอุทานขึ้นมาในใจ เฮ้ย! ทำไมพ่อเราสภาพเหมือนผีแบบนี้ แม้แต่เพื่อนในหมู่บ้าน ยังถามเราเลยว่า พ่อของเราเป็นอะไร แล้วนั่นจะไปไหน ผ่านไป1วัน อาก็มารับเราไปบ้านยาย เราก็อยู่ข้างบน สักพักก็ได้ยินเสียงคนร้องไห้จากข้างล่าง ก็ลงไปดู เห็นแม่กับยายร้องไห้ ตอนแรกเราก็สงสัย ร้องไห้ทำไม แต่หลังจากที่ฟังยายพูด ก็รู้แล้วว่า พ่อของเราเสียชีวิตแล้ว เราก็ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นั่งเศร้าไปสักพัก แล้วตอนขึ้นไปบนห้องนอน ก็เล่นซ่อนแอบกับน้องของเรา(2ขวบ) จังหวะที่เราหลบในผ้าห่มนี่แหละ อยู่ดีๆสติวูปไปเลย เหมือนเราฝัน เราเจอพ่อ พูดกับเราว่า ตั้งใจเรียนนะลูก (แ้ล้วก็ถึงรู้สึกตัว) จากคุณ : จากใจของลูกคนนี้ เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:31:20 A:58.9.2.139 X: TicketID:243183

ความคิดเห็นที่ 4 ส่วนที่พ่อของเราเสียชีวิต เท่าที่เราทราบในตอนนั้นคือ พ่อเสียชีวิตเพราะมะเร็งขึ้นสมอง หลังจากนั้น เรากับแม่ก็ย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัด ตอนที่ไปอยู่ต่างจังหวัด แม่ก็ไม่สบายบ่อย ต้องไปโรงพยาบาลบ่อยครั้ง บางทีแม่เดินไม่ไหว แม่อยากนั่งรถเข็น เราก็อยากให้แม่เดินมากกว่า เราก็จะไม่เข็นรถให้แม่ เพราะแม่ยังสาวๆอยู่เลย จะเดินไม่ไหวได้ไง แม่ก็บ่นบอก เดินไม่ไหว แล้วลงไปนั่งกับพื้น คนก็มองกัน จนเราต้องไปเอารถเข็นมารับแม่ (หนูขอโทษนะแม่ หนูรู้สึกผิดจริงๆ) บางครั้งแม่ก็ปลุกกลางดึกบอกว่า หนาว เราก็ต้องทำกระเป๋าน้ำร้อน เอาผ้าไปห่มแม่ แล้วกอดแม่ด้วย ซึ่งเราก็เริ่มสงสัยแล้ว แม่เป็นอะไรกันแน่ จากคุณ : จากใจของลูกคนนี้ เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:31:58 A:58.9.2.139 X: TicketID:243183

ความคิดเห็นที่ 5 จนในที่สุด สิ่งที่เราสงสัย ก็ได้รับคำตอบจากแม่ แม่ : ลูกมาหาแม่หน่อยสิ เรา : แม่ มีอะไรเหรอ แม่ : รู้มั้ย? พ่อเสียชีวิตเพราะอะไร เรา : มะเร็งไง แม่ แม่ : จริงๆแล้วพ่อตาย เพราะเป็น HIV นะ ซึ่งแม่ก็ติดโรคนี้มาด้วย (แม่เริ่มร้องไห้) เรา : .......................(ช๊อกกับสิ่งที่แม่พูด) แม่ : แม่เริ่มมารู้ตัวตอนที่มีน้องนี่แหละ ตอนที่ท้อง แม่ก็ไปหาหมอ แล้วหมอก็ตรวจเลือดแล้วพบว่าเป็นบวก+ แต่หมอก็ยังให้กำลังใจว่า ก็ยังไม่แน่หรอกว่าเป็น HIV แต่ขอให้มาตรวจอีก2ครั้ง ถ้ายังพบว่าเป็นบวก+ ก็คือ เป็นจริงๆแล้ว แม่ก็ให้พ่อไปตรวจเลือดก็พบว่าเป็นบวกเหมือนกัน ผลสุดท้าย ผลเลือดก็เป็นบวก+ กันทั้งสองคน หมอก็ให้คำแนะนำว่า ควรเอาเด็กออก เพราะโอกาสติดเชื้อHIVสูงมาก ซึ่งสมัยนั้น ปี253x ยังไม่มียาช่วยเด็กในท้อง สรุปก็คือ เด็กเกิดมา ก็วัดดวงเอาเอง จะติดเชื้อHIV หรือไม่ (โอกาสไม่ติดเชื้อ20-30%มั๊ง) จากคุณ : จากใจของลูกคนนี้ เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:34:26 A:58.9.2.139 X: TicketID:243183

ความคิดเห็นที่ 6 แม่ก็ไม่ยอมเอาเด็กออก จะเก็บเอาไว้ แม่ก็เค้นพ่อใหญ่เลย ไปมีอะไรกับใครมา สุดท้ายพ่อก็ยอมรับว่าไปมีอะไรผู้หญิงอื่น(เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น) รู้มั้ย ลูกต้องรักน้องมากๆนะ เพราะน้องเกิดออกมา น้ำนมจากแม่ก็ไม่ได้กินสักหยด หมอสั่งห้าม ตอนแรกที่เกิด ผลเลือดของน้องเป็นบวก+ แต่หมอก็ให้ตรวจอีก ผลตรวจครั้งสุดท้าย น้องไม่ติดเชื้อHIV น้องเหมือนยังมีโชคอยู่นะ ถ้าน้องติดเชื้อ อยู่ได้ไม่เกิน4-5ปี ก็ต้องตาย แล้วตอนที่พ่อของเราตาย แม่รับสภาพใกล้ตายของพ่อไม่ได้จริงๆ ต้องไปยืนหลบร้องไห้ ไม่กล้าไปดู [แต่เท่าที่เรารู้จากคนอื่น คือ เชื้อขึ้นสมองของพ่อ พ่อปวดหัวมาก เริ่มไม่มีสติ ไม่รู้สึกตัว ร้องโวยวาย พ่อดิ้นมากจนหมอต้องเอาเชือกมัดข้อมือ ข้อเท้า พ่อก็ดิ้นจนมีเลือดซิบๆตามข้อมือ ข้อเท้า] พ่อทรมานตั้งแต่เที่ยงคืน ยันเที่ยงของอีกวันเลย ถึงจะจากไปอย่างสงบ (ตอนนั้นหมอไม่ช่วยอะไรพ่อแล้ว คือต้องปล่อย เพราะทำอะไรไม่ได้แล้ว เกินเยียวยาที่จะรักษา) ลูกเข้าใจหรือยัง ทำไมแม่ถึงเป็นแบบนี้ แม่ก็เคยบ่นตัดพ้อกับพ่อ ฆ่าตัวเองยังไม่พอ ยังจะฆ่าลูกฆ่าเมียตามไปด้วย แล้วถ้าเราทั้งสองคนตายไป ลูกจะอยู่ยังไง ใครจะดูแล จากคุณ : จากใจของลูกคนนี้ เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:35:29 A:58.9.2.139 X: TicketID:243183

ความคิดเห็นที่ 7 เราก็บอกแม่นะ ขอลงไปดื่มน้ำก่อน พอเราออกจากห้องเท่านั้นแหละ ร้องไห้ขนาดหนัก เหตุการณ์ทุกสิ่งทุกอย่าง ระดมเข้ามาในหัวเราเลย 1.ทำไมพ่อเลิกเหล้า เลิกบุหรี่ (คนเป็นHIV เค้าสั่งห้ามดื่ม สูบ) 2.ทำไมพ่อต้องไปทำงานที่ไกลๆ กลับบ้านดึก เพื่อหาเงินเยอะขึ้น เพราะเอามาเป็นค่ายานี่เอง 3.รู้แล้วว่า ไอยาเม็ดขาวใหญ่ๆ ทีพ่อต้องกินมันคืออะไร 4.ทำไมพ่อกับแม่ ถึงมีปัญหากัน 5.ทำไมแม่ต้องถามคำถามบ้าๆนั่นกับเราด้วย (คำถาม ถ้าไม่มีพ่อแม่ จะทำไง) 6.ทำไมแม่ต้องดุเราด้วย เวลาเราไม่สบาย ไอแค้กๆ 7.ทำไมตอนเราอยู่โรงพยาบาลกับพ่อ หมอคุยกับพ่อ ต้องให้เราออกจากห้องผู้ป่วยด้วย ทำไมไม่ให้เราฟัง 8.แค่เราใช้ที่ตัดเล็บอันเดียวกับแม่ ทำไมแม่ต้องดุเราด้วย ฯลฯ แล้วเราก็กลับมาหาแม่ เรา : หนูเก่งมั้ย ไม่ร้องไห้เลย (แต่จริงๆ แอบร้องไห้ไม่ให้แม่เห็น) แม่ : ดีแล้วลูก แม่ก็ไม่อยากให้หนูเครียดจนเกินไป ที่พ่อแก ต้องไปทำงานหาเงินเยอะๆ ก็เอามาเป็นค่ายานี่แหละ ได้เงินเท่าไหร่ก็หมดไปกับค่ายา แล้วที่แม่ เดี๋ยวเป็นโรคนั้นโรคนี้ ก็เพราะหมอเอาต่อมไทรอยด์ออกไปข้างนึง ร่างกายก็อ่อนแอ เลยทำให้เชื้อโรครุมเร้าแม่่ซะขนาดนี้ [ต่อมไทรอยด์ เป็นอวัยวะที่ดักเชื้อโรคไม่ให้เข้าร่างกาย อยู่ตรงลำคอ] ***เรื่องต่อมไทรอยด์ ฟังมาจากแม่อีกที แต่เคยมีคนแย้งแล้วว่า เราเข้าใจผิด*** แล้วที่แม่เล่าให้หนูฟัง เพราะลูกเริ่มเป็นวัยรุ่นแล้ว จะได้รู้จักป้องกันตัวเองและไม่อยากให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับลูก ลูกต้องจำไว้เป็นบทเรียนนะ ลูกยังจำได้มั้ย ที่แม่เคยถามว่า เกลียดคนเป็นโรคเอดส์หรือเปล่า ลูกตอบแม่ว่า รังเกียจไม่กล้าเข้าใกล้ (ตอนนั้นยังไม่รู้ว่า พ่อแม่เป็นโรคนี้) เรา : ............... แม่ : ทุกคนก็ตอบแบบนี้หมดแหละ แต่ถ้าเป็นคนในครอบครัวของเรา จะพูดไม่ออกเลย ใครจะรังเกียจกันได้ลง แล้วการกินข้าวร่วมกันมันก็ไม่ติดเชื้อหรอกนะ แต่ของใช้ส่วนตัวห้ามใช้ร่วมกันเท่านั้นเอง แล้วโรงพยาบาลที่ไปกับแม่ แผนกนั้น(ไม่ขอเอ่ยชื่อแผนกนะ) ส่วนมากคนก็เป็นโรคนี้กันทั้งนั้น ยาสปอรัล(กันเชื้อราขึ้นสมอง) ราคาก็แพงแสนแพง แผงละ210- มี4เม็ด 1วันก็กินไปแล้ว3เม็ด นี่ยังไม่นับยาอื่นๆอีกนะ แม่หวังว่า ลูกจะระวังตัวเอง ไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกนะ จากคุณ : จากใจของลูกคนนี้ เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:41:54 A:58.9.2.139 X: TicketID:243183

ความคิดเห็นที่ 8 เรื่องนี้ ถ้าถามว่าพ่อผิดมั้ย พ่อก็ผิดจริงๆที่ไปมีอะไรกับคนอื่น แต่เราก็เข้าใจพ่อ ทำไมถึงแบบนั้น เรารู้นิสัยแม่ดี ว่าเป็นคนยังไง แม่ชอบบ่น หงุดหงิดง่าย พ่อก็เลยอาจน้อยใจ แค่พ่อพลาดเพียงแค่ครั้งเดียว ไม่น่าเชื่อว่าถึงกับทำให้ครอบครัวแตก ก็เลยฝากถึง ผู้ชายที่เป็นหัวหน้าครอบครัว อย่าไปมีอะไรกับผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาตัวเองเลย หรือถ้ามีอะไรกันจริงๆ ก็ควรใช้ถุงยางป้องกันตัวเองดีกว่า เพราะถ้าติดเชื้อขึ้นมา มันจะไม่ได้ฆ่าตัวเองอย่างเดียว แต่จะฆ่าลูกฆ่าเมียตามไปด้วย แล้วปัญหาครอบครัว มีอะไรก็อยากให้ปรับความเข้าใจคุยกัน พูดจาดีๆกัน เพราะผู้ชายบางคน เวลาน้อยใจภรรยา ก็จะชอบไปหาผู้หญิงคนอื่น เพื่อระบายปัญหา เด็กทุกคนจะมีความสุขที่สุดคือ การมีครอบครัวที่อบอุ่น กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาในครอบครัว เล่นอะไรด้วยกัน พ่อแม่มีเวลาให้ลูก เอาใจใส่ลูก เราคิดไว้แล้ว ถ้ามีครอบครัว จะทำให้ครอบครัวอบอุ่นมากที่สุด คือ การให้เวลากับครอบครัว การเข้าใจซึ่งกันและกัน ให้ความรักความเอ็นดูกับลูกตัวเอง --------------จบ-------------- จากคุณ : จากใจของลูกคนนี้ เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:43:50 A:58.9.2.139 X: TicketID:243183

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Clover_Pixie เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 23:45:37

ความคิดเห็นที่ 10 โอ้ว จขกท. เข้มแข็งมากค่ะ สู้ต่อไปนะคะ ขอบคุณที่เอาประสบการณ์มาแบ่งกัน จากคุณ : สิ่งหนึ่ง เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 00:00:00

ความคิดเห็นที่ 11 พูดไม่ออก.............สู้นะคะ จากคุณ : *แอ๊ปเปิ้ล รสพีช* เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 00:02:42

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นกำลังใจให้นะ จากคุณ : เราจะมองตัวเองในวันที่ไม่มีใคร เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 00:13:40

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นกำลังใจให้ค่ะ ... จากคุณ : คุณหนูแพรวพรรณราย เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 00:36:16

ความคิดเห็นที่ 14 น้ำตาจะไหล   สู้ๆ นะครับ เป็นกำลังใจให้คุณ และ น้อง ครับ จากคุณ : เดอะไรท์ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 00:47:25

ความคิดเห็นที่ 15 สู้ๆ นะคะ.. วันพรุ่งนี้ย่อมดีกว่า เมื่อเรามีสติ เป็นกำลังใจให้คะ จากคุณ : Antbadtz เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 00:52:46

ความคิดเห็นที่ 16 ได้รับบทเรียนที่ดีค่ะ อยากให้วััยรุ่นส่วนใหญ่ได้รับรู้เรื่องนี้จัง เห็นสังคมเดี๋ยวนี้แล้วรู้สึกว่า อะไรก็ง่ายไปหมด ขอบคุณ จขกท ด้วยนะคะที่นำมาแบ่งปัน จากคุณ : ชื่นชีวา เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 00:55:24

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณที่มาแชร์เรื่อราวดีๆเพื่อเตือนสติคนต่อไป สู้ๆนะคะ จากคุณ : bobbery girl เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 00:57:01

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นกำลังใจให้ค่ะ... ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องราวที่เป็นอุทาหรณ์สอนใจกันแบบนี้ จากคุณ : blue เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 01:06:45 A:118.172.248.201 X: TicketID:279628

ความคิดเห็นที่ 19 คุณเข้มแข็งมากๆ ค่ะ ขอบคุณและเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : eves เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 01:10:29

ความคิดเห็นที่ 20 ***เขียนต่อจาก คห.7 (พอดีลืมเขียน) หลังจากนั้น เราก็เข้าใจแม่มากขึ้น พยายามดูแลแม่ให้ดีที่สุด เหตุการณ์ระทึกก็มีบ้าง เช่น อยู่ดีๆแม่บอกหายใจไม่ออก เราต้องรีบขับรถพาแม่ไปโรงพยาบาล ตอนที่ขับรถ ในใจเราสั่นมาก กลัวแม่จะเป็นอะไร น้ำตาคลอ สุดท้ายแล้ว แม่ก็ค่อยๆผอม เพราะไม่ยอมกินอะไร กินก็นิดเดียว บางทีดูเหม่อลอย (เหมือนกับคนไม่อยากมีชีวิตอยู่) บางทีแม่นอนร้องครวญครางเพราะความเจ็บปวดจากเชื้อโรคต่างๆในร่างกาย เราก็นอนฟังอยู่ทุกคืน น้ำตาก็แทบจะไหล เห็นแล้วอดสงสารแม่ไม่ได้ รู้เลยว่า ตายทั้งเป็น มันคืออะไร ตอนหลังแม่ก็เริ่มหลงๆลืมๆ จำอะไรไม่ค่อยได้ สติเริ่มไม่อยู่กับตัว นอนหมดแรง ไม่กิน ไม่ทำอะไรทั้งสิ้น แล้วก็หลับอย่างสบายไม่ตื่นอีกเลย จากคุณ : จากใจของลูกคนนี้ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 01:14:26 A:58.9.2.139 X: TicketID:243183

ความคิดเห็นที่ 21 เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ จากคุณ : bn_jung เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 01:22:41

ความคิดเห็นที่ 22 เราเข้าใจความรู้สึกค่ะ พ่อกับแม่เราก็เสียไปแล้วเหมือนกัน เรายังมีน้องอีกสองคนที่อายุห่างกับเรามาก ไม่ว่ายังไงชีวิตก็ต้องดำเนินไป เพื่อตัวเอง คนที่เรารักและรักเรานะคะ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆนะคะ แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 53 01:36:25 จากคุณ : chanying~ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 01:35:24

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆต่อไปค่ะ : ) จากคุณ : *~..เหม่งอี้..~* เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 01:54:24

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ครับ เพราะผมว่าผมเข้าใจความรู้สึกคุณมาก เหตุการณืที่เล่ามาตรงกับชีวิตผมทุกอย่างเลย ทุกวันนี้ผมต้องทำงานเพื่อรักษาแม่และส่งน้องเรียนอยู่ จากคุณ : หัวอกเดียวกัน (the_moon_hunter_0) เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 02:26:42

ความคิดเห็นที่ 25 อ่านแล้วจุกเลย...พูดไม่ออก.. เป็นกำลังใจให้ค่ะ...ชีวิต ต้องเดินต่อไป..สู้ สู้ ค่ะ... จากคุณ : ยายภูธร เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 06:04:35

ความคิดเห็นที่ 26 เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : chocolate orchid เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 06:13:06

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นกำลังใจให้นะครับ จขกท.เข้มแข็งมากเลยครับ ที่ผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาได้ ถ้าผมเจอเองคงทำอะไรไม่ถูก จากคุณ : คุณชายแอ๊บแบ๊ว เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 06:16:17

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นกำลังใจให้น่ะครับ จขกท.เป็นคนที่เข้มเเข็งมากเลยน่ะครับ สู้ๆน่ะครับ เพื่อนๆในห้องนี้เป็นกำลังใจให้คุณเสมอน่ะครับ พรุ่งนี้ย่อมสดใสกว่าวันนี้เสมอครับ จากคุณ : รัตนสุวรรณ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 06:44:58

ความคิดเห็นที่ 29 . จากคุณ : yangtaiping เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 07:26:43

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นกำลังใจให้คะ จากคุณ : เอ (milly) เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 08:15:20

ความคิดเห็นที่ 31 แวะมาให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : armearn เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 08:20:47

ความคิดเห็นที่ 32 แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ............ วันนี้เราก็รู้สึกเหนื่อยเหมือนกัน .. ยังไงก็สู้ๆน่ะจ๊ะ จากคุณ : แมงมุมสีดำ (สาวน้อยริมบึง) เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 08:21:12

ความคิดเห็นที่ 33 เป็นกำลังใจให้ จขกท.ค่ะ  อย่าท้อถอย  สู้สู้ค่ะ จากคุณ : ohkouu เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 08:26:53

ความคิดเห็นที่ 34 ขนาดอ่านยังรู้สึกสะเทือนใจ แล้ว จขกท.ต้องผ่านคืนวันอันโหดร้ายเหล่านั้นมา คงจะเจ็บช้ำกว่ามาก เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Ms.Kyo เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 09:01:01

ความคิดเห็นที่ 35 เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้เช่นกันนะคะ ไม่ทราบว่าน้องคุณเจ้าของกระทู้แข็งแรงดีไหมค่ะ แล้วได้มีการตรวจซ้ำอีกบ้างหรือเปล่า เพราะเคยดูสารคดีจะมีเคสว่าคนที่มีเชื้อน้อยมาก จนไม่สามารถตรวจเจอได้ แต่ก็เป็นผู้มีเชื้อ hiv ท้ายสุดขอให้พระคุ้มครองนะคะ จากคุณ : คุณแม่บ้าน เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 09:09:43

ความคิดเห็นที่ 36 เข้มแข็งนะคะ ให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : Atocha เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 09:22:32

ความคิดเห็นที่ 37 เข้มแข็งค่ะ มาให้กำลังใจนะคะ จากคุณ : Kally_narak เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 09:48:20

ความคิดเห็นที่ 38 น้ำตาไหลเลย .............เป็นกำลังใจให้อีกแรงนุงคับ จากคุณ : plusle เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 09:49:34

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณครับ ขอให้พระคุ้มครองนะครับ จากคุณ : กิ้งกือไฮสปีด เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 09:50:34

ความคิดเห็นที่ 40 เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้มีครอบครัวที่อบอุ่นน่ารักนะคะ จากคุณ : ^^MoneyDollarYuroSilverGold^^ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 09:59:53

ความคิดเห็นที่ 41 ได้แต่ถอนหายใจ ดูแลตัวเองและคนรอบข้างน่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : จุกแสบเหลือง เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 10:01:41

ความคิดเห็นที่ 42 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ.....ฟ้าหลังฝนมักจะสดใสสวยงามเสมอค่ะ จากคุณ : Gingerbread Girl เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 10:03:34

ความคิดเห็นที่ 43 เขียนเรื่องได้เตื่อนสติได้ดีครับ จากคุณ : ดีสโก้ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 10:24:28 A:202.12.118.61 X: TicketID:280158

ความคิดเห็นที่ 44 ขอเป็นกำลังใจ ให้ค่ะ สู้ๆนะค่ะ หมั่นทำความดีเยอะๆ จากคุณ : honeybfit เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 10:41:09

ความคิดเห็นที่ 45 มาให้กำลังใจค่ะ   ส่วนต่อมไทรอยด์ที่คุณแม่บอกว่าตัดออกไปข้างนึงนั้น   เข้าใจว่าน่าจะเป็นต่อมทอลซินมากกว่าค่ะ จากคุณ : SWEET TOFFY เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 10:45:18

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณครับ สำหรับการแชร์ เนื้อเรื่องเขียนได้ดี สวยงาม อ่านเข้าใจง่ายมากครับ (ไม่ได้แก้ไขเลย) ขอเป็นกำลังใจให้ครับผม จากคุณ : คนงานเหมือง เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 10:51:22 A:118.175.15.235 X: TicketID:293886

ความคิดเห็นที่ 47 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 11:04:53

ความคิดเห็นที่ 48 เข้มแข็งไว้ค่ะ  ชีวิตมีค่ามากมาย สู้ๆ จากคุณ : รวมการเฉพาะกิจ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 11:07:52

ความคิดเห็นที่ 49 สู้ ๆ นะคะ ^^ จากคุณ : มะหมาฮาเฮ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 11:30:29

ความคิดเห็นที่ 50 สัมผัสความรู้สึกเข้มแข็งได้จากตัวอักษรของน้องจขกท.เลยค่ะ เดาว่าอายุคงจะยังไม่มาก น้องสุดยอดจริงๆ ค่ะ เดิมพี่คิดว่าตัวเองนี่เจ้าปัญหา เบื่อปัญหาเยอะๆ แต่อ่านกระทู้นี้แล้วรู้สึกตัวเองงี่เง่าเหลือเกิน ปัญหาเล็กกว่าน้องจขกท.ตั้งเยอะโวยวายฟูมฟายไปได้ ถ้าท้อแท้จะนึกถึงน้องค่ะ ขอบคุณ และเป็นกำลังใจให้สู้ต่อนะคะ ยังไงก็ถือว่ายังดีที่มีโอกาสได้ดูแลแม่ ดูแลน้อง และสามารถเป็นคนดีของสังคมได้ น่าภูมิใจที่สุดค่ะ จากคุณ : pyramidas เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 11:45:27

ความคิดเห็นที่ 51 เป็นกำลังใจไว้นะคะ พรุ่งนี้ย่อมดีกว่าเมื่อวาน จากคุณ : Konba_naruK เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 11:47:21

ความคิดเห็นที่ 52 มาเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ค่ะ... คูรเขมแข็งมากๆเลย จากคุณ : may_spsc เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 11:47:30

ความคิดเห็นที่ 53 เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ชีวิตในวันข้างหน้าของ จขกท กับน้องมีแต่สิ่งดี ๆ เข้ามานะคะ จากคุณ : ไม่จริงใจไม่ต้องดูแลตัวเองได้ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 13:00:57

ความคิดเห็นที่ 54 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Kzybear เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 13:15:29

ความคิดเห็นที่ 55 สู้  ๆคะ  เพื่อนแฟนเราชอบเปลี่ยนผู้หญิง ชอบเที่ยวแล้วไม่ใส่ถุงยาง ไม่รู้จักรักตัวเอง แวะมาให้กำลังใจ จขกทนะค่ะ จากคุณ : linboom เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 13:34:29

ความคิดเห็นที่ 56 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : สาวนอย เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 14:23:33

ความคิดเห็นที่ 57 สู้ๆนะคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาแบ่งปันให้ระวังตัวมากขึ้น ขอบคุณและเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : เจ้าชู้แต่หนักแน่นอย่างหินผา เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 15:03:53

ความคิดเห็นที่ 58 พ่อกับแม่เราก็เสียตั้งแต่เรายังเด็กๆ อายุ12เองตอนนั้น เราเหลือพี่เราเพียงคนเดียวก็สู้กันมา2คน จนตอนนี้มีงานทำ มีครอบครัวที่อบอุ่น ประสบความสำเร็จในชีวิต เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ไข่เจียวทะเล เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 15:05:32

ความคิดเห็นที่ 59 อ่านแล้วเศร้าใจ  นี่เราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ตั้งแต่เล็กๆ  แต่ความเศร้าของเราสู้ จขกท.ไม่ได้เลย  เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ช็อกโกแลตกับสตรอเบอรี่ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 15:13:47

ความคิดเห็นที่ 60 เป็นกำลังใจให้ จขกท.นะคะ รักและดูแลน้องให้มาก ๆ จากคุณ : อะไรกันผู้หญิงคนนี้ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 15:15:33

ความคิดเห็นที่ 61 ข้ามมาจากห้องแป้ง ... อ่านแล้วร้องไห้เลยค่ะ เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ จขกท นะคะ เราเองก็เป็นมะเร็งตั้งแต่เด็ก แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วล่ะค่ะ ^^ สู้ๆจ้าา ^^ จากคุณ : ล็อคอินนี้สีชมพู เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 16:00:23

ความคิดเห็นที่ 62 เป็นกำลังใจให้ จขกท. นะคะ จากคุณ : s.o.s เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 16:06:22

ความคิดเห็นที่ 63 เกือบร้องไห้เลยผม T^T จากคุณ : meemie989 เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 16:10:08

ความคิดเห็นที่ 64 เกือบร้องไห้เหมือนกัน .. สู้ๆ นะครับ ผมคงพูดอะไรมากกว่านี้ไม่ได้เพราะผมยังไม่เคยเจอความทุกข์ได้เท่าครึ่งหนึ่งที่ จขกท. เจอเลย จากคุณ : เหล้าขาวผสมน้ำแดง เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 16:22:25

ความคิดเห็นที่ 65 ขอให้พี่น้องรักกันให้มากๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : pukapae เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 16:24:47

ความคิดเห็นที่ 66 เป็นกำลังใจให้กับผู้ติดเชื้อทุกคนนะคะ เราอ่านไปก็สะเทือนใจไป ไม่มีใครรับรู้ความรู้สึกของคนที่ติดเชื้อได้ดีเท่ากับคนที่ติดเชื้อหรอกค่ะ ยังไงก็ขอให้เข้มเเข็งและต่อสู้กับโรคร้ายต่อไปนะคะ โรคนี้อยู่ได้นานหลายสิบ ยี่สิบปีถ้าดูแลรักษาตัวเองให้ดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 53 16:49:22 จากคุณ : โดเรม่อนทมิฬ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 16:44:35

ความคิดเห็นที่ 67 เข้มแข็ง และมีกำลังใจในการสู้ชีวิตนะครับ จากคุณ : สันปันน้ำ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 17:00:54

ความคิดเห็นที่ 68 เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ เข้มแข็งที่จะก้าวต่อไปนะคะ จากคุณ : bobby_bee เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 17:30:13

ความคิดเห็นที่ 69 สู้ต่อไปนะคะ จากคุณ : moonsky เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 18:13:39

ความคิดเห็นที่ 70 มาให้กำลังใจ เข้มแข็งนะครับ ฝากดูแลน้องด้วย สู้ๆๆๆๆๆ จากคุณ : Adore เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 18:52:19

ความคิดเห็นที่ 71 สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : MaNgKoOd เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 20:14:37

ความคิดเห็นที่ 72 เป็นอุทาหรณ์ดีมากๆค่ะ  สู้ๆนะคะ  สู้ๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : นี่มันเรื่องอะไรกัน เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 20:15:25

ความคิดเห็นที่ 73 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ยมฑูตน่าหวาน เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 21:01:32

ความคิดเห็นที่ 74 ขอให้พระคุ้มครองนะครับ น้องยอดเยี่ยมจริงๆครับ เข้มแข็งมากๆเลย ชาวพันธ์ทิพย์พร้อมจะเป็นกำลังใจให้เสมอครับ มีอะไร เข้ามาแบ่งปันกันนะ ชีวิตต้องสู้ครับ จากคุณ : ดลปรีดี เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 21:05:33

ความคิดเห็นที่ 75 สู้นะคะ.. จากคุณ : เบรานิ่ง เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 21:06:04

ความคิดเห็นที่ 76 เป็นกำลังใจให้นะคะ จขกท เข้มแข็งมากค่ะ สารภาพเราร้องไห้อ่ะพออ่านกระทู้นี้ จากคุณ : poojo_ke เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 21:11:10

ความคิดเห็นที่ 77 อ่านแล้วเศร้านะ   ขอให้กำลังใจเจ้าของกระทู้นะ  สู้นะ จากคุณ : คุณนายแดนไกล เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 22:07:36

ความคิดเห็นที่ 78 ขอบคุณนะคะที่นำมาเล่าให้ฟัง แล้วก็เป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะคะ.... จากคุณ : rakwahnron เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 22:39:29

ความคิดเห็นที่ 79 เข้มแข็งมาก ๆ ค่ะเก่งมาก ๆ จากคุณ : pin chonburi เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 22:48:17

ความคิดเห็นที่ 80 เป็นกำลังใจให้นะคะ จขกท.เข้มแข็งมากเลยค่ะ จากคุณ : บอลลี่คุง เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 23:32:33

ความคิดเห็นที่ 81 สู้ ๆ ค่ะ จากคุณ : ฟ้าสางที่เชียงดาว เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 00:27:46

ความคิดเห็นที่ 82 ผมมีลูกพี่ลูกน้องถึง 2 คนที่เป็นโรคนี้และ 2 คนเป็นพี่น้องกัน แต่ก็ติดมาจากแฟนทั้งคู่ คนแรกผู้หญิง ติดมาจากสามี ตอนแต่งงานไม่ได้ตรวจเลือด แต่งตั้งแต่อายุน้อย อีกคนผู้ชายติดจากแฟนสาวซึ่งทราบภายหลังว่าสำส่อนมาก คนแรกผมไม่เคยรังเกียจนะคนนี้เสียไปเมื่อตอนปี 46 อีกคนเสียหลังจากนั้นไม่แน่ใจว่าปีไหนเพราะเค้าแยกออกไปอยู่กรุงเทพ ไม่ค่อยได้ติดต่อกับทางครอบที่นี่ แต่ผมไม่รังเกียจนะ กินข้าวด้วยกัน กินขนมด้วยกัน ก่อนเค้าเสียก็ไม่ได้อยู่ด้วย เพราะผมต้องออกไปเรียมหาลัย จากคุณ : tclound เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 01:01:47

ความคิดเห็นที่ 83 มาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ จขกท. นะคะ จากคุณ : tikprim เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 01:59:56

ความคิดเห็นที่ 84 อ่านแล้วนั่งร้องไห้ตามเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้จขกท.นะคะ สู้ๆๆค่ะ จากคุณ : ไอเนะกิจัง เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 03:23:08

ความคิดเห็นที่ 85 ขอขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่มีให้ต่อเรานะ บางคนบอกว่าอ่านแล้วร้องไห้หรือน้ำตาจะไหล ทำให้เรารู้สึกน้ำตาแทบจะไหลด้วยเหมือนกัน ถ้ามีเวลา จะมาเขียนเพิ่มเติมของเรื่องนี้ หลังจากที่พ่อแม่ของเราเสียชีวิต แล้วเป็นยังไงต่อ ส่วนตัวแล้ว ใจจริงก็อยากจะเผยแพร่เรื่องราวให้กับบางห้องที่มีคนเข้ามาเล่นเยอะ แต่เกรงว่าจะผิดกฎ เลยไม่ทำดีกว่า จากคุณ : จากใจของลูกคนนี้ เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 05:08:13 A:58.9.8.224 X: TicketID:243183

ความคิดเห็นที่ 86 ความคิดเห็นที่ 35 เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้เช่นกันนะคะ ไม่ทราบว่าน้องคุณเจ้าของกระทู้แข็งแรงดีไหมค่ะ แล้วได้มีการตรวจซ้ำอีกบ้างหรือเปล่า เพราะเคยดูสารคดีจะมีเคสว่าคนที่มีเชื้อน้อยมาก จนไม่สามารถตรวจเจอได้ แต่ก็เป็นผู้มีเชื้อ hiv ท้ายสุดขอให้พระคุ้มครองนะคะ จากคุณ : คุณแม่บ้าน เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 53 09:09:43 ***************************** ขอตอบ คุณแม่บ้าน น้องสุขภาพร่างกายแข็งแรง โรคภัยไข้เจ็บไม่ค่อยเป็น และไม่มีอาการบ่งบอกว่า เป็นโรคเอดส์ เมื่อ2ปีก่อน น้องก็เคยตรวจร่างกาย ผลตรวจเลือดพบว่า "ปกติ" ส่วนเรา วันที่ 12สิงหาคม 2552 (วันแม่) ได้บริจาคเลือดช่วยเหลือผู้สูงอายุที่ต้องผ่าตัดหัวใจ ที่โรงพยาบาลศิริราช ผลตรวจเลือดพบว่า "ปกติ" ไม่เป็นโรคเอดส์ ไม่เป็นโรคตับไวรัสอักเสบบี จากคุณ : จากใจของลูกคนนี้ เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 05:18:48 A:58.9.8.224 X: TicketID:243183

ความคิดเห็นที่ 87 เป็นกำลังใจให้ค่ะ และก็อยากให้คุณผู้ชาย รวมทั้งคุณผู้หญิงด้วย เห็นความสำคัญของถุงยางอนามัย เพราะมันไม่ได้ป้องกันแค่การตั้งครรภ์ แต่มันยังรวมไปถึงป้องกันโรคเหล่านี้ได้ด้วยค่ะ เพราะฉะนั้น ควรให้เด็กๆรู้เรื่องพวกนี้ไวๆ เพราะถ้าพลาดไปแล้วแก้ไขไม่ได้แน่ๆ จากคุณ : mnoppy12 เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 10:55:17

ความคิดเห็นที่ 88 เป้นกำลังใจให้คะ จากคุณ : เก่งไม่กลัว กลัวบ่จี้ เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 12:08:26

ความคิดเห็นที่ 89 สู้ๆน่ะค่ะ เป็นอีกหนึ่งกำลังใจค่ะ จากคุณ : tuw-lek เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 12:49:30

ความคิดเห็นที่ 90 อะไรที่มันผ่านมาแล้ว เราก็ไปแก้ไขไม่ได้ เป็นกำลังใจให้จขกท. ต่อสู้ กับปัญหาที่เกิดขึ้นนะค่ะ ดูแลน้องดีๆ ค่ะ จากคุณ : ปังเปิ้ล เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 13:13:01

ความคิดเห็นที่ 91 อึ้งงงงง ครับ จากคุณ : ปลาโลมา_:P เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 13:41:50

ความคิดเห็นที่ 92 ขอบคุณที่เข้ามาเล่าให้ฟังนะคะ น้องเข้มแข็งมาก เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : pk_in_melbourne (pk_koh) เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 14:16:36

ความคิดเห็นที่ 93 อยากจะบอกว่าคล้ายๆกัน กับเรา แต่ว่าแม่เราไม่เป็นเพราะแยกห้องนอนกับพ่อ แล้วก็ไปตรวจแล้ว ตอนทราบว่าพ่อเป็นก็ช็อคเหมือนกัน แถมพ่อไม่ยอมบอกแม่ด้วย เรากับแม่แอบไปถามกับพยาบาล พยาบาลเค้าก็ดูอึดอัดที่จะบอก แต่เราสงสัยไง ก็เลยซักจนรู้ แล้วเราก็พาแม่ไปตรวจผลปรากฎว่าไม่เป็น โล่งอกมากมาย แล้วแม่เราก็ดูแลพ่อ หยอดข้าว หยอดน้ำตอนป่วยเรื่อยมา พ่อเราตอนนี้เค้าไปมีเมียใหม่เป็นเด็กเสริฟแยกกันอยู่กับแม่ไปแล้ว ก็ไม่รู้นะ เราก็ไม่รู้จะช่วยยังไง แต่ก็คิดนะว่าพ่อเราใจร้ายมากๆเลย ทั้งกับแม่เรา แล้วก็คนอื่น เรื่องของเรามันยาว ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะ จากคุณ : เกณหลง เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 14:42:52

ความคิดเห็นที่ 94 หมั่นทำความดี รักษาศีล เยอะๆนะคะ ขอให้ธรรมะคุ้มครองค่ะ เป็นกำลังใจใ้ห้นะคะ จากคุณ : RJ1 เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 17:18:19

ความคิดเห็นที่ 95 เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ต่อไปค่ะ จากคุณ : เค้าเรียกฉันว่านางร้าย เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 18:22:33

ความคิดเห็นที่ 96 ไทมัสรึเปล่าครับ อวัยวะน้ำเหลือง จากคุณ : อย่าให้ต้องพูดซ้ำอีกนะ เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 22:09:50

ความคิดเห็นที่ 97 ให้กำลังใจนะคะ ยังไงก็ต้องสู้ต่อไปค่ะ จากคุณ : หมูหวานน้ำกะทิ เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 00:03:01

ความคิดเห็นที่ 98 อ่านแล้วสะเทือนใจ ชักเป็นห่วงพ่อที่ไปมเมียน้อย ;( จากคุณ : fernpark เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 00:37:50

ความคิดเห็นที่ 99 สู้ๆนะครับ จากคุณ : kanban เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 03:44:52

ความคิดเห็นที่ 100 เข้มแข็งมากครับ ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ จากคุณ : oeton เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 09:59:39

ความคิดเห็นที่ 101 ชื่นชม จขกท มากค่ะ คุณเข้มแข็งแล้วก็กตัญญูมาก ขอให้ จขกท และน้องพบแต่ความสุขความเจริญในชีวิตนะคะ จากคุณ : thezircon (thezircon) เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 10:50:14

ความคิดเห็นที่ 102     เสียใจด้วยนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้คุณเจ้าของกระทู้ค่ะ สู้กันต่อไปนะคะ จากคุณ : ichala เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 12:11:51

ความคิดเห็นที่ 103 อ่านแล้วน้ำตาซึม ขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้ต่อไปเพื่อตัวเองและน้องครับ จากคุณ : Mr.Learning เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 12:43:35

ความคิดเห็นที่ 104 หาหนังสือ และซีดีธรรมะ มาให้แม่ฟัง จะได้สบายใจขึ้น และ ประคองจิตใจไม่ให้เศร้าหมอง พาไปวัดหรือทำอาหารให้ท่านจบ เพื่อใส่บาตรทุกๆวัน หากต้องการหนังสือและซีดี ก็หลังไมค์มาได้ค่ะ ยินดีจัดส่งให้ค่ะ ช่วงนี้ก็หางานเบาๆเช่น ถักหมวกไหมพรมถวายพระ หรือ แจกให้กับเด็กๆในช่วงที่เค้าขอรับบริจาคในพันทิพนี้ จะได้บุญหนุุนส่งให้สุขภาพจิตดีขึ้นด้วย ลองดูนะคะ มีงานบุญทำ จะได้ไม่คิดมาก เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : จันทรามาเต็มดวง เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 13:49:22

ความคิดเห็นที่ 105 เอาใจช่วยน่ะค่ะ จากคุณ : Gabi เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 15:53:14

ความคิดเห็นที่ 106 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : เขตปลอดแอลกอฮอล์ (เขตปลอดแอลกอฮอล์) เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 15:58:58

ความคิดเห็นที่ 107 เป็นกำลังใจเจ้าของกระทู้น่ะค่ะ   อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย คุณ จขกท.เข้มแข็งมากๆๆ จากคุณ : น้องขนมน่ากิน เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 15:59:22

ความคิดเห็นที่ 108 อ่านแล้วน้ำตาซึม เป็นกำลังใจให้ทั้งจขกทและน้องนะคะ สู้ๆค่ะ :) จากคุณ : TaCHiMiMi* เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 17:28:47

ความคิดเห็นที่ 109  มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ  เมเองก็เสียพ่อไปแล้ว(แต่ไม่ใช่โรคนี้นะ พ่อเป็นเกี่ยวกับเส้นเลือดอุดตัน) อยากให้ชีวิตของคุณต่อไปจากนี้มีแต่ความสุขนะคะ และขอให้ต่อไปนี้ขออย่าให้เกิดเรื่องราวซ้ำรอย ไม่ว่ากับตัวคุณหรือกับใครๆที่ใกล้ชิดอีกเลยนะคะ  จากคุณ : meh_dg_r เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 20:14:41

ความคิดเห็นที่ 110 เจ้าของกระทู้เข้มแข็งมาก สู้ๆ นะคะ จากคุณ : ฉันไม่อินังขังขอบกับคุณหรอก เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 20:18:07

ความคิดเห็นที่ 111 ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคน จขกท. เป็นคนที่เข้มแข็งมาก แค่เราอ่านยังแทบจะร้องไ้ห้เลย จากคุณ : The bam เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 03:04:36

ความคิดเห็นที่ 112 ขอบคุณจขกท มากนะคะที่เล่าให้ฟัง จะได้เป็นเป็นอุทาหรณ์ ต่อไปขอให้มีแต่ความสุข ประสบความสำเร็จในชีวิตนะคะ :) จากคุณ : Big Bear's Journee เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 03:20:39

ความคิดเห็นที่ 113 หนูเป็นเด็กที่เข้มแข็งมากค่ะ ไม่ว่าข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น พี่เชื่อว่าหนูจะต้องผ่านมันไปได้ด้วยดีค่ะ จากคุณ : ^กว้างxยาว^ เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 09:39:35

ความคิดเห็นที่ 114 คิดว่าคนภาคเหนือตอนบนจะคุ้นชินกับสภาพครอบครัวอย่าง จขกท.ค่ะ  เมื่อหลายปีก่อนจะมีคนเสียชีวิตด้วยโรคนี้เยอะ   ปัจจุบันการเสียชีวิตจะน้อยลง  คงเป็นเพราะได้รับยากันทั่วถึง   รู้จักหลายครอบครัวที่คนในครอบครัวเสียชีวิตด้วยเอดส์หลายคน  เช่นครอบครัวหนึ่งพ่อไปรับเชื้อเอามาติดแม่  ลูกชายรับเชื้อมาติดลูกสะใภ้  บ้านนี้เสียชีวิตด้วยเอดส์ ๔ คน  เหลือเพียงลูกสาวคนเดียว จากคุณ : aicm เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 12:55:24

ความคิดเห็นที่ 115 น้ำตาจะไหล T T เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ครับ จากคุณ : อิฐมอญ เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 13:15:16

ความคิดเห็นที่ 116 อย่างนี้ สำหรับบุคคลากรทางกาแพทย์ ก็ต้องตั้งสมมุติฐานไว้ก่อนเสมอว่า "เลือด" ของผู้ป่วยอาจมีเชื้อ ไม่ว่าผู้ป่วยที่มาถึงมือจะมี หน้าตา สถานะ อย่างไร เพราะผู้ป่วยเองอาจไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำว่าได้รับเชื้อมา จากคุณ : konkruad เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 16:52:32

ความคิดเห็นที่ 117 สู้ๆ และเป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : manowjowchu เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 22:47:55

ความคิดเห็นที่ 118 เป็นกำลังใจนะคะ อ่านแล้วน้ำตาร่วงเลยทีเดียว จินตนาการว่าเป็นตัวเอง แล้วจะทำยังไง คนทุกคนเกิดมามีกรรมเป็นของตัวเองนะคะ เราก็มี เค้าก็มี จงทำหน้าที่ให้ดีที่สุด หน้าที่ของลูกที่คุณทำดีแล้วค่ะ ขอให้ชีวิตที่เหลือพบเจอแต่สิ่งดีดี นะคะ จากคุณ : หมอนข้างสีขาว เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 13:22:48

ความคิดเห็นที่ 119 อ่านแล้วน้ำตาจะไหลค่ะ จากคุณ : les bonbons et les chocolats เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 13:23:45