ความคิดเห็นที่ 1 อันนี้เป็นกระทู้เริ่มแรกของเราค่ะ ปัญหามันก่อตัวมานานแล้ว เพราะเข้าใจผิดคิดนิ่งเฉย ปล่อยไป บอกว่าอย่าถือสาคนไม่เต็ม มันถึงล่วงเลยเดือนร้อนมากขึ้นทุกวันนี้ แล้วถ้าคิดจะปล่อยไปอีก มันไม่ถึงขั้นเป็นบ้าคลุ้มคลั่งเรอะ เราไม่เข้าใจจริงๆๆ ญาติเป็นโรคจิตเวช (ไบโพล่า) จะพาไปหาหมอยังไงดีคะ http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L9974920/L9974920.html แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 53 15:20:06 จากคุณ : nilrop เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 15:19:24

ความคิดเห็นที่ 2 นอกจากโรคกลุ่ม psychosis ที่คนไข้จะไม่รู้ตัวเองแล้ว ( เพราะทุกอย่างสมจริง ) จะมีคนไข้ที่น่าสงสารคือกลุ่ม anxiety disorder, mood disorder คือโรควิตกกังวลประเภทต่างๆ โรคซึมเศร้า หรือเรียกง่ายๆ ว่าโรคประสาท คนไข้กลุ่มนี้ รู้ตัวดีว่าตัวเองผิดปกติ และพยายามแก้ไข แต่ด้วยอาการของโรคมันก็แก้ไขได้ยาก มักจะขาดโอกาสในการรักษา และครอบครัวไม่ค่อยสนับสนุน เพราะคิดว่าแค่คิดมาก วิตกจริต อ่อนแอ พออาการหนัก ฆ่าตัวตายไปก็มีแต่คนซ้ำเติม ประกันสังคมก็ไม่จ่าย ทั้งๆ ที่คนไข้กลุ่มนี้ ถ้าได้รับการรักษา โอกาสหาย หรือควบคุมอาการจนกลับมาเป็นแรงงานที่มีคุณภาพได้มีสูงมาก ต้องรอให้เป็นง่อย อยู่บ้าน ถึงจะใช้สิทธิบัตรทองได้ นี่ก็เป็นความเข้าใจผิด โรคทางจิตเวช ก็คือโรค แก้ไข รักษาได้ด้วยกระบวนการทางการแพทย์ ไม่ใช่จะแค่อาการคิดมากบ้าบอ หรือแค่คนอ่อนแอ ไม่เอาถ่าน จากคุณ : คนไข้ เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 15:47:44 A:110.164.166.74 X: TicketID:298461

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ต้องสนใจ comment ของญาติค่ะ ไม่มีใครรู้ดีไปกว่า คุณ และ หมอ บอกญาติว่า คุณจะพาเขาออกมา ก็ต่อเมื่อหมออนูญาตให้ออกมาอยู่ร่วมกับคนอื่นในสังคมได้ จะให้ออกมา ก็ต่อเมื่อหมอได้ทำการรักษาตามกระบวนการเสร็จแล้ว พวกญาติๆคิดว่า รู้ดีกว่าหมอหรือไง ถ้าเขาไม่เชื่อเราว่าน้องป่วยจริงๆ ก็ต้องเอาหมอมาอ้างแหละ ไม่งั้นหลายๆคนมารุมว่าคุณ คุณจะทนไม่ไหวเอง หรือไม่ก็บอกว่า ให้ไปถามหมอดูสิว่า ป่วยแค่ไหน นักจิตวิทยาที่ รพ น่าจะช่วยอธิบายให้ญาติๆเข้าใจได้ จากคุณ : *Cookies* เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 15:53:13

ความคิดเห็นที่ 4 เคยมีเพื่อนพาญาติไป รพ.ไปถึงคนใข้กล่าวสวัสดีคุณหมอแล้วชี้นิ้วมาทางญาติแล้วบอกหมอว่า คนนั้นคะ   ฝ่ายญาติก็มัวแต่หัวเราะจนคุณหมอนึก ว่าญาติเป็นคนป่วย กว่าจะมีคนบอกว่ามันนั่นแหล่ะเป็นคนใข้ ก็ใช้เวลานาน ปัจจุบันคนใข้อาการหนักมากเพราะร้องให้หลอกหมอว่าไม่ได้บ้า และขอกลับมาอยู่บ้าน หมอก็ชื่อแล้วให้กลับบ้าน ทำไมหมอ บางคนถึงถุกคนใข้หลอกได้ครับ ตอนนี้น้ำท่าไม่อาบมาหลายปีแล้ว จากคนปกติๆดีคิดแล้วกลุ้ม หมอบางทีก็ถูกคนบ้าหลอกได้เหมือนกัน  คนใข้บางคนคุ้มดีคุ้มร้ายบังเอิญตอนอยู่กับหมอเป็นปกติ เคยดูหนังเกี่ยวกับคนบ้าที่คนบ้าเอาชุดหมอมาใส่แล้วตรวจคนใข้ หลอกญาติคนใข้รายอื่นๆกว่าที่ กว่า จนท. รพ. มาจับตัวไปก็ทำเอาคนอื่นชื่อกันหมด ขำและตลกดีครับ บ้าแต่ว่าไม่โง่นะครับ จากคุณ : sticklitz เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 16:01:33

ความคิดเห็นที่ 5 อ้อ เรื่องกรณีของคนไข้ psychosis เคยมีเพื่อนคนนึง ร่วมรุ่นสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ( เอกนี้ก็เอ็นท์ติดยากพอสมควร) พี่เค้าอายุมากกว่าเพื่อนในรุ่นสักหน่อย แต่ก็ไม่คิดอะไรมาก เด็กซิ่ลเยอะเป็นปกติ พี่เค้าก็มาเรียนตามปกตินะ แต่มีปัญหาทางอารมณ์นิดหน่อย แต่ก็ชอบเข้ากิจกรรม อยุ่มาวันนึง พี่คนนั้นก็หายไป หายไปเฉยๆ มามาเรียนแบบไม่แจ้งนั่นแหละ เพื่อนๆ ก็สงสัย พอวันนึงกลับมา พี่เค้าก็บอก ว่าพี่เค้ามีอาการจิตเภทกำเริบ เพราะไม่ค่อยกินยา เลยเดินเท้าจาก ม (เป็น มใหญ่ในภูมิภาค) เดินไปกทม เพื่อไปเป็นเจ้า พี่คนนั้นก็บอกว่ามีคนกระซิบข้างหุว่าแบบนั้น พวกเราก็ถาม ว่า แล้วทำไมต้องเชื่อ ก็ได้คำตอบว่าไม่รู้ อ้อ ก่อนหน้านั้น ไม่มีใครรุ้นะ ว่าพี่เค้าเป็นโรคจิตเภท แต่หลังจากนั้น คนในคณะ ก็ค่อยๆ ตีตัวออกห่างพี่เค้า เพราะกลัว จนเหลือเพื่อนในกลุ่มที่คุยกับพี่เค้าไม่กี่คน น่าสงสารมาก ทั้งๆ ที่พี่เค้าก็ไม่มีอาการไปในเชิงก้าวร้าวอะไร พี่คนนี้จะมีอาการและพฤติปกติ ตราบใดที่ยังกินยา และจะเริ่มหูแว่ว เมื่อขาดยา ยาที่คนไข้จิตเภทกิน มักมีผลข้างเคียงรุนแรง เช่นกล้ามเนื้อขยับลำบาก ลิ้นแข็ง คลื่นไส้ เวียนหัว คนไข้เลยไม่อยากกิน จากคุณ : คนไข้ เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 16:02:33 A:110.164.166.74 X: TicketID:298461

ความคิดเห็นที่ 6 จำไว้อย่างนึงนะคะ ผู้ป่วยจิตเวช  เค้าป่วยทางจิต  ไม่ได้แปลว่าเค้าต้องบ้า เค้าต้องโง่  เค้าจะดูแลตัวเองไม่ได้ เค้าจะคิดวางแผน หรือทำอะไรอย่างที่คนปกติทำไม่ได้     คุณต้องเปลี่ยนความเข้าใจให้ญาติๆคุณเข้าใจให้ถูกนะคะ อย่างเคสจิตรลดาที่เอามีดไปไล่แทงเด็กเซนต์โย นั่นเค้าก็มีอาการทางจิตนะคะ  แต่เค้าก็ยังดูแลตัวเองได้  วางแผนอะไรเองได้เป็นขั้นเป็นตอนค่ะ คนส่วนมากชอบคิดเอาเองว่าถ้ามันบ้าแล้วมันจะมาวางแผนได้ยังไง  เป็นความเข้าใจที่ผิดมากค่ะ จากคุณ : make-up addicted เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 16:06:09

ความคิดเห็นที่ 7 ตาม ค.ห. 6 คนไข้จิตเวช โดยมาก ไม่ได้โง่ และไม่ใช่แค่ในทางลบแบบจิตลดา แต่ในทางบวก หมายถึงคนคนนั้น ถ้าควบคุมอาการได้ ก็สามารถกลับมาเป็นสมาชิกที่มีคุณภาพในสังคมได้ และโรคพวกนี้ ถ้ารักษาแต่ครั้งอาการยังไม่หนัก โอกาสหายขาด หรืออย่างน้อยก็ควบคุมอาการได้ หรือกลับไปอยู่บ้านได้ มีสูง ดีกว่าปล่อยให้แย่ลงเรื่อยๆ แล้วก่อเรื่อง ฆ่าตัวตาย หรือร่อนเร่ข้างถนน จากคุณ : คนไข้ เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 16:10:10 A:110.164.166.74 X: TicketID:298461

ความคิดเห็นที่ 8 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณเป็นคนที่เยี่ยมมาก อย่างนี้เขาถึงเรียกได้ว่าคนในครอบครัวจริงๆ เดี๋ยวจะอ่านกระทู้นี้ต่อ จากคุณ : อิมาอิซัง เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 16:12:39

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นกำลังใจให้ค่ะ เก่งมากๆ เลย ทำภารกิจ แรกสำเร็จได้ จากคุณ : Kzybear เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 17:11:38

ความคิดเห็นที่ 10 หลายๆคนที่มีอาการเหล่านี้ คือจะกำเริบเป็นพักๆ อย่าไปฟังพวกโง่ๆบางคนที่ไม่ได้อยู่ด้วยแต่ชอบเสื...ทำเป็นรู้ดีกว่าคนที่อยู่ด้วยตลอด อาการที่ชอบด่า ชอบแก้ผ้าโทงๆ หรือร้องรำทำเพลงเป็นพักๆ(อาการแต่ละคนไม่เหมือนกัน) เวลาที่ทำตัวปกติจะดูเหมือนคนไม่ป่วย ตอนญาติเค้ามาเยี่ยม แต่ต้องลองถามคำถามให้ผู้ป่วยตอบในเรื่องที่เค้าชอบด่า (เค้าจะไม่ตอบแบบคนปกติ) ใครที่ไม่ได้อยู่ด้วย ต้องให้เค้ามาอยู่ร่วมกับผู้ป่วยอย่างน้อย1สัปดาห์ จะได้เห็นอาการบ้าง จากคุณ : nohaha เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 23:29:38

ความคิดเห็นที่ 11 บอกญาติว่า... สนใจพาไปอยู่ด้วยไหมล่ะ มันยังไม่ได้บ้าหนิ สนใจที่จะมานั่งดูแลให้เธอกินยาทุกมื้อ ทุกวันไหม ถ้าไม่ งั้นช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายในการดูแลซักเดือนละ 5-6 พันได้ไหม เผื่อจะเอาไปจ้างให้คนมาดูแลได้บ้าง ทำไม่ได้อีกก็  งั้นช่วยไปไกลๆทีได้ไหม ไม่ช่วยก็อย่ามาทำให้ยุ่ง คนแบบนี้ผมไม่ไว้หน้าหรอก **********เอ่อ ขอความกรุณาอย่าเอากี๊บมาเทให้ผมอีกเลยครับ*********** เท่าที่ได้มาผมก็คิดว่าเยอะมากแล้ว ผมดีใจนะที่หลายท่านเห็นด้วยกับความเห็นของผม แต่เอาจริงมันก็เป็นการพูดไปด้วยอารมณ์ เกือบจะเอามันส์เข้าว่าด้วยซ้ำ เก็บกี๊บเอาไปให้กระทู้อื่นที่ตอบได้ดี ให้เป็นกำลังใจกับท่านที่ตอบแบบมีประโยชน์ดีกว่าครับ ขอบคุณทุกท่านครับ แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 53 11:38:15 จากคุณ : แมงแกลบ เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 23:33:54

ความคิดเห็นที่ 12 อยากให้กิ๊ฟ คุณคนไข้ อ่ะค่ะ แต่ให้ไม่ได้อ่ะ ToT เสี้ยดายยยยยย ขอบคุณทุกความเห็นด้วยนะคะ เรารู้สึกว่าเราทำถูกแล้ว ให้สิ่งที่ดีที่สุดกับเขาค่ะ เขาจะได้อยู่ในสังคมต่อไปได้ แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 53 20:27:21 จากคุณ : nilrop เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 53 20:25:39

ความคิดเห็นที่ 13 จากคุณ : แสบซะ เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 09:22:15

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นด้วยกับความเห็นที่ 11 มากเลยครับ ญาติพวกนั้นแค่มาเจอมาเห็นกันไม่กี่ชั่วโมงต่อเดือน จะมารู้ดีกว่าคนที่อยู่ด้วยทุกวันได้ไง ที่สำคัญคือ หมอวินิจฉัยแล้วว่าให้เข้ารับการรักษานะ ญาติพวกนั้นกล้าพากลับมาก็รับไปดูแลรักษากันต่อเองละกัน จากคุณ : Hed Question เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 10:40:16

ความคิดเห็นที่ 15 จขกท ทำถูกแล้ว แต่โรงพยาบาลอาจจะรับไว้รักษาสักระยะ ปรับสภาพช่วยทำให้คนไข้ทานยาได้ง่ายขึ้น จนอาการจะดีขึ้น จากนั้นทาง รพ. จะให้ออกจากโรงพยาบาลได้ แนะนำให้ จขกท. เริ่มใส่ใจจากขั้นตอนนี้ในขณะที่คนไข้มีอาการดีขึ้นแล้ว ช่วงนี้คนไข้จะทานยาง่าย ยังพูดจารู้เรื่องดีกว่าก่อนเข้ารับการรักษา แนะนำให้จขกท. อย่าได้ละเลยการทานยา รวมถึงสภาพแวดล้อมต่างๆอย่าดุ อย่าด่า  ที่สำคัญอย่าใจอ่อนคิดว่าคนไข้หายแล้ว ให้ยาไม่ต่อเนื่อง นั่นเป็นการคิดผิดถนัด คนไข้ต้องได้รับรับยาและนัดตรวจอย่างต่อเนื่องนะคะ เอาใจช่วย จขกท. จากคุณ : ปลาทับทิมทอดกรอบ เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 14:45:06

ความคิดเห็นที่ 16 นับถือคุณ จขกท. จริงๆ เป็นกำลังใจให้เรื่องนี้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ ปล.ติดตามอ่านจนเกือบจะมีอาการจิตเวชเองซะแล้ว ฟิ้วววววว จากคุณ : jinu เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 15:04:47

ความคิดเห็นที่ 17 ตามติดจากกระทู้ก่อน จขกท.เก่งจริงๆค่ะ สมกับเป็นคนในครอบครัว เข้ามาเอาใจช่วย จขกท.นะคะ จากคุณ : ช็อกโกแลตกับสตรอเบอรี่ เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 17:15:43

ความคิดเห็นที่ 18 เราว่าโรคพวกนี้แค่กินยามักไม่ค่อยหายขาดหรอก เคยมีทั้งญาติและเพื่อนเป็น คือ เห็นภาพหลอน กับมีอาการซึมเศร้า เวลากินยามักมีผลข้างเคียง ทำให้เค้าไม่อยากกิน พอหยุดยา...ก็กลับมาเป็นใหม่เหมือนวงจรอุบาทว์ ที่ต้องการของคนพวกนี้ไม่ใช่ยาหรือหมอ เราว่าวิธีแก้ที่ดีที่สุด คือ ความเข้าใจ การดูแลเอาใจใส่จากคนรอบข้าง เราเคยไปดูแลเพื่อนที่ป่วย...ขอบอกว่าเครียดมากๆ ทำงาน 7 วันต่ออาทิตย์ บางวันทำงานไม่ได้นอน...ยังไม่เครียดเท่าไปเฝ้าเพื่อนแค่วันเดียว เคยไปเฝ้าอยู่ 10 กว่าวัน ถือเป็นช่วงหดหู่ที่สุดของชีวิต เข้าใจว่าทำไม พวกนี้ถึงไม่ค่อยหายขาด เพราะคนที่มาช่วยเค้าต้องใช้พลังกายพลังใจเยอะมาก และคนเดียวไม่พอด้วย ต้องมาเป็นกลุ่มๆ เยอะๆ แล้วใครที่ไหนจะมีเวลาขนาดนั้น? ปัจจุบันเพื่อนเราเค้าก็อาการดีขึ้นแล้ว อาศัยว่าให้ญาติหรือเพื่อนผลัดกันไปเยี่ยมบ่อยๆ ชวนกันทำกิจกรรม ไปเที่ยวที่ต่างๆ ชวนไปชอปปิ้งไปแต่งตัวสวยๆ ให้กำลังใจ...พวกนี้เค้า self-esteem ต่ำ ลองให้เค้าทำงานจ๊อบเล็กๆ น้อยๆ พอทำเสร็จแล้วก็ชมว่าเก่ง เค้าจะดีใจ พยายามหาว่าเค้าชอบอะไร แล้วคุยในสิ่งที่เค้าสนใจหรือให้ทำงานในสิ่งที่เค้าชอบ พาเค้าเข้าวัดบ่อยๆ ก็เหมือนจิตใจจะสงบขึ้น กว่าจะดีขึ้นมาได้เนี่ย...ใช้เวลาไม่ต่ำกว่าปีน่ะ !!!!! ผู้อุปการะคุณทั้งหลายหมดแรงไปตามๆ กัน ตอนนี้ก็ยังกินยาอยู่ แต่สภาพดีขึ้นกว่าเดิมมากจากหน้ามือเป็นหลังเท้าทีเดียว จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 17:25:16 A:58.8.162.143 X: TicketID:149227

ความคิดเห็นที่ 19  เอาใจช่วย จขกท นะคะ  คนที่เรารู้จัก ก็อาการแปลกๆ ไม่รู้ว่าจะเป็นประสาทหรือเปล่า เป็นห่วงเหมือนกัน  จากคุณ : หน้าแง๊ว~* เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 18:38:18

ความคิดเห็นที่ 20 ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ มีญาติคนนึง (ญ) ไม่ได้อาศัยอยู่กับเรา (เขาอาศัยอยู่กับแม่) อายุประมาณ 50 ยังโสดค่ะ คุยรู้เรื่องดี แต่มีประเด็นที่แกจริงจังมาก คือเรื่องศาสนา  เค้าจะบังคับทุกคนไม่ให้กินเนื้อสัตว์ บางวัน มีหลานๆ เล็กๆ นั่งกินข้าวหมูแดงอยู่ เค้าก็ปรี๊ด (จริงๆ น่าจะใช้คำว่า ตวาด มากกว่า) ว่าการกินเนื้อสัตว์จะทำให้เป็นมะเร็ง บลาๆๆๆๆ บาป จะทำให้ตกนรก ชีวิตมีแต่ตกต่ำ ฯลฯ ยาวเหยียด เด็กๆ หมูคาปาก ตกใจเกือบร้องไห้ คือ เค้าไม่ต้องให้คนช่วยบิลด๋อารมณ์ จู่ๆ ก็พุ่งกราฟเกือบทะลุเฟรมได้ทันควัน ว่างๆ ก็หาเรื่องทะเลาะกับแม่ตัวเอง ว่า กินเนื้อสัตว์ทำให้เป็นโน่นๆ นี่ๆ เผอิญที่บ้านเค้าขายอาหารที่ทำจากเนื้อสัตว์ เขาก็จะบอกว่า ที่ใครป่วย หรือ ตาย ก็เพราะกรรม ที่ฆ่าสัตว์เอาไว้ แล้วด่าทุกคน ว่าให้เลิกประกอบอาชีพนี้ได้แล้ว บางที เวลาเค้ามีประเด็นที่เป็นเรื่องใหญ่สำหรับเค้า เค้าจะพูดเสียงดัง แบบใส่อารมณ์สุดๆ จนทุกคนตกใจ เวลาโทร.มาหา จะไม่เกริ่น มาถึงก็พูดๆ แล้วก็วางหูไป คนฟัง ก็ งงๆ  แต่ส่วนใหญ่ก็พอรู้ทางกันแล้ว ไม่มีใครกล้ามีเรื่องกับเเค้ เพราะเค้าเคยตีพี่สาว  จนทุกคนรู้หมด ต้องเตือนกันเองว่า อย่าไปมีปากมีเสียงกับเค้า ตอนนี้ ไม่มีกล้าคุยกับเค้า เพราะคาดเดาไม่ถูกว่า เค้าจะมารมณ์ไหน   เพราะเวลาเค้าปรี๊ดขึ้นมา เค้าน่ากลัวมาก แม่เค้าก็ไม่เว้น .. อาการที่ว่า เป็นมา ประมาณ 6-7 ปีแล้วค่ะ ยิ่งนานวัน ก็ยิ่งรุนแรงขึ้น อย่างนี้ จะว่า เป็นโรคทางจิตเวช ได้หรือเปล่าคะ ต้องพาไปหาหมอ หรือเปล่าคะ คือ เราจะใช้อะไร ในการแยกระหว่าง "ป่วยทางจิตเวช"  กับ "เอาแต่ใจตัวเอง ใจร้อน " แต่ถ้าจะพาไปหาหมอ ก็ไม่มีใครกล้าหรอกค่ะ .. กลัว .. แก้ไขเมื่อ 11 ธ.ค. 53 19:19:49 จากคุณ : ส้มสีส้ม เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 19:17:39

ความคิดเห็นที่ 21 คุณ ส้มสีส้ม คะ เอ่อ  ขอฟันธงว่าชัวร์ไปแล้วกว่า 70% อ่ะคะ  เพราะญาติเราก็ประมาณนี้เหมือนกันคือชอบด่าคน ชอบปรี๊ดเรื่องไม่เป็นเรื่อง แล้วนับวันยิ่งมีอาการมากขึ้นๆๆ ทุกที ตอนแรกก็คิดเหมือนกันว่าเป็นเพราะนิสัยเลวๆๆของตัวเอง แต่ไปๆๆมาๆๆดูแล้วไม่น่าใช่ มันแปลกไปซะทุกอย่าง ดีบ้าง ร้ายบ้าง สลับกัน พอหาความรู้เรื่องจิตเวชอย่างจริงจัง เราว่ามันเป็นเพราะโรคมากกว่าตัวมันเองล่ะค่ะ แนะนำ ไปโรงพยาบาลเถอะค่ะ ก่อนจะเป็นมากขึ้น รักษายากขึ้นด้วย ป.ล. ตอนนี้กังวลเรื่องออกจากโรงบาลแล้วจะเข้าอีหรอบเดิมอ่ะสิคะ เฮ้อ ป.ล. 2 ถูกใจความเห็น 11 คุณแมลงแกลบ มากเลยค่า --ถ้าอยากจะช่วยละก็ ช่วยไปไกลๆๆหน่อยจะยิ่งดีมากเลยจริงๆๆ ฮ่า จากคุณ : nilrop เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 19:39:25

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นกำลังใจให้พี่นะคะ ตามอ่านมาหมดแล้ว เห็นใจมากๆ ถ้าหนูต้องเจอแบบนี้เอง คงรับมือไม่ไหวแน่ๆ สู้ๆละกันค่ะ ขอให้คุณพี่เค้าหายเร็วๆนะคะ จากคุณ : aimant เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 20:08:48

ความคิดเห็นที่ 23 คงต้องใช้ความอดทนต่อแรงกดดันจากญาติๆ ไปอีกซักพักจนกว่าคนไข้จะดีขึ้น มีการแสดงอารมณ์ที่เหมาะสม และหายป่วยก่อน เพราะถ้าออกจากการรักษาไปแบบครึ่งๆ กลางๆ ความพยายามทั้งหมดที่ทำมาก็จะสูญเปล่า ซึ่งไม่เป็นผลดีต่อคนไข้และคนรอบข้างค่ะ ท่องไว้ค่ะ เราทำไปด้วยความปรารถนาดีต่อคนไข้และคุณตาคุณยายค่ะ อย่างน้อยช่วงที่คนไข้ยังอยู่โรงพยาบาลท่านจะได้พักจิตใจบ้างค่ะ เมื่อถึงมือหมอแล้วเชื่อว่าคนไข้ต้องดีขึ้นและหายได้ในที่สุดค่ะ เพราะวิทยาการรักษาและยามีการพัฒนาไปไกลกว่าเมื่อก่อนเยอะค่ะ คุณหมอต้องช่วยได้แน่ๆ ค่ะ เมื่อคนไข้ได้กลับบ้านแล้วก็ยังต่อดูแลกันต่อนะคะ ถึงตอนนั้นต้องปฏิบัติตามคำแนะนำของคุณหมออย่างเคร่งครัด เพื่อไม่ให้อาการป่วยกลับมาอีกค่ะ สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ทั้ง จขกทและคนไข้ค่ะ จากคุณ : นิจจังสังขารนั้นไม่เที่ยง เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 21:42:11

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณ คุณ nilrop มากค่ะ อ่านเรื่องของคุณแล้ว  มองเห็นปัญหาได้ชัดเจนขึ้น คือ ถ้าไปแล้ว กลับมา ใครจะดูแลเรื่องยา คือบ้านนั้น ก็มีแต่แก่ กับ แก่กว่า และแก่ที่สุด คนที่ปรี๊ดแตก นี่คือ เด็กที่สุดในบ้านแล้วอ้ะค่ะ เราก็ไม่ได้ใกล้ชิดขนาดนั้น แต่คืนนี้จะลองตีลังกาคิดดูว่า จะเป็นไปได้สักแค่ไหน เพราะเราเคยฟังๆ ผุ้ใหญ่เขาคุยกัน ก็ประมาณว่า รู้ๆ กันว่า คนนี้เพี้ยน แต่ก็ไม่มีใครจะสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ ได้แต่เตือนๆ กันว่า ให้ระวังตัวกันไว้ อย่าไปเถียงเค้า  เพราะเวลาเค้าควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ เขาสามารถทำร้ายใครก็ได้ น่ากลัวจริงๆ ... ขออวยพร ให้เรื่องในครอบครัวคุณ จบลงด้วยดีนะคะ ขอให้ดำเนินสถานการณ์ไปได้ด้วยดี และ ตลอดรอดฝั่ง ถ้ามีเวลา รบกวนมา update ให้ฟังกันบ้างนะคะ เราจะได้ประเมินสถานการณ์ถูก  เพราะเรื่องแบบนี้ มันดูเหมือนเป็นซีรี่ส์ยาวๆ ไม่ใช่หนังม้วนเดียวจบอ้ะค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : ส้มสีส้ม เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 21:59:41

ความคิดเห็นที่ 25 รบกวนอีกครั้งค่ะ กรณีของญาติคุณ จขกท. นี่ ชื่อโรคอะไรคะ เราจะได้หาความรู้ไว้ก่อน ไว้เล่าให้ญาติผุ้ใหญ่พิจารณา จากคุณ : ส้มสีส้ม เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 53 22:02:28

ความคิดเห็นที่ 26 อัพเดทค่า วันนี้ไปเยี่ยมมาแล้ว ถามพยาบาลดู บอกว่าอาการดีขึ้นกว่าวันแรกๆๆเยอะค่ะ เพราะวันแรกๆๆยังพูดคนเดียว เดินไปเดินมา ไม่ยอมรับ ไม่สงบ แต่พอวันนี้จวนอาทิตย์แล้ว ดูดีขึ้นมาก แววตาเป็นมิตรมากขึ้น ยอมกินยา ยอมนอนแต่โดยดี เห็นว่าอยู่นี่สบาย เดี๋ยวก็มีคนหาให้กิน เสื้อผ้าไม่ต้องซัก มีออกกำลังกายด้วย คิดแล้วก็น่าจะดีขึ้นตามลำดับ หมอบอกว่าอาจเข้าข่ายโรคจิตเภทน่ะค่ะ คงไม่ใช่ไบโพล่าร์ตามที่เราคิดไว้แต่ทีแรก แต่ยังไงแนวโน้มดีขึ้น ต้องรอปรับยาไปเรื่อยๆๆก่อนเพราะวันนี้ยังพูดเพ้อเจ้อ ฟุ้งซ่านอยู่เลยค่ะ จากคุณ : nilrop เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 18:33:04

ความคิดเห็นที่ 27 ขอให้กำลังใจ จขกท สู้ๆ นะคะ ชอให้น้าหายเร็วๆ ไม่ทอดท้ิงญาติมิตร เป็นกุศลค่ะทำไว้ไม่เสียหลาย จากคุณ : confetti เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 18:42:30

ความคิดเห็นที่ 28 เราเข้าใจคุณ จขกท. นะ เรื่องญาติๆน่ะ เพราะเราก็เคยมีประสบการณ์ ราวๆนี้เช่นกัน เวลาจะขอความช่วยเหลืออะไร ก็อ้างแต่ไม่ว่าง ไม่มีเวลา ทั้งๆที่ เรื่องมันก็เกี่ยวข้องกับตัวคุณ ตัวพ่อแม่คุณ เหมือนกัน ยิ่งเวลาเราทำสำเร็จ แล้วกลับมาเอาหน้า หรือไม่ก็ มาว่าๆทำไมทำอะไรแล้วไม่ปรึกษา กันก่อน คำพูดพวกนี้เราจี๊ดมากเลยอ่ะ ฟังแล้วรู้สึกว่า ถ้าพวกคุณๆไม่ช่วยมาตั้งแต่ แล้วจะมาบ่นกันตอนนี้ทำไม มาเอาหน้า สร้างภาพเพื่ออะไร ไงเราก็ให้กำลังใจคุณนะ ช่างเขา คนอื่นไม่รู้ แต่ตัวเรารู้ว่าเรากำลังทำอะไร ทำเพื่อใคร คิดถึงตรงนี้ๆให้มากๆ ไม่ต้องไปสนใจ พวกมือไม่พาย เอาเท้าราน้ำหรอกนะ เพราะมันจะทำให้คุณเหนื่อยใจ แล้วก็หมดแรงที่จะทำอะไรดีๆเพื่อครอบครัวของคุณซะปล่าวๆ สู้ๆนะค่ะ จากคุณ : SugarLala เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 20:10:38

ความคิดเห็นที่ 29 รีบรักษาก่อนดีกว่าค่ะ ถ้า ทิ้งไว้ อาจจะกำเริบมากกว่านี้ก็ได้นะคะ รีบรักษาแต่เนิ่นๆจะได้หายเร็วๆค่ะ จากคุณ : หมูหวานน้ำกะทิ เขียนเมื่อ : 12 ธ.ค. 53 21:22:30

ความคิดเห็นที่ 30 กรณีของคุณส้มสีส้มน่าจะลองอ่านบทความเรื่องจิตเภทอีกซักนิดนะ ปัญหาตรงๆของผู้ป่วยบางทีเริ่มต้นอาจเป็นแค่ Phobia ธรรมดาๆที่หลายๆคนก็เป็นกัน แต่ทิ้งไว้นานวันมีแต่คนไม่เข้าใจ หรือร้ายหน่อยคือขัดคอทำร้ายจิตใจกัน นานๆเข้าก็อาจจะมีอาการทางจิตอื่นๆแทรกตามมา ถ้าด่าคนแล้วถือว่าบ้าเป็นโรคจิต หัวหน้างานบางคนที่ต้องคุมคนงานเยอะๆตอนยุ่งๆคงมีปัญหาพอตัวทีเดียว ...ต้องหาวิธีอธิบายให้หมอฟังเพื่อแก้ปัญหาให้ถูกจุด อาการทางจิตมีหลากประเภทมาก คนไทยเราชอบเหมารวมว่าบ้า (ประโยคนี้รู้สึกถูกใช้บ่อยๆนะ) โดยไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองก็อาจจะมีปัญหาทางจิตอยู่เช่นกัน แต่เมื่อไหร่ถึงจะต้องถึงมือหมอ? ในความเป็นจริงแล้วต่อให้เป็นไม่มากก็สามารถพบจิตแพทย์ได้ บำบัดอาการติดบุหรี่เหล้ายา บำบัดความกลัวส่วนตัว แก้นิสัยเสีย สารพัด... แต่... จะเสียตังค์โดยใช่เหตุหรือถ้าไม่เดือดร้อนน่ะ กลายเป็นโรคคนมีเงินไปซะงั้น ต้องรอให้ถึงขั้น "คุกคามความปลอดภัยของผู้อื่นและตนเอง"ซะก่อนถึงจะได้รักษากันเต็มที่ หลายครั้งจากเรื่องเล็กๆก็ยิ่งเครียดจนมีอาการทางจิตแบบอื่นแทรกซ้อนทำให้รักษายาก และบางครั้งก็สายเกินแก้... ในสมัยนี้แล้วสิ่งที่ช่วยให้หมอตัดสินใจได้ง่ายขึ้นน่าจะเป็นวีดีโอและบันทึกต่างๆของคนไข้บอกถึงอาการปรกติและตอนไม่ปรกติ (อย่างของคุณnilropที่เก็บใบเขียนของญาติเอาไว้ก็ดี แต่ก็จำนวนมากเกิน และไม่มีสิ่งช่วยเปรียบเทียบ) การเรียนรู้เรื่องจิตเภทก็จะช่วยได้มากเช่นกัน reality check เสียงรถที่ผ่านหน้าบ้านคุณตอนกลางคืนน่ะ เกิดขึ้นจริงหรือ? หมอจิตฯในห้องสวนลุมน่าจะให้คำตอบได้มากกว่านี้ จากคุณ : abstract เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 53 01:17:47 A:124.120.6.167 X: TicketID:071021

ความคิดเห็นที่ 31 เราเป็นโรคอารมณ์แปรปรวน(Mood disorders) แบบไบโพลาร์ค่ะ คือสลับไปมาระหว่างหดหู่กับเกรี้ยวกราด เพิ่งมาจับตัวเองได้ว่าเป็นเมื่อประมาณเดือนกว่าๆ ที่แล้วเองค่ะ ก็เลยไปหาหมอ เล่าอาการให้หมอฟัง ก็ได้ยามาทานคอยปรับอารมณ์ ตอนนี้เลยไปทรมานกับการกินยามากมาย เพราะเราว่ามันทำให้ง่วงซึมนะ สำหรับญาติของ จขกท. นะคะ เรายังเป็นคนปกติ ปกติในที่นี้คือยังไม่มีอาการทางจิตเภทอื่นๆ จำพวกอาการหลงผิด หูแว่ว หรือเห็นภาพหลอนค่ะ ยังไปทำงานได้ปกติค่ะ คนที่พบจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยา หรือเข้ารับการรักษาไม่จำเป็นต้องเป็นคนบ้าในแบบที่เราเห็นในทีวีหรือในมายาคติของสังคมค่ะ และถ้าในกรณีที่ตัวคนไข้ดื้อมาก หรือรั้นมาก การที่ให้คนไข้อยู่ในความควบคุมของแพทย์เป็นเรื่องที่จำเป็นค่ะ ยิ่งถ้าในกรณีที่คุณ จขกท. เล่ามาว่าคนไข้มักจะก้าวร้าวใส่คนในบ้าน แต่จะว่าง่ายกว่ากับคนอื่น เราว่าการให้แพทย์ดูแลยิ่งเป็นเรื่องที่จำเป็นค่ะ เพราะไม่งั้นจะไม่มีคนเอาคนไข้อยู่ และจะเป็นผลเสียกับตัวคนไข้เองค่ะ จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 53 02:27:51 A:110.168.98.177 X: TicketID:266499