ความคิดเห็นที่ 1 นอกจากเรื่องเงิน ยังมีเรื่องนิสัยที่เราเข้ากับน้องๆไม่ค่อยได้ เราเป็นคนเปิดเผยชอบก็บอก ไม่ชอบก็บอก และชอบพึ่งตัวเอง ไม่ชอบพึ่งคนอื่น ไม่ชอบขออะไรจากใคร อาจเป็นเพราะบ้านเราไม่รวย เราดิ้นรนด้วยตัวเองมาตลอด อ่านหนังสือตั้งใจเรียน เพื่อเอนทรานส์เข้าคณะดีๆ จบมาก็หางานทำด้วยตัวเอง การงานเติบโตมาได้ด้วยตัวเอง เพราะพ่อแม่ไม่มีสมบัติอะไรให้นอกจากการศึกษา เราภูมิใจที่เราพึ่งตัวเอง เราจึงไม่ค่อยง้อใคร หรือขออะไรจากใคร แต่น้องๆกลุ่มนี้เห็นว่าการขอ การเรียกให้คนนั้นคนนี้ทำงานให้เป็นเรื่องปกติ และเป็นคนปากกับใจไม่ตรงกันอย่างแรง ขอยกตัวอย่างนะ มีหนังเข้าใหม่ หัวหน้าใหญ่ชวนเราไปดูหนังเป็นเพื่อนหน่อย ตั้งแต่เมียคลอดลูก ไม่มีเพื่อนดูหนัง น้องๆได้ยิน บอกว่าไปด้วย พี่เลี้ยงด้วยนะ หัวหน้าใหญ่บอกว่าเอาสิ เราเกรงใจไม่อยากไปด้วย เพราะกลัวเค้าเปลืองเงิน เราเลยบอกว่าเราไม่ไป น้องๆเค้ากลัวว่าเราไม่ไป เค้าก็ไม่กล้าไป พยายามมาหว่านล้อมเรา โดยบอกว่าจริงๆเค้าไม่ได้อยากให้พี่คนนั้นเลี้ยงข้าวเลี้ยงหนังหรอก เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา เค้าแค่อยากไปเป็นเพื่อน เราควรจะไปเป็นเพื่อนด้วย สงสารพี่เค้าหน่อย เราเลยกลายเป็นคนไม่ดี ถ้าปล่อยให้เค้ารอเก้อ สุดท้าย ด้วยความเกรงใจ เราเลยไปด้วย แล้วเราก็บอกพี่เค้าว่า เราออกหนัง พี่ออกค่าข้าวแล้วกันนะ ส่วนน้องผู้นั้นก็สบายแฮ จากคุณ : loveyouyo เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 53 23:20:22

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าคุณบอกว่าคุณเป็นคนตรง  ก็พูดไปตรงๆสิคะ ไม่ไปอ่ะ ไม่อยากไปกินด้วย  เงินเดือนเยอะก็ภาระเยอะ  หาเงินไปเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ตัวเองเว้ย  ไม่ได้เลี้ยงพวกระสือแบบแก เด็พวกนี้เค้าเอาเปรียบคุณอยู่ได้เพราะอาศัยความหน้าบาง และน้ำท่วมปากเร็ว  ไม่กล้าปฏิเสธของคุณน่ะแหละ ถ้าคุณปฏิเสธซะให้ชิน  ไม่ทำท่าอึกๆอักๆ   หรือไม่ก็เอาเหตุผลเรื่องเงินๆทอง ฟันโช๊ะเข้าแสกหน้าซะเลย  มันก็จบ คุณกลัวว่าเค้าจะหาว่าคุณงก  เพราะไม่ไปเลี้ยงข้าวเค้าเหรอ ในทางกลับกัน  ทำไมพวกนั้นไม่แคร์ที่ตัวเองจะเป็นปลิงสูบเงินคนอื่นล่ะ? ทำยุ่งๆ ไม่พูดไม่จา  ไม่หือไม่อือ  ใครพูดไรที่ไม่น่าทำตาม ก็ทำเป็นไม่ได้ยินซะ ....ก็พูดว่า ไม่  ไม่  ไม่   ก็ไม่ต้องเหนื่อยให้เปลืองเวลา  ..... จากคุณ : KHIMM เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 53 23:33:24

ความคิดเห็นที่ 3 เรื่องที่เราอึดอัดอีกเรื่องคือ ปกติบริษัทจะมีการสั่งอาหารมาทานร่วมกัน เช่นวันเกิดพี่ พี่จะสั่งมาเลี้ยง วันเกิดน้องใช้เงินกองกลางออก น้องที่บริษัทสั่งอาหารเยอะมากอย่างน่าเกลียดค่ะสำหรับเรา เพราะบริษัทมีแค่สิบคน สั่งมาเหมือนกับกินซักสามสิบคน ล่าสุดเลี้ยงก่อนปีใหม่ น้องสั่งแบบเราถามเลยค่ะว่าทำไมสั่งเยอะขนาดนี้ คำตอบที่ได้คือ ทำไมพี่งกไม่เข้าท่า จะกินก็ต้องกินแบบเต็มที่สิ สั่งมาให้แย่งกันกินน่าเกลียดหรือเปล่า กินเต็มที่ของน้องคือไก่ยี่สิบชิ้น พิซซ่า 3 ถาดใหญ่ ส้มตำและอาหารเวียดนามอีก 20 กล่องใหญ่ ที่เราเหวอที่สุดคือน้องๆชอบอ้างเรา เค้าจะถามเราว่าปีใหม่อยากกินไร เราบอกว่าไก่ทอด เค้าสั่งยี่สิบชื้น แล้วอ้างว่าไก่ทอดเป็นออเดอร์ที่เราสั่งเราอยากกิน พอเราบอกว่าไอติมด้วยนะ อยากกินของหวาน เค้าสั่งไอติมมา 20 ควอท์ คิดได้ไงเนี่ย เป็นอย่างงี้เรื่อยๆจนหลังๆเราไม่อยากออกความเห็น เราก็จะถูกกล่าวหาว่ากินแรงชาวบ้าน สุดท้ายเราได้ข้อสรุปแล้วว่าทำไมสั่งมาเยอะ เพราะเย็นของวันนั้น น้องๆจะแบ่งกันเองหิ้วถุงกล่องอาหารพะรุงพะรังไปกินที่บ้าน ฝากพ่อแม่พี่น้องของเค้า จากคุณ : loveyouyo เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 53 23:40:16

ความคิดเห็นที่ 4 ใช่ค่ะ คุณ KHIMM เราหน้าบาง เพราะเราเพิ่งเข้ามาทำงาน แต่พวกนั้นอยู่กันมาจนเป็นมาเฟียบริษัทไปแล้ว ถ้าเราไม่ตามเค้า เราก็ต้องอยู่คนเดียว อย่างที่บอกบริษัทเราเล็ก เรามีทางเลือกสองทางคือคบกับน้องๆพวกนี้หรือยอมอยู่คนเดียว เราก็หน้าบางเพราะถ้าอยู่คนเดียว เดี๋ยวคนอื่นจะบอกว่าเราเป็นคนที่ไม่มีใครคบด้วย เราเป็นคนคิดมากค่ะ แต่ตอนนี้เราพยายามห่างๆออกมา อย่างที่บอก เราอ้างว่าเราต้องจำกัดอาหารทำให้ไม่ไปทานข้าวด้วย เราก็ไม่รู้ว่าวิธีนี้จะได้ผลไม๊ในอนาคต จากคุณ : loveyouyo เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 53 23:44:42

ความคิดเห็นที่ 5 เรื่องเกือบสุดท้ายที่ขอระบายคือ เราไม่ค่อยมีความเป็นส่วนตัวในการทำงาน เราสมาธิไม่ค่อยนิ่งอยู่แล้ว แถมโต๊ะทำงานเรากลายเป็นแหล่งพูดคุยของน้องๆ น้องเข้ามากินขนมของเราที่โต๊ะทำงานเรา เอานิตยสารมาอ่านที่โต๊ะเรา เราอยากมีสมาธิทำงาน บางทีแกล้งไม่สนใจ ทำงานหน้าจอคอมไป ก็ถูกกระแนะกระแหนว่าทำเป็นยุ่ง ทีเมื่อกี้ล่ะว่างงาน บางทีชอบมาชวนคุย หรือจะมาเล่นตอนที่เรารีบปั่นงานส่งนาย พอเราบอกว่าเดี๋ยวก่อนนะ เรายุ่ง ก็ถูกตอกกลับมาว่าเค้าก็ยุ่ง ไม่มีใครว่างงานหรอก ทำไมแค่นี้ช่วยตอบเค้าหน่อยไม่ได้ เราก็นึกในใจว่า ถ้ามรึงยุ่งก็กลับโต๊ะไปทำงานสิเว้ย การที่ใครๆก็มานั่งเล่นที่โต๊ะเราทำให้ภาพเราในสายตานายเป็นคนที่ว่างงาน งานไม่ยุ่งถึงนั่งคุยกับน้องๆได้ เราไม่รู้จะทำไง อยากจะซื้อเชือกมากั้นทางเข้าโต๊ะเราซะจริงๆ จากคุณ : loveyouyo เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 53 23:51:38

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องสุดท้ายแล้วค่ะ น้องๆกลุ่มนี้มีความคิดอยากทำประโยชน์ให้แก่สังคม ชอบริเริ่มโครงการเช่นจะไปเยี่ยมเด็กด้อยโอกาส เราก็โอเค เราชอบทำบุญ เราพอมีเงิน เราและพี่ๆที่ทำงานก็ฝากเงินน้องๆเค้าไปซื้อของฝากเด็ก เราถือว่าไม่เป็นไร พี่จ่าย น้องออกแรง โอเคสำหรับเรา แต่บางทีเราก็ไม่อยากทำบุญกับน้องกลุ่มนี้ เพราะเรารู้สึกว่าชอบเอาหน้าแต่ไม่ออกเงิน และชอบเอาเวลางานไปซื้อของบริจาค ล่าสุดอยากช่วยคนน้ำท่วม มาเรี่ยไรจากพี่ๆ เราร่วมด้วยสองพัน และพี่ๆก็ร่วมด้วยจนยอดเงินเป็นหมื่นกว่า น้องบอกว่าเที่ยงจะไปซื้อของและแวะช่อง3 เลย เรามองแล้วว่ากลับบ่ายสามแน่ๆ เราไม่ไป อ้างว่างานยุ่ง สำหรับเรา เรามองว่าเราเป็น ผจก จะมาเที่ยวซื้อของไม่ทำงาน เดี๋ยวหัวหน้าจะว่า น้องๆพยายามตี๊อให้เราไปให้ได้ แต่วันนั้นเราใจแข็งสุดๆ น้องๆก็บ่นว่าเราใจดำ หันไปชวนพี่อีกคนให้ขับรถให้หน่อย พี่คนนั้นคงคิดเหมือนเรา เลยบอกว่าไปไม่ได้ ติดลูกค้า สุดท้ายน้องๆไปซื้อของกันเอง แล้วบ่ายสองโทรมาเรียกน้องผู้ชายอีกคนให้ขับรถของพี่คนที่ติดลูกค้ามารับเค้าและขับไปช่องสามด้วย บอกว่าของเยอะแท๊กซี่ใส่ไม่ไหว เราก็นึกในใจ แท๊กซี่ไม่ไหวแล้วรถออดี้ของพี่เค้าใหญ่กว่าแท๊กซี่ตรงไหนฟะ พี่คนนั้นเค้าคงหวงรถ เลยบอกน้องผู้ชายที่รับสายว่า บอกน้องๆเค้าแล้วกันว่าเรียกแท๊กซี่ไปสองคน เดี๋ยวค่ารถชั้นออกเอง น้องๆกลุ่มนั้นก็บอกว่าเรื่องเงินไม่สำคัญหรอก ถ้าไม่มีน้ำใจชับมา ไม่ต้องมาก็ได้ เรื่องเงินไม่ใช่เรื่องสำคัญ สุดท้ายไม่มีใครไปรับเค้าก็เรียกแท๊กซี่ไปช่องสามกันเองขนใส่คันเดียวไหว กลับมาบ่ายสี่ บอกว่าเหนื่อยมากๆ แขนแทบไม่มีแรง เรากินแรงเค้า ใช่เรากินแรงเค้า แต่เราถือว่าเค้าเริ่มโครงการนี้ เราอยากได้เงินเยอะๆไปซื้อของ เราออกตังค์ เค้าออกแรง เราผิดตรงไหนฟะ สรุปตอนนี้เราก็ทำงานและอยู่อย่างอึดอัด กำลังอยู่ในช่วงตัดสินใจว่าหางานใหม่ดีกว่าหรือไม่ จะได้ไม่ต้องทนกับเพื่อนร่วมงานแบบนี้ แต่ก็มีคนทักว่า ที่ไหนก็มีคนแบบนี้อยู่ด้วยทั้งนั้น ต้องปรับที่ตัวเราเอง ถ้าเพื่อนคนไหนมีวิธีหรือข้อแนะนำ ช่วยแนะนำเราหน่อยนะคะ จากคุณ : loveyouyo เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 09:22:37

ความคิดเห็นที่ 7 สั่งสอนซะให้เข็ด...คุณเป็นหัวหน้านะครับ ไม่ใช่ตู้เอทีเอ็ม ดูจากพฤติกรรมที่คุณเล่ามา เพื่อนกลุ่มนี้ ผมไม่มีก็ได้...คบไปก็ไร้อนาคต ไม่ได้ช่วยให้ชีวิตดีขึ้นเลย มาหลอกไถตังค์ กันทุกวันแบบนี้หน้าด้านมากครับ จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 09:29:26

ความคิดเห็นที่ 8 คุณแคร์ความรู้สึกของคนอื่นๆ มากไป คคห.ของผม  คนพวกนั้นไร้เกียรติ ไร้ศักดิ์ศรี เห็นแก่ตัว เอาเปรียบ ยิ่งคุณเอาตัวเองไปคลุกคลีอีกละก็ ความคิดของคุณ มันจะตามเข้าไปด้วย ลองยกเลิก กับสิ่งที่ต้องไปด้วยกันซิครับ ! พวกเค้าคงไม่ตายหรอก แต่ลองคุณไม่ไป พวกเค้าก็จะหาว่า "คงไม่อยากเลี้ยงแล้วละซิ-งกหรอ" อะไรปานนี้ ถ้าคุณยังใช้ความคิดในลักษณะ "ฉันเป็นระดับหัวหน้า ฉันต้อง pay" คุณคิดแบบนี้ คุณคิดผิดมากๆ ครับ  และถ้าเป็นในลักษณะ มีวันเกิดของใครซักคนหนึ่ง หรือเทศกาลสำคัญๆ ซักอันหนึ่ง มันก็ไปอย่าง แต่นั้น คุณจ่ายตลอด พวกนั้นถึงได้ใจ ผมเคยทำงานในองค์กรที่ใหญ่ๆ ระดับหัวหน้า เงินเดือนแทบจะคูณด้วย 3 กับของผมและเพื่อนๆ  พอมีการสังสรรค์กันตามสวนอาหาร พูดง่ายๆ ไป 15 คน เอาเครื่องคิดเลขมาหารกันไปเลย เศษรวมๆ กันเป็นค่าทิป   เพราะส่วนรวมไม่ต้องการให้หัวหน้าออกมากกว่าคนอื่นๆ มันเป็นเพราะว่า ต้องการทำความรู้สึกให้หัวหน้า ให้เค้าได้รับรู้ว่า พวกเราต้องการให้เค้ามาอีกเรื่อยๆ และตลอดไป  ขนาดหัวหน้าบอกออกมาว่า "ผมขอออกตรงนี้ 2,000 ละกัน" ทุกๆ คนส่วนใหญ่ก็จะไม่ยอม เพราะถ้าหารกัน ก็จะเฉลี่ยคนละประมาณ 7-800 ยิ่งคุณบอกออกมาว่า ทีพวกเค้ามีเงินไปเที่ยว ตปท.ได้ ซื้อสิ่งต่างๆ ได้ แต่มาบอกว่า ตอนนี้ไม่มีเงิน ฟังดูแล้วพูดง่ายๆ เค้าปลอกล่อ คุณเต็มๆ แล้วละครับ กลับกัน หัวหน้าผม มีอยู่หนหนึ่ง เค้าไปแอบจ่ายตรงแคชเชียร์เอง แล้วมาบอกว่า มื้อนี้ขอเลี้ยงเพราะเป็นวันเกิดเค้า (แต่) คนอื่นๆ ก็รู้เป็นนัยๆ แล้วละ ว่าวันนี้หัวหน้าคงต้องเลี้ยงแน่นอน   หลังจากนั้น พวกเราก็สบทบเงิน และเลี้ยงเค้าคืน..บ้าง อย่า..ไปใส่ใจเลยครับ รู้ว่าคุณรู้สึกแคร์ กลัวว่าจะเป็นในด้านของการ ครหา หรือเป็นที่นินทาของปากชาวบ้าน ลองดูครับ มันก็ทำเพื่อตัวคุณเอง ไม่ได้ทำเพื่อใครๆ เลย เพราะสิ่งตรงนี้มันเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับระบบงานอะไรกันเลย เพียงแต่คนเรามักคิดตั้งกฏเกณฑ์ขึ้นมากันเอง จากคุณ : Greenapple1 เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 09:32:33

ความคิดเห็นที่ 9 คุณเป็นระดับหัวหน้า แล้วน้อง ๆ กลุ่มนี้ก็คนละแผนกกับคุณ ดิฉันก็ไม่เข้าใจค่ะว่า ทำไมต้องไปร่วมกิจกรรมอะไรกับพวกเขามากมายอย่างนั้น และอีกอย่าง การพูดคุยกันไม่มีคำว่าเกรงใจ หรือการรู้จักหน้าที่บทบาทของตัวเองกันบ้างเลยหรือ....ดิฉันว่ากับน้อง ๆ กลุ่มนี้คุณน่าจะอ้างเรื่องงานได้ ถ้าไม่อยากไปกับพวกเขา จากคุณ : ทะเลสวย น้ำใส เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 09:36:02

ความคิดเห็นที่ 10 น่าสงสาร จขกท อ่ะ จากคุณ : BIOTOMNEG เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 09:39:44

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านที่คุณตอบคุณ KHIMM แล้ว หมดคำแนะนำเลย... ถ้ากลัวมากขนาดนั้น หน้าบางมากขนาดนั้น กลัวนั่นกลัวนี่.... ก็บ่นต่อไปค่ะ เพราะใครแนะนำอะไรคุณก็คงไม่ทำหรอก แล้วก็แนะนำให้ทำใจและมั่นเข้าวัดค่ะ ถือเสียว่าเคยติดหนี้เขามาชาติที่แล้วๆ กันค่ะ เป็นกำลังใจให้แล้วกันค่ะ จากคุณ : thangthai_ladypink เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 09:53:50

ความคิดเห็นที่ 12 ดิฉันว่าคุณโดนลองของในตัวแล้วล่ะค่ะ ส่วนใหญ่ถ้าเราอยูในวัยใกล้เคียงหรืออายุ น้อยกว่าเพื่อนร่วมงานตำแหน่งที่ต่ำกว่าก็จะมี ความอึดอัดประมาณนี้มาให้เจอเสมอ เป็นการทดสอบการบริหารกลายๆ  ในสังคมการทำงานมีแบบนี้มาทั้งนั้น คุณต้องเข้มแข็งและสุขุม ปฎิเสธให้เป็น จัดการให้เป็น เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : meowtogether เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 10:15:26

ความคิดเห็นที่ 13 มาแล้วจร้า สงสาร  และน่าสมเพช จขกท มากเลยครับ โง่  และ ห่วยมากเลย รู้ตัวมั้ยครับเนี่ย คนแบบนี้   หน้าบาง     แสวงหาการยอมรับ      กลัวการถูกปฏิเสธ ถ้าไม่คิดปรับปรุงตัว     เปลี่ยนตัวเองเสียใหม่ ก็ทุกข์ทรมานไปจนถึงวันตายมั้งครับ คงเกลียดตัวเองมากนะครับ ที่กลัวคนอื่นไปหมด   ไม่กล้า     ที่จะพูดคำว่าไม่   ทั้งๆที่ตัวเองอยากพูด ห่วยมากครับ คุณครับ คุณกระจอกกว่า   น้องๆ ที่เงินเดือนน้อยกว่า คุณกระจอกกว่า   น้องๆ ที่ตำแหน่งต่ำกว่า คุณกระจอกกว่า   น้องๆ ที่อายุน้อยกว่า เดาว่า  ตอนเดินเป็นกลุ่ม  ไปกินข้าวให้น้องๆถลุง คุณคงเดินก้มหน้า  อยู่ท้ายกลุ่มใช่มั้ยครับ น่าสมเพชมากเลย นึกภาพเดาๆได้เลยครับ นึกถึงคุณพ่อ   คุณแม่ ไว้ครับ ท่านลำบาก   ส่งเงินให้เรียน  ให้กิน   เลี้ยงดูอย่างดี หวังว่าลูกสาวคนนี้    เมื่อเติบใหญ่ จะได้มีความมั่นคง    มีความมั่นใจในตัวเอง   มีชีวิตที่ดี ที่ไหนได้   กลายเป็นตัวกระจอกที่ทำงาน ให้เด็กมันเล่นหัว    ไถตัง ซะงั้น คุณครับ    เด็กๆมัน  เวลาคุณไม่อยู่   มันไม่คุยลับหลังว่า  คุณใจดี    มีน้ำใจเลี้ยงน้องหรอกครับ มันนินทาว่า   โคตรโง่  เป็นหัวหน้าซะปล่าว  ไม่มีน้ำยาแบบนี้มากกว่า ผ่านไปนานๆ   ท้ายสุด  จะไม่มีใครเห็นหัว และเกรงใจคุณเลย คงพอแค่นี้นะครับ พิมพ์มากกว่านี้  เดี๋ยวคุณจะชักตายซะก่อน ยิ่งหน้าบางอยู่   โดนแสดงค.ห. โหดๆใส่  เดี๋ยวดิ้นชักงอหน้าจอคอมพ์   ก็เดือดร้อนผมอีก เอาใหม่นะครับ ปฏิเสธให้เป็น   ปฏิเสธด้วยน้ำเสียงและอารมณ์ปกติ ใครจะด่า  จะว่าอะไร  ช่างแม่มัน   ด่ามา  ก็ด่าสวนคืนตอนนั้นไปเลยก็ได้ครับ (สนุกด้วยครับ  ด่าบ่อยๆแล้วจะติดใจ  ชอบด่าอีก  เช่นผม เป็นต้น) อยู่คนเดียว  ไม่ยุ่งกับใคร และไม่มีใครมายุ่งด้วย   ถือเป็นสุดยอดความสุขครับ ถามคนแถวๆนี้ได้ทุกคน ยิ่งแสวงหาการยอมรับเท่าไหร่    ก็โดนเสียแบบนี้แหละครับ เอาใจช่วยนะ ^_____^ จากคุณ : ร.ป.ภ.บิ๊กซี (GMPLS) เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 10:22:29

ความคิดเห็นที่ 14 ทำไมต้องลาออก จะหนีทำไม เป็นหัวหน้าเขานะ ข้าวถ้ากินธรรมดาก็ไม่ต้องเลี้ยง คนบางประเภทต้องพูดตรง ๆ เขาจะไม่ชอบเราก็ช่างเขา ต้องใจแข็งบ้าง อย่าหน้าบาง จำไว้ จากคุณ : rain&ant เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 11:08:00

ความคิดเห็นที่ 15 คุณ จขกท. ต้องหัดวางตัวใหม่ค่ะ ในตำแหน่ง ผู้จัดการ   เพราะตอนนี้กลายเป็นพนักงานร่วมกับน้อง ๆ ไปแล้ว ให้ปรับเปลี่ยนรับปีใหม่เลยนะคะ เป็นต้นว่า  เวลาทำงาน  ต้องทำงาน ใครจะมาเจ๊าะแจ๊ะที่โต๊ะทำงาน   ควรจะพูดแบบสุภาพน้ำเสียงนิ่ง ๆ ว่า ต้องทำงานก่อน  พักแล้วค่อยคุยกันต่อ น้องเขาจะพูดอย่างไร   ต้องนิ่งเฉยและยิ้มเล็กน้อย   ห้ามต่อปากต่อคำค่ะ ทำแบบนี้ไปสักพัก  เขาจะเกิดความเกรงใจขึ้นมาเอง ส่วนเรื่องการทานอาหาร  ดิฉันคิดว่า คุณทำถูกต้องแล้วที่นำอาหารมาทานเอง ไม่ต้องไปทานกลางวันทุกวันจนเป็นกิจวัตร แต่ควรจะไปทานร่วมกับเด็ก ๆ บ้างในบางมื้อ  เดือนละครั้งสองครั้ง ซึ่งคุณสามารถจัดเงินส่วนตัวที่พอจ่ายได้  ไม่เดือดร้อน   เป็นการผูกสัมพันธ์ในสังคมการทำงาน เด็กสมัยนี้ชอบทานฟรีค่ะ    แต่เราควรจะหาประโยชน์จากตรงนี้ได้นะคะ ไม่เป็นการแล้งน้ำใจ   และในอนาคตจะได้รับความร่วมมือจากการทำงานค่ะ ส่วนเรื่องการจัดเลี้ยงแล้วสั่งอาหารมาทานเยอะ (เพราะนำกลับบ้านด้วย) ดิฉันคิดว่า คุณควรจะตั้งงบประมาณก่อนสั่งค่ะ   จะเป็นการแก้ปัญหาดีที่สุด   เพราะมีตัวเงินที่จำกัดมาควบคุม ซึ่งถ้าอาหารเหลือ  ใครอยากนำกลับไปทานต่อ  ควรให้ไป  ดีกว่าทิ้งเสียของ ส่วนเรื่องอื่น ๆ  อย่าเก็บมาใส่ใจ   ถ้อยคำกระแนะกระแหน  ให้ผ่านหูซ้ายทะลุขวาไป คุณต้องคิดว่า  ตัวเองเป็นผู้ใหญ่และหน้าที่การงานสูงกว่า   อย่าลงไปคลุกเคล้ากับเด็กทุกอย่าง   อย่าเปิดให้เด็กเข้าถึงจนลามปาม ที่สำคัญ  หลังจากนี้ไปควรจะเลือกเด็กบางคนไว้คบหา   ไม่ใช่ทุกคนในกลุ่มนะคะ ลองมองดูคนที่อุปนิสัยไปในทิศทางเดียวกับเรา  เป็นพวกบ้าง ค่อย ๆ ดึง  ค่อย ๆ โน้ม   แล้วคุณจะมีเพื่อนที่ดีค่ะ   รับประกันไม่โดดเดี่ยวแน่นอน   เหมือนทุก คห. ข้างบน ต้อง ปฏิเสธ  ให้เป็นและถูกทางด้วยค่ะ   ลองดูในปีที่จะถึงนี้นะคะ จากคุณ : สุภาพสตรี เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 11:20:56

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่เห็นด้วยอย่างแรงที่คุณจะลาออกด้วยเหตุผลนี้นะคะ น้องๆคุณแย่มาก ตัวคุณก็ต้องปฏิเสธให้เป็น ถ้าคบใครแล้วลำบากใจขนาดนี้ เลิกคบเค้าเถอะค่ะ จากคุณ : pukkies เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 11:28:20

ความคิดเห็นที่ 17 ลาออกก็ไม่ช่วยแก้ปัญหา เพราะปัญหามันอยู่ที่ตัวคุณ ไม่ใช่ที่ไหนเลย ขืนยังหน้าบาง ไม่กล้าปฏิเสธใครอยู่แบบนี้ ทำงานที่ไหนก็โดนไถตังค์ที่นั่นแหล่ะครับ - -!!!a จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 13:30:10

ความคิดเห็นที่ 18 ทำไมต้องแคร์น้องๆ ที่ทำงานขนาดนี้  ทั้งๆ ที่ไม่ใช่น้องในแผนกตัวเองด้วยซ้ำ แต่เพื่อไม่ให้มีปัญหา เราว่าอาจจะตั้งงบไว้ในใจ ว่าจะเลี้ยงน้องๆ ไม่เกินเดือนละเท่าไหร่   ถ้าเกิน ก็บอกไปเลยค่ะ ว่ามันเกินงบแล้ว  ต้องกินต้องใช้เหมือนกัน ถ้ายังมากระแนะกระแหน ก็ไม่ต้องคุยด้วยเลย  คือต้องให้น้องๆ รู้ด้วยว่าเราใจดี แต่เด็ดขาดเป็นเหมือนกัน ไม่งั้นก็โดนเอาเปรียบอยู่อย่างนี้แหละค่ะ ส่วนเรื่องที่น้องๆ มาเสียงดังเวลางาน   เราว่าต้องยิ่งให้น้องๆ เค้ารู้ว่าเวลางานก็คือเวลางาน ไม่ควรจะมาคุยกันเสียงดัง  โดยเฉพาะที่โต๊ะคนอื่น บริษัทจ้างมาทำงาน ไม่ได้จ้างมาคุยค่ะ จากคุณ : lalabel เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 13:48:21

ความคิดเห็นที่ 19 เล่นกับหมา หมามันก็เลียปาก แระครับ ทนอยู่กับคนเดียวไม่ได้ ก็ถือว่าอ่อนเอง ตาม คห. ข้างบนเลย แต่ แรงไปหน่อยน่ะ แต่ก็ตรงดี จากคุณ : แก้วคุง เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 14:16:26

ความคิดเห็นที่ 20 คนสมัยก่อนเขาบอกกันไว้ว่า ปกครองต้องด้วยพระเดช และพระคุณสลับกันครับ ให้พระคุณกับคนที่สมควรให้ และสนองพระเดชไปกับคนที่สมควรโดน ผมเองตอนเรียนก็เด็กซิ่ว เพื่อนร่วมเรียนก็อายุน้อยกว่า ทุกคนก็เรียกว่าพี่ แต่ผมก็พระคุณคือเลี้ยงได้เลี้ยง ช่วยได้ช่วย ทั้งเรื่องงาน เรื่องชีวิต แต่ก็มีบางครั้งกับบางคนจะมาเล่นหัว ผมก็กระหน่ำพอเบาะ ๆ ให้หายซ่าไป ว่าไม่ชอบว่ะ ให้มันนิดนึง อย่าลามปาม (แอบได้ยินมาว่ามันเอาผมไปด่าลับหลัง ช่างแม่มันสิ เรียนก็เรียนของผม งานที่ผมทำมาตลอดระหว่างเรียนก็มีไม่ได้ขอข้าวมันกินนี่หว่า...) จำไว้นะครับ พระเดช และพระคุณ ต้องควบคู่กัน มัวแต่สวมเมตตาธรรม กรรมมันจะสนองเราอย่างถึงขนาด เมื่อนั้นคงพลาดซะแล้ว... จากคุณ : บ้าเกม เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 15:11:57

ความคิดเห็นที่ 21 เข้าใจนะ ว่า จขกท. เข้ามาทำงานใหม่ และต้องการ การยอมรับจากพนักงานเก่าที่ทำงานมาก่อน แต่เลือกใช้วิธีผิดตั้งแต่แรก -คุณเปิดโอกาสให้เค้าเรียกร้องสิ่งต่างๆ อย่างเรื่องการเลี้ยงข้าว คุณไม่มีลิมิทตั้งแต่ทีแรก และไม่รู้จักคิดหาคำพูดเพื่อหลีกเลี่ยง ในการตอบปฏิเสธ -พื้นที่ส่วนตัวโต๊ะทำงานคุณ คุณก็ไม่ว่า การว่าไม่จำเป็นต้องใช้คำไม่ดี ต้องมีวาทะศิลปในการพูด ให้เค้ายำเกรง พูดให้รู้จักคิด -เรื่องเลี้ยงอาหาร ปกติ ฝ่ายการเงินต้องมีหน้าที่จัดสรรงบ บริษัทฯ คุณไม่มีการวางแผนการเงินเวลาจะสั่งซื้ออะไรเหรอ ไม่ใช่มาให้พนักงานนึกจะสั่งอาหารเท่าไหร่ก็ได้ แบบนี้ เงินทองรั่วไหลหมด ***************************** แต่เท่าที่อ่านดู โดยปกติทั่วๆไป ถึงแม้ผู้จัดการจะใจดี แค่ไหน   คนปกติธรรมดา น่าจะมีความเกรงใจกันบ้างนะ (หรือว่า พนักงานกลุ่มนี้ต้องการลองภูมิคุณ ) แต่ถ้าไม่ใช่..การลองภูมิ พนักงานกลุ่มนี้ ก็ไม่มีมารยาทมากๆ  ได้คืบ ก็จะเอาศอก ไม่รู้จักพอ ก้าวล้ำความเป็นส่วนตัวมากเกิน ****************************** ..ถ้าคุณวางตัว ให้เค้าเกรงตั้งแต่แรก ก็จะไม่สูญเสียความเป็นตัวตนของคุณไป.. แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 53 15:25:50 แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 53 15:24:01 แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 53 15:22:52 จากคุณ : iamnid เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 15:15:31

ความคิดเห็นที่ 22 ความเป็นผู้ใหญ่ ที่ผมเรียนรู้ ไม่ได้อยู่ว่า คุณจะ ใจกว้างได้ขนาดไหน แต่เป็น การที่คุณจะมีจุดยืน มั่นคงได้มากขนาดไหนต่างหากครับ จากคุณ : the_architect เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 16:37:03

ความคิดเห็นที่ 23 ปัญหาของคุณจริงๆ คือ คุณไปสนใจในเรื่องเล็กน้อยมากเกินไป เรื่องงานก็คือเรื่องงาน อย่าเอามาปะปนกัน เรื่องส่วนตัวก็เรื่องส่วนตัวครับ เราไม่ชอบเรื่องส่วนตัวเขา ก็บอกไปว่า ไม่เฉยๆ จบก็พอ จากคุณ : the_architect เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 16:38:43

ความคิดเห็นที่ 24 พี่ที่ทำงานเคยมาบ่นเรื่องแบบนี้เหมือนกัน พวกลุกน้องส่วนใหญ่มักจะคิดว่าหัวหน้าต้องเลี้ยงแต่ไม่เคยสำนึกบุญคุณ คราวหน้าถ้าพวกเค้ามาให้คุณจ่ายอีกบอกไปเลยว่า "เมื่อเช้าตักบาตรทำบุญกรวดน้ำไปให้หมดแล้ว" ไม่ต้องสนไม่ต้องไปคบคนพวกนี้ จบ จากคุณ : เทพบุตรหมัดดาวหาง เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 17:38:09

ความคิดเห็นที่ 25 ต้องโครงานกันหรือเปล่า ถ้าไม่ ปฎิเสธ ไปเลย ดัง ดัง ไม่เป็นต้องแคร์อะไรนี่นา ฟังที่คุณเล่ามาไม่เห็นว่าคุณต้องอยู่คนเดียวเลย ยังมีอีกหลายคนที่ไม่ชอบน้องๆ กลุ่มนี้ ดูจากการที่เค้าปฎิเสธเรื่องรถ คุณปฎิเสธได้ค่ะอย่าได้แคร์  อย่าได้กลัวเสียงนกเสียงกา อยากพูดอะไรก็ให้เค้าพูดไป  เดี๋ยวเบื่อเค้าก็หยุดเอง ใจแข็งเข้าไว้ค่ะ ท่องไว้เลย ไม่  ไม่ ไม่ จากคุณ : พาไล เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 19:09:20

ความคิดเห็นที่ 26 ชัดเจนไปเลยค่ะแรก ๆ อาจจะอึดอัดเหมือนไม่มีคนคบ แต่นานไปก็จะชิน จนกลายเป็นสุขที่ไปไหนมาไหนคนเดียว เดินดูของคนเดียวไม่ต้องเฮโลตามใจใคร คนที่ควรแคร์คือ พ่อ แม่ ครอบครัว และเพื่อนแท้ของเรา จากคุณ : The Lover After Me เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 19:40:12

ความคิดเห็นที่ 27 เหอๆ เป็นผม ผมจะใช้วิธีพักเที่ยงก็ต้มมาม่ากินมันในออฟฟิสนั่นล่ะ สมัยอยู่บริษัท คอม ก็ทำแบบนี้จนคนเลียนแบบเป็นแถว ไม่ต้องเสียเวลาไปนั่งรอคิวที่ห้องอาหาร จากคุณ : อย่ารู้เลยว่าฉันเป็นใคร เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 53 00:41:00

ความคิดเห็นที่ 28 อิตายามบิ๊กซีนี่ปากจัดจริงๆค่ะ แต่เห็นด้วยย่ะ นึกถึงพ่อแม่คุณเข้าไว้ ก่อนจะหยิบเงินจ่ายให้คนอื่น นึกถึงพวกท่าน พี่น้อง ลูกหลานเยอะๆค่ะ เดี๊ยนไม่รู้ว่าจะแนะยังไงเลย เพราะเดี๊ยนไม่ใช่คนอดทนอะไรแบบนี้อะ เดีียนใจดีนะ จ่ายก็คือจ่าย แต่ถ้าลามปามไถเงินขอให้เลี้ยงข้าวตลอด ด่าเดี๊ยนว่างก ไม่มีน้ำใจ มาไร้เหตุผลกับเดี๊ยน เดี๊ยนจะให้นังที่พูด พูดซ้ำอีกที ช้าๆชัดๆ ให้มันได้ยินเองค่ะว่ามันด่าใคร และหากเจ้านาย เจ้าของบริษัทไม่นำพา เวลาเดี๊ยนขอคำปรึกษาเรื่องนี้ เดี๊ยนจะเริ่มหางานใหม่ดีกว่า ทำไมเราต้องไปแก้องค์กรให้เค้าด้วย เสียเวลาเว้ยยยยย แล้วตัวคุณอะ คิดให้ดีๆผู้นำ หัวหน้า เจ้านาย ลูกน้อง เขาวัดกันที่ไหน ไปเชื่อไอ่พวกนั้นว่าวัดกันด้วยเงิน คุณก็ติดกับไปตั้งกี่มื้อแล้ว เป็นถึงระดับหัวหน้าแล้วคิดให้เยอะๆๆๆๆๆๆๆสิคุณเอ๊ย อ่านแต่ละเรื่องแล้วเดี๊ยนหงุดหงิดแทนเลย จะทนอะไรถึงขนาดนั้น ยอมวางแผนทำกับข้าวมาเอง นี่หรือวิธีแก้ปัญหาของหัวหน้า ไม่เอ๊า มั่นใจ อย่างที่คุณช่วยเหลือตนเองมาตลอดสิค้า ไม่เอาน่าคุณ สู้ๆๆคิดใหม่ๆ อย่ายอมแพ้ เพราะเดี๊ยนยังไม่เคยเป็นถึงผู้จัดการเลยนะ ขอให้เป็นหน่อยเฮอะ.... แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 53 06:06:58 จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 53 06:04:53

ความคิดเห็นที่ 29 อืม....น้องกลุ่มนี้นี่ไม่ไหวจริงๆค่ะ ไม่ใช่ว่าเราจะยกตัวเองนะคะแต่เรากับพี่หัวหน้าเราก็กินข้าวด้วยกันทุกวันไม่ว่าจะไปใกล้ๆหรือไปไกลๆที่ต้องนั่งแท็กซี่แต่เรากับเพื่อนๆในทีมก็แชร์ค่าข้าว ค่ารถเท่าๆกันกับพี่เค้าทุกครั้ง เราคิดว่าเรื่องพวกนี้ไม่ควรต้องมาเอาเปรียบกันหรือใครเลี้ยงใคร โอเคว่าถ้าโอกาสพิเศษพี่เค้าอยากเลี้ยงเราก็ไม่ขัด แต่ถ้าเป็นโอกาสปกติหารเท่าตลอดค่ะ ขนาดพี่เค้าพยายามเสนอออกมากกว่าแต่เราว่ามันไม่ใช่ค่ะ จากคุณ : สาวน้อยถอย Jazz เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 53 07:48:31

ความคิดเห็นที่ 30 ไหนบอกว่าเป็นคนตรง พูดจาตรงไปตรงมา น้องๆ มารบกวนถึงขั้นทำงานไม่ได้จริงล่ะก็ ก็บอกสิ น้องพี่จะทำงานแล้ว แค่เนี้ยคิดอะไรมาก คุณวางตัวเองให้โดนไถเอง ก็ไม่แก้ปัญหา แต่จะหนีปัญหา นี่คนระดับ ผจก เค้าคิดกันแบบนี้? จากคุณ : ยิ้มเดียว เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 53 10:21:26

ความคิดเห็นที่ 31 เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย ครับ (กระทู้วันก่อนของห้องศุภฯ ก็เพิ่งพูดสำนวนนี้ไปหยกๆ) ส่วนตัว อยากให้อ่าน คห.ของคุณ รปภ.บิ๊กซี ให้ละเอียดๆเลยครับ คห.นั้นเป็นตัวอย่างของคำว่า "คำจริงมักฟังเสียดหู" เลยครับ แรง แต่ตรงประเด็น เนื้อๆ เน้นๆ ตำแหน่งผู้จัดการ ไม่ใช่เบ๊ครับ อย่างนี้ไม่เรียกใจกว้าง เรียกว่าโดนเอาเปรียบ สูบเลือดสูบเนื้อ จากคุณ : Chineseman เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 53 15:06:36

ความคิดเห็นที่ 32  ต้องรู้จักปฏิเสธให้เป็นนะคะ ไม่งั้นคุณเองจะลำบาก พวกนี้เพื่อนกินค่ะ มีก็ได้ ไม่มีก็ดี จากคุณ : หน้าแง๊ว~* เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 53 00:37:00

ความคิดเห็นที่ 33 ไม่ได้เข้ามาดูความเห็นแค่สองวัน เจอความเห็นของคุณยามบิ๊กซีแล้วหงายเก๋งเลยค่ะ โอเค เรายอมรับว่าเราแคร์คนอื่นมากเกินไปจนเสียความเป็นตัวเอง อาจเป็นเพราะเราอยากได้รับการยอมรับเนื่องจากเป็นพนักงานใหม่ เราเป็นคนขี้เกรงใจ กับหัวหน้าเก่าเราก็หารเท่า เราเลยไม่เคยทันความคิดของพวกเห็นแก่ตัว เราอาจมองโลกในแง่ดีว่าพวกเค้าจะรู้สึกตัวและเกรงใจเราซักวันหนึ่ง เราก็ถือคติว่าหน้าด้านขอ เราก็หน้าด้านให้ แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าหน้าเราคงด้านกว่าหน้าเค้า เพราะเค้ายังขอตลอดแต่เราเริ่มรู้สึกไม่อยากให้ เราเป็นคนที่ยิ่งให้มา เราให้กลับ ยิ่งงกมา เรายิ่งไม่อยากให้ เลยรู้สึกอึออัดตอนนี้ค่ะ ก็ขอบคุณในคำแนะนำทั้งหมด เราจะเอาไปปฏิบัติตามสมควรค่ะ ได้ความคืบหน้ายังไงจะมาแจ้งให้ทราบอีกทีค่ะ จากคุณ : loveyouyo เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 53 21:53:42

ความคิดเห็นที่ 34 เป็นเราละจะวีนให้หมด      ให้รุ้ว่าอะไรเป็อะไร อะไรควรเท่าไหร่   มีอำนาจอยุ่ในมือก้เหมือนไม่มีนะเธอเนี่ย จากคุณ : VIPUSER เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 53 00:37:50

ความคิดเห็นที่ 35 ถูกใจความเห็นที่ 13 มั่กๆ   เท่าที่อ่านคือทำตัวเองท้างน้านนน... คนเราถ้าทำอะไรเป็น สันดา...น จะให้เค้ารู้สึกตัวเองคงยากอ่ะ เดี๋ยวนี้เอาชนะคนด้วยความดีอย่างในละครมันไม่พอหรอกค่ะ บางคนต้องโดนกระทำอะไรบ้าง โดนเตือนบ้าง เพราะมันคิดเองไม่ได้ ขอให้ปรับเปลี่ยนตัวเองให้ได้ อย่าให้เด็กสันดา..นเสียมาปีนเกลียวนะคะ จากคุณ : GniN เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 53 11:26:24

ความคิดเห็นที่ 36 คนนิสัยไม่ดีถ้าเลือกได้ก็ไม่คบไปเลยจะดีกว่า ยิ่งคบไปก็ยิ่งอคติ อย่างคุณดูท่าจะสู้ต่อหน้าไม่ไหว หาวิธีหลีกเลี่ยงอย่างเอาข้าวกล่องมาทาน นะดีแล้วครับ อย่างบอกว่า ช่วงนี้ต้องใช้เงินเยอะ คนที่บ้านไม่ค่อยสบายต้องกลับไปดูแล ต้องเก็บเงินไว้รักษา (ประหยัดทั้งเงินและเวลา) ถ้าใจแข็งพอ หรือ ไม่ไหวจะทนแล้ว ก็เลิกคบไปเลย ทำเป็นไม่สนใจ ไม่มีตัวตน ถ้ายังวุ่นวายกวนใจอีก ก็เชือดไก่ให้ลิงดู บีบหัวโจกให้ลาออกไปเลย พวกนี้ยิ่งคบก็ยิ่งปวดหัวไม่มีข้อดีอะไรเลย เขาไม่มองเห็นคุณเป็นเพื่อนหรอก แค่หลอกใช้เท่านั้น อยู่คนเดียวสบายใจกว่าเยอะ จากคุณ : smart_jija (smart_jija) เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 53 23:48:48