ทำไมพ่อกับแม่ ต้องคิดแอนตี้เราตลอดเวลา หรือไม่ชอบสิ่งที่เราทำตลอด
|
 |
คือผมยอมรับนะว่า ผมมีปัญหากับพ่อแม่ ตอนวัยรุ่น ไม่ค่อยสุงสิงกับพวกท่าน
โตมาผมแต่งงาน แยกบ้านอยู่ ไปหาบ่อยๆ แต่พ่อแม่ผมเป็นคนจู้จี้จุกจิก ชอบคิดแทนคนอื่น ยิ่งเกษียณแล้ว ก็ยิ่งชอบคิดแทนคนอื่น
บางเรื่องผมก็เบื่อไม่รู้จะทำอย่างไร
ผมก็โตแล้วแล้ว มีครอบครัวแล้ว รายได้ก็เยอะพอประมาณ เข้าใจว่า พ่อแม่เป็นห่วงแต่บางอย่างก็เป็นเรื่องส่วนตัว เช่นการประหยัด
ผมก็ประหยัด ผมกับแฟนมีรถแค่คันเดียว ช่วยกันผ่อน ไม่ได้ฟุ้งเฟ้อ
พอวันเกิดผม แฟนผม ซื้อของมาให้ผม พ่อกับแม่ผมรู้กลับบอกว่า ให้บอกแฟนว่าคราวหลังไม่ต้องซื้อหรอกมันเปลืองเงิน ทั้งๆที่ของก็ไม่เกิน 2 พันบาท
บางอย่างก็เกินไป ผมทำงาน ปีนึงซื้อเสื้อผ้าใหม่ทำงาน 1-2 ครั้ง พอใส่เสื้อใหม่ก็ทักว่า ซื้อใหม่ทำไม เอ่อผมต้องใส่ทำงานนะครับ
ผมให้เงินท่านสองคนทุกเดือน พาไปกินข้าวทุกนอกบ้านทุกสองอาทิตย์ เขาอาจจะคิดว่า ผมรวย หรือ ฟุ้งเฟ้อละมั้ง
ผมก็อยากมีโลกส่วนตัวบ้าง มีของส่วนตัวที่ผมอยากซื้อบ้าง เช่นโบนัสออก ผมอยากได้ของอย่างนึง พอพ่อรู้ พอบอกว่า จะซื้อทำไมมีอยู่แล้ว ผมก็งง
ผมอายุจะ 40 แล้วนะครับ
ผมไม่เคยขอเงินท่านตั้งแต่เรียนจบอายุ 21 ปี ผมทำงานเป็นสิบปี ผมคิดว่า ผมสามารถไตร่ตรองได้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควรนะครับ
ทุกวันผมก็กินข้าวแกงนะครับ ผมไม่ได้ไปกินข้าวห้างทุกวัน ผมประหยัดนะครับ
ผมไม่เคยก้าวก่ายเขาว่า ไม้กอลฟ์ที่เขาซื้อมา ไม้ละหลายพันบ้าง หมื่นบ้าง มันสิ้นเปลือง หรือแม้กระทั่งของประดับที่เขาใส่ 5-6 หลัก เพราะผมเคารพในสิทธิของแต่ละคน
ผมรู้ว่า ว่าผมตั้งกระทู้นี้ เดี๋ยวก็มี คนมาตำหนิ ผมว่า ทำไม ไม่เชื่อพ่อแม่ จะไม่เจริญ เถียงท่านจะไม่เจริญ เวรกรรม บ้างล่ะ คืออยากจะบอกว่า ถ้าไม่เจอกับตัวก็ไม่รู้ ทำอะไรเราผิดตลอด
| จากคุณ |
:
กลุ้มใจ
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันเอดส์โลก 53 22:02:54
A:125.24.65.49 X: TicketID:128471
|
|
|
| 
