เรื่องราวของน้องต้นข้าว (เด็กพรีเทอม 24 วีค)

1 (2 คน)

2 (3 คน)

	40.00%		1 (2 คน)
	60.00%		2 (3 คน)
จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 5 คน

ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาจาก 19 พ.ค0 ที่ผ่านมาชีวิตของคนเปนแม่คนนี้ก็เปลี่ยนไปอย่างไม่ได้คาดหมายมาก่อนว่า ลูกจะคลอดก่อนกำหนดมากขนาดนี้ ยังจำได้ดี วันที่ 14 พ.ค. ที่ผ่านมานั้นเปนวันเงินเดือนออก ตัวแม่เองก็รู้สึกปวดท้องหน่วงๆ แต่ก้อยังมีอารมไปเดินโลตัสได้เพราะคิดว่าท้องแค่5เดือนกว่าๆ คงจะไม่คลอดแน่ๆ เดินไปเดินมาชักจะปวดมากขึ้นเลยกลับบไปห้องนอนพักแต่ก้อไม่หายกลับยิ่งปวดถี่ขึ้นทุกที จนทนไม่ไหวโทรบอกแม่ บอกแฟนให้พาไปหาหมอ ไป รพ. ที่ฝากท้อง ซึ่งก็ต้องไปถึงอนุสาวรี ตอนนั้นก็มีการชุมนุมทางการเมือง จำได้ว่ามีควันท่วมถนน แต่ก็ต้องฝ่าไปให้ถึง รพ. ให้ได้ และแร้วก็มาถึง ราวๆ 3 ทุ่มได้เข้าฉุกเฉิน นั่งรถเข็นไปห้องคลอด ตอนนั้นงง ว่าทำไมต้องห้องคลอดด้วย ไปถึงหมอก็ตรวจ อัลตร้าซาว และตรวจปากมดลูก น้ำหนักน้อง 600 กว่าเท่านั้นเอง เพศชาย หมอบอกว่า แม่ๆ ปากมดลุกเปิด 2 เซน น่ะ ต้องให้ยายับยั้งการคลอดและยากระตุ้นปอดน้องด้วยเผื้อยาเอาไม่อยู่พร้อมกับเจาะเลือดแม่ไปตรวจว่าติดเชื้อรึป่วว ผลคือไม่ติดเชือ นอนให้ยาอยู่จนครบโดสทั้งสองอย่าง อ. ที่ฝากท้องก้มาเยี่ยมไข้ น่ารักมากขนาดมีการชุมนุมอยู่ซึ่งไม่ได้เปนวันทำการปกติ หมอบอกกลับบ้านได้น่ะ ให้แม่ระวังมาก แต่ตอนนั้นก็ยังปวดท้องอยู่นิดๆ ก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่าคงหายแร้วพรุ่งนี้เตรียมกลับบบ้าน คืนนั้นดันปวดท้องจัด บอกพยาบาลก็มาฉีดยาอะไรซักอย่างในความมืดจำได้ว่า เทอบอกว่ายืนขึ้นจะได้ฉีดถนัด แร้วหลังจากนั้นก็หลับเนียนเรย จนเช้า บ่าย ก็กลับบ้าน ยังไม่ทันพ้นคืนเลยอาการปวดท้องรุนแรงมาก ปวดเปนพักๆ บอกว่า ย่าหนูปวดท้องจัง ปวดไปถึงหลังเลย เท่านั้น ย่ารัองไห้เลยบอกว่าจะคลอดแร้ว จะทำไงดี ถ้าปล่อยให้ปวดต่อไปต้องหลุดแน่ ๆ น้องต้องไม่รอดแน่ๆ แระถ้าไป รพ. แถวบ้านก้คงไม่รอด คิดแร้วว่าจะต้อช่วยน้องให้ถึงที่สุด ฝ่าเสื้อแดงอีกแร้ว หนักเลยคืนนั้นยิงกะหน่ำเรย ถึง รพ. หมอบอกปากมดลุกเปิด 5 เซน คลอดแน่นอน อ. หมอที่ฝากท้องโทรเข้ามือถึอบอกว่าไม่รอดน่ะลูกน้ำหนักน้อย อายุครรภ์ก็น้อย แต่ก็จะส่งต่อไป รพ. เฉพาะทางเด็ก เราก็ได้แต่ภาวนาสูดหายใจลึกๆ นอนปวดท้องจนตี1 หมอเวรเดินมาถามว่า แม่สู้ไหม เราก็บอกว่าสู่ค่ะ ช่วยลูกด้วย จากนั้นก็ถูกเข็นเข้าห้องคลอด เบ่งน้องออกมาท่าก้น น้องร้องแว้ๆ ด้วย หลังจากนั้นน้องก็ถูกพยาบาลห่อผ้าใส่ตุ่อบส่งต่อไปอีก รพ หลังจากนั้นก็พักฟื้นที่ รพ เราก็อยากเหนหน้าลูก อยากรุว่าหมอทางนั่นจะว่าไงบ้าง ร้องไห้ จนจะไม่มีหน้ำตา ขอเค้าไปเยี่ยมลูก จนได้หมอทางนันบอกว่า แม่ไม่ต่องร้องไห้น่ะ เด็กคลอดก่อนกำหนดมากๆ น้ำหนักตัวน้อยมากๆ ก็เปนแบบนี้น่ะ แร้วหมอก็สาธยายอาการแทรกซ้อนและแนวทางรักษาตลอดจนให้เอานมแม่มาให้ เพื่อกระตุ้นสำไส้ เรามองลูกแร้วตกใจเรย โห 635 กรัม ตัวแค่นี้จะไหวไม๊ จับมือลูกเท่าแปรงสีฟัน ใส่ท่อเครื่องช่วยหายใจ เจาะปอดอีก สารพัด ปัจจุบันนี้ ลูกก้อเปนโรคปอดเรื้อรัง ตากปกดิ หุปกติ สมองปกติ แต่พัมนาการช้า ตอนนี้ 7 เดือนกว่าแร้ว หนัก 6 โล แร้ว ปอดเร่มดีขึ้น อยากจะขอบคุณหมอทั้งสอง รพ. แระคุณพยาบาล nicu และพยาบาล วอร์ด เด็กเล็ก ที่เปนกำลังใจเสมอ เราจะสู้ค่ะ เราผ่านสิ่งร้ายๆมาแร้วในปีเก่าที่ผ่านมา ปีนี้ปีใหม่แร้ว เราจะไม่ท้อค่ะ ขอให้คุณพระศรีรัตนตรัยคุ้มครองคณะแพทย์และพยาบาล ทุกท่านจงประสพแด่ความสุขความเจริญตลอดไป ขอบคุณกำลังใจจากทุกคนในครอบครัวและชาวกระท้ด้วยค่ะ สวัดดีปีใหม่ค่ะ

จากคุณ	: ช้องมาศ
เขียนเมื่อ	: วันปีใหม่ 54 00:08:48