ความคิดเห็นที่ 1 ใจเย็นๆครับ จากคุณ : เงินจางนางจร เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 14:11:10 A:110.171.38.122 X: TicketID:253582

ความคิดเห็นที่ 2 ใจเย็นๆนะคะ ถ้าลูกชอบใช้ดินสอกดก็ซื้อไส้ดินสอ 2B หรือ 4B ก็ได้คะ เมื่อก่อนเวลาเราทำข้อสอบก็เคยใช้ดินสอกดทำใส่ไส้ 2B ก็ไม่มีปัญหามันก็ดำเข้มเหมือนกันคะ จากคุณ : คาปูกับน้องซาช่า เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 14:23:55

ความคิดเห็นที่ 3 ต้องเน้นย้ำเสมอ ให้เค้าใช้ดินสอไม้ในการระบายคำตอบครับ เพราะมันระบายได้สะดวกกว่ามากๆ จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 14:28:55

ความคิดเห็นที่ 4 คุณแม่เครียดแบบนี้นอกจะกดดันแล้วจะไม่มีสมาธินะคะ ดินสอกดมันก็ฝนได้ค่ะ แต่ต้องใช้ไส้ 2B หรือมากกว่า มันก็ไม่ต่างกับดินสอสองบีเป็นแท่งๆปกติหรอกค่ะ สะดวกกว่าด้วย เพราะไม่ต้องเหลา แล้วถ้ามีที่ต้องเขียนด้วยมันก็ให้เส้นที่เล็กสวยคมกว่า คุณแม่ช่วยน้องด้วยการหาขนมของกินอร่อยๆไว้รอตอนเค้าสอบเสร้จดีกว่านะคะ อายุ 11 สมัยนี้ก็ไม่ใช่เด็กๆไม่รู้ประสาแล้วค่ะ แค่อุปกรณ์เครื่องเขียนที่เค้าใช้อยู่ประจำเค้าน่าจะรู้จักดีนะคะ เผลอๆจะรู้มากกว่าคุณแม่ด้วย อันนี้ไม่ได้ว่านะคะ  แต่เค้าใช้อยู่ประจำ หรือเห็นเพื่อนๆใช้ มันก็เรียนรู้ได้เองแล้วล่ะค่ะ เพราะเครื่องเขียนมันก็เหมือนแฟชั่นเล็กๆของเด็กนร.ล่ะค่ะ เหมือนเมื่อก่อนรุ่นเราก็จะเห่อปากการ็อตติ้งเขียนแบบ ดินสอกดต้อง pentel อะไรยังเงี้ย   เข้าใจว่าคุณแม่เป็นห่วง แต่คุณแม่ต้องให้เครดิตลูกด้วยนะคะว่าเค้าก็โตแล้วสำหรับเรื่องแค่นี้ ใจร่มๆนะคะ  น้องก็เสียใจเหมือนกัน อย่าเครียดนะคะ จากคุณ : ยืมแม่มาเล่น (ยืมแม่มาเล่น) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 14:30:05

ความคิดเห็นที่ 5 อยากบอกว่า..บางแห่งเค้าไม่ใช้เครื่องตรวจหรอกครับ แต่ถ้าโรงเรียนใหญ่ๆ ดังๆ คนมาสอบเป็นพันๆ อันนี้ก็อีกเรื่องนึง จากคุณ : จ่าหมาน เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 14:33:34

ความคิดเห็นที่ 6 ทำไมตอนผมขึ้น ม.1 ไม่เครียดแบบนี้เลยแหะ ลั้ลลามาก-ที่สุด... ขึ้น ม.ปลาย ก็ลั้ลลา... ขึ้นปี 1 ก็ลั้ลลา... เพราะที่บ้านไม่จำกัดครับ ว่าต้องที่นี่!! สาขานี้เท่านั้น!! เรียนไปตามใจอยาก แต่ตกมีเรื่อง... ถ้าเป็นผมๆก็ต่อต้าน สอบมาเครียดๆ กลับมาโดนด่า วันหยุดก็ไปเรียนพิเศษหัวฟู ไม่มีเวลาสนุกแบบเด็กๆ อีกอย่าง ดินสอกด 2b มันก็มีแล้วนะ... จากคุณ : haman_zaa เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 14:46:43

ความคิดเห็นที่ 7 ขอตอบในฐานะคนที่เป็นลูกนะคะ เราว่าเอาใจใส่ก็ดีแล้วค่ะ แต่ต้องพอประมาณนะคะ ถ้ามากเกินไปมันจะกลายเป็นกดดันแล้วทำให้เครียด (เพราะรู้สึกว่าถูกคาดหวัง) น่ะค่ะ โดยเฉพาะเรื่องสอบ จากคุณ : Rata_RG เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 14:54:16

ความคิดเห็นที่ 8 คุณแม่คาดหวังสูงเกินไปค่ะ สูงเกินจนกลายเป็นการ "กดดัน" ลูกโดยไม่รู้ตัว เด็กอายุ ๑๑ ขวบ ต้องเรียนพิเศษเพิ่มเติมมากมาย ก็ผิดธรรมชาติของเด็กอยู่แล้วค่ะ เราขอตอบในฐานะ ลูก ที่เคยถูกแม่บังคับ ให้เรียน เรียน เรียน และต้องสอบเข้าโรงเรียนอันดับ ๑ ให้ได้ ว่าเราเครียดมากกกกกกก คนบังคับให้ทำว่าเครียดแล้ว คนถูกบังคับให้ทำยิ่งเครียดกว่า ... ทำไม่ได้ ก็ถูกว่าอีก ... และเราขอตอบในฐานะครูสอนเด็กในโรงเรียนกวดวิชา   เด็กบางกลุ่มตั้งใจเรียน เพราะมีเป้าหมายของตัวเอง คือ อยากทำความฝันของตัวเองให้ดเป็นจริง กลุ่มนี้จะตั้งใจเรียนมาก อีกกลุ่มคือ พ่อแม่บังคับให้มาเรียน ก็เรียนไปแบบนั้น เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ... คุณแม่ควรดูลูกด้วยว่า ลูกสนใจด้านไหน??? แบ่งเวลาพักผ่อนให้ลูกบ้าง ... ทำเรื่องเรียนให้เป็นเรื่องสนุก ไม่ใช่กดดัน ว่าต้องทำให้ได้ เด็กถูกบังคับ ย่อมเกิดการต่อต้านเป็นธรรมดา ... และตอนเราสอบเข้ามหาวิทยาลัย ... เราก็ใช้ดินสอกด ไส้ 2B ทำข้อสอบ ไม่มีปัญหา เราถนัดใช้ดินสอกด มากกว่าดินสอแท่ง คุณแม่เครียดเกินไปค่ะ ... และลูกก็เพิ่ง ๑๑ ขวบเอง คุณแม่ใช้วิธีที่ผ่อนคลายกว่านี้ดีไหมคะ??? จากคุณ : น้องบั๊ฟ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:06:34

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นด้วยกับความเห็น 1-8 คุณแม่ต้องให้ลูกเรียนรู้ด้วยตัวเองค่ะ อย่าคาดหวังกับลูกมากจนกลายเป็นความกดดันแล้วลูกก็จะต่อต้านเรา น่าสงสารลูกนะคะ ข้อสำคัญพูดสั้นๆ แล้วจบอย่าพูดจนกลายเป็นบ่น จากคุณ : ชมชล เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:22:09

ความคิดเห็นที่ 10 อายุไล่เลี่ยกะน้องของหนูเลยคะ แต่ว่าที่บ้านจะปล่อยให้เค้าดูแลตัวเองนะ เพราะเป็นเด็กผู้ชายเค้าเองก็ไม่ชอบให้ใครไปวุ่นวายมาก แค่ถามว่า อะไรขาดเหลือบ้าง จะได้พาไปซื้อให้แบบนั้นมากกว่า ส่วนเรื่องดินสอกดใช้ฝนก็ติดคะ ไม่มีปัญหานะ ไส้ดินสอกดก็2Bอยู่แล้วเนอะ บางครั้งเด็ก ๆ เค้ายังไม่มีความรู้สึกว่า การหาเงินมันยาก หรือต้องดูแลรักษาของมาก ๆๆ   การดุด่าว่ากล่าว ก็อาจจะทำให้เขาไม่เข้าใจ ลองดูคุยให้ฟังว่าคุณแม่ทำงานเหนื่อยยังไง ถ้าลูกรักษาไว้ก็ไม่ต้องซื้อบ่อย ๆ เอาเงินไปใช้อย่างอื่นได้อีก แบบนั้นน่าจะดีกว่าคะ สิ่งที่ผ่านมาแล้วก็อย่าไปเสียใจเลยคะ ค่อยๆปรับ ค่อยๆดูแลกันไปนะ จากคุณ : ที่คาดผม เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:27:14

ความคิดเห็นที่ 11 เด็กสมัยนี้ดูเครียดๆกันจังเนอะครับ สมัยผม เรียนพิเศษหรือก็ไม่เคย เรียนๆเล่นๆ ก็จบกันได้ เดี๋ยวนี้แข่งกันตั้งแต่เด็กๆบางคน ส-อ. ก็ไม่ได้หยุด เรียนพิเศษอีก หลานผมก็เรียน ไม่รู้ยังไงนะ ดูแล้วเหมือนเด็กจะขาดความรู้รอบตัวไปเยอะเลย ไปเก่งเอาแต่ในตำรา ขอโทษนะครับที่พิมพ์อะไรไม่ได้เกี่ยวกับที่ จขกท.กล่าวเลย แต่สำหรับผม เด็ก 11 ขวบ นึกแล้วก็นะเด็กจริงๆ   เครียดเพราะหวังไว้มาก พ่อแม่ตั้งความหวังไว้สูง ไม่รู้ว่าจะลืมไปหรือเปล่าว่าคนที่จะต้องตะกายน่ะเป็นลูก แต่ก็เข้าใจพ่อแม่นะว่า สังคมสมัยนี้ มันมีอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะ พี่ที่ทำงานแฟนมีลูก เรียนอยู่ ป.5 ลูกสอบได้เกรดเฉลี่ย 3.7 ขึ้นก็บ่นว่าน่าจะได้มากกว่านี้ ก็บ่นลูกว่าตั้งใจน้อยไปหรือเปล่าลูก แล้วเรียนพิเศษ เลิกเรียนก็เรียนต่อยัน 2 ทุ่ม 3 ทุ่ม ส-อ ก็เรียน สำหรับผมจะไม่กล้าบ่นลูกเลยล่ะ มันได้มากกว่าพ่อมันซะอีก จากคุณ : doublelove เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:37:53

ความคิดเห็นที่ 12 ดินสอไม้ถ้ามันอ่อนกว่าที่กำหนดฝนไปก็ไม่ติดค่ะ กลับกัน ใช้ดินสอกดมันก็จะมีเบอร์ไส้ ก็เลือกเบอร์ไส้ให้มันเข้มได้ มันสั้นลงก็ไม่ต้องมานั่งเหลา เราก็ใช้ดินสอกดทำได้ทุกอย่างค่ะ ยกเว้นเซ็นชื่อเอกสารที่เป็นทางการ ตอนนี้ซื้อแบบถูกๆ มาเป็นแพค ของ Bic ใช้ดีด้วย พกครั้งละสองสามด้าม ประมาณว่าถ้าไปลืมหายไว้ที่ไหน หรือไส้หมดกลางคันขี้เกียจเปลี่ยนก็หยิบแท่งใหม่มาใช้ได้ทันที ตอนว่างๆ ตอนจะเอาไปสอบหรือทำอะไรสำคัญๆ ก็จับทุกด้ามมาเขย่าๆ ว่าไส้ยังมีพอทุกด้าม ตอนประถมเห็นพี่ๆ ม.ต้นเขาใช้ปากกากัน อยากใช้มั่ง แต่พอได้ใช้จริงๆ รีบเปลี่ยนกลับเป็นดินสอแทบไม่ทัน ก็ใช้ดินสอกดนี่ล่ะ ฝนกระดาษคำตอบจนได้เอได้บีมาตั้งหลายตัว ไม่เห็นมีอาจารย์ส่งกระดาษคำตอบกลับมาว่าซักคนว่ามันเข้มไม่พอ แล้วไหนคุณบอกว่าไว้ใจลูกไงคะ ไปค้นกระเป๋าลูกทำไม ดินสอหายคุณถามหรือเปล่าว่ามันหายได้ยังไง เพราะอะไร เพื่อนขโมย? ทำตกหาย? ทำหัก? เอาไปแลกดินสอกดเพื่อน? เหตุผลมันมีร้อยแปด ไม่ทันสืบสาวราวเรื่องก็ลงโทษแล้ว แล้วการที่เด็กตัดสินใจใช้ดินสอกดก็มีหลายสาเหตุ เห็นเพื่อนใช้อยากใช้บ้าง.. ไม่มีดินสอไม้ดินสอกดน่าจะได้.. หรือลูกคุณอาจถามคุณครูก่อนใช้แล้วก็ได้ แม่เรากับเราเวลาฝ่ายไหนทำอะไรผิดก็จะยอมก้มหัวและขอโทษกันได้ ไม่ถือลูกถือแม่ งานนี้เราว่าคุณทำเกินกว่าเหตุนะคะ แค่ลูกใช้ดินสอไม่ถูกใจแค่นี้ก็พาลไปโน่นนี่ ไม่ฟังอะไรทั้งนั้นแล้ว ถ้าเวลาคุณพูดอะไรแล้วลูกคุณเงียบไม่กล้าพูดนะคะ เราว่ามีปัญหาแล้วล่ะ กลับไปขอโทษลูกเสียดีกว่าค่ะ จากคุณ : crazyfantasy เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:37:56

ความคิดเห็นที่ 13 กระทู้นี้ทำให้เราเสียน้ำตาค่ะ ขอบคุณทุกท่านนะคะ จากคุณ : offey เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:38:09

ความคิดเห็นที่ 14 คือ ว่า ตอนนี้ลูกคงกดดันแล้วอะ  หาวิธีผ่อนคลายลูกนิดนึงนะคับ จากคุณ : Adore เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:53:10

ความคิดเห็นที่ 15 มาส่งกำลังใจให้เจ้าของกระทู้และลูกนะคะ เราเป็นแม่ที่ชอบบ่น โวยวาย บางทีบ่นๆอยู่มีฉุน กลายเป็นตวาดให้ถ้อยคำทำร้ายน้ำใจลูกโดยไม่ตั้งใจ เราเข้าใจ จขกท เลยคะ ว่าพอเวลาผ่านไปแล้วก็มานั่งเสียใจ สำหรับกรณีนี้ เราว่ารอให้น้องอารมณ์ดีดี หาโอกาสบอกลูกว่าที่เราทำไป บ่นไป ไม่ใช่ไม่รัก แต่เพราะรัก บางครั้งด้วยความเครียดหลายๆ อย่างในชีวิตประจำวันมันทำให้เราโมโหง่าย ควบคุมตัวเองได้น้อยกว่าปกติ อธิบายให้เค้าเข้าใจว่าเรารักเค้า อันนี้สำคัญนะคะ   ตอนเราเด็กๆ แม่ไม่เคยบอกรักเราเลย ไม่เคยแสดงว่ารักเรา เราคิดเสมอว่าแม่ไม่รัก  แต่พอโตขึ้นเรียนรู้ได้เองว่าแม่รักเรามากขนาดไหน แม่ว่าแม่ก้แม่คนเดิม ไม่เคยบอกรักเราเหมือนเดิม จากคุณ : sodawithpie เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 15:57:37

ความคิดเห็นที่ 16 ขอโทษทีค่ะ ที่เราพูดไปเมื่อกี้ รู้สึกใส่อารมณ์ไปนิด ลืมไปว่าคุณแม่กำลังเครียดหนักอยู่เหมือนกัน ลองใหม่นะคะ ถ้าเป็นเรา เราจะเริ่มใหม่ พูดประมาณนี้ ตอนแรกแม่เห็นลูกบอกว่าใช้ดินสอกด แม่ก็กลัวสีจะไม่เข้มพอ แม่ซื้อดินสอไม้ให้เยอะแยะ ดินสอพวกนั้นลูกเอาไปทำอะไรหมดครับ แล้วไหนลูกมีเหตุผลอะไรมั้ยครับว่าทำไมลูกถึงใช้ดินสอกดทำข้อสอบ ... แม่ไปถามเพื่อนๆ แม่มา เขาบอกกันว่าดินสอกดก็ใช้ได้ครับ ลูกไม่ต้องกลัวนะครับ ตอนนี้แม่เข้าใจแล้ว แม่ขอโทษและเคารพการตัดสินใจของลูกนะครับ ถ้าอยากให้คุณพ่อคุณแม่สอนข้อสอบข้อไหน เรามานั่งอ่านหนังสือด้วยกันนะครับ ไปสอบมีอะไรสนุกๆ ก็มาเล่าให้แม่ฟังบ้างนะครับ อีกอย่าง เราเห็นคุณเครียดเรื่องเงินจนเอามาลงกับเด็กมากเกินไปค่ะ การที่ลูกคุณสอบได้หรือไม่ได้ ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่เห็นใจคุณเรื่องเงินที่ลงไป หรือไม่ตั้งใจสอบ คุณอยู่ใกล้ชิดกับลูกมากกว่าคนแปลกหน้าในอินเตอร์เน็ท คุณเป็นคนที่รู้เห็นพฤติกรรมและตัดสินใจว่าจะใช้วิธีไหนเตรียมความพร้อมให้ลูกได้ดีที่สุดค่ะ ถ้าคุณต้องการฝึกความรับผิดชอบลูก ต้องเริ่มด้วยการขยายความรับผิดชอบและสอนจากเรื่องเล็กๆ ก่อน เมื่อเขาเห็นเราไว้ใจเขาตามสมควร เมื่อนั้นเขาจะตอบแทนสมกับที่เราไว้ใจค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 16:17:37 จากคุณ : crazyfantasy เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 16:13:31

ความคิดเห็นที่ 17 คุณแม่อย่าเครียดนะค้าาา  ลูกชายปกติก็รักแม่มากอยู่แล้ว เข้าไปง้อๆซะหน่อยเดี๋ยวก็ดีกันเนาะ จากคุณ : ยืมแม่มาเล่น (ยืมแม่มาเล่น) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 17:28:42

ความคิดเห็นที่ 18 มาสนับสนุนคห. 11 ด้วยค่ะ เราว่านะเด็กวัยนี้แทนที่จะไปคร่ำเคร่งกับวิชาการมากไป เราว่าสนับสนุนให้เค้าได้ลองทำกิจกรรมนอกเวลาอื่นๆ อย่างร้องเพลง ศิลปะ กีฬาก็ว่าไป พ่อแม่ได้ใช้เวลาทำกิจกรรมกับลูก ปลูกฝังแนวคิด ค่านิยมก็ช่วงนี้ เพราะวัยนี้มันช่วงสุดท้ายก่อนจะเข้าวัยรุ่น หลังจากนี้อีกซักสองปี เพื่อนก็จะมีอิทธิพลมากกว่าพ่อแม่แล้ว แต่ถ้าคุณวางพื้นฐานให้เค้าดี ตั้งแต่ตอนนี้ โอกาสที่เค้าจะออกนอกลู่นอกทางก็ยาก กิจกรรมพวกนี้ก็ทำให้เค้าได้รุ็จักตัวเองว่าชอบอะไร ถนัดอะไร สนใจอะไร ทำให้เป็นไกด์ไลน์ให้เค้าเลือกเดินต่อไปง่ายขึ้น แล้วยังช่วยส่งเสริมลักษณนิสัย ความมั่นใจ การเข้าสังคมด้วย ดีกว่าเป็นเด็กเรียบร้อย อยู่ในโอวาทแม่ ก้มหน้าก้มตาอยู่กับตำรา แต่เรียนจบก็ยังหาตัวเองไม่เจอ   เราเองเป็นคนนึงที่ช่วงเวลาอายุ 11-14 ไม่มีความสุขเลยค่ะ รู้สึกหงุดหงิดตัวเองและทุกอย่างตลอดเวลา ไม่มีความมั่นใจ มีเพื่อนแต่ก็รู้สึกแปลกแยกอยู่ลึกๆ แล้วก็รู้สึกเคว้งคว้างเพราะไม่รู้จะทำไงกับอนาคต  ทั้งเพราะไม่รู้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร ทั้งไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงให้ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบแต่ไม่ขัดใจผู้ใหญ่ ช่วงนั้นเป็นเด็กเก็บกดมาก ผู้ใหญ่ว่าไงก็ว่างั้น ไม่มีปากไม่มีเสียง กว่าจะรู้จักตัวเอง กว่าจะรู้ว่าบางทีก็ต้องขัดใจผู้ใหญ่บ้าง ก็ตอนเราใกล้จบมหาลัยแล้วนั่นแหละค่ะ พอได้ไปเรียนต่อเมืองนอกก็เหมือนปล่อยเสือเข้าป่าเลยค่ะทีนี้  :P นอกเรื่องไปซะไกล  อยากบอกคุณแม่ว่าคุณแม่เครียดน้องก็เครียดนะคะ กดดันด้วย เด็กยังไงก็รักแม่ค่ะ อยากให้แม่พอใจ แต่ถ้าผู้ใหญ่ไม่รับฟัง เด็กก็จะเก็บตัวแล้วก็ถอยห่างออกไป กว่าจะรู้ตัวก็ต่อกันติดยากแล้วค่ะ จากคุณ : ยืมแม่มาเล่น (ยืมแม่มาเล่น) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 17:55:10

ความคิดเห็นที่ 19 คุณแม่เครียดเรื่องอื่นอยู่หรือเปล่าคะ  ถึงได้ปี๊ดแตกง่ายจัง   ก่อนจะบ่นถามเค้าก่อนมั้ยคะ  ว่าทำไมใช้ดินสอกด นอกจากโวยวายแล้วยังให้รื้อของมาทิ้งด้วย เป็นการกระทำที่ไม่มีเหตุผลมากๆ  คุณคงไม่ได้เป็นแบบนี้ทุกครั้งทุกเรื่องใช่มั๊ย ลองทบทวนตัวเองสักนิด  คุณใช้ความบกพร่องของลูกเป็นที่ระบายอารมณ์อะไรหรือเปล่า จากคุณ : KHIMM เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 21:47:44

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีค่ะ คุณ จขกท อยากจะแสดงคิดเห็นแบบตรงๆ มากเลยค่ะ แต่นั่นแหละ มันจะไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้นมาค่ะ ดิฉันนะคะ สมัยสอบเข้า ม.1 แม่ปลุกให้มาอ่านหนังสือตั้งแต่เช้าเลยค่ะ โอ๊ย บอกตามตรง เซงค่ะเซง อะไรกันนักหนา เเค่เรื่องสอบ เเต่เเม่หวังดีค่ะ เข้าใจ เเละเข้าใจมากนะคะว่า ถ้าไม่ได้แม่ที่คอยช่วยสั่งสอน ตักเตือน ตบให้เป็นรูปเป็นร่าง ก็คงไม่มีเราทุกวันนี้ แต่คุณแม่เคยเป็นเด็กๆ มาก่อนไม่ใช่เหรอคะ น่าจะเข้าใจนะคะว่า เด็กรู้สึกอย่างไร คุณแม่อย่าเอาความเครียด ความคาดหวังไปให้ลูกช่วยแบกรับสิคะ ถึงคุณแม่ไม่พูด แต่เด็กรับรู้ได้นะคะ เเล้วเรื่องดินสอกดน่ะ มันใช้ดีมากค่ะ ขอบอก ดิฉันใช้ตลอด ตั้งแต่ ป.6 แล้วค่ะ ใช้ดี สบายยยย ดินสอไม้จะทันอะไรคะ ต้องมานั่งเหลานู่นนี่ ดินสอกดซื้อไส้ดีดี ขี้คร้านจะฝนสนุก ความชอบคนเราไม่เหมือนกันค่ะ ดิฉันว่าน่าจะเลิกความคิดที่ว่าฝนคำตอบต้องเป็นดินสอไม้ ไปได้แล้วนะคะ ความจริง คุณแม่ต้องลองย้อนถามความคิดเห็นของลูกในหลายๆ เรื่องนะคะว่าเขารู้สึกยังไง เช่น "เวลาที่แม่อารมณ์ไม่ดี แล้วดุลูก ลูกรู้สึกยังไงบ้างคะ" น้องอาจจะตอบว่า "ผมไม่ได้อยากทำให้แม่โกรธ แต่ไม่รู้จะทำยังไง" หรือ "รู้สึกเสียใจที่ทำให้แม่อารมณ์ไม่ดี" ฯลฯ คืออยากให้ลองสะท้อนความคิดที่อยู่ในใจลูกบ้างนะคะ เราทราบค่ะว่า ไม่ใช่ทุกเรื่องที่คุณแม่จะตำหนิน้อง คงมีบางเรื่อง บางเหตุผที่มาสะกิดใจ แต่อยากให้ลองไปคิดดูค่ะ ส่วนเรื่องเรียนพิเศษแล้วคุณแม่คาดหวังไว้ว่า มันจะต้องคุ้ม หรือเข้าใจ 100% ซึ่งมันขึ้นกับแต่ละบุคคลมากกว่าค่ะ ดิฉันเองชอบเรียนพิเศษค่ะ เคยขอเเม่เรียนจนแม่ตกใจ 55555 คุณแม่ต้องลองลดความคาดหวังลงหน่อยนะคะ อย่าตึงเกินไป ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าความเห็นของเราไม่โอเคในสายตาใคร จากคุณ : ม่านปักตระกูลแบล็ก เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 23:42:48

ความคิดเห็นที่ 21 ใช้ดินสอกด 2b มาตั้งแต่ยี่สิบปีที่แล้วแล้วค่ะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (เทพบุตรหมัดดาวหาง) เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 00:08:25

ความคิดเห็นที่ 22 ขออภัยค่ะ เดี๊ยนไม่เคยมีลูก แต่เดี๊ยนเลี้ยงหลานมาสิบคน และเลี้ยงเด็กคนอื่นๆ รวมไปถึงเคยเป็นครูเด็กชั้นประถมมาหลายคน เดี๊ยนไม่สามารถหยั่งลึกถึงจิตใจคนเป็นแม่ได้เลยว่าหากจะเสียใจเพราะลูก จะเจ็บปวดแค่ไหน หากจะดีใจเพราะลูกเดี๊ยนจะตื้นตันแค่ไหน แต่ทุกทีที่เด็กๆของเดี๊ยนน้ำตาไหล เดี๊ยนจะร้องไห้ตาม เป็นอะไรลูกเสียใจเรื่องอะไรบอกครูมา และเดี๊ยนจะไม่ทำให้เค้าต้องกดดันเงียบจนต้องร้องไห้เด็ดขาด เดี๊ยนยังเจ็บปวดขนาดนี้เลย ขอให้คุณแม่ใจเย็นลงกว่านี้ ก่อนดุด่าว่ากล่าว ขอให้หยุดสักสองวินาที แล้วคุณแม่ก็จะไม่รุนแรงเลยค่ะ อย่างมากก็แค่ครึ่งหนึ่งของอารมณ์ที่พุ่งพล่านออกไป ขอให้ปรับความเข้าใจกันได้นะคะ เป็นความเห็นส่วนตัวของอดีตครูคนหนึ่งนะคะ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 01:02:05

ความคิดเห็นที่ 23 การที่น้องร้องไห้ แปลว่าน้องเสียใจนะคะ ไม่ทราบแน่ชัดว่ารู้สึกอย่างไร แต่ขอเดาว่าอาจจะเสียใจว่า " ทำเต็มที่แล้ว ไม่ได้เรื่องเลยใช่มั้ยในสายตาแม่ ? " สมัยวัยรุ่นเราเคยพยายามจนติดโควต้ามหาลัยรัฐแห่งนึง เราชอบที่นี่มาก มีความสุขและสนุกสนานกับการเตรียมตัวไปเรียนมาก ไปจองหอเสร็จสรรพ พ่อแม่ก็ดีใจไปกับเราด้วย และแน่นอนเราไม่สนใจจะเอนทรานซ์อีกเลย พอประกาศผล เพื่อนเราเอนท์ติดหลายคน มหาลัย Top 3 ของประเทศทั้งนั้น เราเล่าให้แม่ฟังด้วยความดีใจ แต่แม่กลับไม่ดีใจ บ่นว่า " ทำไมไม่เอนท์ ถ้าเอนท์อาจจะติดเหมือนเพื่อนก็ได้ ? " เราน้ำตาไหล เสียใจมากตอนนั้น และไปฟ้องพ่อ (555) พ่อเราเดินไปบอกแม่ว่า " เธอกำลังทำลายจิตใจลูก ด้วยความอยากได้ อยากมี อยากเอาไปอวดใครต่อใครของตัวเธอเอง รู้ไว้เลยว่าลูกเสียใจ และอย่าพูดแบบนี้กับลูกอีก " แม่เราเข้าใจ และบอกว่าแม่ขอโทษ แม่ลืมคิดไปว่าชีวิตเป็นของลูก และถ้ามันไม่ใช่เรื่องผิด แม่จะไม่บ่นว่าเพียงแค่มันไม่ถูกใจแม่อีก เรื่องนี้เป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ ในชีวิตเรานะคะ แต่เราจำได้แม่นยำเลย ไม่รู้ทำไม ต่อมาอีก 5 ปี น้องชายเราก็ทำแบบเดียวกับเราเป๊ะ ๆ แต่ต่างกันที่ถ้าน้องเราเลือกเอนท์ น้องเราติดมหาลัยอันดับ 1 ในสายวิชาที่เค้าเลือกแน่นอน เพราะคะแนนสูงกว่าคะแนนสูงสุดอีก แต่เค้าบอกว่า " เค้าเลือกแล้ว เค้าไม่สนว่าจะมีที่ไหนดีกว่า เค้าชอบที่นี่ " จากคุณ : :: VamleS :: เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 02:56:27

ความคิดเห็นที่ 24 ผมเป็นคนหนึ่งที่แม้ทุกวันนี้จะมีชีวิตที่พอใช้ได้ ลุ่ม ๆ ดอน ๆ ไปตามเรื่อง แต่ก็ได้รับผลกระทบจากความคาดหวังอย่างสูงส่งของคุณพ่อคุณแม่ในวัยเด็กและวัยรุ่นไม่น้อยครับ ก็เข้าใจว่าท่านทั้งสองเป็นอดีตเด็กหัวกะทิมาก่อน จะคาดหวังน้อยกว่านี้ก็คงไม่ใช่ แต่อาจจะเพราะช่วงนั้นบ้านของผมไม่ค่อยได้พูดคุยเปิดอกกันอย่างจริงจัง และผมเองก็ยังไม่กล้าหาญพอที่จะกำกับและเลิกทางเดินของตัวเอง อยากจะฝากบอกคุณ จขกท ครับว่าใจร่ม ๆ สักนิด น้องเขายังเด็กครับ จะเอาอะไรกับเด็กมากมายนักหนาเชียว ค่อย ๆ พูดคุย ปรับความเข้าใจ ให้เขารู้สึกถึงความรักความห่วงใยของคุณแม่ ดีกว่าเรียนรู้ถึงภาพลักษณ์ของความคาดหวังที่จะกลายเป็นการต่อต้านและขบถในภายหลังนะครับ ถ้าคุณ จขกท ทำได้ ผมเชื่อว่าน้องจะเคารพรักและเชื่อใจขึ้นมากเลย ^ ^ ปล. ทุกวันนี้ ผมรักคุณพ่อกับคุณแม่นะครับ แม้จะมีช่องว่างที่เหมือนกับว่าเราจะไม่สามารถประสานกันได้อีก แต่ผมก็ไม่อยากจะไปค้นหาแล้วว่า สิ่งต่าง ๆ เหล่านั้น มันเป็นความผิดของใคร เพราะมันหมดเวลาแล้วครับ ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไป ปล2. เมื่อก่อนสมัยวัยรุ่นเคยโกรธพ่อ เกลียดพ่อ ถึงขั้นไม่พูดคุยไปเกือบครึ่งปีแม้จะอยู่บ้านเดียวกัน แต่มาตอนนี้ พ่อดูแก่ลงไปมาก ดูผ่อนคลายลงมาก ก็พยายามจะประสานรอยร้าวเหล่านั้นอยู่ เพราะรู้สึกได้จริง ๆ ก็ตอนนี้ล่ะครับ ว่าตัวเองจะได้พูดคุยกับคุณพ่ออีกนานเท่าไหร่ วันเวลาที่เหลืออยู่มันมากน้อยแค่ไหน ก็อยากจะเก็บเกี่ยวช่วงเวลานั้นไว้ก่อนที่มันจะหมดลง... ปล3. ถึงตะเองข้างบน เราอยากให้พ่อกับแม่เราเป็นแบบนี้บ้างนะในสมัยก่อน แต่ไม่เลยล่ะ ความรู้สึกที่ทำอะไรก็ไม่ได้เรื่องมันก็ยังฝังลึกในใจจนถึงทุกวันนี้ แม้ผู้คนรอบข้างจะบอกว่าเราสามารถ เราทำได้ดี เราไปได้ไกล แต่มันก็ไม่ใช่อ่ะมันไม่ใช่ แต่ก็พยายามลืมพยายามไม่ไปคิดนะ ทำชีวิตของตัวเองต่อไป แม้จะไม่รู้ว่าทั้งสองท่านจะชื่นชมยินดีกับเรารึเปล่า แต่ช่างเถอะ ... แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 54 03:02:59 จากคุณ : บ้าเกม เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 03:00:59

ความคิดเห็นที่ 25 ^ ^ โอ๋ ๆ นะตะเองข้างบน พ่อแม่บางทีก็สร้างบาดแผลในใจเราบ้าง แต่เราเชื่อว่าเค้าไม่เคยตั้งใจหรอก วันนึงเค้าจะเข้าใจและภูมิใจไปกับความพยายามเล็กๆ ของเรานะ จากคุณ : :: VamleS :: เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 04:32:33

ความคิดเห็นที่ 26 คราวหลังก็ให้เค้าใช้ไส้ดินสอที่มันเบอร์เข้มๆ2B+ไปเลยสิครับ ผมใช้อยู่ มีเบอร์เข้มสุดอันไหน ผมใช้อันนั้น เวลาสอบ ผมก็ใช้ดินสอกดนี่ล่ะทำ ง่ายดี ไม่ต้องมานั่งเหลาให้ยุ่งยากเลอะเทอะ ส่วนตัวผมรู้สึกว่า ไม่ควรไปใส่อารมณ์กับเด็กนะครับ ผมเคยโดนมาก่อน มันทำให้ผมกับพ่อห่างเหินกัน แล้วมันก็ทำให้ผมฝังใจหลายอย่างที่ทำให้ไม่รู้สึกดีเท่าไหร่(แต่ก็รักกันดีนะ) ถึงแม้จะเข้าใจก็เถอะว่าทำเพราะอะไร!??? (บางทีเหตุผลกับความรู้สึกมันก็เป็นเส้นขนานกันน่ะครับ) จากคุณ : -ATICUS_T- เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 09:23:49

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านคห. 24 แล้วน้ำตาซึมเลยอ่า คำพูดและการกระทำบางอย่างของพ่อแม่ แม้จะไม่ได้ตั้งใจหรือเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่มันเป็นบาดแผลทางอารมณ์ของเด็กจริงๆนะคะ โตมาก็รู้แก่ใจล่ะว่าพ่อแม่รัก  แต่มันก็เหมือนยังมีอะไรติดอยู่ในใจลึกๆอยู่ดี จากคุณ : ยืมแม่มาเล่น (ยืมแม่มาเล่น) เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 09:36:12

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นพ่อแม่คน ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริง ๆ ขอให้เข้มแข็ง และมีสติ ในการเลี้ยงดูลูก และหัวใจตัวเองครับ ขอให้โชคดีในการดำเนินชีวิตครับ ^^ จากคุณ : lolo (solo 356) เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 10:18:33

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแล้วน้ำตาซึม จากคุณ : ส้มสีส้ม เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 01:02:23

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณในความรู้สึกดีๆที่ได้รับจากทุกคนนะคะ เราจะประคองอารมณ์ตนเองไม่ให้ไประบายกะลูกอีก เราได้ปรับความเข้าใจกะเขาแล้ว และลิงค์กะทู้ให้เขาอ่าน เขาก็คงเป็นเด็กดี น่ารัก เข้าใจแม่ต่อไป และเราจะเป็นแม่ที่ดีขึ้นค่ะ สัญญา จากคุณ : offey เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 08:15:04