ความคิดเห็นที่ 1 เคยพยามหาเหตุผลกันบ้างมั๊ย ว่าเรารักคนๆนึงเพราะอะไร  สิ่งดีๆที่เค้าทำให้ หรือ ความดีในตัวเค้า หรือเพราะเค้ารักเรา  กับคนๆนี้ ไม่มีเหตุผลอะไรใดๆที่น่าจะทำให้ เรารักเค้าได้เลย  สิ่งดีๆที่เค้าทำให้ ก็ในระดับเพื่อนที่พอจะทำให้กันได้  การแสดง ออกว่าเค้ารักเรา ก็ไม่มี ความห่วงใย เอาใจใส่ ก็แทบจะไม่เคยได้รับ  คงมีซักครั้งมั๊ง ที่เค้าทำให้เรารู้สึกดี  คือเราขับรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัดแล้วเค้าคอยโทรหาเรา ถาม เราตลอดทางว่าถึงไหนแล้ว นั่นเป็นเพียงครั้งเดียวที่เราประทับใจ      เราเคยมีคำถามว่าทำไมเค้าไม่เคยดูแล ห่วงใยเราในแบบที่ผู้ชายคนนึงจะดูแล ผู้หญิงที่เรียกว่าแฟน  เค้าตอบว่า  "หน้าที่การงานเราก็โอเค เงินทองเราก็มีใช้ไม่ได้ ลำบาก  การเดินทางเราก็มีรถขับไปไหน ไม่ใช่นั่งรถเมล์จะได้ต้องคอยเป็นห่วงโทรเช็ค ดูแล้วเราไม่เห็นมีอะไรที่เค้าน่าจะเป็นห่วงเลย" จากคุณ : พุดดิ้งนมสด เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 02:01:36

ความคิดเห็นที่ 2 เราไม่เคยเรียกร้องอะไรจากความรักครั้งนี้ ไม่ขอให้เค้าทำอะไรเพื่อเรามากไปกว่า แคร์เราบ้าง  นึกถึงความรู้สึกของเราบ้าง เพราะเค้ามักจะชอบอยู่ดีๆก็หายไปเป็นวันๆ ไม่ติดต่อมา ซึ่งปกติเราจะคุยเอ็มกันซะเป็นส่วนมาก โทรศัพท์น้อยมากๆที่จะโทรหากัน แต่แค่การทักเราทางเอ็มซักนิด  อยู่ที่ไหน ทำอะไร เราเป็นยังงัยบ้าง กลับถึงบ้านหรือ ยัง ก็ไม่เคยมีถ้าบทเค้าจะหายไป   เราเป็นคนที่ถ้ารักใครแล้วเราทุ่มสุดตัว จริงจังกับ ความรัก  ส่วนเค้าเรื่อยๆกับความรัก ไม่ได้ถือความรักเป็นสิ่งสำคัญในชีวิต  แค่นี้ก็คง พอจะเดาได้ไม่ยากว่า  ทัศนคติทางด้านความรักของเราต่างกัน   แต่เราก็ยังดันทุกรัง รักต่อไปไม่ยอมตัดใจซักที  หลายครั้งที่เค้าหายไปจนเราตั้งใจจะหยุดแล้ว แต่พอเค้า กลับมาคุยดีกับเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน เราก็อดใจอ่อนคุยและกลับไปเป็น เหมือนเดิมอีกไม่ได้  เรามันคนอ่อนแอ ไม่เข็มแข็ง ถึงต้องเสียใจอยู่แบบนี้ จากคุณ : พุดดิ้งนมสด เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 02:10:34

ความคิดเห็นที่ 3 ใครที่กำลังเจอ  หรือเคยผ่านหตุการณ์คล้ายๆเราแบบนี้ ช่วยแนะนำเราที่นะคะว่าเรา จะผ่านมันไปยังงัย  ตอนนี้เราสับสนไปหมดแล้ว เพื่อนสนิทที่เราเคยปรึกษาตอนนี้ ก็พากันเอือมระอาเราหมดแล้ว  เพราะมันทั้งด่า ทั้งปลอบ จนแล้วจนรอดเราก็ตัดใจ ไม่ได้ซักที  จนตอนหลังเราไม่กล้าไปปรึกษาเพื่อนแล้ว เพราะพูดไปมันก็บอกว่ามัน พูดไปหมดแล้ว แต่เราทำไม่ได้ แล้วจะให้มันพูดอะไรอีก   เราก็รู้ว่าเพื่อนหวังดีอยาก ให้เราตัดใจให้ได้ แต่ของแบบนี้ไม่เจอกับตัวไม่มีวันเข้าใจ  มันง่ายมากที่จะพูดคำว่า "ตัดใจ"  แต่การกระทำมันยากกว่าเป็นพันๆเท่า หากเรารักใครซักคนนึงแล้วต้องตัดใจ ในระหว่างที่ความรักนั้นมันยังมีอยู่เต็มอก  เราพร้อมที่จะอภัยให้เค้าได้ทุกอย่างเพียงแค่ เค้ามาพูดดีกับเรา ความรู้สึกเสียใจ น้อยใจ มันหายไปหมดเพียงแค่เค้ามาพูดคำว่า "ขอโทษ"  ..... จากคุณ : พุดดิ้งนมสด เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 02:16:37

ความคิดเห็นที่ 4 - จากคุณ : พุดดิ้งนมสด เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 02:19:51

ความคิดเห็นที่ 5 ------- แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 54 09:42:45 จากคุณ : พุดดิ้งนมสด เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 02:21:28

ความคิดเห็นที่ 6 ดูจากคำพูดและวิธีปฏิบัติที่เขามีให้เจ้าของกระทู้ในตอนนี้แล้ว เรามองว่ามันไม่ใช่ "คนรักกัน" แต่เป็นเจ้าของกระทู้ที่รักอยู่ฝ่ายเดียวมากกว่านะคะ ไม่ว่าในอดีตที่ผ่านมาเขาจะเคยดีด้วยหรือให้สัญญาอย่างไร เราอยากให้เจ้าของกระทู้ดูปัจจุบันเป็นหลัก และมองทุกอย่างตามความเป็นจริง อย่าเอาเรื่องราวเดิมๆที่อาจเคยทำให้มีความสุขแต่ไม่จีรังมาฉุดรั้งตัวเอง เมื่อเจ้าของกระทู้รู้สึกเป็นทุกข์แล้ว ก็ควรจะหาทางเอาตัวเองออกมาจากความทุกข์ เหมือนเราโดนไฟลวก เมื่อปวดแสบปวดร้อนแล้วก็ต้องสะบัดหนี ถ้ายังอยู่นิ่งๆ ไม่เคลื่อนไหว เอาแต่คาดหวังว่าเมื่อไหร่ไฟจะหยุดลวกเรา หรือคาดหวังให้ไฟเปลี่ยนเป็นน้ำ คนที่จะต้องเจ็บปวดที่สุดก็คือตัวเราเองค่ะ เจ้าของกระทู้อาจจะคิดว่าการตัดใจมันยาก อาจจะคิดว่ายอมเจ็บเพื่อรักได้ อาจจะคิดว่ายังมีเขาอยู่และทุกข์เพราะเขา ก็ยังดีกว่าทุกข์ที่จะต้องเสียเขาไป แต่เราอยากบอกว่าวิธีคิดแบบนี้ ที่เอาคนอื่นเป็นที่ตั้ง และไม่รักตัวเอง มันจะเป็นหลุมพรางเดิมๆที่ทำให้เจ้าของกระทู้ถูกกระทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ และนี่คือสาเหตุว่าทำไมเจ้าของกระทู้จึงเจ็บปวดบ่อยๆ ไม่มีภูมิต้านทานเสียที เพราะว่าเจ้าของกระทู้ยังมองปัญหาไม่ออก ตีโจทย์ไม่แตก ว่าปัญหาหลักนั้นอยู่ที่เจ้าของกระทู้ ไม่ใช่คนที่เข้ามาหรอกค่ะ เราไปคาดหวังให้เขาทำดีกับเรา สำนึกผิดต่อเรา เอ่ยคำขอโทษเรา แต่ในเมื่อเขาไม่ทำ เราจะนั่งชอกช้ำและรอคอยให้เขาเป็นได้อย่างใจไปทำไม ที่เจ้าของกระทู้ทำได้ ก็คือดูแลรักษาความรู้สึกของตัวเองให้ดี และยอมรับความจริงว่าเขาไม่ได้รักหรือใส่ใจเจ้าของกระทู้มากพอ เพราะถ้าเขาใส่ใจเจ้าของกระทู้ เขาคงไม่ทำให้เจ้าของกระทู้เจ็บถึงขนาดนี้ เราเคยอ่านหนังสือแนวจิตวิทยาของตะวันตกเล่มหนึ่ง เขาบอกว่า "You get what you accept" คือถ้าเรายอมรับสิ่งไหน เราก็จะได้ (แค่) สิ่งนั้น ถ้าเจ้าของกระทู้อยากได้ความรักดีๆ อยากได้ผู้ชายที่เขาอ่อนโยน เอาใจใส่ แต่เจ้าของกระทู้กลับมานั่งทนเสียเวลาอยู่กับผู้ชายที่นึกจะมาก็มา นึกจะไปก็ไป เจ้าของกระทู้ก็อาจจะหาความรักอย่างที่ฝันไม่เจอ เพราะเจ้าของกระทู้ "เลือก" เองที่จะยอมรับคนที่ต่ำกว่ามาตรฐานเข้ามาในชีวิต ต่อให้ยังไม่เห็นว่าจะมีใครที่ดีกว่าเขาเข้ามา ก็ไม่มีเหตุอะไรที่จะต้องเก็บเขาไว้ เพียงเพราะว่าเรากลัวเหงา หรือกลัวจะสูญเสียเขาไป ที่น่ากลัวกว่าคือความเจ็บช้ำ ดีใจเป็นพักๆ แล้วก็กลับมาเสียใจมากๆอีกนี่ต่างหาก ที่จะทำให้เจ้าของกระทู้ต้องจมจ่อมอยู่กับความทุกข์อย่างไม่สิ้นสุด อยากให้เจ้าของกระทู้ปรับทัศนคติดู เลิกคิดว่าตัวเองเป็นฝ่าย "ถูกกระทำ" นะคะ อะไรที่มันเกิดขึ้นแล้วก็ให้มันแล้วไป ไม่ต้องเก็บมาคิดให้เสียอกเสียใจ ถือเสียว่าเราก็ต้องรับผิดชอบในการตัดสินใจของตัวเองด้วย เพราะไม่มีใครบังคับเรา ขณะเดียวกันก็เก็บมันไว้เป็นบทเรียน เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องเสียใจแบบนี้อีก อยากให้มองว่าชีวิตนี้เป็นเจ้าของกระทู้ เวลาที่เราทุกข์สุขเพราะใครหนักๆ ก็เพราะเราไปเปิดโอกาสให้เขา เราไปปล่อยให้เขามามีอิทธิพลต่อเราเอง ลองดึงหัวใจกลับมาอยู่ที่ตัวเองดู ที่สำคัญลองหันมารักและดีกับตัวเองดูบ้าง ที่เราเขียนตอบมานี้ อาจไม่ใช่สิ่งที่เจ้าของกระทู้อยากฟังเท่าไรนัก แต่ก็หวังว่าจะมีประโยชน์และช่วยอะไรเจ้าของกระทู้ได้บ้างนะคะ ขอให้รู้สึกดีขึ้นและกลับมาเข้มแข็งไวๆ ยังมีผู้ชายอีกมากมายในโลกนี้ ที่จะมองเห็นค่าเจ้าของกระทู้ ถ้าเจ้าของกระทู้หัดเรียนรู้ที่จะเห็นค่าตัวเองค่ะ จากคุณ : * เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 04:44:37 A:78.149.245.126 X: TicketID:152752

ความคิดเห็นที่ 7 คนสองคนรักกันจะไปกันได้มันต้องเข้ากันได้ด้วย... มันเรื่องจริงนะที่ว่า ถ้าอีกฝ่ายช่วยตัวเองได้ดี บางทีที่ไม่แสดงออก ไม่ใช่เพราะไม่ห่วงใย แต่เพระารู้ว่าอีกฝ่ายเอาตัวรอดได้ และไม่มีอะไร... แต่ในสิ่งเดียวกัน คุณเองต้องการมากกว่านั้น มันเลยสวนทางและไปกันยากทางความรู้สึก... ในทางกลับกัน มีคนบางคนที่ถามทำไมอีกฝ่ายต้องคอยตามโทรหา คอยนั่นโน้นนี่... ทั้งๆ ที่เขาคิดว่าดูแลตัวเองได้ ไม่มีอะไรต้องให้อีกฝ่ายห่วง กลายเป้นห่วงมากไปจนอีกฝ่ายไม่ต้องการ ก็ไม่รู้ว่าอะไรคือความพอดี รุ้แต่ว่า บางทีไม่เกี่ยวกับรักไม่รักหรอก.... มันก็แค่ คนสองคู่ที่ว่า ความต้องการสวนทางกัน เลยไปกันยาก ความรู้สึก ความต้องการ และนิยามความรักกันคนละแบบ ตอบคำถาม... แฟนมาเป็นเพื่อนลำบากไหม ความยากลำบากมันขึ้นกับว่า ยังรักมากน้อยแค่ไหน ถ้ายังรักมากบางทีเป็นเพื่อนกันมันยากมากเช่นกัน เป้นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : thangthai_ladypink เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 06:14:11

ความคิดเห็นที่ 8 ก็ลองตัดการติดต่อดีกว่ามั้ยครับ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องคบเป็นเพื่อนเลย ในเมื่อคบเป็นเพื่อนมันยากขนาดนั้น ก็ลองแยกจากเค้าออกมา เผื่อจะได้ลืมได้มากขึ้น การที่ต้องตัดใจทั้งๆที่เจอหน้ากันทุกวันมันยากมากครับ ลองห่างออกมาอาจจะง่ายขึ้น จากคุณ : Chineseman เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 08:30:05

ความคิดเห็นที่ 9 เข้าใจความรู้สึกเจ้าของกระทู้เลยค่ะ ตัวเองมีคนดีๆ เข้ามาชอบมากมาย แต่กลับหลงรักคนที่ไม่มีเคยเห็นค่าของเราเลย  คนเรานี่ก็แปลกนะ มักจะแคร์คนที่เค้าไม่แคร์เรา   เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : มะหนุน เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 08:48:12

ความคิดเห็นที่ 10 สารเคมีในร่างกายมันไม่เท่ากันอ่ะ จากคุณ : แก้วคุง เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 09:36:26

ความคิดเห็นที่ 11 เหมือนกันเลยค่ะ บอกเลิกคนที่คบกันมาเกือบแปดปี ไม่เจอหน้ากันมานานแล้ว แต่โทรคุยกันบ่อย แต่เรื่องจะที่คุยกันลดลงทุกวัน ต่างฝ่ายต่างมีสังคมของตัวเอง ไม่มีใครรู้ว่าเราคบกัน อยากเลิกเพราะไม่มีอะไรแน่นอนเลย เลยขอคบแบบพี่น้อง แต่บอกไปแล้วเราก็เศร้าค่ะ ร้องไห้ด้วย แต่อีกฝั่งเอาแต่คร่ำครวญว่าทำไมทำกันได้ ทำไมเพิ่งมาบอก กลายเป็นว่าเราผิด แรกๆน้ำตาคลอทุกวัน ดีที่หลังจากบอกเค้าไปต่างประเทศ เลยขาดการติดต่อ เราก็พยายามหางานทำ เราก็เป็นคนใจอ่อน เคยบอกเลิกไปแล้วแต่กลับมาคบกันใหม่ คราวนี้เค้าก็ขอโอกาสอีกครั้ง แต่เราปฏิเสธ ไม่อยากกลับไปเป็นแบบเดิม คุณยังดีที่ได้ระบายกับเพื่อนสนิทบ้าง แต่เรื่องของเราไม่มีใครรู้ ต้องอยู่คนเดียว ปีใหม่แล้ว กลับมารักตัวเอง ทำอะไรเพื่อตัวเอง จากคุณ : สู้ๆๆ เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 10:13:42 A:192.168.10.159 X:203.158.205.32 TicketID:198806

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ทราบว่า จขกท เจอเรื่องร้ายๆ ระหว่างที่คบกันมาบ้างหรือไม่ เขาคนนั้นได้ทำร้ายจิตใจคุณมากน้อยเพียงใด หรือเป็นเพียงอาการน้อยใจของคนคบกันที่คาดหวังจากอีกฝ่าย หากที่ว่ามามันทำให้คุณทุกข์ใจจนไม่สามารถไปต่อกับคนนั้นได้  เราคิดว่า จขกท  ก็ควรห่างออกมาก่อน ให้ตัวเองได้รู้สึกว่าเมื่อไม่เขา เราก็อยู่ได้สบายๆ ไม่คิดถึงในทางชู้สาวแล้ว นั่นถึงจะเริ่มเป็นเพื่อนกันได้ใหม่ แล้วก็ต้องแน่ใจด้วยว่า เมื่อเป็นเพื่อนกันอีกครั้งจะไม่มีวันหวนกลับไปคบให้ช้ำใจอีก เเต่กว่าที่จะทำใจได้อย่างที่ว่ามาก็อาจจะใช้เวลานานหน่อย อย่างเราเองก็เจ็บมามาก นอกจากจะไม่ห่วงใยเหมือนกับที่คุณได้เจอแล้วยังมีคนอื่นตลอดเวลาที่คบ โดยที่เราไม่เคยรู้เลยเป็นเวลาหลายปี เราใช้วิธีตัดการติดต่อทุกชนิด ไม่คุย ไม่อีเมล ไม่นัดเจอกัน ลบเบอร์ และข้อความทั้งหมดที่เขา-เราเคยส่งหากันเขาทิ้งไปให้หมด รวมทั้งข้าวของที่เคยให้กัน สถานที่ที่จะเป็นความทรงจำระหว่าง "เรา" ก็จะพยายามไม่ไปย่างกราย จนกว่าจะทำใจได้ เราใช้เวลานานหลายเดือน แต่มันก็ทำให้เราเข้มเเข็งขึ้นมาก และสามารถจัดการปัญหาอื่นๆ นอกจากเรื่องอกหักได้เป็นอย่างดี และเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้เห็นว่า ไม่ว่าจะเจอปัญหาอะไร เราจะมีสติมากขึ้น ถ้าพยายามไม่ไปทุกข์เราก็จะไม่ทุกข์ จนทุกวันนี้มองย้อนไป ก็ต้องขอบคุณที่เขาทิ้งเรา ทำกับเราไว้มากมาย  และไม่ต้องการเขาในฐานะคนรักอีกต่อไป  ไม่ว่าเราจะมีคนใหม่หรือไม่ก็ตาม ทุกวันนี้ เราก็มีความสุขได้อีกครั้งค่ะ   ทุกวันนี้ เรากับคนเก่าก็ยังคุยกันเป็นเพื่อนได้ตามปกติ และไม่มีใจคิดกับเขาอย่างเดิมๆ อีกต่อไปค่ะ แปลกแต่เป็นไปได้ และคุณก็ทำได้ค่ะ พยายามเข้านะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Peanut Butter cake เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 12:56:07

ความคิดเห็นที่ 13 ปลอบคนอื่นมาก็หลายต่อหลายครั้งแต่พอ มันเกิดขึ้นกับตัวเองทำเอาปางตาย  .....    ...แค่ ปางตาย  แต่ยังไม่ตายนะจ๊ะ         ต้องกลับไปถาม..คนที่เราเคยปลอบเค้า...       แล้วจะรู้ว่า...มันแค่ปางตาย..จริงๆ ให้กำลังใจจ้าาา.... แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 54 13:15:37 แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 54 13:15:18 จากคุณ : teacher_sa เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 13:15:01

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นทู้ข้างล่างว่าคุณไปมีอะไรกับชายคนอื่นเข้าแล้วด้วย เลยไม่รู้ว่าคนที่คุณมาบ่นนี่คือแฟน หรือ คู่ขาน่ะค่ะ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 20:19:24

ความคิดเห็นที่ 15 คิดถึงพ่อแม่ คนที่เค้ารักคุณให้มาก ๆ ค่ะ   ถ้าพ่อแม่พี่น้องของคุณรู้ พวกเค้าอาจจะทุกข์มากกว่าคุณหลายเท่าก็ได้นะคะ ^_^ รักตัวเองให้เป็นนะคะ .. เลิกกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันได้ค่ะ เอาใจช่วยค่ะ .. แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 54 21:34:47 จากคุณ : ~ROME LUCERNE~ เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 21:32:41

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าไม่ได้เป็นแฟนกัน ก็คงต้องเลิกไม่ติดต่อเลย ไม่เป็นแม้แต่คนรู้จัก จากคุณ : la-la-bell เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 23:43:09

ความคิดเห็นที่ 17 สำหรับเรา ได้นะคะ แต่ทำได้ก็ต่อเมื่อมีรักใหม่แล้ว หลังจากนั้น สามารถกลับไปคุยกันได้ โดยที่ใจไม่ได้คิดอะไรอีก แต่ถ้ายังไม่มีใครใหม่ ใจก็ยังยึดติดกับคนเดิม สถานที่เดิมๆ คำพูดเดิมๆ อะไรเดิมๆ มันก็ทำใจไม่ได้นะคะ จากคุณ : ยิ้มหวานตาโต (joyaccy) เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 12:34:07

ความคิดเห็นที่ 18 เข้าใจความรู้สึกของ จขกท มากมาย สภาวะอารมณ์ตอนนี้ เหมือนกันสุดๆ ในเมื่อเค้าดูแลเราไม่ได้ เราก็ขอกลับมาดูแลใจของตัวเองเหมือนเดิมดีกว่า มันอาจจะยาก แต่ซักวันนึงเราจะเข้มแข็ง ไม่ใช่ไม่รักกัน แต่หากรักมันทำให้เรามีความทุกข์ เจ็บปวดมากกว่า Must be strong and go on จากคุณ : เด็กหญิงมะเดี่ยว เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 14:30:09