++ KAEW ไดอารี่ ++ ภูมิสูง ภูมิต่ำ ทำไมไม่ต่างกันหว่า
|
 |
สวัสดีค่ะ
แวะมารายงานตัวค่ะ หายหน้าไปพักใหญ่ๆ เพราะงานยุ่งเหลือเกิน เหนื่อยจนบรรยายไม่ถูก คือ งานในมูลนิธิที่เราทำงานมันเยอะขึ้น ต้องทำรายงานสรุปบัญชี รายรับ รายจ่าย แล้วทุกวันศุกร์ ก็ต้องเดินทางไกลไปลพบุรี เพื่อสอนภาษาอังกฤษ น้องๆที่ติดเชื้อ HIV ที่บ้านแกร์ด้า ไปวันศุกร์ กลับมาเย็นๆ ค่ำๆวันอาทิตย์
นอกจากนี้ ทุกเย็นวันจันทร์ - พฤหัส เราก็ต้องเรียนภาษาอังกฤษ เพื่อให้ตัวเองดีพอที่จะเป็นครูของเด็กๆ เลิกเรียนก็ 3 ทุ่มครึ่ง ดังนั้นจึงหมดสภาพแทบทุกวัน พอเสร็จภารกิจในแต่ละวันก็ไม่อยากทำอะไร นอกจาก "นอน"
เว็บแก้วไดอารี่ ของตัวเองก็แทบไม่ได้เข้า ต้องฝากเพื่อนดูแล e-mail ก็นานๆเช็คที ชีวิตดูวุ่นวายมาก แต่ก็ยังมีความสุขดี ไปสอนหนังสือเด็กๆก็สนุกนะคะ เห็นเขาพยายามจะตั้งใจเรียนกัน ครูคนนี้ก็มีกำลังใจขึ้น
วันนี้มีข่าวมาแจ้ง นั่นคือ ข่าวเกี่ยวกับภูมิคุ้มกันของเราเอง เรารู้ว่าติดเชื้อ HIV มาจะ 10 ปี เดือนมีนาที่จะถึงนี่ ตั้งแต่ตรวจเจอครั้งแรกก็มีภูมิคุ้มกันแค่ 69 ซึ่งน้อยนิด ต่ำเตี้ยเรี่ยดินมาก จนใครๆคิดว่าไม่น่ารอดเกินปีแรก
แต่ก็นั่นหล่ะ ดันอยู่มาจนจะได้ฉลอง 10 ปีแล้ว เรารอจนภูมิคุ้มกัน เหลือ 9 จึงเริ่มกินยาต้านไวรัส เมื่อ 4 ปีก่อน เหตุผลในการไม่กินยาตั้งแต่แรก ก็เริ่มจาก เมื่อ 10 ปีก่อนยาต้านไม่มีแจกฟรีนะจ๊ะ ต้องซื้อกินเองเดือนหล่ะหลายๆหมื่น ไม่มีเงินก็เลยคิดว่าจะยอมตาย มันก็ดันไม่ตาย แถมไม่เคยป่วย
พอเขาเริ่มมียาต้านแจกฟรี โดยใช้บัตรประกันสังคม หรือ ประกันสุขภาพ ก็ดัน ดื้อรั้น ไม่กิน เพราะกลัวผลข้างเคียงของยา แต่ก็โชคดีอีกไม่ป่วย จนมันเหลือ 9 นั่นหล่ะ เริ่มรำคาญตัวเองที่ต้องกินยาแก้แพ้วันละ 4 เวลา เพราะแพ้ทุกสิ่ง ทุกอย่าง
เริ่มกินยามาจะครบ 4 ปีเต็มเดือนมีนานี้ค่ะ แต่ตลอดเวลาที่กินยา ภูมิคุ้มกันก็ขึ้นช้ามาก ค่อยๆต้วมเตี้ยมๆๆ แต่เราไม่เครียดค่ะ เพราะมีน้อยจนชิน เลยไม่ค่อยรู้สึกอะไร อาจจะต่างกับคนที่เคยมีเยอะแล้วมันตกจนเหลือน้อย อย่างนั้นอาจจะเกิดอาการรับไม่ได้
ดังนั้น ตลอดเวลาที่กินยามา ภูมิคุ้มกันเราก็ไม่เคยเกิน 200 คือไม่เคยเกินค่ามาตรฐานว่าคนเราควรมีภูมิคุ้มกัน 200 ขึ้นไปสักที จนครั้งล่าสุดที่เจาะเลือดเมื่อเดือนธันวา แล้วรู้ผลตอนไปหาหมอเดือนมกรานี้ น่าตกใจมาก ภูมิคุ้มกันกระโดดไป 283
ตอนหมอบอกผล เราร้อง เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย ส่วนหมอร้อง อ้าว คือหมอคงตกใจที่เราดูจะตกใจกับตัวเลข อ่ะนะ
ก็คนมันไม่ชินอ่ะ ไม่เคยมีเยอะ เลยทำตัวไม่ค่อยถูก แต่พอตั้งสติได้ก็ถามคุณหมอว่า หมอค่ะ ทำไม 283 กะ 50-60 มันไม่ได้รู้สึกต่างกันเลยอ่ะคะ
เพราะตอนนี้เราก็ยังแพ้โน่นนี่นั่นสารพัดสิ่งเหมือนเดิม กินยาแก้แพ้เป็นขนมหวานเช่นเดิม คุณหมอก็ตอบว่า สงสัยต้องทำใจ คงจะเป็นภูมิแพ้แบบถาวรไปแล้วหล่ะ
ส่วนด้านสุขภาพด้านอื่นๆก็ตอบไม่ได้ว่ามันแปลกแตกต่างไปจากตอนภูมิคุ้มกันต่ำๆอย่างไร อาจจะเป็นเพราะตลอด 10 ปี แข็งแรงมาตลอด ก็เลยรู้สึกไม่แตกต่าง เพียงแค่ตัวเลขมันเปลี่ยนไปเท่านั้น
แต่มีภูมิคุ้มกันเพิ่มขึ้น ก็แอบกังวลว่าต้องอยู่นานขึ้นมั้ยเนี่ย หวังว่าอย่าอยู่นานมากเลย มันเหนื่อยอ่ะ แต่เราว่าเดี๋ยวนี้ผู้ติดเชื้อ HIV อยู่กันได้นานมากๆๆๆๆๆ นะ ไม่ค่อยเห็นมีผู้ติดเชื้อที่ตายเร็วๆเหมือนเมื่อก่อนเลย แต่บางคนก็อยู่นานจนน่ากลัว เพราะ ไม่ได้หยุดที่จะแพร่เชื้อเลย ยิ่งอยู่นาน ยิ่งก่อกรรมได้มากขึ้น
มีเยอะมากที่รู้อยู่แล้วว่าตัวเองมี HIV แต่ไปมี sex อีกเรื่อยๆ โดยไม่ป้องกัน หรือหลอกคู่นอนคนใหม่ไปเรื่อยๆ ว่าตัวเองไม่ได้เป็นอะไร ผู้ติดเชื้อที่ใจร้ายมีเยอะมากจนน่าหดหู่
เราเข้าไปบ้านแกร์ด้าทุกอาทิตย์ นอกจากสอนภาษาอังกฤษแล้ว ก็ยังสอนเรื่องการใช้ชีวิต พยายามอย่างมากที่จะสอนเด็กๆให้มีความรับผิดชอบต่อสังคม ต้องไม่ทำให้ใครติดเชื้อจากเรา ต้องกล้ายอมรับความจริงว่าเราเป็นอะไร ต้องเป็นคนดีของสังคม แต่ก็แอบๆห่วงเพราะเด็กๆโตเป็นวัยรุ่นกันเยอะ เป็นวัยของการดื้อรั้น อยากรู้อยากลองซะด้วยซิ
ทุกวันนี้ก็พยายามหากิจกรรมดีๆให้เด็กๆทำ อย่างการรับบริจาคหนังสือไปให้เด็กๆอ่านก็หวังว่าถ้าเขาติดหนังสือแล้ว จะได้ไม่ว่างมาก จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน
อ้อ พูดถึง รับบริจาคหนังสือ ยังรับอยู่ตลอดนะจ๊ะ ถ้าเล่มไหนอ่านจบแล้วก็ส่งบริจาคให้น้องๆได้ค่ะ เราจะพยายามส่งไปรษณีย์บัตรรูปวาดฝีมือน้องๆบ้านแกร์ด้าไปขอบคุณ แต่อาจจะช้าหน่อยนะคะ เพราะทำอยู่คนเดียว และต้องขอโทษด้วยที่เราไปรับของบริจาคถึงบ้านไม่ไหว เพราะแค่นี้ก็เหนื่อยแทบแย่แล้วอ่ะคะ
ขอประชาสัมพันธ์เพิ่มเติมนะคะ หนังสือพ๊อคเกตบุ๊คต่างๆ เครื่องเขียน CDการ์ตูนของเด็กๆ CD การ์ตูนสอนภาษา หรือหนังสือสอนภาอังกฤษ-ภาษาไทย ยังรับอยู่เรื่อยๆค่ะ ที่แกร์ด้ามีเด็ก 85 คน ตั้งแต่ 1 ขวบครึ่ง - 18 ขวบ จดตู้ ป.ณ ของเว็บแก้วไดอารี่ไว้ได้เลย เราไปไขตู้ทุกวันพฤหัส - ตู้ ป.ณ 147 ปณจ.หลักสี่ กรุงเทพ 10210
แล้วประมาณกลางๆเดือนมีนาคม จะจัดกีฬาสีให้น้องๆที่บ้านแกร์ด้านะคะ สนใจจะช่วยเหลือ ก็ยินดีรับทุกอย่างจ้า ตอนนี้กีฬาสีจัดให้ 2 ปีครั้ง จัดทุกปีไม่ไหวแล้ว เพราะแรงงานอาสาสมัครรุ่นใหม่ๆไม่ค่อยมีค่ะ ส่วนเพื่อนรุ่นแรกๆ ก็นะ เวลาผ่านมา 10 ปีแล้ว แก่ไปตามๆกัน ไฟย่อมมอดไปบ้างตามกาลเวลาค่ะ
วันนี้รายงานแค่นี้ก่อน ง่วงมากขอไปนอนก่อนนะคะ
| จากคุณ |
:
++MooKaew++  
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 ม.ค. 54 22:32:22
|
|
|
| 
