PANTIP.COM : L10190465 รู้สึกตัวว่าเอง จะเป็นมีปัญหาทางด้านจิตค่ะ [คลินิกหมออาสา]

ความคิดเห็นที่ 14

ง่ะ เราก็ชอบเพ้ออ่ะ แบบว่านั่งๆเรียนอยู่ชอบสติหลุดอ่ะ

แบบว่าอยู่ๆอาจารย์แก่ๆแบบศาตราจารย์ดอกเตอร์ก็ลุกขึ้นมาเต้น ชิบปี้ชิปบ้าง ฮานะ

หรือไม่บางทีก็มีมือปืนเดินเข้ามายิงตู้มๆแบบในหนังแล้วเราก็สวิงตัวไปมาในห้องบ้าง

หรือไม่บางทีเราก็เป็นผีดิบบ้าง บินได้บ้าง หรือไม่ก็เย็นนี้จะได้กินอาหารมื้อที่ยิ่งไหญ่

อลังการงานสร้างบ้าง แต่ที่สนุกสุดๆก็ตอนที่เราเพ้อเรื่องทรานฟอเมอร์อ่ะมันมากเลยนะ

เพ้อว่าเคยนั่งอยู่ในสนามรบแบบมีเครื่องบินเครื่องยิงระเบิดหรือรถถังวิ่งกันตูมตามๆใน

คาบเคมีไรเงี้ยก็เคย บลาๆเยอะอ่ะ

จนเวลาที่เราสติหลุดนี่เพื่อนจับได้เลยนะแล้วชอบสกิดอ่ะว่าหยุดเพ้อได้ละอิเพี้ยน

เราก็แบบว่า พอได้สติก็เรียนต่อไรเงี้ย เวลาอยู่คนเดียวยิ่งเป็นหนักนะ

ชอบพูดคนเดียวอ่ะ T^T จนเพื่อนสังเกตุเห็นแล้วบอกว่าแกช่วยหยุดๆแบบว่าถามเอง

ตอบเองหรือว่าเลิกตั้งคำถามที่มันไม่มีคำตอบได้ไหม แล้วก็ห้ามพูดคนเดียวด้วย

แล้วบางทีเราก้เพ้อแบบว่า ฉันเป็นอมตะ ฉันมีพลังจิต ฉันเป็นมนุษย์คนแรกของโลก

แต่พอตื่นจากการเพ้อสติกลับมาแล้วพบว่า มันไม่ใช่เรื่องจริง จะรู้สึกผิดหวังแล้วก็เศร้า

มากๆอะแบบซึมไปเลยนะไม่อยากทำอะไรเลย แบบมันก้ำกึ่งอ่ะว่าสิ่งที่เราคิดนี่เราฝัน

หรือมันเรื่องจริงแบบไม่รู้ตัวเองเป็นอาทิตย์ๆ (คิดว่าตัวเองเป็นหม่อมเจ้าที่หายสาบสูญ

อ่ะ)

คุณลองพิจราณาตัวเองแบบตรงๆนะค่ะอาจช่วยได้มั่ง
คุณอ่านนิยายรึเปล่า

คุณดูหนังดูละครมากไปไหม

คุณเกิดราศีมีนรึเปล่า เค้าว่าช่างเพ้อฝันอ่ะ(เราราศีมีนนะ)

คุณเป็นคนจินตนาการไกลมากชนิดหยุดเองไม่ได้หรือเปล่า

คุณเคยนอนหลับไปในคืนหนึงแล้วฝันพอตื่นเช้ามาก็พบว่าฝันนั้นสนุกมาก

พออีกคืนมานอนหลับคุณก็ฝันต่อได้เลยในเรื่องเดิมไหม (เราเคยนะฝันว่าหนีผีปอบมัน

มากๆอ่ะ)

ถ้าเป็นให้หยุดซะนะค่ะ เราเลิกทุกอย่างที่มันไม่ใช่เรื่องจริงอ่ะ นิยาย การ์ตูน ละคร

เกมส์ สื่อทุกอย่างที่มันบิ้วจินตนาการเราอ่ะ อยู่กับเพื่อนเยอะๆ คุยเรื่องที่เป็นปัจจุบัน

อนาคตอย่าเพิ่งนะเพราะคนอย่างเราๆนี่อนาคตจะแบบว่าเวอร์มากอ่ะถ้าให้ได้คิด อดีตนะ

ยิ่งอย่าสนเพราะจะนั่งจมได้เป็นวันอ่ะ

ตอนนี้เราทำแบบนี้หล่ะถ้าว่างก็ นั่งดูรีวิวอาหารบ้าง ดูหมาดูแมวบ้าง อ้ออยู่หอรึเปล่าถ้าอยู่หอเลี้ยงปลาทองสิ คุยกะปลาทองก็สนุกนะ แต่ถ้าเริ่มจะเพ้อหนักแบบปลาทองเอาไม่อยู่ก็เปิดเพลง

ฝรั่งที่จังหวะมันเร้าหรือ แล้วเราฟังไม่เข้าใจอ่ะช่วยได้เยอะ อ่านหนังสือสาระยิ่งช่วยได้

เยอะ ไร้สาระก็ได้ พวกตลกอ่ะ

ถ้าทำได้นะโอ้ยสบายยยย อ้อแล้วก็นั่งสมาธินี่ลาขาดเลยนะย่ะ

ยายจับไปบวชชีพราหมณ์อยู่เก้าวัน โอ้ยย เสียงหลวงพ่อตอนพานั่งสมาธิยังเอาไม่อยู่อ่ะ

เราอ่ะไปเป็นฉากๆเลย สรุปก็เพ้อบ้างไรบ้าง แต่ถ้าเราเริ่มจะแยกไม่ออกว่ามันจริงหรือมัน

ฝัน ต้องทำอะไรซักอย่างก่อนจะเลยเถิดนะ ช่วงที่เรากำลังจะแยกไม่ออกว่าจริงรึฝันหน่ะ

จะรู้ตัวเป็นพักๆนะ นั่นหล่ะรีบบอกเพื่อนเลยถ้ามีแฟนก็เล่าให้แฟนฟัง(แฟนเราจะชอบฟังมากอ่ะ) แต่เพื่อนเราจะตะคอกว่าอีบ้า... จบ ตื่น รู้ตัวเลย

เราว่าเราเป็นเยอะกว่าเจ้าของกระทู้นะค่ะ แต่เราอยู่ได้แบบสบายมาก แค่รู้ตััวเองอยู่

เสมอแล้วก็หักห้ามใจ เพื่อนก็สำคัญ ช่วยได้เยอะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ

อ้อ เราเคยถามพี่นะว่าควรไปหาหมอไหม พี่เราบอกว่าเราขั้นเทพแบบรักษาไม่ได้แล้วอ่ะ(เผลอทำหมอบ้าตาม)แต่ถ้ารักษาได้เราก็อยากไปนะ แต่จะว่าไปเป็นแบบนี้มันก็สนุกดีนะ เราชอบอ่ะ ยังไงก็อ่านเรื่องของเราแล้วคุณอาจจะรู้สึกว่ามันไม่ได้แย่อย่างที่คิด อ้อที่สำคัญ ไอ้เรื่องอยากตายเราก็เป็นนะ บ่อยจะตาย แต่เรากลัวเจ็บง่ะ ลองคิดสิว่าแต่ละท่าที่คุณคิดจะตายอ่ะมันสยดสยองแค่ไหนเจ็บแค่ไหนถ้าทำมันลงไปจริงๆ
อย่าบอกนะว่าไม่คิดหลายๆท่าอะไอ้เรื่องตายอ่ะ แต่ท่องไว้เลย ว่า มันต้องเจ็บสุดก่อนตรูจะตายแน่ๆ(แฟนเราบอกว่าถ้าเราฆ่าตัวตายเค้าคงเหงาอ่ะคบกันมาตั้งแต่อายุ15ละ) เพราะฉะนั้นรอแก่ตายพร้อมเราดีกว่า แล้วระหว่างนี้ก็เพ้อไปพักๆสนุกดีออกแต่พื้นฐานจิตใจเดิมๆของคุณต้องเป็นคนรับสภาพได้นะ แต่ถ้าคุณรับสภาพตัวเองไม่ได้ก็พบจิตแพทย์ก็ได้นะเราอยากไปอยู่เหมือนกัน อยากรู้ว่าหมอ จะคุยสนุกไหม

จากคุณ : เบาหวิว

เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 04:07:08 A:192.168.3.136 X:223.204.35.227 TicketID:304797

ความคิดเห็นที่ 15

ง่ะ เราก็ชอบเพ้ออ่ะ แบบว่านั่งๆเรียนอยู่ชอบสติหลุดอ่ะ

แบบว่าอยู่ๆอาจารย์แก่ๆแบบศาตราจารย์ดอกเตอร์ก็ลุกขึ้นมาเต้น ชิบปี้ชิปบ้าง ฮานะ

หรือไม่บางทีก็มีมือปืนเดินเข้ามายิงตู้มๆแบบในหนังแล้วเราก็สวิงตัวไปมาในห้องบ้าง

หรือไม่บางทีเราก็เป็นผีดิบบ้าง บินได้บ้าง หรือไม่ก็เย็นนี้จะได้กินอาหารมื้อที่ยิ่งไหญ่

อลังการงานสร้างบ้าง แต่ที่สนุกสุดๆก็ตอนที่เราเพ้อเรื่องทรานฟอเมอร์อ่ะมันมากเลยนะ

เพ้อว่าเคยนั่งอยู่ในสนามรบแบบมีเครื่องบินเครื่องยิงระเบิดหรือรถถังวิ่งกันตูมตามๆใน

คาบเคมีไรเงี้ยก็เคย บลาๆเยอะอ่ะ

จนเวลาที่เราสติหลุดนี่เพื่อนจับได้เลยนะแล้วชอบสกิดอ่ะว่าหยุดเพ้อได้ละอิเพี้ยน

เราก็แบบว่า พอได้สติก็เรียนต่อไรเงี้ย เวลาอยู่คนเดียวยิ่งเป็นหนักนะ

ชอบพูดคนเดียวอ่ะ T^T จนเพื่อนสังเกตุเห็นแล้วบอกว่าแกช่วยหยุดๆแบบว่าถามเอง

ตอบเองหรือว่าเลิกตั้งคำถามที่มันไม่มีคำตอบได้ไหม แล้วก็ห้ามพูดคนเดียวด้วย

แล้วบางทีเราก้เพ้อแบบว่า ฉันเป็นอมตะ ฉันมีพลังจิต ฉันเป็นมนุษย์คนแรกของโลก

แต่พอตื่นจากการเพ้อสติกลับมาแล้วพบว่า มันไม่ใช่เรื่องจริง จะรู้สึกผิดหวังแล้วก็เศร้า

มากๆอะแบบซึมไปเลยนะไม่อยากทำอะไรเลย แบบมันก้ำกึ่งอ่ะว่าสิ่งที่เราคิดนี่เราฝัน

หรือมันเรื่องจริงแบบไม่รู้ตัวเองเป็นอาทิตย์ๆ (คิดว่าตัวเองเป็นหม่อมเจ้าที่หายสาบสูญ

อ่ะ)

คุณลองพิจราณาตัวเองแบบตรงๆนะค่ะอาจช่วยได้มั่ง
คุณอ่านนิยายรึเปล่า

คุณดูหนังดูละครมากไปไหม

คุณเกิดราศีมีนรึเปล่า เค้าว่าช่างเพ้อฝันอ่ะ(เราราศีมีนนะ)

คุณเป็นคนจินตนาการไกลมากชนิดหยุดเองไม่ได้หรือเปล่า

คุณเคยนอนหลับไปในคืนหนึงแล้วฝันพอตื่นเช้ามาก็พบว่าฝันนั้นสนุกมาก

พออีกคืนมานอนหลับคุณก็ฝันต่อได้เลยในเรื่องเดิมไหม (เราเคยนะฝันว่าหนีผีปอบมัน

มากๆอ่ะ)

ถ้าเป็นให้หยุดซะนะค่ะ เราเลิกทุกอย่างที่มันไม่ใช่เรื่องจริงอ่ะ นิยาย การ์ตูน ละคร

เกมส์ สื่อทุกอย่างที่มันบิ้วจินตนาการเราอ่ะ อยู่กับเพื่อนเยอะๆ คุยเรื่องที่เป็นปัจจุบัน

อนาคตอย่าเพิ่งนะเพราะคนอย่างเราๆนี่อนาคตจะแบบว่าเวอร์มากอ่ะถ้าให้ได้คิด อดีตนะ

ยิ่งอย่าสนเพราะจะนั่งจมได้เป็นวันอ่ะ

ตอนนี้เราทำแบบนี้หล่ะถ้าว่างก็ นั่งดูรีวิวอาหารบ้าง ดูหมาดูแมวบ้าง อ้ออยู่หอรึเปล่าถ้าอยู่หอเลี้ยงปลาทองสิ คุยกะปลาทองก็สนุกนะ แต่ถ้าเริ่มจะเพ้อหนักแบบปลาทองเอาไม่อยู่ก็เปิดเพลง

ฝรั่งที่จังหวะมันเร้าหรือ แล้วเราฟังไม่เข้าใจอ่ะช่วยได้เยอะ อ่านหนังสือสาระยิ่งช่วยได้

เยอะ ไร้สาระก็ได้ พวกตลกอ่ะ

ถ้าทำได้นะโอ้ยสบายยยย อ้อแล้วก็นั่งสมาธินี่ลาขาดเลยนะย่ะ

ยายจับไปบวชชีพราหมณ์อยู่เก้าวัน โอ้ยย เสียงหลวงพ่อตอนพานั่งสมาธิยังเอาไม่อยู่อ่ะ

เราอ่ะไปเป็นฉากๆเลย สรุปก็เพ้อบ้างไรบ้าง แต่ถ้าเราเริ่มจะแยกไม่ออกว่ามันจริงหรือมัน

ฝัน ต้องทำอะไรซักอย่างก่อนจะเลยเถิดนะ ช่วงที่เรากำลังจะแยกไม่ออกว่าจริงรึฝันหน่ะ

จะรู้ตัวเป็นพักๆนะ นั่นหล่ะรีบบอกเพื่อนเลยถ้ามีแฟนก็เล่าให้แฟนฟัง(แฟนเราจะชอบฟังมากอ่ะ) แต่เพื่อนเราจะตะคอกว่าอีบ้า... จบ ตื่น รู้ตัวเลย

เราว่าเราเป็นเยอะกว่าเจ้าของกระทู้นะค่ะ แต่เราอยู่ได้แบบสบายมาก แค่รู้ตััวเองอยู่

เสมอแล้วก็หักห้ามใจ เพื่อนก็สำคัญ ช่วยได้เยอะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ

อ้อ เราเคยถามพี่นะว่าควรไปหาหมอไหม พี่เราบอกว่าเราขั้นเทพแบบรักษาไม่ได้แล้วอ่ะ(เผลอทำหมอบ้าตาม)แต่ถ้ารักษาได้เราก็อยากไปนะ แต่จะว่าไปเป็นแบบนี้มันก็สนุกดีนะ เราชอบอ่ะ ยังไงก็อ่านเรื่องของเราแล้วคุณอาจจะรู้สึกว่ามันไม่ได้แย่อย่างที่คิด อ้อที่สำคัญ ไอ้เรื่องอยากตายเราก็เป็นนะ บ่อยจะตาย แต่เรากลัวเจ็บง่ะ ลองคิดสิว่าแต่ละท่าที่คุณคิดจะตายอ่ะมันสยดสยองแค่ไหนเจ็บแค่ไหนถ้าทำมันลงไปจริงๆ
อย่าบอกนะว่าไม่คิดหลายๆท่าอะไอ้เรื่องตายอ่ะ แต่ท่องไว้เลย ว่า มันต้องเจ็บสุดก่อนตรูจะตายแน่ๆ(แฟนเราบอกว่าถ้าเราฆ่าตัวตายเค้าคงเหงาอ่ะคบกันมาตั้งแต่อายุ15ละ) เพราะฉะนั้นรอแก่ตายพร้อมเราดีกว่า แล้วระหว่างนี้ก็เพ้อไปพักๆสนุกดีออกแต่พื้นฐานจิตใจเดิมๆของคุณต้องเป็นคนรับสภาพได้นะ แต่ถ้าคุณรับสภาพตัวเองไม่ได้ก็พบจิตแพทย์ก็ได้นะเราอยากไปอยู่เหมือนกัน อยากรู้ว่าหมอ จะคุยสนุกไหม

จากคุณ : เบาหวิว

เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 04:07:08 A:192.168.3.136 X:223.207.21.37 TicketID:304797