เพิ่งจะมีกะเขาคนนี้คนเดียว คนแรก และก็คิดว่าคงเป็นคนสุดท้ายคบกันมาได้ 4 จะเข้า 5 ปีแล้วค่ะ
แรกก็ไว้ใจ เชื่อใจสารพัด
พอจับได้ว่าแอบนอกลู่นอกทางก็เลยระแวง ระแวด ระวัง
สักพักนึงก็เหนื่อย เบื่อ อยากทำก็ทำไป
เพราะคิดว่าเค้ามีสิทธิ์ที่จะทำได้
เค้าอยากคุย (เพราะแค่คุยนี่แหละ)
เลยปล่อยปละละเลย
เขาเลยนอกใจเมื่อไม่นานมานี้
แต่เพราะความรักและความประทับใจที่มีให้ตลอดมา
ก็เลยอภัยโทษให้แต่โดยดี
แต่ก็คาดโทษไว้
ไม่มีโอกาสอีกแล้วนะ สำหรับคนที่ไม่รู้จักรักษาโอกาส
ต่อให้รักแค่ไหนก็ไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมแล้ว
แต่เค้าก็ยืนยันว่ารักเรา
และก็รอเวลาให้เราเข้าไปอย่างถูกต้อง
ไม่ได้เป็นมือที่สามของใคร
งงไหมคะทำไม เราเป็นมือที่สาม
เรากับแฟนคบกันแบบเด็กๆ แต่เราคิดจริงจัง
คบกันมีแต่เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่รู้
แต่ผู้ใหญ่ไม่รู้
แล้วเขาดันนอกใจพาผู้หญิงคนอื่นเข้าบ้าน
ไปนอนที่บ้าน
แนะนำให้ผู้ใหญ่รู้จัก
ในขณะที่เราไร้ตัวตนอยู่ตอนนั้น
อารณ์หลงของใหม่ รักมาก หลงมาก
เรากลายเป็นหมาหัวเน่า
แต่เข้าก็บอกว่ารักเรานะ แต่ขอเวลาเคลียร์ตรงนั้นก่อน
ถ้าเราทนได้ก็ให้รอ แต่ถ้าทนไม่ได้ เขาก็ขอโทษด้วย
แต่เราก็รักเค้ามากนะ
เราสองคนเคยผ่านเวลาทุกข์ยากมาด้วยกัน
มีเรื่องราวประทับใจมากมาย
เราเข้าใจเค้า
แล้วเราคิดว่า โกรธไปก็เท่านั้น
สู้ให้อภัยและให้โอกาสไม่ได้หรอก
เรียนรู้กันใหม่อีกครั้ง
จำแต่เรื่องราวดีๆ มีเคยมีให้กัน
และปัจจุบันและอนาคตที่เค้ากำลังพยายามที่จะปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น
ลืมเรื่องราวร้ายๆที่ผ่านมาในอดีตแล้วเริ่มต้นกันใหม่
ชีวิตที่มีแค่เรา "ไม่มีตรงกลาง"