ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อมาถึงที่โรงพยาบาลที่ผมคิดว่าไว้ใจได้ และคิดว่ามีคุณภาพที่สุด แต่ก็ไม่สามารถผ่าตัดได้เช่นเดิม เพราะขนาดก้อนเนื้อใหญ่เกินที่จะทำการผ่าตัด ทางคุณหมอทำได้แค่เพียง”ซื้อเวลา”โดยการฝังท่อระบายน้ำดี เพื่อเป็นการระบายน้ำดีให้เป็นปกติเนื้อจากก้อนเนื้อไปเบียดท่อน้ำดีจนไม่สามารถไหลได้จึงทำให้ท่อตีบตัน ส่งผลให้ตัวและตาของแม่ผมเหลือง ผมฟังคำตอบของหมอผู้ทำการรักษาแม่ผมโดยน้ำตาของผมไหลเป็นทาง ผมจำชื่อคุณหมอท่านนี้ไม่ได้รู้แค่ว่าท่านเป็นผู้หญิงและกำลังตั้งท้องแก่ๆอยู่(ขอให้ลูกในท้องคุณหมอสุขภาพแข็งแรงนะครับ) ผมไม่คิดตำหนิหรือว่าหมอที่ไม่สามารถผ่าตัดให้แม่ผมได้ เพราะมันสุดจะเยียวยาแล้วผมเข้าใจ แต่ที่ผมเจ็บใจคือ หลังจากแม่ผมนอนพักรักษาตัวอยู่ที่ ศิริราช หลายท่านคงจะเห็นว่าที่นั้นจะมี นศ.แพทย์ เยอะแยะไปหมด หมอ”เวร”หนุ่มๆคนหนึ่ง มาพร้อมกับ นศ.แพทย์ฝึกงานสาวๆหลายคน ผมคิดว่าน่าจะจบมาไม่นาน เข้ามาดูอาการแม่ผม ผมเชื่อว่าถ้าใครป่วยญาติๆและตัวคนไข้เองก็จะต้องการรู้ว่าเป็นอะไร กินอะไรได้หรือไม่ เป็นแบบเดิมกับที่แม่ผมเจอมาคือ พูดหูซ้ายทะลุหูขวา แต่มันก็ยังไม่เจ็บใจเท่ากับตอนที่แม่ผมถามดีๆว่า “หมอฉันกินน้ำลูกพรุนได้หรือเปล่า”(พอดีญาติแม่ผมเขาซื้อน้ำลูกพรุนมาเยี่ยม) เชื่อหรือเปล่าครับ ทั้งหมอทั้ง นศ.พากันหัวเราะชอบอกชอบใจแม่ผมใหญ่ ผมและแม่ผมก็งงว่าหัวเราะอะไรกัน ที่แม่ผมถามคุณก็เพราะตั้งแต่ออกจากห้องผ่าตัดมาและก่อนหน้านั้นแม่ผมยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย ที่ถามก็เพราะอยากรู้ว่ามันจะมีผลอะไรหรือเปล่าก็แค่นั้น คุณจะหัวเราะหาพระแสงอะไรครับ คุณรู้หรือเปล่าถ้าวันนั้นผมเก็บอาการ”วิบ”ของผมไม่อยู่ ผมถีบคุณต่อหน้า นศ.สาวๆที่คุณทำเป็นเก๊กใส่แล้วครับ ใช่ครับแม่ผมไม่ใช่แม่คุณ ถ้าเป็นแม่คุณ คุณคงจะโอ๋กว่านี้ ดูแลและสุภาพกว่านี้ ...แม่ผมต้องจากไปเมื่อวันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2553 ด้วยโรคมะเร็งที่ตับอ่อน โรคที่ควรจะได้รับการรักษามาแต่เนิ่นๆ โรคที่ได้รับการ”คิดจากกากสมอง”ว่าเป็นโรคกระเพาะ ผมไม่เข้าใจว่าระบบการคัดเลือกหรือจะชี้วัดว่าหมอแต่ละสาขาจบมาแบบไหน คุณภาพของแต่ละคนเป็นแบบใด ผมไม่รู้ ที่ผมออกมาบอกผมไม่ได้เหมารวมหมอทุกคน ผมเข้าใจหมอดีๆก็มีอยู่เยอะแต่แม่ผมโชคไม่ดี ที่ได้***”สัตวควาย”***แทนที่จะได้หมอรักษาคน แต่ถ้ามีควายตัวไหนมารักษา ผมก็ว่าควายตัวนั้นมันก็โชคร้ายพอๆกับผม และโชคไม่ดี ที่ได้หมอที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง (แม่ผมก็อายุพอๆกับแม่คุณนะ ไม่ต้องยกมือไหว้ก็ได้แต่หัดรู้จักการะเทศะบ้างนะครับ มันจะได้ดูเหมาะกับหมอแบบคุณ หลายท่านอ่านอาจจะว่าผมจะอะไรนักหนาแม่คุณก็ตายไปแล้ว ครับแม่ผมตายไปแล้วจะมาเรียกร้องอะไรไม่ได้ ที่ผมออกมาผมแค่อยากจะย่ำเตือนถึงคุณภาพของคำว่า”หมอและแพทย์”ว่าควรจะคำนึงถึงคุณภาพให้มากและนอกจากวิชาที่เรียนแล้ว ควรจะเพิ่มวิชาเกี่ยวกับ จริยธรรม และการะเทศะ เพิ่มมาอีกวิชานะครับ และบางคนอาจจะบอกว่า หมอเขาก็ต้องรักษาตามอาการ ถูกต้องครับต้องรักษาตามอาการ เรียนคุณหมอที่หน้าเขกกบาล ปวดท้องมาเป็นเดือนๆเกือบจะเป็นปี คุณไม่นึกเอะใจบ้างเลยหรือ ความจริงแค่ป่วยโรคเดิมๆเกิน 7-10 วันคุณก็น่าจะต้องวินิจฉัยโรคใหม่แล้ว ผมว่าใบประกาศหรือใบรับรองอะไรที่คุณได้มา ผมว่าเอามาพับถุงกล้วยแขกขายหรือไม่ก็เอาไว้ห่อขี้หมายังเข้าท่ากว่า สุดท้ายผมขอให้ท่านที่ชื่อว่าเป็นหมอ โปรดเถอะครับ โปรดใช้ความสามารถที่ท่านได้เรียนมาให้มีคุณค่ามากกว่านี้ คุณหมอที่รักษาดีอยู่แล้วอย่าน้อยใจ ผมไม่ได้ว่าท่านนะครับ ท่านทำดีท่านก็ต้องได้รับแต่สิ่งดีๆ แต่สำหรับหมอกากๆที่ไม่รู้ว่าจบออกมาได้อย่างไรนี่สิครับ ควรจะได้รับคำด่าจากผม ถ้าท่านไม่แน่ใจในตัวเองก็อย่าเลยครับ ชีวิตคนไม่ใช่กบหรือหนูทดลองให้ท่านผ่าเล่น ทุกคนรักครอบครัว ตัวท่านเองก็ต้องรักพ่อแม่ของท่าน   ปีนี้ผมไม่มีข้อความจากแม่ทุกๆวันเกิดของผม และคงตลอดไป แต่ผมอยากให้แม่ได้รับรู้ว่า ลูกคนนี้จะเข็มแข็งและอดทน ชาติหน้ามีจริงของให้ผมได้ตอบแทนพระคุณแม่ให้มากกว่าชาตินี้นะครับ....รักแม่ ...ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ปล.ขอย้ำนะครับว่า หมอดีๆผมไม่ได้ว่านะครับ ไม่ได้เหมารวม ปล.1 ผมได้แก้ไขแล้วนะครับ จาก หมอรักษาสัตว์ เพราะเกรงว่าจะไปสะกิด หมอสาขาอื่นเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ  ผมหวังว่า ***”สัตวควาย”*** คงไม่มีในระบบนะครับ แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 54 12:45:06 จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 16:30:36

ความคิดเห็นที่ 2  ผมเข้ามาอ่าน ยังอ่านไม่จบ ต้องรีบออกกำลังก่อน จะกลับมาอ่านอีกที เข้ามาบอกว่า ผมเห็นใจและเข้าใจความรู้สึกของคุณ ตลอดชีวิตผมตั้งแต่เล็กๆ ผมเคยพบแต่หมอที่ดี ได้รับรู้เรื่องราวดีๆจากหมอ ทำให้ผมยกมือไหว้ "หมอ" ทุกคน ขอให้เป็นหมอผมจะไหว้ เจอหมอสัตว์แพทย์ผมก็ไหว้ ต่อมาผมค่อยๆพบความจริง จากการไปรพ.บ่อยๆ ทั้งเอกชนและรัฐ ทำให้ผมรู้ว่า หมอก็คนเหมือนกัน ต่างมีความคิดไม่เหมือนกัน จะเหมารวมว่าหมอเป็นคนดีหมดคงไม่ใช่ จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 17:00:59

ความคิดเห็นที่ 3  ถ้าผมเป็น จขกท ผมจะบอกชื่อ รพ. และ หมอ เพื่อให้เป็นประโยชน์ อย่างน้อยจะได้มีการแก้ไข คนไข้ที่มาทีหลังจะได้รับการเอาใจใส่มากขึ้น จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 17:02:46

ความคิดเห็นที่ 4 สำหรับหมอดีๆก็มีครับอันนี้ผมไม่ได้ว่าเหมารวม แค่ผมกับแม่โชคร้านนิดหน่อยครับที่ไปเจอหมอคุณภาพไม่ค่อยดีนัก บางคนครับบางคน ไม่ได้เหมาทุกคน จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 17:25:06

ความคิดเห็นที่ 5 เสียใจด้วยครับกับการสูญเสียคุณแม่ และยังเจอประสบการณ์เลวร้ายจากพฤติกรรมของแพทย์ ผมว่าคุณเป็นคนดีมากๆ คนนึงเลยนะ ที่เจอเรื่องขนาดนี้ของแพทย์ แล้วยังให้อภัย และ ขออภัยที่อาจจะกล่าวพาดพิงถึงแพทย์ดีๆท่านอื่น อยากให้แพทย์เข้ามาอ่านกระทู้นี้ครับ ความผิดพลาดของแพทย์ส่วนใหญ่เป็นเรื่องสุดวิสัย ระบบของ รพ รัฐ เองก็ใช้งานหมอจนไม่มีเวลาแม้แต่จะพูดกะคนไข้ แต่ก่อนจะพูดคำว่าสุดวิสัย ขอให้ท่านคิดให้ดีว่า ท่านได้ใช้ความรู้ ความสามารถ และ ความตั้งใจ ในการดูแลผู้ป่วยอย่างเต็มความสามารถรึยัง ส่วนเรื่องพฤติกรรมของ นศ แพทย์ นั้น ขอให้ท่านโปรดสำนึกได้แล้วนะครับ ดูแลคนไข้ทั้งกายและใจ ผู้ป่วยทุกคนเป็น อาจารย์ของท่านนะครับ พวกเขาเสียสละให้ท่านได้เรียนรู้ พวกเขามีบุญคุณต่อพวกท่าน กรุณาสำรวมกิริยามารยาทของท่านเวลาดูแลผู้ป่วยด้วยครับ จากคุณ : Kmalung เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 17:49:05

ความคิดเห็นที่ 6 ก็ถ้าตาเหลืองเกิดขึ้น ณ ขณะที่เจ็บท้องครั้งแรก แล้วหมอไม่ทำไรเลย ... ผมว่าก็รวบรวมหลักฐานฟ้องเลยสิครับ แต่ถ้าตาเหลืองเกิดภายหลัง ... อันนี้ก็ยากที่จะวินิจฉัย ซึ่งจากข้อมูลที่ให้ว่ารักษาอยู่เป็นปี ผมว่า ช่วงแรกก็อาจเป็นโรคกระเพาัะจริงๆนะ (เพราะถ้าเป็นมะเร็งตั้งแต่ต้นคงไปเร็วมาก) แต่พูดไปก็คงเหมือนแก้ตัว อีกอย่างถึงจะไม่ได้เป็นหมอในเรื่อง หรือถึงจะเป็นหมอดีๆที่จขกท.ออกตัวว่าไม่ได้ด่ารวม แต่มันก็น้อยใจเป็นนะ เวลาอ่านข้อความเสียดสี ประมาณแปล๊บๆ เวลาเห็นฝรั่งด่าคนไทยว่าขี้เกียจล่ะมั้ง (ถึงตอนนั้นเราจะขยันอยู่ก็เหอะ) จากคุณ : natefang เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 18:45:46

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าเจ้าของกระทู้ต้องการเตือนให้ระวังการแสดงออกต่อผู้ป่วย ก็ขอน้อมรับไว้ค่ะ เราไม่รู้สถานการณ์ตอนนั้น ก่อนหน้านั้นเค้าอาจจะคุยเรื่องอื่นที่เกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อนก็ได้ แต่ก็ยอมรับว่าการหัวเราะออกมาแบบนั้นก็ไม่เหมาะสมจริงๆ แต่ถ้าเจ้าของกระทู้อยากตำหนิเรื่องการวินิจฉัย จะบอกว่า โรคเกือบทุกโรคที่ทางเดินอาหาร ก็แสดงอาการเหมือนโรคกระเพาะได้หมดนั่นแหละค่ะ โดยทั่วไปหมอก็จะคิดถึงโรคที่เจอบ่อยๆก่อน อันนี้เป็นมาตรฐานนะคะ ไม่ใช่ไม่ใส่ใจจะคิดถึงโรคอื่น แต่ถ้ามีอาการตาเหลืองตัวเหลือง แล้วไม่ทำอะไร (ถ้าเหลืองจริงๆ) ก็ถือว่าผิดมาตรฐาน ตรงนี้จริงๆแล้วคุณสามารถร้องเรียนไปทางรพ.ได้ หลักใหญ่เพื่อให้เกิดการสืบสวนข้อเท็จจริง หมอ (ที่คุณบอกว่ารักษาสัตว์ พูดแรงนะคะเนี่ย) ก็จะได้ทราบเรื่องและมีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอะไรก็ว่าไป น่าจะดีกว่ามาระบายในนี้เพียงอย่างเดียวนะคะ จากคุณ : tachycardia เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 20:08:28

ความคิดเห็นที่ 8 ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ หากเป็นผมคงเปลี่ยนที่ตรวจที่รักษาตั้งแต่ 3-4  เดือนแรก เพื่อหาคำตอบที่ชัดเจน . จากคุณ : samr เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 20:43:41

ความคิดเห็นที่ 9 หมอดี มีเยอะ แต่หมอที่ไม่ดีก็มีเยอะค่ะ  เดี๊ยนเคยเจอหมอนั่งอ่านการ์ตูนขายหัวเราะ ในตอนที่ตรวจอาการเดี๊ยน รพ. เอกชนด้วย ได้แต่สังเวชตัวเองเพราะตอนนั้นไปรักษาด้วยประกันสังคม...เอ๊ะ ประกันสังคมนี่จ่ายเงินนี่นา ทำไมหมอยังรักษาไม่ดีล่ะ ???? ดังนั้น ปัญหาไม่ใช่ว่ารักษาเีสียเงินหรือไม่เสียเงิน เดี๊ยนว่ามันอยู่ที่ "จิตสำนึก" ของหมอแต่ละคนมากกว่า  หมอสมัยนี้ไม่เหมือนหมอสมัยก่อน คนเป็นหมอสมัยนี้มีจำนวนมากที่เป็นหมอเพราะ "ต้องการรวย" ก็อาชีพนี้เป็นอาชีพ "ที่ทำรายได้ได้สูง" อันนี้ไม่ได้ว่าหมอทุกคนนะคะ ย้ำ ไม่ได้ว่าหมอทุกคนค่ะ พอจิตสำนึกมันต่ำลง อะไร ๆ มันก็ลดลงค่ะ ความละเอียดรอบคอบ ความสำนึกในหน้าที่ ความเห็นอกเห็นใจ ความรู้สึกสงสารในความทุกข์ทรมานที่คนไข้ได้รับ ความรู้สึกภาคภูมิใจเมื่อได้ช่วยเหลือคนที่กำลังทรมานให้หายหรือดีขึ้น รวมทั้งความรู้สึกผิดหากรักษาผิด มันก็ลดลงไป ลดลงไป เรื่อย ๆ (อีกครั้งนะคะ ไม่ได้ว่าหมอทุกคนค่ะ) คนเป็นหมอ ตั้งแต่ก่อนจะมาเป็นหมอ ก็รู้อยู่แล้วว่าตนเองต้องเจออะไรบ้าง รู้อยู่แล้วว่าเป็นอาชีพที่อยู่กับความทุกข์ทรมานของคน รู้อยู่แล้วว่างานหนัก ต้องเจอกับภาวะอะไรบ้าง  ดังนั้น เมื่อตัดสินใจว่าจะสอบเข้าเรียนหมอ จะเรียนหมอ จะเป็นหมอ ก็ต้องทำใจในจุดนี้แล้วนะคะ หมอบางท่านทำใจไม่ได้ที่จะมีการร้อง เรียน หากหมอรักษาผิด อยากให้ดูนิดนึงก่อนว่า การรักษานั้น ได้กระทำด้วยความพยายาม ละเอียด รอบคอบและไม่ประมาทแล้วหรือไม่  หากได้ทำแล้ว โดนร้องเรียน เดี๊ยนว่าน่าเห็นใจคนเป็นหมอ  แต่หากว่า หมอรักษาแบบชุ่ย ๆ (ย้ำอีกรอบว่าหมอบางคนเท่านั้น..) แล้วคนไข้ตาย พิการ อันนี้หมอต้องรับผิดชอบค่ะ จะมาบอกว่า "ชั้นเป็นหมอ รักษาเยอะ งานหนัก เหนื่อย เพราะงั้นชั้นรักษาชุ่ยไปคนสองคนน่ะ ห้ามว่าชั้น ว่าชั้นไม่ได้น่ะ" ไม่ได้นะคะ  มันแสดงออกถึงความไม่มีจรรยาบรรณ ความไม่มีจิตสำนึก และความไม่รับผิดชอบชัดเจนมากเลย เดี๊ยนมีประสบการณ์เกี่ยวกับความผิดพลาดของ...งานพยาบาลเรื่องหนึ่งเล่าให้ฟังนะคะ โพสต่อไปค่ะ อันนี้ยาวมากแล้ว จากคุณ : isiss12 เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 21:44:59

ความคิดเห็นที่ 10 คุณแม่เดี๊ยน (อายุ 50 นิด ๆ) ไปหาหมอตรวจร่างกายที่คลีนิค ซึ่งที่คลีนิคนี้ถือว่าเป็น รพ. ขนาดย่อม ๆ รักษาโรคทางสูติ-นรี หมอเจ้าของคลีนิค (สมมติชื่อ หมอ A) ขึ้นชื่อว่าเก่งมาก มือหนึ่งของจังหวัด และจังหวัดใกล้เคียงเลยทีเดียว ผล การตรวจร่างกาย พบว่า มีเนื้องอกในมดลูก ขนาดเกือบ 10 ซม. หมอ A ก็บอกว่า ผ่าตัดเถอะ ถ้าผ่าก็เตรียมตัว 2 - 3 วันแล้วผ่าได้เลย (หมายถึงให้ผ่าที่คลีนิคเขา) แม่เดี๊ยนถามว่าค่าใช้่จ่ายเท่าไหร่  หมอ A บอกว่า 3 หมื่่ีนบาท(เฉพาะค่าผ่าตัดไม่รวมค่าใช้จ่ายอื่น ๆ) คุณแม่ เดี๊ยน เป็น อสม. ได้รับสิทธิ์ในการรักษาพยาบาลฟรีอยู่แล้ว  ก็เลยจะไปผ่าตัดที่ รพ. ประจำจังหวัด ซึ่งหมอ A เป็นหัวหน้าแพทย์ในแผนสูติ- นรี อยู่ (เดี๊ยนกับน้อง ๆ ก็ว่าจะไป รพ.เอกชนดีกว่าไม๊ แต่แม่ไม่ยอมบอกว่า ทำงานให้งานสาธารณสุขมาเกือบ 20 ปี ก็ขอใช้สิทธิ์บ้าง เงินอยากให้เก็บเอาไว้ใช้ยามจำเป็นจริง ๆ ) ก็ เข้าไปรับการตรวจจากหมอ A ... ปรากฎว่า หมอ A ให้อัลตราซาวด์ใหม่ แล้วบอกว่า ผลคือ ไม่มีก้อนเนื้องอกแล้ว... อ้าว งงสิ ตอนแรกไหนบอกมีก้อนเนื้อ 10 ซม. ผ่าได้เลย  พอมารักษาที่ รพ. ไม่ต้องจ่ายเงิน (หมอไม่ได้เงิน) กลับบอกว่าไม่มีก้อนเนื้อ  ให้แม่กลับบ้าน เดี๊ยน กับน้อง ๆ เลยพาคุณแม่ไปตรวจที่ รพ. ใหญ่ ใน จังหวัดใกล้เคียง เพราะเกิดความไม่แน่ใจ ปรากฎว่า มีค่ะ มีก้อนเนื้อ ขนาด 9.3 ซม. จริง ๆ ก็ กลับมาที่ รพ. ประจำจังหวัดอีก หมอ A ก็อัลตราซาวด์ใหม่อีก แล้วก็เจอ (ถ้าบอกว่าไม่เจอ จะเอาฟิล์มของอีก รพ.นึงให้ดูเลยจริง ๆ) แต่บอกว่า "ไม่ต้องผ่าตัด  ให้ฉีดยาปรับ เพื่อทำให้ก้อนเนื้อฝ่อ" เดี๊ยน ก็งง เพราะเท่าที่ศึกษามา โอกาสฝ่อมันแทบไม่มี แถมเนื้องอกมันโตขนาดนั้นแล้ว มันจะฝ่อไปได้เหรอ แต่หมอยืนยันว่าฝ่อได้ ให้ฉีดยาเท่านั้น ไม่ต้องผ่าตัด  ฉีดเข็มนึงอยู่ได้ 3-4 เดือน หรือ 6 เดือนนี่แหละ (จำตัวเลขแน่นอนไม่ได้ค่ะ) ก็ปรึกษากัน แล้วก็ตกลงความเห็นว่า ตกลงให้หมอฉีดยาไป เพราะแม่ก็กลัวที่จะผ่าตัด มีต่อ.... จากคุณ : isiss12 เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 21:45:17

ความคิดเห็นที่ 11 แม่ฉีดอยู่ 3 - 4  เข็ม ระยะเวลาปีกว่า ๆ ค่ะ  แต่มีอาการท้องอืด และเริ่มมีความอึดอัดมากขึ้นเรื่อย ๆ มาบ่นให้ฟัง  ก็เลยคุยกันอีกทีแล้วก็ตกลงว่า ไปหาหมอดีกว่า  ถามใหม่ เช็คใหม่  คราวนี้เอง  เป็นเืรื่อง คุณหมอ A บอกว่า ไม่ผ่าตัดให้หรอก เพราะว่าผ่าตัดไปป้าก็อยู่ไม่ได้นาน เพราะว่าคุณแม่เดี๊ยนเป็นโรคร้าย  พวกเราก็ตกใจกันมาก ก็ถามว่าเป็นอะไร หมอ A บอกว่า คุณแม่เดี๊ยนเป็นเอดส์ระยะสุดท้าย ทุก คนอึ้ง คุณแม่ทนไม่ได้ ก็เถียงหมอไปว่า เป็นไปไม่ได้ เพราะว่าคุณแม่ไม่มีพฤติกรรมเสี่ยงใด ๆ เลย ไม่ว่าจะเรื่องเพศสัมพันธ์ การใช้ยา หรืออื่น ๆ ทั้งยังไม่เคยตรวจเลือด ไม่เคยตรวจเอดส์  แล้วจะมีผลเอดส์ได้ยังไง หมอ A ก็ทำหน้าประมาณดูถูก แล้วบอกพยาบาลว่า คนไข้ไม่ยอมรับนะว่าเป็นโรคนี้ (ประมาณให้พยาบาลไปเคลียร์) พยาบาลมารับช่วงต่อ ก็สอบถามประวัติคุณแม่  น้องสาวกับคุณแม่เลยยืนยันว่าให้ตรวจเลือดไปเลย...ก็ตรวจเลือด แล้วกลับมาบ้าน คุณแม่โทรหาลูกที่อยู่ต่างจังหวัด วันรุ่งขึ้น น้องคนรอง พาแม่ไป รพ.ใหญ่อีก รพ.หนึ่ง ไปตรวจเลือด + เอกซเรย์ท้องใหม่  ผลปรากฎว่า เนื้องอกมีขนาดใหญ่ขึ้นเป็น 10.7 ซม. ส่วนเลือดไม่มีเลือดบวก  ก็เอาในรับรองแพทย์+ผลเลือดกลับไป เตรียมฟ้องเต็มที่ วันที่ต้องไป ฟังผลเลือดที่ รพ. ประจำจังหวัดกับหมอ A เดี๊ยนไปกับแม่ด้วย ปรากฎว่า ก็ไม่มีเลือดบวก พอดีไปเจอพี่สาวเพื่อนเป็นพยาบาลเวรประจำวันนั้นด้วย  ก็คุยกัน พี่สาวเพื่อนก็ไม่สามารถบอกได้ว่าความผิดพลาดมันเกิดจากตรงไหน (จริง ๆ เขาคงรู้แต่น้ำท่วมปากมากกว่า) เดี๊ยนก็เข้าพบหมอ และเอาผลเลือดของ รพ. ประจำจังหวัดให้ดู  หมอก็หน้าเจื่อน ๆ บอกว่า ก็ประวัติการรักษามันเป็นแบบนั้น  เดี๊ยนเลยขอสำเนาประวัติการรักษาของคุณแม่ ซึ่งตอนแรกหมอ A ทำท่าเหมือนจะไม่ยอมให้บอกว่ามันเป็นความลับของคนไข้ เดี๊ยนก็บอกว่า เป็นความลับจริง แต่ในฐานะที่เดี๊ยนเป็นลูกมีผลได้เสียต่อสุขภาพของแม่ เดี๊ยนสามารถขอได้ตามกฎหมาย เขาเลยยอม ความมาแตกเอาตอนเห็น ประวัติ...คนที่เป็นเจ้าของประวัติ มีชื่อเดียวกัน นามสกุลเดียวกันกับคุณแม่เดี๊ยน แต่อยู่คนละอำเภอ และคนนั้นเข้ารับการรักษาเอดส์ที่ รพ. ประจำจังหวัดมาได้ประมาณ 2 - 3 ปีแล้ว ก็ปรึกษากับพยายาลที่เป็นพี่เพื่อน เขาก็ไปเอาประวัติคุณแม่มา  ทำการแก้ไขให้ถูกต้อง แล้วคุยอะไรกันอีกหลายอย่างมาก สรุป เดี๊ยนพาแม่กลับ  แล้วไป รพ.ใหญ่ในอีกจังหวัดนึงที่ น้องสาวเดี๊ยนทำงานอยู่  พาแม่ไปผ่าตัดที่นั่น ไม่รักษาที่ รพ. ประจำจังหวัดอีกแล้ว  แต่ไม่ได้ฟ้องร้อง เพราะแม่กับน้าไม่อยากให้ฟ้อง แกบอกว่า ยังไงก็ยังต้องมารับยาให้ยายที่ รพ.นี้อยู่ ยังไงต่อไปอาจจะต้องมารักษากับเขาอยู่  ถือซะว่าฟาดเคราะห์ก็แล้วกัน เรื่องก็เป็นอันจบไป แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 54 21:49:44 จากคุณ : isiss12 เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 21:45:38

ความคิดเห็นที่ 12 จากความผิดพลาดครั้งนี้...ทำให้คุณแม่เดี๊ยนไม่ได้ รับการรักษาที่ควรจะได้รับตั้งแต่ต้น  ซึ่งยังโชคดีที่โรคที่เป็นไม่ได้เป็นโรคที่ขึ้นอยู่กับระยะเวลา ถ้าเป็นมะเร็ง ตรวจเจอระยะที่ 1 แล้วไม่ได้รับการรักษาเป็นปีละก็  อาจจะเข้าระยะ 3 - 4 ซึ่งหมดทางรักษาแล้ว   จุดที่สอง ถ้าหากคุณแม่เดี๊ยน(หรือลูก ๆ คนใดคคนหนึ่ง)เป็นโรคหัวใจ แล้วรับข่าวว่าแม่เป็นเอดส์ระยะสุดท้าย เกิดช็อคตายขึ้นมา จะว่าไงคะ  ขนาดไม่ได้เป็น แม่ยังเดินแทบไม่ได้ออกมาจาก รพ. น้องสาวก็สั่นจนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่โทรหาพี่ ปรึกษาว่าจะเอายังไง จะทำยังไง ครอบครัวเดี๊ยนเหมือนตกนรกอยู่ 7 วันระหว่างรอผลเลือด (มั่นใจว่าแม่ไม่ได้มีพฤติกรรมเสี่ยงค่ะ แต่ใครเจอแบบนี้จะบอกว่ารู้สึกเฉย ๆ คงไม่ได้หรอกนะคะ) เดี๊ยนรู้สึกว่า  ในกรณีนี้  ไม่ใช่ความผิดของหมอ A ซะทั้งหมด แต่จะว่าไม่ใช่เลยก็ไม่ได้ เวลารักษา สิทธิในการรักษาต่างกัน บัตรประชาชนเขาก็แนบไว้ อายุ สภาพร่างกายคนไข้ มันแตกต่างจากในประวัติโดยสิ้นเชิง (คุณแม่อายุต่างจากคนไข้คนนั้นประมาณ 30 ปี) ดังนั้น เดี๊ยนจึงอยากให้คนเป็นหมอทุกคน ตระหนักไว้เสมอว่า งานที่ท่านทำอยู่  มันเกี่ยวกับความเป็นความตายของคน ซึ่งจะทำให้อีกหลาย ๆ คนที่อยู่ข้างหลังเกิดความสูญเสีย ขอค่ะ ขอให้ละเอียด  รอบคอบ และมองว่ามนุษย์ทุกคนเป็นมนุษย์  มีความเป็นมนุษย์เหมือนกัน เท่ากัน จะรักษาฟรี ไม่ฟรี รักษาที่คลีนิคของท่าน หรือรักษาที่ รพ. ที่ท่านทำงานอยู่ ก็ขอให้รักษาด้วยมาตรฐานเดียวกัน  แล้วอาชีพหมอ จะเป็นอาชีพที่คนให้ความนับถือ และเทิดทูน เหมือนเมื่อก่อนค่ะ จากคุณ : isiss12 เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 21:45:55

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านมาตั้งแต่ต้นๆ   นึกแล้วเชียวว่าถ้าลองตัวเหลืองตาเหลืองซะแล้ว(ดีซ่านแล้ว)  คงจะรอดยาก เป็นโรคเกี่ยวกับท่อน้ำดีอุดตัน(อันจากหลายสาเหตุ นิ่ว หรือก้อนเนื้องอกหรือ  ก้อนมะเร็ง)  ผู้ป่วยจะท้องอืด เวลาทานอาหารแล้วจะปวดท้อง  ท้องโต  ตับโต(ชาวบ้านเรียกท้องมาน) ...ถ้าเป็นหมอจริง  น่าจะทราบนะคะ  ถ้าเป็นแผลในกระเพาะอาหาร  ให้ยาฆ่าเชื้อ(antibiotic)และยาลดกรดครบ dose  แล้ว  อาการควรดีขึ้นตามลำดับ  แต่ถ้าไม่ดีขึ้นเลย  ควรสงสัยพยาธิสภาพอื่นๆได้แล้วนะคะ  ไม่คิดถึงโรคอื่นเลย  ไม่ใส่ใจก็เป็นได้นะคะ  หรือไม่มีเครื่องมือทันสมัยตรวจ confirm ...อย่างไรก็ตาม เราก็ว่า  หมอคนแรกที่รักษาไม่เอาถ่านค่ะ ส่วนนักศึกษาแพทย์  หรือหมอจบใหม่  หัวเราะแบบไม่มีกาลเทศะเรื่องน้ำลูกพรุนที่ผู้ป่วยถาม  เขาหัวเราะแบบเยาะเย้ยหรือคะ  หรือเขาหัวเราะยิ้มๆเพราะต้องการสร้างความเป็นกันเองกับผู้ป่วย บางทีเขาไม่เจตนาทำให้คิดมากก็เป็นได้นะคะ จากคุณ : แอมเปิ้ล เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 22:18:32

ความคิดเห็นที่ 14 ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณแม่ จขกท คะ จากคุณ : Asitis เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 22:44:33

ความคิดเห็นที่ 15 สำหรับเรื่องคุณสมบัติของหมอ  เมเมไม่ขอตอบตรงประเด็นที่ว่า  วัดกันตรงไหน  จริง ๆ แล้วอ่านตั้งแต่เย็นที่ตอนแรกพี่หนุ่มตั้งกระทู้อีกห้องแล้ว แต่ก็อดปรี๊ดไม่ได้  ตรงที่หมอ ขำ พากันหัวเราะ  เรื่องที่คุณแม่พี่หนุ่มถามว่า  "ทานน้ำลูกพรุนได้หรือเปล่า"    ถ้าเป็นเมเมอยู่ตรงนั้น  เมเมคง พูดถามคุณหมอท่านนั้นและนักศึกษาแพทย์ตรง ๆ ว่า  " พวกคุณ ขำ อะไรกันนักหรอคะ  การที่คนไม่รู้แล้วถาม มันดู เซ่อซ่า งี่เง่า มากเลยหรือ ที่ถามเพราะเคารพและเชื่อมั่นในความเป็นหมอผู้มีความชำนาญเกี่ยวกับด้านนี้  ถึงได้ถาม  แต่เอาเข้าจริงๆ  ถ้าตอนนั่นเมเมคงไม่มีความรู้สึกอย่ากรู้แล้วมั้งคะ  และคงมองกลุ่มคนเหล่านั้นด้วยความ เวทนา และ ขยะแขยง ในความรู้สึกที่คุณไม่เคารพศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์เหมือนๆกันของคนอื่น ว่าจะไม่พูด  ก็อดไม่ได้  เลยขอสักนิดค่ะ  อาจจะดูเหวี่ยง ๆ วีน ๆ ไปนิด ก็ต้องขออภัยด้วยค่ะ ================================ กรณี เรื่องการรักษาโรค  เมื่อปลายปีก่อนที่บ้านเมเมมีคนป่วย 2 คน  อีกคน คือ แม่ของเมเมเอง  ส่วนอีกคน คือ อากง (ปู่) ของเมเมเองเหมือนกัน  เมเมขอเล่าในกรณีของ แม่ ก่อนนะคะ  แม่เมเมเป็นคนที่มดลูกไม่ค่อยจะปกติอยู่แล้ว  แต่ก็ตรวจภายในตามที่หมอแนะนำมาตลอดไม่ได้ขาดช่วง  แต่อาการที่แม่เมเมเป็นช่วงที่ทนไม่ไหวแล้วคือ อาการปวดท้องมาก ๆ และก็มีประจำเดือนไหลตลอดเวลา  จนกระทั่งทนไม่ไหว จึงตัดสินใจไปหาหมอที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดพิษณุโลก  สรุปคือ หมอแนะนำให้ขูดมดลูกเพื่อเอาเนื้อเยื่อออกมาตรวจหาเชื้อมะเร็ง  แม่เมเมก็ตกลง   หลังจากผลการตรวจชิ้นเนื้อออกมา  ไม่พบเนื้อที่เป็นเนื้อร้ายที่ก่อให้เกิดโรคมะเร็ง  แต่ประจำเดือนก็ไม่มีอาการทีท่าว่าจะหยุดไหลเลย  คุณหมอก็ได้สั่งจ่ายแต่ยาบำรุงเลือด กับยาแก้ปวดแก้อักเสบไป  และในขณะเดียวกันก็แนะนำให้แม่ทำการตัดมดลูกออกไปซะ  ซึ่งในแม่ก็ตัดสินใจว่าจะตัดออก  เมเมก็แอบคัดค้านอยู่ในใจ แต่ก็ไม่พูดอะไร  จนกระทั่งวันที่คุณหมอนัดไปผ่าตัด    ก็เลยตัดสินใจบอกกับแม่ว่า  เมว่าแม่ไปหาหมอคนอื่นก่อนดีกว่า  ถึงหมอจะบอกว่าการตัดออกมันจะดี  ไม่มีผลอะไร  นอกจากแค่ต้องทานฮอร์โมนชดเชย  แต่เมเมไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย    ตามความคิดของเมเม เมเมว่าอะไรก็ตามที่ร่างกาย ขาด  ย่อมไม่เป็นผลดี  และอะไรที่ต้องเติมเข้าไปทดแทน  ในระยะยาวย่อมต้องไม่เป็นผลดีเหมือนกัน   สุดท้ายแม่ยอมไปหาหมอโรงพยาบาลเอกชนอีกแห่งในจังหวัดพิษณุโลกเช่นกัน  โรงพยาบาลนี้อาจจะดูหรูหราน้อยกว่าโรงพยาบาลแรกอยู่ก็ตามที   แต่คุณหมอที่นี่  เมเมนับถือท่านจริงๆนะคะ  หมอถามข้อมูลอย่างละเอียด  ถามทุกๆอย่าง  รวมถึงแม้กระทั่งถามว่ามีประกันหรือไม่  และสั่งให้พยาบาลไปถามสิทธิของเราที่ควรจะเบิกได้จากประกันด้วยอีกแน่ะ (ในขณะที่ตอนไปโรงพยาบาลแรก  เราแจ้งว่ามีประกัน  แต่เจ้าหน้าที่ไม่เคยดำเนินการประสานเรื่องกับประกันให้เราเลย  และบอกเราว่าให้จ่ายเงินสดแล้วไปเคลมกับบริษัทประกันเอง  แถมตอนไปทำเรื่องก็ไม่ใส่ใจ  ไม่ค่อยจะอยากทำเรื่องให้ด้วยซ้ำ)   หมอท่านนี้ตัดสินใจตรวจอีกครั้งและทำการขูดเนื้อเยื่อส่วนที่หมอคนแรกทำไม่เรียบร้อยอีกที   สรุปว่า  แม่ของเมเมมดลูกอักเสบจากแผลการขูดมดลูกครั้งแรก  และเมเมพอปรึกษาหมอท่านนี้  ว่าจะตัดออกเลยจะดีหรือไม่  คุณหมอตอบกลับมากึ่งๆเป็นการดุว่า  " อ้าว  มันไม่ได้เป็นอะไร  แล้วจะอยากเจ็บตัวผ่าตัดออกทำไมครับ "   ได้ยินคำพูดหมอแล้ว  แอบนึกในใจ เออมันไม่ได้เป็นอะไรอยู่ดีๆจะตัดทิ้งทำไมล่ะนี่  สุดท้ายคุณหมอแนะนำให้ทานยาปรับฮอร์โมนดูก่อน  จากวันที่ได้ทานยามาเกือบ 3 เดือน  แม่ก็มีอาการดีขึ้น  แบบไม่คิดว่าจะดีได้โดยไม่ต้องผ่าตัด   การวินิจฉัยของหมอไม่ได้ถูกต้องเสมอไปจริงๆค่ะ  เพียงแต่ว่าหมอก็จะวินิจฉัยด้วยปัจจัยความรู้เฉพาะทางและประสบการณ์การรักษา  ซึ่งอาจจะต้องมีถูกบ้าง  ผิดบ้าง   บางทีอาจจะเจอหมอที่อยากได้แต่เพียงเงินบ้าง  มันก็คละๆกันไปค่ะ  หมอ กับ กรรมกร  ค่าของความเป็นคนเท่ากันค่ะ  เพียงแต่ว่า  ความรับผิดชอบต่ออาชีพต่างกันก็แค่นั้น   จริงๆแล้วคนส่วนมากมักจะไม่ค่อยกล้าถามหมอค่ะ  แต่เมเมจะบอกว่า  อยากรู้อะไรก็ถามค่ะ  ในขณะที่เราเป็นคนไข้ของเค้า  หน้าที่แรกคือรักษา  อีกหน้าที่คือ  ต้องชี้แจงด้วยค่ะ  หมอไม่มีสิทธิ์ที่จะรักษาเราไปตามใจชอบ  เพราะเรามีสิทธิในชีวิตของเราเช่นกัน  หากเราสงสัยว่า ยาที่หมอจ่าย มีผลอะไร กับโรคอะไรบ้าง  หากสงสัยว่าอาการแพ้ยา หรือ อาการที่บ่งบอกว่าร่างกายเราไม่สามารถใช้ยานี้ได้  เมเมแนะนำให้คุย ให้บอก  บอกหมอไปถึงความต้องการ  ความสงสัย  ความไม่เข้าใจ  ถามให้หมดค่ะ  เมเมเชื่อว่าคุณหมอที่มีหัวใจเป็นหมอโดยแท้จริงจะยินดีตอบคำถามเราค่ะ   ================ ส่วนอากงเมเมก็เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งเช่นกันค่ะ  เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังอีกครั้ง เพราะเป็นประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่อง หมอ  ที่น่าเคารพนับถือ  กับ   หมอ  ที่แม้แต่จะสั่ง จะบอกให้พูดอะไร รักษายังไงก็สั่งได้ด้วยเงิน   เพิ่งรู้เหมือนกันค่ะ  ว่าหมอแบบนี้ก็มีอยู่บนโลกใบเล็กๆของเมเมจริงๆนะนี่ ขอตัวไปทำธุระ อาบน้ำ สักครู่ค่ะ จากคุณ : shitamaza เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 22:46:37

ความคิดเห็นที่ 16 หมอบางท่านทำใจไม่ได้ที่จะมีการร้อง เรียน หากหมอรักษาผิด อยากให้ดูนิดนึงก่อนว่า การรักษานั้น ได้กระทำด้วยความพยายาม ละเอียด รอบคอบและไม่ประมาทแล้วหรือไม่  หากได้ทำแล้ว โดนร้องเรียน เดี๊ยนว่าน่าเห็นใจคนเป็นหมอ   ------------------------------------------------------------------- อยากบอกว่า การตรวจรักษาคงทำด้วยความพยายาม ละเอียด รอบคอบและไม่ประมาทไม่ได้หรอกครับ ตราบใดที่หมอมีเวลาตรวจคนไข้แค่คนละ 2-3 นาที และถึงแม้จะตรวจรักษาด้วยความพยายาม ละเอียด รอบคอบและไม่ประมาทแล้วก็ตาม ความผิดพลาดก็ยังอาจเกิดขึ้นได้เสมอ เพราะไม่มีอะไร 100% ในทางการแพทย์ แต่นั่นเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้สำหรับคนไทย หากมีความเสียหายใดๆเกิดขึ้น เท่ากับหมอชุ่ยไว้ก่อน ปล.ที่พูดมาไม่ได้หมายถึงจขกท.นะครับ สำหรับเรื่องของจขกท. ผมเห็นใจครับ หากเรื่องที่กล่าวมาเป็นความจริง แนะนำให้ร้องเรียนกับทางรพ.ครับ จะได้ช่วยกันกำจัดหมอไม่ดีออกไปครับ แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 54 23:32:00 จากคุณ : kkcontrol เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 23:19:50

ความคิดเห็นที่ 17 หมอสมัยนี้มันไม่เหมือนกับหมอสมัยก่อน ก็เพราะคนไข้สมัยนี้ มันไม่เหมือนกับคนไข้สมัยก่อน กระทู้เต็มไปด้วยอคิติ ปากก็บอกว่า ว่าเฉพาะหมอแย่ๆบางคน แต่เท่าที่อ่านมา ถ้าหมอคนไหนไม่เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้จะเป็นคนเลว มันทำให้หมอบางคนที่ ทำงานมาดีๆ ตลอดชีวิต อ่อนเพลียและหมดแรง และไม่รู้ว่าจะเป้นคนดีทำซากอะไร เพราะว่าความเป็นคนดีมันไม่ได้อยู่ที่การกระทำของเรา มันอยู่ที่ความรู้สึกของคนไข้ ซึง... คนไข้ในประเทศไทยปวดท้องวันละกี่แสนคน(และตอนแรกคุณแม่คุณก็บอกว่ามีอาการปวดท้องอย่างเดียว) กี่คนที่สาเหตุการปวดท้องมาจากมะเร็งตับอ่อน แล้วมะเร็งตับอ่อนจะวินัยฉัยได้อย่างน้อยก็ต้อง CT SCAN ถามว่า คุณบอกว่าทำไมคนปวดท้องมานานแล้ว ทำไมวินิจฉัยมะเร็งตับอ่อนไม่ได้ คน chronic dyspepsia มันก็ปวดเป็นชาติทั้งนั้น ถ้าคุณต้องการให้วินิจฉัยได้ แปลว่าก็ต้องทำคนปวดท้องทั้งประเทศชาติไทยไป CT SCAN แล้วคุณมีทางออกกับเรื่องนี้ยังไง 1.ให้รัฐบาลออกเงินให้ 2.ให้คนไข้จ่ายเงินเอง(เดี๋ยวก็หาว่าเห็นแก่เงิน) ดังนั้น 3.ให้แพทย์ออกเงินให้ละกัน แฟร์สุด ไม่แปลกหรอกที่คุณจะเสียใจ แม่ใครตายแล้วดีใจก็คงประหลาด ครอบครัวผมก็เคยมีคนที่รักตาย ผมไม่เคยคิดเลยว่ามันเป็นความผิดของผู้รักษา เพราะแพทย์ท่านนั้นไม่ได้ยัดเยียดโรคนั้นให้เรา แพทย์ท่านนั้นพยายามรักษาโรคเท่าที่จะ "มีปํญญา" แล้ว แต่บางครั้งบางโรค มันก็ได้แค่เนี้ย เฉกเช่นกับแพทย์ ที่พยายามวินิจฉัยโรคแล้ว แต่ด้วยข้อจำกัด ปริมาณคนไข้ งบประมาณ มันก็ทำได้แค่นี้ ผมเชื่อว่า ไม่ได้มีแพทย์คนไหน ที่ปรารถนาจะให้แม่คุณตาย โดยการปิดบังโรคที่เป็นอยู่ ให้เข้าใจว่าเป็นอีกโรคหนึ่ง เพราะผมเชื่อว่าคนเราไม่ได้เจ็บแค้นกันมาแต่ชาติปางไหน ของอย่างงี้มันขึ้นกับว่าจิตคุณจะคิดอย่างไร แพทย์ทุกคนเคยสูญเสียคนรักแบบคุณเข้าใจดี หวังว่าวันนึงถ้าคุณได้เป็นแพทย์ คุณคงเข้าใจ จากคุณ : นพ. ... เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 23:23:24 A:113.53.152.153 X: TicketID:306064

ความคิดเห็นที่ 18 Dear #17 "พอเป็นแบบนี้กับแม่ผมแล้ว แม่ผมก็กลับไปที่โรงพยาบาลแรกที่แม่ผมรักษา ปรึกษาหมอก็แล้วบอกหมอก็แล้วว่ามันไม่น่าจะใช่แล้วนะว่าเป็นโรคกระเพาะ เพราะตาและตัวเหลืองแล้ว น่าจะมีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับระบบตับหรือน้ำดี รับฟังแต่ก็ฟังแบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ประมาณว่าคุณจะมารู้ดีกว่าหมอได้อย่างไร และเหมือนเดิมจ่ายยาแก้ปวดท้อง แก้โรคกระเพาะ" You didn't even read carefully. And this is not a proper way to speak to people. You SUCK at therapeutic communicating. I'm a nursing student in the US and I'm so glad I don't have to work under a doctor like YOU! แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 00:12:18 จากคุณ : crazyfantasy เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 00:10:29

ความคิดเห็นที่ 19 เอาทีละเรื่องนะครับ เรื่องแรก ฟังอาการดู ในช่วงแรกๆ ถ้ามาหาผม โรคที่คิดถึงโรคแรกของผมก็โรคกระเพาะอาหารเหมือนกัน คงไม่มีหมอคนใหนบนโลกใบนี้จับคนไข้ไป CT Scan (เสียเงิน 5000 บาทหรือมากกว่า) เพื่อตรวจหาคนไข้ที่มาด้วยอาการที่เหมือนกับโรคกระเพาะอาหาร 100% หรอกครับ ซึ่งเรื่องเงินเนี่ยพูดยากครับ จะให้ใครจ่าย รัฐบาล?(หมอสั่งคนไข้ปวดท้องส่ง CT ทุกราย ประเทศชาติล่มจมพอดี)  คนไข้? (หมอโดนด่า หาว่าหน้าเงิน เพราะโอกาสตรวจเจอมันน้อยกว่า 1 ในแสน) หมอ? (เกี่ยวอะไรด้วยล่ะ) ภายในเมื่อมันไม่มีคนจ่าย แล้วใครจะจ่ายล่ะครับ??????? แล้วถ้าหากอาการเป็นนาน ก็พิจารณาทำ ส่องกล้องกระเพาะอาหาร เนื่องจากอาการคล้ายกับภาวะโรคแผลในกระเพาะอาหารเรื้อรังมากที่สุด คงต้องรอจนเริ่มเหลืองแหละครับ กว่าจะเริ่มกลับมาคิดถึงว่าเป็นเกี่ยวกับตับหรือตับอ่อน ผมว่าคุณลองกลับไปอ่านเรื่องมะเร็งตับอ่อนดูละกันนะครับ เพราะขนาดในหนังสือของฝรั่ง (แนะนำลองไปห้องสมุดคณะแพทย์ ลองหาหนังสือชื่อ Baily & Love หรือ Schwattz มาอ่านดูนะครับ) เกี่ยวกับเรื่องของ CA Head of pancreas จะได้ทราบได้ว่าการวินิจฉัยโรคมะเร็งตับอ่อนนั้นมันเป็นเรื่องยากจริงๆ และส่วนมากจะวินิจฉัยได้ก็ต่อเมื่อเริ่มเข้าสู่ระยะท้ายๆแล้วถึงแม้จะมาพบแพทย์ซึ่งส่วนมากจะวินิจฉัยผิดเป็นโรคกระเพาะอาหาร ซึ่งก็มีเขียนไว้ในหนังสือครับ ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าหากประวัติที่คนไข้มาหาหมอ เหมือนกับประวัติที่ได้รับจากการอ่านหนังสือ จะให้หมอทำตัวยังไงให้เก่งกว่าหนังสือที่หมอเรียนมาครับ ทางการแพทย์มันทำได้แค่นี้จริงๆ จะให้หมอโรงพยาบาลจังหวัดหรือโรงพยาบาลบ้านนอกเก่งกว่าหนังสือก็คงยากล่ะครับ???? หรือถ้าจะให้พูด ต่อให้เป็นมะเร็งตับอ่อนระยะแรกๆ โอกาสตายก็ยังสูงอยู่ดีครับ โรคนี้เป็นโรคที่หมอพูดถึง อัตราการรอดชีวิตที่ 1 ปี ครับ ไม่ได้พูดถึง อัตราการรอดชีวิตที่ 5 ปี เหมือนกับโรคมะเร็งอื่นๆ ซึ่งหมอที่โรงพยาบาลแต่ละแห่ง ปริมาณงานต่างกันครับ ระบบประกันสุขภาพของประเทศไทยได้ทำลายคุณภาพการตรวจคนไข้ไปเกือบหมดแล้วครับ ผมก็เห็นด้วยว่าหมอพลาดที่ไม่ได้คลำตับคลำท้องแม่คุณ แต่จะให้หมอทำยังไงครับ ให้หมอตรวจคนไข้คนละ 5 นาที แล้วให้เริ่มตรวจ 8 โมงเช้าเสร็จเที่ยงคืนโดยไม่ต้องกินข้าวกินน้ำอย่างนั้นเหรอ ส่วนเรื่องนักศึกษาแพทย์หัวเราะนั้น ผมขอยกให้เป็นเรื่อง "มารยาท" ของแต่ละบุคคลละกันครับ และเรื่องที่ว่า 7-10 วันรักษาไม่หายควรหาโรคใหม่ได้แล้ว ด่าว่าหมอรักษาไม่ได้มาตรฐาน ผมว่าคุณกลับไปหาหนังสือแพทย์อ่านเรื่อง Chronic Dyspepsia ดูละกันครับ อาการเป็นนานกว่า 10 ปีครับ จะแตกต่างกับมะเร็งตับอ่อนก็ต่อเมื่อเริ่มเหลืองแล้วเท่านั้น เพราะ Chronic Dyspepsia จะไม่เหลืองครับ จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 00:20:16

ความคิดเห็นที่ 20 เสียใจกับคุณแม่ จขกท และเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ครับ ปล คนที่ชอบคิดว่าเรียนหมอที่ไหนก็เหมือนกันต้องยอมรับความจริงด้วยนะเออ คนที่เรียนหมอ ก็คงจะรู้ดี ว่ามีพวกหมอโควต้า หรือโครงการพิเศษ ที่เข้าคณะแพทย์มาด้วยคะแนนที่ไม่ที่ได้สูงมากนัก ดังจะเห็นได้จากผลการเรียนที่ออกมา (ของบางคน) แล้วกระนั้นตอนเรียนก็ยังทำท่าจะไม่รอด ต้องให้เพื่อนคอยช่วยตลอดเวลา ไม่ได้อะไรมากหรอกครับ แค่อยากบอกว่า นอกจากหมอจะต้องมีคุณธรรมแล้ว คุณจะต้องมีศักยภาพด้านความรู้ ความสามารถเพียงพอที่จะเป็นแพทย์ที่สามารถรักษาคนไข้ด้วยคุณภาพได้ ปล ใครจะด่าผมเชิญ จากคุณ : Chloe O'Brian เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 00:24:43

ความคิดเห็นที่ 21 ^ ^ ^ ส่วนมากยังค้างในคณะแพทย์อยู่ครับ จบออกมาไม่ได้ -*- จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 00:38:58

ความคิดเห็นที่ 22 อาการคลาสสิกของโรคนี้คือ เหลือง น้ำหนักลด ไม่ค่อยเจ็บ หรือเจ็บตอนที่เป็นระยะท้ายๆแล้ว โรคนี้มะเร็งตับอ่อนชนิดที่พบได้ทั่วไป 80-90% มีอัตราการอยู่รอดได้ไม่เกิน 1 ปี (เฉลี่ยจริงๆแล้วอาจจะไม่กี่เดือน) ขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายผู้ป่วย จากประวัติแล้ว อาการที่มีคือ ปวดท้องเรื้อรัง ซึ่ง 60% มักจะไม่มีสาเหตุ อีก 20-30% จะเป็นโรคกระเพาะ เพราะว่าโรคกระเพาะ ถ้าเป็นแล้วจะเรื้อรัง + รักษานานมากๆ 10-20% ที่เหลือคือทุกโรคอื่นๆรวมกันทั้งหมด การทำ CT Scan นั้น ทำ เผื่อว่าจะเจอโรคที่รักษาได้ ผ่าตัดได้ แต่ถ้าเจอเป็นมะเร็งตับอ่อนแล้ว ผ่าตัดไม่ได้ (อันนี้ไม่แน่ใจว่าเป็นที่หาง หรือ เพราะร่างกายรับการดมยา+ผ่าตัดไม่ไหว) ส่วนใหญ่ก็จะเสียชีวิตภายในเวลาอันรวดเร็ว แต่ในระยะเริ่มแรก CT Scan อาจจะไม่เจอเหมือนกัน สองในสามของมะเร็งตับอ่อน เป็นที่ด้าน"หัว" ซึ่งสามารถผ่าตัดได้ แต่ก็ไม่ได้ทำกันง่ายๆ ดูจากรูปแล้วต้องตัดหัวตัดอ่อน แล้วตัดต่อลำไส้ ทำทางเดินน้ำดีใหม่ และผ่าตัดกระเพาะอาหารด้วย ทำให้คนไข้จำนวนมากไม่สามารถทนสภาพการผ่าตัดนี้ได้ ตั้งแต่ดมยาสลบ ไปจนพักฟื้น อาการเหลืองเกิดจากหัวของตับอ่อนโต แล้วไปอุดกั้นทางเดินน้ำดี ทำให้เหลือง หนึ่งในสามของมะเร็งตับอ่อน จะเป็นที่ตรงกลาง และด้าน"หาง" ของตับอ่อน ซึ่งจะมีอาการเหลือง น้อยมากๆ การวินิจฉัยมะเร็งตับอ่อน ต้องเปิดหน้าท้องเข้าไปตัดชิ้นเนื้อมาตรวจ ซึ่งอาจจะเจอ หรือไม่เจอก็ได้ แต่ตัดมากไม่ได้ เพราะร่างกายจะบอบช้ำมาก ---------------------------------------------------------------------- สรุป... อาการปวดท้องตอนเริ่มแรก น่าจะเกิดจากโรคกระเพาะนั่นแหละ เพราะว่า ตำแหน่งการปวดตรงกัน แต่ถ้าเป็น มะเร็งจริงๆ น่าจะเสียชีวิตภายในปี 52 มากกว่า ส่วนวาทกรรมที่เป็น Secondary เช่น "รับฟังแต่ก็ฟังแบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ประมาณว่าคุณจะมารู้ดีกว่าหมอได้อย่างไร" "ให้แม่ผมกลับมาตายผ่อนส่ง" "ยาห่วยๆ" (จริงๆไม่ห่วย ยาพี่ใช้เองพี่ก็เป็นสิทธิ์บัตรทอง) "นศ.สาวๆที่คุณทำเป็นเก๊กใส่" อันนี้เกิดจากความโกรธเป็นหลัก ตามด้วยความไม่เข้าใจ อันนี้ก็ต้องดูว่า จขกท. พร้อมจะเข้าใจหรือไม่ ถ้าพร้อมก็ OK ถ้าไม่พร้อมก็ปล่อยไป จากคุณ : Mdiic~* เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 00:59:05

ความคิดเห็นที่ 23 #22 ครับ ถ้าเป็น 1st- 2nd stage CA head of pancreas มี staff บางท่านตัดสินใจลอง try ทำ Whipple อยู่นะครับ แต่ prognosis ไม่ค่อยจะต่างกับการไม่ทำซักเท่าไรครับ จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 01:26:43

ความคิดเห็นที่ 24 ชอบ คห.ที่ 17 จากคุณ : MEDSAIII 19 เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 01:26:58

ความคิดเห็นที่ 25 แม่ผมก็จากไปด้วยเหตุผลแบบนี้แหละ - เริ่มปวดท้องปลายปี 48 ตรวจและรักษาที่คลีนิคแห่งหนึ่งใน อ.สันป่าตอง แม่ไว้ใจแห่งคลีนิคนี้ และเป็นคนไข้ที่คลีนิคแห่งนี้มานานมาก อีกเหตุผลหนึ่งคือ ไม่อยากไปต่อคิวที่ รพ.ของรัฐ เพราะคนเยอะมาก - 3-4 เดือนที่ผ่านมา หมอคลีนิคแห่่งนี้ให้ยาโรคกระเพาะมากินทุกครั้ง ไม่สังหรณ์ใจเลยซักนิดในอาการเรื้อรังของแม่ผม - เดือนพฤษภาคม อาการแม่แย่มาก คราวนี้พึ่งหมอที่ รพ.สันป่าตอง เพราะเป็นยามวิกาล - และแล้วก็แจ็คพ๊อต แม่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ลุกลามาจากตับอ่อนและท่อน้ำดี - รักษาตามอาการตั้งแต่ พฤษภาคม-กรกฏาคม 49 เข้า ICU ถึง 2 ครั้ง - สุดท้ายท่าก็จากไปในเดือน กรกฏาคม 49                                 ****-------*****------****** - หมอดีๆ คลีนิค ดีๆก็มี ขอให้กำลังใจครับ - เราผิดเองครับที่เลือกไว้ใจหมอผิดคน ผ่านคลีนิคแห่งนี้ทีไร ปวดใจแทบทุกครั้ง - บางทีบางครั้งหวังพึ่งหมออย่างเดียวก้ไม่ได้นะครับ - ถ้ามีโอกาสเข้าถึงเครื่องมือแพทย์ที่ทันสมัย อย่ารีรอ เสียเงินเสียไปเถอะ รักษาคนที่เรารักไว้ดีกว่าเสียเงิน จากคุณ : แก๋งบะฟักหม่น เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 01:32:20

ความคิดเห็นที่ 26 เสียใจกับ จขกท ด้วยนะคะ ... จากคุณ : zenryoku เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 01:40:12

ความคิดเห็นที่ 27 เสียใจกับ จขกท ด้วยนะคะ ก็ต้องยอมรับว่าแพทย์แบบที่พูดถึงก็มีจริงๆ พลาดก็ยอมรับว่าพลาด เพราะโรคมันแยกกันยากจริงๆในระยะแรก แต่ถ้าไม่ดีขึ้นก็เห็นด้วยว่าจะต้อง investigation มันจะแย่ตรงที่ มัวมาแก้ตัวให้กันเองนี่แหละนะคะ แต่ก็ไม่ได้บอกว่าหมอคนไหนผิดหรอก เพราะเราก็ไม่ได้เห็นว่าหมอเค้าทำอะไรไปบ้าง บางทีทำไปแล้วญาติอาจจะไม่รู้ หรือไม่รับรู้ เพราะเจอบ่อยเหมือนกันกรณีแบบนี้ แต่ถ้าเป็นจริงแบบ จขกท ว่าก็น่าเห็นใจค่ะ แต่ทุกสิ่งอย่าง ก็ฝืนธรรมชาติไม่ได้ค่ะ ขอให้คุณแม่ของคุณสู่ สุคติ นะคะ จากคุณ : กลิ่นแก้วกรุ่นเคียงกาย เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 02:55:27

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่ว่าจะหมอ หรืออาชีพอื่นๆที่สุจริต ทุกอาชีพ ล้วนมีเกียรติ และคุณค่าของการเป็นมนุษย์ทั้งสิ้น จากคุณ : The Hidden Dimension เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 08:38:16

ความคิดเห็นที่ 29 #22 Mdiic~* สรุป... อาการปวดท้องตอนเริ่มแรก น่าจะเกิดจากโรคกระเพาะนั่นแหละ เพราะว่า ตำแหน่งการปวดตรงกัน แต่ถ้าเป็น มะเร็งจริงๆ น่าจะเสียชีวิตภายในปี 52 มากกว่า ............................. ก็เพราะคุณสรุปแบบนี้ไงครับ สรุปง่ายๆ แม่ผมไม่เคยป่วยเป็นโรคกระเพาะมาก่อน ตอนนี้อาการเขาก็ยังแปลกใจ โอเค แรกๆหมอว่าเป็นโรคกระเพาะ จนแม่ผมตัวเหลือถึงจะเจอว่าเป็นมะเร็ง งั้นคนที่ป่วยแบบแม่ผมก็ต้องรอให้ใกล้ตายก่อนหรือครับ ถึงจะบอกว่าเป็นมะเร็ง จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:01:22

ความคิดเห็นที่ 30 #17 เรียนคุณแอบ(กล้าๆหน่อยครับอย่าปอดแหก) คนไข้ในประเทศไทยปวดท้องวันละกี่แสนคน(และตอนแรกคุณแม่คุณก็บอกว่ามีอาการปวดท้องอย่างเดียว) กี่คนที่สาเหตุการปวดท้องมาจากมะเร็งตับอ่อน แล้วมะเร็งตับอ่อนจะวินัยฉัยได้อย่างน้อยก็ต้อง CT SCAN ถามว่า คุณบอกว่าทำไมคนปวดท้องมานานแล้ว ทำไมวินิจฉัยมะเร็งตับอ่อนไม่ได้ คน chronic dyspepsia มันก็ปวดเป็นชาติทั้งนั้น ถ้าคุณต้องการให้วินิจฉัยได้ แปลว่าก็ต้องทำคนปวดท้องทั้งประเทศชาติไทยไป CT SCAN แล้วคุณมีทางออกกับเรื่องนี้ยังไง 1.ให้รัฐบาลออกเงินให้ 2.ให้คนไข้จ่ายเงินเอง(เดี๋ยวก็หาว่าเห็นแก่เงิน) ดังนั้น 3.ให้แพทย์ออกเงินให้ละกัน แฟร์สุด อ่านดีหรือยังครับ แม่ผมเป็นราชการ รพ.สามารถกดแม่ผมได้เต็มที่ เพราะเบิกได้ ผมว่าคุณอคติมากกว่าครับ ถ้างานที่คุณทำมันดูไม่ไหวแล้ว เหนื่อย เพลีย คุณจะทำไปทำไมล่ะครับ คุณก็รู้อยู่แก่ใจและคงทำใจก่อนที่คุณจะมาเป็น นพ.แอบ ว่าอาชีพนี้มันจะต้องเจอแบบนี้ ก็น่าสมเพชครับ ถ้าผมเป็นคุณ อะไรที่ทำแล้วไม่ได้ดี ทำแล้วไม่คุ้มค่าเหนื่อยผมก็จะไม่ทำ "ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน" หมอดีๆใครเขาจะด่ามาว่าล่ะครับ คิดดีๆนะครับ คุณ นพ.แอบ จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:10:01

ความคิดเห็นที่ 31 เห็นใจ+เข้าใจมากค่ะ เพราะเราพยายามลาขาดจากรพ ของรัฐมากๆ  พูดถึงเรื่องหมอ แพทย์ เราว่าบางคนเรียนได้ เรียนดี แต่พอมาถึงการปฎิบัติกลับตกได้แบบน่าไล่กลับไปเรียน จริยธรรม มารยาททางสังคมกับเด็กๆปฐมใหม่  คุณหมอที่ดีๆ น่ารักๆ มีเยอะจริงๆค่ะ แต่แพทย์สมัยใหม่บางท่านอาจจะไม่ได้มีใจทางนี้จริงๆ แนะนำให้ไปทำอาชีพอื่นน่าจะดีกว่าค่ะ  จากคุณ : แก้วหนึ่งใบกับเบียร์สองขวด เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:23:56

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณหลายๆความคิดเห็นที่เข้ามาให้กำลังใจนะครับ ขอบคุณมาก ซึ่งสิ่งนี้ล่ะครับคือยาที่จะมารักษาสภาพจิตใจผมในตอนนี้ ไม่ใช่มาซ้ำผม เรียนคุณหมอที่เข้ามายำผมนะครับ ถ้าคุณได้มาเห็นสภาพแม่ผมตอนใกล้ตายคุณจะรู้ว่าผมรู้สึกอย่างไร รู้มั๊ยครับ 3-4 วันก่อนเขาจะตาย แม่ผมทั้งด่าทั้งแช่ง หมอที่วินิจฉัย ไอ้ด่ามันก็ไม่เท่าไหร่ แต่แช่งนี่สิครับ คนใกล้ตายแช่นคุณไม่รู้หรอกว่า ความรู้สึกอาฆาตมันน่ากลัวขนาดไหน ขนาดผมยังต้องค่อยห้าม เพราะอยากให้แม่ผมไปแบบสบายๆ และแน่นอนคุณไม่รู้ ถ้าอยากรู้ถามผมได้ครับ หลังไมค์ ผมจะบอกทุกเม็ดเลย แล้วคุณจะรู้ว่าถ้าคุณเป็นหมอคนนั้น คุณจะหนาว คิดว่าทำบุญ 9 วัดล้างซวยกันเลยทีเดียว แม่ผมนอนตายตาไม่หลับครับ เพราะผมต้องพยายามถึง3ครั้ง เพื่อเอามือของผมปิดเปลือกตา ส่วน หมอและ นศ.แพทย์ ที่หัวเราะผมกับแม่ คุณก็ไม่รู้สึกอยู่ดีว่าผมรู้สึกอย่างไรกับการกระทำที่คิดว่าไม่มีอะไร คนหนึ่งคนกลัว คิดมาก เครียด หิว เขาคือแม่ผม และอีกคน เสียใจ กลัว เครียด นั้นคือตัวผม อารมณ์ในตอนนั้นครับมันยากที่ผมจะอธิบายให้คุณเข้าใจ เอาแบบนี้ดีมั๊ยครับ ถ้ามีญาติพี่น้องที่คุณรักนอนรักษาตัวใน รพ.ที่ไหนก็ได้ ไม่ต้องถึงกับใกล้ตายแบบแม่ผม คุณบอกผมมานะครับผมจะไปยืนหัวเราะข้างๆเตียง ผมแค่อยากระบายให้คุณที่ขึ้นชื่อว่า หมอรักษาคน ได้รับรู้ ผมไม่ได้ต้องการเรียกร้องอะไรจากหมอที่วินิจฉัยแม่ผมช้าไป ผมเพียงแค่ขอกำลังใจ เผื่อมันจะช่วยดับไฟที่มันแค้นอยู่ในอกผมที่ยากนัก ที่ลูกๆแบบคุณจะเข้าใจผม... หรือถ้าคุณอยากจะทำอะไรสักอย่างเพื่อเป็นการไถ่บาปเพื่อนหมอของคุณ (ผมคิดว่าคุณคงไม่ทำ เพราะมันไม่ใช่เรื่องของคุณ) มาได้เลยครับ วันที่ 19-20 มีนาคม 2554 ที่ วัดเนินพระงาม หมู่ 4 ต.แก่งเสี้ยน จ.กาญจนบุรี ผมขอเชิญคุณมาร่วมทำบุญร้อยวันแม่ผมได้นะครับ ผมรับประกันมา ญาติพี่น้องของผมที่มีความรู้สึกเดียวกับผม คงไม่ถีบคุณแน่นอนผมเอาหัวเป็นประกัน จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:42:19

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านดีหรือยังครับ แม่ผมเป็นราชการ รพ.สามารถกดแม่ผมได้เต็มที่ เพราะเบิกได้ ผมว่าคุณอคติมากกว่าครับ ถ้างานที่คุณทำมันดูไม่ไหวแล้ว เหนื่อย เพลีย คุณจะทำไปทำไมล่ะครับ คุณก็รู้อยู่แก่ใจและคงทำใจก่อนที่คุณจะมาเป็น นพ.แอบ ว่าอาชีพนี้มันจะต้องเจอแบบนี้ ก็น่าสมเพชครับ ถ้าผมเป็นคุณ อะไรที่ทำแล้วไม่ได้ดี ทำแล้วไม่คุ้มค่าเหนื่อยผมก็จะไม่ทำ "ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน" หมอดีๆใครเขาจะด่ามาว่าล่ะครับ คิดดีๆนะครับ คุณ นพ.แอบ คุณ นพ....(ไม่ได้ชื่อแอบ) เขากล่าวถึงคนไข้ที่มาด้วยอาการปวดท้อง ไม่ได้กล่าวถึงแม่ของคุณ คุณนั้นแหละที่อ่านดีรึยัง คุณนั้นแหละที่แอบจิต จิตเต็มไปด้วยอวิชชา ด้วยไปด้วยไฟโกรธเกลียดที่จองล้างจองผลาญตัวเอง แล้วพาลกล่าวโทษผู้อื่น คนเราไม่ได้ชั่งน้ำหนักการเป็นคนที่สิทธิ์ เขาไม่ได้แยกให้แพทย์ตรวจคนไข้ไหนด้วยสิทธิของคนไข้ เขาก็ให้ตรวจทั้งสามสิบบาท ประกันสังคม ข้าราชการ จ่ายตังค์เอง ในหนึ่งวันรวมกันเป็นร้อยคน นั่งอยู่ข้างๆกันด้วยซ้ำ แล้วคุณจะให้เขาทำอย่างไร ตรวจสามสิบบาท 1 นาที ตรวจข้าราชการ 30 นาทีเหรอครับ ส่วนเรื่อง investigate เขาก็ไม่ได้แนะนำให้ข้าราชการทุกคนที่มาด้วยอาการปวดท้อง ไป CT SCAN นะครับ เพราะคุณบอกว่าเบิกได้ และเบิกมาจากเงินตรงไหนเหรอครับ เงินนั้นมันเป็นของใครเหรอครับ ของคุณ หรือของประชาชนทั้งประเทศ ส่วนที่บอกว่าทำไมเขาถึงยังเป็นแพทย์อยู่ ก็เพราะว่าคนไข้ส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นแบบคุณไงครับ ยังมีคนดีๆที่ต้องการรักษาจากแพทย์คนนี้ รออยู่เป็นหมื่นเป็นแสน คนที่ยินดีรับการรักษาดูแลจากแพทย์ท่านนี้ ดังนั้นแพทย์ท่านนี้ก็คงต้องให้การรักษากับคนดีๆเหล่านี้ต่อไป มากกว่าจะเอาจิตมาใส่ใจกับคนไข้แบบคุณซึ่งมีไมถึง 0.1 % ไงครับ ไว้คุณตื่นจากอวิชชา มีสัมมาทิฏฐิแล้วค่อยมาตอบดีกว่านะครับ จากคุณ : เออ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:52:38 A:113.53.152.153 X: TicketID:306064

ความคิดเห็นที่ 34 #29 qoute: งั้นคนที่ป่วยแบบแม่ผมก็ต้องรอให้ใกล้ตายก่อนหรือครับ ถึงจะบอกว่าเป็นมะเร็ง ในกรณีโรคมะเร็งตับอ่อนแบบคุณแม่คุณ คงต้องตอบว่า"จริง"ค่ะ เหมือนที่คห.19อธิบายไว้ ด้วยศักยภาพของการแพทย์ในปัจจุบัน ไม่ว่าจะเมืองไทย หรือที่ไหนๆในโลก กว่าจะเจอว่าเป็นมะเร็งตับอ่อน ส่วนมากก็อยู่ในระยะท้ายแทบทั้งนั้น เพราะเป็นมะเร็งในจุดที่อาการไม่ชัดเจน ไม่สามารถทำ mass screening เหมือนพวกมะเร็งปากมดลูกหรือมะเร็งเต้านมได้ เรื่องการดำเนินของโรค คงต้องตอบว่ามันเป็นแบบนี้แหละ คนป่วยจะมาด้วยปวดท้องเรื้อรังเป็นๆหายๆ ตำแหน่งเหมือนโรคกระเพาะเรื้อรัง ส่องกล้องดูกระเพาะอาหารก็ไม่น่าจะเจออะไรผิดปกติ กว่าจะคิดถึงโรคอื่นก็ต้องมีอาการชัดเจนแบบตัวเหลืองจากน้ำดีคั่งไปแล้ว ถ้าบ้านคุณอยู่อีสานต่อให้มีอาการเหลืองแล้วเราก็ยังคิดถึงมะเร็งท่อน้ำดีมากกว่ามะเร็งตับอ่อนด้วยซ้ำ --- ส่วนเรื่องที่คุณเล่าว่าเหลืองแล้วไม่มีการตรวจอะไรเพิ่มเติม เราเห็นด้วยกับคห.7 ว่าร้องเรียนกับทางรพ.ได้ เพื่อจะได้มีการสอบสวนหมอคนนั้นว่า สะเพร่าจริงหรือไม่ --- เรื่องนักศึกษาแพทย์ที่หัวเราะ เราไม่อยู่ในเหตุการณ์ ไม่อาจทราบได้ว่ามีคำพูดอะไรอื่นๆนอกเหนือจากนี้หรือไม่ แล้วหลังจากนั้นคุณแม่คุณรู้สึกอย่างไรกับเหตุการณ์นี้ หากกริยาทำให้คุณแม่คุณเสียใจ เป็นกังวล อับอายหรือเสียหน้า เราจะได้ส่งกระทู้นี้ให้อ.ที่ศิริราชทราบเพื่อจะได้บอกกล่าวแก่นักศึกษาแพทย์รุ่นต่อๆไป ควรจะระวังเรื่องการหัวเราะต่อหน้าผู้ป่วยด้วย จากคุณ : ลิงลี่ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:54:05

ความคิดเห็นที่ 35 เมื่อก่อนผมไปหาหมอ ทุกครั้งผมจะยกมือไหว้ สวัสดีครับ ปัจจุบันนี้เลือกเฉพาะหมอที่มีอายุ เคยครั้งนึงไปหาหมอเป็นร้อนในแผลในปาก อาการหนักมาก หมอตวจแล้วคิดว่าเป็นเอดส์ งงเลยครับ แค่คนป่วยเป็นร้อนในยังดูไม่ออก จากคุณ : ทางผ่าน เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:57:17 A:124.120.43.53 X: TicketID:274062

ความคิดเห็นที่ 36 เพราะคิดว่าสิทธิ์ข้าราชการมันเบิกได้เต็ม Max นี่แหละครับ ประเทศชาติถึงได้ล่มจม กรมบัญชีกลางถึงได้หาเรื่องลดยา ลดสิทธิ์ข้าราชการมันอยู่อย่างนี้ตลอดเวลา ทำอะไรคิดถึงแต่ตัวเอง ไม่เคยคิดถึงประเทศ ไม่เคยคิดถึงส่วนรวม อยากให้ตัวเองเป็น Case พิเศษ ต้องรับการตรวจพิเศษตลอด ก็ "จ่ายเอง" ซะ อย่าให้ส่วนรวมต้องมารับผิดชอบความ "พิเศษ" ของคุณ คุณแค้น มันก็เป็นความคิดของคุณ แต่ผมอยากชี้แจงแค่ว่า ที่วินิจฉัยไม่ได้น่ะ มันมีในตำราแพทย์เลยว่าโรคนี้กว่าจะวินิจฉัยได้ ส่วนมากก็เป็นอาการหนักเรียบร้อยแล้ว ถ้าให้พูดก็คงพูดแค่ว่าตัวโรคมันเป็นอย่างนี้ของมัน เสียดายที่แม่คุณไม่ได้มีโอกาสที่จะได้เข้าใจว่าโรคนี้มันเป็นอย่างนี้ ตำราแพทย์ก็เขียนไว้อย่างนี้ ตำราแพทย์เขียนไว้อย่างนี้แล้ว คุณยังจะโกรธหรือแค้นหมอที่ตรวจแม่คุณหรือไม่ หรือหากแม่คุณได้เข้าใจว่าขนาดตำราแพทย์ยังเขียนไว้อย่างนี้ ผมว่าแม่คุณคงลดความโกรธที่มีต่อหมอลงได้ล่ะครับ หรือไม่ก็ลองไปอ่านหน้านี้ให้หน่อยนะครับ http://www.emedicinehealth.com/pancreatic_cancer/page3_em.htm หรือถ้าไม่ไหวจริงๆ อ่านประโยคนี้ก็พอ The symptoms of pancreatic cancer are generally vague and can easily be attributed to other less serious and more common conditions. This lack of specific symptoms explains the high number of people who have a more advanced stage of disease when pancreatic cancer is discovered. ถ้าไม่อยากอ่านภาษาอังกฤษ แปลให้ด้วยก็ได้ อาการของมะเร็งตับอ่อนนั้นค่อนข้างคลุมเคลือ และอาการส่วนมากสามารถถูกอธิบายได้และทำให้เข้าใจว่าเป็นโรคที่มีความรุนแรงน้อยกว่าและโรคที่รุนแรงน้อยกว่านั้นก็พบได้บ่อยกว่ามาก ซึ่งการที่ไม่มีอาการที่จำเพาะต่อโรคนี้ทำให้มีจำนวนผู้ป่วยที่ต้องเป็นโรคในระยะท้ายๆแล้วจึงจะสามารถตรวจพบได้ หวังว่าคงจะเปิดสติและพิจารณาให้มากขึ้นนะครับ ว่าการแพทย์ของโลกมันทำได้แค่นี้ ประเด็นมันเดือดเพราะคุณตั้งหัวกระทู้กล่าวหาว่าแพทย์ไม่มีคุณสมบัติ หาว่าแพทย์วินิจฉัยผิด ซึ่งก็ไม่แปลกหรอกครับว่าแพทย์จะเดือดไปกับคุณ คุณสูญเสีย ผมเสียใจด้วย แต่การสูญเสียนั้น ไม่ได้ทำให้คุณมีสิทธิ์ในการกล่าวหาคนอื่นได้ตามใจชอบนะครับ หากอยากจะดับไฟแค้น รบกวนเปิดตาดูและพยายามทำความเข้าใจด้วยครับ ไม่ใช่เหวี่ยงด่าทุกคนที่มาแย้งกับคุณ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 10:23:59 จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 10:14:27

ความคิดเห็นที่ 37 #33 เบิกจากเงินหลวงไงครับ ก็เงินก้อนเดียวกับที่คุณ(ถ้าเป็นหมอ)ใช่อยู่ไงครับ คุณจะมาอ้างว่าราชการจะใช่สิทธิ์เหนือกว่าไม่ได้ เพราะว่ามันเป็นสิทธิ์ที่แม่ผมควรจะได้รับครับ ผมว่าคุณมันก็เหมือนกันล่ะครับอวิชชา ขาดสัมมาทิฏฐิ แบบผมซึ่งมันก็ได้แสดงออกอย่างชัดเจน ผมเข้าใจครับว่าหมอหรือแพทย์ก็มีความรู้สึก โกรธ แค้น ฯลฯ ก็มนุษย์ธรรมดาๆคนหนึ่ง แต่ด้วยวุฒิภวะแล้ว อาการเหล่านี้ไม่ควรจะเกิดขึ้นนะครับ ใช่ครับคนไข้แบบผมมันมี 0.1% ก็เพราะมันน้อยไงครับ คุณถึงไม่รู้สึกว่า 0.1% มันไม่สำคัญ ไม่ว่าคนที่คุณจะรักษาจะเป็นคนดี หรือคนเลว มาจากไหน หน้าที่ของหมอหรือแพทย์ที่ดีอย่างคุณก็คือ รักษาคนเหล่านั้นให้ดีที่สุด ไม่ใช่เลือกปฏิบัตินะครับ จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 10:18:49

ความคิดเห็นที่ 38 โอกาสเจอ 0.1% ต่อการส่งตรวจที่เสียค่าใช้จ่าย 5000 บาท (จริงๆ 7000 นะครับ 5พันมันค่า CT อย่างเดียว อีก 2000 มันค่าสารทึบแสง) แปลง่ายๆว่าต้องส่งตรวจ 1000 รายถึงจะเจอผู้ป่วย 1 คน แปลได้อีกอย่างว่าประเทศชาติต้องเสียเงิน 7 ล้านบาทเพื่อให้สามารถวินิจฉัยโรคมะเร็งตับอ่อน 1 คน ซึ่งส่วนมากอยู่ได้ไม่นานไปกว่า 1 ปี(ค่าเฉลี่ยที่ 6-7 เดือน) คุ้มมั้ยกับ ประเทศเสียเงิน 7 ล้านบาทเพื่อเวลาสำหรับคน 1 คน เพื่อเวลาสำหรับคน 1 คนที่จะอยู่ได้นานขึ้น 7 เดือน หรือแปลง่ายๆว่าเดือนละ 1 ล้านบาท ผมขอถามคุณหนุ่มเหน่อก่อนละกันครับว่าถ้าแม่คุณอยู่ได้นานขึ้น คุณยอมจ่ายเดือนละ 1 ล้านบาทมั้ย หรือถามเพื่อนบ้านคุณหน่อยครับ (เจ้าของภาษีที่จ่ายเป็นค่าส่งตรวจเหมือนกัน) เพื่อนบ้านคุณจะยอมจ่ายเดือนละ 1 ล้านบาทเพื่อให้แม่คุณอยู่ได้นานขึ้นมั้ยครับ หรือลองถามกลับกัน หากคนป่วยเป็นคนที่คุณไม่รู้จัก คุณจะยอมให้เค้ามาใช้เงินของคุณเดือนละ 1 ล้านบาทเพื่อให้เค้าอยู่ได้นานขึ้น 6 เดือนมั้ยครับ ปล.เดือนละ 1 ล้านยังไม่รวมค่ายาเคโมซึ่งตกประมาณคอสละ 1 แสนบาทอีกนะครับ ซึ่งผู้ป่วยมะเร็งตับอ่อน หากจะอยู่ได้นานขึ้น 6 เดือน ก็ต้องรับยาเคมีตลอด จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 10:30:11

ความคิดเห็นที่ 39 มันเกี่ยวอะไรครับ 7 ล้านบาทของคุณ ผมยกตัวอย่างแม่ผมแค่กรณีเดียว คนเดียว ปัญหามันอยู่ที่ว่า ผมไม่เข้าใจว่าทำไม แพทย์ถึงได้วินิจฉัยอาการหรือโรคของแม่ผมช้านักครับ ผมไม่ได้หมายความว่า ญาติผมหรือใครก็แล้วแต่ ที่เป็นโรคเดียวกับแม่ผมจำนวน 1000 คน อย่างที่คุณว่ามาผมจะไม่เถียงเลย คุ้มหรือไม่คุ้มกับชีวิตคนหนึ่งคน ค่าของคนมันวัดออกมาเป็นเงินไม่ได้หรอกครับ ผมก็อยากจะรู้ว่า(ไม่ได้แช่นนะครับ) ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับคุณบ้างคุณจะรู้สึกยังไง คุณก็คงจะรู้สึกเสียใจและเจ็บปวดแบบผมล่ะครับ ผมเองก็เสียภาษีทุกปีครับ ปีๆเกือบๆสองหมื่น ถึงมันจะไม่มากมายอะไรนักผมก็ยินดีที่จะเสียครับ คุณพาหลุดประเด็นผมไปไกลเหลือเกินครับ จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 10:39:46

ความคิดเห็นที่ 40 ก็ถ้าไม่ CT วินิจฉัยมันก็ช้าแบบนี้ไงครับ ถ้าจะให้วินิจฉัยเร็ว ก็ 7 ล้านบาท ต่อการวินิจฉัยโรคนี้ 1 คน มันไม่ใช่สิ่งที่คุณสงสัยเหรอครับว่าทำไมแม่คุณไม่ได้ CT???? ก็ CT ไงครับ ทำให้วินิจฉัยได้เร็ว??? ผมว่าผมตรงประเด็นที่สุดแล้วนะ จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 10:44:14

ความคิดเห็นที่ 41 ก็ CT ถูกแล้วครับ แม่ผมได้ร้องขอให้ทำตอนที่ตัวเหลืองตาเหลืองแล้วไงครับ และขอให้ทำหลายครั้ง เกือบจะทุกครั้งที่แม่ผมไปหาหมอ  ซึ่งตอนนั้นพร้อมที่จะจ่ายเอง แต่ไม่ได้รับการยอมรับ เพราะหมอท่านนั้นยังยืนยันว่าแม่ผมเป็นโรคกระเพาะ จนแม่ผมไปปรึกษา หมอที่อนามัยเล็กๆแถวบ้าน ซึ่งก็เหลือเชื่อที่หมอท่านนั้นฟันธงว่า ตับโต หรือบวม ถึงจะทำใบส่งตัวให้แม่ผมทำ CT ด่วนอย่างที่คุณบอกไงครับ จุดเดือดมันอยู่ตรงนี้ครับ หมอประจำจังหวัด กับ หมอประจำอนามัย คุณว่าท่านไหนน่าไว้ใจมากที่สุดสำหรับคนธรรมดาแบบผมล่ะครับ พอทำเข้าจริงๆ ผลออกมาก็เป็นอย่างที่ผมบอก มันสายไปเสียแล้วครับ นี่ล่ะครับข้อผิดพลาดต่างๆที่ คุณหรือใครๆบอกว่าผมเหวี่ยงไปทั่ว จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 10:53:35

ความคิดเห็นที่ 42 มีเรื่องจะเล่าให้ฟังละกันนะครับ เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตของผมเองนี่แหละ ผมมีลุงคนหนึ่งครับ เลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กครับ ผมได้แวะไปเยี่ยมท่านอยู่บ่อยๆ ท่านแข็งแรงดีมาตลอดครับ แล้วมาวันหนึ่งผมเห็นว่าคอของท่านโตขึ้นมาก เลยรีบพาไปโรงพยาบาล และได้จัดการตัดชิ้นเนื้อไปตรวจ ซึ่งผมก็พอเดาไว้อยู่แล้วล่ะครับว่ามันเป็นโรคอะไร และด้วยความรู้ที่พอมีอยู่บ้าง ผมเลยให้คุณลุงผมทำ CT Scan ช่องอกและช่องท้องทันทีครับ ซึ่งแน่นอนแหละครับว่าเป็นใครก็เต็มใจจะเสีย แต่ถ้าจะทำให้ถูกต้องตามระเบียบราชการจริงๆ ก็ต้องรอผลชิ้นเนื้อออกก่อนถึงทำ CT Scan ได้ครับ ซึ่งใช้เวลาประมาณ 1 สัปดาห์ แต่ผมลัดคิวเลยทำ CT Scan เลยครับ แล้วก็เจอก้อนมะเร็งขึ้นมาจริงๆ ลุงผมเป็นมะเร็งปอดครับ หลังจากนั้นก็ได้เริ่มให้การรักษา โดยให้เคมีบำบัด โดยการฉายรังสี ซึ่งมะเร็งของลุงผมก็ไม่สามารถรับการรักษาได้ด้วยการผ่าตัด หลังจากนั้นไม่นานลุงผมก็เสียชีวิต ผมก็เข้าใจดีว่าธรรมชาติของโรคมันเป็นแบบนี้ครับ ผมเลยไม่ติดใจ ไม่แค้น ไม่มีอะไรสุมอยู่ในอก เพราะผมเข้าใจธรรมชาติของโรค เข้าใจว่าคนเราเกิดมายังไงก็ต้องตาย ผมก็เลยคิดว่าหากคุณเข้าใจธรรมชาติของโรค คุณจะลดความแค้นลงมาบ้าง แต่คุณไม่คิดจะเข้าใจแม้แต่น้อย กลับเลือกที่จะโทษหมอว่าทำไมหมอไม่วินิจฉัยให้เร็วกว่านี้ ขอโทษนะครับ ขนาดคนใกล้ตัวหมอ หมอยังวินิจฉัยไม่ได้เลย เพราะมะเร็งหลายๆตัว กว่าผู้ป่วยจะมีอาการที่ชัดเจน มันต้องใช้เวลาจนมันเป็นระยะลุกลามไงครับ กว่าจะรู้ได้ อาจจะต่างกับของแม่คุณตรงที่แม่คุณมีอาการปวดท้องนำมาก่อน แต่จะให้หมอทำอย่างไร ภายในเมื่ออาการปวดท้องมันไม่ได้ชี้นำให้เห็นได้ชัดเจนเลยว่ามันจะเป็นโรคร้าย จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 10:56:55

ความคิดเห็นที่ 43 #41 อย่างนั้นก็แนะนำให้ร้องเรียนฟ้องหมอประจำจังหวัดเลยครับ ปล.ไม่รู้จะช่วยลดจุดเดือดได้รึเปล่านะ แต่จะบอกไว้ว่าเมื่อถึงระยะที่สามารถคลำตับได้ ตัวเริ่มเหลือง สิ่งที่ต่างกันก็แค่การวินิจฉัยครับ การรักษาโดยการให้ยาเคมีบำบัด (ด้วยสูตรยาที่ใช้กันอยู่ในประเทศไทยตอนนี้) ไม่ได้ช่วยให้ผู้ป่วยมะเร็งตับอ่อนมีอัตราการรอดชีวิตได้นานขึ้นครับ (แต่สูตรยาของต่างประเทศนั้นสามารถช่วยได้ให้รอดได้นานขึ้นเป็นประมาณ 17-19เดือน... แอบบอกไว้อีกนิดว่าราคาคอสละล้านอัพ) มีแต่ทรมารเพราะได้เคมีบำบัดมากขึ้น ส่วนการผ่าตัดนั้นยังเป็นที่ถกเถียงกันมากอยู่ครับว่าทำให้ผู้ป่วยรอดชีวิตได้นานขึ้นหรือไม่ ปล2. ต่อให้เป็นมะเร็งอีก 2 ชนิดที่มาด้วยอาการคล้ายๆกันกับโรคนี้ (มะเร็งท่อน้ำดี กับมะเร็งลำไส้เล็กส่วนต้น) หากเริ่มวินิจฉัยเมื่อผู้ป่วยเริ่มมีอาการตัวเหลืองตาเหลือง,สามารถคลำตับได้ ก็ยังถือว่าเป็นข่าวร้ายอยู่ดีครับเมื่อวินิจฉัยได้ เพราะต่อให้รักษาดีอย่างไร ผู้ป่วยก็มักจะเสียชีวิตในระยะเวลาที่ไม่ค่อยต่างกับมะเร็งตับอ่อนครับ จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 11:03:11

ความคิดเห็นที่ 44 ครับถ้าผมและคุณหมอ คุยกันดีๆแบบนี้ตั้งแต่แรก ไฟในอกผมคงหมดเปลวไปตั้งนานแล้วล่ะครับ แค่คุณอธิบาย หลังการ หรือเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน กระทู้ผมอาจจะให้ความรู้เล็กๆน้อยๆ กับคนที่เจอปัญหาเดียวกับผมได้บ้าง ไม่ใช่กระทู้เดือนสำหรับคนที่มีความคิดแตกต่างกัน ด่ากันไปด่ากันมา ซึ่งผมเองก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น ครับขนาดลุงของคุณเอง คุณยังรักยังเป็นห่วง รักขนาดสามารถลัดคิวให้ได้ และโชคดีที่คุณหมอรู้ว่าโรคนี้มันเป็นยังไง แต่สำหรับผมโชคร้ายเพราะไม่รู้อะไรเลย รู้เพียงอย่างเดียวว่า จะทำยังไงให้แม่เราหายจากอาการป่วย หรือทำให้เขาดีขึ้นไม่ทรมาน ผมเข้าใจอยู่ครับว่า คนเรา เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา ผมเข้าใจครับ เพียงแค่ว่าแม่ผมปวดท้อง จริงอยู่ครับว่าหมออาจจะฟันธงไม่ได้ว่าแม่ผมเป็นโรงมะเร็ง แต่ถ้ามันมีเหตุที่ควรจะตรวจวินิจฉัย ให้มีความละเอียดกว่านี้สักนิด เท่าที่ผมคุยกับคุณหมอที่ ศิริราช โอกาสที่สามารถจะผ่าตัดได้มันมี ที่ทำไม่ได้เพราะมันใหญ่เกินกว่าจะผ่าตัดได้ เพราะปล่อยหรือตรวจเจอช้าเกินไปไงครับ ที่นี้คุณหมอพอจะเข้าใจผมหรือยังครับ ถ้าข้อความไหนมันทำให้คุณหมอหรือแพทย์ที่ผ่านมาเห็น หรือคิดตรงข้ามกับผม ผมก็ต้องขอโทษและขออภัยดัวยนะครับ อย่างที่ผมได้เรียนไปแล้วว่า ผมไม่ได้เหมาว่าหมอจะห่วยไปเสียทุกคน.. จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 11:15:59

ความคิดเห็นที่ 45 # 43 นี่ เป็นหมอรึเปล่าครับ ถ้าเป็น ผมว่าจิตวิทยาคุณแย่มากเลยนะ จากที่อ่านๆดู แต่ก็โอเค..  ผมเข้าใจ จากคุณ : Worraps เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 11:23:24

ความคิดเห็นที่ 46 # คห.42 - ปัญหามันอยู่ตรงนี้แหละครับคนธรรมดา ไม่มีญาติเป็นหมอ จะเข้าถึง เทคโนโลยีทางการแพทย์อย่างรวดเร็วได้ยังไง ขนาดท่านเองยังต้องลัดขั้นตอนการตรวจชิ้นเนื้อเลย เพื่อให้รู้ผลเร็วขึ้น แล้วประชาชนทั่วไปหล่ะ  ? - ผมคิดว่าพวกท่านต้องใช้ไหวพริบในการวินิจฉัยเพิ่มขึ้นด้วยประการหนึ่ง และมีทางเลือกในการเข้าถึงเทคโนโลยีทางการแพทย์ให้ผู้ป่วยด้วยครับ . แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 11:37:31 จากคุณ : แก๋งบะฟักหม่น เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 11:34:55

ความคิดเห็นที่ 47 แพทยสภาปกป้องกันหนาแน่นมาก ทำให้หมอห่วยๆ ยังคงวนเวียนอยู่ในระบบ ก่อความเดือดร้อนต่อไป หมอไม่ตั้งใจฆ่าคนไข้หรอก แต่หมอมักจะประมาท หูทวนลมไม่สนใจคนไข้ ผมตกบันได หัวเข่าลูกสะบ้าเลื่อนขึ้นมาทั้งลูก ผมตบกลับไปทันทีด้วยแรงสุดชีวิต (ข้อเท้าอีกข้างหักด้วย) หมอฟังแล้วขำ... บอกเป็นไปไม่ได้หรอก ปล่อยให้ผมพิการอยู่เกือบครึ่งเดือน ทั้งดูดเลือดแล้วอะไรแล้ว เอ็นก็ยังไม่หาย ผมเลยบอกว่า ทำไมไม่ X Ray หน่อยล่ะ (ตอนแรกหมอบอกไม่จำเป็น) สรุปว่า พอได้ผล X-Ray ต้องผ่าตัดด่วน ยึดน๊อต 3 ตัวที่สะบ้า ผูกเอ็นหัวเข่าใหม่หมด กายภาพอยู่ 4 เดือนกว่าจะเดินได้ปกติ คำถามผมมีนิดเดียว ทำไมหมอไม่เชื่อผม... ผมสะบ้าหลุดมาข้างบน ผมจะหลอกหมอทำมะม่วงอะไร หลอกให้ผ่าตัดหัวเข่าตัวเองนี่นะ คิดได้นะ... ขนาดผมเป็นวิศวกร หมอยังไม่เชื่อคำพูดผมเลย ตาสีตาชาวบ้าน ไม่รู้ตายฟรีๆ ไปกี่คน... (ใครจะตรวจสอบ) ปล. รักษาโรงพยาบาลรัฐ เพราะเห็นเป็นโรงเรียนแพทย์ น่าจะเก่ง แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 11:57:52 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 11:56:46 จากคุณ : แอบรักสาวใจร้าย เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 11:52:20

ความคิดเห็นที่ 48 #46 จะว่าเรื่องใช้ไหวพริบเนี่ยขอให้เร็วขึ้นเนี่ย คงไม่ไหวล่ะครับ การขอพิเศษแต่ละครั้งเนี่ยมันลำบากยากเข็ญสุดๆครับ ต้องทะเลาะกับหมอด้วยกัน(หมอคนขอกับหมอ X-ray) ต้องทะเลาะกับฝ่ายบัญชี (กฏเขากำหนดมาว่าต้องมีข้อกำหนดดังนี้ถึงจะขอพิเศษได้) ต้องโดนผู้บริหารเรียกพบ (ไม่ถึงกฏนี่หว่า เอ็งขอได้ไงฟะ) อยากให้ใช้ไหวพริบเนี่ยไม่ไหวหรอกครับ ผมก็แค่บอกตรงๆไปเลยครับ จะทำในนี้ รอตามระเบียบ รอคิวให้มันได้ หรือออกไปทำข้างนอก โรงพยาบาลเอกชน จ่ายเงินเอง อันนี้แล้วแต่จะเลือกครับ ผมไม่สู้ให้ขนาดนั้นหรอกครับ ขี้เกียจทะเลาะกับเพื่อนร่วมงานโดยไม่จำเป็น เดี๋ยวถึงคราวจำเป็นต้องขอจริงๆ มันจะลำบากเอา ปล.สำหรับเคสนี้ผมว่าช้าเกินไปอยู่จุดเดียวคือเริ่มเหลืองแล้วหมอยังรักษาโรคกระเพาะครับ ซึ่งไม่ทราบว่าคุณหมอได้นัดติดตามการรักษามั้ยครับ เพราะถ้าเริ่มเหลืองครั้งแรก แพทย์อาจจะพิจารณาไม่ CT ก่อนได้ครับ ปล2.คุณลุงผมทำ CT Scan กับโรงพยาบาลเอกชนครับ จ่ายเงินเองครับ ซึ่งคนไข้ผม หากต้องการทำ CT Scan ถึงแม้จะไม่มีข้อบ่งชี้เพียงใดก็ตาม ผมก็บอกว่าอยากทำก็ทำครับ แต่จ่ายเงินเองครับ โรงพยาบาลเอกชนมีพร้อมให้คุณร้องขอทำ CT Scan ได้ตามใจชอบครับ ^ ^ ปล3.ถ้าผมเจอแม่คุณหนุ่มเหน่อ ผมคงเริ่มทำ CT Scan ตั้งแต่เริ่มเหลืองครับ หรืออาจจะก่อนหน้านั้นหากเจอกันเป้นประจำจริงๆ แล้วมีประวัติอย่างอื่นสนับสนุนครับ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 12:00:30 จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 11:59:32

ความคิดเห็นที่ 49 # 48 - " หากต้องการทำ CT Scan ถึงแม้จะไม่มีข้อบ่งชี้เพียงใดก็ตาม ผมก็บอกว่าอยากทำก็ทำครับ แต่จ่ายเงินเองครับ โรงพยาบาลเอกชนมีพร้อมให้คุณร้องขอทำ CT Scan ได้ตามใจชอบครับ ^ ^ " - แบบนี้แหละครับทางเลือกสำหรับการเข้าถึงเทคโนโลยีทางการแพทย์   จะทำหรือไม่ทำก็แล้วแต่ทางครอบครัวผู้ป่วยเอง  - หากไม่มีใครแนะนำเราเลย เราก็คงได้แต่รอให้ถึงวันนัดถัดไป  ยิ่งปล่อยไว้นานมันก็ยิ่งลุกลาม เกรงว่ามันจะสายเกินไปสำหรับการรักษา   จากคุณ : แก๋งบะฟักหม่น เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:29:06

ความคิดเห็นที่ 50 โห   เรื่องนี้ยาวมากเรยยนะนี่  ตอนหลังๆไม่ได้อ่านค่ะ ...แต่เราว่า  พูดเป็นกลางๆนะคะ  โรคนี้จริงๆแล้ว case นี้ยากค่ะ  แล้วมะเร็งตับอ่อนนี่นะมันก็มีโอกาสเสียชีวิตสูงอยู่แล้ว  ถ้าไม่อยู่ในตำแหน่งที่ผ่าได้แพทย์ก็ไม่ตัดสิินใจผ่าให้ด้วยค่ะ ...ในฐานะเป็นลูก  และมีความรู้เรื่องการแพทย์พอสมควร  ถ้าเป็นเรา  ถ้าไปหาหมอคนแรกแล้วไม่ได้เรื่องเลย ชี้แนะให้สงสัยเรื่องตับเรื่องน้ำดีแล้วก็ยังทำเฉย  เราจะส่งแม่เราไปโรงพยาบาลใหญ่ๆในกรุงเทพ  ที่มีระดับอาจารย์แพทย์ผู้เชี่ยวชาญค่ะ ...เราไม่ใช่นักเรียนพยาบาลนะ  แค่มัธยมปลายมั้ง_คงงั้น.....                     จากคุณ : Ample (แอมเปิ้ล) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:37:06

ความคิดเห็นที่ 51 ตราบใดที่พวกเรามองคนที่บุคคลิกมากกว่า คุณลักษณะของมนุษย์ ก็จะเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่สิ้น จากคุณ : maskru เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:57:08

ความคิดเห็นที่ 52 เจอประจำครับ ส่วนตัวผม... ถ้าคนไข้มาด้วยอาการคล้ายโรคกระเพาะ แล้วมารักษา 2-3 ครั้งไม่หาย ทั้งๆ ที่ได้ควบคุมอาหาร และปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการทานอาหารเต็มที่แล้ว ผมจะพิจารณาส่งต่อ เพื่อส่องกล้องครับ เพราะบางทีอาจจะเป็นสาเหตุอย่างอื่นที่ทำให้โรคไม่ดีขึ้นได้ครับ .. ส่วนเรื่องตัวเหลือง ตาเหลือง ร่วมกับปวดท้อง ถ้ามาตรวจ ผมก็คงไป ultrasound ครับ นั่นเป็นแนวทางปฏิบัติโดยส่วนตัวของผม คงเอาไปเป็นบรรทัดฐานอะไรไม่ได้ ส่วนเรื่องจะโทษหมอนั้น...  คุณ จขกท.ต้องลองมานั่งคิดดูว่า ถ้าหากวินิจฉัยเร็ว แล้วมันเปลี่ยนแปลงอะไรได้ไหม..  สมมติว่าหมอวินิจฉัยเร็วในขณะที่ยังเป็นน้อยๆ แต่โรคก็รักษาไม่หายขาดอยู่ดี  อย่างนี้การสูญเสียมันก็ไม่ได้เกิดจากหมอ เพราะถึงตรวจพบเร็ว แล้วไงต่อ... ก็ทราบว่า เป็นมะเร็ง ไม่มีทางรักษา แล้วไงต่อ ??? เหมือนมีเคสนึง ที่ไปตรวจอุลตร้าซาวน์ แล้วหมอไม่พบการพิการในครรภ์ แต่ดันไปบอกสื่อว่า "หมอทำลูกแขนขาด"  ผมถามหน่อยว่า ในกรณีนั้น ถ้าหากอุลตร้าซาวน์เจอว่าพิการ แล้วไงต่อ..?? จะไปทำแท้งเหรอ ..??? ซึ่งก็เป็นเรื่องผิดกฎหมาย ก็ต้องปล่อยให้ตั้งครรภ์ต่อไปแล้วคลอดเหมือนเดิม แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 18:45:23 จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:16:46

ความคิดเห็นที่ 53 เข้ามาอ่านค่ะ ใจเย็นๆๆกันนะคะ จากคุณ : หมูหวานน้ำกะทิ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:35:32

ความคิดเห็นที่ 54 ในประเทศไทย บุคลากรทางการแพทย์ โดยเฉพาะหมอ มีน้อยมาก..ก ถ้าเทียบกับประเทศอื่นๆที่พัฒนาแล้ว เค้ามีหมอเฉลี่ยต่อประชากร น้อยกว่าบ้านเรามาก หมอบ้านเราเจอคนไข้วันละหลายร้อยคน ดังนั้นคนกลุ่มนี้จึงให้ความสำคัญกับตัวเองมาก เพราะใครๆก็ต้องง้อ มันเป็นไปตามวัฐจักรครับ หมอนิสัยไม่ดี ใช่ว่าจะรักษาคนไข้ไม่หายซะเมื่อไหร่ มันก็ต้องมีทั้งหาย และไม่หาย สนใจ และไม่สนใจละหน่า .................................................................... ผมยังเห็นด้วยที่เสนอให้เภสัชกรเรียน 6 ปีเหมือน แล้วไปแยกเฉพาะทางเหมือนแพทย์ แล้วยกระดับเภสัชกรขึ้นไป รักษาผู้ป่วยร่วมกับหมอ หมอรักษา เภสัชวินิจฉัยยาเอง ปัญหาเรื่องการรักษาผิดพลาดจะได้ลดลง เพราะมีอีกสายอาชีพจ้องอยู่ จะได้ตั้งใจรักษาผู้ป่วยมากกว่าที่เป็น ผู้ป่วยได้รับประโยชน์ไปเต็มๆ แต่หมอมานไม่ยอมหรอก ขนาดจะออกกฎหมายให้สิทธิฟ้องร้องหมอแก่ผู้ป่วย หมอยังออกมาต่อต้าน ขู่ว่าจะไม่รักษาเลย คนยิ่งน้อยๆอยู่ รัฐก็เลยทำอะไรไม่ได้ จากคุณ : ซุปเปอร์เดปอร์ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:49:02

ความคิดเห็นที่ 55 ก่อนอื่นต้องแสดงความเสียใจด้วยครับ ขอแชร์ประสบการณ์ การรักษาของหมอแถวบ้านเช่นกันครับ สามสี่ปีก่อน คุณแม่ป่วยด้วยอาการ เหนื่อย จุก ตาเหลือง ไปโรงพยาบาลประจำอำเภอ ก็ได้ยากระเพาะมาเช่นกัน ก็ไม่ดีขึ้น ไปตามคลีนิคต่างๆ ก็ได้มาหลายโรง กระเพาะ หัวใจ เอกซเรย์ อัลตร้าซาว  รักษาอยู่นานครับ แม่อ้วนๆ หกสิบกว่ากิโล หุ่นดีขึ้นมาเลยครับ เหลือห้าสิบกิโล น่าจะประมาณเดือนนึง  คือเขาว่ามีหมอไหนดี ไปหมดครับ หมอผีก็ไป  สุดท้่ายไปเจอหมอโรคหัวใจท่านนึงครับ ไปตอนเย็นๆ หมอแค่เอาไฟฉายสองตา ให้ยกมือให้ดู จับชีพจร หมอบอกเหนื่อยมากนะนิ ก็เขียนใบส่งตัวให้ไปนอน รพ บอกว่าไทรอยเป็นพิษ เข้าน้ำเกลือกระปุกนึง นอนคืนนึง เที่ยงก็กลับบ้าน กินยา อาการก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ปัจจุบันก็เลิกกินละ หาย มาคิดย้อนกลับไป ก็นึกโกรธพวกหมอที่ตรวจไม่เจอ แต่คิดไปคิดมา มันรู้หมดมันก็คงไม่มีคนตาย บุญยังมีที่รอดมาได้ก็ดีแล้ว คุณพ่อก็ผ่าตัดนิ่วในไต ที่โรงพยาบาลประจำอำเภอ ที่เดียวที่ให้ยากระเพาะแม่  ก็ทำดีมากครับ ปวดขาก็พาไปตรวจเก๊า  ใจสั่นก็ให้ไปตรวจหัวใจ  ปวดฟันก็ถอนให้   แต่เท่าที่เจอกับหมอมานิส่วนใหญ่ ก็พูดจาดีสมกับที่ศึกษาเล่าเรียนมาสูงครับ จากคุณ : neetnoskub เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:11:32

ความคิดเห็นที่ 56 ^ หมอไม่ต่อต้านได้ไงละครับ กำลังหมอก็แทบจะไม่พอแล้วอยู่ ตรวจคนเป็นร้อย อยู่เวรติดกัน สาม สี่วัน รักษาพลาดมาเจอฟ้องอีก - - อยากได้ของเกรด A ไปทำประกันสุขภาพเหอะครับ - - จะเอาประกันสังคม รักษาฟรี จะเอาของเกรด A คงยาก จากคุณ : taecu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:15:50

ความคิดเห็นที่ 57 ถ้าอ่านตามความรู้สึกประชาชนที่ต้องเอาชีวิตไปพึ่งกับบุคคลที่เรียกตัวเองว่า"หมอ"แล้ว โคตร fail เลยครับ ยิ่งมาเจอ #17 อีก นี่มันเป็นความเห็นของคนที่เรียกตัวเองว่าหมอจริงๆ เหรอวะครับ เจอคนไข้แย่ๆ แล้วตัวเองต้องลดมาตรฐานตัวเองลงมาแย่ด้วย ?? ถรุยส์เหอะครับ เรียนหมอมาทำไม รายได้ดีเฉยๆหรือไง ? เสื่อมครับ เซ็งเลยทีเดียว ปล. หมอดีๆ ผมขอโทษด้วยนะครับ ไม่ได้เจตนาพาดพิง แต่เกิดวันนึงผมป่วยขึ้นมาผมจะสามารถรู้ได้ไหมเนี่ยว่าผมจะได้เจอหมอที่ดีไหม ทำไมการไปโรงพยาบาลต้องรู้สึกเหมือนซื้อหวยขนาดนี้ ปอ. มีอะไรชี้แจงเพิ่มเติมได้นะครับ อยากฟังในมุมมองของคนที่อยู่ในสายอาชีพโดยตรงเกี่ยวกับเคสของ จขกท. มากกว่านี้จริงๆ ว่ามันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริงๆหรือช่วยไม่ได้เพราะเลินเล่อ ปอพ. ขอแสดงความเสียใจต่อ จขกท. ด้วยครับ จากคุณ : Xai เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:30:49

ความคิดเห็นที่ 58 เฮ้อ....เรื่องยาว ขอแสดงความเสียใจกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะครับ แต่เท่าๆที่อ่านแล้ว มีหมอในที่นี้หลายท่าน มักจะอ้างอิงจากตำรามาซะส่วนใหญ่ ไม่เข้าใจก็โปรดไปอ่านตำรา ในตำรามีอธิบายไว้อย่างนั้น เอ่อๆ.....ขอโทษนะครับคุณหมอ คิดต่อยอดไม่เป็นกันหรือครับ อ้างอิงจากตำรากันอย่างเดียวเลย ก็เข้าใจนะครับว่าชีวิตคน ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น กลัวการวินิจฉัยนอกตำราอาจจะผิดพลาดได้ ถ้าในตำราบอก A ต้องเป็น A เสมอไปหรือครับ มันจะกลายเป็น B ไม่ได้มั่งเหรอ ไม่อย่างนั้นมันจะมีโรคใหม่ เชื้อโรคใหม่ๆ มาให้หมอรักษาตลอดเหรอครับ คิดแตกยอดกันเองไม่เป็น ไม่ค่อยจะคิดเป็นผู้ค้นพบวิธีใหม่ ใช้แต่วิธีคิดเดิมๆ ก็ต้องตามก้นฝรั่งอยู่เรื่อยไป มีมั่งไหมครับ ตำราแพทย์ไทย ที่เขียนโดยหมอคนไทย ริเริ่มรักษาโดยหมอคนไทย ผมว่ามีน้อยมากมั้ง เพราะถ้ามีเยอะคงไม่ต้องพึ่งตำราฝรั่งหรอก ใช่ไหมครับ.... จากคุณ : อาเกาเหลา เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:56:49

ความคิดเห็นที่ 59 ใจเย็นๆนะ เราว่าคุณ จขกท ก็เข้าใจแล้วล่ะว่าโรคถึงตรวจเจอก็ไม่หาย จากที่หลายๆคนอธิบายไป เราว่าคุณ จขกท ก็ต้องการระบาย และอยากได้ความเข้าใจบ้างเท่านั้นเอง จากคุณ : ดารุณี (ดารุณี) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:56:53

ความคิดเห็นที่ 60 ถ้าทำแบบ # 58 ว่า คงหวานหมูทนายความ รักษาไม่ตามตำรา โดนจัดชุดใหญ่ไป ผิดทั้งกฏหมายทั้งตำราแพทย์งี้ ใครจะอยากทำล่ะ มีเชื่อใหม่ๆ โรคใหม่ๆแปลก ถ้าไปรักษาด้วยวิธีใหม่ๆ ก็โดนหาว่าเอาตัวเขาไปทดลองยาอีก ขนาดทำตามกฏทุกอย่าง แต่ผลออกมา fail กฏหมายยังเล่นงานได้ คิดว่าหมอจะกล้าแหกกฏไปเพื่ออะไร แหกแล้วไม่หายซวยกว่าเดิม ถามว่าใครจะรับผิดชอบ ไม่มี เชื่อเหอะ มีแต่จะด่าซ้ำ สมน้ำหน้า ติดคุกไป พอหมอบอกว่า ทำเพื่อผู้ป่วย แต่ก็ยังติดคุก คนก็จะบอกว่า "ก็คุณเลือกมาทำงานด้านนี้เองไม่ใช่เหรอ ไม่มีใครเอาปืนจ่อหัวบังคับคุณนี่" ตลอด ที่พูดๆมาน่ะ เป็นตัวเองจะทำรึป่าว  ไม่เจอกับตัวเองก็พูดได้สิ จากคุณ : ผมไม่ใช่หมอ (Radomski) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:07:25

ความคิดเห็นที่ 61 ขอแสดงความเสียใจกับเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ และเข้าใจความรู้สึกที่เจ้าของกระทู้เจอมาทุกอย่างเพราะคุณแม่ของดิฉันก็มีอาการคล้ายๆ กับแม่เจ้าของกระทู้ ดิฉันโชคดีกว่าเจ้าของกระทู้นิดนึงตรงที่ทำงานในโรงพยาบาลเอกชน (เป็น back office) เลยมีโอกาสถามข้อมูลจากคุณหมอที่โรงพยาบาล (แต่คุณแม่รักษา รพ.รัฐบาลเพราะเบิกได้) แต่ถึงอย่างไรคุณแม่ดิฉันก็จากไปหลังจากทราบว่าเป็นโรคมะเร็งท่อน้ำดีครบ 1 ปีพอดี จากคุณ : pieblueberry เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:31:20 A:118.173.180.223 X: TicketID:205437

ความคิดเห็นที่ 62 ขอแสดงความเสียใจกับ จขกท ด้วยนะคะ เข้าใจความรู้สึกของการสูญเสียของ จขกท ค่ะ เพราะตัวเองก็ผ่านจุดนั้นมาแล้วเหมือนกัน   แต่อยากบอกทุกคนว่า วันนี้วันพระค่ะ ทุกคนศรัทธาในหลักธรรมของพุทธองค์ไม๊คะ ทุกคนรู้จักหลวงตามหาบัว หลวงปู่มั่น ไม๊คะ  ในโลกนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเองโดยไม่มีเหตุ ผล ที่มาที่ ไป หรอกค่ะ ทุกคนมีสายบุญ สายกรรมของตัวเองทั้งนั้น       ที่แสดงความเห็นแบบนี้ไม่ได้เข้าข้างใครว่าฝ่ายใดถูกหรือผิด  ใครทำกรรมอันใดไว้ ต้องได้รับผลนั้นทุกคนค่ะ กรรมดีและกรรมชั่ว ไม่มีแรงใดจะแรงเท่าแรงกรรมอีกแล้วนะคะ  ขอให้ทุกคนแสดงความเห็นอย่างมีสติค่ะ  การให้ อภัย ไม่มีจิตผูกพยาบาท เป็นสิ่งที่ประเสริฐและไม่ยากที่จะลองทำดูนะคะ จากคุณ : ใบไม้และขุนเขา เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:46:33

ความคิดเห็นที่ 63 เอาล่ะครับ ก็พอหอมปากหอมคอกันมามากแล้ว ก็ยังงงๆตัวเองอยู่เหมือนกันครับว่ากระทู้ถูกโหวด กระทู้แรกในชีวิต เหตุการณ์ของผมที่ได้เขียนบอกเล่า ที่ทุกท่านได้อ่าน จะเป็นคนธรรมดาๆแบบผม หรือจะเป็นคุณหมอก็แล้วแต่นะครับ ผมอยากให้ทุกคนเห็นถึงปัญหาที่ผมและแม่ผมที่จากไป ว่ามันเกิดปัญหาด้วยสาเหตุใด เผื่อว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของผม จะได้เป็นบทเรียนหนึ่ง หรืออาจจะได้เกร็ดความรู้เพิ่มเติม อาจจะในตำรา หรือ นอกตำรา ถึงจะได้ความรู้ไม่มากก็น้อย และหาวิธีศึกษา หรือขั้นตอนที่สามารถแก้ไขข้อผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นได้ ไม่จำเป็นจะต้อง เป็นโรคเดียวกับแม่ผม อ่านกระทู้แล้วอาจจะมีความไม่สบายใจอยู่บ้างนะครับ เพราะบางคนอาจจะเข้าใจและบางคนก็ไม่เข้าใจ ความรู้สึกครับผมเขียนด้วยความรู้สึก ซึ่งถ้ามันไม่เกิดขึ้นกับตัวเองแล้ว น้อยคนนักที่จะรู้สึกแบบผมเท่านั้นเองครับ และก็หวังว่าคงจะไม่เกิดเหตุการณ์รายๆแบบนี้กับคนที่คุณรักเลย ผมทำใจได้ครับว่าทุกคนจะต้องตาย จะตายยังไงก็แล้วเวรกรรมที่เคยทำกันมา แมผมก็ได้ชดใช้กรรมในรูปแบบของเขา ผมเออก็ได้รับผลกรรม คือ ความเจ็บปวดและเสียใจ เวลาเท่านั้นครับที่จะช่วยหล่อเลี้ยงจิตใจของผมให้ดีขึ้น รวมถึงการเข้าอกเข้าใจของทุกท่านในนี้  แม่ผมรู้ผลจากรพ.ว่าเป็นเนื้องอก คุณหมอก็ใจดีนะครับช่วยปิดไม่ให้แม่ผมรู้เพราะเขาเครียดมาก ผมรู้แต่เพียงว่า "ถ้าคุณคิดว่าใช่มันก็ใช่ ถ้าคิดว่าไม่ใช่มันก็ไม่ใช่"นี่เป็นคำพูดจากคุณหมอครับ ถึงมันจะช่วยอะไรได้ไม่มาก แต่อย่างน้อยๆผมและแม่ก็ยังมีความหวัง ความหวังว่ามันไม่ใช่   แค่ผมมีความรู้สึกเสียใจ น้อยใจ ที่ทำไมหมอที่รักษาแม่ผมตั้งแต่แรกๆ ไม่ฟังแม่ผมบ้างเลย ผมเชื่อว่าถ้ารู้เร็วกว่านี้ อย่างน้อยๆแม่ผมก็ยังไม่ไปไว้ขนาดนี้ เวลา 1 นาที ของชีวิตแม่ผม มีค่าสำหรับผมมาก มันยากจริงๆครับที่จะทำใจ สรุปผมหรือคุณหมอจะสามารถหาวิธีไหนดีครับ ที่จะแก้ไขหรือป้องกัน เหตุการณ์แบบนี้อีก หรือ.. -จะให้ผมไปบอกรัฐก็เกินกำลังผมเหลือเกินครับ ขนาดหมอแต่งชุดดำกัน ยังแก้ไขอะไรไม่ได้ นับประสาอะไรกับคนธรรมดาๆแบบผมล่ะครับ -ยกเลิก 30 บาท ประกันสังคม ก็ดูจะโหดร้ายกับคนที่ไม่มีจะกิน คนยากคนจน ผมเองก็เพิ่มมารู้จากกระทู้ผมเองนี้ล่ะครับ ว่า ปัญหามันเกิดจากสิ่งเหล่านี้ -ให้ผมและทุกๆคนดูแลตัวเองไม่ให้เจ็บไข้ มันก็ตอบลำบากอีกล่ะครับ โรคบางโรคมันก็มาแบบเราไม่รู้ตัว ไม่ต้องอะไรมาก ผมเชื่อว่า ไม่มีหมอคนไหนไม่เคยป่วยหรอกนะครับ หมออยู่กับยาอยู่กับ รพ.แท้ๆยังพลาด ก็นับประสาอะไรกับประชาชนธรรมดาอย่างพวกผมจริงมั๊ยครับ จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:52:23

ความคิดเห็นที่ 64 อ่านแล้วรู้สึก...คนเป็นหมอ โดนตำหนิไม่ได้เลย จากคุณ : ของว่างยามบ่าย เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 17:08:44

ความคิดเห็นที่ 65 หมอบางคนโลกแคบ งมงาย อีโก้สูง คนไข้ซึ่งเป็นผู้ป่วย หลายครั้งที่รู้ถึงความผิดปกติของตนเองและบอกกับแพทย์ที่รักษา แต่พบว่าแพทย์นั้นเชื่อมั่นอย่างสุดใจว่า การวินิจฉัยของตนเองนั้นถูกต้องแล้ว ไม่จำเป้นต้องสนใจ ว่าผู้ป่วยพูดอะไร รู้สึกอย่างไร มักชอบคิดว่าผู้ป่วยไม่ประสาบ้าง คิดไปเองบ้าง แต่ลืมคิดไปว่า ที่ผู้ป่วยสังเกตได้ อาจจะเป็นอาการอย่างหนึ่งที่คนเป็นหมอลืมสังเกตไป เพราะหมอก็คน ไม่ได้เป๊ะทุกอย่าง จะลองฟังเสียงคนอื่นบ้างไม่ได้? เกิดมาสติปัญญาดีจนกระทั่งสอบเข้าได้เป็นหมอ มีโอกาสดีกว่าคนอื่น เสียดายที่หลายคนจบมาเป็นแพทย์ควายๆ เห็นเงินแสนเงินล้านวิ่งเข้าใส่ ที่จบมาได้เพราะมหาลัยพยายามให้จบรึเปล่าก็ไม่อาจรู้ เพือนผมหลายคน เข้าเรียนแพทย์เพราะเงิน และหลายคนที่ผมรู้จักหลังจากจบแพทย์ ยังไม่ต่อเฉพาะทาง ก็ไปคลินิคผิวหนัง และหลายคน นิสัยส่วนตัวอีโก้จัด คิดว่าตัวเองถูกเสมอ รวมไปถึง"ผมเป็นแบบนี้ ใครจะทำไม" จากคุณ : อย่าให้ต้องพูดซ้ำอีกนะ (อย่าให้ต้องพูดซ้ำอีกนะ) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 17:46:12

ความคิดเห็นที่ 66 เรียกร้องให้หมอฟังเสียงคนไข้ แต่ไม่ฟังเสียงหมอ (เพราะคิดว่าทุกคำพูดของหมอ คือคำอ้าง แก้ตัว?) จากคุณ : ปรายภพ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:22:14

ความคิดเห็นที่ 67 คห.58 คิดต่อยอด ถ้าเกิดคนไข้เป็นไรตาย ทนายฝ่ายโจทก์ถาม "ทำไมไม่ทำตามตำรา" ศาลตัดสิน แพ้คดี จำคุกไป... ความจริง เรื่องการต่อยอด เป็นเรื่องที่ดี แต่.... ไอ้พวกคิดต่อยอด เวลาคนไข้ฟ้อง แพ้คดีเกือบ 100%  หมอก็เลยไม่กล้าคิดต่อยอดไงล่ะ...  เพราะเวลาทนายฝ่ายคนไข้ (โจทก์) ซักค้าน เค้ายกเอาตำรามากางถาม.. ไม่เชื่อ ไปดูคำวินิจฉัยของศาลในคดีทางการแพทย์ได้เลย.. มีการยกข้อความในตำรามาด้วย แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 18:36:49 จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:33:22

ความคิดเห็นที่ 68 ดิฉันคิดว่าคนที่จะเป็นหมอ ใจมันต้องมาพร้อมๆกับความรู้ความสามารถ และความรับผิดชอบ เด็กๆอยากเรียนหมอเพราะอะไร เป็นหมอแล้วรวย มีคนนับถือ มีเกียรติ แทบจะไม่มีเด็กคนไหนบอกว่าอยากรักษาคนอยากช่วยเหลือคน หมอส่วนใหญ่ คิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำอยู่ การเป็นหมอคือการทำบุญ รักษาไม่หายก็เพราะเวรกรรมของคนไข้ ถ้ารวมหมอที่ทำ clinical trials กับคนไข้ ดูว่าคนไข้มี side effect ยังไง ก็เอาไปเขียน paper เป็นผลงานวิชาการ แล้วก็เอาไว้ขอตำแหน่ง ศ รศ ผศ จริงอยู่ว่ามันเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้ มีการสร้างยาใหม่มันก็ต้องมีการทดสอบ แต่นั่นคือแง่ของวิทยาศาสตร์ แต่แง่ของความเป็นหมอ มันสมควรแล้วหรอ คนเค้าเอาชีวิตมาฝากไว้กับมือคุณ คุณทำแบบนั้นมันดีแล้วหรอ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 18:36:09 จากคุณ : เจ้าแม่โคมเขียว เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:34:08

ความคิดเห็นที่ 69 ^ ^ ในการทำวิจัย ก่อนทำต้องขออนุญาตกับหน่วยงานที่ดูแลการทำวิจัยในมนุษย์อยู่แล้วครับ และคนไข้ที่โดนทำวิจัย ผู้ทำวิจัยต้องแจ้งให้คนไข้ทราบว่าตัวเองเป็นผู้ร่วมในการวิจัย ต้องมีการเซ็นซ์ชื่อยินยอมในการวิจัยทุกคน... คงไม่มีใครสติเฟื่อง ขนาดไปทดลองยาในคนไข้ แล้วเอาไปเขียนเป็นผลงานวิจัยตัวเองหรอกครับ เพราะถึงเขียนไปส่ง นอกจากคณะกรรมการจะเอาผลงานวิจัยโยนทิ้งแล้ว ยังจะโดนไล่เบี้ยเรื่องจริยธรรมอีกต่างหาก แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 18:40:59 จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:40:30

ความคิดเห็นที่ 70 มาเพิ่มเติม เท่าที่ทราบมา มะเร็งตับอ่อน วินิจฉัยได้ยาก ... ตอนเป็นน้อยๆ ไม่ค่อยมีอาการหรอกครับ... จนมันเป็นเยอะแล้วค่อยตาเหลือง ตัวเหลืองขึ้นมา แต่ก็ยังแยกยากกับโรคทางตับ ทางเดินน้ำดี หรือถึงน้ำดี อยู่ดี การที่จะบอกว่าหมอบกพร่องในเรื่องเวชปฏิบัติ จึงต้องเอาไปเปรียบเทียบกับหมอประเภทเดียวกัน บริบทเดียวกัน (ไม่ใช่เอาหมอทั่วไป ไปเทียบกับหมอเฉพาะทาง อย่างนั้นหมอทั่วไปก็ผิดตลอดศก.. ) แล้วมาดูว่าถ้าในบริบทเดียวกัน จะสามารถวินิจฉัยได้หรือไม่..??? ถ้าวินิจฉัยไม่ได้เหมือนกัน ก็แสดงว่าหมอยังทำตามมาตรฐาน.. แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 18:52:44 จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:50:28

ความคิดเห็นที่ 71 จาก คห. 1  ของ จขกท "ผมเข้าใจหมอดีๆก็มีอยู่เยอะแต่แม่ผมโชคไม่ดี ที่ได้”หมอรักษาสัตว์”แทนที่จะรักษาคน"   คุณตำหนิแพทย์คนนั้นก็เรื่องหนึ่ง แต่ทำไมต้องเอา "วิชาชีพ" ของ "สัตวแพทย์" ไปเปรียบเทียบคะ หรือว่า "สัตวแพทย์" เป็นคำที่เอาไว้ด่าแพทย์ที่ทำอะไรไม่ถูกใจคะ   สัตวแพทย์ก็มีเกียรตินะ รบกวนพิจารณาด้วยค่ะ ขอบคุณ จากคุณ : เหม่ง-เป่ง-มัน เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 19:24:00

ความคิดเห็นที่ 72 อ้่างถึง "เรียนคุณแอบ(กล้าๆหน่อยครับอย่าปอดแหก)" กรุณา นิยามคำว่าแอบด้วยนะครับ ถ้าหมายถึงไม่แสดงตัวตน งั้นท่านก็คงเป็นหนุ่มเหน่อแอบ เพราะตั้งแต่อ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่เคยเห็นท่านพิมพ์ชื่อ นามสกุลจริงของท่านลงไปเลยนะครับ กรุณากล้าๆหน่อยนะครับ อย่าปอดแหก ส่วนเรื่องที่ท่านไปว่าแพทย์นั้น ก็สมควรแหละครับที่ท่านจะโดนว่ากลับ เพราะว่าดูแล้วท่านคงที่ไม่เข้าใจอะไรที่ว่ากันด้วยเหตุผล เห็นได้ตั้งแต่ต้นของการตอบกระทู้ของท่านมา ส่วนเรื่องการดำเนินโรคนั้น คงไม่มีอะไรอธิบายเพิ่มเติมแล้วครับ ถ้าท่านอยากเข้าใจจริงๆท่านสามารถอ่านได้ตาม reference ที่แพทย์ท่านอื่นๆได้ให้มา ถ้าท่านอยากจะอ่าน ยังไงก็เสียใจกับแม่ของท่านด้วยนะครับ ที่เสียชีวิตจากไป โดยมีความโกรธ เกลียด พยาบาท แห่งจิตตั้งเป็นอสัญกรรม ขอให้ท่านทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้แม่ของท่านมากๆๆๆ เลยนะครับ สวัสดี จากคุณ : น่าสงสาร เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 19:57:07 A:110.168.204.125 X: TicketID:306064

ความคิดเห็นที่ 73 คห.58 การตรวจวินิฉัยของแพทย์ไม่สามารถคิดต่อยอดเองได้หรอกค่ะ คุณอาจสงสัยว่าทำไม? เริ่มแรกจากการตรวจอาการป่วย ถ้าคุณอ่านตำรา+ต่อยอดเอาเอง โดยที่ยังไม่มีผลการวิจัยรับรองยืนยัน  ไม่เท่ากับเพิ่มความเสี่ยงให้ผู้ป่วยหรอกหรือคะ เพราะฉะนั้น แพทย์จึงต้องรักษาตามตำราเท่านั้น ไม่สามารถรักษาตามที่แพทย์คิดได้ ถ้ารักษาแบบคิดต่อยอดเองแล้วรักษาหายก็รอดตัวไป แต่ถ้าหากรักษาแล้วไม่หาย/คนไข้เสียชีวิต คุณก็คงว่าแพทย์ว่า ทำไมรักษาอะไรตามใจตัวเอง รักษาชุ่ยๆ รักษาตามใจตัวเองได้อบ่างไร จริงหรือไม่คะ? ขอให้ลองพิจารณาดูค่ะ จากคุณ : Joker_KS เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 20:47:45

ความคิดเห็นที่ 74 .. เสียใจตั้งแต่ คุณ จขกท. ด่าหมอรักษาไม่ดีว่า หมอรักษาสัตว์ เป็นสัตวแพทย์ แล้วเกี่ยวกับหมอคนรักษาไม่ดีตรงไหน? เห็นด้วยกับคอมเม้นท์ 42 ที่ว่า "อยากให้เข้าใจธรรมชาติของโรค" คาดว่าที่ จขกท. ปรี๊ด เป็นเพราะ แพทย์ไม่อธิบาย ธรรมชาติของโรค ให้ฟัง หรืออธิบายไม่เข้าใจหรือเปล่า? ส่วนที่เหลือ อ่านแล้วอยากบอกว่า "ใครไม่เป็นหมอไม่รู้หรอก" มีคนไข้ตายในมือ มีใครบ้างไม่เสียใจ หมอไม่ได้ชินกับความตาย ไม่ได้ไร้หัวใจไร้ความรู้สึกหรอกนะ แต่บางครั้ง ทำดีที่สุด ได้เท่านี้ ถ้ายังไม่ดีพอ ..การแสวงหาสิ่งที่ดีกว่าก็เป็นสิ่งที่เข้าใจและทำได้ นะ~ จากคุณ : วารี (varavari) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 22:28:12

ความคิดเห็นที่ 75 เสียใจกับจขกท เรื่องคุณเเม่น่ะครับ แต่ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายใจน่ะครับ ที่จขกท.เปรียบเทียบหมอรักษาคนกับหมอรักษาสัตว์ เเล้วก็อยากให้ลองฟังคำอธิบายจากความเห็นอื่นบ้างน่ะครับ หมอดีๆที่เค้าเข้ามาตอบกันไม่ใช่เพราะร้อนตัวหรอกน่ะครับ เเล้วก็ไม่อยากให้มองคนที่เค้ามาเเสดงความเห็นต่างว่าเป็นคนเลวไปหมดครับ  เเต่เค้าเเค่อยากอธิบายให้ จขกท. เข้าใจ ลองคิดดูว่า ซักวันนึงถ้าไม่มีใครอยากเรียนหมอเเล้ว เเล้วเวลาเราเจ็บป่วยจะไปหาใคร จากคุณ : mdkungcu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 22:57:18

ความคิดเห็นที่ 76 เราว่าที่แพทย์ที่รักษาแม่ของจขกท.พลาด คือพลาดที่ไม่ได้อธิบาย ระบาดวิทยาของโรค ลักษณะการดำเนินของโรคให้จขกท.ฟัง เมื่อตรวจพบว่าเป็นมะเร็งแล้ว แพทย์น่าจะทำความเข้าใจกับผู้ป่วยสักหน่อย อย่างน้อย ถ้าผู้ป่วยและญาติได้ทราบข้อมูลนี้ ก็คงจะบรรเทาความคับข้องใจได้บ้าง ส่วนแพทย์ท่านแรก หากเจอว่าตัวเหลืองแล้วแต่ไม่ยอมตรวจเพิ่ม ก็คงพลาดจริงๆ แหละค่ะ แต่เราไม่ใช่แพทย์ ไม่ทราบจริงๆ ว่าที่ถูกต้องทำอย่างไร ที่แน่ๆ ถึงแม้ว่าการที่ได้ทราบ/ไม่ทราบ เรื่องมะเร็งตับอ่อน จะไม่ช่วยให้แม่จขกท.อยู่ได้นานขึ้น (ขออภัยนะคะ) แต่อย่างน้อย ถ้าแพทย์ได้ทำความเข้าใจกับผู้ป่วยเสียบ้าง จขกท. ก็คงจะใจเย็นกว่านี้ และก็คงไม่เกิดกระทู้นี้ขึ้น จากคุณ : สาขาใกล้เคียง (Avanyere) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 23:23:07

ความคิดเห็นที่ 77 ทำไมคุณหมอหลายคนในที่นี้ ไม่ยอมรับบ้างว่า หมอแย่ๆมันมีอยู่จริงในโลก หมอดีๆอาจคิดเหมือนคุณวารี ความเห็นที่ 74 ในขณะทึ่ในวงการวิชาชีพแพทย์นั้น ก็มีหมอชั่วๆ ที่คิดแตกตา่งออกไป โลกมันมีหลายมุม หมอดีๆมาอ่านเข้าก็ร้อน เพราะตนประพฤติดี รักวิชาชีพไม่อยากให้เกิดตำหนิ แต่ลืมไปว่า เพ่ือนร่วมวิชาชีพของคุณหมอทั้งหลาย มาจากร้อยพ่อพันแม่ จิตใจแตกต่างกัน ต้องให้เจ้าของกระทุ้คิดว่า มะเร็งรักษาไม่หาย รุ้ก่อนก็ใช่ว่าจะไม่ตาย? อย่างน้อย หากรุ้ก่อน คนไข้ก็ได้รับโอกาสที่ไม่ควรเสียไป แม้จะเป็นไปได้ทั้งบวกและลบ ตั้งแต่กำลังใจจากญาติพี่น้องตั้งแต่เนิ่นๆ เวลาที่รุ้ว่ามีน้อยแล้วได้ใช้คุ้มค่า สะสางสิ่งที่ยังไม่ได้ทำ หรือทางลบอาจซึมเศร้า ฯลฯ แต่โอกาสเช่นนี้คนไข้ไม่ควรได้รับ? คนไข้ควรจะได้รับคำปลอบที่ว่า รู้เมื่อไหร่ก็ตายเหมือนกัน อย่างนั้นหรือ? นี่คือแนวทางการรักษาคนอย่างนั้นหรือครับ???? "ซักวันนึงถ้าไม่มีใครอยากเรียนหมอเเล้ว เเล้วเวลาเราเจ็บป่วยจะไปหาใคร" ไม่ทราบว่าเจตนาคืออะไรครับ จากคุณ : อย่า (อย่าให้ต้องพูดซ้ำอีกนะ) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 23:36:20

ความคิดเห็นที่ 78 ผมสงสารคุณ จขกท. มากๆ ผมเข้าใจอย่างดีว่าการที่เราติดตามอาการของคุณแม่อยู่ตลอด ความรู้สึกคุณนั้นรันทดเพียงใดและทรมานหัวใจแค่ไหนกับเรื่องที่คุณและคุณแม่เผชิญ โรคภัยไข้เจ็บนั้นหลายโรคที่เราต้องพึ่งผู้รู้ (หมอ) เพราะหลายๆโรคนั้นซับซ้อนเกินกว่าที่เราจะเข้าใจได้ง่ายๆ ขนาดคนที่เป็นแพทย์ด้วยกันก็ยังมีความเข้าใจ ความถนัดในสายงาน เฉพาะด้านไม่เหมือนกันเลย แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเราต้องทนรักษากับหมอท่านใดท่านหนึ่งไปตลอดนะครับ อย่างที่คุณเข้าใจมันมีทั้งหมอที่ดีและไม่ดี เก่งและไม่เก่ง ละเอียดและไม่ละเอยีด ปนกันไปหมด เกี่ยวกับหมอ ถ้าเรารู้สึกไม่ถูกใจไม่ชอบใจหมอที่รับรักษาเราด้วยสาเหตุใดก็ตาม เราเลือกได้ที่จะเปลี่ยนหมอได้นะครับ   มันเป็นสิทธิ์ของคนไข้ เราเลือกในส่วนนี้ได้ คนที่จะมีจิตใจของหมอเต็มเปี่ยม มีความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ และอาทรคนไข้อย่างจริงใจนั้นบอกตรงๆ ในยุคนี้นั้นค่อนข้างหายาก ในยุคที่ฉาบฉวย รักสบายและบริโภคด่วนแดกด่วนแบบนี้ คนจริง ลูกผู้ชายจริง หมอจริง หรือหมอที่มีจิตใจที่เป็นหมอจริงๆนั้นย่อมมีค่าสุดจะบรรยาย สิ่งใดที่ผ่านมา ขออย่าเก็บไว้เป็นหลุมดำในจิตใจเลยครับ   หวังว่าคุณจะมีโอกาสได้พบและรักษาตนเองกับหมอที่ดีในอนาคตนะครับ   ผมเองก็หวังกับตัวผมเช่นกัน จากคุณ : kennyG เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 23:50:23

ความคิดเห็นที่ 79 #77 หมอก็มีครับที่ไม่ดี แต่การมาด่าหมอที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเนี่ยมันสมควรมั้ยครับ ผมบอกแล้วว่าในเคสนี้ผมว่าช้าจุดเดียวนั่นคือการส่ง CT ซึ่งควรจะส่งตั้งแต่เริ่มเหลือง แต่แพทย์ไม่ได้ส่ง แต่หากจะให้พูดกัน ผมยังสามารถยอมรับได้ หากแพทย์ยังไม่ส่ง CT ในครั้งนั้นแล้วนัดผู้ป่วยมาดูอีกที และหากยังคงเหลืองอยู่ก็ค่อยส่ง CT ซึ่งก็ค่อยถามก็ได้ครับว่านัดห่างจากตอนเริ่มเหลืองกี่สัปดาห์ หากเกิน 1 เดือนผมก็ว่าช้ามากแล้ว แต่หากสั้นกว่านั้น ผมยังสามารถที่จะรับได้กับการปฏิบัติของแพทย์คนนี้อยู่ จากคุณ : Umiki เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 00:02:43

ความคิดเห็นที่ 80 แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 11:22:12 จากคุณ : no preservation เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 00:30:23

ความคิดเห็นที่ 81 คนนอกขามุงอย่างผมขอสรุปว่า... ...หมอในกระทู้นี้โดยรวมแล้วจิตวิทยาอ่อนมากครับ... ไม่มีลูกล่อลูกชน ทื่ออย่างกับดาบพลาสติกของเล่นเด็ก ไปมุงที่อื่นต่อดีกว่า - -" จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 01:34:08

ความคิดเห็นที่ 82 คห.77 หมอเลวๆมีจริงๆค่ะ วันนี้เพิ่งเจอสดๆ กับเพื่อนร่วมงานแท้ๆยังทำขนาดเนี้ย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะทำยังไงกะคนไข้ ไม่เคยคิดว่าจะไม่มีคนเรียนหมอ แต่แค่อยากได้คนที่ไว้ใจได้ว่าสมองดีจริง(เพราะมันเป็นสิ่งที่วัดได้ง่ายกว่า)เข้ามาเรียน ส่วนที่วัดยาก คือใจ ไม่ใช่ไม่วัด ต้องวัด แต่เราต้องเอาเกณฑ์ที่accuracyและ validity ให้แน่ๆ เท่าที่อ่านยังไม่เจอคำว่ารู้เมื่อไหร่ก็ตายเหมือนกันเลยนะ เห็นมีแต่บอกว่าแพทย์พลาดที่ไม่อธิบายเรื่องระบาดวิทยา และการดำเนินโรคแต่แรก แน่ละคะรู้ก่อนดีที่สุด รู้เร็วเราจะได้มีเวลาร่ำลาคนที่รักเราและเรารัก ได้นานขึ้น... แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 01:50:58 แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 01:50:22 จากคุณ : น้ำฝนหยดอ้วน เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 01:48:56

ความคิดเห็นที่ 83 ขอแสดงความเสียใจ กับคุณเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ เราอ่านกระทู้แบบนี้ทีไร ใจเสียทุกทีจริงๆค่ะ อย่างน้อย ขอฝากบอกอะไรไว้สักเล็กๆว่า มีลูก มีหลาน มีน้อง .. ที่เรียนเก่ง ตั้งแต่เด็ก โปรดอย่ายุยงส่งเสริมเค้าด้วยคำพูดที่ว่า " เรียนเก่ง ไปเป็นหมอดีมั้ยลูก " " เป็นหมอรวยนะ มีเกียรติ มีแต่คนชื่นชม " โดยที่เค้ายังไม่รู้ว่าใจจริงตัวเองอยากจะเรียนอะไร เพราะ หมอแบบที่พวกคุณไม่ชอบใจ จะยิ่งมีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และกว่าเค้าจะรู้ว่า หนทางนี้มันไม่เหมาะกับเค้าเลย .. ก็สายไปแล้ว จริงๆนะคะ .. จากคุณ : นศพ.ปี3 เตรียมสอบ License (Cheriez) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 01:54:56

ความคิดเห็นที่ 84 ชอบความคิดเห็นที่ 17 มากมากเลย จากคุณ : ที่คาดผม เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 02:19:06

ความคิดเห็นที่ 85 ถึงคุณแอบรักสาวใจร้าย คห.47 อย่าว่าเเต่ วิศวกรเลยครับ ขนาดเภสัชกร บอก หมอบางคนยังไม่เชื่อเลย จากคุณ : werty_max เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 02:26:04

ความคิดเห็นที่ 86 ที่เรียนหมอเพราะคิดว่าอาชีพนี้ เลี้ยงพ่อแม่ได้ ทำงานไปด้วย ทำบุญไปด้วย เรียนไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ไม่คิดอะไรแล้วครับ ชีวิตนี้มีแต่คำว่า อดทน กับ เหนื่อย เรียนหมอ บั่นทอนชีวิตมากๆครับ จากคุณ : abcd เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 04:39:09 A:192.168.51.33 X:183.89.255.108 TicketID:304630

ความคิดเห็นที่ 87 หรืออยากให้เป็นแบบพม่าล่ะเนี่ยะ หลังจากหมอตรวจและวินิจฉัยแล้ว จะบอกผู้ป่วยว่าต้องใช้สำลีกี่ก้อน เลือดกี่ขวด ยาอะไรบ้าง ให้ไปจัดเตรียมมา แล้วค่อยมานัดทำการรักษากันต่อไป รัฐบาลเขามีสวัสดิการอย่างเดียว คือ พบหมอ เพราะขาดงบ หม่องสาวเพื่อนเรา(คนพม่า) ย้ายหนีไปทำที่ ตปท แล้ว ทนกดดันไม่ไหว ทั้งจากผู้ป่วยและรัฐบาล ผลเสียสุดท้ายก็ตกอยู่กับประชาชน เพราะสมองไหล ขาดบุคลากร เห็นใจและเข้าใจกันเถอะ ทุกอาชีพ สุดท้ายก็เป็นคนเหมือนกันแหละ จากคุณ : ไชเท้าก๋วย เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 06:29:09

ความคิดเห็นที่ 88 หมอคือคนที่เรียนคณะแพทย์ศาสตร์  ถ้าเราหรือคุณเรียนคณะแพทย์ศาสตร์  ก็เป็นหมอได้   เราเคยเจอประสบการณ์คล้ายๆกับคุณ จขกท แต่ไม่ร้ายแรงเท่า  คือเรามีไข้สูงมาก  ไปหาหมอคลีนิคแถวบ้าน  หมอให้ยาลดไข้  ตกดึกเรามีอาการปวดท้องอย่างรุนแรง  ไปหาหมอคนเดิม  หมอให้ยาแก้ปวดท้องมา  พ่อเราเลยพาเราไปที่โรงพยาบาลเซ็นหลุยส์  หมอบอกว่า  ทำไมปล่อยให้เป็นมากขนาดนี้  อีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงคนไข้ก็แย่แล้วเนี่ย  เพราะเลือดออกในกระเพาะแล้ว อีกกรณีนึงเราเจอที่ศิริราชเหมือนกัน  พ่อเรามีอาการพูดไม่ชัด  เราพาไปศิริราช ตอนพ่อเรายังเดินได้อยู่  พาไปฉุกเฉิน  ไอ้พวกหมอ chan rai นั้น มันไม่ยอมให้รักษาที่ฉุกเฉิน  มันให้ไปรอธรรมดา  รอสามชั่วโมง  พ่อเราก็อาการแย่ลง  จากขามาเดินได้  กลายเป็นเดินไม่ได้ไปแล้ว  เราพาไปจุฬา  จุฬารีบรักษาทันที  แต่ก็ช้าเกินไปแล้ว  ทุกวันนี้พ่อเราเดินต้องใช้ไม้เท้า  เดินก็ไม่ค่อยดี  แขนก็ใช้ไม่ได้ไปข้างนึง  เราต้องได้รับทุกข์มากมาย  ทั้งจากอารมณ์พ่อที่รับไม่ได้จากการพิการ   หมอหมาๆทั้งหลาย  ที่พวกมรึงไม่ยอมรักษาพ่อกรูในวันนั้น  กรูขอให้พวกมรึง chip hai ทำอะไรทั้งชาตินี้และทุกๆชาติมันไม่มีวันเจริญ   มันยังส่งสคส มาขอบคุณผู้มีอุปการะคุณ  ที่เคยบริจาคเงินให้มันสองแสนบาท  ส่งมาทำ here อะไร  ขอให้พวกมรึงพิการเหมือนพ่อกรูบ้าง  กรูถึงจะอโหสิกรรม แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 07:10:26 จากคุณ : nuch_tre เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 07:03:07

ความคิดเห็นที่ 89 เป็นหมอ แต่แพ้หมอความ ความคิดต่อยอด แค่นี้ยังตีความหมายไม่ออก ที่ผมพูด ผมยกตัวอย่างมาแค่ส่วนเดียว ต่อยอดทางความคิด คือทำไมคุณไม่ฉุกคิดมั่งว่า อาการของคนไข้ มันไม่เหมือนเดิมนะกับโรคที่เราคิดว่าน่าจะใช่ มันต้องมีสาเหตุ ความผิดปกติมั่งสิ รับฟังคนไข้มั่ง ผมว่าบางทีหมอก็งี่เง่าเป็นเหมือนกันนะ อันนี้เจอมากับตัวเองครับ อาการงี่เง่าของหมอ ผมไปผ่าตัดเนื้องอกที่ปลายลิ้นมาครับ ผมเข้ารับการผ่าตัดโดยฉีดยาชา พอถึงเวลาผ่า หมอก็จับลิ้นผมไว้แล้วก็ฉีดยาชาเข้าไป แล้วหมอก็ถามว่าเจ็บไหม ยังเจ็บอยู่ไหม แต่หมอยังคีบลิ้นผมอยู่ ผมจะตอบยังไงครับ ผมพูดได้เหรอครับ แล้วหมอก็พูดว่า ผมถามทำไมไม่ตอบครับ ว่าเจ็บไม่เจ็บ ประทานโทษขอรับท่าน โดนคีบลิ้นอยู่ กระผมคงจะตอบพวกท่านได้นะ แล้วหมออีก 2-3 คน ที่เป็นผู้ช่วย ก็พูดว่าคนไข้ไม่ยอมบอกครับ แล้วพูดกับผมว่าหมอถามทำไมไม่ตอบ ถ้าไม่เจ็บแล้ว จะได้ผ่าสักที ถามก็ไม่ตอบเป็นอะไรหรือเปล่า คุณหมอท่าน 3-4 คน ไม่ได้มีการฉุกคิดเลยนะ ขอรับว่าถ้าคนไข้โดนคืบลิ้นอยู่เค้าจะตอบพวกท่านได้ไหม ถ้าไม่ติดว่านอนอยู่บนเตียงจะลุกขึ้นไปดีดหู คนละทีสองที โทษฐานไม่รู้จักคิด บรรดาคุณหมอทั้งหลายยืนงงอยู่ตั้งนานสองนาน ว่าคนไข้ทำไมไม่ตอบ แล้วก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่า ลืมไปคีบลิ้นอยู่เค้าเลยพูดไม่ได้ งี่เง่าดีไหมครับ.......นี่ก็อีกตัวอย่างหนึ่งของความคิดต่อยอด คิดนอกตำรา คิดถึงความน่าจะเป็น ไม่ได้ผิดหลักจรรยาบรรณของแพทย์ด้วย ไม่ได้เอาคนไข้เป็นหนูทดลอง เหมือนหมอหลายๆท่านกล่าวมา ความฉุกคิด ความคิดต่าง กับสิ่งผิดปกติที่มันเกิดขึ้น ไม่ใช่จะบอกว่าอาการมันเป็นแบบนี้ ก็ต้องเป็นโรคแบบนี้ หมอมีแต่ไอคิว แต่ไม่มีอีคิว รู้ตัวกันมั่งไหมครับ จากคุณ : อาเกาเหลา เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 08:55:46

ความคิดเห็นที่ 90 คำว่า"แอบ"ในที่นี้หรือใน กระทู้นี้ หมายถึงการที่ไม่แสดงตัวตนที่แท้จริง และไม่จำเป็นจะต้องบอกชื่อจริงของคุณหรือของผมเอง เข้าใจนะครับ ผมไม่มีอคติกับเพศที่สามครับ จะเกย์ สาวประเพศ2 ทอม ฯลฯ เพราะคนเหล่านั้นก็คือคนเหมือนกับผม ไม่เหมือนคุณหรอกครับ ซึ่งมีอคติกับผมเหลือเกิน และบ่อยครั้งที่ผมไปรักษากับหมอผู้ชายที่ดูตุ้งติ้ง ผมก็รักษาครับ ไม่คิดรังเกียจ ส่วนเรื่อง"หมอรักษาสัตว์" ครับผมต้องขอโทษอย่างแรง(แต่ไม่ขอลบหรือแก้ไข) ผมไม่ได้หมายความว่า หมอรักษาสัตว์จะไม่มีเกียรติ มีเกียรติสิครับ เพราะผมยังพาหมาที่บ้านผมไปใช้บริการอยู่บ่อยๆ ผมยกตัวอย่างกับหมอที่รักษาแม่ผมประมาณว่า แทนที่คุณจะรักษาคน คุณกลับรักษาสัตว์? เข้าใจยังครับ Umiki ผมเข้าใจคุณแล้วครับ แต่ผมยังยืนยันว่าหมอคนไหนที่ไม่ผิด ผมไม่คิดที่จะว่าเลย และหมอที่เข้ามาหรือ นศ.แพทย์ ที่เข้ามาอ่านกระทู้ผม คุณดูสิครับ นอกจากเคสของผมแล้ว ยังมีเคสของเพื่อนๆคนอื่นอีก ที่เจอปัญหา คุณอธิบายพวกเขาเหล่านั้นอย่างที่ผมได้อยู่บ้างสิครับ การรักพวกรักเพื่อน รักวิชาที่ตนเองเรียนมา นั้นเป็นเรื่องที่ดีครับ แต่เรื่องบางอย่างก็ต้องมีโดน ตำหนิ โดนว่า หรือด่า เพราะหลายคนชักเริ่มคิดว่า อาชีพนี้ จะโดนด่าไม่ได้เลย รวมถึงตัวผมก็เริ่มจะคิดแล้ว ผิดก็ว่าไปตามผิด หรือถ้าไม่ผิดก็หาข้อมูลมาคุยกัน มาอธิบายกัน เพราะวุฒิภาวะระหว่างคนไข้กับหมอมันต่างกันมาก ตัวอย่างเช่นคุณ Umiki ซึ่งท่านอธิบายจนผมเย็นลงมาก ถ้าถามถึงความรู้สึกผมตอนนี้นะครับ กระทู้นี้ก็เหมือนเวทีมวย แตกต่างกันตรงที่ คู่ชกมากเหลือเกิน ตามหลักคือ บนเวทีจะมีนักมวยอยู่แค่ 2 คน ไม่รวมคนตัดสิน แต่นี้ มีผู้ท่าชก ชกอยู่กับแชมป์หลายๆคนพูดง่ายๆคือ ผู้ท่าชกนั้นคือ ตัวผมเองเพียงคนเดียว แต่ผมไม่ได้ชกตัวต่อตัว ตรงกันข้ามผมกำลังโดนยำ เป็นเรื่องธรรมดาที่ผมก็ต้องปกป้องตัวผมเอง ในเมื่อมีหมัดมาหลายทิศทางเหลือเกิน ผมสวนกับไปหมดสองหมัด คุณจะมาบ่นว่าผมหมัดหนักทำไมล่ะครับ? จากเมื่อวาน เหล็กถูกไฟเผามาแดงๆ แทนที่คุนจะเอาน้ำมารดเพื่อจะให้มันอ่อน ตรงกันข้ามคุณดันเอาน้ำมันมารด แทนที่เหล็กธรรมดาๆจะอ่อน คุณกลับทำให้มันเป็นเหล็กกล้าเสียฉิบ ขึ้นชื่อว่าหมอหรือแพทย์ ซึ่งผมเชื่อว่ามีเกียรติ มีความรู้ความสามารถ จัดได้ว่าเป็นอาชีพขั้นเทพ ที่น้อยคนนักจะไปถึงจุดๆนั้นได้ และแน่นอน คุณวุฒิ วัยวุฒิ คุณธรรม จริยธรรม ฯลฯ ก็ต้องสูงกว่าคนปกติเช่นผม ดังนั้นมันไม่คุ้มหรอกครับ ที่ พิมเสนอย่างคุณ จะมาแลกเกลืออย่างผม ถ่มน้ำลายขึ้นฟ้า มันก็ไม่ตกไปไหนหรอกครับ? ผมตั้งกระทู้นี้เพื่อต้องการคำตอบ คำอธิบาย ผมรับทราบครับ รับทราบเฉพาะคนที่ให้คำตอบผมที่ชัดเจน ไม่ใช่เหวี่ยงหมัดตรงใส่ผมอย่างเดียว ผมสวนกลับไปบ้าง มันก็สมเหตุสมผลอยู่นี่ครับ ผมเชื่อว่าไม่มีครอบครัวไหน ถ้าเจอเหตุการณ์เดียวอย่างผมแบบผม เขาจะใจเย็นแบบทองไม่รู้ร้อนหรอกครับ ผมตั้งใจว่าหมอที่มันไม่ใส่ใจแม่ผมคนนั้นแค่นั้น ผมไม่ได้ว่าหมอที่ไม่มีส่วนเกี่ยวค่องเลย ถ้าผมตั้งชื่อ หมอ A หมอ B กระทู้นี้คังไม่เป็นแบบนี้มั้งครับ จริงอยู่ครับที่ว่า ถึงผมจะรู้ว่าแม่ผมเป็นมะเร็ง ยังไงๆระยะแบบนั้นแม่คุณก็ไม่รอด ครับจุดนี้ผมรับได้อยู่แล้ว แต่ผมอยากรู้ว่า ถ้าผมรู้ไวกว่านี้ โอกาสที่แม่ผมและผมจะใช้ชีวิต ให้มันคุ้มค่ากว่านี้อีกสักหน่อย มันมีโอกาสมั๊ยครับ?? คุณไม่ให้เกียรติผม ผมไม่ว่าครับ แต่อย่างน้อยๆคุณน่าจะให้เกียรติ ดวงวิณญาน หรืออย่างน้อยๆก็กระดูกผีของแม่ผม ที่ผมสวมคออยู่ตลอดเวลาด้วยเถอะครับ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 09:59:16 จากคุณ : หนุ่มเหน่อ เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 09:25:34

ความคิดเห็นที่ 91 พยักหน้า ส่ายหัวสิครับ จากคุณ : ต่อยอดหน่อยดิ (natefang) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 09:36:10

ความคิดเห็นที่ 92 คห.89 ผมอ่านแล้วก็ไม่รู้ว่า คนที่ไม่มีความคิดต่อยอด เป็นใครกันแน่ เราสามารถตอบที่หมอถามได้ โดยไม่ต้องพูด ตั้งหลายวิธี ฝากให้คุณ "คิดต่อยอด" เอาเอง แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 10:12:56 จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 10:12:35

ความคิดเห็นที่ 93 ตอบแบบรวมๆ นะ ปัญหาอาจจะเกิดจากการสื่อสารด้วยนะ บางทีคนไข้เค้าก็ทำใจได้แค่อยากจะให้รู้ว่าเค้าเป็นอะไรเท่านั้น อย่างคุณป้าข้างบ้านก็เป็นมะเร็งตับ พอเค้ารู้ก็ออกมาใช้ชีวิตบั้นปลายอยู่ที่บ้าน จนเสียชีวิต ลูกหลานเค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร  ข้อสองเรื่องค่ารักษาน่ะ บางทีคนเราก็อยากจะเลือกสิ่งที่ดีให้กับตัวเอง ขนาดเราไม่ได้ร่ำรวยบางทีก็ยังยอมเสียเงินรักษาเองเพื่อความสะดวกสบาย ยอมไม่ใช้สิทธิก็ได้ ถ้าคุณหมอลองแนะนำสักนิด เผื่อเป็นทางเลือกถ้าเค้าอยากตรวจ คนไข้บางคนเค้าก็ยินดีจะเสียเงินเพิ่มเพื่อความสบายใจก็ได้ ถึงตรวจแล้วไม่เจอก็คิดว่าเออโชคดีเราไม่เป็นอะไรไม่ได้คิดว่าตรูจะเสียเงินฟรีๆ  ซะหน่อย จากคุณ : แมวบนหลังคา เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 10:13:55

ความคิดเห็นที่ 94 หมอดีก็มี หมอไม่ดีก็มี ไม่ได้เถียง ดีมากดีน้อยก็แล้วแต่บุคคล แต่ที่มาเสนอแนะวิธีพิจารณา ก็เพื่อจะให้ช่วยแยกแยะระหว่างหมอที่ดีแต่ทำพลาด กับหมอที่ไม่ดีออกด้วย ไม่ใช่รักษาคนไข้แล้วตาย ต้องกลายเป็นหมอไม่ดีไปหมด เพราะถ้าพิจารณาแล้วลวกๆ อย่างนั้น หมอทุกคนในโลกเลวหมดครับ เพราะไม่มีหมอหน้าไหนที่ทำงานรักษาคนไข้ แล้วไม่เคยมีคนไข้ตัวเองตายสักคน จากคุณ : หมอก้อนหิน เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 10:17:20

ความคิดเห็นที่ 95 #91 นี่คุณก็ไม่เข้าใจ 555 เอ่ๆหรือว่าผมเล่าไม่ละเอียดกันหว่า เอาเป็นว่าผมเล่าไม่ละเอียดละกันคุณจะได้ไม่ผิด ผมพยักหน้าก็แล้ว ขยับมือก็แล้ว แต่ไม่ดู อ๊ะลืมไป ผ้าคลุมปิดหน้าอยู่ เลยมองไม่เห็น เห็นแต่ปาก ขยับมือก็มองไม่เห็น เพราะมืออยู่ต่ำเลยไม่ได้มอง จะให้ผมพูดอย่างเดียว เฮอะๆ สรุปว่าผมผิด เพราะเล่าไม่ละเอียด ขอโทษด้วยนะครับ แล้วก็ผมคงไม่โง่ที่จะไม่สื่อสารด้วยวิธีอื่น ให้หมอเค้ารับรู้หรอกนะครับ เพราะสื่อสารแล้วแต่เค้าไม่ดูเอง อย่าคิดว่าคุณฉลาดไปทุกเรื่องครับ เพราะคุณอาจจะโง่เป็นบางเรื่องก็ได้ สวัสดี... จากคุณ : มาต่อยอดให้แล้วนะ (อาเกาเหลา) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 10:30:49

ความคิดเห็นที่ 96 เป็นหมอมิใช่ว่าจะมีปัญญารักษาได้ถูกต้องเป๊ะๆๆๆทุกโรคนะคะ มีข้อจำกัดหลายอย่างมากๆๆ  ที่ทำให้การวินิจฉัยบางโรคล่าช้า ยิ่งโรคที่วินิจฉัยยากๆ  ซับซ้อน  และไม่มีอาการแสดง ที่เฉพาะเจาะจง ผอ. รพ ดิฉันเอง  ก็มาตรวจเจอตอนตัว ตา เหลือง จนมีคนอื่นมาทักท่าน ท่านจึงได้เริ่มรักษาตนเอง แต่ก็อยู่ได้อีกไม่นาน   แต่สุดท้ายก็ยังเสียชีวิตอยู่ดี การที่จะไปโทษที่ไม่สามารถวินิจฉัยโรคได้เป๊ะๆๆ  ทันท่วงที  ว่าแพทย์โง่  แพทย์เลว  ดูไม่ค่อยเป็นธรรมสักเท่าไหร่  มันมีข้อจำกัดเยอะมากๆๆๆๆ ไม่มีใครอยากให้เกิดหรอกนะ แพทย์ที่ต้องมาตรวจโรคทั่วไป  บางท่านอาจจะมีความถนัดด้านกระดูก  อ่านหนังสือด้านกระดูกมามาก  ตั้งใจว่าจะเรียนต่อด้านกระดูกในอนาคต  แต่ตอนนี้ยังต้องตรวจทั่วไปไปก่อน   พอเจอโรคทางท้อง  จึงไม่เป๊ะๆๆ  ได้อย่างใจหวัง ถ้าจะให้ดี  ท่านไปรักษา รพ. ที่มีแพทย์เฉพาะทาง  และมีเครื่องมือ  กำลังพร้อมที่จะตรวจอย่างละเอียดได้ทุกเมื่อ  เพื่อมาตรฐานสูงสุดในการรักษาของท่านจะดีกว่า ซึ่งมันไม่ใช่ รพ. รัฐบาล  ส่วนใหญ่ในประเทศค่ะ อนึ่ง  ที่อ่านเจอในพันทิพย์นี้ เคยเจอมาด่าแพทย์ว่า  เว่อร์  อยากได้เงิน  เลี้ยงไข้ ทั้งๆที่แพทย์  เกรงว่าอาการแสดงทางกระเพาะที่คนไข้เป็น  อาจเป็นโรคหัวใจแฝง เลยส่งตรวจด้านหัวใจไปด้วย  แต่ดันไม่เจออะไร และเคยเจอ (ในพันทิพย์)  มาบ่นแพทย์ว่า  อาการทางกระเพาะ  ที่ผู้ป่วยเป็น  ที่แท้แล้วมันเกิดจากโรคหัวใจ...  ทำไมเรื่องแค่นี้แพทย์ไม่รู้.... นานาจิตตัง ขอให้แพทย์ระวังเรื่องข้อมูล  การสื่อสาร  การแสดงความเห็นอกเห็นใจต่อผู้ป่วยด้วยค่ะ จากคุณ : ฝ้ายผู้น่ารัก เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 10:39:16

ความคิดเห็นที่ 97 หมอก้อนหินครับ ขอน้อมรับในคำแนะนำและติติงนะครับ แต่คุณก็คือคุณ ไม่ใช่ผม จะให้มารับรู้ความคิดของผมทั้งหมดก็คงเป็นไปไม่ได้ ผมคิดต่อยอดจากที่คุณหมอก้อนหิน พิมพ์ออกมาแล้วละครับ แต่อาจจะเป็นเพราะผมสื่อสารได้ไม่ดี คุณหมอก้อนหิน เลยไม่สามารถเข้าใจความคิดผมได้ หรือเป็นเพราะผมอาจจะเล่าไม่ครบถ้วน เลยเกิดการสื่อสารผิดพลาด ผมคิดว่าผมคงสื่อสารกับเทพแบบคุณด้วยวิธีธรรมดา คงจะไม่ค่อยเข้าใจกันครับ อาจจะต้องจุดธูปอัญเชิญลงมา ถึงจะคุยกันได้รู้เรื่อง หวังว่าคุณคงจะอ่านที่ผมให้ความเห็นอื่นๆมั่งนะครับ คุณอาจจะเข้าว่าผมต้องการสื่อถึงอะไรนะครับ.....ไปคิดต่อเอาเอง จากคุณ : อาเกาเหลา เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 10:45:08

ความคิดเห็นที่ 98 เรื่องการสูญเสียเป็นเรื่องที่ทำใจได้ยาก เป็นทุกข์มาก เพราะต้องพบกับความพลัดพรากจากสิ่งที่รัก แต่อยากให้ จขกท ศึกษาหลักธรรมของพุทธองค์นะคะ อย่างน้อยจะเข้าใจธรรมชาติของชีวิต ไม่ว่ายากดี มีจน บัณฑิต ราชา ล้วนเดินไปสู่จุดหมายเดียวกัน นั่นคือ มีความตายเป็นที่สุด        การอาฆาตพยาบาท ล้วนแต่เป็นการผูกเวร กรรม  ต่อกัน ให้ชาติหน้าต้องมาพบกัน และพบกับความเจ็บปวดอีก มองได้ 2 มุม คือคุณหมอ อาจจะพลาดไปกรณีนี้ เขาก็ต้องได้รับกรรมในส่วนนี้อยู่แล้ว โดยที่ไม่เกี่ยวกับความรู้สึกของ จขกท หรือมารดา จขกท เลย แต่อีกมุมนึง ชาติก่อน มารดาของ จขกท อาจได้ทำสิ่งใดไว้ จึงต้องมารับผลเช่นในวันนี้  ทุกสิ่งในโลกนี้มีกรรมเป็นของ ๆ ตน อยากให้ลองพิจารณาให้ดีค่ะ        อีกอย่างนึง คือ ทุกอาชีพมีทั้งคนดีและคนไม่ดีค่ะ เก่งและไม่เก่ง มีและไม่มีจรรยาบรรณค่ะ  ตรงนี้ คือ ความจริง บนโลกใบนี้ โดยส่วนตัวหากยังไม่ดีขึ้นใน 1-2 เดือน คงพาไปหาแพทย์ท่านอื่นดูค่ะ สมัยนี้ second to third opinion คนไข้ทำเยอะมาก  แต่ก็ดีตรงที่ได้ความสบายใจ เพระอาจได้คำตอบตรงกัน หรือ ได้พบโรคเร็วขึ้น เพราะท่านแรกอาจประสบการณ์น้อย ความเฉลียวในโรคยังน้อย  จึงวินิจฉัยไม่ได้        ไม่ว่าระบบของประเทศจะเป็นอย่างไร  อย่าไปโทษระบบอย่างเดียวเลยค่ะ ต้องดูความผิดของตัวเองเป็นอันดับแรกก่อน ต้องกล้ารับผิดและชอบนะคะ  ขอให้ทำงานอย่างมีสติและเต็มที่ทุกอาชีพนะคะ ส่วนผลจะออกมาดีหรือร้ายมันก็เป็นบุญและกรรมของแต่ละคนเช่นกันค่ะ จากคุณ : ใบไม้และขุนเขา เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 11:18:48

ความคิดเห็นที่ 99 จากที่ผมได้นั่งอ่าน การโต้ตอบไปมา ระหว่างหมอกับคนไข้ ซึ่งก็อาจจะมีแง่มุมในทางที่แตกต่างกันไป ไม่ได้มีใครถูกหรือผิด 100 % โรคบางโรคก็ยากเกินกว่าจะเข้าใจ คนไข้เองก็คาดหวังว่าจะต้องได้รับการรักษาที่ดี ดังนั้นการสื่อสารระหว่างกันจึงเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ถ้าหากหมอไม่แน่ใจก็ควรจะบอก แล้วอาจจะให้ข้อมูลเพิ่มเติมว่าน่าจะเป็นโรคอะไร เพราะอะไร ไม่ต้องกลัวเสียหน้า /เห้ออออ ทำไมต้องโต้เถียงกัน ทั้งๆที่ การรักษา ควรจะเป็นการร่วมมือกันระหว่าง หมอ พยาบาล คนไข้ และญาติ จากคุณ : ลูกหมา เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 13:25:21 A:223.205.175.162 X: TicketID:306225

ความคิดเห็นที่ 100 เอ่อ มีเภสัชกร และบุคลากรทางการแพทย์อื่นๆด้วย :D จากคุณ : ลูกหมา เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 13:46:42 A:223.205.175.162 X: TicketID:306225

ความคิดเห็นที่ 101 ยังอ่านไม่จบครับ แต่อ่านถึงคห.นึงแล้วผมทนไม่ไหว ถึงคห.ที่ 21 นะครับ นี่คุณณณณณณณณณ !^#$*^&*#)($#%$#@# ออกตัวก่อนว่าผมเป็นไม่ใช่เด็กโครงการฯนะครับ ตอนสอบเข้าผมก็ได้คะแนนสูงมากๆๆ คุณพูดจาดูถูกเด็กโครงการฯมากเลยครับ คุณ ๆๆๆๆๆ โอยผมโกรธจนทนไม่ไหว โกรธแทนเพื่อนทุกคน เพื่อนผมทุกคนพยายามตั้งใจเรียนกันแทบแย่ เพราะทุกคนมีความตั้งใจที่จะออกมาเป็นแพทย์ที่ดี ออกไปรักษาคน ไม่เห็นแก่เงิน ออกไปรักษาตามต่างจังหวัดอีก ทุกคนตั้งใจเรียนกันมากเพราะรู้ว่ามันเป็นพื้นฐานที่สำคัญในอนาคต หลายคนมากมาจากมหิดลวิทยานุสรณ์ แต่ก็เข้ามาทางโครงการฯ เรียนแพทย์แถวสามย่านได้ 4.00 กันทั้งนั้น นี่คุณจะดูถูกเด็กโครงการกันมากเกินไปรึเปล่าครับ + คุณพูดว่าส่วนมากค้างอยู่ในคณะแพทย์  - - คือปีหนึ่งจะมีประมาณหนึ่งถึงสองคน จากร้อยกว่าคนครับ มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว แม้กระทั่งเด็กentrance ก็จะมีราวๆ 1-2% ที่สอบไม่ผ่านครับ อย่างไรก็ตามคณะผมเขาก็สั่งสอนผมให้พูดจากับคนไข้ด้วยเหตุผลและความเ้ข้าใจในตัวคนไข้ คุณพูดจาดูถูกคนที่ไม่ได้เรียนแพทย์มากครับ เพราะมีหมออย่างคุณทำให้พรบ.ใหม่ต้องออกมา แล้วทำให้ภาพลักษณ์ของแพทย์มันตกต่ำลง ส่งผลกระทบต่อพวกผมด้วยครับ จากคุณ : Fallen Joker เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 13:47:30

ความคิดเห็นที่ 102 จาก คห 90 ของ จขกท "ส่วนเรื่อง"หมอรักษาสัตว์" ครับผมต้องขอโทษอย่างแรง(แต่ไม่ขอลบหรือแก้ไข) ผมไม่ได้หมายความว่า หมอรักษาสัตว์จะไม่มีเกียรติ มีเกียรติสิครับ เพราะผมยังพาหมาที่บ้านผมไปใช้บริการอยู่บ่อยๆ ผมยกตัวอย่างกับหมอที่รักษาแม่ผมประมาณว่า แทนที่คุณจะรักษาคน คุณกลับรักษาสัตว์? เข้าใจยังครับ" ดิฉันเข้าใจตั้งแต่อ่านข่อความของคุณครั้งแรกแล้วค่ะ แต่ที่ติงมาเนื่อจากเห็นว่าเป็นสิ่งที่ไม่สมควร เข้าใจรึยังคะ จากคุณ : เหม่ง-เป่ง-มัน เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 13:47:57

ความคิดเห็นที่ 103 อยู่กาญจนบุรี บ้านอยู่ข้างโรงพยาบาลนั้นโรงพยาบาลประจำจังหวัด ก็ต้องเป็นพหลฯแน่นอน เราอายุยี่สิบ เสียแม่ไปตอนอายุสิบห้า เสียพ่อไปตอนอายุสิบเก้า ที่โรงพยาบาลนั้นทั้งคู่ รู้ว่าหมอทำเต็มที่แล้ว บ้านเรานะถ้าไม่ฉุกเฉินจะไม่ไปโรงพยาบาลนี้เด็ดขาดเพราะ ไม่ใช่หมอไม่ดี ไม่ใช่หมอไม่เก่ง แต่เพราะ คนเยอะมากๆหมอมีไม่พอ บุคลาการไม่พอ วันๆหนึ่งคนเข้ารักษาเป็นร้อยๆคน หมอคนหนึ่งได้ตรวจคนไข้ไม่ถึงสิบนาทีถ้าใครอยู่กาญฯรู้เลย หมอวินิจฉัย เราว่าเค้าทำได้ไม่เต็มที่นะ สมมุติถ้าเราได้โจทย์แคลมา ไม่มีหรอกนะที่จะทำได้เลย ก็ต้องวิเคราะห์ว่าโจทย์ต้องการให้ทำอะไร ซับซ้อนแค่ไหน แล้วก็ ดิฟ ก็อินทริเกตไปตามขั้นตอน พลอตกราฟ ถอดค่า cos sine ว่ากันไป บางทีทำเสร็จแล้วคำตอบไม่ถูกขนาดอาจารย์เองยังผิดได้เลย นี่คุณต้องทำใจนะค่ะ ว่า ของมันอยู่ข้างใน มองไม่เห็นด้วยตาปล่าว อย่างที่บางคห.บอก โรคบางโรควินิจฉัยยาก บางโรคอาการชัดเจน อย่างแม่เรา รู้อีกทีหมอบอกอยู่ได้เจ็ดวันนะ เราช๊อกกันทั้งบ้าน ตรงที่หมอพูดว่า อยู่ได้ถึงเจ็ดวันก็เก่งแล้ว แล้วพูดต่อหน้าแม่เราที่กำลังจะตายอ่ะ โกรธนะโกรธมากเลย แต่มองอีกนัยหนึ่งนะ หมอเค้าคงต้องการสื่อสาร แต่หมออ่ะเราว่าเค้าชอบพูดกันแปลกๆนะแบบว่าไงอ่ะ ชอบใช้คำหรือศัพท์แปลกๆอ่ะคิดๆไปก็เข้าใจเจตนาเค้านะ เราทำเจ็ดวันที่เหลือให้ดีที่สุดไง แม่เรานี่หัวเราะ นอนดูทีวีปกติเลยนะ สวดมนต์ตลอด หมอบอกเลยว่าเก่งและเข้มแข็งมากๆ สุดท้ายอยู่ได้เดือนกว่าๆ หมอคนนั้นมาพูด ผมนับถือคนไข้คนนี้จริงๆผมออยากช่วยคุณแม่มากๆแต่ผมทำอะไรไม่ได้จริงๆอวัยวะมันหยุดทำงานไปหมดแล้ว เสียหายมากเกิน หมอเสียใจด้วยครับ เราซึ้งใจตรงที่เค้าพยายามแสดงว่าเค้ารักษาเต็มที่แล้วทำเต็มที่โดยที่ไม่ดูถูกว่าเป็นคนไข้ที่ใกล้ตาย รักษาไม่ได้ เค้ามาดูแม่เราบ่อยมากๆ ซึ้งใจจริงๆ อีกทีก็พ่อเราที่พหลฯเหมือนกัน พ่อเราโดนไฟชอต สันนิษฐานกันว่านอน อยู่กับสายไฟมาแล้วไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมง เสียชีวิตแล้วตั้งแต่ที่บ้าน แต่เอาไปโรงพยาบาลหมอช่วยเต็มที่ถามว่าโดนนานแค่ไหนเราก็บอกว่าครึ่งชั่วโมงได้ หมอก็พยักหน้าแล้วบอกว่า ผมจะพยายามนะแต่ไม่รับปากโดนนานเกินไปข้างในคงสุกหมดแล้ว แต่หมอก็ปั้มหัวใจ ฉีดยา บลาๆตั้งครึ่งชั่วโมง จนเค้าออกมาบอกว่าหมอเสียใจจริงๆครับ คนไข้มาโรงพยาบาลช้าไป ซึ้งตรงที่เค้ารู้ว่าพ่อเราตายไปแล้วแต่เค้าก็ยังพยายามช่วยอ่ะ(แต่แอบช๊อกตรงหมอบอกว่าสุก)แบบว่าคนที่เอาไปส่งหมดหวังแล้วแต่หมอไม่ยอมอ่ะ พยายามตั้งครึ่งชั่วโมง ขอบคุณจริงๆ ที่อธิบายมานี้ต้องการจะสื่อว่า หมอที่ดีก็มีค่ะคุณ ดูอย่างพ่อกับแม่เราได้หมอดีๆทั้งคู่แต่สุดท้ายก็ตายอยู่ดี เราอยากให้คุณปล่อยวางกับเรื่องที่มันผ่านไปแล้ว เราเข้าใจความรู้สึกคุณนะที่ว่ามันน่าจะทำอะไรได้ดีกว่านี้ แต่สุดท้ายมันก็เป็นอดีตที่คุณกลับไปแก้ไขไม่ได้อยู่ดี ถือเป็นประสบการณ์เถอะค่ะ แล้วมองไปข้างหน้า อย่าให้ความรู้สึกเจ็บปวดและแค้นเคืองมาบั่นทอนจิตใจเรา สุดท้าย หมอก็เป็นคนธรรมดาที่ต้องเดินดินกินข้าวแกงทำงานแลกเงินเดือน มีรัก โลภ โกรธ หลง เจ็บได้ ร้องไห้เป็น ที่สำคัญรู้จักคำว่าพลาด คำว่าลืมและสุดท้าย ตัวหมอเองก็ต้องพบกับความสูญเสียไม่ต่างจากเราในวันใดวันหนึ่งข้างหน้า ขอให้คุณปล่อยวางนะค่ะ แล้วจะพบความสุข โชคดีค่ะ ผิดพลาดประการใดไม่ถูกใจ จขกท. ยังไง ขออภัยด้วยใจ แค่อยากเล่าให้ฟังค่ะ จากคุณ : กาญจนบุรี เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 13:58:33 A:192.168.3.176 X:124.157.201.22 TicketID:304797

ความคิดเห็นที่ 104 ด้วยสำนึกและทัศนคติ ผมไม่ได้ดูถูกใครนะ แต่ไม่ว่าจะสายงานอาชีพไหน  หาความรับผิดชอบและสำนึกในหน้าที่ของตนเองได้น้อยเต้มที่ ณ เมืองไทย ยามนี้ จากคุณ : chelsit เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 14:19:38

ความคิดเห็นที่ 105 ก่อนอื่นขอแสดงความเสียใจกับจขกท.ด้วยนะครับ ที่ต้องมาเสียคุณแม่ไปด้วยโรคนี้ ซึ่งเป็นโรคที่พบได้ไม่มาก อาการไม่จำเพาะเจาะจง และส่วนใหญ่มักจะพบในเวลาที่โรคเป็นมากแล้ว ผมไม่ทราบเหตุการณ์โดยละเอียดพอจะบอกได้ว่าคุณแม่ของ จขกท จะมีโอกาสรอดหรือไม่ถ้าได้ตรวจรักษาเร็วกว่านี้ แต่ถ้าให้ผมเดาคุณหมอ A น่าจะมีการรักษาที่ไม่ค่อยเป็นไปตามมาตรฐานเท่าไหร่ เช่น ปวดท้องครั้งแรก ในคนอายุมาก รักษาแล้วไม่ดีขึ้น (กินได้น้อย เบื่ออาหาร น้ำหนักลด ด้วยหรือเปล่าไม่ทราบ) ก็ควรจะได้รับการตรวจอื่นๆเพิ่มเติมเช่น ส่องกล้องทางเดินอาหาร และถ้าเริ่มมีอาการตาเหลือง ตัวเหลืองแล้ว มันก็ต้องไม่ใช่โรคกระเพาะแล้วล่ะ มันต้องได้รับการตรวจเพิ่มเติม เช่น เจาะเลือด CT หรือถ้าสงสัยทางเดินน้ำดีอุดตันแต่ยังหาสาเหตุไม่เจอก็อาจทำ ERCP หรือการส่องกล้องไปในลำไส้เพื่อฉีดสีดูทางเดินน้ำดี จากที่ จขกท.เล่ามาว่ามีอาการนำมาก่อนประมาณ 1 ปีก่อนจะเริ่มเหลือง ถ้าเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองจริงตั้งแต่แรก ก็อาจจะเป็นส่วน body หรือ tail ซึ่งไม่ค่อยมีอาการจำเพาะแต่แรกอยู่แล้ว กว่าจะมีอาการเหลืองก็มักจะโตมากจนมากดท่อน้ำดีซึ่งอยู่บริเวณหัวของตับอ่อนแล้ว ถ้าได้รับการ CT scan ผมว่ามีโอกาสเกิดได้ 4 อย่าง 1. CT เร็วเกินไป ทำให้ไม่สามารถมองเห็นก้อนที่ตับได้ (ปกติเครื่อง CT ทั่วไประยะที่ตัดจะห่างประมาณ 1 cm ถ้าบังเอิญก้อนเล็กกว่านี้ก็อาจ"ข้าม"บริเวณก้อนไปได้) 2. ตรวจเจอในระยะเริ่มต้น ซึ่งผ่าตัดได้ 3. ตรวจเจอในระยะที่เป็นมากซึ่งยังผ่าตัดไม่ได้ อาจมีการรักษาอื่นๆให้ก้อนเล็กลงก่อนถึงจะไปผ่าตัด ซึ่งในที่สุดอาจจะผ่าได้หรือไม่ได้ก็ได้ 4. ตรวจเจอในระยะที่รักษาโรคไม่ได้แล้ว รักษาได้แต่ตามอาการ จากคุณ : Sortai เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 15:40:43

ความคิดเห็นที่ 106 สำหรับพี่ๆน้องๆหมอที่ผ่านไปมาแล้วได้อ่าน ผมคิดว่าประเด็นในการตรวจรักษาผู้ป่วยคนนี้ ไม่ใช่ประเด็นที่ว่าผู้ป่วยโชคร้ายเป็นโรคที่ไม่ค่อยแสดงอาการ จะไปตรวจแต่เนิ่นๆกันทุกคนได้ยังไง แต่ประเด็นคือ เมื่ออาการของโรคไม่ดีขึ้นก็ควรจะทำการตรวจเพิ่มเติม หรือถ้าตรวจเองไม่ได้ หรือไม่แน่ใจก็ส่งต่อให้ผู้เชี่ยวชาญตรวจซะ ซึ่งจากที่ฟัง จขกท.เล่ามา (ฝ่ายเดียว) หมอที่ตรวจ(อ่านแล้วเข้าใจว่าเป็นหมอคนเดิมตลอด) ไม่ได้คำนึงถึงจุดนี้ รักษาไปแต่โรคเดิมๆ ผมคิดว่าถ้าผุ้ป่วยอาการไม่ดีขึ้นเกิดได้จากหลายๆอย่างที่ต้องคิดถึง เช่น 1 วินิจฉัยโรคผิดหรือเปล่า ต้องย้อนกลับไปเสมอว่าเราวินิจฉัยโรคผู้ป่วยคนนี้จากอะไร แน่ใจหรือไม่ 2 วินิจฉัยถูกแล้ว แต่รักษาผิดหรือเปล่า เช่น severity มากกว่าที่คิด ยาขนาดเท่าเดิมไม่พอ 3 วินิจฉัยถูกแล้ว รักษาถูกแล้ว แต่ไม่เหมาะกับผู้ป่วยคนนี้หรือเปล่า ลอง alternative หรือยัง 4 ทุกอย่างถูกแล้ว แต่เป็นการดำเนินโรคปกติของโรคนี้ เดี๋ยวก็จะดีขึ้นเอง จากคุณ : Sortai เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 15:55:48

ความคิดเห็นที่ 107 #88 แบบนั้น เค้าไม่เรียด อโหสิกรรมหรอกครับ เค้าเรียก "หายแค้น" เฉยๆ จากคุณ : Radomski เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 15:57:58