|
ผมเคยตั้งกระทู้เรื่อผมป่วยเป็น TB มาแล้วครับในสวนลุม ตอนนี้ผมอยากจะเขียนบางสิ่งบางอย่าง ในฐานะลูกชายคนหนึ่งที่ทำให้พ่อแม่หนักใจมาโดยตลอด เวลาหลายปีที่ผ่านมาผมรู้ว่าพ่อกับแม่รักผมมากเพียงไร พ่อแม่เคยพร่ำเตือนสอนผมแต่ผมเถียงท่านทุกคำ มีปากเสียงกับท่าน จนผมมาเรียนที่กรุงเทพ ท่านส่งเงินค่าขนมให้ผมช้าผมก็จะโมโหทะเลาะกับพ่อแม่คิดว่าพ่อแม่ไม่รัก มาอยู่กรุงเทพเอาแต่เที่ยวเตร่ ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย ทั้งๆที่พ่อกับแม่ผมลำบาก พ่อผมเป็นดาบตำรวจแต่ต้องทำอาชีพเสริมโดยการตั้งร้านรับเหมาเล็กๆ ผมสงสารพ่อมาก พ่อท่านเหนื่อยมากกเพื่อผม วันนี้ผมเป็นโรคร้าย ท่านโทรมาปลอบผม ให้กำลัง ตอนนี้ผมรู้เเล้วว่าพ่อแม่รักผมมาก แล้วผมก็รักท่านมากด้วย สิ่งใดที่แล้วมาที่ผมทำเลวๆกับท่านเอาไว้ ขอให้พ่อแม่อโหสิกรรม บาปให้ลูกคนนี้ด้วย ตอนนี้ผมเป็นคนใหม่แล้ว ผมรักพ่อและแม่เหลือเกิน ตอนนี้ผมเป็นโรคร้ายผมไม่อยากจากท่านไป ผมอยากมีโอกาสได้แก้ไขตัวเองใหม่ ผมรู้ว่าโรคนี้รักษาหายขาดได้แต่ผมก็ยังกลัวเหลือเกิน ผมเพิ่งอายุยี่สิบ ตอนนี้ผมต้องอยู่กรุงเทพเพียงคนเดียว มันทั้งเหงา ทั้งกลัว สับสนไปหมด ผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย ผมคิดถึงพ่อกับแม่มาก ผมรักพ่อกับแม่จริงๆ ทั้งหมดที่เขียนไปนี้ผมเพียงแค่อยากบอกทุกคนว่าผมรักพ่อกับแม่มาก ผมสำนึกแล้ว ผมขอโทษ
| จากคุณ |
:
SOAS HOPE 
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 มี.ค. 54 22:15:13
|
|
|
| 
ผมสำนึกแล้วครับพ่อกับแม่
แล้วได้บอกท่านแบบที่คุณบอกในกระทู้หรือยังคะ
