ความคิดเห็นที่ 1 ไม่จริงค่ะ จากคุณ : คิน * คาเนะ เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 23:45:49

ความคิดเห็นที่ 2 ขอเหตุผลด้วยนะคะ ถ้ายังไม่นอน มาคุยกันค่ะ จากคุณ : กนกณัฐ เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 00:16:48

ความคิดเห็นที่ 3 คือ ถ้าไม่เข้าใจเรื่อง แนวคิดการวิจัยทางคลินิก และความรู้ เรื่องการวิจัยแบบทดลอง(experimental trial) จะไม่มี วันรู้เลยครับ ว่ายาแบบนี้ การรักษาแบบโน้น ได้ผลหรือไม่ ความยาก ในการ สรุป ผลการรักษา มันอยู่ตรงนี้ ครับ แล้ววิชานี้ เขาก็สอน พวก แพทย์ เภสัชกร พยาบาล ในมหาวิทยาลัยครับ ใครไม่ได้เรียน ก็จะไม่เข้าใจ แต่สำหรับ คนที่เรียน วิชานี้ แล้ว มากกว่า ร้อยละ 50 ก็อ่านงานวิจัยไม่รู้เรื่องครับ แบบว่า ขี้เกียจอ่ะ แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 54 07:26:30 แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 54 07:25:41 แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 54 07:24:50 จากคุณ : ศุภรักษ์ ศุภเอม (frxbaby71) เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 07:24:10

ความคิดเห็นที่ 4 ผมจะเริ่มต้นอธิบายยังไงดี เริ่มจากการศึกษายาดีไหมครับ ปกติยารักษามะเร็งจะมีการวิจัย 2 ระยะใหญ่ๆครับ 1. Preclinical ทำในเซลล์ไลน์ คือหลอดทดลอง ซึ่งมีเซลมะเร็งอยู่ ซึ่งการทดลองในหลอดทดลองก็เพื่อหาว่ายานั้นๆ หรือการฉายรังสี จะสามารถทำให้เซลล์มะเร็งในหลอดทดลองตายหรือไม่ ซึ่งเซลล์มะเร็งที่เอามาทดลองก็จะมีพันธุ์ต่างๆกัน แล้วแต่ต้นกำเนิด ถ้าพบว่ายานี้ active คือมีผลดีพอควร ก็จะนำเซลล์นั้นไปปลูกถ่ายให้สัตว์ทดลอง ส่วนใหญ่เป็นหนู แล้วทำการรักษาโดยการบริหารยา เช่นผ่านทางเส้นเลือด หากดูแล้วมีการตอบสนองในเซลล์มะเร็งแต่ละชนิดจึงจะมาใช้ในคนครับ ขั้น preclinical ใช้เวลา3-5 ปี อย่างน้อย 2. Clinical phase เริ่มวิจัยในมนุษย์ ก่อนอื่นต้องเลือกก่อนว่า จะรักษาในมะเร็งชนิดไหน ซึ่งก็เชื่อมโยงมาจาก preclinical ว่าทดลองในเซลล์มะเร็งอะไร เช่น เซลล์มะเร็งเต้านม ก็ต้องมาทดลองในคนที่เป็นมะเร็งเต้านม จะไม่ทดลองมั่วๆ ข้ามสายพันธ์ เพราะผิดจริยธรรมการวิจัยครับ ขั้น clinical นี้ยังแบ่งเป็น 4 ระยะ (ไม่เกี่ยวกับระยะของโรคมะเร็งนะครับ) ระยะที่ 1 ของการทดลองในมนุษย์ คือต้องทำในคนเป็นมะเร็ง จะไม่เหมือนยาอื่นๆ ที่ทดลองในคนปกติที่เป็นอาสาสมัคร การวิจัยระยะ 1 เพื่อหาผลข้างเคียงของยา เช่นมีผลต่อเม็ดเลือดขาวอย่างไร อาเจียนขนาดไหน ผมร่วงไหม และศึกษาเภสัชจลศาสตร์ คือการดูดซึมยาและการขับถ่ายหรือกำจัดยา โดยต้องมอนิเตอร์หรือดูระดับยาในเลือดจากการเจาะเลือด ดังนั้นผู้วิจัยต้องรู้ว่าตัวยานั้น *(active ingredients) นั้นออกฤทธิ์อย่างไร และ เมตาบอไลซ์ หรือกำจัดยาอย่างไร มีครึ่งชีวิตกี่ชม กี่วัน ยาจะดูดซึมเร็วสุดเมื่อไร ภายในกี่ชั่วโมง และอยู่ในร่างกายกี่ชม. อีกอย่างที่ได้ในระยะ 1 คือ ตารางการให้ยา เช่นให้ทุกสัปดาห์ ทุก 2 สัปดาห์ ถ้าเป็นยากินก็จะรู้ว่ากินกี่เวลา กี่วันต่อรอบเป็นต้น   นอกจากนี้จะทราบอัตราการตอบสนอง  (response rate) คร่าวๆ เช่น มีการยุบของก้อนมะเร็งหมด (complete response, complete remission) กี่เปอร์เซ็นต์  ได้ผลยุบบางส่วนกี่เปอร์เซ็นต์  ไม่ยุบเลยกี่เปอร์เซ้นต์ หรือให้ยาแล้วก้อนก็ยังโตขึ้นกี่เปอร์เซ็นต์ คือให้ยาในคนไข้ร้อยคน ได้ผลยุบหมดกี่คน ส่วนใหญ่ผู้ที่เข้าร่วมวิจัยยามะเร็งระยะ1 นี้มักจะเป็นผู้ป่วยที่ดื้อต่อยามะเร็งมาตรฐานมาหลายขนานแล้ว และมักจะเป็นผู้ป่วยมะเร็งระยะแพร่กระจาย ซึ่งอย่างที่ผมบอกจะต้อง specific ต่อมะเร็งแต่ละชนิด เช่นยา ก ทำการทดสอบ clinical phase 1 ในผู้ป่วยมะเร็งเต้านมระยะแพร่กระจายที่ดื้อต่อยาหลายขนาน ดังนั้นหากผู้ป่วยกลุ่มนี้ คือดื้อมาหลายขนาน มีอัตราการยุบของก้อนมะเร็งเกิน 10 % ก็ถือว่ายาตัวนี้ดีมากๆแล้ว และหากไม่มีผลข้างเคียงร้ายแรง ยาตัวนี้ก็จะเข้าสู่ clinical phase 2 study ครับ โปรดติดตามตอนต่อไป จากคุณ : wisutiyano เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 10:01:33

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณค่ะ คุณ คห4 มารออ่านตอนต่อไปอยู่ค่ะ และสมมุติว่ายาตัวนี้ ผ่านการทดลองในขั้นที่ 1 แล้ว และอัตราการตอบสนองมากกว่า 10 % คุณว่าน่าจะนำมาทดลองขั้นต่อไปไหมคะ การทดลองในขั้นใช้กับผู้ป่วยจริง ๆ  หรือใช้กับมนุยษ์ มีปัจจัยหลายอย่างเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยเฉพาะเรื่องผลประโยชน์ทางการค้า จะมีใครเข้ามาลงทุนถ้าเกิดพบว่ายานี้ใช้รักษาได้จริง แต่ไม่สามารถจดสิทธิ์บัตรได้ จะนำมาขายให้ได้กำไรมาก ๆ เหมือนยาคีโมที่ใช้กันอยู่ก็ไม่ได้ เรื่องก็คงจบ หน่วยงานอย่าง อย ก็ ไม่สามารถรับรองได้ โดยอ้างไม่มีผลการทดลองยืนยัน การทดลองขั้นที่ 2 จึงเกิดจากคนไข้ที่ส่วนใหญ่ หมดหวังกับการรักษา ด้วยแผนปัจจุบันแล้ว ผลที่ได้รับเกิดจากประสบการณ์ตรง ซึ่งแตกต่างกันไป บางคนก็หายได้ แต่บางคนก็ไม่ได้ผล  สำหรับคนที่ไม่ได้ผล ก็ยังไม่สนใจมากนัก เพราะคนไข้ก็ไม่มีหวังอยู่แล้ว  แต่กับคนที่รักษาได้ผล โดยมีผลการตรวจทางห้องทดลองยีนยัน ควรจะเป็นเรื่องที่น่าศึกษาต่อไหมคะ จุดนี้แหละค่ะที่สนใจ และอยากจะรวบรวมข้อมูลให้มากที่สุด ไม่อยากให้จบที่ อย ที่ทำให้ปิดกั้นความรู้ใหม่ หรือข้อมูลบางอย่างที่ไม่มีสอนในโรงเรียนแพทย์ ค่ะ จากคุณ : กนกณัฐ เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 11:13:56

ความคิดเห็นที่ 6 ยาเป็นร้อยครับที่ไม่ผ่าน preclinical study มีเพียงส่วนน้อยที่เข้า clinical phase หน้าที่ของนักวิทยาศาสตร์คือศึกษาองค์ประกอบทางเคมีให้ได้ข้อมูลมากที่สุด ส่วนใหญ่องค์ประกอบทางเคมีจะได้จดสิทธิบัตร แต่กว่าจะมาถึงอย. หนทางยังอีกยาวไกล ยาตัวหนึ่งกว่าจะผ่านอย. ใช้เงินไม่ต่ำกว่า 100 ล้านบาทครับ ดังนั้นเราจึงแทบไม่เคยเห็นยารักษามะเร็งซึ่งพัฒนาตั้งแต่ต้นจนสามารถจดทะเบียนยาได้โดนคนไทย จากคุณ : wisutiyano เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 14:07:36

ความคิดเห็นที่ 7 หลังจากทราบเภสัชจลศาสตร์ ผลข้างเคียง โดสยา ตารางการให้ยา ซึ่งส่วนใหญ่ทำในคนไข้มะเร็งจำนวนไม่มาก  และภายใต้คณะกรรมการจริยธรรมของสถาบันวิจัยนั้น แน่นอนไม่ใช่เมืองไทย ก็เข้างานวิจัยระยะ ๒ เป้าหมายคือหาประสิทธิภาพของยา (efficacy) และ ผลข้างเคียง (toxicity profile) ในขั้นตอนนี้มักจะต้องคำนวนหาจำนวนกลุ่มตัวอย่าง (sample size) กำหนด criteria ว่าจะทำในคนไข้กลุ่มไหน ส่วนใหญ่จะเริ่มจากผู้ป่วยที่ดื้อยาเกิน ๑ ขนาน กำหนดตัวชี้วัด เช่น อัตราการตอบสนอง ระยะเวลาที่ตอบสนองยา อัตราการควบคุมโรคที่เวลาใดเวลาหนึ่งเป็นต้น ส่วนใหญ่ใช้ผู้ป่วยไม่เกิน 100ราย ใช้เวลาศึกษาไม่ต่ำกว่า ๓ ปี จากคุณ : wisutiyano เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 14:21:46

ความคิดเห็นที่ 8 ยกตัวอย่างยาต้วใหม่เช่น XRP6258 ซึ่งเป็นยาที่ยังไม่ได้รับการขึ้นทะเบียนเพื่อรักษามะเร็งเข้าสูงานวิจัยทางคลีนิกระย 1/2 ตีพิมพ์ใน Europeon Journal of Cancer ศึกษาในผู้ป่วย 33 ราย ในผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ดื้อต่อยาหลักคือ anthracycline และ taxane พบว่ามีผู้ป่วย 7 รายที่มีการยุบของก้อนมะเร็ง และยุบอยู่ได้ประมาณ 3.1 เดือน ก็คือยุบประมาณ 21 % ฟังดูดี แต่ยุบแค่แป๊ปเดียว แล้วก็โตใหม่ ยาตัวนี้ก็อาจจะไม่เกิดในอนาคต  แต่หากมีแพทย์สนใจจะทำระยะ 3 ต่อ ก็ต้องคำนวนจำนวนผู้ป่วยใหม่ และทำการทดลองใหม่ในผู้ป่วยจำนวนมากกว่านี้ Eur J Cancer. 2011 Feb 19. [Epub ahead of print] A multicentre dose-escalating study of cabazitaxel (XRP6258) in combination with capecitabine in patients with metastatic breast cancer progressing after anthracycline and taxane treatment: A phase I/II study. Villanueva C, Awada A, Campone M, Machiels JP, Besse T, Magherini E, Dubin F, Semiond D, Pivot X. University Hôpital Jean Minjoz, Besançon, France. Abstract BACKGROUND: Most patients with metastatic breast cancer (MBC) progress after chemotherapy. Cabazitaxel (XRP6258) is a new taxoid that is active in chemotherapy-resistant tumour cell lines. The objectives of this phase I/II study were to assess the maximum tolerated dose (MTD), safety profile, pharmacokinetics, and activity of cabazitaxel plus capecitabine in patients with MBC who had been previously treated with taxanes and anthracyclines. PATIENTS AND METHODS: In part I, we used a 3+3 dose-escalation scheme to assess the MTD of intravenous cabazitaxel (day 1) with oral capecitabine twice daily (days 1-14) every 3weeks. In part II, we evaluated the objective response rate (ORR) at the MTD. RESULTS: Thirty-three patients were enrolled and treated (15 in part I; 18 in part II). Cabazitaxel 20mg/m(2) plus capecitabine 1000mg/m(2) was the MTD. Pharmacokinetic analysis showed no apparent drug-drug interaction. In all patients, the main grade 3-4 toxicities were asthenia (n=5), hand-foot syndrome (n=5), neutropenia (n=21), neutropenic infection (n=1), and neutropenic colitis (n=1). One patient had febrile neutropenia. Antitumour activity was observed at all dose-levels with two complete responses, five partial responses (PRs), and 20 disease stabilisations (seven unconfirmed PR). At the MTD, 21 patients were evaluable for efficacy. The ORR was 23.8% (95% CI: 8.2-47.2%). The median response duration was 3.1months (95% CI: 2.1-8.4months), with four of five lasting for more than 3months. Median time to progression was 4.9months. CONCLUSIONS: Cabazitaxel combined with capecitabine is active, has a safety profile consistent with a taxane plus capecitabine combination and warrants further investigation in patients with MBC. จากคุณ : wisutiyano เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 15:32:49

ความคิดเห็นที่ 9 เวลาที่จะบอกว่ายาดีไม่ดี มีโอกาสแจ้งเกิดหรือไม่ ก็ต้องมาตีพิมพ์ในวารสารทางการแพทย์ครับ ซึ่งต้องเป็นวารสารที่เชื่อถือได้ มีแพทย์ท่านอื่นที่ไม่ใช่ผู้ร่วมวิจัย อ่านบทความฉบับเต็ม วิเคราะห์รายละเอียดงานวิจัยว่าทำถูกต้องตามขั้นตอนการวิจัยทางคลีนิกไหม มีข้อบกพร่องที่อาจทำให้ผลงานวิจัยคลาดเคลื่อนได้ เรียกกระบวนการนี้ว่าให้คนอื่นช่วยดู (peer-reviewed) อาจมีการนำเสนอผลงานในสมาคมแพทย์มะเร็งระดับโลกซึ่งมักจะจัดที่ ยุโรป หรืออเมริกา ซึ่งในกระบวนการเหล่านี้ก็จะได้กลั่นกรองยาโดยแพทย์มะเร็งผู้เชี่ยวชาญทั่วโลก เรียกว่า ขึ้นเวนทีซักฟอกก็ว่าได้ เมื่อได้รับการตีพิมพ์แล้วก็อาจมีการต่อยอด ทำวิจัยเรื่องอื่นๆต่อ จะเห็นได้ว่ายาดีก็เหมือนสรรหาสมบัติแหละครับ ไม่มีการงุบงิบบอกแต่ประชาชนว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้ โดยไม่ขึ้นเวทีเลยครับ การจะบอกได้ว่าดีไม่ดีก็ต้องโดยแพทย์ในวงการ ไม่ใช่จาก popular vote จากคนไข้ครับ นี่คือสิ่งที่แตกต่างจากยาผีบอก ถ้าเชื่อมั่นในกระบวนการวิจัยทางคลีนิก (แน่นอน อาจไม่ใช่กระบวนการที่ดีที่สุด มีประสิทธิภาพที่สุด) แต่ได้รับการยอมรับเป็นมาตรฐานสากลของการประเมินประสิทธิภาพยา อย่างที่บอก ยาที่ผ่านงานวิจัยคลีนิกระยะ 2 ยังขึ้นทะเบียนยาเป็นข้อบ่งใช้ในมะเร็งชนิดนั้นๆไม่ได้ ต้องผ่านงานวิจัยคลีนิกระยะ 3 ก่อน โปรดติดตามตอนต่อไป จากคุณ : wisutiyano เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 15:41:01

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านความเห็นคุณกนกณัฐแล้วเหมือนจะมาขายยา ชักไม่อยากตอบต่อ ผมยังไม่ได้พูดถึงการวิจัยคลีนิกระยะ 3 ซึ่งเป็นเหมือนรายการค้นฟ้าคว้าดาว ยาที่จะมาถึงขั้นนี้ก็เหมือนผ่าน audition มาแล้ว ขึ้นเวทีประกวดครับ งานวิจัยระยะสามคือนำยาที่ผ่านงานวิจัยระยะที่สองมาเปรียบเทียบกับยามาตรฐานครับ โดยปกติ การรักษามะเร็งจะมีขั้นตอน และการรักษาตามแต่ชนิกของมะเร็งต้นกำเนิด และระยะของมะเร็งนั้นๆ ยกตัวอย่างเช่น มะเร็งเต้านมที่มีการแพร่กระจายมักจะได้รับยาเคมีกลุ่ม anthracycline เป็นสูตรแรก และtaxane  เป็นสูตรสอง หลังจากนั้นก็มี สาม สี่ ห้า ซึ่งมียามาตรฐานอยู่ ในการดื้อยาแต่ละครั้ง ผู้ป่วยจะมีอัตราการตอบสนองต่อยาสูตรถัดไปโดยเฉลี่ยลดลง จากคุณ : wisutiyano เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 22:25:10

ความคิดเห็นที่ 12 ยกตัวอย่าง J Clin Oncol. 2001 Mar 15;19(6):1707-15. Doxorubicin and paclitaxel versus fluorouracil, doxorubicin, and cyclophosphamide as first-line therapy for women with metastatic breast cancer: final results of a randomized phase III multicenter trial. Jassem J, Pieńkowski T, Płuzańska A, Jelic S, Gorbunova V, Mrsic-Krmpotic Z, Berzins J, Nagykalnai T, Wigler N, Renard J, Munier S, Weil C; Central & Eastern Europe and Israel Pacitaxel Breast Cancer Study Group. Department of Oncology and Radiotherapy, Medical University, Gdańsk, Poland. jjassem@amg.gda.pl Comment in:    * J Clin Oncol. 2001 Jul 15;19(14):3441-2. Abstract PURPOSE: This phase III trial compared the efficacy and safety of doxorubicin and paclitaxel (AT) to 5-fluorouracil, doxorubicin, and cyclophosphamide (FAC) as first-line therapy for women with metastatic breast cancer. PATIENTS AND METHODS: A total of 267 women with metastatic breast cancer were randomized to receive either AT (doxorubicin 50 mg/m(2) followed 24 hours later by paclitaxel 220 mg/m(2)) or FAC (5-fluorouracil 500 mg/m(2), doxorubicin 50 mg/m(2), cyclophosphamide 500 mg/m(2)), each administered every 3 weeks for up to eight cycles. Patients had to have measurable disease and an Eastern Cooperative Oncology Group performance status of 0 to 2. Only one prior non-anthracycline, nontaxane-containing adjuvant chemotherapy regimen was allowed. RESULTS: Overall response rates for patients randomized to AT and FAC were 68% and 55%, respectively (P =.032). Median time to progression and overall survival were significantly longer for AT compared with FAC (time to progression 8.3 months v 6.2 months [P =.034]; overall survival 23.3 months v 18.3 months [P =.013]). Therapy was generally well-tolerated (median of eight cycles delivered in each arm). Grade 3 or 4 neutropenia was more common with AT than with FAC (89% v 65%; P <.001); however, the incidence of fever and infection was low. Grade 3 or 4 arthralgia and myalgia, peripheral neuropathy, and diarrhea were more common with AT, whereas nausea and vomiting were more common with FAC. The incidence of cardiotoxicity was low in both arms. CONCLUSION: AT conferred a significant advantage in response rate, time to progression, and overall survival compared with FAC. Treatment was well-tolerated with no unexpected toxicities. จากคุณ : wisutiyano เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 22:25:35

ความคิดเห็นที่ 13 ตามคห  12 นี่เป็นรายงานบทคัดย่อ การศึกษายาสูตร  doxorubicin + paclitaxel ซึ่งเป็นสูตรยาใหม่เมื่อ  10  ปีก่อน ซึ่งขณะนั้น ยาสูตรมาตรฐานใ่นการรักษามะเร็งเต้านมระยะแพร่กระจายสูตรแรกคือ fluorouracil, doxorubicin, and cyclophosphamide จึงต้องนำมาเปรียบเทียบกัน ผลการศึกษาใน ผู้ป่วย 267 ราย โดยการสุ่ม (ผู้ป่วยและแพทย์เลือกไม่ได้) พบว่ายาสูตรใหม่มีอัตราการตอบสนองมากขึ้น จาก 55 เป็น 68 เปอร์เซ็นต์ ผู้ป่วย อัตราการรอดชีวิตสูงขึ้นจาก 18 เป็น 22 เดือน แต่มีผลข้างเคียงคือเม็ดเลือดขาวตกเยอะขึ้นจาก65 เป็น 89 เปอร์เซ็นต์ เป็นต้น นี่คือรายละเอียดตามบทคัดย่อ ส่วนใหญ่แพทย์มะเร็งจะต้องตามไปอ่านบทความฉบับเต็ม ซึ่งในรายงานนี้ลงใน Journal of Clinical Oncology ซึ่งเป็นที่ยอมรับในวงการแพทย์อายุรศาสตร์มะเร็งของอเมริกา จะเห็นว่ายาที่ขึ้นเวทีต้องมีความแน่ ซึ่งก่อนจะมีการศึกษาระยะ 3 ต้องมีคนรายงานระยะ   1-2มาก่อนแล้วซึ่งผู้รายงานจะอ้างอิงไว้ เรียกภาษาเทพว่า citation  อยู่ในงานวิจัยหลักด้วย จากคุณ : wisutiyano เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 22:34:18

ความคิดเห็นที่ 14 เอาล่ะผมอธิบายคร่าวๆแล้ว จริงๆมีรายละเอียดมากกว่านี้ ซึ่งปล่อยให้เป็นหน้าที่ของหมอมะเร็งดีกว่าครับ ผมจะตอบคำถามบ้าง ถ้ามียาที่ผ่านกระบวนการวิจัยทางคลินิคอย่างครบถ้วน แล้ว เมื่อนำมาใช้จริง แล้วไม่ได้ผลตามการศึกษาทดลอง ใครจะเป็นผู้รับผิดชอบ ยาคีโมหลายตัวก็เหมือนกัน บางคนก็ได้ผล บางคนเซลมะเร็งไม่ตอบสนอง และคนไข้ก็ได้รับผลข้างเคียง แต่ไม่ต้องมีใครรับผิดชอบอะไร ใช่ครับ อาจไม่ได้ผลตามการวิจัย แต่การรักษาอย่างไรเสียก็ต้องอ้างอิงเอาตามหลักฐานทางการแพทย์ครับ ยกตัวอย่าง ถ้าผมเป็นหมอรักษานาย ก แล้วผมคิดสูตรยาเอง ไม่เคยวิจัย แต่เคยลองกับนาย ก ถึงนาย​ ฮ รวม ๔๔ ราย แล้วพบว่า มีคนรอดเกิน ๑ ปี หมดเลย ผมคงไม่อาจสรุปได้ว่ายาที่ผมคิดเองดีครับ ถ้าไม่ทำตามขั้นตอน เพราะการลองๆดูโดยไม่มีกระบวนการที่ตรวจสอบได้ ไม่เป็นที่ยอมรับครับ ผมทำผมก็ผิด และผิดจริยธรรมด้วย แม้ว่าผมจะบอกกับคนไข้แล้วว่ายาของผมเพิ่งคิดค้นได้ อยากลองก็ลอง รับผิดชอบเอง อย่ามาฟ้องผม แต่มันผิดตรงที่ผมไม่ทำตามมาตรฐานแต่ต้นครับ ว่าจะต้องใช้การรักษามาตรฐานเสียก่อน จะบอกนาย ก ถึงฮ ว่ามีการรักษามาตรฐาน แล้วมาใช้ยาที่ผมคิดเอง ก็ผิดจริยธรรมอยู่ดี ยังตอบไม่หมดไว้มาตอบต่อครับ จากคุณ : wisutiyano เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 22:40:53

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่ได้มาขายยาอะไรเลยค่ะ เพียงแต่  ได้อ่านข้อมูลการใช้สมุนไพรต่าง ๆ ในการรักษามะเร็ง ซึ่งบางตัวมีการทดลองทางคลินิคด้วย  แต่ส่วนมากสมุนไพรที่ใช้ในการรักษา ไม่มีโอกาสได้นำมาศึกษาด้วยกระบวนการวิจัยตามมาตราฐานที่กำหนด แต่มีผู้ใช้ยืนยันว่าได้ผล  ทำให้อยากค้นคว้าต่อค่ะ ข้อมูลที่มีอยู่ก็อยากทราบว่าเชื่อถือได้หรือไม่ ก่อนอื่นไม่แน่ใจว่า ถ้าจะคัดลอก ข้อความบางส่วนในหนังสือ มาลงในนี้ จะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ หรือไม่คะ เพราะเขาเขียนห้ามไว้ตั้งแต่หน้าแรกค่ะ   จากคุณ : กนกณัฐ เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 08:32:44