ความคิดเห็นที่ 1 ปัญหาเดียวกันเลย บางครั้งก็หนักใจ เหนื่อยใจมาก ตั้งแต่ม.ปลายแล้ว แม่อยากให้พี่เราเรียนวิทย์ - พี่เราเรียนเกรดเฉลี่ย 3.8x (เตรียมอุดม) แม่อยากให้เราเรียนศิลป์-ภาษา เราเรียนตก (โรงเรียนไม่มีชื่อแถวบ้าน) เอนท์สะท้าน แม่อยากให้พี่ชายเรียนหมอ - พี่ชายเราได้แพทย์-จุฬา แม่อยากให้น้องสาวเรียนอักษรหรือมนุษย์ - พอเถอะแม่ ตกภาษาที่สามมาตลอดตั้งแต่ม.5 ขอเอนท์วิทย์ ปีสุดท้าย พี่เราทำคะแนนให้แม่ชื่นใจ จบด้วย 3.7x น้องสาวจบด้วยเกรดย่ำแย่ เอาตัวเกือบไม่รอด เรียนจบ แม่อยากให้พี่ชายเรียนต่อ - พี่เราสอบชิงทุนเฉพาะด้านติด ไหนๆก็เรียนวิทย์มาแล้ว อยากให้ลูกสาวต่อโทควบเอกด้านการแพทย์ - สองปีแล้วยังคงล่องลอยทำแต่แลบ เพราะไม่มั่นใจว่าจะเรียนไหว แต่งตัว พี่ชาย :แม่ซื้ออะไร พี่ก็ใส่แบบนั้น ไม่ขัดใจ เรา : แม่ซื้ออะไร จ้องจะหาวิธีดัดแปลง (ดูแต่ละอย่างกระโปรงหวานแหวว แต่บุคลิกเราแค่เดินกระโปรงยังจะเปิดเลย) เราเองก็ขัดใจแม่ตลอด ทั้งที่พยายามทำแล้ว แต่หลายครั้งที่รู้สึกว่ามันก็ไม่ไหวเหมือนกัน ต้องมาระบายกับเพื่อนบ่อยๆ นึกแล้วก็ไม่อยากจะเป็นนะ อยากเป้นลูกที่ตามใจพ่อแม่ได้ทุกอย่างแบบพี่ชายเรา จากคุณ : Adenin เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 23:27:38

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่เปลี่ยนสีผมก็โดนแม่บ่น ถึงเปลี่ยนสีผมก็โดนแม่บ่นอีกอยู่ดี ก็เปลี่ยนซะสิ ถ้าผมเสียจริง จะโดนแม่บ่นอีกรอบจะเป็นไรไป แมนๆ หน่อย จากคุณ : ยุเด็กดีให้ใจแตก อิอิ (ยิ้มเดียว) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 23:48:30

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าโจทย์คือให้ได้ดั่งใจคนทุกอย่าง (ไม่ว่าใครก็ตาม)  งานนี้จขกท.ลำบากแน่ครับ กิเลสคนนะครับ  งอกไปเรื่อย ไหลไปเรื่อย  ตามไม่ทันหรอกครับ เอาง่ายๆ ต่อให้นับจากตอนนี้ไปจนตั้งแต่เกิด จขกท.ทำได้ตามใจแม่ทุกอย่าง แต่ผมท้าเลยว่า สมมุติ จขกท.อายุ 30 -35 ไม่เคยไม่แฟน ไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกัน   หน้าตาไม่ถึงกับขี้เหร่  หน้าที่การงานพอยืดได้   รับรองว่าแม่จขกท.จะต้องบ่นว่าทำไมลูกชั้นยังไม่มีแฟน ทำไมลูกชั้นยังไม่แต่งงานหรือมีทีท่าจะได้แต่ง ฯลฯ ถึงแต่งแล้วยังไม่มีหลานก็จะถามเรื่องหลานอยู่นั่นล่ะ  เรื่องมันไม่มีวันจะหมดหรอก ถ้าทำอะไรให้แม่ได้โดยที่มันไม่หนักหนา มันก็ดีครับ แต่ต้องชั่งน้ำหนักกับตัวตนที่แท้จริงของเรา + สิ่งที่เราอยากทำด้วย   จุดสมดุลอยู่ที่ไหนขึ้นกับจขกท.เอง  แต่ที่แน่ๆ จะไม่มีใครได้ดังใจทุกอย่างหรอกครับ ทั้งจขกท.ทั้งแม่จขกท. แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 00:51:44 จากคุณ : omeg เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 00:50:48

ความคิดเห็นที่ 4 ที่จริงผมเป็น fc คุณtonmelb แต่เป็น fc จขกท อีกคนก็ได้ เข้ามาอัพบ่อยๆ ผมชอบอ่านเรื่องราวชีวิตผู้คนครับ เรื่องของคุณเหมือนเพื่อนผมที่เป็นหมอคนหนึ่ง (ผู้หญิง) เธอบอกว่าโดนแม่บังคับให้เรียนหมอ ทั้งๆ ที่ชอบสายศิลป์ แล้วเมื่อถึงวันที่ต้องลงสนามจริงๆ เธอเป็นหมอห้องฉุกเฉิน ที่เจอทั้งเลือด ขาขาด แขนขาด ฯลฯ เธอไประบายให้แม่ฟัง แม่เธอเริ่มสำนึก แม่เธอบอกว่า ก็นึกว่าเป็นหมอแล้วจะมีเกียติ มีคนไหว้ มีคนนับถือ นั่นแหละครับ คนเป็นพ่อเป็นแม่บางครั้งก็ไม่ได้รู้อะไรมากไปกว่าภาพภายนอก มีแม่คนหนึ่ง มาถามผมว่า ลูกแกลังเลว่าจะเรียนพยาบาลดีมั้ย ผมก็แนะนำไปว่า ให้ลูกพี่ไปศึกษางานพยาบาลว่าเป็นไงมั่ง รับได้มั้ย ที่ต้องเช็ดอุจาระปัดสาวะคนไข้ ต้องคอยพยาบาลคนเป็นโรคเอดส์ และสารพัดโรค แต่ต้องเข้าเวรดึกๆ ดื่นๆ ถ้ารับได้ก็โอเค แสดงว่าน้องเค้าใจรักจริงๆ คือพ่อแม่หลายคนไม่รู้ดีเทลหรอกว่างานแต่ละประเภทมันเป็นยังไง เห็นภายนอกแล้วดูดี ก็อยากให้ลูกเป็นอย่างงั้น ก็ไม่ได้แนะนำอะไรเลย แค่เข้ามาคุยเป็นเพื่อนน่ะ จากคุณ : LamoonMan เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 01:26:23

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาเบิ้ลอีกรอบ ตอนผมเลือกเรียน พ่อไม่เคยบังคับผมเลย ผมเลือกเรียนทางช่าง พ่อก็พาไปมอบตัว ซื้อเสื้อผ้าเครื่องแบบให้ แล้ววันหนึ่งผมเริ่มเบื่อ มาบ่นกับพ่อ พ่อผมบอกว่ายังไงรู้มั้ยครับ? พ่อผมบอกว่า "เอ็งเลือกของเอ็งเองนะโว้ย" จากคุณ : LamoonMan เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 01:35:11

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบเรื่องเล่าของคุณจัง.... น้องหกขวบฉลาดจังเลยอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ เข้าใจถามเนอะ แบบว่ามดกี่ตัว ฮ่าๆๆๆ น่ารักดีๆ อ่านแล้วเห็นใจคุณจังเลยอ่ะ... คุณเป็นลูกที่ดีเนอะ ตอนเราจะเปลี่ยนสีผมครั้งแรกน่ะ โดนบ่นไปยาวนาน เป็นเดือนเลย ก่อนจะเปลี่ยน เราประมาณคุณเลย โดนบ่นเสียไม่กล้า มาได้เปลี่ยนตอนแต่งงานนี่หล่ะ ฮ่าๆๆๆ อ้างคุณสามีไง... มีอะไรเอาคำว่า คุณสามีเห็นชอบไปอ้าง.. ขลังเสมอ คราวนี้โดนบ่นบ้าง... แต่แบบว่าเราทำไปแล้ว และก็ทำเรื่อยๆ พอเปลี่ยนเรื่อยๆ แม่รู้ว่า เราเป็นของเราแบบนี้ และจะทำ... แม่เลยเลิกบ่นเรื่องสีผมหล่ะ ไปบ่นเรื่องอื่นๆ แทน ฮ่าๆๆๆ แบบว่าจริงๆ แล้ว ถ้าคิดดีแล้ว ก็ทำไปเถอะ บางอย่างโดนบ่นตอนแรกๆ บ้าง แต่เขาคงไม่บ่นเรื่องเดียวไปทั้งชีวิตหรอก คงไม่ได้บ่นเรื่องสีผมคุณไปตลอดทั้งชาติ เดี๋ยวพอผ่านไป เขาก็จะเปลี่ยนเรื่องบ่นไปเอง ปล. เรือ่งเรียนเรื่องงาน ไม่อยากให้คุณคิดแบบนี้เลย แบบว่าทุกวันนี้คนหลายคนๆๆๆๆ เรียนมาไม่มีงานทำนะ...  คนบางคนเลือกในสิ่งที่รัก แล้วกลับเอามาทำเงินไม่ได้ คุณน่ะโชคดีในจุดนี้นะ ที่เชื่อแม่คุณ... อย่างน้อยได้มีงานทำ วิชาชีพของคุณน่ะ ตกงานน้อยมากๆ น่าจะดีใจนะ ตอนนี้อาจจะอึดอัด แต่เชื่อเถอะ... คุณไม่อยากตกงาน เรียนมาไม่มีงานทำ และต้องมาเกาะขอเงินพ่อแม่หรอก และงานทุกงานน่ะเหนื่อยค่ะ... คุณอาจจะเครียด ต้องทำงานดึกดื่น เราเองเคยผ่านตรงนั้นมา แบบเช้าไปเรียน กลางคืนทำวิจัยถึงแปดโมงเช้า ไม่เคยได้นอนเกินสามชั่วโมง หลายๆ ครั้งไม่ได้นอนติดกันสองสามวัน... เป็นปีๆ ที่ใช้ชีวิตแบบนี้ แต่เราไม่ตายอ่ะ... แรกๆ เครียด แต่พอทำใจยอมรับมันได้ ร่างกายมันจะปรับเปลี่ยนไปเองหล่ะ... ทำอะไรไม่ได้ นอกจากทำใจให้รักมัน พอทำใจรักมันได้... ก็ไม่คิดว่ามันเลวร้ายอะไรมากมาย อย่างที่บอก... เปลี่ยนไม่ได้ ก็มองในแง่ดีหน่อย เพื่อให้ตัวเองรักในสิ่งที่ตัวเราเองทำค่ะ ปล. สอง ทุกวันนี้เราก็นอนหลังเที่ยงคืน ตื่นตีสี่นะ มาออกกำลังกายทุกวัน อย่างต่ำสองชั่วโมงอ่ะ กลางวันเรานอนไม่เป็น ไม่เคยนอน นอนไม่ได้ เลยมาหาทำขนมไปเรื่อย อบขนมมันทุกวันเลย ฮ่าๆๆๆ แบบถ้าฮึดจัดๆ.... ทำขนมปังนวดมืออีกต่างหาก กลางคืนที่ได้นอนก็ต้องตื่นเรื่อยๆ มาให้นมลูก เหนื่อยมากๆ แต่ไม่ยักจะตาย และไม่ผอมอ่ะ ฮ่าๆๆๆ เราก็ว่ามันไม่ได้เลวร้ายอะไรนะคะ... ยังไง ลองหากิจกรรมที่คุณชอบทำเนอะ แบบว่าถ้ามีเวลาว่างอ่ะ จะได้ผ่อนคลายหายเครียดค่ะ เหมือนคุณจะเป็นคนที่เครียดยังไงไม่รู้ เอาใจช่วยนะ.... ส้ๆ จ๊ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 06:36:39 จากคุณ : thangthai_ladypink เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 04:37:24

ความคิดเห็นที่ 7 เค้าเรียกว่าไม่รู้คุณค่าของสิ่งที่มีอยู่ ลองไม่มีแม่แล้วจะรู้สึก 5555+ รักแม่ให้มากๆ นะ จากคุณ : sega เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 06:46:34

ความคิดเห็นที่ 8 รักแม่ ไม่ได้หมายความว่า ต้องทำตามใจแม่ทุกอย่างซะหน่อย ถ้าไม่ทำตาม ก็ไม่ได้แปลว่า ไม่รักดั๊วะ! โฮะๆๆๆ จากคุณ : แพรเพลง เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 09:32:13

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบคำถามของเด็ก 6 ขวบค่ะ เข้าใจถามนะคะ ส่วนเรื่องความรัก ความเข้าใจกับแม่นั้น หลายเรื่องที่เราเห็นไม่ตรงกัน แต่ดิฉันเชื่อในการสื่อสารกันค่ะ มีอะไรก็ค่อย ๆ พูด ค่อย ๆ จากัน ถึงจะไม่ตามใจกันตลอดแต่เราก็พอจะเข้าใจกันบ้างว่าใครคิดอะไร ไม่หนักหนาอะไร.... จากคุณ : ทะเลสวย น้ำใส เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 11:06:29

ความคิดเห็นที่ 10 อิฉัน ปูนนี้ไม่กี่ปี จะ 40 ยังใส่ขาสั้น ไม่ได้เล้ยอ่ะ แล้วก็ เกิดมาจน ปูนนี้ยังไม่เคยได้ทำอะไรตามใจตัวเองเล้ย .. รู้แต่ว่า เกิดมาพร้อมกับความรับผิดชอบ +หน้าที่ ดิฉันเชื่อว่า ยังไง ก็ แล้วแต่ แม่รักและหวังดีกับเราเสมอ  .. หลายๆครั้ง ก็อึดอัดใจ แต่ก็พยายาม เข้าใจ  นี่คือ แม่ มีได้คนเดียวในโลก จากคุณ : honeybfit เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 14:13:05

ความคิดเห็นที่ 11 ผมว่า จขกท แสดงออกไม่เก่งอ่ะ แม่ ก็กอด หอม จ๊วบๆ อ้อนโน่น อ้อนนี่ พาไปโน่นๆ นี่ๆ  กินนี่กินนั่น คนเป็นแม่ รักลูกอยู่แล้ว แค่นี้ท่านก็มีความสุขแล้ว กลับกัน เรื่องส่วนตัว ของ จขกท ไม่จำเป็นต้อง ตามใจคุณแม่ อยากแต่งตัวยังไงก็แต่งเลย ทำสีผม ก็ทำเลย พอคุณแม่บ่นปุ๊ป เราอ้อนปั๊ป กระโดดกอด หอมแก้ม จุ๊ปๆๆๆๆๆๆ บ่นอีก หอมอีก เดี๋ยวก็ หายงอน แล้วต่อไปท่านก็จะไม่บ่นเรื่อง ส่วนตัวของคุณอีก รับรองเวิร์ค เอาหัว คห ข้างล่างเป็น ประกัน จากคุณ : BOPI เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 16:01:53

ความคิดเห็นที่ 12 เราว่า คุณอยู่ในวัยทำงานแล้วน่าจะมีอิสระในการทำทำอะไรมากกว่าตอนเด็กๆนะ เพราะอย่างน้อยก็หาเงินมาเลี้ยงตัวเองได้แล้ว   ลองจัดชีวิตและเวลาตัวเองค่ะ ถ้างานที่ทำตามใจแม่มั่นคงดีอยู่แล้ว บริหารจัดการเวลาบางส่วนเอาไว้ทำสิ่งที่คุณสนใจ ธุรกิจเล็กๆ ตามความฝันคุณ เราก็รุ้จักคนที่เค้าใช้ชีวิตอย่างนี้นะ ทำงอาชีพที่มั่นคง(ที่ไม่ได้ชอบ)เพื่อที่จะเอาเงินมาลงทุนทำสิ่งที่ชอบค่ะ จากคุณ : GniN เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 16:49:30

ความคิดเห็นที่ 13 เดี๊ยนเคยโดนแม่ตี บ้องหู หยิกหู ตีก้นด้วยไม้ซีก ตีขาด้วยก้านมะยม โดนว่าต่อหน้าเพื่อน ต่อหน้าสาธารณชน โดนเอาตะพดเขกหัวบอกว่านังลูกทรพี โดนชี้หน้าว่าแกอย่ามาเป็นลูกฉันอีก หรือเคยทำให้แม่ร้องไห้ช้ำใจมาด้วยหลายเรื่อง เดี๊ยนเคยลืมแม่ที่ห้างไม่ต่ำกว่าห้าครั้ง เดี๊ยนเคยจอดรถเพื่อให้แม่เดี๊ยนมาขับเอง หรือบอกให้แม่หยุดบ่น หยุดพูดในเรื่องที่เดี๊ยนไม่ชอบ ไม่อยากได้ยิน เดี๊ยนหนีออกจากบ้านไม่บอกแม่ว่าอยู่ที่ไหน ให้แม่ห่วงกังวลมากมาย ฯลฯ แต่เดี๊ยนไม่เคยคิดเลยว่าแม่ไม่น่ามีลูกแบบเดี๊ยน แต่กลับคิดว่าใครหนอจะทนอิบ้าคลั่งหยั่งเดี๊ยนนี่ได้อีกนอกจากแม่ แล้วก็คิดว่าเดี๊ยนโค่ดจะโชคดีเลยที่ได้เป็นลูกของแม่คนนี้ ถ้าคุณทำให้แม่ผิดหวังได้สักครึ่งที่เดี๊ยนทำ คุณน้องคงอกแตกไปแล้ว ภูมิใจในตัวเองสักทีก็ดีนะคุณน้อง เดี๊ยนว่าอะไรๆมันก็ต้องใช้เวลาทั้งนั้นแหละ เพียงแต่หากมามัวอึดอัดใจเพราะไม่กล้า หรือกลุ้มใจเพราะผิดหวัง เพียงเพื่อให้ใครคนนึงสมหวัง และคนนั้นสำคัญกับคุณ คุณน้องน่าจะคิดอีกด้านนึงดีกว่า ว่าคุณทำให้คนๆนั้นไม่ผิดหวัง แต่หากคุณทนโกหกตัวเองต่อไปอีกไม่ได้ ก็ค่อยๆเปิดตัวเองก็ได้นี่ เพราะจะทำอะไรแม่ก็บ่นก็ว่า ง้านก็ทำเลย และมันก็ต้องใช้เวลาอย่างที่บอกค่ะ ไม่ใช่ว่า อีกวันนึงตื่นมาปุ๊บคุณน้องก็ทำตัวเปรี้ยวจนแม่รับไม่ทัน มันไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อยคุณน้องก็รู้ ก็เหมือนว่าต้องใช้มดกี่ตัวนั่นแหละ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 23:33:46

ความคิดเห็นที่ 14 อยู่ รพ. ไร....จ๊ะ   เผื่อจะไปให้เจาะเลือด อยากโดนมดกัด จากคุณ : Greenapple1 เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 23:48:25

ความคิดเห็นที่ 15 เราว่าคุณพยายามทำให้คนอื่นพอใจจนขาดจุดยืนตัวเองนะคะ ^ ^ พอคุณไม่มีจุดยืนของตัวเอง แม่เลยมองว่าคุณไม่มั่นคง เข้มแข็ง เอาตัวไม่รอด เลยพยายามวางแผนชีวิต การดำเนินชีวิตให้คุณ ไม่รู้นะคะ เราอ่านแล้วรูสึกจากเท่าที่คุณเขียน ผิดถูกขออภัย :) จากคุณ : yaisom เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 00:26:20

ความคิดเห็นที่ 16 แม่อยากให้เราเรียนสายบริหาร...แต่เราดันเลือกเรียนสายวิทย์ที่เราอยากเรียน >>> ขัดใจไป 1 ตอนนี้พอเข้าใจเหตุผลบ้างละ ป.โท แม่อยากให้เรียนบริหาร โอเค งวดนี้เราเข้าใจ เลยลงเรียน ไปๆมาๆ แม่บอกว่า ไม่น่าให้เราเรียนเลย ดูท่าแล้วจะลำบากกับการเรียนมาก แต่เราบอกไปว่าไม่เป็นไรหรอก เรียนไปเหอะ ตามใจแม่ คบคนเป็นแฟน แฟนคนแรกก็ขัดใจแม่ เพราะแม่ท้วงว่า เค้าไม่ได้รักเราจริงๆ ตอนนั้นก็ขัดใจไป คนต่อๆไป ไม่ขัดใจละ ถ้าเค้าท้วงติงมาก็ฟังบ้างละ จากคุณ : fungjai เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 18:45:30

ความคิดเห็นที่ 17 เราว่า จขกท น่ารักดีนะ มาสมัครเป็น FC ด้วยคน จากคุณ : ขี้เหงา...เอาแต่ใจ เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 03:17:53

ความคิดเห็นที่ 18  แต่ย้อมผมแล้ว ผมจะเสียจริงๆ นะ แล้วมันจะเหมือนอาการเสพติดอ่ะ ย้อมแล้วเลิกไม่ได้ >_<~ จากคุณ : หน้าแง๊ว~* เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 02:00:25

ความคิดเห็นที่ 19 http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tosapon จากคุณ : Toad เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:35:33