ความคิดเห็นที่ 1 เพื่อนก็ไม่ค่อยมี อยู่ประจำ อยู่หอมหาลัย อยู่มหาลัยก็มีแฟน เรียนจบ ได้มรดกมาก้อนหนึ่ง จากทางอากงอาม้า แม่ก็ได้ แต่แม่เอามรดกไปลงทุนที่ดิน แล้วเกิดความผิดพลาด เลยเสียเงินไปหมดเลย แฟนก็มาขอแต่งงาน เขาแก่กว่าหลายปีอยู่ ก็ชวนทำธุรกิจ โดยเอาเงินมรดกมาทำ ธุรกิจเป็นชื่อเรา ไม่ได้จดทะเบียนกัน เพราะเผื่อไว้ว่าถ้ามีปัญหาอะไรจะได้ไม่ต้องโดนล้มละลายกันทั้งคู่ เขาลาออกจากงานเขา เราเอาเงินเรามาลงทุนทำ ก็ทำอะไรไม่เป็น ทำเป็นแต่งานเอกสารบัญชี ทำงานหนักมากๆ สร้างธุรกิจกันขึ้นมา ธุรกิจก็ไปได้เรื่อยๆ เราก็ส่งเงินให้แม่เราบ้างไปเยี่ยมบ้าง แต่งมาหลายปี เขาก็งอแง เรื่องชื่อกิจการ มีอะไรเกิดขึ้นหลายอย่าง สุดท้าย เราก็ยอมโอนกิจการให้เป็นชื่อเขา กิจการเริ่มใหญ่โต ลายเริ่มออก เราขอแยกทาง เอาเงินติดตัวมาก้อนหนึ่ง เขามาตามงอนง้อจนใจอ่อนกลับไปคืนดี คืนดีแล้วก็โอนเงินเข้าบัญชีร่วม แถมไปกู้เงินในชื่อเราอีกก้อนนึงมาขยายกิจการ หลังจากนั้น กลายเป็นว่า เขามีผู้หญิงคนใหม่ ไม่ใช่ใคร พี่คนนึงที่เรารักมากเหมือนพี่สาว สนิทกับคนนี้ที่สุด แล้วเขาแอบไปปิดบัญชีร่วม เราไม่มีเงินติดตัวมีแต่หนี้ ก็ออกมา ได้งานทำที่บริษัทแห่งหนึ่ง เงินเดือนก็พอใช้ได้ แต่เดือนๆ แทบไม่มีกิน เพราะต้องเอาไปจ่ายหนี้ จากคุณ : ในฝัน เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 13:42:14 A:58.8.53.73 X: TicketID:315484

ความคิดเห็นที่ 2 สองเดือนต่อมารู้ตัวว่าท้อง ทำไงล่ะ เราเกิดมาแบบมีเป้าหมาย แต่ลูกคนนี้ เป็นของขวัญ เป็นสิ่งที่เราจะรักให้ดีที่สุด เลี้ยงให้ดีที่สุด ไม่เป็นไร หนูจะเป็นสิ่งแรกที่แม่รัก และหนูคงจะรักแม่อย่างไม่มีเงื่อนไข ถึงจะยังนึกไม่ออกว่ามีลูกแล้วจะมีปัญญาใช้หนี้ยังไง แต่ก็เอาละ เดี๋ยวลองคิดหางานพิเศษดู เอาวะ มีไม่ครบก็ไม่เป็นไร มีกันสองคนแม่ลูกก็ได้ ไปฝากครรภ์เอง แพ้ท้องก็คนเดียว กินไม่ลงก็กล้ำกลืนฝืนกินเข้าไป ไปทำงานบ่ายๆ ก็แอบเพลียหลับ เห็นคนท้องอื่นเขามีสามีประคับประคอง ก็บอกลูกว่า เรามีกันสองคนไม่เป็นไรนะลูก น้ำตาไหล แต่ทำไงได้ ยังไงก็ยังดีที่มีลูก ก่อนคลอดไม่นาน หมอตรวจพบว่าเด็กเสียชีวิตในท้อง หมดแรง อยากตาย แต่มันไม่ตาย หมอก็ผ่าเอาเด็กออกมา เราก็เบลอๆ บ้าๆ ไม่ได้ถามว่าหมอเอาไปไหนต่อ ยังเสียใจอยู่จนทุกวันนี้ นอนรพ. พักฟื้น กลับมาทำงานทั้งๆ ยังไม่หายดี ปรากฎว่า สถานการณ์เราง่อนแง่น อาจจะตกงานเร็วๆ นี้ หนี้ก็ยังมี ระหว่างยังทำงานไม่สะดวก มีเพื่อนที่ทำงาน อีกแผนกนึง ช่วยรับส่งเรา เราแอบชอบเขา แต่ก็นั่นแหละ เขามีอะไรดีกว่าเรามากมาย เขาจะมาสนแม่ม่ายอ้วนๆ จนๆ ทำไม ทุกวันนี้ เรามาทำงานเอง กลับเองได้แล้ว ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ คุยกันบ่อยๆ เขาอกหักจากแอบชอบสาวคนนึงมา เราก็ปลอบใจ แต่ไม่คิดว่าเขาจะสนใจเรา ใกล้จะต้องตกงานแล้ว หนี้ก็ยังมี แม่เราอายุมาก ก็บอกว่าเราต้องดูแลเขา มีหน้าที่อะไรก็คงต้องทำไป จากคุณ : ในฝัน เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 13:42:46 A:58.8.53.73 X: TicketID:315484

ความคิดเห็นที่ 3 ชีวิตที่ไม่มีใครเลย ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ประคอง ไม่มีลูกที่เคยวาดฝัน แต่ก็นึกแล้วว่า เขาจะต้องเกิดมาลำบากกับเรา ถ้าไม่คิดถึงความรู้สึกตัวเอง อย่างนี้ลูกคงจะสบายกว่า ไม่มีเพื่อนดีๆ ปรึกษา งานก็จะไม่มีทำ เงินเก็บไม่มี มีหนี้อีกก้อน ฝันร้ายจริงๆ วันก่อนอ่านกระทู้มีคนมาถามว่ามีใครที่ชีวิตเหมือนนิยายไหม ก็ไม่รู้นะ ชีวิตเรามันนิยายน้ำเน่า + ฝันร้ายชัดๆ ทุกคืนที่หลับตา ก็ไม่อยากจะตื่นมาตอนเช้า แต่ทำไงได้ เช้ามันยังตื่น ก็ต้องลืมตาแต่งตัวไปทำงาน เสาร์อาทิตย์ทำโอ ถ้ามีให้ทำ อาทิตย์นี้ไม่มี ก็นั่งเหงาอยู่ในรูหนูแคบๆ อยากมีความสุขกับเขาบ้างแต่มันไม่มีจะให้ทำไง อิจฉาคนอื่นไหม ถ้าอิจฉาคืออยากมีแบบที่คนอื่นเขามี อิจฉาค่ะ แต่ไม่เคยอิจฉาแบบอยากให้คนอื่นสูญเสีย สิ่งที่เขามีอยู่แล้วมาเป็นแบบเรา บางทีเดินผ่านครอบครัวที่เขาเดินมามีพ่อแม่ลูก ยิ้ม หัวเราะดูอบอุ่น ก็อยากมีแบบนั้น แต่จะนึกอวยพรเขาทุกครั้งว่า ขอให้มีความสุขกันมากๆ นะ ขอให้แข็งแรง รักกันมากๆ ร้องไห้ไหม ร้องเหมือนบ้า แต่ร้องเฉพาะเวลาอยู่คนเดียวนะ จากคุณ : ในฝัน เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 13:43:38 A:61.90.28.125 X: TicketID:315484

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นกำลังใจให้ สู้ๆนะคะ T-T จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 14:21:14

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามานั่งเป็นเพื่อน ครับ จากคุณ : Kloster_O เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 14:50:54

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นกำลังใจให้นะคะ คิดว่าชีวิตมีลงมันต้องมีขึ้นบ้างหละนะ เค้าคงไม่สร้างให้เราเศร้าตลอดหรอกนะคะ สู้ ๆๆ ค่ะ จากคุณ : ink_lemonsoda เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 15:35:16

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ยากค่ะ แค่ตื่นจากฝัน  แล้วเปิดหน้าต่างรับแสงแดดที่ส่องเข้ามายามเช้า เท่านี้  ชีวิตคุณก็ดีขึ้นแระ try ค่ะ จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 15:41:15

ความคิดเห็นที่ 8 .... ชีวิตอย่าหวังพึ่งผู้ชายจนเกินไป   การมีผู้ชายเข้ามาในชีวิต ไม่ได้หมายความว่าจะเขาคนนั้น  จะเป็นพ่อพระ  หรือเทพบุตรเสมอไป ถ้าเป็นซาตานแฝงตัวมา   คุณจะเจอโชคร้ายกว่านี้จ้ะ ปรับวิธีคิดนิดนึงจ้ะ    ถ้ายังคิดว่ามีผู้ชายแล้วเขาจะเนรมิตทุกสิ่งอย่างให้เกิดขึ้น เราว่าคุณคิดผิด  และจะเจอฝันร้ายอีกแยะ ชั่วโมงนี้ลำแข้งของคุณเองเท่านั้น  ที่จะทำให้คุณยืนหยัด แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 54 16:17:43 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 16:10:24

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุกคน คุณแฟนนายแบบ ไม่ได้คิดจะพึ่งใคร ตั้งแต่จบมา แต่งงานก็ทำงานมาตลอด ถ้าไม่ได้ไปธุระที่ไหน หรือพักร้อน ก็ทำงานทุกวัน ส่วนใหญ่เป็นงานเอกสารก็จริง แต่ก็งานเยอะมากๆ เพื่อนคนนี้ ก็นึกชอบเขา แต่อย่างที่บอก เขาคงไม่สนเรา เขาคิดกับเราแค่เพื่อน มองดูก็รู้ เราเองก็ไม่เคยไปพูด อ่อยเหยื่อ ให้ท่าอะไรเขา ก็คิดว่ามันไม่ใช่ คนเราเวลาลำบาก มีคนใจดีมาช่วย ก็ประทับใจ แต่ก็รู้ว่าบ้านเขากับหอเรามันใกล้ๆ กัน เขาช่วยเพราะมีน้ำใจแล้วเขาก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรมาก วันไหน เรางานเยอะ หรือเขาต้องไปธุระที่ไหน ช่วยไม่ได้ก็แล้วกัน เขาเองก็ไม่เคยมีท่าทีอะไรกับเรา เรื่องเพื่อนคนนี้ ไม่ใช่เรื่องสำคัญ แค่เล่าความในใจประกอบ จากคุณ : ในฝัน เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 16:23:37 A:61.90.28.125 X: TicketID:315484

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ ดีแล้วค่ะ  ตอนนี้คิดเรื่องงาน  และการพัฒนาตัวเองให้มั่นคงก่อนค่ะ วัน เวลาผ่านไปทุกวัน  ความสาวเราก็หย่อนยานไปเรื่อย ๆ แต่ความรู้ ความสามารถ ยิ่งนาน ยิ่งสั่งสม ถึงจุดหนึ่ง  ที่เรายืนบนขาตัวเองอย่างมั่นคงแล้ว  ผู้ชายจะผ่านเข้ามาให้เลือกเอง จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 21:30:59

ความคิดเห็นที่ 11 มาให้กำลังใจค่ะ คุณเป็นคนน่ารักนะค่ะ สู้ชีวิต์ค่ะ  สู้ สู้ สู้ นะค่ะ จากคุณ : pim aloha เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 54 05:22:09

ความคิดเห็นที่ 12 ตอนเราเกิดมาก็มีแต่ตัวเอง เวลาจากไปก็ไปแต่ตัวเหมือนกันนะคะ เหลือแค่ดีชั่วบุญบาปที่ติดไปกับเรา คุณเป็นคนกตัญญูถึงคุณแม่จะเลี้ยงมาแบบไม่ค่อยอบอุ่น แต่คุณก็กำลังทำหน้าดีลูกที่ดี คิดไว้แบบนี้นะคะ สู้ค่ะ เอาตัวเองเป็นเพื่อน ช่วงนี้ลองหาหนังสือธรรมะอ่าน หรือไปปฏิบัติธรรมบ้าง จะช่วยให้จิตใจดีขึ้น ส่วนเรื่องหนี้สิน ดิฉันว่าคุณน่าจะมีทางออก เพียงแต่ช่วงนี้ต้องการฟื้นฟูจิตใจอย่างเร่งด่วนค่ะ จากคุณ : เข้มแข็งไว้ค่ะ เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 54 07:26:04 A:114.180.164.136 X: TicketID:048110

ความคิดเห็นที่ 13 อยากให้เจ้าของกระทู้ทำบุญเป็นประจำ สวดมนต์บ่อยๆ หรือส่วดทุกวันได้ก็ยิ่งดีค่ะ แล้วก็ทำดีกับแม่ให้มากๆ หากอยากให้ชีวิตดีขึ้น ก็ต้องลงมือทำบุญทำทานค่ะ ซึ่งคุณอาจจะทำอยู่แล้ว แต่ถ้าต้องการให้ชีวิตเปลี่ยนแปลงมากขึ้น ก็ต้องทำมากขึ้น เราเอง ก็มีชีวิตที่ไม่มีเพื่อน เข้าสังคมไม่เป็น ไปทำงานที่ไหน ก็ถูกให้ออกหรือบีบออก มีพี่น้องก็ไม่ถูกกันสักคน มีสามี สามีก็ดูถูก ด่าเราถึงพ่อถึงแม่ เราว่าเจ้าของกระทู้ยังดีกว่าเราที่ไปทำงานแล้ว ยังไม่โดนให้ออกหรือบีบออกอย่างเรา เราน่ะเป็นคนที่สังคมรังเกียจชัดๆ คุณยังดีกว่าเราอีก แต่เราก็ทนได้นะ คิดว่าเป็นเวรกรรมทำมา เราก็ทนอยู่ไปน่ะค่ะ สนใจไปปฎิบัติธรรมได้ที่ www.ybat.org ทำดี ได้ดีค่ะ ชีวิตคุณยังเปลี่ยนแปลงได้นะคะ อย่างภรรยาของรัฐมนตรีคลัง ก็เคยแต่งงานมีลูกติดสองคน ก็พบรักใหม่ ได้ผู้ชายที่ไฮโซเพียบพร้อมขนาดนี้ ไม่ได้อยากให้ตั้งเป้าที่คนรักใหม่ แต่อยากบอกว่าชีวิตเปลี่ยนแปลงได้ค่ะ จากคุณ : โดดเดี่ยวเช่นกัน เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 54 09:18:25 A:125.26.166.254 X: TicketID:139926

ความคิดเห็นที่ 14 เข้าใจสภาพอยู่นะครับ ยังไงก็ต้องสู้ต่อไปนะ จากคุณ : โยชิซึเนะ เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 54 10:38:43

ความคิดเห็นที่ 15 เก็บทุกอย่างไว้เป็น ปสก ชีวิต ไว้สอนตัวคุณเองนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ... จากคุณ : thangthai_ladypink เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 54 11:56:24

ความคิดเห็นที่ 16  เราเชื่อว่าคุณจะผ่านฝันร้ายไปได้ค่ะ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : หน้าแง๊ว~* เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 54 19:21:12

ความคิดเห็นที่ 17 ให้กำลังใจนะ อย่างน้อยเรายังมีสมองและสองมือ อะไรๆก็สู้ได้ แข้มแข็งเข้าไว้ จากคุณ : Man_From_Mars เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 54 00:22:39

ความคิดเห็นที่ 18 สู้ ๆ ค่ะสักวันมันต้องเป็นวันของเราสิน่า คุณเข้มแข็งมาก ๆ ค่ะถ้าเป็นเรารับรองสติแตกไปนานแล้ว จากคุณ : The Lover After Me เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 54 00:38:45

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นกำลังใจให้นะคะ อดทน ทำดี ต่อสู้กับชะตากรรมค่ะ คุณไม่ได้ทำอะไรผิดในชาตินี้ก็ดีแล้วค่ะ ที่ผ่านมาถือซะว่าเป็นหนี้กรรมเก่าในอดีต อดทนชดใช้ ทำดีต่อสู้ วันนึงก็จะหมดไปและชีวิตเราจะเจริญขึ้นได้เรื่อยๆค่ะ ไม่ต้องกลัว มีอะไรก็หลังไมค์มาได้นะคะ มีกำลังใจให้เยอะมากมาย ความจริงตอนนี้เราเองก็กะลังเศร้าๆกะชีวิต แต่ก็พยายามมองบวก คิดบวก บางทีก็ท้อบ้าง แต่ก็แป๊บเดียว พยายามหาจุดยืนและจุดสมดุลย์ในชีวิต สิ่งไหนเคยทำไม่ดีผิดพลาดก็เอามาเป็นบทเรียนซะ บางทีเราก็อดโทษตัวเองไม่ได้ แต่คิดผิดก็คิดใหม่ได้ แต่บางทีมองย้อนไปผิดพลาดบ่อยซะจนกลัวพลาดอีก เดี๋ยวนี้เลยเป็ฯโรคลังเล กลัวตัดสินใจผิด ชีวิตก็ยังงี้แหละค่ะ ต้องเรียนรู้ไป ค่อยๆปรับค่อยๆจูน ค่อยๆเริ่มใหม่ แต่เราเป็นโรคมั่นใจในตัวเองค่อนข้างสูง ไม่แคร์ใคร มันเลยทำให้ยืนหยัดอยู่ได้ แต่บางทีก็มีจุดอ่อนเยอะอยู่ แต่เราว่า การมองโลก การคิดให้เป็นนี่สำคัญมากนะคะ อะไรที่เรารู้สึกว่ามีเซนส์ว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่มันถูกไหม แสดงว่าสามัญสำนึกทำงานแล้ว ก็ให้เอากลับมาคิดทบทวนดูใหม่และทำให้มันดี ให้มันถูกต้อง สิ่งไหนที่ผิดพลาดไปก็แก้ไขให้ดีที่สุด เท่านี้ก็พอแล้วค่ะ สำหรับชีวิต เราว่านะ เรื่องลูกก็ไม่ต้องไปห่วงหรอกค่ะ เราเองก็เคยอยากมีลูก แต่เมื่อไม่มีก็ไม่เป็นไร เราเคยมีวันนึงที่เราแทบไม่เหลืออะไรเลย แต่ก็ไม่กลัว เราไปเอาเด็กมาเลี้ยงก็ได้ ฝันไว้ถึงขนาดจะตั้งมูลนิธิ หรืออะไรก็ได้ที่ได้ช่วยเหลือชีวิตคนได้หลายๆชีวิต ได้ทุ่มเทเพื่อคนอีกหลายๆคน มันมีคุณค่าค่ะ เป็นฝันที่ไกลมาก บอกใครขาก็ว่าเพ้อเจ้อ แต่เราคิดจริง ตอนนี้กะลังสั่งสมอะไรหลายๆอย่างเพื่อให้ก้าวไปสู้จุดนั้นได้สำเร็จค่ะ จากคุณ : คิดบวกไว้ (fdfs) เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 54 13:00:27

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นกำลังใจนะคะ เราเองก็ต้องออกจากงานเพราะเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ตอนนี้สวดมนต์ครึ่งชั่วโมงตอนเช้าทุกวันค่ะ สามีก็ไม่ค่อยเข้าใจเรา จากคุณ : น้องทาโบะค่ะ เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 54 15:30:58

ความคิดเห็นที่ 21 ลองไปนั่งวิปัสนาที่นี่ดูใหมครับ? www.thai.dhamma.org คิดในแง่ดี คุณคงผ่านสิ่งที่เลวร้ายมาหมดแล้วละ ต่อไปมันก็คงจะไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้อีกแล้ว ชีวิตคุณคงมีแต่ดีขึ้นๆ หมั่นทำบุญเยอะๆนะครับ จากคุณ : Top27 เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 54 20:38:52

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นกำลังใจให้นะคะ คนดีพระคุ้มครองค่ะ จากคุณ : นกเจ้าโผบิน เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 54 21:53:06

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณทุกๆ คคห. นะคะ เรื่องการทำบุญนั้น พอออกจากรพ. เราก็ไปทำสังฆทานให้ลูกค่ะ โดยคนที่ช่วยขับรถพาเราไปก็คือเพื่อนคนนี้ละค่ะ เขากับเพื่อนๆ ที่ทำงานไปเยี่ยมเราที่รพ. แล้วถามเราว่าอยากได้อะไร เราบอกอยากไปทำบุญให้ลูก พอเราออกจากรพ. ได้สองสามวัน เขาก็มารับไปทำบุญ แต่งงานใหม่คือมีแฟน บอกตรงๆ นะ เรากลัว ตอนนี้ เราไม่ได้เศร้าเรื่องไม่มีแฟนเท่าไหร่ เพราะถ้ามีใครมาจีบจริงๆ เราก็คงกลัว ทำบุญทุกๆ วันนี้ก็ทำอยู่ ทำเท่าที่จะพอไหวค่ะ บางทีก็ให้ความช่วยเหลือคนอื่นๆ เท่าที่จะทำได้ เล็กๆ น้อยๆ เมื่อวานนี้ เห็นคนแก่หิ้วของหนัก เราก็เข้าไปช่วยหิ้วไปส่งบ้านให้ จะทำเป็นเงินก็มีน้อยเหลือเกิน เราคิดว่าทำเป็นแรงก็ได้ ทำเป็นเงินแค่เท่าที่ทำได้ดีกว่า หนี้สิน เราก็พยายามเต็มที่แล้ว เราออกมารอบสอง มีรถยุโรปหนึ่งคัน กับพวกเครื่องประดับมีค่าติดตัวมา ก็ขายแล้วโปะไปเท่าที่มี กันไว้ 100,000 บาท เอาไปซ่อมรถยนต์ให้แม่เรา หนี้ที่เหลือผ่อนก็แทบจะเกินกำลังของเรา เราพยายามทำโอเยอะที่สุด แต่รายได้ก็จำกัด ไม่เหมือนเมื่อก่อน ทำธุรกิจ รายได้เยอะกว่านี้มาก วิธีการจัดการของเราก็คือ ถ้าไม่ไหว เราก็จะยอมโดนฟ้องล้มละลาย เพราะไม่รู้จะทำยังไง เราทำเต็มที่แล้ว แต่แรงเรามีแค่นี้ ไม่มีใครช่วยด้วย เราตัดสินใจผิด ที่เชื่อและไว้ใจอดีตสามี ก็ต้องยอมรับผล ไม่เป็นไร เสียดายก็คือ ถ้าถูกฟ้องล้มละลาย ก็คงหางานทำใหม่ยาก งานที่เราทำก็กำลังจะโดนปลดออก เพราะบริษัทจะ Outsource แผนกที่เราทำอยู่ค่ะ จากคุณ : ในฝัน เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 54 22:45:12 A:58.8.55.139 X: TicketID:315484

ความคิดเห็นที่ 24 บางทีเราก็สงสัย ทำไมสามีเก่าเรากับผู้หญิงคนนั้น ถึงสบาย เสวยสุขอยู่บนความทุกข์ของเรา ธุรกิจก็ทำร่วมกันมา (เราไม่เคยคิดว่าเป็นของเราคนเดียว ถึงแม้เงินลงทุนก้อนแรกจะมาจากเรา แต่ก็ช่วยๆ กันทำมา สู้มาด้วยกัน) แต่คิดไปก็ไม่ได้อะไร พยายามออกกำลังกายแทน ไม่มีเงินไปฟิตเนสก็วิ่งเอาค่ะ ทีวีไม่มีดู ของที่ติดตัวมา อย่างหนึ่งที่ไม่ได้ขายคือโน้ตบุ๊ก ก็ได้ใช้เล่นเน็ต เราซื้อตู้เย็น เพราะคิดแล้วว่าทำกับข้าวถูกกว่า ไปซื้อเขา สะอาดกว่าด้วย เสาร์อาทิตย์ ก็อ่านหนังสือ ทำกับข้าวกินอยู่บ้าน นั่งรถทัวร์ไปเยี่ยมแม่เดือนละครั้ง ตามหน้าที่ กับแม่เรารู้สึกว่าต้องทำตามหน้าที่มากกว่า จากคุณ : ในฝัน เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 54 22:51:19 A:58.8.55.139 X: TicketID:315484

ความคิดเห็นที่ 25 เข้าใจค่ะ สำหรับเรื่องสามีเก่าก็คิดว่าใช้หนี้ไป เราอาจเคยทำคนอื่นมาในชาติก่อน แต่สามีเก่าก็ต้องชดใช้กรรมในสิ่งที่เขาทำกับคุณเช่นกัน ชีวิตคนเราเกิดมา มีความทุกข์ทั้งนั้น มีฝรั่งอยู่คนหนึ่ง ทำงานประสบความสำเร็จมาก ต่อมาป่วยเป็นอัมพาต กระพริบตาได้อย่างเดียว ลองซื้อหนังสือของเขามาอ่านนะคะ ที่เขียนหนังสือได้จากการกระพริบตา เราเองก็มีความทุกข์ แบบเป็นโรคซึมเศร้า เป็นคนที่สังคมรังเกียจ ไปซื้อของ ยังเจอคนขายรังเกียจ เรื่องนี้คุณยังดีกว่าเรามากนัก แต่เราก็มองคนที่แย่กว่า เช่น คนพิการทางกายแบบนี้ มองคนที่แย่กว่าค่ะ เราก็เข้าใจว่าทุกคนต้องการกำลังใจ แต่เราก็คิดว่าคุณเป็นคนที่มีคุณภาพคนหนึ่ง ทำบริษัทเองก็ทำได้ ทำงานในบริษัทก็ทำได้ ถึงจะ outsource ก็ไม่ใช่ความผิดของคุณ จากคุณ : ใบไม้ เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 16:58:17 A:125.26.177.248 X: TicketID:139926