ความคิดเห็นที่ 1 เอาใจช่วยนะครับ แต่ขอโทษนะครับ Major Correction คืออะไร ? ประมาณว่าต้องแก้อะไรมากๆ หรือเป็นประเด็นสำคัญ ประมาณนั้นหรือครับ จากคุณ : งง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 16:45:07 A:58.11.71.195 X: TicketID:317592

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณมากๆ สำหรับกำลังนะคะ เท่าที่ทราบคราวๆ จากคณะกรรมการ คือ ต้องใส่รายละเอียดจุดเล็กๆ น้อยๆเพิ่มหลายจุด ให้ระยะเวลาแก้ 4-12 เดือน แต่ไม่ต้องเก็บข้อมูลใหม่ คือจริงๆ กรรมการเค้าบอกเราว่า 4-5 เดือนเราน่าจะแก่เสร็จ แต่ตอนนี้ก็รอ list การแก้อย่างเป็นทางการจากทางคณะกรรมการอยู่ค่ะ จากคุณ : เสียใจ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 16:52:12 A:86.160.81.91 X: TicketID:317602

ความคิดเห็นที่ 3 โดยความเห็นส่วนตัวนะคะ ได้ Major corrections สำหรับเราไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย แต่มันคงจะเหนื่อยใจตรงที่ว่า กว่าจะปลุกปั้น thesis มาได้เป็นรูปเล่มขนาดนี้ แล้วคำว่า Major corrections มันให้อารามณ์เหมือนกับว่า ต้องรื้อทำใหม่หมดทั้งเล่ม แต่ก็ยังดีกว่าสอบไม่ผ่านนะคะ ยูที่เราเคยเรียน คนสอบไม่ผ่านเยอะนะคะ มีเพื่อนบางคนทำวิจัยไปได้สามปีแล้ว ซุปขอดูข้อมูลแล้วบอกว่า ถ้าเธอแก้ตามที่ฉันบอก ฉันให้ degree เธอได้แค่ MPhil นะ ให้เลือกเอาว่าจะทำหรือไม่ทำ สรุปเธอตัดสินใจกลับบ้านค่ะ อีกคนนะคะ สอบ viva แล้วไม่ผ่าน ได้แค่ MPhil ก็มีค่ะ (สอบ viva นะคะ ไม่ใช่สอบ transfer คือทำจนเสร็จหมดทุกอย่างแล้ว ไปรู้วันสอบ viva เลยว่า minor corrections ที่เธอได้ ถ้าแก้ตามนั้นเธอจะได้  MPhil) อย่างนี้เราว่าเรื่องใหญ่ค่ะ สรุปคือ examiners เค้าพร้อมจะให้เราตก หรือ สอบไม่ผ่านได้ทุกเมื่อนะคะ ถ้าเค้ารู้สึกว่าเราไม่ดีพอ เพราะฉะนั้น เราว่าสอบผ่านก็น่าดีใจแล้วนะคะ อาจต้องแก้เล่มเยอะหน่อย แต่อย่างน้อยก็ไม่ต้องไปสอบ viva ใหม่นะคะ ขอให้โชคดีค่ะ ^^ จากคุณ : PiNk*BloSsom เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 20:54:57

ความคิดเห็นที่ 4 I hope you do not mind me answering you in English as I am using computer at the university. I just feel the urge to write you and encourage you to look at the brighter side as soon as possible. Major correction is not the end of the world. The point you should not forget is you have PASSED your viva exam! If I were you, I would be crying too but with tears of joy. When you obtain your PhD, nobody will care to ask whether you have passed with or without correction. They will just celebrate the fact that you have worked so hard over the years and get this degree. True, passing without correction or with minor correction would make you feel better. But major correction still does not rob you of your success. I suppose it is more of a blow to one's ego than a true failure. So please pull yourself together and see the positive side. YOU HAVE PASSED YOUR VIVA! I feel for you if you have put all your effort into writing and polishing your thesis, and you believe that you deserve a better result. It could be that the examiners were too tough on you, or it could be other factors beyond your control. Still, do not let it ruin your happiness and this time of celebration. At least the stress and anxiety before submission and viva exam is now behind you. You just have to focus on editing your thesis according to what the examiners have suggested. You probably can finish it within 2-3 months’ time if you really apply yourself. Your PhD thesis is not a magnum opus. It is just a piece of work represents your research over the years. If there are some weaknesses, it does not mean you fail as a person. I have seen a few brilliant PhD students passing with major correction, and that does not stop them from being respectable as a scholar. Some of them even appreciate the experience because it made them a stronger and better people. So please stop crying your heart out. I am also a research student and a struggling one. I have not even submitted my thesis and God knows when I can. So I would give anything I have to be in your shoes right now, because I really see your case as a success. Keep smiling and be gentle with yourself. Many congratulations on passing your viva. จากคุณ : Permanent Head Damage เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 21:28:10 A:195.195.203.185 X: TicketID:152752

ความคิดเห็นที่ 5 ใจสู้ ขยัน และ ปรึกษา แอดไวเซอร์ จากคุณ : 666 เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 21:40:26 A:14.207.58.169 X: TicketID:295253

ความคิดเห็นที่ 6 คุณ PiNk*BloSsom และ คุณ Permanent Head Damage @ ขอบคุณมากนะคะ เราจะพยายามมองโลกในแง่ดีค่ะ ที่จริง ที่ school มันก็พอจะมีเคสที่ต้อง VIVA ใหม่ หรือได้ Mphil อยู่เรื่อยๆ เราจะขอบคุณผลสอบที่เราได้อย่างที่คุณบอกค่ะ จริงค่ะ ที่คำว่า Major corrections มันทำร้ายจิตใจเรามาก แต่เราจะพยายามผ่านมันไปให้ได้นะคะ ตอนนี้นั้งฟังเพลง "Live & Learn" ของคุณ กมลา ใน ยูทูป เป็นสิบๆ รอบแล้วค่ะ 55 พอจะลดความเศร้าได้มากเหมือนกัน ขอบคุณเพื่อนในพันทิพ สำหรับกำลังใจจริงๆค่ะ จากคุณ : เสียใจ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 21:57:02 A:86.160.81.91 X: TicketID:317602

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ 666 ขอบคุณมากนะคะ เราจะสู้ค่ะ ตอนนี้ อ ที่ปรึกษาก็ลาป่วยมาเป็นเดือนแล้ว แต่หวังว่าเดี๊ยวเค้าก็คงหายแหละค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ จากคุณ : เสียใจ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 22:08:11 A:86.160.81.91 X: TicketID:317602

ความคิดเห็นที่ 8 เพื่อนเราก็เพิ่งสอบไปโดน major correction เหมือนกันค่ะ เขาก็แก้อยู่สี่เดือนแล้วตอนนี้ก็จบ กลับไปทำงานได้เรียบร้อย เรื่องแบบนี้มันขึ้นอยู่กับคณะกรรมการสอบด้วย เพราะเพื่อนเราคนนี้ก็ทำงานหนักมากๆ แล้วซุปเปอร์ไวเซอร์เขาก็โอเค ปรากฎคณะกรรมการสอบไม่แฮปปี้กับงานเสียนี่ แบบนี้ก็ไม่ใช่เพราะเขาไม่ทำงาน เพราะซุปก็บอกว่าน่าจะไม่มีปัญหา เพียวแต่คณะกรรมการเห็นต่างเท่านั้นเอง เข้าใจนะว่าพอเห็น major correction มันเสียกำลังใจ แต่กรณีอื่นแย่กว่านี้เยอะเช่นได้แค่ MPhil ทั้งๆ ที่ เรียนมาตั้งสี่ห้าปี หรือไม่ก็ตกเลย อย่างน้อยไม่ต้องสอบใหม่ก็โอเคแล้วนะคะ แก้ตามที่คณะกรรมการบอกแหละ ทำไปเดี๋ยวก็เสร็จ แล้วเราก็จะผ่านไปค่ะ อยากให้กิฟต์คุณ Permanent Head Damage เหอๆ งาน Phd มัน ไม่จำเป็นต้องเป็นงานสมบูรณ์แบบหรือดีที่สุดในชีวิตเราค่ะ แต่ประสบการณ์จาก Phd มันจะทำให้เราทำวิจัยได้ดียิ่ง ขึ้นๆ ในอนาคต สู้ๆ นะคะ จากคุณ : Kacey เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 01:00:21

ความคิดเห็นที่ 9 นิดนึง แต่ที่มี forward mail ไปทั่วนี่เป็นเรื่องปกติเหรอคะ เพราะอย่างในคณะเราถ้ามีคนจบก็ไม่มีอะไรอย่างนี้ น่ะค่ะ มีอยู่ครั้งหนึ่งอาจารย์ให้คนที่เพิ่งจบมาเล่าให้ฟังถึงเรื่องการเขียนธีสิสในคลาสสัมมนาวิจัย ก็บอกแค่ว่าให้ แสดงความยินดีเพราะเขาผ่านแล้ว เรื่องผ่านยังไงนี่ปกติไม่น่าจะประชาสัมพันธ์ขนาดนั้นนะ จากคุณ : Kacey เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 01:05:25

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะคุณ Kacey เราก็พยายามคิดเรื่อง อย่างน้อยก็ไม่ต้องสอบใหม่ นี้ละค่ะ ถึงได้ดำเนินชิวิตหลังสอบมาได้ 2-3 วันมานี้ ส่วนเรื่องอีเมล์ เราอ่านแล้วก็งงงวยไปเลย เพราะไม่คิดว่า chair เค้าจะอีเมล์ให้คนทั้งคณะมาร่วมเฉลิมฉลองกับ major correction ของเรา 55 จากคุณ : live and learn เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 01:59:08 A:86.160.81.91 X: TicketID:317602

ความคิดเห็นที่ 11 งง - -" จากคุณ : แพรเพลง เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 09:34:40

ความคิดเห็นที่ 12 ขออนุญาตมองต่างมุมนะครับ ภูมิคุ้มกันทางใจ จขกท บกพร่องอย่างรุนแรง เรียนถึงระดับปริญญาเอก เข้าใจว่าเสียใจ แต่น่าจะเข้มแข็งกว่านี้ นึกดูเล่น ๆ ว่า อีกหน่อยคุณกลับมา ถ้าเป็นอาจารย์ เป็นบุคคลากรที่มีหน้าที่ในการสร้างคน แต่กลับกลายเป็นว่า ตัวคุณเองยังไม่เข้มแข็งพอ ไม่แน่วแน่พอที่จะสร้างศักยภาพให้กับตัวเอง แล้วคุณจะสอนนักศึกษาอย่างไร หรือไปทำงานในองค์กรใหญ่ เรื่องราวต่าง ๆ ในแต่ละองค์กร ดุเดือดเลือดพล่านกว่าการเรียนเป็นร้อยเท่าพันเท่า คุณไม่กลับบ้านมาเสียใจร้องไห้ทุกวันเหรอครับ ยอมรับว่า ปัญหาทุกปัญหามันหนักหนาสาหัส แต่ต้องหาทางออกในทางที่ดี มองโลกในแง่ร้าย มันก็ร้าย เรียนไม่จบเอก แย่แล้วจบแค่โท ยังไม่ผ่านทีสิส แย่แล้วเรียนจบช้า เอ่อ.........การศึกษา เป็นอุปสรรคที่ง่ายที่สุดในชีวิตมนุษย์แล้วครับ เพราะหนังสือมันไม่มีพิษภัย คุณหยิบมาอ่านเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ชีวิตการทำงาน บางเรื่องถ้าพลาด บทลงโทษคืออนาคตเลวร้ายที่ต้องเจอ ถ้าคุณเจอสถานการณ์แบบคุณกรณ์ เจ้าของวุฒิศักดิ์ ที่เงินเหลือ 100 บาท แล้วบ้านถูกยึด แต่ตัวเองมั่วนิ่มใช้บ้านทำเป็นออฟฟิศ ผมว่า จขกท ฆ่าตัวตายสถานเดียว ถ้ามีแนวคิดแบบนี้ มีความรู้สูง วิธีคิดก็ต้องซับซ้อน แหลมคมมากกว่าคนที่เค้าไม่มีโอกาสได้เรียน ไม่ใช่ตีโพยตีพายร้องไห้ฟูมฟาย คุณโดนแก้งาน ไม่ใช่สอบไม่ผ่าน ยังเป็นอย่างงี้ แล้วถ้าสอบไม่ผ่านล่ะ ? เครียด เสียใจ มันเกิดได้กับทุกคน แต่ปัญหาอยู่ที่การจัดการกับมัน เอาเวลามานั่งคิดว่า จะแก้ตรงไหน ดีกว่ามั้ย รุ่นพี่ผมท่านหนึ่ง สมัยเรียนเกเรมาก สอบอะไรก็ไม่ได้ เรียนรามก็ไม่รอด ย้ายไปสองสามมหาลัยเอกชน ทุกวันนี้ เค้าเป็นผู้พิพากษา ถ้าคิดเล่น ๆ ว่า เสียใจเหลือเกิน เรียนไม่เก่ง สอบเข้าที่ไหนก็ไม่ได้ ผมว่าน่าตายไปหลายรอบแล้วนะครับ ถ้ายังเด็ก หรือเรียนในระดับปริญญาตรี ผมคงไม่สาระแน เพราะวุฒิภาวะยังไม่มาก แต่นี่ระดับปริญญาเอก อาจารย์ผมท่านหนึ่ง ไม่แน่ใจนะว่าท่านจะต้องไปค้นคว้าข้อมูลหรือจะเอางานไปส่งที่ตึก ๆ หนึ่งในมหาลัย (ขออภัย นานแล้ว) แต่มีกลุ่มนักศึกษาแทบจะทั้งสถาบันปักหลักชุมนุมยาวนานที่ตึกนั้น ไม่มีใครเข้าออกได้ เป็นเวลาหลายเดือน สุดท้ายอาจารย์ผมคนเดียวเลยตัดสินใจไปหาอธิการ บอกจะขอเข้าไปทำ ถ้าไม่ให้จะฟ้องร้องสถาบันและกลุ่มผู้ประท้วง สุดท้าย จึงได้เข้าไปใช้ ถ้าเป็น จขกท จะทำยังไงครับ ? ร้องไห้จนแทบไม่มีน้ำตาจะไหลเหมือนเดิมหรือปล่าว จากคุณ : ความรู้คืออาวุธ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 10:30:23 A:223.206.234.183 X: TicketID:202545

ความคิดเห็นที่ 13 กระทืบไลท์!!! ให้ ความคิดเห็นที่ 12 ความรู้ไม่ได้บอกถึงระดับสติปัญญาของคนจริงๆ เลยเนาะ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 54 11:50:53 จากคุณ : แพรเพลง เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 11:50:26

ความคิดเห็นที่ 14 เอ่อ....งงๆ เข้ามาดูนักเรียนนอกเค้าคุยกัน 555 อ่านจากคห.บนๆ ก็เข้าใจว่า คุณจขกท.ส่ง thesis ผ่านแล้ว แต่ต้องแก้ไขข้อมูลหลายๆส่วนเพื่อทำให้มันถูกต้องกว่านี้ (ไม่งั้นก็ไม่ผ่าน) อันนี้ผมก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่า แล้วมันหนักใจยังไงหว่า? อาจเพราะเนื้อหาที่คุณจขกท.ทำวิทยานิพนธ์มันยากต่อการตามแก้ไอ้พวกนี้รึเปล่าครับ? แต่ยังไงก็ตาม ผมก็ยังไม่รู้สึกว่ามันเป็นปัญหาน่าหนักใจอะไรขนาดนั้น ก็ทำสิครับ! ก็แก้ไขสิ มันจะได้เสร็จ จะได้ผ่านจริงๆซะที แค่นั้นล่ะครับ วิธีแก้ปัญหา ผมแอบเห็นด้วยกับคุณคห.12 นิดๆนะ ผมไม่รู้ว่าคนเรียนป.เอก หรือเรียนอะไรสูงๆ เค้าเป็นอย่างงี้กันทุกคนรึเปล่า...ถ้าผมจะขออนุญาตนะครับ ผมรู้สึกว่า พวกเรียนเก่งๆนี่มันภูมิคุ้มกันต่ำจังวุ้ย พอดีผมเรียนไม่ค่อยเก่งน่ะครับ กว่าจะจบป.ตรีก็ปาเข้าไป 8 ปีแน่ะ (มากกว่าเพื่อนๆรุ่นเดียวกันราวๆสองเท่า) ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีหรอก ไม่รู้จะบอกที่บ้านยังไง ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตที่ว่างเปล่าดี ไม่รู้กระทั่งว่ารอดมาได้ยังไงเหมือนกันช่วงนั้น fail มากๆ แต่ตอนนี้ก็จบแล้วอ่ะนะ จบแล้วก็ได้งานทำ งานที่ชอบ งานที่รัก และมั่นคงกว่าพี่ๆน้องๆในบ้านที่จบตามปกติด้วย เป็นปึกแผ่นกว่าเพื่อนๆอีกหลายคนที่จบก่อน บางคนก็ยังเรียนต่ออยู่ บางคนก็มาตัดพ้อกับผมว่าเรียนยากจัง อิจฉาแกได้งานทำแล้ว ฯลฯ เข้าใจในความเคีรยด ความกังวลครับ แต่ผมก็ยังไม่รู้อยู๋ดีนั่นแหละว่าคุณจะกังวลมันไปทำไม? กลัวไม่ได้เกียรตินิยม? เกียรตินิยมมันช่วยอะไรได้ถ้าคุณมานั่งร้องห่มร้องไห้อย่างนี้? เวลาคุณไปเรียนกับศาสตราจารย์เก่งๆดังๆ คุณสนใจคุณวุฒิเค้ามากแค่ไหนเชียว? ให้ความสำคัญกับ "ปริญญากระดาษ" ของเขา หรือ "ปริญญาชีวิต" ของเขากันแน่ นักรบที่เก่งกาจ มีบาดแผลเต็มตัวทุกคนล่ะครับ นักรบเก่งๆแล้วหน้าหล่อหน้าใส มีแต่ในการ์ตูนญี่ปุ่นเท่านั้นแหละครับ คุณเองต่อไปถ้าเป็นนักวิชาการ เป็นมืออาชีพหัวกะทิเก่งๆ ก็ต้องผ่านทั้งจุดล้มและจุดลุกมากกว่านี้แน่ๆ (ใครบอกว่าเก่งเพราะไม่เคยล้ม อย่าไปเชื่อ อย่างน้อยมันก็ไม่เคยรู้ว่าล้มเป็นยังไง!) ส่วนเค้าจะส่งอีเมล์ไปบอกใครก็ช่างเค้าเถอะครับ เวลาคุณได้รับอีเมล์อะไรแบบนี้ คุณสนใจบ้างรึเปล่าล่ะ? จากคุณ : CARAGIO เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 23:22:39

ความคิดเห็นที่ 15 ปัญหาบางอย่าง...ไม่เจอกับตัว เราก็ตอบไม่ได้หรอกค่ะว่ามัน "ทุกข์" แค่ไหน คนเราไม่เหมือนกันนะคะ บางคนอาจตกอยู่ในบางภาวะที่ทำให้ sensitive กว่าคนอื่น แต่ไม่ได้แปลว่าคนๆ นั้นด้อยกว่าใคร และรู้สึกไม่ดีเลยค่ะกับคห. 13 ที่บอกว่า "ความรู้ไม่ได้บ่งบอกถึงระดับสติปัญญา" คนที่บางครั้งเครียด ท้อแท้ แล้วแสดงออกมา...ไม่ได้แปลว่า "โง่" นะคะ ใครที่ไม่ได้ต้องกำลังทำ Ph. D. dessertation และไม่ต้องเป็น "นักเรียนนอก" U ดีๆ ไม่รู้หรอกค่ะว่ามันเหนื่อย และอยู่ในภาวะที่เสี่ยงต่อความเครียดมากแค่ไหน ก่อนจะตำหนิใคร เอาใจเขามาใส่ใจเราก่อนดีกว่าไหมคะ คำตำหนิต่อว่าไม่ได้ทำให้ใครรู้สึกดี ถึงแม้จะมีคนบอกว่าเป็นการ push คนให้เข้มแข็งก็เถอะค่ะ แต่การเพิ่มความรู้สึกแย่ให้คนที่รู้สึกแย่อยู่แล้วมันยิ่งทำให้คนๆ นั้นจิตตกยิ่งขึ้นนะคะ...ให้กำลังใจกันดีกว่าค่ะ อย่างน้อยคนที่กำลังแย่จะได้รู้สึกดีขึ้นบ้าง เป็นอันว่าให้กำลังใจ จขกท. นะคะ สู้ต่อไป คิดซะว่าดัีกว่าสอบไม่ผ่านค่ะ แก้ตามที่กรรมการแนะนำ เดี๋ยวก็ผ่านเองนะคะ อวยพรให้ จากคุณ : เห็นใจจขกท. ที่สุด (พับสา) เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:07:42

ความคิดเห็นที่ 16 agree with ความคิดเห็นที่ 15 It is not that strange that PhD students would react like this with the result of their exam or with evaluations of their work in general. It is not that they are not strong enough to handle disappointment, but something that comes with the study is that they tend to have a very high standard of themselves. They do need that in order to be able to go through with the study. But unfortunately that will also put them in a very stressful situations. It is not a very healthy process 55. I know studying PhD for that many years and working on some narrow topic mostly on your own (yes you have your adviser and your research group, but for the most part you still need to rely on yourself) will tend to make you identify your self-worth with your work. When you have that result saying your many years of work need major corrections it is not surprising you will be devastated. But remember that your thesis is about research. Evaluation of research work depends on so many things, and many of those doesn't even depend on you. But I am very sure that you will get pass this and that you will be fine. There surely must have been many incidents in your PhD programs where you have to encounter something similar. And if you can get pass those incidents and even complete your thesis (which is a major accomplishment), then this is just a minor obstacle. Lastly, Congratulation on passing your PhD defense!!! That is a big deal :) and I'm sure your other students feel the same way. Talking to them might make you feel better. จากคุณ : renz เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 09:24:15

ความคิดเห็นที่ 17 ชอบความคิดเห็และสำนวนเขียนของ คุณ Permanent Head Damage จากคุณ : กายใจ เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 07:54:24

ความคิดเห็นที่ 18 บอกได้ง่ายๆ ว่า "ใครไม่เรียนไม่รู้หรอก ว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง" ผมเข้าใจ จขกท. นะครับ ... มองในแง่ดี คุณก็ยังมีทางออก ไม่มีอะไรสมบูรณ์ Perfect ไปหมดหรอกครับ Thesis ที่เราเขียนไปแรก ตอนแรกเราก็มองว่ามัน perfect แต่ลองเอามาอ่านอีกที ก็ยังมีจุดที่ผิดพลาด ชีิวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ... ผมจบ PhD คนมักจะคาดหวังว่าสวยหรู ชีิวิตอนาคตดี แล้วไง ... ผมรองานมาตั้งแต่เดือน กันยายน 2553 จนจะเริ่มทำงานในเดือน มิถุนายน 2554 ... เชื่อมั้ยว่า เป็นช่วงเวลาที่ผมรู้สึกแย่ที่สุด เพราะเหมือนว่า "ตัวเองไร้ค่า ไม่มีอะไรทำ และว่างเปล่า" แต่วันนึงมันจะเป็นของเราครับ ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่า อยากได้อะไรดีๆ ต้องใช้เวลารอคอย ไม่ต้องกลัวนะครับ วันนี้ท้อวันนี้อยากร้องไห้ ก็ร้องไปเลย แล้วพรุ่งนี้ก็เริ่มแก้ไขทีละจุด ถ้าไม่ลงมือแก้ มันก็ไม่มีวันเสร็จ คนอื่นอาจใช้เวลาแก้ major correction 4-7 เดือน แต่คุณย่อมรู้ศักยภาพตัวเองดีกว่าใคร ไม่แน่อาจใช่เวลาแค่ 2 เดือน ก็ได้ ^^ สู้ๆ นะครับ .......... เรื่องที่เกิดขึ้น อาจดูว่ายาก อาจดูว่าลำบาก ... แต่นี่แหละครับคือกระบวนการฝึกให้เราเป็น Doctor of Philosophy (Ph.D.) อย่างแท้จริง ... Congratulations! แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 54 11:24:37 จากคุณ : Attjoe เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 11:20:41

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณทุกท่านเลยนะคะสำหรับน้ำใจที่เข้ามาให้กำลังใจเรา อยากให้กิ๊ฟแต่ไม่มี ตอนนี้เราดีขึ้นเย็อะเลยค่ะเพราะไม่ร้องไห้แล้ว ทำใจได้มากละ แต่ก็อาจมีแว็ปๆ คิดบ้าง คิดว่าพอนานไปเดีียวก็คงหายไปเอง คุณ ความรู้คืออาวุธ & แพรเพลง@ขอบคุณมากนะคะ เราจะนำไปปรังปรุงตัวเองค่ะ คุณ CARAGIO@ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ เหตุการณ์นี้ทำให้เราทราบว่า EQ เราคงน้อยไป จากนี้จะพัฒนาให้ดีขึ้น คุณ พับสา@ขอบคุณมากจริงๆนะคะ ที่เข้าใจความรู้สึกของเราและให้กำลังใจเรา เราจะคิดแบบที่คุณแนะนำค่ะ คุณ renz@ขอบคุณนะคะ สำหรับความเข้าใจและกำลังใจ เราจะออกไปคุยกับเพื่อนให้มากขึ้นค่ะ กายใจ@เห็นด้วยค่ะ เราก็ชอบเหมือนกัน Attjoe@ขออณุญาติยินดีด้วยนะคะทั้งเรื่องการศึกษาและงาน เราจะเรียกกำลังใจกลับมาให้เร็วที่สุดค่ะ จะได้แก้งานให้เสร็จไป ขอบคุณมากนะคะคุณ Attjoe ขอบคุณมิตรภาพจากทุกท่านนะคะ จากคุณ : ดีขึ้นตามลำดับ เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 16:26:40 A:109.145.176.61 X: TicketID:317602

ความคิดเห็นที่ 20 ยินดีด้วยที่สอบผ่านนะคะ ^ ^ เข้าใจว่าเครียด สมัยเราเรียน ร้องไห้ไปไม่รู้กี่รอบ ท้อไปไม่รู้กี่หน   กว่าจะผ่านกระบวนการเขียน dissertation และ สอบผ่านมาได้ ก็เหมือนยกภูเขาออกจากอกแล้วนะคะ   แค่กลับไปแก้ไขตามคอมเมนต์กรรมการ  มันก็อีกเฮือกเดียวเอง  อึดใจเดียวเองอ่ะ   น่าจะดีใจน๊า และอยากบอกเหมือน คุณ Attjoe   นะคะ  ผ่านจากด่านนี้ไป ยังมีอีกหลายด่านในชีวิตค่ะ ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบหรอก  เราเองหางานอยู่หลายเดือนเหมือนกัน ณ ช่วงว่างๆนั้น เครียดกว่าตอนนั่งเขียนเล่มอีกค่ะ ตอนเขียนเล่ม สถานะความเป็น นักเรียน ยังคุ้มหัวเราอยู่  แต่เมื่อวันที่เราจบมาแล้ว  กลายเป็นคุณ ด๊อกเตอร์ที่ผู้คนคอยคาดหวังกับเราว่า เฮ็ย ไอ้นี่ ด๊อกเตอร์ มันต้องได้งานดีๆ เงินเดือนดีๆ  ถึงวันนั้นจะรู้ว่า เครียดมากกว่านี้อีกนะคะ  ต้องประคองอารมณ์ตัวเองไปให้รอด  และผ่านช่วง มนุษย์ไร้ค่าพร้อมแบกความคาดหวังจากสายตาคนอื่น มาให้ได้เนี่ย มันสุดยอดจริงๆค่ะ   มีอยู่ครั้งนึง งานเริ่มเยอะจนเหนื่อย  ก็เลยคุยกับเพื่อน  เพื่อนพูดมาประโยคนึง  มันเหมือนเป็นคีย์เวิร์ดที่ทำให้นึกถึงช่วงเวลานั้น และมีความพยายามที่จะทำงานต่อไปอีกเยอะเลยค่ะ  "เราเคยตกงาน แกเคยตกงาน ช่วงนั้นมันทรมานขนาดไหน เราสองคนรู้ดี เพราะฉนั้น ยินดีไว้เหอะ ที่มีงานให้ทำ"   อย่าเพิ่งท้อตอนนี้นะคะ ถ้าใจไม่แข็ง แล้วบังเอิญต้องรองานนาน  รับรองว่าช่วงรองาน อ่วมกว่านี้แน่ๆ เพราะฉนั้นระหว่างนั่งแก้เล่มนี้ อย่าลืมฝึกจิตตัวเองให้เข็มแข็งขึ้นเรื่อยๆด้วยนะคะ   อีกอย่าง..เราไม่รู้สังคมในมหาลัยของคุณนะคะ แต่เพื่อนๆของเราที่เรียนมาด้วยกัน เค้ามักจะให้กำลังใจกันอยู่เสมอค่ะ  คงไม่ต้องคิดมากเลือก fwd mail มากไปนะคะ ^ ^ เพื่อนๆคงเอาใจช่วยอยู่ลึกๆอยู่แล้วล่ะ อีกเฮีอกเดียว สู้ๆค่ะ จากคุณ : เฉลียงสีชมพู เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 00:04:55

ความคิดเห็นที่ 21 เอาใจช่วยนะคะ เรียนอยู่เหมือนกัน แต่เราว่ามองแง่ดีว่า ผ่านแล้วดีกว่านะ แทบทุกคนน่าจะต้องมีให้แก้ไขบ้าง มากบ้างน้อยบ้าง ทนอีกหน่อย แก้เสร็จก็จบแล้ว จากคุณ : Juneau เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 54 01:04:53