++ KAEW ไดอารี่ ++ วันนี้ ศรีธัญญา คนแน่นมาก
|
 |
สวัสดีค่ะ
แวะมาเล่าให้ฟัง วันนี้ครบกำหนดไปหาคุณหมอโรคซึมเศร้าที่ โรงพยาบาลศรีธัญญาค่ะ ก็ไปถึงก่อน 8 โมงเช้านิดหน่อย ตามเวลาเดิมที่เคยไป แต่คนแน่นมากๆเลย รอนานมากกว่าจะได้เรียกไปรับบัตรคิว แล้วก็รอหน้าห้องหมออีกนานมากๆๆ คนไข้แต่ละคนหายเข้าไปในห้องไม่ต่ำกว่า 30 นาที
แต่ด้วยความที่เราฝึกความอดทนในการรอหมอมา 10 ปีแล้ว จากการรอพบคุณหมอเรื่อง HIV ทุกเดือน ต้องอดทนมากๆทุกเดือน ดังนั้นเรื่องการรอหมอ ก็เลยกลายเป็นเรื่องธรรมดาของเรา เพราะไปโรงพยาบาลทุกครั้งเราก็มีหนังสือไปนั่งอ่าน มีน้ำ มีขนมกิน
ยิ่งไปศรีธัญญา มีอะไรสนุกๆในดูมากกว่าโรงพยาบาลประกันสังคมที่เราไปรับยาต้าน HIV อันนี้มองไปมองมาแล้วเจอแต่คนเป็นเหมือนกันหมด(เพียงแต่เราโชคดีกว่าที่อวบอ้วน) เพราะหน้าตาผู้ติดเชื้อที่กินยามานานๆ มันมักจะมีส่วนละม้ายคล้ายกัน ประหนึ่งเป็นญาติกันอย่างไงอย่างงั้น
ที่ศรีธัญญา มีคนหลายแบบเราชอบนั่งมองคน แล้วจัดกลุ่มเอง บางกลุ่มจะนิ่งเงียบ แต่ตาขวางๆ กลุ่มนี้จะดูน่ากลัว เราจะไม่ค่อยพยายามอยู่ใกล้ บางกลุ่มจะเหม่อๆ ลอยๆ พูดคนเดียวบ้าง บางกลุ่มจะเหมือนปกติ แต่จะมีบางอย่างที่ไม่ปกติ เช่นการแต่งตัวที่คนธรรมดาจะไม่ใส่แบบนี้แน่ เมื่อเช้าเราเจอคนใส่เสื้อส้มสะท้อนแสง กับกางเกงเลคกิ้งเขียวสะท้อนแสง แล้วมีสายคาดหน้าผากสีชมพูด้วย เดาว่าต้องเป็นความทรงจำเดิมในยุดการเต้นแอโรบิค เพิ่งเข้ามาเมื่องไทยแน่ๆ
แล้วจะมีบางกลุ่มที่จะอยู่นิ่งไม่ได้ รอไม่ได้ จะกระวนกระวาย โวยวาย กลุ่มนี้จะน่าสงสารญาติที่พามามาก บางกลุ่มก็จะช่างพูดช่างคุย เชื่อมั้ยเราไปโรงพยาบาลประกันสังคม หาหมอ HIV มา 10 ปี ไม่เคยพูดคุยกับคนที่เจอในโรงพยาบาล ยกเว้นเจอเพื่อนกันเอง แต่เพิ่งมาศรีธัญญาไม่นาน มาหาหมอทุกครั้งมีคนมาคุยด้วยทุกครั้ง บางวันมีถามด้วย "คนสวย มาหาหมอเหรอจ๊ะ"
การได้นั่งมองคนอื่น มันก็ทำให้ย้อนมองตัวเองนะคะ เราว่าเราโชคดี ที่ยอมรับว่าตัวเองป่วย เราเลือกที่จะไปหาหมอเอง ทั้งๆที่อาการเราน้อยมาก แค่เป็นโรคนางเอก อ่อนไหวมาก ร้องไห้ได้ทุกเรื่อง เศร้าโศก สงสาร น้อยใจ ในทุกสิ่ง ก็เท่านั้นเอง เรายังไม่เหม่อ ไม่ซึม ไม่พูดคนเดียว แล้วส่องกระจกแล้ว ตาเราก็ไม่ขวางๆนะ
วันนี้กว่าจะได้เข้าไปพบคุณหมอก็ 11.50 น. ดูคุณหมอก็เหนื่อยๆ คงนั่งฟังคนไข้พูดมาตั้งแต่เช้าแล้ว การไปหาหมอจิตเวชในเมืองไทย ไม่เหมือนในหนังฝรั่ง ที่มีโซฟานุ่มๆ ในนอนเล่าโน่น เล่านี่ให้หมอฟังอ่ะคะ อันนี้เป็นเก้าอี้ไม้ ห้องพัดลม แต่คุณหมอก็ใจดีมาก รับฟังทุกอย่าง อยากพูดนานแค่ไหนก็ได้ แต่ปกติ เราใช้เวลาน้อยมาก เพราะไม่ค่อยคร่ำครวญอะไร
วันนี้คำถามแรกที่หมอถามคือ "เครียดเรื่องการเมืองมั้ย" เราก็ตอบว่า ก็มีบ้าง แต่เตรียมใจไว้ล่วงหน้าแล้ว กินยาคลายเครียดเพิ่มพิเศษกันไว้แล้วค่ะ เลยไม่เป็นอะไร หมอบอกว่าดีแล้ว เพราะหมอเจอคนเครียดเรื่องการเมืองมาตั้งแต่เช้าแล้ว
เราว่าคนที่มีอาการป่วยทางจิต ไม่ว่าอาการมากน้อยแบบใด เขาจะรับอารมณ์ ความรู้สึกได้ง่าย มีอะไรมากระทบได้ง่ายอ่ะคะ ดังนั้นเวลามีเรื่องราวอะไร มีการเปลี่ยนแปลงอะไร หรือ มีอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจ ก็มีอาการเครียด วิตกกังวล เศร้า หรือ โกรธ ได้ง่าย
เราก็เป็นนะ แต่กินยาเผื่อไว้ก่อน กับบอกตัวเองให้ทำใจยอมรับทุกอย่างตามความเป็นจริง ก็เลยพอจะผ่านไปได้ เดือนนี้ก็เล่าโน่นนี่นั่นให้หมอฟังว่า ได้ทำตามคำแนะนำแล้ว คือ เดือนก่อน เรากังวลเรื่องคุณหมอประจำตัวเรื่อง HIV ของเรา เพราะคุณหมอไปแอบรู้มาว่า เราเป็นโรคซึมเศร้า และมาศรีธัญญา คือ เพื่อนที่ไปหาหมอที่หลังโทรมาเล่าให้ฟังว่า หมอเขารู้แล้วนะ เขามาถามเพื่อนว่าเราเป็นอะไร
คุณหมอที่ศรีธัญญา ก็แนะนำว่า ถ้ากลัว ถ้ากังวลก็เผชิญหน้ากับมันเลย แล้วคุณหมอ HIV ก็ดูแลเรามา 10 ปีแล้ว เขาไม่ว่าอะไรหรอก เขาคงแค่เป็นห่วงเฉยๆ ดังนั้นเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เราไปหาหมอรับยาต้านตามกำหนด ก็เลยไปสารภาพกับคุณหมอ คุณหมอก็ไม่ว่าอะไร แต่ก็เป็นห่วงถามว่าเศร้าเรื่องอะไร เครียดเรื่องอะไร
แต่โดนดุนิดหน่อยตรงที่หมอถามชื่อยาโรคซึมเศร้า ที่เรากิน แล้วเราไม่รู้ชื่อสามัญของยา กับจำขนาดมิลลิกรัมของยาไม่ได้ คุณหมอเราเป็นคนละเอียด คุณหมอสอนว่า เป็นคนไข้ต้องรู้ว่าตัวเองเป็นอะไร กินยาชื่ออะไร ขนาดเท่าไหร่ ยาจะมีผลอะไรบ้าง วันนี้ก็เลยให้คุณหมอที่ศรีธัญญาอธิบายให้ฟัง
วันนี้ก่อนกลับบ้าน คุณหมอแนะนำว่า ช่วงนี้งดรับฟังข่าวสารทุกอย่างก็ดีนะ จะได้ไม่เครียด ซึ่งเราเลิกรับข่าวสารมาตั้งแต่วันอาทิตย์แล้วค่ะ แต่วันนี้ก็มีเพื่อนโทรมาคุย เห็นมือถือโชว์เบอร์ เดาได้เลยว่าจะโทรมาเรื่องอะไรเพราะเป็นปีไม่เคยโทรมาจะโทรมาทำไมตอนนี้ แล้วก็จริงอย่างที่คาด จนต้องบอกว่า เห็นแก่ความเป็นเพื่อนของเรา โปรดอย่าคุยเรื่องการเมืองโดยเด็ดขาด
แล้วเมื่อเย็นเราเดินไปเรียนพิเศษตามปกติ ก็ยิ้มทักทายกับคนทำงานแถวนั้นคนนึงที่ยิ้มให้กันมา ปีกว่าแล้ว แต่วันนี้ไม่รู้พี่เขานึกอะไร เขาดันถามว่า "พอใจกับผลการเลือกตั้งมั้ย" เราก็ไม่ทันคิดว่า ไม่ควรตอบ ดันตอบไปตามจริง แล้วมันน่ากลัวมากที่พี่เขาหุบยิ้มทันที แล้วพูดว่า "เพิ่งรู้ เราอยู่คนละขั้วกัน"
พรุ่งนี้เราไปเรียน เราจะยิ้มให้เขาเหมือนเดิม แต่ไม่รู้เขาจะยิ้มตอบมั้ย ถ้าไม่ยิ้มก็ไม่เป็นไร เรายิ้มคนเดียวก็ได้ สวยไม่แคร์
เล่ามาพอแล้ว วกมาเรื่องงานนะคะ แจ้งข่าวประชาสัมพันธ์ วันเสาร์ที่จะถึงนี้ วันที่ 9 กรกฎา เว็บแก้วไดอารี่ มีงานครบรอบ 10 ปีนะคะ ตอนเช้าทำบุญเลี้ยงพระเพลที่โรงพยาบาลสงฆ์ 100 รูป นัดเจอกันที่หอฉัน 10.30 น. เรียนเชิญผู้อยากร่วมทำบุญทุกคนนะคะ เราทำบุญให้ทุกคนที่จากไปด้วยโรค AIDS อ่ะคะ แล้วหาเงินทำบุญให้โรงพยาบาลสงฆ์ด้วย ส่วนตอนเย็นมีงานพบปะสังสรรค์ ดูรายละเอียดได้ในเว็บ kaewdiary.com
แจ้งข่าวขอบคุณ ท่านที่ส่งเสื้อผ้า และหนังสือ ฝากไปให้เด็กกำพร้าติดเชื้อ HIV ที่บ้านแกร์ด้านะคะ เราไปไขตู้ ไปรษณีย์เมื่อวันพฤหัส ได้มา 3-4 กล่อง บางท่านไม่มีที่อยู่ให้ตอบกลับก็ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้นะคะ ส่วนท่านที่ให้ที่อยู่ไว้ รอสักพัก เดี๋ยวจะมีไปรษณีย์บัตรขอบคุณ ฝึมือน้องๆบ้านแกร์ด้า และ เราส่งไปให้ค่ะ
ประกาศบอกบุญรับบริจาคหนังสือนะคะ คือ จริงๆเราสอนภาษาอังกฤษ ให้เด็กๆที่บ้านแกร์ด้า แต่ตอนนี้ ต้องสอนภาษาไทย เพิ่มด้วย ก็เลยบอกบุญรับบริจาคหนังสือเพิ่มค่ะ
เด็กๆมีปัญหา อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้เยอะมาก ใครมีลูกมีหลานวัยอนุบาล - ประถม แล้วมีหนังสือนิทาน หนังสือหัดอ่านใช้แล้วส่งมาบริจาคได้นะคะ
1. รับบริจาค หนังสือหัดเขียน ก - ฮ สระ วรรณยุกต์ อันนี้คงต้องขอของใหม่อ่ะคะ เดี๋ยวเด็กไม่รู้จะเขียนตรงไหน
2. หนังสือ สอนอ่าน สอนเขียน ภาษาไทย สื่อการสอนภาษาไทย
3. หนังสือ นิทานสำหรับเด็ก
4. หนังสือเสริมทักษะ เตรียมความพร้อม แบบที่ให้เด็กอนุบาลใช้อ่ะคะ มีเด็กอนุบาล 2 คน ที่เรียนช้า และมีเด็กประถม ความสามารถอนุบาล อีกหลายคนค่ะ
ส่งมาได้ไม่จำกัดเวลาที่ เว็บแก้วไดอารี่ ตู้ ป.ณ 147 ปณจ.หลักสี่ กรุงเทพ 10210 เราไปไขตู้ ไปแบกของเองทุกวันพฤหัสค่ะ
ส่วนคนที่ถามว่าหนังสือภาษาอังกฤษยังรับอยู่มั้ย หนังสือพ๊อคเก๊ตบุ๊ครับมั้ย ตอบว่ารับทุกสิ่งอย่างค่ะ เพราะเราพยายามผลักดันให้เด็กๆรักการอ่านหนังสือ ให้มีหนังสือเป็นเพื่อน เพียงแต่ตอนนี้ หนังสือสอนภาษาไทย จะต้องการเร่งด่วนอ่ะคะ
อ้อ แกงค์วัยรุ่นฝากบอกว่า หนังสือของแจ่มใส หรือหนังสือแนวแฟนตาซี นิยายวัยรุ่น เขาก็ยังอยากอ่านอยู่นะคะ
ป.ล หนังสือสอนภาษามือก็รับนะคะ เพราะเราคงต้องเรียนภาษามือ ไปสอนเด็กที่แกร์ด้า น้องหูไม่ได้ยิน 1 คน ค่ะ
ขอบคุณสำหรับกระทู้ก่อนที่มีคนทำลิงค์เรื่องที่สอนภาษามือนะคะ แต่พอดีเขาจะสอนในช่วง ศุกร์ - อาทิตย์ ทั้งนั้นเลย เราไปสอนหนังสือที่แกร์ด้าช่วงนั้นพอดีอ่ะคะ
ขอบคุณทุกคนแทนเด็กๆด้วยนะคะ
| จากคุณ |
:
++MooKaew++  
|
| เขียนเมื่อ |
:
5 ก.ค. 54 22:43:21
|
|
|
| 
