เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อคืนเราจะให้แม่เอาเบตาดีนทาที่แผลให้หน่อยเพราะเพิ่งไปผ่าตัดกลับมาประมาณอาทิตย์นึงแล้ว ทีนี้เราลืมยาไว้ในรถแล้วด้วยความขี้เกียจเดินออกไปเอา แม่เลยตะโกนบอกว่า มีเบตาดีนอยู่ในตู้เย็น
พอเราไปค้นๆดู ก็ปรากฎว่าไอ้ยาขวดนั้นมันหมดอายุไปแล้ว แล้วเราก็เห็นว่าในตู้เย็นบ้านเราทั้งสองตู้ มันมีขวดยาและซองยาอยู่เต็มไปหมด ซึ่งเราเคยจะเคลียร์ตู้เย็นตั้งนานแล้ว รู้สึกว่ามันรกและยาบางชนิดมันก็ไม่ควรเก็บไว้ในตู้เย็น เพราะมันชื้น แต่แม่ไม่ให้ทำ เขาหวงของเขา ไอ่นู้นก้อใช้ได้ ไอ่นี่ก็ยังดี ประกอบกับตอนนั้นเรายุ่งๆเรื่องพ่อป่วยอยู่แถมพ่อยังบอกอีกว่า "ตู้เย็นน่ะเป็นที่เก็บของๆแม่เขา" เราก็เลยไม่ได้อะไรอีก
จนกระทั่งวันนี้แหละ เราอยู่บ้านคนเดียว ส่วนแม่ออกไปทำงาน เลยถือโอกาสสังคายนาตู้เย็น ผลคือมันอันตรายมากจริงๆ เพราะสิ่งที่เราค้นออกมาได้ เป็นกะละมังใหญ่ๆเลยประกอบไปด้วย
- ยาที่มันหมดอายุแล้ว เพียบบบบบบบ บางอัน EXP. ไปตั้งแต่ 5 ปีที่แล้วนั่น - ยาที่ยังไม่หมดอายุแต่มันก็เปลี่ยนสี ไม่มีสภาพเดิมเหลืออยู่แล้ว (แคปซูลเปียก ยาละลาย) รวมๆกันอยู่ในถุงที่ปากกาข้างหน้าซองมันก็เลอะเลือนจนไม่รู้ว่าอยู่ในหมวดยาอะไร - ผ้าก๊อซและสำลีทำแผล อยู่ในถุงพลาสติก ที่ไม่ได้ซีลปากถุงและแถมด้วย มีมีดโกนอันเขียวๆที่ไม่มีอะไรห่อหุ้มอยู่ด้วยหนึ่งอัน... โอ้วววว ตายแล้ว!!! - ที่บ้านเลี้ยงหมา แม่ชั้นก็เอายาของหมาไปวางอยู่รวมกับช่องยาของคน และที่สำคัญ โอ๊ยยยย ยาทากันหมาเป็นขี้เรื้อน!! มันวางอยู่ข้างๆครีมทาผิวที่มันก็หมดอายุแล้วเช่นกัน... ToT -ครีมทาผิวที่มันมีเยอะมากกก แต่มันก็หมดอายุ หรือเหลือก้นขวดนิดๆหน่อยๆ แม่ก็ยังเก็บเอาไว้ แถมกลิ่นมันก็ไม่ดีแล้วด้วย -ขวดยา กระปุกยา กระปุกครีม ที่มันหมดแล้ว ไม่มีสิ่งใดในนั้นเลย จับเขย่าดูยังไม่ได้ยินเสียงยาสักกะเม็ด แม่ก็ยังเก็บเอาไว้... -ยาชนิดเดียวกันที่เหลือก้นขวดอย่างละนิดละหน่อย แม่ก็เก็บมันทุกขวดเลย -ขวดน้ำยาเช็ดหน้าจอคอมพิวเตอร์ของเรา แม่ก็เอาไว้ในตู้เย็นด้วย... =="
เฮ้ออ จริงๆ ตู้เย็นที่บ้านเราเป็นระเบียบมากเลยนะ ไม่ได้วางของเกะกะอะไรเลย แต่พอมาดูจริงๆแล้ว มันมีแต่ของพวกนี้เต็มไปหมด แล้วที่มันอันตรายก็เพราะว่า ถ้าวันนึงที่แม่ หรือใครไม่สบาย แล้วแม่เผลอกินยาหรือเอายาที่มันหมดอายุหรือหมดสภาพให้เขาทานไป มันก็คงแย่แบบนึกภาพไม่ออก แล้วเราก็กลัวตรงนี้มาก เพราะเราไม่ค่อยได้อยู่บ้านกับแม่เท่าไร นานๆกลับบ้านทีนึง เนื้องจากว่าเราไปเรียนต่อที่เมืองนอก นานๆของเราก็นับหน่วยเป็นปี
เราเลยอยากให้ทุกคนระมัดระวังในเรื่องดังกล่าวไว้ อันไหนเป็นยาสามัญประจำบ้าน เห็นท่าไม่ดี ก็ทิ่้งขวดเก่า แล้วรีบไปซื้อของใหม่มาวางไว้ที่เดิม บางทีคนมีอายุเเล้ว อย่างพ่อกับแม่ หรือญาติผู้ใหญ่ ที่เขาอยู่ตามลำพังในบ้านของเขา เจ็บป่วย เขาก็นึกๆเอาว่า เขาเคยซื้อยาตัวนั้นตัวนี้ติดบ้านไว้ ไม่ได้คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่จนต้องติดต่อให้เราพาไปหาหมอ ก็เลยซื้อยามาทานเอง แล้วก็ลืม
แล้วบางครั้งเขาก็ลืมไปว่า ยามันก็มีวันหมดอายุ หรือเสื่อมสภาพได้เช่นกัน หรือไม่บางทีตัวหนังสือ Exp. มันก็เล็กซะจนเขามองไม่เห็น ก็มีแต่เราที่เป็นลูกเป็นหลานต้องให้ความระวังแล้วก็ใส่ใจในเรื่องดังกล่าวแทนเขา เคลียร์ตู้ยาให้ แนะนำเขา พาเขาไปหาหมอ ดูแลเขายามเจ็บป่วย เราว่ามันเป็นหน้าที่ของเราจริงๆนั่นแหละค่ะ... ^^
จากคุณ |
:
เมี๊ยวหง่าวโดนปลาทอดสาวทิ้ง
|
เขียนเมื่อ |
:
26 ก.ค. 54 17:19:41
|
|
|
|